장음표시 사용
61쪽
Ad tertiam concedo sitispassiones in hac vita debere esse etiam satisfactiones, atque adeb debere esse voluntarias, de in statu Gratiae; non tamen in alia vita ut diximus Ad rationem a priori:primo falsum est, quod passiones,&cruciatus debeant esse supernaturales ut tollant impedimentum ad gloriam. Nam in omnium sententia tollunt hoc impedimentum praecise per hoc , quod ponantur in statu Gratiae, quin proinde evadant1upernaturales, non enim actus borrus naturalis per hoc, quod ponatur in statu Grati./ non evadit supernaturalis, nisi sit cum iu fluxu Auxilii supe naturalis. Deinde trammisso quod cruciatus tam tu hac vita, quam in Purgatorio debeaut esse supernaturales sin hoc sensu videlicet, quod per actum voluntarium supernaturalem acceptentur ut tollant impedimentum ad gloriam; at in inferno cruciatus instim ob veniale non debent tollere impedimentum ad gloriam, unde ut sint satispassiones, non debent ullatenus esse supernaturales. VIII. hic. 3. Poena debita veniali, quamvis finita sit, potest tamen per accidens esse aeterna, aut rationestatus damnatorum incapacis refrigeri , aut ratione subjecti, quod in inferno caret omni spe cujusvis boni, aut demum ratione fori, in quo reus punitur quod fert sententiam irretractabilem ergo veniale in
Confirm. i. quia In Inferno niιlia est Mdemptio nis non extinguitur,ermis, non moritur 3 ut dicitur in Script Praeterea puma ibi nunquam mitigatur, ut fere communissimus sensus,indocet Aug. in Psal tos dicens: Alicujus mitigari cui tradisus est, poenam in inferno, quis audacter dixerit quandoquidem unam stillam Mn
Confirm. r. quia impossibile est , non esse det riorem in malo pinnae , qui semper est deterior in a malo
62쪽
malo eulpa sed decedens cum mortali simul,& ven alideterior est in aeternum in malo culpae quam qui cum solo mortali decediti ergo etiam deterior erit in aeteris num in malo poenae. Confirm. 3. Damnati semper complacentiam habent in peccatis , cum quibus decedunt, ergo semper pro iis debent puniri, cum enim poena detur, ut reus corrigatur, si nunquam corrigitur, semper est punia
Resp. si antecedens status damnatorum non est nisi status sub executione Divinae sententiae reos illoseondemnantis; sed Divina seninati fert, quδd peccator non puniatur ultra condignum I ergo non debent ratione status damnati Ch veniale puniri in aeternum unde solum sunt incapaces refrigeri relate ad poenam debitam.Secund subjectiim caret omni spe,qubdio nadebita remittatur; at non proindi ea protrahenda. est diuturnius,quam culpa mereatur. Denique Forum
in casu nostro non est,nisi Tribunal Judicis Justissimi,. qui non patitur, poenas esse diuturniores, quam deberantur, sententia isthaec supremi Iudicis semel lata est irretractabilis. Ad primam confirm .recurrit eadem responsio,num, ruam enim poena debita minuitur:v.g. si poena veniali ebita est annua, non cessabitante lapsum anni , sed. post annum cessabit;cii non sit amplius debita poena. ulla solvenda sed soldm soluta. Ad seeundam qui est deterior in malo culpae,est et-. iam deterior in malo poenae debitae atque adeo qui cum mortali simul & veniali decedit, semper erit reus, poenae etiam veniali debitae, non tamen poenae amplius, solvendae,postquam vir soluta. Ad tertiam complacentia in peccatis, quae est in i serno non est demeritoria, clim sit intermino &idebpropter illam damnati non puniuntur nova poena: altriter
63쪽
isu isti II. Deprecati venialis, sec. 33 ter deberent etiam puniri ob peccata , jam remissa in hac vita , quia de illis etiam complacentiam habent. Denique poena in termino non petit, ut Reus patiens corrigatur; sed ut alii eiu similispoenae a peccatis co
menam Feccata sui objectum materiati
II IT ad hancquaestionem decidendam facili nego- tio descenderemus , praemisimus quid sit peccatum habituale, quid originale, quid veniale inquirendum superesset de peccato Actualici de eo tamen abunde diximus in de Gratia ostendendo, esse disi, nam Legi, consistere in praedicato positivo in de Incarnatione diximus , mortale esse gravitatis simpliciter infinitae in linea injuriae Deo irrogatae. Hic solum recolimus peccatum ab Augustino definiri, dictum, factum, concupitum contra lagem atem ι- propterea ipsum esse physicum peccati actuali est macula moralis animae; quippe quod est contra
regulam morum, nempe contra Divinam voluntatem, quae est prima regula morum, seu actuum humanorum moralium, sicut enim calor v. g. dicitur esse malum physicum aquae, quia ditana naturae aquae ita peccatum est malum morale, seu macula moralis h minis, quia ditana naturie humanae advertenti ad regulam morum. Peccatum vero habituale est haecipia macula moralis peccati actualis , moraliter Mmen perseverans , quatenus inaestimatione morali perinde se habet peceatum praeteritum, ac si esset pra sens Circa quaestionem autem, num malitia peccatia finalis consistat in praedicato positivo an in negativo sciendum, Scotum, Suarium. Valentiam apud Ami
cum de Gratia dis P . docere, quod consistat in prae-Da Gaio
64쪽
dicato negativo, hoc est in privatione rectitudinis debita tali actui. Nos vero in de Gratia dist. a. qn 7.
sstere in praedicato positivo, seu in ipsa entitate physica actus ditani legi,ita ut privatio rectitudinis debitae sit solum proprietas metaphysica peccati actualis.
Et ratio est, quia in eo consistit formalis malitia pe cari,per quod actus sermaliter constituitur malus moraliter, Minhonestus; sed actus humaniis constituitur formaliter malus moraliter per suum esse physicum&positivum , inquantsim distanum Divinae voluntati, quae est prima regula morum, ex hoc fit, quod careat rectitudine debita ergo malitia formalis peccati actualis formaliter consistit in positivo sicut error consistit in ipsa entitate physica, positiva actus
ad quam consequitur carentia conformitatis cum obisjeisto: febris consistit in qualitate positiva, ad quam
consequitur carentia harmonia debitae humorum. Hispositis. II. Certum est, peccatum actuale esse materiale ob. jeetiam virtutis Poenitentiae, seu id circa quod aetiis huius virtutis versari possunt. Possumus enim ex motbvo poenitentiae peccatum odisse,ac detestari de illo dolere, retractare,ac velle illud vindicare Dissicultas tamen est de peccato Habituali,ac de Originali nec non de peccatis alienis de Imperfectionibus,, similibus, num sint objectum materiale hujus virtutis , num fini materia remota Sacramenti Poenitentia, Ad has dissicultates enodandas. III. Praenoto, ad virtutem poenitentiae plures actus spe stare. Primo odium peccati, in quantum est Deiosnsa. Secundo detestationem ejus ei, odium enim respicit peccatum ut peccatum est , atque adedetiam peccatum futurum 8c possibile;at detestatio respicit peccatum ut commissum sive a se, sive ab aliori Pror
65쪽
crasti IV De objecto materialis enitentia. Propterea detestatio supra actum odii addit affectum voluntatis,4 desiderium quoddam, quod peccatum
non fuerit commissum , sicut enim possidens bonuni connaturaliter desiderat semper illud habere, ita odio habens peccatum commissum connaturaliter desiderat, ne unquam fuerit.& hujusmodi desiderium additum odio spectat ad detestationem. Tertius Poenitea-tiae actus est dolor, seu displicentia,quae connaturaliter eonsequitur ad detestationem, Fert quandam animi poenam, Minquietudinem ob peccatum commissiim. Cum in Beatis non sit capacitas doloris,idcirco quamvis oderint,& detestentur peccata a se, de ab aliis commissa , de illis tamen non dolent. Quartus Actus est retractatio , quae solii versatur circa actum a se commissiam, nemo enim retractare potest 'ubd ipse non fecit . sicut enim detestatio fert desiderium , ne peccatum fuerit, ita retractatio fert desidelium , ne peccatum fuerit a se commissum, & simul voluntatem illud expiandi ac vindicandi: propterea ad retractationem sequitur voluntas satisfaciendi , spes veniae. Pr cipuus inter hos poenitentia actus est dolor, ad quem sequitur retractatio dc voluntas satisfaciendi. Hinc Beati qui possunt odisse ac detestari peccatum, non tamen de illo dolere , non dicuntur elicere poenitentiam de illo quidquid sit, an in Beatis remaneat virtus poenitentiae infusa deserviens ad eliciendos actus odii, Vetestationis quod examiunabimus dii'. 3,
Dico nunc I peccatum habituale, qua tale,est o lectum materiale poenitentiae citaeommuniter apud
Martinum Pereet dist. I sect 7. Prob. Illud est objectum materiale poenitentiae, circa quod versari possunt actus hujus virtutis; sed circa
peccatum habituale, qua tale, versari possunt actus virtutis poenitentiac ergo, probatu minor et pecca- Ilam ha
66쪽
3 6 pars VIII. Dist. I. De Objem, citum habituale, qua tale est peccatum praeteritum moraliter perseverans; sed actus virtutis poenitentiae. nempe odium, detestatio, dolor, retractatio, voluntas satistaciendi, dere possunt supra peccatum praeteritum moraliter perseveraas, qua tale ,ergo actus poenitentiae cadere possunt in peccatum habitualdiqua rate;&quia isti actus constituunt sacramentum pinnitentiae, idcirco peccatum habituale, qua tale est etiam materia remota hujus Sacramenti. Dices:peccatum habituale,qua tale,constituitur per peccatum praeteritum,&per negationem condonatio. nis,& satisfactionis, in quibys moraliter perseverat, condonationis sit ipse actus Divinus nolens condonare,non potest esse objectui odii,& detestationis; ergo peccatum habituale, qua tale, non est objectum m teriale poenitentiae. Resp. concessa majore, minore , ego Consequentuam. Ad odio habendum , detestandum peccatum habituale, qua tale, non est necesse, quod odio habe mus omnia constitutiva peccati habitualis sicuti ut dio habeamus esum carnis , qua prohibitum, non debemtis odissi prohibitionem: ut Deus amet poenam, in quantum aequalem culpae,non debet amare anniaeonstitutiva hujus aequalitatis , deberet enim amare culpam , quae talem aequalitatem constituit. Quare scut sussicit, quod aequalitas inter poenam,& culpam ametur tantum denominativὸ secundum rectum denominationis non ver,constitutive, seu quiddilative,hoc est secundum omnia costitutiva taliscenominationis;sussicit enim,quod ametur poena,quae denominatur aequalis culpariquin amenturomnia constitutiva talis aequalitatis,ita sussicit, quod peccatu li bituale, qui tale , odio habeatur denominarave secundum
67쪽
uasti . De objecto materiali Paenitentia. γdum id,quod venit in recto, quin debeant odio haberi
V. Dicori cum Lugo di 1ν 3.θα Peccatum habutuale secundum id per quod distinguitur ab actuali
praeterito,non est objectum materiale Poenitentiae.
Prob. Id per quod distinguitur peccatum habituale
ab actuali praeterito,non est nisi reatus poenae,seu nega tua condonationisvic sed negatio condonationis, ut diximus,non est objectum materiale poeni entiae, cum
non possimus odisse ac detestari actum Dei nolentis condonares ergo peccatum habituale secundum id, per quod distinguitur ab actuali praeterito, non est o lectum materiale poenirentiae. Diees Peccatum habituale, in quantum habituale, reduplicat id per quod distinguitur ab actuali prael rito ergo ut possit esse objectum materiale poeniten-riae peccatum habituale,in quantum habituale , tax dadieta in prima conclusione debet etiam esse obiectunt materiale poenitentiae id per quod habituale distinguitur ab actuali praeterito. Resp. sicut poena aequalis culpae inquantum aequalis
amatur,&tamen non reduplicatur, nec debet amati
culpa , per quam poena aequalis ab inaequali distinguitur, sed reduplicatur ipsa poena sub praedicato aequali- ratis,tanquam sub conditiones Ita quando reduplicatur peccatum habitualean quantum habituale noni duplicatur reatus seu negatio condonationis,per quam distinguitur habituale ab actuali praeterito, sed red plicatur ipsum peccatum sub tali negatione, tanquam sub conditione.& illud soldm odio habetur. Hinc habes, peccatum habituale importare Armaliter peccatum praeteritum in recto,&negationem com donationis datisfactionis in obliquo cita tamen ut
.ab his negationibus constituatur, quia is pcieci se sublatis,peccatum habituale tollitur et reatum Verope
68쪽
38 Pars VIII. Dio. I. De Objem , cicati importare utra laque hanc negationem, supposito santum peccato praeterito, tanquam termino relationis ranscendentalis,& non tanquam constitutivomon secus ac dolor de peccato constituitur per solum actum dolentis praesupponentem peccatum, non vero per ipsum peccatum , sicut dolor de peccato est bonus, quamvis supponat malum,ita jus in Deo, seu potestas
legitima ad odio habendum,& puniendum peccatore, cui correlative respondet reatus , est quid bonum ipsi Deo,quamvis supponat peccatum adeo ut possitDeus hoc suum jus velle,non tamon absolutὸ, sed ex suppositione peccati. Unde ulterius colligitur,qubd si posset condonari peccatum in instanti in quo fit, dari posset peccatum astitate absque jure in Deo,&reatu in pe
VI. Dico . Peccatum originale non est objectum materiale poenitentiae relate ad actum retractationis,
sed solum relate ad actum, odii detestationis, displi
Prob. prima pars,quod scilicet non possimus peccatum originale retractare; quia retractatio est de actu physice proprio retractamus enim quod propria libertate fecimus nec possumus retractare quod fecimus in- impedibiliter,ut docent communiter apud Lugo dii'.
3. n.i2. Pupillus v. g. nequit retractare contractu tutoris:Atqui originale est solum interpretarive proprium,&contrahitur il nobis inevitabiliter per naturalem generationem ergo non est materia poenitentiae perctum retractationis sicut nec peractum contritionis. quae est detestatio&dolor de peccato a se commissis cum proposito non peccandi de caetero.
Prob. secunda pars, quM scilicet possint alii actus poenitentiae exerceri circa otiginales, nempe odium, detestati dolorci pecoriginale enim homo contrahit
69쪽
Quolio IV De Objecta materiali Amia uiae.
statum inimicitiae cum Deo; quo quid deterius ergo originale est objectum odii Praeterea potest homo quodvis peccatum commissiam etiam alienum, ut mox dicemus, detestari pergo a fortiori potest detestari oriuginale , quod est interpretative a se commissi im proprium. Denique potest homo de originali dolorem ac displicentiam abere, nam ex Augustino I . de civ. cap is displicentia est de iis, quae nobis nolentibus accidunt, &trahit animi inquietudinem ac poenam hujusmodi est originale trahens statum inimicitiae cum Deo, atque deis inquietudinem poenam ergo
possumus de originali dolere. VII. Ex quibus sequitur, Originale de facto non
esse materiam remotam Sacramenti Poenitentiae, cum
hoc Sacramentum de facto per contritionem constituatur, quae supra originale non Diest cadere. Quod si in alia providentia Sacramentum Poenitentiae conis stitueretur per solum odium, detestationem , ac dolorem peccati, quamvis non propria voluntate com missi , tunc posset Priginale esse materia remota S cramenti Poenitentiae , virtute talis Sacramenti deleri.
Potest etiam dari satisfactio pro originali, quippo
quod est vera Dei offensa Falsissima tamen est propositio 19 ab Alex. VIII proscripta,quod scilicet mmo tota vita debeat pro Originali paeriitentiam agere. Hoc enim derogat esticacve Sacramenti Baptismi vi cujus
deletur non sollim reatus culpae, sed etiam reatris cuindriscunque poenae. In tantum pro peccatis remissis per Sacramentum Poenitentiat inemus poenitentiam agere, quia etiam post Sacramentum Poenitentiae sae-pὸ remanet reatus poenae temporalis 3 qui tamen post Sacramentum Baprismi nunquam remanet. Verum
quidem est,post Baptismum remanere in nobis concu
piscentiam, subjectionem morti,in mortis vestigiis ;
70쪽
Pars VIII. Dist. I. De Objecto, o
haec tamen ex Trid non remanent in renam originalis sed ad agonem, dc meritum. VIII. Infertur ex dictis i. etiam venialia esse ob- ectum materiale poenitentiae, materiam remoram hujus sacramenti , cum omnes actus poenitentiae cadere pollini in venialia , non seeus ac in mortalia. Illa enim vere Deo displicent , ac leviter offendunt, quamvis ejus amicitiam non dictivant. Praeterea alve virtures detestantur obi istum sibi contrarium etiam in materia levi: v. gr. Temperantia detestatur gulam etiam levem. Religio superstitisnem etiam levissimam; ergo etiam Poenitentia odit culpas veniales,prout Dei
Infertur 1. Etiam peccata dimissa esse objectum m teriale poenitentiae quoad actum odii , detestationis, doloris , ac retractationis ; non tamen quoad actum vindicationis , si sint remissa quoad culpam simul,&lunam,ut docent communiter apud Perezsest. 9.Contra Lugo dist.3. ιm.is Ratio est, quia actus vindic tionis, seu satisfactionis est actus Justitiae, qui non potest exerceri erga debitum jam extinctum, ut diximus in tract de Iustitia , ubi ostendimus cum communiori,non posse dari duplicem solutionem adaequatam ex Justitia relate ad idem debituni nec possedari iteratam solutionem ex Justitia successivὸ Hinc tamen non fit,quod peccatum remissum non sit materia remota Sacramenti Poenitentiae, cum sufficiat, quod possiimus de eo conteri. Infertur 3 Peccatum nondum commissi1m posse esse nateriam poenitentiae solum quoad actum odii, ro- posti de illo non committendo, non tamen quoad actum detestationis,vel doloris, qui solum versatur circa peccata commissa;& multo minus quoad actum rex aetationis,aut vindicationis.