장음표시 사용
71쪽
GMA IV De hest materiali Poenitentia. 1
catum Originale, quia non est cor missum a nobis per actum propriae libertatis , ita a fortiori nec possumns retractare peccata aliena,aut de iis conteri possunt ramen ea esse objectum materiale poenitenti e per actus odii detestationis, ac doloris , ut docent communius cum Suario dis'. a. i. &Peregis Sicut enim ex virtute spei inclinamur ad sperandum Deum ut bonum nostrum tum nobis,tum aliis, &ex mortuo Iustitiae moveri possiimus ad solvenda debita etiam aliena ita ex motivo poenitentiae possiimus etiam aliena peccata detestari ac de illis dolere. Infertur, Quid dicendum de impersectionibus Qve negativis, ut cum quis Donit actum minus perfectum aut intensum prae perfectiori,aut intentioli; sive positivis,ut cum quis v. g. transgreditur suas leges,quae
ad culpam non obligant unde ponit aliquod impedimentum ad specialia Dei beneficia; sicut irregularitas
ex defectu estcimpedimentum caninicum ad ordines.sacros Certum est,neque imperfectiones positivas,neque negativas esse materiam Sacramenti Poenitentiae; cum non sint peccata, quamvis de illi in confessione nos accusemus invia peculpambliquam venialem habent annexam. Quare dicendum, neque esse materiam directam virtutis poenitentiae, quippe quae per se versatur per actus odii,detestationis, &c circa offensam Deia possunt tamen,ut notat Perea, Lugo , esse materia remota poenitentiae per actus odii ac detestationis, quatenus disponunt in directe ad culpam,impe idiendo Dei beneficia. Quare ex motivo poenitentiae. intendentis odisse, vindicare, ac vitare Dei omni an potest homo imperfectiones suas odisse, detestari, re- unctare,ac vindicare. Insertur 6. Idem dicendum de actibus materialiter malis puta si quis sine advertentia omisit horas canonigas recitare,aut laesit proximum,aut citra culpam passus
72쪽
ca Pars VIII. Di p. II De allectu, ociest aliquam conspurcationem. Hujusmodi enim actus cum vacent culpa , non possunt directe ad objectit mmateriale poenitentiae pertinereri quia tamen gen rant habitum inclinantem ad similes actus , qui fiant cum advertentia, & cum Dei offensa ideo potest homo indirecte ex motivo poenitentiae eos odisse, ac dolorem, displicentiam de iis habere. Infertur ult esse objectum materiale poenitentiae etiam peccatum actuale praeteritum, cum possint circa illud cadere actus omnes poenitentiae. Non est autem idem dolere de peccato actuali praeterit , ac dolere de peccato habituali. Nam si quis in instantia peccet,& in instantii conteratur de tali peccat . tunc dolet de peccato actuali praeterito non tamen de habituali, eo quod tale peccatum praeteritum non perseveret Ats in instanti Apeecet, in instantii peccatum perseveret,& in instantic doleat de tali peccato tunc dolet de peccato habituali, in quantam habituali.
De effectu Paenitentiae quoad Remissonem
praestantia tam virtutis, quam Sacramenti Poenitentiae luculanter a post riori ostendatur, sub oculis ponimus ejus estectus. Et primo quidem agemus de remissione mortalium Secundo de remissione venialium Terti,de reviviscentia meri. torum deperditorum per mortale.
73쪽
I. Uod nullum peccatum ratione suae magnitudi, nisi irremissibile sive per S'cramentum Poenitentiae,sive per actus virtutis poenitentlix, nempe per contritionem perfectam, est de Fide contra iuvat ianos apud Beli.&contra Tertuli. qui cli,cuit , postveniam semel obtentam de aliquo cccato non posse amplius nova peccata condonari , quod patet tum ex
Scripturis, dicitur enim Ezechielis Lo. Si impius egerit paenitentiam ab Omnibus peccatis uis,qra operaim est, omnium iniquitatum ejus non recordabor. Joan. a. isuρrum remiseritis peccata remittuntur eis;Tum exCon icilio Lateranensi,vi ex PP. apud eundem Bella Tum demum quia contrarium derogat efficaciae Divinae Giaria:, Divinae Misericqrdiae, ac virtuti PassionuChriasti. Hinc verba illa Christi Domini apud Macili. Omne peccarum oeblasthemia remittἰit rhomimbin, stiritus autem blastemia non remittitur Milla alia: Qui dixerit verbiim contra Spiritum Sanctum,non remittetur ei neque in hoc sexulo neque insuturo,explicanda sunt curia Ambr. Atha Hieronym. quod hujusmodi peccatum difficilli-mὸ remittatur,&cumribrali impossibilitate.Idemque
dicas de iis verbis Apost.ad Hebr. 6. Impossibile est eos, qui semelsunt illuminati, dcc. prola8s sunt, rurJηm
- Ad ea vero verba, Joan. s. Est peccatum ad mortem, mn pro illo dico ut roget quis micas vel esse ibi sermonem de Impoenitentia finali, seu de peccato usque ad mortem, post quam nulla habetur remissio, Wm ho- mo sit in termino : et esse sermonem de peccatis epormissimis, quae reddunt peccatores indignos aliorum orationibus4 unde quamvis possimus pro iis ora-
74쪽
re,non tenemur, ut explicat Platet na Lx s. sicut pro excommunicatis non offeruntur Sacrificia. Denique quod dicitur de Antiocho a Machabaeorum,.Orabat scelestiuiomi ηum, a quo non erat misericordiam coUecuseturin,intelligendum est,quodnon erat obtenturus, naturale sed sollim ex desiderio salutis recuperanda
II. Difficultas soldm est apud Recentiores , An sit possibile peccatum aliquod essentialiter irremisibile
non ratione suae magnitudinis, seu gravitatis,sed pra
cise ratione connexio ais tinentionalis cumDei decreto de non remittendo ullo peccatoρLugo dist. 8 ect r. astirmat; docens quod si Deus libere decernat, se nurulum peccatum amplius remissurum revelet Petro hoc decretum, qui illud contemnat, seu discredat tali revelationi, in tali casu peccatum hoc contemptus, seu infidelitatis sit essentialiter irremissibile, non ex magnitudine sua malitiae, sed quia essentialiter connectitur,ac praesupponit decretum illudDivinum infrustrabile quod tamen de facto frustraretur, si peccatum iulud remitteretur.Ex hoc discursu docuerunt nonnulli,
quod similiter sit possibilis aliqua Dei visio essentialiter indestruibilis, non ex magnitudine suae perfecti nis,sed ex consimili connexione intentionali cum libero Dei decteto de non destruenda ulla Dei visione quod certὰ attingi non posset,nisi per visonem essen. tialiter indestruibilem, eo quod aliter decretum Dei frustraretur. Hanc autem visionem essentialiter indostruibilem multis ostendimus repugnare in defleatitudine dist. a. quot o. Similiter ex eadem ratiocinatione
putant , possibile esse peccatum aliquod essentialiter
impunibile, aut essentialiter remissum; actum bonum essentialiter impraemiabilem Creaturam aliquam sissentialiter inelevabilem ad producendum quodlibet is ob motivum luper x alia hujusmodi innumera.
75쪽
Adverto. illud esse discrimen inter peccatum essem traliter, seu ab intrinseco & peccatum accidentit iter,
seu ab extrinseco irremisi ibile , quod peccatum per accidens irremissibile sit illud solum , quod est irre missibile ob extrinsecum Dei deeretum de illo non conridonando, ut sunt Omnia peccata damnatoruma Pe 4
catum ver,essentialiter irtemissibile sit illud , quod independenter ab omni libero Dei decreto, ex praedio eatis suis essentialibus est irremissibile,non secus acho. Ino independenter ab omni liberoDei decreto ex prae dieatis essentialibus est rationalis. Proinde peccatum essentialiter irremissibile soliti potest Deus libere permirteie,sicut hominem rationalem solum Deus potest libere ponetera, sicut non potest Deus libere velle, quod homo sit rationalis , ita non potest libere velle, quod peccatum essentialiter irremissibile non remiti tuc, esset enim huiusmodi decretum liberum fatuum, essentialiter superflusi Mindignum Deo. His explicatis.1ll. Dico eum ommuniori, repugnare peceatum essentialiter irremissibile ex connexione intentionalicum deereto de non remittendo ullo peceato iuxta systema expositum ita Hau noldus su soli Arriaga dis'.
Laiseel. 3. Dicali illo, Requesens contra Lugoloeci ei-ato, Marti non oviedum, stalios Receutiores.
prob. i. Ex absurdisci si dari posset peccatum hoc essentialiter irremisssibile, esset pariter possibile e Mium essentialiter impermissibile a Deo, aut peccatum, ad quod Deus non eoncurreret imm ediat e smileiam nemo admiserit, ergo probatu seqaeti , quia simili- potest Deus silere hoe deeretum Nolo ullum e eatum permittere, seu nolo ad ullum actum liber uincieaturae eoncurrete . potest etiam hoc deeretum, velare Petroivis Petrus illud eontemnere eu Alser
ileret peccatum hoc contemptus,aut incredulitatis ἡ .eret esse iuxta ratiocinationem Adversariotum essenin
76쪽
tialiter in perniissibile , aut sine concursu immediato Deici aliter decietum essentialiter praesuppositum frustraretur. Quod si dicas , decrerum hoc de non permittendo ullo peccato revelari posse , sed contemni non posse , ne sequatur hoc inconveniens quod detur peccarum impermistibile ι dicas pariter. Decretum illud de non remittendo ullo peccato revelari posse, contemni non posse , ne sequatur hoc inconveniens , quod detur peccatum irremissibile cum Deus infinite Misericors in ut dicitur Joelis et Prastabili super mulitia, debeat posse quodvis peccatum remitteres sicuti debet ex supremo dominio ad
quemcunque estectum creatum immediate concurre
re Pariter ex consimili discursu tardinalis de Lugo sequeretur, dari posse peccatum essentialiter impuni-bile essentialiter remissum, c. visio Dei est tiali ter indestruibilis, Creatura essentialiter immobilis, vel quae solum conservari, aut moveri posset per tem pus,aut per spatium determinatum,& his similia, quae
communiter reputantur absona. . , Prob. a. ratione. Peccatum hoc contemptus , sea
incredulitatis in dato systemate esset,AE non esset irremissibile ergo repugnat. Probatarsequela Esset enim irremissibile , ut supponitur ob discursum Adverseriorum , ex altera parte non esset irremissibile , quod sic probatur Vel decretum illud liberum Dei dicen Nodo ullum peccatum remittere , loqueretur so lum de peccatis remissibilibus , vel loqueretur eo iam de hoc peccato contemptus , quod deberet eo se essentialiter irremissibile neutrum dici potest,ergo&c rebatur minori Non enim dici potest , quo loquatur etiam de hoc peccato contemptus esse Maliter irremissibiles, quia ut diximus Deus nequit libere quidquam decernere de praedicatis necessariis. Messentialibus creatura sed solum de contingentibus.
77쪽
Quare sicut fatuum essentialiter superfluum , 4ndignum Deo est decretum liberum decernens dare
homini rationalitatem , aut non creare chimeram , ita fatuum esset decretum liberum Dei decernens se non
remissurum peccatum essentialiter irremissibile. Quod si dicas, decretum illud de non remittendo ullo peccato loqui solum de peccatis remissibilibus condistinctis ab hoc peceato contemptus , sequitur jam, quod hoc peccatum contemptus nullam habeat i remissibilitatem neque accidentalem, neque essentialem. Non accidentalem ortam ex illo decreto de non condonando ullo peccato , quia illud decretum non loquitur de hoc peccato Neque habet ex eo decreto essentialem irremissibilitatem, quia mera connexio D sentialis peccati A cum decreto de non remittendo peccato B, non infert ullam irremissibilkatem inpe cato A, ut patet. Nam si Deus ex gr. decernat, se non remissuriim peccata Pauli , revelet hoc decretum Petro, qui illud contemnat , peccatum hoc Petri non habet ullam irremissibilitatem , quamv1s essentialiter connectatur cum decreto de non remittendis peccatis Pauli:sic etiam visio, g.decreti de no destruendo lapide,non haurit ullam indestruibilitatem ex connexuone essentiali cu illo decreto de non destruendo lapide. Iterum sc arguo breviter.Supponamus omnia peccata posiibilia clare,&distincte cognita a Deo esse A, B, C, & peccata B. Gesta remissibilia, peccatum verba esse illud, quod Adversarii dicunt irremissibile.
Nunc sic: vel decretum de non remittendo ullo peccato loquitur etiam de peccato x, quod dicitur irremissibile, decretum deberet esse fatuum , quippe quod libere decerneret de praedicatis necessariis vel lolum loquitur de peccatis B.C. remissibilibus,3 hinc non sequitur , quod peccatum Α habeat ullam irremissibilitatem , sicuti sidetur decretum de non remi tendit
78쪽
tendis peccatis Pauli , peccatum Petri contempti,unt talis decreti non esset ullatenus irremissibile. Nam sirenaitteretur, non frustraretur decretum praesuppositum; quippe quod solum loquitur de peccatis Pauli. IV. Dices i. Quamvis decretum de non remittendo
ullo peccato solum loquatur de B Q remissibilibus at peccatum Ahaurit ex tali decreto proximam possibilitatem, cum non possit tale peccatum dari non praesupposito illo decreto. Hinc peccatum Aest irremissibile , aliter fiustraretur decretum praesuppositum de non remittendo ullo peccato ergo possibile est peεc tum hoc essentialiter irremissibile. Sed contra est, quia etiam decretum de non remit tendis peccatis Pauli reddit proximὸ possibile peccatum Petri contemptivum talis decreti in tamen non Iroinde hoc peccatum Petri haurit ullam irremissibi-itatem ab eo decreto essentialiter praesupposito , eo quod decretum loquatur solum de peccatis Pauli.Unde non frustraretur, si remittatur peccatum Petri ergo pariter in casu nostro, quamvis peccatum Alauriat proximam possibilitatem a decreto de non remittendis peccatis B, C remissibilibus, non proinde haurit ab eo decreto essentialiter praesupposito ullam irremis sibilitatem. Dices 1. Cum deeretum sit de non remittendo ullo prorsus peccato , ita loquitur absolutὸ de peccatis B, C remissibilibus , ut loquatur etiam conditionatὸ de peccato Α, quatenus si ellet remissibile Deus noulet illud remittereri Atqui hoe suscit, ut peccatum A ex connexione intentionali cum eo decreto hauriae intrinsecam irremissibilitatem ι ergo est intrinsece iris
remissibile. sed eontra est , quia vel decretum de non remi tendo ullo peecato loquitur conditionat de ipso peccatori signathuel sollim exercite. Non primum, quia
79쪽
ςVst. I. Anfit possibile peccatum, seri stam est fatuum, Ac indignum Deo decretum libere decernens de praedicatis neces iis absolute, quam conditionate in actu signato v. gr. tam est impossibile te. cretum libere decernens absoluto , qudd nolit ponere hircocervum; quam si dicat conditionale, si hircocervus esset possibilis, illum non ponerem ergo tam est impossibiledecretum dicens absolute,Nolo remitte epeccatum A irremissibile, quam dicens conditionate,
ii peccatum A esset remissibile . illud non remitterem. Hujusmodi enim decreta in Deo sunt essentialiters perflua Neque dici potest,qubd loquatur de peccato conditionate in actu exercito,quatenus de facto nihil decernit de illo sed decerneret in hypothesi impossibili, quod illud esset remissibile. Nam voluntas ista conditionata tum ex parte objecti, tum ex parte assitus, quae scilicet non est,sed esset nihil ponit in esse,quousque purificetur conditio , unde non potest ullam irremissibilitatem peccato A communicareri aliter etiam esset irremissibile pereatum Perri de non remit , tendis peccatis Paulici quia si per impossibile peccatum Petri esset peccatum Pauli, decretum etiam loqueretur de peccato Petri
V. Ex quibus habes i. Decretum Dei liberum de non remittendo ullo peccato esse fatuum, etiamsi loquatur de peccato ut sic, sive remissibili, sive irremicsibili non secus ac decretum de non creando ullo ente sive possibili sive chimerico tum quia non potest Deus libere decernere de praedicatis necessariis tum etiam quia non potest Deus quicquam cognoscere mconfuso,& in abstracto,unde non potest quicquam decernere de peccato, praescindendo remissibili, vel irremissibili. Habes L. Possibile esse decretum de non ,emittendo nilo prorsus peccato remissibili,sive directo,sive ress xo. voco peccata directa v. g. furti, homicidii; voco
80쪽
reflexa peccata contemptiva decreti de non remitte dis peccatis illis directis In hoc tamen casu decreis tum hoc,quatenus loquitur de peccatis directis, reddit illa extrinsece irremissibilia , qu in reddar ullatenus irremissibilia peccata reflexa . quatenus veris loquiturd peccatis prim reflexis,reddit illa extrinsece irremis. sibilia quin reddat ullatenus irremissibilia peccata eis eundo reflexa videlicet peccata ontemptiva decretide non remittendis illis peccatis primo reflexis &idem dicas de peccatis tertio, quarto, & quinto reflexis
in infinitum. Habes . Decretum hoc de non remittendo ullo prorsus peccato tam dire sto,quam reflexo non solum esse possibile, sed etiam revelabile, non tamen contemptibiles, quia peccatum hoc contemptus esset, non esset irremisibile, ut ostendimus, sicut decretum de non concurrendo cum ullo actu voluntatis creatae est revelabiles, sed non contemptibile , quia tale peccatum contemptus esset non esset cum concursu Dei
immediato. r. ιHabes Quod sicut decretum de nihil producendo , aut de non concurrendo ad ullum ac tam inrellectus creati non solum non potest contemni , sed nec etiam revelari , ut patet rata nec potest manis
stari Beatis decretum de non destruenda ulla prorsus visione Dei, ac proinde repugnat visio Dei essentiali. ter indestruibilis ex connexione essentiali cum hoc deis creto Ratio est eadem , quia haec visio esset , non esset indestruibilis r esset juxta discursum dei go; non esset vero , quia vel decretum illud de nulla visione destruenda loquitur etiam de hac visione Lsentialiter indestruibili attingente tale decretum, chujusmodi deeretum esset fatuum; vel loquitur solum de aliis visionibus destruibilibus,, jam visio attingens hoc decretum nullam inde hauriret indestruibilitatem; sicut