장음표시 사용
441쪽
gistros nihil intelligebam posse docere, nisi ut auderent; quod, etiam cum bonis rebus Coniunctum , Perse ipsum est magnopere fugiendum. Hoc quum unum traderetur, et quum impudentiae ludus esset, putavi esse Censoris, ne longius id serperet , providere. Quamquam non haec ita Statuo atque deCerno, ut de- Aperem, latine ea, de quibus disputavimus, tradi ac perpoliri: patitur enim et lingua nostra , et natura rerum , veterem illam excellentemque prudentiam Grae-COriam ad nostrum usum moremque transferri; sed
hominibus opus ost eruditis, qui adhuc, in hoc quidem genere, nostri nulli fuerunt: sin quando exstiterint,etici in Graecis erunt anteponondi. cio. ornatur igitur oratio genere primum , et quasi . colore quodam et Succo suo. Num ut gravis, ut Suavis,
tinhatiar i Immianitiale dignum scientia in. I, ain scientia talis veri,is do-egrinam aliutiam e imprehendebatur ivit Itortim memoranda non esset. imo ii iis in Graecis praedictit hi manitatem illa doetritia et scientia dignam tetique immaniora reete Petircius m a vi suetivitatem , modestiam, poli
m demerem - tradi ae perimuiri Probabili Lee Deate Ius eoia iecit adden- Atim esse posse. Sie enim sere Cicero alii. loeis, ut liti. lli, cap. 56, nisi rura Ernestio ,latuas, in tradi ceperpoli, i suturum tes,pus ititelligi. Attamen h. l. non lisiti quid inturum .it, quum quid fieri νυ it, quaeli-
hus : 'ilitiar anim et lingua ete. Mirit in ) Gueis. C, east tertine. iasi eriore quodam ei sti O mo Frustra ikesieldus ad Luerol. I. 6έ5 ecirri vendi in opinatur e staeo suo. ani stivis semper est adventitii fi uer corpori, cui ad hi hetur, proprius. Hieuutem agitur de Orationis ornatu, qui per tollam eius eoistextum stinuitur .aiecit colos et succus corporis non etit in singuli, membris, sed in toto eor-Pote speciatur. Is igitur ornatus est duplex, alter qui cum valetu line eorporis succulenti, niter qui eum eliis colore computatur. Opponiturque sententiarum et verborum lumiuibus .
quibus hie ibi oratio distinguitur
442쪽
DE ORATORE LIB. III, CAP. a 5 435 ut erudita sit, ut liberalis, ut admirabilis, ut polita,
ut sensus, ut dolores habeat, quantum Opus sit, non est singulorum articulorum; in toto spectantur haec Corpore. Vt Porro Conspersa Sit quasi verborum seu
lentiarumque floribus, id non debet esSe susum aequa-hiliter per omnem orationem, Sed ita distinctum, ut sint, quasi in ornalia, disposita quaedam insignia et lu- initia. enus igitur dicendi est eligendum, quod maxime teneat eos, qui audiant, et quod non solum delectet, sed etiam sine satietate delectet. Non enim a me iam exspectari pulo, ut moneam, Ut Caveati S, ne exilis, ne inculta sit vestra oratio , ne vulgariS, ne Obsoleta: aliud quiddam maius, et ingenia me hortantur vestra, et aetates . Dissicile enim dictu est, quaenam
CauSa Sit, Cur ea , quae maxime Sensus nOS Os impellunt voluptate, et speCie Prima a Cerrime Commovent,
ab iis celerrime fastidio quodam et satietate abalienemur. Quanto colorum pulcritudine et varietate floridiora sunt in picturis novis pleraque, quam in veteri-- hus' quae tamen , etiam si Primo adspectu nos ceperunt, diutius non delectant; quum iidem nos in antiquis tabulis illo ipso horrido obsoletoque teneamur. Quanto molliores sunt et delicatiores in cantu sexiones et salsae voculae , quam ceriae et severae ' quibus tamen non modo austeri, sed, si saepius fiunt, multitudo ipsa reclamat. Licet hoc videre in reliquis sensi-
Non enιm - et aetates Bene se cerunt Manuti vh et Pearcius, quodi,ta verha signis parcuthiseo, inclu-Serunt. Nam quae sequuntur: disi-
tale en/m Hocia est, cohaerent cum Nerhia: aed etiam a ne satietata delectet.
Quanto colorum Pulcritudine Exemplis, quod dixerat, illustrat. De vario genere picturae, singuloruruquo Lunerum proprietate , suPerius dixit Pictura Vetrix, etsi rudis, uec ita sto rida, ipsa tamen antiquitate delectat. Lodvin pacto in musica. vox ad Sua
vitat m tu fracta et inflexa . SI mluIura
443쪽
ClCEnONIS bus; unguen lis ininus diu nos delectari, summa et acerrima suavitate conditis , quam his moderatis; et magis laudari, quod ceram, quam quod crocum olere videatur; in ipso tactu esse modum et mollitudinis et Iae vitalis. Quin etiam gustatus, qui est sensus ex omnibus maxime voluptarius, quique dulcitudine praeter ceteros sensu 4 commovetur, quam cito id, quod
valite dulce est, aspernatur ac respuit Z Quis potione uti, aut cibu dulci diutius potest ' quum utroque ii
genere ea , quae leviter seia Sum voluptate moveant, facillimo offugiant satietatem. Sic omnibus in rebus
voluptatibus maximis fastidium sinitimum est; quo hoc minus in Oratione miremur; i' qua vel e poetis, vel
malunt torrum , quod deleticlit Peti kius e Plin. Ηisi. Nnt. XVII, 5. Vulgulum autem defendit Brodaeus P Iisc. IV, b, cui assentiuri dam cera in unguento intelligi potest, uoli
at Certe, inquit Cicero, lux doctri-
iamran ultera, meliora , ita luit, un-εrientia surat, qμiae terrum , quum qiu avr-ιm sviunt. Hoc enim maluit di xisse quum redolent M. In quo Pli- , ius hunccine locum, Analium queu
ilexerit, dii hium est. Equidem exulto potius libro sumitim , vel, si hoc io,idia Plinius uti voluerit, serte memoritur tali tura relatum ossu Pi tu . nec tue movet illa Plinii auctoritas, ut Ciceronem h. l. su ere, non Olei e
'Crini Plueere, cuius inguitio et durictrinae plurimum tribuo. Ncque vero hic, ubi de ridotatu agit 9 v, dc deinde deuium de gustutu, butis aptum fui in set vocabulum s aere Pro Otere Pur
Quique dulcitudine Praei r eel Nos ensus commos Nur Guelf. B. G.
quine dulcitra line. Oli in edebat' equitie dulcedine. At dulcitudine ba-het Nonius p. -6, b. Sed tota hae
lacinia, nisi a glossatore Adie tu us , certe est Cicerone indigua. Nam 'lito post illa vertia, qui est senstis ea omniabiit maxime Moluptarius, desideres ineptam liaue ΗΡpendiculam : quisti 'el quime dulcitudine Praeter ceteros Sensus comm-emr ; quasi alii sensus. ut otuli, aures, tacitis omnitio Commoverent tir dulcitudiue. Λc si Praeiter ceteros h. l. non Pro PraeciPue. sed pro solus positum exse dicas, quod fieri posse sentio, manet lamela hoc, inutiliter istam sententiqm hie inculcari.
tamen vix curacesserim. Iugiant h. l. ad sensum ineptum ESSe. Ouo hoc minus in orations mire-
444쪽
ex oratoribus possumus iudicare, concinnam, distin clam, Ornutam, se Stivam , Sine intermissione, sine re- Prehensione, sine varietate, quamvis claris sit coloribus
Picta vel poesis vel oratio, non posse in delectatione esse diuturnam. Atque eo citius in oratoris, aut i qPoetae cincinnis ac suco offenditur, quod sensuum nimia voluptate naturae non mentes satiantur; in scriptis et indictis non aurium solum, sed animi iudicio etiam magis iuncata vitia noscuntur. 26. Quare, bene, et Praeestire, quamvis nobis saeperiaria sit entii ius Hera i 1 poesis i eloria ι.O Iti liis verba Dei ea oriator μl .s . deinde illa: OA tmesis Dei or lio notestne atris totis sedulitati tribueti tu esse arbitror. Videat enim mihi ieetor, qu tinto tiplitis his omissis Oin uia procedunt: α Sie Omi, i litis in rebus voluptatibus in inimis fastidium liniit intim est; quo hoc mimissu Oratiotie miremur, in satin vel ex Poetis Ροώsumus iudicare. cotie in nam, distinctam, ornatam, festivum, siue iii ier missione, sive reprehen xioinne, sine varietate , quamvis et aris sit coloribus picta, non posse in delectatione esse diuturna . . dii mirum Cicer te argumentatur : si ne poetae quidem , a quihus omnia ad voluptat vi reseruntur, Iasi ilium e frugi titit. si siue uarietate et intermissi ne dii l. tes esse velini, multo minus ista peris petua festivitas et concinnitas tu bra. loribus seretur.
Utinia senstitim nimia Doli tale natariae non mera es satiantur ) vulgo : ou senstis, in nimia Doti late nais ruria noti metite auliantur, qua tu le- elicine hoc in eo modum est . quod nullo modo p te fit diei. senstis mentestiιιiari. Λt quum iu se usu lim voluptate vivita hoe uccideiu boleat, ut ipsum sentiendi instrum stilum ni in Infatigetur. Adeoque salietur, etiamsi mens ipsa nondum Ait volnΡlate sati uia. xpero me veram Ciceronis seri,pturam indagasse: qtiod sensuum nι mira se Iti uale nriliariae scit. ipsorum non mentes stiliantur, quae melius etiam quam vulgata sequentilius respondet: in seιέ piis et in distia nritiatarium solum, set animi iudicio est anim is insticialia Milia noscuntur. Lam hi iii lectio: quod sensu in nimia se Iu mate non mente salivitir, eodem
quo vulgata iveommodo premitur.' Gure, berae, ei praeeliare ) Solebatit uoti modo in sebtilis auditotes, sed in soto populus oratoribus acclamare, quum aliquid impe usius placeret, ut ille hae erant acclamatio Des usitatae, bene, μι ecrare . belle'. hesti , euge, cuiusui di assentatio num insaniam reprehendit Per iuΑSat. l. έ , et Plutare hiis Traelatu de audiendo. Atque ob etiam inorbus iste pervasit , ut di uti ullos suborna ios homilies haberent, qui tu Qxclamando celeri praeire ut. Hine natum sortu,su. ut Glaeci θαυuάυι, . quod est admirori, pro eo quod est disci-ptilum e e et uuditorem. Suiueient ,
445쪽
Cl CVROMΝ dicatur; helle, ferisue, nimium saepe nolo. Qunm quam illa ipsa exclamatio , Non potest melius, Sit velim crebra i sed habeat tamen illa in dicendo admiratici ac summa laus umbram aliquam et recessum , quo magis id , quod erit illuminatum , exstare atque eminere videntur. Nunquam agit hune versum Roscius eo gestu, quo potest:
am sapiens virtuti honorem, praemium, haud praedam petit;
sed abiicli prorsus, ut in proximos
Ecquid videoῖ sero septus possidet sedes sacras p
incidat, aspiciat, admiretur, stupescat. Quid ille alter: Quid petam praesidi pquam leniter Z quam remisse ' quam non actuose '
anstat enim, O Pater, o patria, o Priami domus lin quo tanta Commoveri actio non posset, si esset Consumta superiore motu et exhausta. Neque id acto
res prius viderunt, quam ipsi poetae, quam denique illi etiam, qui secerunt modos, a quibus utrisque sum- inittitur aliquid, deinde augetur, extenuatur, inflatur,
65ram ahq m et reresstim ) Mena admirantem ae sibi ipsi ad iis-Hue respexit Ouitilil. II, 12 , 7. Pentem sacere voluerit. Immo recte' Sed abiicit propitis H. e. quasi Ernesti de maiore vi actionis in iIlum praetereundo pronuntiat, sine vi, versiculum: Ee ad se, im est. eolluta sine gistu. intellexit. In huitis pronuntiation. Vt in proximos, Eequid Dium - Roscius aspicere locum, vel sed A sa ineidat Frustra corrigere ansus est eras, quas serro septus possidehat. Crutertis r ur in Pros imo: Sed quid. et inteutius ronitieri, vehemente edam in proae,mos . scilicet versus, que, quid illud esset, admiruri et ineluere ent proximos versus maiore stupescere videbatur. cum .i pronuntiate. Neque enim. Quid petiam praestas' ) ril ver, istit Ileusingerit1 reserente stio in Creticiis. C in cap. 47 extr. Tu, praes. ad Cie. Osse. p. 46 putavit, Ptiaest. II, 39. post mei l stippiendum est speetia- ' A quibus titi isque Nempe a poselor: qui male eavillatus est Eme- tis ot musiris. stitim , quasi is Rubrium se ipsum in Scina n. Hitur aliquid, destiue aias
446쪽
variatur, distinetuitur. Ita sit nobis leti lur ornutus et suavis orator nec lamen potest aliter esse), ut suavi lalem habeat austeram et solidam, non dulcem atque de coctam. Nam ipsa ad Ornandum praecepta, quae dantur, eiusmodi sunt, ut ea, quamvis vitiosissimus orator,
explicare possit. Quare, ut ante dixi, prunum silva rerum comparanda est, qua de parte dixit Antonius. Ilaec formanda filo ipso et genere orationis, illum i
Danda verbis , varianda sento titiis. 27. Summa autem laus eloquentiae est, amplificarerem ornando, quod valet non solum ad augendum ali
quid et tollendum allius dicendo , sed etiam ad extenuandum atque abiiciendum. Id desideratur omnibu iis in locis, quos ad fidem orationis faciendam adhiberi dixit Antunius, vel quum explanamus aliquid, vel quumtur, ea tenuatur Lambinus : summittitur aliq/ιid atque extenuiatrar, deinde augetur, insta tiretc. nori male quidem, sed vulgata tamen haud deterior.
Aliter esse Seilicet ut Peareitis recte intellexit, tacite repetendum
sua is et ornatus. Vt ea, Danaseis Mitiosissimus Ora
tor in Guelf. B, C, ut ea quaseis Mitiosissimus , sortasse verius. Sasea rerum Vulg. additur et sententiarum, quod iure delevi, quia sequitur haec Marianda sententiis. Et Supra caP. 24 simpliciter dictum :
' Ad augendum aliqui Exemplum sit illud ex Verrina VII de
Promptum : Facinus est Diniari cruem romaniam: scelus Derberari: Pro
parricidium necari; quid dicam ια crucem tollere ρ Marbo satis digno tam nefaria res amellari nullo modo Potest. Non fuit his omni a late εοn-Len s. Deciet, inquis i Patrium, in
' Ad extenuandum Quod praestitit Tullius in Ligariana: Scelus eci illud se as, Trabeim ρ cur ' isto enim
nomine illa aratie causa caruit. Alii errorem amellant: alii timorem : qui durius, Uem, oviditatem, odium , Pertinaciam: qui gra issime, lemmi a. lem e scelus Praeter te adhuc nemo. . Ac mihi quidem si prννmum et Meriam nomen nostri mali quaeriatur , satiatis quaedum salamitas incidisse Midetur. et imν Midas homintim mentes Ocru Parisse: ut nemo mirari debeat hia. mana consilia druina necessuate rasa S erata. ID.
Ad fidem orationis faciendam γ
Pearcius negat opus esse, ut corrigη-
tur oriationi; affertque locum Acad. IV, 7: multaqus facimus usque eo, dum aspectus ipsa sidem faciat sui tu Heli de cuius tamen lectionis veri. late subdubitat Ernesti. Verum luillo Λeade inteorum.loco P ιιην. .
447쪽
conciliamus animos, vel quum concitamus. Sed in hoc, quod postremum dixi, amplificatio pol est plurimum .
eaque una laus Oratoris est propria maxime. Eliam maior est illa exercitatio, quam extremo sermone in
struxit Antonius, primo reiiciebat, laudandi et vituperandi. Nihil psi enim ad exaggerandam et amplifi
candam orationem accommodatius, quam utrumquq horum cumulatissime facere posse. Consequentur
oliam illi loci, qui quamquam proprii Causarum , et
inhaerentes in earum nervis esse debent, tamen quia de universa re tracturi solent, communes a veteriburi
Dominuti sunt: quorum partim habent vitiorum et pec 'atorum aerem quandam cum amplificatione incusationem, aut querelam, Contra quam dici nihil solet, nec pol est, ut in depeculatorem, in proditorem, in parricidam quibus uti, confirmatis criminibus, o Or-tset; aliter enim ieiuni sunt, atque inanes); alii autem habent deprecationem, aut miserationem; alii vero ancipites disputationes, in quibus de universo genere in utramque partem disseei copiose licet. Quae exerci
tatio nunc propria duarum philosophiarum, de quibus
est. It,i enim hoe signis turi dum asperatis ipse suem nolis Itielut stili tiliati. Ille autem nihil ulliui ui ire . eui si les laetenda sit, memora- ur. ut necessario scribondum videa tur: ad siuem oratiam helendum. Et i a re eripsi. ED. I Avit.
ento itis. primo reiicietur ) Fortasse Cicero scripsis r mimo a se miraciat. ne reiicie ι simpliciter dieturu ain. higuitalem pararet, Ieeloremque naia P rniandi aut improhandi notionemas ne ret. Nempe lib. II, esp. iaia tertio laudationum Misere disserendum sibi esse Degaverat, qtita non OnaMia Dralcirin Ollicia propriis prae viis instria re necesse e Ct. Cap. 84 tamen. postquam se illud laiauatiotium gentis initio a Draeeeptis suis secrevi e prose An. erat, eum etiam locaam breviter pertractat.' D poeulator Betim peculia lus, sive rapiae pecuniae piatilicae. ΟΨ inde uod uela, auctore Festo. quod initi iam huius fraudis a pecore olim seri soleroi. PavsT.
448쪽
mito ilixi, pulti iuri a pini antiquos erat Porum, a quiluis omnis de reluis forensibus dicendi ratio et copia petelicitur. I e virtute enim, de officio, de aequo Pt bono , de dignitate, utilitate, honore, ignominia , Praemio, PDona, similibusque de rebus, in utramque partem diei nuti alliciendi animos, et vim, et artem habere debemus. Sed quoniam de nostra possessione depulsi, in parvo, et eo litigioso, praediolo relicti sumus, et aliorum Patroni, nostra lenere tuerique non potuimus: ab iis, quod indignissimum est, qui in nostrum patri
monium irruperunt, quod opus est nobis mutuemur.
a 8. Dicunt igitur illi, qui nunc quidem ex particula Parva urbis ac loci nomen habent, et Peripatetici philosophi, aut Academici nominantur, olim autem, propter Oximiam rerum maximarum scientiam a Graecis
politici philosophi appellati, universarum rerurn Pu-
Deilo. Peripatelleos enim et Arade- xiii eos innuit. PETAU. In tiiramqtie part m die do alii-eiotidi ianimos, et Mim, et iamem Aia hero uehemtia) Vulgo: in tita iam flpa, rem iurandi Λnimos et Mim et iam tem hia ι a dolemtis . in quo quid si ptiiseel animos, nee Emesti sexplicare poterat, nee qileti quarti alium exputaturum ni Litrnmur. Itaque PDrgoldi emendatiouem l . l. ut eerte in textra legeretur. qnod inti iligi posset tantisper reeepimus, donee ali quis meliora sorte doeuerit. De nostra musessione ) Huius loci talis est Lententia. Quoia iam philosophi utim disserunt de moribus, ea iuvaserunt, quae tractanda erant ath.toribus, quibus nihil lain praetexeatiscis forenses superest . a philosopbis, qui vinita bona depraeduli sunt, ratitnemur id quod nosis est
Deces aritim. Diicia transititici tib ii . qui paterna possessione deiecti, coma pellitiali r in vile praediolum, de quo et laiti Iis intenditur. Litigiosum prue-iliolum dieit non propter eas lites.
in quihus versantur oratores. Aea
quod philosophi oratoribus detrahere volunt ilia letalitam quae tionum par. tem Optimam. Illis enim eoti dunt quaestiouom stillam, instit tam sibi
Di ne igitur illi, qui idem ex parii la ρον Ttranspositione restituimus locum, vulgo sic in Omtii. tius editum: di ne igitur nime τι dem itii, qui ex mrit lia νω a. Et uim ntinc quidem operie opponitur sequeulibus Mim utilem. Virumqtie nutem refertur ad nomina philosophorum, qui nune quid , Peripate i iei titit Α demiei appellatitur , Oliva uulein Politi ei vi cubautur.
449쪽
Hirarum nominΡ vocabantur, omnem civilem oratio nem in horum alterutro genere versari, nut definitae controversiae certis temporibus ac reis; hoe modo: Placeatne a Carthaginiensibus captivos nostros , redditis suis , recuperari y aut infinite de universo genere quaerentis: Quid omnino de captivo statuendum ac sentiendum sit 8 Atque horum superius illud genus causam aut controversiam appellant, eamque tribus , lite, aut deliberatione, aut laudatione definiunt: haeci autem altera quaestio in sinita et quasi proposita, Consultatio nominatur. Atque hactenus loquuntur illi; quamquam Rhetores etiam hac in instituendo divisione utuntur, sed ita, non ut iure, aut iudicio, aut vi deni
que recuperare amissam possessionem, sed ut ex iuro civili, surculo defringendo, usurpare videantur. Nam
Aut desinitae controMersiae Vulg. aut deuinitia contruseersia. Sed genitiuum requiri bene iam Pearcius moisnnit. Et quasi ymposita Hoc vocabulo Cicero latine expressit Graecorum θεσιν. Wytten inius in eclog. bist. p. 348 exponit lata et quasi procul Posita, quod longius, quam neeeSsuerat, repetitum videtur. Atque hactenus Imiruntur illi: -- quam rhetores etiam huc in instituen- Ita sine duhio legendum. Et partem huius correctionis iam Hot mannus suasit. Vulgo: atque hae enus loquuntur. Etiam hae in inst
tunt in. Sed ita, non in iura, aut itidicio, ut denique recaverare amissam Posses sicinem Perplacuit Lambini ratio, Schuta aliisque probata: sed ita, noraui Hre aut iudicio aut Di denique r. a. P.
et ita res ipxi. ED. T Stircido defringendo ita philosophos illos de rhetorica tradere aliquid docet, ut non sibi penitus illam
vindicent, neque in eam tanqrinna POSMMionem manus iniiciant, sed daea etiamniam contendentes imaginaria vindicatione usurpent in exigua aliqua parte. Olinx enim petitor Po&
MSsorem una Crim praetore in rem praesentem ducehat: unde adversa
rium manu prehendens , rem , de qua erat contentio , sibi vindicabat; quod manum conserere appellabant. Posteaquam vero propagatis Italiae finibus, praetores negotiis occupati proficisci ad longinquas res gravabantur, institutum est, ut litigantes non apud praetores manum confiererent , sed ex iure, id est, ex eo loco ubi
ius reddebntur, manum consρον tum Mooorerra, id est alter alterum ad manum conserendam in rem de qua age in Petrir, vocaret: atque Proseeti simul
in agrum de quo litigabattir, terrae aliquid ex eo, uti unam flebam , in
450쪽
DL On TORE M v. Di, CAP. 20 illud alterum genus, quod est temporibus, locis, reis desinitum, obtinent, atque id ipsum lacinia. Nunc enim apud Philonem, quem in Academia maxime vigere audio. etiam harum iam causarum cognitio exercit alioque Celebratur. Alterum vero tantummodo in prima arte tradenda nominant, et Oratoris esse dicunt: sed neque vim, neque naturam eius, nec partes, nec
geuora Proponunt, ut praeteriri omnino fuerit salius, quam attentatum deseri. Nunc enim inopia reticere intelliguntur, tum iudicio viderentur. 29. Omnis igitur res eandem habet naturam ambi
gendi , de qua quaeri et disceptari potest, sive in insi-
Ditis consul lationibus, sive in iis causis, quae in civitate, et in sorensi disceptatione versantur; neque est ulla, quae non aut ad cognoscendi, aut ad agendi vim rationemque reseratur. Nam aut ipsa cognitio rei scientiaque perquiritur, ut: Virtus Suam ne propter dignitatem, an propter fructus aliquos expetatur' aut agendi consilium exquiritur, ut: Sitne sapienti capessenda respublicat Ggnitionis autem tres modi, Coniectura ,
iiis in urbem ad praetorem deseris rent, et ita ea gleliti, latiqtiam in toto agro, vindiearent. Nonnunquam et surculum ex urbore detraetum sere-hant. Multa de eo i itu Bi ix oti ius in Formulis. Itaque similitudo Cieeroniana haee est: Quo illi modo iiii-gantes in parte agri exigua haerent. nee dum totum obtinuerunti sie philosophos, duin paucula quisedam delibatit ex rhetoricis, vim veterem posses ionein ex toto usurpare. quasi
postliminio, sed partieuluis illius quasi udhue alienae rei arripere. PE-
Lariniso Laeinia aliquid tenere vel obtinere, idem valet, ac rem nuntiihi leviter teuere. PLiusis eadem in Plauti A,in. IIl. 2. έ . ΡΕARc. C Diratur Guel L C, celebrantur. Nec paretes, nee genera Delendi in
arbitror nec genera. lnepte enim diceretur alterius generis generia proponere. In Guel L A est neque natu ram etias Partis Me genera; unde sortasse etilligas Ciri ronem seripsi er
. in infinitis e stillationi a a vulgo hie additur Miseemiatur, quod
lationem potitis quam Ciceronis i hinuum Prudure videatiar. Iiciqtie deleti.