M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schützii additis commentariis. Tomus primus decimussextus Opera Rethorica tom. 2

발행: 1824년

분량: 529페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

causam, aut proponere; nostra Consirmare argumentis, ac rationibus; deinde contraria resutare. Tum autem alii conclusionem orationis, et quasi perorationem collocant; alii iubent, antequam peroretur, Ornandi aut augendi causa, degredi, deinde concludere, ac perorare. Ne haec quidem reprehendo. Sunt enimeoncinne distribula ;- sed tamen, id quod necesse fuit hominibus expertibus veritatis, non Perite. Quae enim

praecepta principiorum et narrationum esse voluerunt, ea in totis orationibus sunt conservanda. Nam ego mihi benevolum iudicem facilius sacere possum in cursu orationis, quam quum omnia sunt inaudita; docilem autem, non quum polliceor me demonstraturum, Sed tum, quum doceo et explano; attentum vero, Cre-hro tota actione excitandis mentibus iudicum, non prima denuntiatione emcere possumus. Iam Uero narrationem quod iubent verisimilem esse et apertam ethrevem, recte nos admonent. Quod haec narrationis

magis putant esse propria, quam totius orationis, valde mihi videntur errare. Omninoque in hoc omnis est error, quod existimant, artificium esse hoc quoddam non dissimile ceterorum, cuiusmodi de ipso iure

civili hesterno die Crassus componi posse dicebat; ut

Experiatis Meritatis Expertes ve- tutis dicuntur ii, qui veras causas forenses haud egerunt, sed tantum in opere decinnantorio incinti sunt. Nam et ego mihi etc. Λherrat hie Antoniuς: etai enim iudicis benevolentiam tota Orvtione dehet orator au- Cupari . Praecipue eam Aihi conciliet In exordiis necesse est, quum velanditor praeiudicatis in grutiam adversarioriam opinionibus laborat, vel nondum bene erga nos videtur animatus. Prius P. Attentum Immo tradon nonnulli malae causae multum Prodesse, si parum intelligatur: adeoque satius tum esse auditorem reddere non nil ratum , quam nitentum. Fallittitur: ineptit enim o tor, qui ab oratione sua auditorem avertit IsaDit sulein , qui ah acetarata ratio num infirmarum consideratione avo- eat. ID.

222쪽

genera rerum primum exponerentur, in quo vitium est, si genus ullum praetermittatur; deinde singulorum generum partes, in quo, et deesse aliquam partem, et Superare, mendOSum est; tum verborum omnium desinitiones, in quibus neque abesse quidquam decet, neque redundare. Sed hoc si in iure civili, si etiam in parvis aut mediocribus rebus doctiores assequi possunt; non idem sentio tanta hac in re, 'tamque immensa posse fieri. Sin autem qui arbitrantur , deducendi sunt ad eos, qui haec docent; omnia iam explicata et perpolita assequentur: sunt enim innumerabiles de his rebus libri, neque abditi, neque Obscuri. Sed videant, quid velint: ad ludendumne, an ad pugnandum arma. sint sumturi. Aliud enim pugna et acies, aliud ludus campusque noster desiderat. Attamen ars ipsa ludicra

armorum et gladiatori et militi prodest aliquid; sed

animus acer et praesens et acutus idem atque versutus invictos viros efficit, non dissicilius arte coniuncta.

zo. Quare ego tibi oratorem sic iam instituam, si potero, ut quid essicere possit, ante perspiciam. Sit

Omnia iam explieata et permittaassequentur Malim nanciscentur, vel . quod Sebaesero in mera m Uenit, viseentiar. Nam assecmentur hic non siitin BPtum est; et paulo ante Praece it alio sensu. In Gueis. A est

me ex ed. Waldars. recipiendum est qui Melint; etsi Emesti se repugnaturum negat. Is potius vulgatam eum liae liniee veram recte explicavitrae constitvnnt secum, quo consilio ista discant, quid se consequuturos RPe

rent. π

exerceri velint, an veras causas in foro rigere.

' Camptisque noster Scil. campus Martius, ubi solebant cursu, lucta, pila aliisque id genus certaminthus

hae Exercere.

Prod i sine aliquid. Non dimitius arte coniuncta Η . e. non dissicilius, quam si ars coniuncta fuerit; seu non dissicilius per Be, quam arte coniuncta. Itaque uon opus est eum Emestio correeliouem cireumfPitere.

223쪽

enim mihi lines iis literis; nudierit aliquid, legerit, ista

ipsa praecepta acceperit: tentabo quid deceat, quid voce, quid viribus, quid spiritu, quid lingua efficere

possit. Si intelligam posse ad summos Pervenire, non solum horiabor, ut elaboret, sed etiam, si vir quoque mihi bonus videbitur, obsecrabo. Tantum ego in excellente oratore, et eodem viro bono, Puto esSe Ornamenti universae civitati. Sin videbitur, quum omnia summa fecerit, tamen ad mediocres Oratores esse ven

turus, permittam ipsi, quid velit; molestus magnoper non ero. Sin plane abhorrebit, et erit absurdus, ut se contineat, aut ad aliud studium transferat, admonebo. Nam neque is, qui optime potest, deserendus ullo modo est a cohortatione nostra, neque is, qui aliquid potest, deterrendus; quod alterum, divinitatis mihi cuius dam videtur; alterum, vel non facere, quod non optime Possis, vel facere, quod non pessime facias, humanitatis; tertium vero illud, clamare contra quam deceat, et

quam possit, hominis est, ut tu, Catule, de quodam declamatore dixisti, stultitiae suae quam Plurimos testes

Non solam hortabor, ut elaboret Guel f. Λ, horisbor non solam , uliani elaboret.

Ei seir quoque mihi bonus indebitiar Gueis. Λ , si Mir quoque bontis mihi

Midebιέtir esse, haud scio an melius. Et eodem Miro bono , Pono Guel . A. et eodem bono inro, Pono: ad aurium geu iam Sua ius , ne bono, deinceps collocenthr. M. Oinnib. autem habet Puto esse ornamenti, quod fortasse melius. - Hanc lectionem revocavi, tit Pote Veriorem ,

ut mihi videtur. ED. TAUR.' Permittam imi Scilicet tolerabilis est in arte oratoria mediocritas et ut ait Horatius in Arte : - COnstillus auris et Acior Causarum mediocris , abest νιrtute diserti Messaliae , nec scit quantum C selius Aiatiar Sed tamen in metio est. PRYST. Cum omnia summa Beeru Sum- me, i. e. Sedulo, obnixe , dedit Pear- eius ex aliquot MM. quibustum Con

224쪽

DE ORATORE I. IB. II, CAP. a Idomestico praeconio.colligentis. De hoc igitur, qui erit talis, ut cohortandus adiuvandusque sit, ita loquamur , ut ei tradamus ea dumtaxat, quae nos usus docuit , ut nobis ducibus veniat eo, quo sine duce ipsi pervenimus, quoniam meliora docere Non possumus. ar. Atque, ut a familiari nostro exordiar, hunc ego Catule, Sulpicium primum in causa parvula adolescentulum audivi, voce et sarma et motu Corporis, et reliquis rebus aptum ad hoc munus, de quo quaerimus, oratione autem celeri et concitata quod erat ingenii , et verbis effervescentibus, et paulo nimium redundari tibias quod erat aetatis ), non sum aspernatus. Volo enim se efferat in adolescente foecunditas. Nam sicut facilitas in vitibus revocantur ea, quae Sese nimium

tor tib tardus , et ab eloquentia petii-lus abhoirens. quasi privatus praeco,

auu vocae, tanquam tuba, molitis testas stine stultitiae convocat. Pax M.

D mes iis p econio ) . Gueis B, C, praeconio utimestim I ne ego Siapiritim primum Lambintis et Pearcius corrigebant. tu a Primum . quia sic melius oratio haereat cum verbia ultimis . nonatim vive ratus. Gnesti , si quid mutati l iura esset, malebat tit primum. Idem lamen vulgatam defendit sie, ut verba primtim in eausa m tilaadiaese ulultim audiri in parentheia dieia aceiperet. sed istam parenthesin nil moror. Narrat Io potius dite

Volo enim ele. Quam in sentenis iam egregie Fcibius lib. II, eap. 4:ώ- ol, inquit. hiare aetas Pliara , et ἱ- ivi, et inisentis gaudetit a sint li

Quae sese nimium prosede vi

225쪽

CICERO is profuderunt, qua in , si nihil valet materies, nova sa menta cultura excitantur; ita volo Psse in adolescente, unde aliquid amputem. Non enim potest in eo succus esse diuturnus, quod nimis celeriter est maturitatem assequutum. Vidi statim indolem, neque dimisi tempus, et eum sum cohortatus, ut forum sibi ludum putaret esse ad dicendum; magistrum autem , quem Vellet, eligeret; me quidem si audiret, L. Crassum. Quod iste arripuit, et ita sese facturum Confirmavit, atque etiam addidit, gratiae scilicet causa , me quoque sibi magistrum futurum. Vix annus intercesserat ab hoc

Gueis B, C, quae se nimium Prosiu-

clerunt, forsan melius.

Succus esse diuturnus Elegantior laic verborum ordo , quem LAmbiniis ascivit, et Marcius ex MSS. compluribus, quam qui in edd. Pr. esse su

etis diaturnus.

Vthmιm sibi ludum Putaret esseud dicendum Ad h. l. Ernesti: vi Vulgo discendiam, inquit, male. Diseere intelligitur in ludo; quod adiicitur Iudo . debet deisire gemis

discendi. Et verbum hoc commune est magistro, qui statim sequitur. Intelligendus autem est magister diceridi, non diuendi. Hac ratiocina tioue repereram olim. rescribendum esse diceniam. Postquam edd. U. et s. l. et a. acce Pi, in utraque reperi, item in II S. Erl. , et ed. Lips. n laetenus ille. At Hen fingerus postquam uotavit. lectionem disendi etiam in tribus Guelserhytonis reperiri, id tamen ait sibi ne sic quidem placere vi In forum venietiant, inquit, ad ἐ-cendum . in ludum ad discendum. Hortinatur igitur Antonius Sulpi-eium, ut forum sibi putaret ludum discendi. Sic Brut. c. sci: non ut infro disceremtis, quod Plerique δε--

runt. o Vtriusque sententiae momen

ta ita milii videntur esse paria, titvix habeam, cur alteram alteri Praeseram. Fortasse Neutrum scripsit Cicero. Nam satis, quid Vellet, poterat intelligi, si scripsisset: tit Ioriam sibi miliam nutaret esse, magiatrum autem , quem Mellet, eligeret. Quod autem Hensingerus pro sententiis fit a hunc quoque locrein advocavit ad Q. fratrem III, 4r meo scripsi a d. IX L NOM. quo die ludi committebantur , in Tusculanum Prosiciscens. --

tensque mecum Ciceronem meum in Iu-

m discendi, non Iusionis, id frustra fecit. Hic enim necessario addendum erat discendi ad explicandam in v - hulo ludi iau teολίαν. Ceterum tum Antonii consilium de ludo et magistro in foro eligondo eo Spe ta-hat , ut Crassum frequenter audiret Sulpi eius et se totum ad eius imita

tionem componerct. omnino autem hunc morem , artem oratoriam in soro

tanquam in ludo discendi, egregie

collaudavit auctor de cat Sis C Cr.eloq. c. 3Α.

226쪽

DC On4TOAt I. IB. . Ii, CAP. 22 2 Ic sermone cohortationis meae, quum iste accusavit C. Norbanum, defendente me. Non est credibit se, quid interesse mihi sit visum inter eum, qui tum erat, et qui anno ante fuerat. Omnino in illud genus eum Cra si magnificum atque praeclarum natura ipsa ducebat; sed ea non satis proficere potuisset, nisi . eodein studio atque imitatione intendisset, atque ita. dicere consuesset, ut tota mente Crassum, atque Omni animo

intueretur.

aa. Ergo hoc sit primum in praeceptis meis, ut demonstremus, quem imitetur, atque ita, ut, quae

nem a Cimbris Viettim seditiosis eonis eirini hos ultra modum vexasset, reus maiestatis a P. Mipieio Buso iuvene peractus est. Hominis noeetitissimi causam suseepit M. Atilonitis eius olim quaestor, et tum eloquentia sua, tum etiam equitum scivore obtinuit.

De hoe iudieio pluribus infra e. 48di, erit Atitonius Sulpieitim allo

Sed eri non in is proficere potα Libet quidam seripti et edd.cere; male. Prosieera est proprio progredi. quod h. l. optime convenit et tropo, quo coepit dicere. Quintil.

I. I, 36 : Prose istir memoria ad seis nevitilem et usque ad mores prositae. .

s. l. Et a. die pisset. Lamb. eoui. -- Misset. Recte autem Emesti montiit , inundere aliquo esse usitatisaimum hoe sensu. et optime eonvenire verbo Maeotia. tota menta crassum, atque

omni animo intueretur) Cueis Aomittitiae omni. Perperam. Quia en in mons est pars animἱ, plus facit. quiomui animo intuetur. quam qui meo is sola. llaque Sulpieius non solum mente Crassi eloquentiam Observabat. sed etiam oculos, aures, imagiuandi vim in eius actionem intendebat. demonstremus, quem imi estir Stixpectum est mihi dem miremtia. vim Antonius nusqtiam demonstrat. quem imitetur artis oratoriae studio sus. Sensus postulat, vel tit delaero . em imi Hur, vel ut ditigenter λ-deat, quem imite P. Sie iti sine huius capitis. vhi ipsa illa duo, quae bie proponit, repetuntur: qui aurem ita Melet, inquit, tit Uriel, primum Migiles naeesse est in deligendo, deinde . quem probarit, in eo. Diae mari me eaeellent, ea diligentissima Pe

sequatur.

' Quem imiretur Necesse est, in quit Fabius lib. X. c. II. avi similes

alii dissimiles bonis sisti, e similem riam notum praesivi, Irequenter imiserio. D denter idem paulo post monet . in hoe imitationis onere suseipiendo suas euique vires esse consi undas: Num Muedum stine inimιω-

227쪽

22D CICERONIsmnxime excellent in eo, quem imitabitur . ea diligen-lissime persequatur. Tum accedat exercitatio, qua illum, quem ante delegerit, imitando effingat, atque ita exprimat, non ut multos imitatores saepe cognovi, qui aut ea, quae facilia sunt, aut etiam illa, quae insignia ne pawe vitiosa, consectantur imitando. Nihil est facilius, quam amictum imitari alicuius, aut statum, aut motum. Si vero etiam insigne aliquid est,aaia, qtiatis αυι infirmitiis naturae nos comparemtis. Nam in moenia non si, iat, otia diser iras rei grael. quoque Muciori s inclutine viliquii in me citi tentio intoniam erit. avia Melie tiosa et a Metis inter imos etiam resertio et cibi Ula: etii Drta quidem . Prehensa. seu in miliam, amore stitistitatis et In eo. Mem im/tabitis Gisias. Α . Mim stiam Porda . et elegantiam. iam in eo genere. γ δ imiliabitur. eum . nrari asseu Gr. PavsT. Quem ame delegeris Giseis. A . Edie Ilont Sie Guel . A; reete. B. C omittunt amo. non male. l . est IIurit. At in eadem con- Atima ιω e rimat Guvis. Α, ae- atmietione exeellent remitetit thoe ipso que e rimar. omisso i . Guel . B. pilo extr. Sed valde vereor, ne im C, at e exprima a ira tit muti la hare partietila: at o ita. til, Maa In Guel . A. item ita HS ril. omiti maximo exeissent in m. qtiem imita- . titur totus hie loensa non vi multo Autar, en diligentissimμ ιν γερ ottir. -- imi viri etiam Data Destiis. hie interprilata sit. Nam hoe praeee- πω ut mιdros imi alores fa m ω-ptum de reeta ratione imitandi eon- gnoin qui - eonsectantiar imιωn tinetor demum his verbis: Tum -- λὶ ἄΕdd. W. et s. l. el a. e se-eodne exercilinio, quia adim. em egensr. Sie et Midit Melanebition. anto dologeris, imitan sal, et Nin fordisse consectarentur. Di esse itine sequuntur. Itaque si legas: Er- debet. sicut ante essent pro a d. xigo hoe sit mimum in istaec eis meis. ista pendent e e nn i, intelligenial diligenter rideat. quom imite tiri dumque est de imitatoribus iis, qtios rim aevi na ex re otio ele nihil ipse ae dieit cognovisse. Si ad geati plane ad ahs Ititionem totius senten- universum imitatorum refertur. qnanitiae de ideres. Et hane qnidem ra- esset, nora in imitatores, sa mtitiostiouem no tram optime tuetur Limilis actem e nori, stare vulgatum pratost. . Quintiliani loetis X, 2. xέ: Q rem Ea . Consocientur imitando habeo Her ex tissimo itidiris eireri hane etiam meis. B. C. Iudiealiun in auia Partem altidior rum examin da sunt tem recte defendit Iletisingerus ad omnia. Primiam. ns imi mur. Nam Cie. de ossi I, 3o. ΙΑ. stini PDrimi. qui similistidinem pessi- Si Mero etiam insigne aliqtiid os . - tisque es eor plissimi eo impie- id sumere, et in eo Alios et esse, norarint. Deinde in sis ipsis, qtios elege- magnum est Vulgo: si Mero etiam rimus, quid sit, ciu quia inciendum Misisse adi id est, tu stimere et in evi

228쪽

22IDE ORATORE LIB. II, CAP. 23 Id sumere, et in eo vitiosum esse, non magnum est; ut ille, qui nunc etiam, amissa voce, surit in republica Fufius, nervos in dicendo C. Fimbrias, quos tamen habuit ille, non assequitur, oris pravitatem et verborum

latitudinem imitatur. Sed tamen ille nec deligere sciavit, cuius potissimum similis esset, et in eo ipso, quem delegerat, imitari etiam vitia voluit. Qui autem ita faciet, ut oportet, primum vigilet necesse est in deligen- ω; Minde, quem probavit, in eo, quae maxime excellent, ea diligentissime persequatur. 23. Quid enim causae cenSetis esse, Cur aetates e tulerint singulae singula prope genera dicendi 8 quod non tam facile in nostris oratoribus possumus iudicare, quia scripta, ex quibus iudicium fieri posset, non multa sane reliquerunt, quam in Graecis; ex quorum scriptis, cuiusque aetatis quae dicendi ratio voluntasque fuerit, intelligi potest. Antiquissimi sere sunt, quorum

Deliosum esse non magnum ast. In haelectione Mitiosa manifeste eorreptum est. Saltem seribendum aesset eram

Sireb eo. Ntinutio, Lambino. Ditiosi. Tum vitilem inepte di retur, in υμιω- ωitiosum Maa. ItaqMe quum unistea dictum esskt, imitatores aut Maiatia. stat insignia ae mana Mitiosa imitati, qOid aptius qtiam h. Lut Rcimus, reseriheter Si Mero etiam insigne ali id est, id stimere et in eo

nimirum est illud quod Quintilianos

in litii modi imitatori hus Ohserva vit, quum ioco supra laudato xtibitin. sit: atque utinam tam hona imi antea dicerent melitis, qnum ni a Pestis diis euul: lii scili t stivi in infimibus vitiosi. Fortasse tamen sie seripsit Cicertit S. Mero etiam .intimi viliquid est, tu stimere et in eo insignem esse . n miati ιιiam eaι. Et hoc est quud Quintiliantis dixit in petas notiali Inst. Or. I, 3. 1.

ru in reptilli fias Vulgo. f. in rep. Fusius. Ernesti fidentat Arvias reposuit. Milicet quia iit αlusus in nomine Aritia furia delectabat, qui nubia quidem mimum rigidus videtur. Sed reeie arbila tua est Peaiciuη h. l. risus legendum esse; etii asseutitur etiam ueti Liugerus, ae procul dubio intelligitat ille L. Fufius . qui inter aequat Sulpicii et Cottae nominauit in Bruto e. 4s, et qui M. Aquillitiin aee saverat repetundarum, defendeuis ossi Antonio. C. Himbrias ) Intelligitur is, qui in Bruto e. 3έ perhibetur suisse accusator truculentiis, nsper, maledictis , genere toto paulo servidior atque commotior.

229쪽

222 CICERON is quidem scripta constent, Pericles atque Alcibiades, et eadem aetate Τhoeydides, subtiles, acuti, breves, Sententiis magis, quam verbis abundantes. Non potuisset accidere, ut unum esset Omnium genus, nisi aliquem sibi proponerent ad imitandum. Consequuti sunt hos Critias, Theramenes, Lysias. Multa Lysiae scripta sunt, nonnulla Critiae; de Theramene audimus. Omnes etiam tum reliciebant illum Pericli succum; sederant paulo uberiore filo. Ecce tibi exortus est Isocrates, cuius e ludo, tanquam ex equo Troiano, meri principes exierunt; Sed eorum partim in pompa, partiria in acie illustres esse voluerunt. Itaquo et

illi, Theopompi, Ephori, Philisti, Naucratae mullique alii naturis differunt; voluntate autem similes

ntum . quod hic in MM. et edd. --quebatur, delevi; idque iAm Lutti-hino et Emesi io visum est spurium. Meri princ*es Hauc lectionem e Nonio voci merum iam Victorius

restituit. Nam innumeri PrincιPes. quod est in edd. pr. abhorret a veritate et se teritia scriptoris. V enim ex equo Troiauo nou iunumeri heroea prodiere. sed viri dulecti, iique Grae. Forum sorti imi, udeoque meri priα-cipes; sic ex schola Isocralis mori Pri ac peΑ .rvi reis exi runt. G-- mera habent etiam codd. Gueis. A. B, C. Seu eorum Partim in Pomm , mr i ia in acie ilitiscres es- Mestierunt Pomm est iu geuere Scribendi historico et ἐπι--κω, in acie veroia causis scirensilius. Votan ale au em s mitia sun M in. ter sese, et magistri Sic Pearcitu. ex edd. pr. et codd. compluribus. Vulgatam et ι uter aesa magist i Geuislatus se tra defenditi molian re non

soluin ad Miibendi ἀ- reis raen ν' Pericles atque Alcibiades De oratoribus tum graecia, tuin latinis, qui passim bic laudantur, consulun diis est Brutus, quo in libro Tul

lius oratores omneS, quorum exstat memoria, recenset. PRUST.

De Theramene audimus Sic Guel LA. probante Ileusin gero: cf. eius uolam nil Cic. de ossic. I, 6, S. Vulgo de Thoramene audi t 4s. Omnes etiam tam retinebant illum Pericli succum ; sed Mant paulo liberioresto Ernesti monuit hos troin Pos non hene consentire. Recte qui dem , si tiberiorv flo a textrirn, suc-

Nχιm autem a corpore humano sumtum

esse dicas. Sed haud scio au succumh. l. de colore, quo inscitur lana, liceat accipere. Purpurae colorem Plinius nobilem succum appellat.

Quod si placeat, habebis metapho.

ram recte Continuatam.

Ecce tibi eaortias est Isocrates Ineptum ac sutile glossema quamvis satis antiquum, habet enim Nonius

230쪽

DE ORATORE Lin. II, CAP. 23 223

sunt et inter sese, et magistri; et ii, qui se ad causas contulerunt, ut Demosthenes, Hyperides, Lycurgus, Aeschines, Dinarchus, aliique complures, etsi inter Separes non fuerunt, tamen sunt omnes in eodem verilatis genere versali, quorum quandiu mansit imitatio,

iamdiu genus illud dicendi studiumque vixit; postea-

q iam, exstinctis his , omnis eorum memoria Sensim

Obscurata est et evanuit, alia quaedam dicendi molliora ac remissiora genera viguerunt. Inde Democha res , quem aiunt sororis filium fuisse Demostheni; lum Phalereus ille Demetrius, omnium istorum, mea sententia, Politissimus, aliique eorum Similes eristiterunt. Quae si volemus usque ad hoc tem-Pus Persequi, intelligemus, ut hodie Alabandensem illum Meneclem, et eius fratrem Hieroclem, quos ego audivi, tota imitetur Asia; sic semper fuisse aliquem, cuius se similes plerique esse vellent. Hanc igitur similitudinem qui imitatione assequi vo let, tum exercitationibus crebris atque in agnis, tum

dum . sed omnino ad isti tu similit divem . qtiae inter illos, Titeopomis, pirati. Ephorum . Dii iii,iiiiii. Naucratem. et Liarum mugistiti in I, ratem ititer dehat, quod omnes a causis fore sititia abstitierent. atque, ut Cicero ait, in pompa, non in aete illu

stres esse vellent. Tumen stina omnes in eodem Meri-

ratis genare Demari Peare ius ex uno cod. IIS. edidit: tamen sting omnes m em Diniaris imitari a genere Mersalia quom in ceteris 3ISS. et edd. esset in eodem Meritialis imiliandae genere. Sed Letie Ernesti defendit se ritatis i id in tamen nimis patienter toleravit imitian o. Veritas euim h. l. de veri, camis forensibus accipienia sar noti . ut Ernesii putabat. de Dexari tina PDohandia ratione die nu . Hanc veritatem suscipit Orator. nisu iniicitur. Imitaniae ex librarii errore. qui tu seqtiens imi ritho oculis incidisset . aut ex scholio Graminatiei nexum verborum haud cupientia oeliam. Itaque ne opti, quidem est eumntibu Len io iti se e Me talis repone

SEARCH

MENU NAVIGATION