장음표시 사용
161쪽
nt debita actui Melaitentiae praesentis,in ut debita meritis ante peccatum elieitis eo pacto, quoadultis datur gloriade titulo haereditatis,& titulo mercedis, seu coronae. Ita
PROa. Quia rationes adductiead probandam mertinorum revivistentiam probant, quod reviviscant quoad se um antiquum Ius ad praemium ipsis debitum, & non ita ordine ad merendum alio titulo novum praemium debitum actui poenitentiae, alioquin contra dictiun postoli ad Heb. 6. Deus videretur Injustus, si merita antiqua primvaretp mio iis absilute promisse; & peceatum non diceretur plene condonatum per poenitentiam, si omnino extingueretur Ius ad praemium debitum meritis antiquisue Mut Rex non plane injuriam condonaret subdito offenseri, niti reviviscerent jura antiqua in ordine ad merc dem obsequiis antecedentibus debitam. Confirm. Si sententia opposita subsisteret, possemus dicere, qu9d nunquam novo merito nova gloria respondeat, sed eadem duplici titulo; quod nemo dixerit. Et ratio a prior est,quia duplici obligasoni ex Justitia non potest respondere eadem Glutio data duplici Titulo , sed debet respondere duplex soluti, Aliter novum jus Iustitiae
non esset pretio aestimabile. IV, Diciuit inrita non reviviscunt quoad par ratantam, sed quoad totam Gratiam , quae per peccatum subsequens erat deperdita. Ita communius. PROB. Quia nullum habetur fundamentum restri gendi recuperationem Gratiae Pun immo practice Deus recordaretur,eeratorum, atque adeo juxta dictum A , postoli esset Iniustus, si eorum intuitu nollet Gratiam deperditam restituere. Unde sequitur eontra Vasque , qubd non solii reviviscant merita quoad illam Gratiam. quam homo obtinuit ex opere operantis ex meritis propriis, sed etiam in ordine ad illam Gratiam, quam
obtinuit in Sacramentis ex metius Christi, ex
162쪽
catorum recordaretur,essetque injtistus.
V. OBJIc. i. Vel Deus post Poenitentiam ex Justitia restituit Gratiam per peccatum deperditam, vel restituit ex Mila icordia si ex Justitia ergo falsum est,quod dixi--ν potuille in alta providentia non restituere si vero ex Misericordia ergo nihil probant verba illa Apostolli ns injustin, ροα quibus PP. probant reviviscentiam meis Litorum, iis enim Verbis probaretur, quod reviviscerent ex Justitia. . . Reo. In praesenti providentia teneri Deum ex Justitia Graii Ha per peccatum deperditam restituere post Poenitentiam, quia ex Justitia tenetur, ut bic supponimus, dare praemium meritis promissum et quia tamen ex Misericordia Divinati betur, quod Poenitenti detur Amicitia,&omiamo condonetur peccatum praeteritum posset enim aut limpliciter, aut non plene condonari idcirco in alia providention qua aut simpliciter peccatum per p*nitentiam non condonaretur, aut non condonaretur plene, pollent merita non revivis eo.
Addunt probabiliter Pallavicinus, Esparsa contra nonnullos apud Haunolsam, non posse Deum dare amiscitiam Poenitenti, quin merita revivistant Ratio est quia quamvis posset Deus amicum punire ad tempus ob
peccata praeterita, nnn tamen incieternum , cum punitio
aeterna non videatur posse consistere cum amore amicistiae; Atqui nisi merita reviviscerent, tunc Deus in aeter. num punir t Amicum, justum,quandoquidem in poenam peccati in aeterni privarot hominem praemio debito meritis antecedentibus ergo non potest Deus restituere amicitiam per Poenitentiam,vi simul nolle, quod merita reviviscant; unde in praesenti providentia ex Milericordia Deus restituit Pinnitensi amicitiam, conna Lur
liter vero, posita promissione, etiam ex Justitia merita
163쪽
cum. Di De Percatorum c. sVI OBJIta a merita sunt dispositio physica, Gratiam obtinendam, ut docent communius Thomistae; eris. go Gratia conserri non potest connaturaliter , nisi juxta proportionem meritorum disponentium ad illam;hoc tamen non esset verum,si merita antiqua adaequale revivisicerent secundum totam Gratiam priorem, quae habebatur ante peccatum,ut patet i ergo non revivistunt ad
Reo eum Arriaga disp. 6 contra Thornistas, meri- inesse solum dispositionem moralem ad Gratiam , non verbphysicam:quod ex eo patet,quia Gratia perseverat, etiam recedentibus omnino meritis, quae ad illam dispo.ssierant.Sed transinistis,qubd disponant,siussicit quod gratia, quae datur intuitu actus Poenitentiae, sit proportiona ta tali merito: Gratia vero debita meritis antiqui , quae nunc reviviscit, non debet esse proportionata huic meri to praesenti cam non detur ejus intuitu , sed revivis eat ex Divina Misericordia , de ex natura amicitiae cum
Consimilis est Quaestio baec praecedemi, utrum scilicet qui post poenitetitiam iterum peccat, non solum ira reatur peenam respondentem huic novo peccato, sed etia, am poenam resipondentem peccatis antiquis jam dimissis: quod est,peccata antiqua per lapsum redire, non quidem secundum esse physicum, sed morale. VII. Dico ian praesenti pro videlia peccata semel dimica nunquam redeunt per quemcumque lipsim:Ita communiter eontra nonnullos putantes,redire per lapsuiuuat. tem haec quatuor peccata,nempe odium Fraternum ζ a. postasiam a Fide,contemptum consessionis, vita . Tu tione N
164쪽
is Pars P III. Dis II D/- scitionem Poenitentiae antea fine quod exprimitur ecle, illo disticho: l atras odit,Apostata sit,spernitquefateri, nituisse petet, pristis culpa radit.
PROB. conclutio r. ex seripturis Ezechielis et 8.dicitius impius egerit Poemtentiam ammum iniquitatum eis jus qua operatus est,noa recordabor Micheae, dicuntur peccata projici in profundum maris Gelasius Papa meo.Finali de Poenitentiis dist. .habet Divina elementia dimissa peccata in ultionem niserius redire non patituri
Et ratio a priori est, quia de facto remissio peccati est a
siluta,non conditionata ergo de facto peccata nunquam redeunt.Consequentia sequitur,si enim redirent, non remitterentur absolute,sed liab eonditione quod iterum non peccetur: Antecedens constat tum exscripturis,in quibus remissio promittitur Poenitenti absolute;tum ex formis Sacra memorum,quae etiam absilute peceatorum remis
sionem significant. Confir.Qus aliter qui relabitur,deberet iterum confiteri peccata praeterita;cum nonnisi per Sacramentum aut in re,aut in voto dimitti possint peccata;sequela autem esteontra praxim Ecclesiae,& reputatur absurda a Benedicto XILin extravaganti inter cunaas,ubi dicit Absurdum est,ut quis preeata per Poenitentiam dimissa debeat is rum confiterivit debitor liberaim adhuc maneat ad pisendum obligatus. VIII. Dicor de potentia Dei absbluta postunt peccata iis remitti, ut per lapsium redeant. Ita communius eum Moto. Valentia, Arriaga disp. 13. n. 33. Oneto,&aliis contra vasque , Lugo, Dicastillassisparsa,Hau
PRos P eata remitti possitiat sub conditione, quod iterum mi peccetur; ergo pos Iuni ita remitti,ut redeant, si telab ruri Probatur antecedens habens jus v. gr. ad domum potest illam donare Petro sub conditione, puta
165쪽
quod ea habitetur,aliter redeat dominium ad donantem; ergo pariter potest Deus cedere jurisio ad odio habendum,&puniendum Pecca orem sub conditione , quod non peccet iterum, aliter jus illud reviviscat. Similiter inhumanis possunt hoc pacto ostens e condonari:Potest et iam similiter Pontifex dispensare votum sit aliqua coi
diu Oneiqua non purificata,votum redeat. In hoc tamen
casu coi donatio nequit dici plena,&absoluta, sed condit ionica ,eo juod remaneat reatus peccatoris veluti suspensus,reddens hominem remote dignum odio Dei,& poena
Hinc fit,quod si condonatio peccati sit plena, &absoluta .non possit amplitis peccatum semel condonatum heis tum redire:sicuti si transseratur in donatarium jus in damum plenum, perfectum,non poterit amplius don,inruum domus redire ad donantem. Quare in hoc sensu vera est sententia opposita,quod scilicet non possint peccata reis mitti,ita ut redeant, si scilicet rςmittantur plene,& absoluth,non vero conditionate. IX.OMIe r. Contra primata conclusionem Saepe inscriptura dicitur, quod Deus peccatorum' teritorum recordetur, ergo redeunt per novum lapsum;cum recoris datio ista,utpote practica importet Deum peccata praetetita semel dimissa post relapsum punire. εntecedens pr Latur. Psal.78.dicitur Ne mimineris iniquitatum no-srarum antiquarum. Io8. In memoriam redeas iniis
quila patrum ejus in conspectu Domini. Confirm. i. Quia in parabola illa Servi immiserieor dia Matth.48 aperte significatur peccata redire per lapsum dicitur enim ibi: Omne debitum dimisitibi, quoniam νο- gasti mea Nonne vortuit c. Heinde subditur suo Pater meus Caelosisfaciat vobis: ubi Aug. contra m. nat cap. . dicit: Redire imissapeccata,ubi rator Charitas non est, aperte docet Christui in Evavasi. da servo dcc
166쪽
confir a. Quia Eetech.43. Deus tam dicitur non re leordaturus iniquitatum,si Impius egerit Poenitentiam lquam Iustitiarum Iusti, si se avertetit a Iustitia;ergo sicut lredeunt de facto merita per Poenitentiam, i demerita perlapsum. Resp. Verba illa sacrorum Bibliorum intelligenda esse
vel de poena peccatorum non remissorum, vel de poma' temporali,quae superest luenda post peccatorum remissi-'onem, videtur enim Deus quodammodo horum peccatorum oblitus,quando differt pentiam debitam videtur
que eorundem recordari, quando, Ast lapsiam uirisque poenam debitam infligit. Ad primam Confit m varii varia apud Suarium. Illud
videtur expeditius,quod docet Artiaga,vides.per illa verba Gradιdu eum tortoribus Moadusque reddaret μversum GH m,significari,quod Deus in poenam in misericordiae exercitae in proximum nullam nobiseum xerceat misericordiam relate ad peccata nondum dimicis , atque adeo in casia parabolae omne debitum exigatur ob illud dumtaxat novum crimen, quod scilicet debitorem tenens suffocabat eum dicens. Redde quod debes. Ad Augustinum dicendum peccata de facto redire solum a quivalenter,seu virtualiter:Primo quia ob novum peccatum redit reatus culpae,& poenae aeternae consimilis prio. ri secundis per hoc quὀd peccatum consequens ad Poenitentiam ratione ingratitudinis sit gravius qtam si non pr a:cessisset remissio peccatorum antecedentiumci Te tio ex asiluea, quia in poenam novi peccati ob ingrati-xudinem gravioris Deus subtrahit auxilia ulteriora, quae aliter non subtraxisset, unde videntur peccata praeterita redire, quatenias ob subtractionem auxiliorum facile eo omittuntur peccata similia dimissis. Quarto quia obhoe novum peccatum ingratitudinis infligit Deus poenas temporales debitas pecatis remissis, quas alioquin Deus non esIet inflicturus et In quo sensu Aug. relatus- . δε
167쪽
da u. cap. i. dicit, redi ille iniquitatem Matris, Iatris sui.
Ad secundam sel. Consequentiam. Quam vis uniso imiter Egechael in utroque se loquatur, nihilominus est ipsa diversiate materiae eruitur, quod merita revivis eant per poenitentiam, doquod descietata non redeant per lapsum:Reviviscunt quidem meriti; aliter Deus peccatipe poenitentiam dimissi recordaretur, practice vo. lens ejus intuitu privare hominem jure antiquo ad mercem dem Demerita vero non redeunt;aliter non essent abGrute remisia,sed conditionate,& Deus illorum practisei cordaretur, volens ea redire. X. EI. a. Ex Haunol.contra secundam,si peccata praeterita redire Divinitus postent per lapsum,deberet, dire negatio condonationis . aut condignae satisfactionis; sed neutra negatio redire potest,cam fieri non possit , ne
fuerit condonatio,aut satisfactio,quae jam praecessit juxta illud Agathonis apud Tullium. Hoc etiam ipse Deus,soloque carere videtur Infectum ut sita quodfactum est atque peractum.
Unde communius contra Nominales dicimus,non dari potentiam ad praeteritum;ergo peccatum semel condo natum ne Divinitus quidem redire potest. Confirm. In tantum redire potest debitum praeteriorum,quando condonatur sub aliqua conditione, quae deinde non purificatur,in quantum ob illam conventionem consurgit novus titulus,& novum jus in creditore ergo ut peccata redeant,debet haberi novum peccatum, climnon sussiciat conventio inter Deum . creaturam sine novo peccato ad hoc,ut possit in Deo consurgere de no suo jus ad odio habendam δε puniendam creaturam post temissionem peccatiatqui si nabetur novum peccatum, tunc Eldm habetur novus reatus consimilis praeterito . non vero duplex reatus,alter ob peccataeraeteriis , altero ovum: eigo ut supra. -
168쪽
Resp. nua sequeiam Reatus entin peccati, qui hemitistitur sub conditione,quod non peccetur iterum, re vera non est absoluth remisse , sed selam est quodammodo impeditus:sicut merita per peccatum non extinguuntur, sed mortificantur: Sic etiam quando quis donat domum sub conditione, quod ea habitetur, re vera non abjicit a se omne jus , etiam remotum ad donum , sed solum transfert jus proximum. retinendo penes sejus remotum veluti impeditum,quod evaderet proximum, si non purificaretur ea eonditio, quod domus habitetur: Sic pariter Rex dando nudatario dominium utile in Dudum, retinet dominium directum , ratione cujus evadit etiam dominus. Utilis, quando Feudum redit ad Regem. Hine fit, quod si peccatum deleatur per condonationem pleianam, Mabsistulam,aut per condignam satisfactionem tune ne divinitus quidem redire possit , ut probat arguinentum:Quidquid sit,an hujus nodi conditionata condo. natio fieri possit per gratiam justificantemtquod probabilius multi negant , putantes gratiam ex natura amicitiae 'cum Deo ferre quod peccatum debeatplene, Mabselut
Ad confirm. Nego maj. Debitum A praeteritum jam remissium sub conditione v.g. quod non contrahatur novum debitum B, redire potest absque novo titulo seu iure, per hoc quod conditio non purificetur, tunc enim debitum illud A veluti suspensum, per semissio, em conditio. natam evadit debitum proximum;unde contrahens debiis tum B fit debitor utriusque simul debilia,&l: Sic etiamsi dispensetur votum A, puta jejunandi, subconditione qubd non fiat votum B puis peregrinandi , qui emitteret deinde votum peregrinandi, teneretur ad peregrinandum fimul, jejunaiadum atque adeo sediret prius votum non quia haberetur obligatio consimilis priori sed quia haberetur duplex obligatio, altera orta ex voto
169쪽
antiquo quod redit,altera ex novo, quod emittitur. II prorsus in casu nostro,p strelapsum non habetur reatus odii Divini,& poenae aeternae consimilis priora, Ied duplex reatus,alter respondens peccato praeterito, alter peccatoresapsus.
Utrum in priori ad infisonem Gratiae dei antur mortalia per appὼcationem satisfactionum Christi Domini r
IzXplicatis effectibus Poenitentiae quoad mortalium, ae venialium remissionem,ac reviviscentiam meritorum explicandum superest,Utrum a poenitentia hic alius effectus habeatur,quod in priori ad insusionemGratiae peccata formaliter deleantur per applicationam satisfaction uiri Christi Domini3Assirmativam sententiam acriter propugnarunt nonnulli Patres in Tridentino Concilio, praesertim Cornelius Mussus Episeopus Bitontinus ut resert Pallavicinus tib 8. cap. cap. 9. J quos deinde alii secuti sunt. Et ratio est, quia cum per susceptionem
Sacramentorum aut in re , aut in voto, non ero perinfusionemGiauae applicentur nobis Christi satissecti ne ex Triden. sis applicatis , impossibile sit peccatum non deseri Armaliter, idcirco docent, in priori ad infusionem gratiae tolli Divinam inimicitiam,vi per gramtiam conferri ulterius Divinam amicitiam Alii tamen negant ita de iacto contingere. Quamvis enim potuerit Clitistus Dominus in priori ad gratiae infusionem satisfactiones suas nobis applicaret de facto tamen videntur apis plicare persacramentaChristi satisfactiones,non in ordinaad satisfaciencham pro nostris culpis, sed solam in ordine ad merendam uobis gratiam peccati remissivam tunde
170쪽
in priori ad gratiam peccatum deletur radicaliter, & per gratiam formaliter,cum ex Triden Gratia sit uniearior. malis causa nostrae justificationis.' a Praemittendum i . . diversimode causare esse in suum mei ita,& fatisfactionem aequalem. Metitum enim causat in genere causae esticientis;satisfacti vero condig. nain genere causae Armatis. Propterea quando intestigitur meritum, sive proprium sive alienum nobis applicatum,pro eo signo nondum intelligitur praemium;licut in
eo signo, quo intelligitur Sol, nondum intellig tur lux. Contra vero pro eo signo,quo intelligitur satisfactio. digna, sive propria,sive aliena nobis applicata, intelligi.tur debita offensa,seu deletus reatus odii,& vindictae .Effect us enim Armalis non distinguitur a causa formali arplicata subjecto;& idcirco pro eo signo, quo intelligitur
causa sermalis,nempe satisfactio, intelligitur etiam esse. ictus formalis, nempe extinctio debiti. praemittendum a in Sacramentis mortuorum, sive in re, sive in voto susceptis appropriari nobis tam merita quam satisfactiones Christi Domini cita ut ratione metitorum Christi conseratur nobis gratia ab illis meritis exigita,uratione satisfactionum peccata formaliter delean- tur.Constat hoc ex Tridensess6.c. artillaec habet: t-
fa meritoria justificationis est Chri Je uisua
sanctissima passione iliam in ligno Crucis nobis meruit pro nobis Deo Patrifatisfecit ergo ex Triden tam merita,quam fuisfactiones Christi nobis appropriantur. Quia tamen quando intelligitur meritum nondum intes. ligitur praemium,quando vero intelligitur satisfactio con- digna,intelligitur in eodem signo extinctus reatus offensoris,idcirco dicimus, quod pro eo signo, quo in Sacramentisintelliguntur applicata nobis merita,& satisfactio. nes Christi, intelligitur quidem peccatum extincti ratione satisfactionum,sed nondum intelligitur gratia ra one meritorum Christi.