장음표시 사용
131쪽
umli R. De peccat dum fit. ID est actio distana Les , neque qua trahit reatum Odii, seu Divinam inimicitiam ; non primum, quia peccatum veniale est actio dissona Legi, tamen nompugnat cum grati Justificante, neque secundum,qui potest Deus condonando peccatum impedire, ne con 'iursat reatus odii Divini si V potest peccatum mortale actuale cum Gratia Justificante componi, atquς adeo deleri,seu condoliui per condonationem intrinsecamo
VIII. Ohic. r. Si in instanti quo peccatum si, M-retur Gratia lustificans , homo simul esset Filius dia boli per peccatum, Dei Filius per Gratiam atem simul esset Injustus, Iustus ergo repugnar, peccauim dum fit per Gratiam condonari. Confirm quia simul daretur reatus odii Divini per peccatum, jus ad Dei amorem per Gratiam quod
Rest, licet peccator,dum peceat , dici possit Dia boli Filius, quatenus imitatur mores Daemonis, juxtae illud Christi Domini t os ex Patre Di bolo sis; non esset Filius Diaboli per hoc, quod haberet reatum odii Divini,si per condonarionem impediatur, ne con- syrgat alis reatus ergo non repugnat,quod homo Filius Diaboli in primo tantum sent , sit etiam Filius Dei per Gratiam, qua Divinam naturam similitudinari participet, habeatque jus ad amorem Dei, doliae- reditatem . Ad id quod addituris Peccator esset injustus secundum maculam facti, quatenus male operare-rur,cum operatio peccaminos opponatur Justitiae seirrectitudini debitae; At non esset Injustus secundum m culam uris,quia per condonationem impediretur rea tus odii Divini; Unde potest simul esse injustus secundum maculum facti,& justus per gratiam, seu cum jure ad gloriam.
132쪽
x1 pars VIII. Dist. II. De Effectu, M. divini solum radicatis.&juq ad amorem semese,comcedes reatus formalis.& jus formale, nego antecedens, consequentiainci sicuti si raria alterius ordinis compo-
.neretur cum peccato habituali, daretur reatus formalis odii Divini, jus ad amorem radicate: similiter si Filius increatis sit impius erga Patrem,habet reatum sermalem odii Paterni,& jus ad amorem radicate. IX. Obiici 1 ex Dicastillo Gratia praesentis ordinis c utpote causa formalis nostia justificationis ex Trident. pugnat cum peccatonabituali ergo etiam cum actuali. Confirm. r. Quia peccatum habituale non est aliud nisi peccatum actuale praeteritum moraliter perseverans ergo si non potest gratia iustificans cum peccato habituali componi , a fortiori neque cum ctuali. Confirm x. In tantii posset peecatum actuale eum Gratia justificante componi, in quantum tune ho mo non esset formaliter amicus,& formalirer inimicus Dei, sed esset sin maliter amicus 4 radicaliter inimi-eus; Atqui non est major ratio, cur non dicatur potius inimicus Dei formaliter per peccatum actuale,& amicus radiealiter per gratiam ; ergo simpliciter esset Dei amicus,&inimicus formaliter. Resp. Quod sicut dispensatio voti pugnat cum voto habituali, seu cum reatu relicto a voto non ramen cum voto actuali; cum possit in instanti, quo fit, dispensari ita gratia justificans pugnat solum cum peccato habituali, non cum actuali. Disparitas est, quia peccatum habituale nihil aliud importat de praesenti, quam reatum odii, qui formaliter destruitur a Gratia, quae est jus ad amorem tot peceatum actuale importat de praesenti duo, nempe maculam facti, & macu- . lam iuris , quamvis gratia formaliter destruat macuisum juris , potest tamen esse compullibilis eum macula
133쪽
Quast mi dirisbilitate remissionis cula facti ideo potest cum peccato actuali cohae
Ad i. confirm quamvis peccatum habituale sit Dpsum peccatum actuale prieteritum moraliter perseis
veros; constituitur tamen etiam per reatum odii Divini qui per gratiam justificantem essentialiter destruitur ;&idcirco peccatum habituale cohaerere non potest cum gratia: Contra vero peccatum astitate non constituitur per hujusmodi reatum quamvis haereatus connaturaliter ad illud consequatur, tanquam ejus
proprietas separabilis & ideo potest peccatum actuale secundum maculam facti componi cum gratia destructiva macula juris. Ad 1. Uxymn. Supponimus hic,quod gratia pra sentis ordinis justificet formaliter conferendo ineluetabiliter jus formale ad Dei amorem , haeredita tem, quia est veluti externa Dei promissio de dandis his bonis, sicut enim v. gr. locutio Prophetae inquam tum Prophetae . seu locutio Pontificis loquentis exca, thedra supponit essentialiter internam Dei locutionem, ab ea dependet essentialiter, unde est infallubilis ; ita gratia praesentis ordinis supponit essentialia ter divinam illam internam promissionem,& ab ea est sentialiter dependet; unde non potest non justificare formaliter: Contra veris non est necesse, quδd peccatum actuale reddat hominem formaliter Dei inimi
eum, cum possit saltem per condonationem extrinse- eam condonari, ut ostendimus; ergo bene assignatur ratio,cur si gratia cum peccato actualicomponatur,homo potius dicatur formaliter amicus Dei, radicati. ter inimicus, quam sermaliter inimicus,& radicaliter amicus,prout esset, si peccatum actuale componeretur
cum gratia alterius ordinis compossibilis eum peccato habituali.
134쪽
Utrum passu remitti peccata δυ biliter ω
tia , in qua peccatum mortale remittitur per gratiam collativam amicitiae Divinae atque adeo incompossibis lana cum quovis mortali ferente inimicitiam sed de potentia absoluta Secunda, An possit a Deo remittiiolum reatus odii Divini , retento jure ad puniendum peccatorem poena aeterna, eo prorsus pacto , quo de facto saepe in Sacramento Poenitentiae remittitur reatus odii,& poenae aeternae, non remita reatu poenae temporalisci Tertia, an possit viceversa remitti re ius poenae aeternae sive damni, sive sensus, non remita reatu odiij I Circa primam dico , Per gratiam praesentis ordinis non posse unum mortale sine alio remitti, posse tamen per condonationem extrinsecami quidquid sit, an etiam per gratiam alterius ordinis. Prima pars est de fide, de facto enim mortale deletur pergratiam quae reddit hominem Dei amicum, filium,& haeredem, quae denominationes, ut patet, Omnia mortalia delere debent, cum non possis homo simul esse Dei amicus per Gratiam , inimicus ratione alicujus mortalis non dinaissici ergo fieri non potest, ut per gratiam unum tantam morrale remittatur,alio non dimita Hinc ad Rom. 8 dicitur: ibis amnationis est tu,qui sunt in Christo Iesu. Ezech. 8:
jus non recordabor. arident sess. s. can. s. definit re gratiam,quae in Baptismo confertur,tolli totum id,
quod veram habet rationem peccati. Secun
135쪽
. Secunda pars conclusionis. quae est Scoti, GaDrielis, soli apud Suarium disticio.& viedum tract. g. controreri& etiam facile probatur. Quoties duo.pura A,& B nullam habent necessariam connexionem, sive quoad exister sive quoad destrui, toties possunt seorsim poni ac seorsim destrui sed duo mortalia nullam ha bent huyusmodi connexionem , ergo possunt seorsim destrui, saltem per condonationem extrinsecam; non secus ac possint duae excommunicationes seorsim absolvi,& duo vota,aut irregularitates seorsim dispen
Confrm.Quamv1s Teodem mortali consurgat alii reatus odii Divini, poenae a ternae respondens osten-ODeo irrogat quam reatus poenae temporalis respondens trans iussioni legis, potest tamen Deus, remisso reatu odii Divini, poenae aeternae,retinere jus adpuniendum peccatorem poena temporali sicut inhumanis, si Petrus ostendat Paulum a Paulo condonetur offensa, adhuc remanet reatus poenae niligendae a Iudice ob legis transgressionem; ergo cum ex duobus peccatis consurgat pariter diversus reatus . poterit a sortiori Deus unum sine altero remittere , saltem
Praescindimus hic , num post etέam unum incκ- tale sine alio remitti per gratiam alterius ordinis , quaesit natui upetnaturalis , prima radix habituum, d a latum supernaturalium , exigitiva promissionis Divinae de conferendo suo amore amicabili, do haereditate , compossibilis tamen cum uno tantum. peccato non cum altero , quatenus essentialiter defenderet condonatione peccati A non peccatia; iii quo casu posset homo est Dei inimiciis unice pro
pter peccatum B non remissum , non vero propter
peccatum A, quod essentialiter vi hujus gratiae remi
136쪽
IL Cire secundam dissicultatem, Num possit diavinitus remitti solum reatus odii Divini, non remissis reatu vindictae , seu poenae ternae tum damni, tum sensus , in quo acriter D. digladiantur , censeo assirmandum cum Lugo dist. . num. 1. O disp. 8.ηum 7o Ripalda dist. 3hi num. i. contra Vasque L. a. dis'. o . cap. ., contra P. Thyrsum Gonzaleaeram. dist. I. Prob. L. a pari cum Ripalda. Potest Deus remittere saltem in alia providentia culpam venialem,non remista ullatenus reatu poenae illi debitae ergo etiam
potest remittere culpam mortalem,nullatenus remisso reatu poenae aeternae damni,&Ansus illi debitae; atque adeo potest remittere reatum Odii,non remisi reata poenae aeternae. Secundis potest Deus, reinita mortali quoad reatum odii,4 poenae sensit, , punire peccat rem in aeternum , denegando illi gratiam,&gloriam, atque adeo punire in aeternum solum partialiter ergo poterit etiam,remita tantum reatu odii, punire illum
ad aequa te poena aeterna damni,& sensu s.
Ratio a priori est, quia reatus isti sunt separabiles, cum possit universim culpa moraliter destrui inordine ad unum effectum, & non in ordine ad alium. Confirm. i. Quia quamvis multi cum Lugo doceant,
per poenitentiam commutari poenam aeternam moris
tali debitam in temporalem, multi tamen docent,non commutari poenam aeternam sed hanc respondere e eat pro ut est aversio a Deo,& reatum poenae temporalis respondere conversioni adCreaturas,&legis trania gressioni Ita ut remista peccato, & deleto reatu odii,&poenae aeternae, remaneat integer reatus poenae temporalis respondens legis transgressioni. Utrovis autem
modo ratiocinemur, certum est, posse Deum remittere reatum odii, poenae aeternae, retento iure ad pi niendum peccatoremPoena temporali et ergo poterit etiam
137쪽
ma LVI. De ῶν bilitate remissionis. 1ν
, etiam remittere reatum odii , retento me ad punien- , dum peccatorem poena aeterna damni & sensus. Sicut
enim in Purgatorio stare potest cena damni,& sensiis absque reatu odit,immo cum amicitia Divina;ita pol rit in inferno de potentia absoluta stare poena damni,& sensus aeterna, absque reatu odii divini , quam uti non possit ea esse cum divina amicitia; quippe quae fert
jus ad beatitudinem , quod cum reatu poenae aeternae cohaerere non potest.
Confirm. a. In humanis , quamvis Petrus juxta legem Evangelicam cedat uri ad odio habendum of- lensorem , potest tamen retinere jus ad ejus punitionem condignam ex motivo justitiae vindicativae cita ut velit,quod judex duplicem illi poenam infligat,alteram debitam ob ostensam sibi irrogatam, alteram debitam ob offensam irrogatam Reipublicaeseu ob Legis transgressionem; quam poenam Iudex semper infligere debet,etiamsi Petrus integre condonet;ergo parirer Deus cedere potest uri ad odio habendum peccatorem,ac simul retinere jus ad ejus punitionem condignam aeterinnam respondentem ostensae divinae, necnon ad temporalem respondentem legis transgresfioni , atque adeo
potest a Deo condonari reatus odii,nullatenus condois nato reatu vindietie.
Confirm. Demum, quia potest Deus innocentem de potentia absoluta annihilare, quin dicatur eatenus illum odisse, seu ex displicentia talis personae in aeteris num exterminare, sed solum ad ostensionem sui Do-Hinii ergo potest etiam peccatorem in aeternum punite, remissio reatu odit,quin dicatur eatenus illum odi cse se ex displicentia personae a se exterminare,sed solum ex amore Iustitiae vindicativae Etenim ut advertit Lugo , Deus non dicitur odisse per hoc praecise , quod velit alicui malum i aliter animas Purga-
- torii odisseis sed illum odit , quem a se rejicit ob
138쪽
eius malitiam : sicut E contra illum amat amore anatiscitiae,cum quo vini ras divina conjungitur affectivὸ propter participationem divinae naturae , ii ni in se
.habet aeum autem possit Deus velle peccatori malitin aeternum , absque aversione ab illo ob eius malitiam, eo quod posta culpam remittere , non remisso rearii pumae dei ico poterit absque odio peccatorem punire
in aeternum ex mobivo Justitia vindicativae.11L Ohic. r. Ex philocri Rhet. . mare est vel ti bonum , odisse velle malum ergo si Deus per peccatum punit peccatorem in aeternum , vult illi Plum maxinaum , atque adeis odit illum I ergo sis potest remittere reatum odii , retento jure ad vinditiam. Neque obstit,qubd animas in Purgatorio dein tentas Deus puniat,& non odio habeat,punit enim sed ut possint liberati ab eo,quod impedit consecutionem gloriae debitae, atque aded punit ordinando punitio nem ad majus earum bonum' At 11 puniret aeternum
Peccatorem , non ordinaret poenas aeternas ad bonum
majus peccatoris , ergo direm vellet ejus malum Latoque adeb odio haberet. Respondi Sicut Iudex punit eum quin illum odio habeat, quia punit ex amore Iustitiae vindicativae , non vult illi malum ex displieentia personae, sed In b num Reipub., in obsequium Dei ita potest Deus punire peccatorem poena aeterna, quin illum odio haheat , si scilicet puniat non ex displaeentia personae, sed ex amore Iustitiae vindieativae ut ipsi Deo debita satisfictio exhibeatur pro ut de facto punit in purgatorio animas , quas amat εἰ non odit. Neque obstat , quod Deus animabus illis nolit malum poenae, ut malum est , sed in majus earum bonum . ut
scillae possint assequi gloriam. Nam primδ licet
in hac vita Deus saepe iustis poenam infligat in majus eorum bonum , videllae ut possint niumphare ,
139쪽
suasti. VI. De dirisibilitare rem ionis a ad majorem gradum gloriae evehi, falsum tamen est, quod poenae in Purgatorio ordinentur ad majus priva
eum animarum bonum,cum non consequantur animae
illae ex poenis majorem gloriam , quam si iis carerent. Deinde etiam hoc dato , universim non dicitur odisse reum,qui illum punit non ex displicentia personae, sed in majus bonum Reipub dc ex amore Iustitiae vindicativae M idcirco Iudex non dicitur reum odisse per hoc, quod illum puniat ergo si Deus etiam puniat iniaeternum peccatorem non ex displicentia personete,neo
propter ejus malitiam, sed ex amore Iustitiae vindicativae,doad majus bonum publicum rac ut possit a Beatis ipse Deus commendari etiam ab attributum Justitite. eo modo quo commendatur,dum punit in Purgatorio. non diceretur peccatorem odisse. . Adde , quod sicut potest Deus Peccatori conferre auxilia supernaturalia, quae sunt ingens bonum quinnamen illum amet , quia non vult peccatori hoc bovinum ex complacentia in illo , sed ex motivo suae misericordiar ita potest velle peccatori remissa culpa, Poenam aeternam , quin illum odio habeat , quia tunc non vult illi hoc malum ingens propter ejus m litiam,&ex displicentia personae , sed ex motivo I tiae vindicativae, pro ut Judex sine odio potest reum
IV. Ohic a. Non potest Deus non odisse pecca, si vult illi malum, quo ab ultimo suo fine e ferminetur sed praecise per hoc,quod velit illi poenas
aeternas,Vult malum exterminativum si ergo illum odit anquam Inimicum atque adeo non potest, remisso in ad odio habendum peccatorem , retinere jus adniendum in aeternum. Mai0r probatura contrario: Deus vult homini visionem Beatam, qua suo ultimo at in aeternum conjungatur,eo ipso amat illum amore amicitiae , ergo si vult homini poenam aeternam,
140쪽
Respond. odium inimicitiae ferre aversionem ab inimico, perpetuam sejunctionem ab illo praecise ob ejus malitiam,vi ex displicentia personae. Qitare si Deus velit hominem in aeternum die sejunctum, sed non propter ejus malitiam , non dicitur illum odisse: Aliter non posset Deus Innocentem annihilare , quia vellet in aeternum esse a se sejunctum sic illum odisset absque culpa , quae et unica ratio odii divini. Potest itaque Deus velle poenas aeternas peccat ri debitas, illum exterminando,quin tamen odio habeat quia non vult illi hoc malum ex displicentia, personae, aut propter ejus malitiam, quam habet , sed ob ostensionem divinae Iustitiae, currunit animas amicas in Purgatorio. Ad prob. ina dii paritas est,quia visio Dei,si ferat beatitudinem,essentialiter fert post iasionem omnis doni quod si desit divina amicitia .de est maximum bonum; unde deficit supernaturalis Be titudo sed poena aeterna damni, tensus non debet esse possessio omnis mali,cum possit stare sine odio duvino,quod est maximum malum damnatorum. Dein de potest paritas retorqueri,si supponatur quod diximus inde Beatitudine, posse scilicet Deum de potentia absolutaPeccatori,quem odio habet,in sensu composito odii conserre visionem sui , in quo casu Peccatot vidensDeum non esset Beatus,sed miserrimus,e qubdintuitivrvideret Deum sibi infensum, Miratum , tacut enim juxta hanc sententiam potest Deus conferre Petro visionem sui, quin illii in amet, aut beet, ita motest etiam Deus conferre Peccatori poenam aeternam
quin illum odio habeat Quam vis non possit in aeternum punire amicum,immbne Innocentem, quia id saperet saevitiem.