장음표시 사용
141쪽
49. Ego vero, inquit, pergam: et id faciam, qi in principio fieri in omnibus disputationibus oportesenseo: ut, quid illud sit, de quo disputetur, expla
tur, ne vagari et errare cogatur oratio , si ii, inter se dissenserint, non idein illud, quo de agit intelligant. Nam, si sorte quaereretur, quae eSset imperatoris, con Stituendum putarem principi O, esset imperator; qui quum esset constitutus administior quidam belli gerendi, tum adiungeremus de ea citu, de castris, do agminibus, de signorum collati bus, de oppidorum oppugnationibus, de commeatu insidiis faciendis atque vitandis, de reliquis rebus, qessent propriae belli administrandi; quarum qui es
unimo et scientia compotes , eos esse imperatores direm; utererque exemplis Africanorum et Maximori
positio melius omittatur, Di paulo Post: estist ιtieridiam puliarem minis in 'io.
Non idem es A illud. quo de agitur. AI lligarar Betio eorrexit Ernesti vulgatum inultigena, quod habent etialis Gueis. B . C. Sed aliud sti-host uitium in his vethis. Legendumetiim est: non idem ilimi, quo dangitur. intelligant. - Delevi esse exvlima eoniectura V. Cl. ED. T. Animn et sesentiri Guel L B , seientia et animo, perverso orditie. Nam in eiusmodi dieetidi formula voea bulum generis semper praecedit voeabulum sorincie. Sie anιmo et memo-νia complecti, cogitare et memoria
' Asri tiri m) Africani duo suere: alior P. Cortielius Seipio Asries ritis Maior, eonsul tactus anno V. C. 54s, hellum in Asriecim transititit, titii Asdrithtile Cael haginensi, et Syphace Numidiae rege iterum debellatis, illustre eonsequutus est Asreognomentum. Aeeusatus de soab Anti ho peeonia ad paeis
serendas, aduersariorum inveessit, et Liternum in Campase recepit, ibique obiit anno I57 r. aute Christum 183 LiPlutaret, ii . ete.) Alter P. Sei pii milianus ΛDieantis Minor, Carinem MDisum romano nomini filias sustulit, tit narrat Pateretheisque suae Distulis moritim quoia feriar ari eius elementiae. man iam item excisam a turrie
ante eram Mariore tirbium era meri xtium Pre tuae e memmemoriae ... Posi duos eoristi
142쪽
DE ORATORE Llu. I, CAP. 49 i 35
Epaminondam atque Hannibalem, atque eius generis
homines nominarem. Sin autem quaereremus, quis esset is, qui ad rempublicam moderandam usum et scientiam et studium suum contulisset, desini rem hoc
modo: Qui, quibus rebus utilitas rei publicae pararetur augereturque, teneret, iisque uteretur, hunc rei publicae rectorem et consilii publici auctorem esse habendum; praedicaremque P. Lentulum, principem illum, et Tib. Gracchum patrem, et Q. Metellum, et Ρ. Africanum, et C. Laelium, et innumerabiles alios
cum ex nostra civitate , tum ex ceteris. Sin autem quaereretur, quisnam iuriscon Sullus vere nominare
tur, eum dicerem, qui legum et Consuetudinis eius, qua privati in civitate uterentur, et ad responden dum et ad scribendum et ad cavendum perilus esset; et ex eo genere Sex. Aelium, M. Manilium, P. Mucium nominarem. Atque, ut iam ad leviora artium studia veniam, si musicus, si grammaticus,
si poeta quaeratur, possim similiter explicare, quid eorum quisque profiteatur, et quo non amplius ab
berrimi; auibus omnibus antecelIuisse videtur Q. Fahius Maximus, qui
Anni talem Bomne inimi uelitem cun-elando fregit, remque romanam re
Emmimmdam Ioculare vitium est in Kob. Dimenidem , quasi scisset librarius imperatores quosdam Epimenidae, quam Epaminondae si
rum dux maximam Lucedaemoniis eladem attulit ad Leistra, quae Boeotiae virbs est, eorum duce Cleomhro to occiso: anno r Olympiadis soa, ante Christum 5 et, suis imperiuin peperit. Diodorus etc. PRUST. aereremus R ycte Victor. Gro- nov. Ernesti hoc teposuerunt qui MIest quoque in Gueis. C . uig. quaeremus, et sic Gueis. B. Ciam ex nosci Mittite Gueis. B.
ed. Omnib. tum ex nostra es stace, sorsan veritis.
legeretur et ad agendum, Ei uesti optirne correxit, et ad scribendum, quia iurisconsulti, ut iurisconsulti non agunt, et alias scribere ceteris duobus remoradere et caMore iungitur, ut pro Murenn c. 9.
Atque, ut iam ad leotorn Guel LB . atqtie tit ad leWiora , omisso iam quod sane hic elegantius ahe,t.
143쪽
quoque sit postulandum. Philosophi denique ipsius ,
qui de sua vi ac sapientia unus Omnia paene profitetur, est tamen quaedam descriptio, ut is, qui studeat om
nium rerum, divinarum atque humanarum vim, natu-T3m, Cnu SaSque nOSSe, et omnem bene vivendi ratio
nem tenere et persequi, nomine hoc appelletur. Oratorem autem, quoniam de eo quaerimus, equidem Non facio eundem, quem Crassus: qui mihi visus est
omnem Omnium rerum atque artium Scientiam comprehendere uno oratoris Officio ac nomine: atque eum
Puto esse, qui verbis ad audiendum iucundis, et sententiis ad probandum accommodatis uti possit in
causis forensibus, atque communibus. Hunc ego BP-Pello Oratorem, eumque esse praeterea instructum voce et actione et lepore quodam volo. 5o. Crassus vero mihi noster visus est oratoris
facultatem non illius artis terminis, sed ingenii sui 1inibus, immensis paene, describere. Nam et civitalum regendarum oratori gubernacula sententia sua tradidit; in quo per mihi mirum visum est, Scaevola, te hoc illi concedere; quum saepissime tibi senatus, breviter impoliteque dicenti, rnaximis sit de rebus
RSSenSuS. M. Uero Scaurus , quem non longe ruri npud se esse audio, vir regendae reipublicae scientissimus, Si audierit, hanc auctoritatem gravitatis et consilii sui vindicari a te, Crasse, quod eam oratoris Propriam esse dicas: iam, credo, huc veniat, et hanc loquacitatem nostram vultu ipso aspectuque Conterreat;
Atque eorun unibus) h. e. causis puhlicis, de quibus in concione vel in senatu deliberatur.
Et hanc loquacitatem nostram Nut-m - conterreat Vereor, ne mendae
Ithrariorum trihuendum sit loquacitatem. Nam quae est ista h. l. loquacitas' Crassus vindicaverat oratori rei ublicae gerendae scientiam : dio Antonius negat Scaurum talarum, etsi id audiverit, fore, ut hanc licere-ι am vultu ipso adspectuque Conter
144쪽
qui quamquam est in dicendo minime contemnendus, prudentia tamen rerum magnarum magis, quam dicendi arte, nititur. Neque vero, si qui S utrumque potest, aut ille consilii publici auctor, ac senator honus, ob eam ipsam causam orator est; aut hic diser tus atque eloquens, si est idem in procuratione civitatis egregius, alienam scientiam dicendi copia est consequutus. Multum inter se distant istae facultates, longeque sunt diversae atque Seiunctae, neque eadem ratione ac via M. Cato, P. Africanus, Q. Metellus, C. Laelius, qui omnes eloquentes fuerunt, Orationem suam, et reipublicae dignitatem exornabant. Neque enim est interdictum aut a rerum natura , aut a lege aliquamiae more, ut singulis hominibus ne amplius, quam Singulas artes, nosse liceat. Quare non, etsi et O-
quentissimus Athenis Pericles, idemque in ea civitate plurimo S annos princeps consilii publici fuit, idcirco
reat. Nempe iam posui vocabulumlιcentiam, quod h. l. aptum est, quia Crassus temere in alias Posses-Sioues irruerat, ut supra in re similic. io de eodem dici meminimus.' Neque Dero, si quis Facile steri
potest, ut idem sit et senator honHA, et eximius orator: verum dotes illae diversae sunt: Deque enim Sequitiar, ut, qui honus est senator, is sit Orcitur illustris, et qui illustris orator, sit senator bonus. Sed ita distinguuntur illae facultates, ut in diversis ho
Alienam scientiam Vulg. aliquam 4ctentiam. In Ouini b. autem : aliqua orientia dicendi comam. Ernesti dedit illam scientiam , Aequutus Mauritium et Lanibilium. Nobis vero Prae Placuit Wytienhachii lectio in hibi.
erit. ol. I, p. 2b, ab eo commentiatu : re Primum enim, inquit, ipsa loci sententia hanc vocem si aestui. Nam Orator si civilem scientiam nK- sequutus est, haec ei aliena potest dici , neque tam Propria, quam oratoria sucultas. Deinde ipse Cicero in simil
re et argumento utitur eadem voce
de Or. l. G: Etenim Midemus quod non hubuerit hanc dicendi exiarte aliena scultatem. Est enim philosopho ars oratoria aliena , ut oratori scientia civilis. Et eadem ratione e.
bo: Ac si iam Placet - neque ea utavit Possedisse, sod tit aliena libasse. is Ideirco eiusdem nominis atque artis
utraqueIacultas existimanda est Sic fidenter emendavi vulgatam lectio
nem idcirco eiusdem hominιs -- utra
que Iis Itas existimanda est. Etenim si Pericles idem orator, et Prince Priconsilii publici fuit, necessario sui t
utraque sciuutia estisdem hominis. Sed
145쪽
CICERONIS eiusdem nominis atque artis utraque facultas existimanda est; nec, si P. Crassus idem fuit eloquens et iuris perilus, ob eam causam inest in facultate dicendi iuris civilis scientia. Nam si quisque, ut in aliqua arte et facultate excellens aliam quoque artem sibi assumserit, ita persiiciet, ut, quod praeterea sciet, id eius, in quo e X cellet, Pars quaedam esse videatur: licet ista ratione dicamus, pila hene, et duodecim scriptis ludere proprium esse iuris Civilis, quoniam utrumque eorum P. Mucius Optime fecerit; eademque ratione dicantur, quos pυσικους Graeci nominant, iidem poetae, quoniam Empedocles physicus egregium poema fecerit.
At hoc ne philosophi quidem ipsi, qui Omnia. sicut
Antonitis negat, quia idem homo utramque sucultatem habuerit, id
circo eiusdem nominis atque artisti tramque sacra lintem esse existiman
dam ; ulteri potius civilis scientiae,
litteri oratoriae artis nomen mRuere. Sic supra c. έ9 : Crassus mihi Misus est omnem Omnium rerum atque antium scientiam com rehendcve uno oriatoris oscio ac OMINE.Ita Persiciet Bene correxit Ernestius Vulg. is Persiciet, quod habent lamon etiam Gucis. B, C. Duodecim serimis Hanc lectio-
nPm veram esse, Hon illam, quaemialtas edd. vcteros occupavit, ilia
decim scruPis, hene docuit Ernesti. Quos ρυσικους uig. et quos φυ- σιχθυς. Rectius copulam omittit Guel L B. V sius copulam ad nn te cedens dicantur reserendam putavit, Pro dicantur quoque. Sed huius particulae vis iam cst in verbis eadem
' Empedocles Philosophus, idem que poeta Agrigentinus. Tum tradunt,
ut absumpto corpore crederetur immortalis, in ardentem Aetnae montis voraginem sese dedisse Philhcipitcin, eiectis autem ferreis cropidis rem suisse doprehensam. Ita Hippol tus apud Laertium , qui neque hoc . neque altu de eius morte Commorata approbat. Id cotistat, eum storuisse
Olympiade 8έ, annis ante Christum 4έέ Lucretius lib. I, Horatius in
At hoc ne philosophi quidem ipsi,
qui omnia , sicut Pr Pria, sua esse atquc a se Prassideri Dolunt, dicere
sudent ) Vix adducor, ut nihil in his
turbatum esse credam. Nam Primum philosophi , qui scometriam et mn sicam negauitar ad suam artein truliere, dici non possunt omnia sun eSSeet a se possideri velle. Immo supra tantum hoc dicebatur: philosopbum de sua Mi ac sa entia unum Omnia PAENE Profiteri cap. 49 pag. I S., vs. a . Deinde molestum est omnia, sicut Pr Pria, sua esse. Quis ita loquatur, hoc meum est iactit proprium 'Ituque Ciceronem arbitror scripsisse At hoc ne philosophi quidem φει, qui CETERA Omnia Prolima et sua esse atque a se Possideri Molant, dicero
146쪽
propria, Sua esse, alque a se possideri volunt, dicere audent, geometriam, aut musicam, philosophi esse, quia Platonem omnes in illis artibus praestantissimum fuisse taleantur. Ac, si iam placet omnes artes oratori subiurigere, tolerabilius est sic potius dicere, ut, quo niam dicendi facultas non debeat esse ieiuna atque nuda, sed aspersa atque diStincta multarum rerum iucunda quadam varietate, Sit boni oratoris multa auribus accepisse, multa vidisse, multa animo et cogi latione, multa etiam legendo percurri SSe, Deque ea, ut sua, possἔdisse, sed, ut aliena, libasse. Fateor enim, callidum quendam hunc, et nulla in re tiro Dem ac rudem, nec Peregrinum atque hospitem in agendo esse
5 r. Neque vero istis tragoediis tuis, quibus uti philosophi maxime solent, Crasse, perturbor , quod ita
dixisti, neminem posse eorum mentes, qui audirent, aut inflammare dicendo, aut inflammatas restinguere,
avdent geometriam aut musicam Phialoscisthi esse etc. Aut si mavis: At hoc
ne νkiloso hi quidem imi, qui cETERA
Omnia ScILIcET PrῬria et sua esse atque a se possideri Molunt.
Ieiuna) Quia ieiuna interdum dicuntur sicca , et humore Carentia, utiarena ieiuna , heue opponitur asyersa; ut m nuda apte Opponitur distincta rerum varietate , h. e. tanquam iusignibus quibusdam ornamentis, quae divitias produnt, vestita. Sic Brut. e. 82, componuntur ieiunitas, et sic citas, et in ia. Neque ea , ut sua , Possedisse, sed , ut aliena, lιbasse) Metaphora in vocabulo libara ducta est ab iis, quibus, quum qui vina et id genus alia pro pria possident, iis quoties et quantum velint fruantur, ipsis contra tantum gustare licet, quanton Po scssoris liberalitas concedati
GIeor enim , callidum quendum hunc, et nulla in re tironem ac Via dem, nec Peregrinum atque homilem in agendo esse debere . Ne quis sorte hic inanis verbortim copiae idem significantium Ciceronem accuset, o servandum est, tironem e e , qui
initia tantum et elementa artis didi cerit, dem , qui ne liaec 'uidem teneat, Peregrinum , qui quia in qui-hnsdam artibus tanqnam in domicilio
SUO Versetur, uti aruin cognitionem
neglexerit, hospitem , qui in his ali
quantulum tanquam tu deversorio Commoratus sit, ut nec nihil, nec
multum in iis prosocerit.' Istis tragoediis tuis Tragoedias in nugis agere dicuntur, qui rein
147쪽
quum eo maxime vis Oratoris magnitudoque Cernatur, nisi qui hominum naturam et motus animorum eorumque rationes penitus perspexerit: in quo philosophia sit oratori necessario percipienda; quo in studio homi num quoque ingeniosissimorum otiosissimorumque totas aetates videmus esse contritas; quorum ego Copiam magnitudinemque cognitionis, atque artis non modo non contemno, sed etiam Nehementer admiror; nobis tamen , qui in hoc populo 1 Oroque versamur, Satis est, ea de motibus animorum et
parvam clamitando, tit seri solet atragoediarum lictoribus. magnam su- eititit. Pliv,Τ. qui hominum naturam et motus animoriam eortinaque rationcs Penitus permea erit . In edd. omnibus legebatur: nisi τά rerum ramnitimnia tiriam, moros hominum ni e 1 tiones 'mittis per Ueaerit. Atqui Crassus illo loeo, qui hic respieitur. noti dixerat citatori ad animos itidicum vel concitatidos vel refleetendos opus esse rerum omnituri naturrim et moros hom/ntim intelligere. fite potius supra cap. ia dixerat: tiro nisi i nn raras hominum Dinaque --nem humani alis crausasque eas, qui itis mentes vitis incitrantar atii reflectuntur , penittis perspeaerit, dicendo quod Diaei Perseaere non potest. Itaque locus, in quo versamur, neeessario sie. ut iacimus, erat resingendus. Corruptela ex malo ititellectis seripturae compendiis , et similium vocabulorum permniatione orta esse videtur. Novi tatim et holum Deilo erat confundere ; minus item et ni res. Neqtie vero ea, quae proxime equuntur. ferri patiuntur vulgatam. dius litam etiim Antonius hane opinionem resutat. Oratori ad assectus in titilinis judietim excitandos opas
res homiratim e gnosse, Aed id tantum agit, ut doctrinam philosophorum de hominum titillarii, et animi perluehationibus et haud necessa viam esse demonstret. Eodem modo auctor de causis corruptae et qtientiae, eui Cieerotiis locus proeul dubio oliversatus erat, c. ait Nnm in iudieiis, inquit, Ione de nequitate. indὰ ilhristi Atis de honestrate diomtis, ita ut plerumque hiare ipsa inDicem mi- se uni ar; de quibtis copiose et Maria et ornate nemo diaere potes . nisi qui emn ii naturam humianam, et Mim Dir ultim maυitutemque Diliorum. Eae his fontibus etiam illa probratini. tit Deilius iram iudieis Mediastiget, Mel leniat, qui seu, quid tria; Promittis ad miserationem impellat, qui scit, quid sit misericordia, et quibus animi molibus concitetur. Vides, ne hunc quidem scriptorem ad artem animos auditorum commovendi Illud quid quam doctrinam de motibus aulinorum cininitioque de natura humatia requirere. Eia de molibus animorum ei scire es dicere) Hic iam Ernestio subolite' rat sie legendum esse, quum vulgo ederetur, ea de mori s hominum.
dempe ea verbo librarii ciuile paruul
148쪽
abhorrent ab hominum moribus. Quis enim unquam orator magnus et gravis, quum iratum adversario iudicem facere vellet, haesitavit ob eam causam , quod nesciret, quid esset iracundia, errorne mentis, an Cupi
ditas puniendi doloris ' Quis, quum ceteros animorum motus aut iudicibus, aut populo dicendo miscere atque agitare vellet, ea dixit, quae a philosophis dici solent t
qui partim omnino motus negant in animis ullos esse debere, quique eos in iudicum mentibus concitent, Scelus eos nefarium facere; partim, qui tolerabiliores volunt esse, et ad veritatem vitae propius accedere, permediocres ac potius leves motus debere esse dicunt. Orator autem Omnia haec, quae putantur in communi vitae consuetudine, mala ac molesta, et fugienda, multo maiora et acerbiora verbis facit; itemque ea, quae vulgo expetenda atque optabilia videntur, dicen
do amplificat atque Ornat; neque vult ita sapiens inter stultos videri, uti, qui audiant, aut ineptum illum et graeculum putent, aut, etiamsi va Ide probent ingenium Oratoris, sapientiam admirentur, se esse stultos
moleste ferant; sed ita peragrat per animos hominum , ita sensus menteSque pertraCtat, ut non desideret philosophorum descriptiones, neque eXquirat oratione ,
OCulorum errore ex iis, qnae statim Sequuntur: quiae non abhorrenc ab homnum moribus.
Errorne mentis Recepi emendationem, quam Burgoldus in obss.crit. p. 331 sq. idoneis argumentis mihi persulasit, quum vulgo legeretur jejorne mentis. Qui tamen ne hoc quidem concedere debebat, aeque bene Iemor mentis, ac sensior animi dici. In inentem enim mu voυγγ
servor omnino uon adit. Error men
us , ut heue ille doeuit, nihil aliud
ebi quam insania s. furor. Notissimum vero est iram hrevem insaniam dici. omnino motus negant Stoici negant motus in animis ullos csse deberet Peripatetici mediocres admittunt. Vide Tullium lib. III T
seul. quaest. PRUST. Aut ineptum illum et graeculum Vulg. aut illam inmitim aut gracmι-lum Putent. Alterum aut h. l. pariam aptum esse iam Pearcius vidit. In mum enim et graeculum copulantur, non disiunguntur. Illum vero, ut
Ernesti recte indicavit, alieno loco ante inemum ponebatur.
149쪽
ClCERONIS summum illud bonum in animone sit, an in corpore; virtute, an voluptate definiatur; an haec inter se iungi putarique possint; an vero, ut quibusdam visum, nihil
certum sciri, nihil plane cognosci et percipi possit.
Quarum rerum fateor magnam multiplicemque esse disciplinam, et multas, copiosas, variasque rationeS;
sed aliud quiddam, longe aliud, Crasse, quaerimu S.
Acuto homine nobis opus est, et natura uSuque Callido,
qui sagaciter pervestiget, quid sui cives, iique homines, quibus aliquid dicendo persuadere velit, Cogitent, Sen-liant, Opinentur, e X spectent. SI. Teneat oportet venas cuiusque generis, aetati S, ordinis, et eorum, apud quos aget, aut erit aCturus,
melites, Set Susque degustet; philosophorum autem litiros reservet sibi ad huiuscet Dodi Tusculani requiem atque otium: nec, si quando ei dicendum erit de iusti-
aquarum , et metallorum, qrans in v stigant ii, qui metalla, aut aquas sub terra Iuleutes cxplorant. ΙDEH. Philosophorum autem libros referseet sibi ad huiuscemodi Tuscidani requiem atque otitιm, NEc, si quana ei dicendum erit de itistitia et filo , muttiettir a Platone γ Vulgo male: FE . si quando minuetur a Plia Guliue una particula totius sententiae veram vim detorquehat. Nam si NE- muciactur legas, Antonius videbitur dicere , ortitorem sibi Hailos rho Dum libros referseare ad Tusculuntinium, ns DPtis sit a Platone mutuari . quibus verbis Plato quasi circumscri- heretur e Philosophorum numero;
quo quid esset ineptius y Omnino Autonius negat Philosophorum libros,
ipsosque adeo Platonis, oratori tu soro utiles esse; quapropter rivice v
Summum illud bonum Discrepantes Philosophorum' de summoti ,no sententias egregie et breviter Cicero collegit Tusculuia. quaest. lib. V: Sunt autem hae ite sinibus, ut
or inor, retentac defensaeque senten-
tac: PVimum simPlices quatuor: nihil iamiam, tu si honestum , ut Stoici: ni-hιι bonum, nisi MolvPIticem, ut Dicu-mus : nihil bonum, nisi Dacuatilem. tit Hicronymus: nihil bontim, nisiniaturae Primis honιs aut Omnibus, Gul maxιmis frui, ut Carneades contra Stoicos disserebat. Haec simPlicia: illa mixta: tria genera bonorum; maxima , animi; secunda , cor oris; ea torna tertia, ut Peripatetici, nec miatira Meceres Acadomici secus. V, Plutem ciam honestate Dinomachus, et Callipho eo u/uDic. Indolentiamiaticem honos citi Per jace ιcus Diodo Mus Quicinxit. ΡRVST.' Uetias Metaphora ducta a venis
150쪽
DE ORATORE LIB. I, CAP. 5a a 43
tia et fide, mutuetur a Platone, qui, quum haec exprimenda verbis arbitraretur, novam quandam finxit in libris civitatem ; usque eo illa, quae dicenda de iustitia putabat, a vitae consuetudine, et a civitatum moribus abhorrebant. Quod si ea probarentur in populis atque in civitatibus, quis tibi, Crasse, conces Si SSet, ClariS-simo viro, et amplissimo principi civitatis, ut illa
diceres in maxima concione tuorum Civium, quae dixistit is Eripite nos ex miseriis, eripite ex faucibus eorum, quorum Crudelitas nostro sanguine non potest expleri: nolite sinere nos cuiquam servire, nisi vobis universis, quibus et possumus et debemus. n omitto
miserias, in quibus, ut illi aiunt, vir sortis esse non potest; omitto fauces, ex quibus te eripi vis, ne iudicio iniquo exsorbeatur sanguis tuus, quod sapienti negant
accidere posse; servire vero non modo te, Sed univer- Sum Senatum, Cuius tum CauSam agebaS, nuSUS eS
diceret Potestne virtus, Crasse, servire, i Stis auctori-
Qui quum haec exprimenda Derbis arbitraretiar Hoc Parum commode dictum , quum exspectetur: qui quum illum iraeiam de iustitia exHicandum Minιsisset. Certe aptius esset: q. q. 4.
ea mnenda Merbis arbitraretur.
' Quod si ea probarentur Si philosophiae placita libenter audiret
Populus, nunquam orationem tuain, crasse, P Pulus romanus probavis Fet: ea quippe abhorrebat a documentis philosophorum, qui negant hominem probum et sapientem servire cui triam posse et . PR ST. In maxima concione Nempe quum
legem Serviliam Caepionis de iudiciis, quae tum quidem Equitibus
tradita erunt. Cum Seuutu Commu-uieandis Crassus suaderet.
pta ex oratione quadam, quam Cras Sus Paulo aute ad poPulum habuerat; qua vehementer eonquerebatur de equitibus romanis, qui cuin iudicia impotentius et iniquitis ExercerEnt,
tum vero senatum vehementer vexabant. Crassus igitur, qui sonatorum Partes et causam tuebatur, ita ulloquebatur Populum: Ermite nos etc.
Eripite ex faueibus Vulg. eristite nos ex faucibus: scd repetitum nos elegantius omittitur Guuls. B, C, ed. Omnib. Ne iudicio iniquo quo nimirum saepe Senatores accusati ab Equitibus
Potestne Dirtus se ire Sensus: isti, Crasse , philosophi, quorum tu Praecei in ud oratoris facultatum Pur