장음표시 사용
481쪽
ex pluribus, ut exposui, translationibus connexa sunt phaec autem, quae aut immutata dixi, aut aliter intelia ligenda, ac dicerentur, sunt translata quodam modo. Ita sit, ut omnis singulorum verborum virtus atque laus, tribus exsistat ex rebus: si aut vetustum verbum sit, quod tamen consuetudo serre possit; aut factum vel coniunctione, vel novitate, in quo item est auribus consuetudinique parcendum ; aut translatum , quod maxime tanquam stellis quibusdam notat, et illuminat
43. Sequitur continuatio verborum, quae duas res maxime, collocationem primum, deinde modum quendam formamque desiderat. Collocationis est componere
et struere verba, sic, ut neve asper eorum conCurSus,
neve hiulcus sit; sed quodammodo coagmentatus et laevis. In quo lepide soceri mei persona lusit is, qui elegantissime id facere potuit, Lucilius r
Sunt translata quodam modo Nempe metonyinia et syneedoebe non Mirat translata, ut metaphora. a d tamen eo modo translata, quodieuntur impi. In metaphora simila pro simili. in metonymia e gnatum Pro cognato, tu synecdoebe totum pro Parte . aut pars pro toto ponitur. Cons. Orat. cap. 27, quod hune Deum planissime illustrat. Auribus eonsuetudini e parem-d m) edd. Veti. IIodiol. al. ρ--- m , quod non est deteritis. Sie Cie. Ora . cap. 4 , consuetud ni aiariis G, indulgenti libentor obsequor. ADtamen piamen iam Praesero, quia Praecessit: quod tam n eonsuettiaci ferre possit. Qui anim in verbis vel priscis DOvandis vel novis saetendis hae moderatione tititur, ut non nimis abhorreat a consuetudine, is rectosiarceret eoa,uetudini dieitur. Meedit quod hie adiungittar auratix.
quibus in novitate verbortim tilique piarcendiam est, no aspera quaedam iis obtrudamus.
' π Me hiuletis ) Qualis est in his
Coagmentatus opponitur hiatio ;
In s eri mia persona SIe optimo NS. Erl. a quo recepit Ernestius Vialg. soceri mei versona, in quo durius omittitur M. Edd. Med. Ase. habent personam . quod quum serti posse putabat Ernesti, quia recte diealtie ludere personam , aliud agebat. Nam apud Litellium Crassi fore loquetis indueebatur, isque Athueliasleelatam compositionem perstringebat. Itaque Lucilius in Scaevolae ,
482쪽
DT ORATORE LIB. III, CAP. 43 47
Quam lepide lexeis compostael ut tesserulae omnes Eudo pavimento, atque emblcmate vermiculato.
Quae quum dixisset in Albucium illudens, ne a me quidem abstinuit:
Crassum habeo generum, ne rhetoricolero' tu sis.
Quid ergo' iste Crassus, quoniam eius abuteris nomine,
quid om cit' idem illud scilicet, quod ille voluit, et ego
vellem melius aliquanto, quam Albucius. Verum in me quidem lusit ille, ut solet.
Crassi soceri,' persona Iusit Albucium , non Scaevolae ipsius personam lusit. Sic orat. cap. 44 Cicero ait illud vitium apud Lucilium scite exagitasse in Al hucio Scaevolam.' Quam lepide laxeis commγstae, etc. Sensus est: Lexeis, id est, verba tua, o Albuti, lepide et eleganter cona posita
coagmentataque sunt in oratione , ut in pavimento, vel in emblemate vermiculato omnes tesserulae Sunt arte eompositae. Tesserulae sunt lapilli aut lateres quadrati, quibus aedium solum consternitur. opus tesserulis apte consertum, et essigio rerum animaliuntque distinctum emblema vermiculatum vocatur. STREB. Quam lepide - Endo Pa imento Vulg. sic edebantur versiculi: Qtiam lepide lexeis conmmstae, ut tesserulae omnes Arte Pas imento, atque emblemate Mermictitato. Lambin. odidit endo, quod est Lucilianum et antiquum Pro in , nou autem, quod Pearcius somulabat, graecurn εν τω. Quia tamen arte non videtur a librariis venisse , et Omnes Post tesserulaestigidius adiectum videtur, malui: ut tesserulae arte, Endo Paseimento; nempe in opere tessellato laus est,
Iapillos arctissime tuter se iungi. Sed si arte eliciendum sit, certe Pearcii interpunctio Placet: qtiam lepide &
xeis comPOstae, ut tesseVulae, omnes a
Ceterum hos versiculos Cicero ite rum excerpsit Orat. cap. 44, ad eosque alludit Bruti cap. 74. Quintil.
' Emblemate Amὰ το υ εμβαλλetu, ab immittendo dicta sunt emblemata, frusta quaedam lignea, eburnea , etc. quae rei alicuius, v. g. Ioris aut animalis essigiem habent, quae seuStainterseruntur et immittuntur ad ornatu in in pavimentis , abacis, etc.
Vm miculato ornamentis, quasi vermiculis, variato et distincto. Pliuius lib. XXXV , cap. I : Dermiculatis ad GFgies rerum et animalium CF-stis. IDEM. Rhetoricotero Vox Graeca ρη - ρικωτερος artis rhetoricae sterilior : seliditur more antiquo, ut sibi versus constet. IDEM. Idem illud scilicet, quod ille Doluit, et ego Vellem melius, quam Albucius Vulg. idem illud scilicet, ut ille Molvit et ego Mellom ; melius quam Albucius. qua quidem interpunctione huic loco et sensus et urbanitas Perit. Recte vero Eruestiris, quod ille MOLιt. Totius autem loci hic sensus est:
Quid ergo iste Crassus , quid essicit' idem illud quod ille Albucius
eiu cere voluit oratiouem uti mero q
483쪽
callo conservanda verborum, de qua loquor, quae iunctam orationem efficit, quae cohaerentem, quae lenem, quae aequabiliter fluentem. Id assequimini, si Verba extrema Cum consequentibus primis ita iungetis, ut ne aspere concurrant, neve vastius diducantur. 44. Hanc diligentiam subsequitur modus etiam etfrma verborum, quod iam vereor, ne huic Catulo videatur esse puerile. Versus enim veteres illi in hac soluta oratione Propemodum, hoc est, numeros quo dam, nobis esse adhibendos putaverunt. Interspirati Nes enim, non defatigatione nostra, neque librariorum notis, sed verborum et sententiarum modo interpunctas clausulas in orationibus esse voluerunt;
idque princeps Isocrates instituisse fertur, ut incondi-lam antiquorum dicendi consuetudinem, delectationisntque aurium causa quemadmodum scribit discipulus eius Naucrates numeris adstringeret. Namque haeosam ), et Ogo vellem melius esseere . quam Albueius. h. e. ita ne asseetata videretur eoueinnitas et puerilis. Suave est antem qtiod dicit ego Mel- Iem, quasi Crassus ille alius esset atque ipse. ais tinem ) Πω Pearcius et Fr- uestitis ex ed. Med. me. Ald. iure
restituerunt pro I em s. lia, . Si Derbia extrema eum consc-
went btis primis l. e. vethi ultimas literas eum proxime sequentis pri
nes e a Per eorum e cursus, rime
tur de hiatu voetilium. De a peritate ei. Quintil. Inst. or. Ix . 4.37. ' Ne avere concurrani Vt si quis dieat. Xerxis exercitus. PR. st/ua, etc. Quod accidit quum litera a erebrius recurrit, ut si quis dicat: F Uisera regna Asiae.
IDEM Interspirationes enim, non de ID gatione nostra Vulg. legebatur ια-- spirationis enim, non d. sitigationis nostrae, ἱn quo vitium ine e acut sensit Pearcius ; sed emendationeminet, vii quidem corrigens defini-gatione . non autem absolvit. Legendum enim etiam est: intervisatio ntit sensus sit, interspirationes, h. e. pronuntiandi intervalla, noti dentigatione nostra neque librariorum nolis, sed verborum et sententiarum modo interpuneras clausulas esse voluisse veteres eloquentiae magistros : plane ut Orat. 68 e Oratio non vitii ηήrim pronuntiantis, avi intem diaetu iurari. . sed numero eoacta
484쪽
DE ORATORE LIB. iis, CAP. 44 477
duo , poetae , qui erant quondam iidern musici, ma
chinati ad voluptatem sunt versum , atque Cantum ;ut et verborum numero , et vocum modo vincerentaurium satietatem. Haec igitur duo, vocis dico moderationem, et verborum Conclusionem quoad orationis
severitas pati possit, a poetica ad eloquentiam traducenda duxerunt. In quo illud est vel maximum , quod
versus in oratione si essicitur Coniunctione verborum, vitium est; et tamen eam Coniunctionem, sicuti versum, numeroSe Cadere et quadrare, et perfici volumus. Neque est ex inultis res una, quae magis
oratorem ab imperito dicendi, ignaroque distinguat, quam quod ille rudis incondite landit, quantum potest, et id, quod dicit, spiritu, non arte, determinat; Orator
autem sic illigat sententiam verbis, ut eam numero quodam complectatur, et adstricto et soluto. Nam
Aelet insistero. Cesterum inters 1 riones pluraliter positum Oecurrit e. St. vhi nequalibus interspirat onibustiti idem est quod irae allis aequa isti a cap. 48. Poetae. qtii erant quondam iadem musici) Vulgo mi siet. φti erant iidem poetae. Sed transposui verba, quia Cieero deinde dieit, uocis moderationem et verborum eonclusionem a poetica ad eloquentiam traduciam
' Mustes qui erant ete. Hoe aperis Quintilianus testatur lib. I, cap.
Io: Quis ignorat mus en tiaratim iam illis antiquis temporihus non studia modo, Dertim etiam Men rationis ha-Misse, vi iidem mimici et Miates, e sapientes iudiearemtir p milliam alios; Orphetis, et Linus, etc. PR.
t et υerborum numero, et M iam modo, Mincerent aurium siste vilem γ
hortim numerus resertur ad versiain. - m msutia, i. e. melodia, ad cau
I merose cadere et quadrare est Persei Moltimus Gueis. A numerose sedere et Madrare et Merseero Messe natis. Legetidum est. ni fallor: niamerme eadere et Diadriari et versei --ltimus. Nam quadrare intratisitivo positiam h. l. non salis aptum est. Quadrari autem oratiouem est rotundam esset, tit saepe. Eae mutiis res una Gueis. C, εα mullis res titia. Ineondita fundit, quantum meast Male omittitur quantum stotest Guel A. Signis tur euivi, homitie in imperitum dieetidi ioeotidi te tantum verborum sundere . quatitutia possit . periodosque defatigatione , non arie
' Avitricio) oratio numerosa eladatricta et soluta simul dieitur : ad-
485쪽
quum vinxit modis et Drma, relaxat et liberat immutatione ordinis, ut verba neque alligata sint quasi certa aliqua lege versus, neque ila Soluta, ut Vagentur. 45. Quonam igitur modo tantum munus insistemus, ut arbitremur nos hanc vim numerose dicendi consequi posset Non est res tam dissicilis, quam necessaria. Nihil est enim tam tenerum, neque tam flexibile, neque quod tam facile sequatur, quocunque ducaS, quam
oratio. Ex hac versus, ex eadem dispares numeri conficiuntur: ex hac etiam haec soluta variis modis multorumque generum Oratio. Non enim sunt alia sermonis, alia Contentionis verba; neque ex alio genere ad usum quotidianum, alio ad scenam, pompamque Sumuntur; sed ea nos quum iacentia sustulimus e medio, sicut mollissimam ceram ad nostrum arbitrium sermamus et singimus. Itaque ut tum graves Sumus, tu in subtiles, tum medium quiddam tenemus; sic institutam nostram Sententiam sequitur Orationis genus ;
strieta quidem, quod certo verborum ambitu comprehensa nota Vagetur sermonis instar. quem naturalis
impetus sine lege effundit: solutavero, quod non Praescriptis pedibus
Vinxit modis et forma Gueis. Α,
Minxit Iorma et modis. Εd. muth. iunxit modis forma. Opinor autem scripsisse nostrum: Minxit modo et forma, sicut cap. 43, modum quendam et formam desiderat ; it. cost. 44: subsequitur modus et forma Mer-horiam. Nempe modus et forma Perta δια o uoiv est numerus oratorius.
Ernesti tamen modos de pedibus. et formam do structura accepit ; ita ut relaxatio in modis sit. quum nouMVere exiguntur pedes ad certum Ferauli metrum i in forma, quum non tot exiguntur pedes, quot sunt iu
Ex hac Mersus Exemplo sit ille
Horatii versiculus: Maerne MOLPω- tes, nocet empla dolore Dolustias. Immuta verborum ordinem. evanescet forma versus: VOLPtates Uerne . dolore Moluptas empta nocet. PR. Non enim sunt Ciceronianae Cou- suetudinis potius esse, non sunt enim, heue in onuit doctissimus Schaeserua
in praelatione ad Plinii epistolas
nuper editas. Ilia sermonis, alia contentionis Derba Nimirum sermo est familiatis et quotidianus, contentio autem oris
tio exqui sitior ia deliberationibus aut iudiciis publicis.
486쪽
DE ORATOR e LIB. iii, si Ai'. 46 479
idque ad omnem aurium voluptatem, et animorum motum mutatur et vertitur. 46. Sod ut in plerisque rebus incredibiliter hoc na-lura est ipsa fabricata, Sic in oratione, ut ea, quae maximam utilitatem in se continerent, eadem haberent plurimum vel dignitatis vel saepe etiam venustatis. Incolumitatis ac salutis omnium causa videmus hunc statum esse huius totius mundi atque naturae, rotundum ut coelum, terraque ut media sit, eaque sua vi nutuque teneatur ; sol ut circumferatur, ut accedat ad brumale signum, et inde sensim ascendat in diversam partem; ut luna accessu, et recessu suo solis lumen accipiat; ut eadem spatia quinque stellae dispari motu, Cursuque conficiant. IIaec tantam habent vim, ut paulum immutata cohaerere non possint; laniam pulcritudinem, ut nulla species ne excogitari quidem possit ornatior. Reserte nunc animum ad hominum , vel etiam ceterarum animantium formam et si uram.
Nullam partem corporis sine aliqua necessitate assi-Ctam, solamque formam quasi persectam reperietis
tam nostram sententiam sequi tir
omnem rationem et aurium Moiupla
rem: in quo nota intelligitur quid signis i vocabulum rationem. CLQuintil. IX, έ. s.
Sua A nutu e teneatur Peaeeius ad h. l. reeter Miti, inquit, i. e. momento seu pondere. Si e noster de N. D. II, 39: . Vndique ipsa , se. erra. in sese nutibus suis congl hala is de Fin I, eap. 6 : a Aliae δε- clinabunt, aliae suo nutu recte seis ventur. ἔ Tuse. Diapp. I. ar : vi Vt terrena et humida suopte nutu et suo pondere in Aram et in mare ser-tur. . Frostra igitur Clericus pro numque legi voluit notique. Reeessu suo Guel L A recessu sine
rari, fortasse verius. Celeraram Gueis. B, C, ceteroxum. νMιamque formam quasi perfectamr aristia arte, non easti Si quasi h. l. eum vime eoniungattir, hoc sensu: totamque formam ita ventistam reperietis, ut ea qriasi arte quadam, non Casu perseeta esse videatur, tollitur ineommodum , quod Lambinum o genuehat, ut integrum locum non esse suspicaretur.
487쪽
arte, non casu. Quid in arboribus, in quibus nora truncus, non rami, non solia sunt denique, nisi ad
suam retinendam conservandamque naturamῖ Nusquam tamen est ulla pars , nisi venusta. Linquamus naturam, artesque videamus. Quid tam in navigio necessarium, quam latera, quam cavernae, quam Prora, quam Puppis, quam antemnae, quam vela, quam mali ῖ quae tamen hanc habent in specie venustatem, ut non solum salutis, Sed etiam voluptatis causa inventa esse videantur. Columnae et templa st
porticus sustinent; lamen habent non plus utilitatis, quam dignitatis. Capitolii fastigium illud, et ceterarum
aedium, non venustas, sed necessitas ipsa fabricata est. Nam quum esset habita ratio, quemadmodum ex utraque tecti parte aqua delaberetur, utilitatem fastigii lempli dignitas consequuta est; ut, etiamsi in caelo statueretur, ubi imber esse non posset, nullain sine fastigio dignitatem habiturum esse videatur. HOC
Goernae IIane Ieetionem praeter multos eodd. a Peareio laudatos confirmant Gueis A, B, C. ii. Erl. Vulg. earinae. Ceteritin Der aquae sini in navibus, Pearcius e Servio ad Virg. Aen. II. Is docuit . euius vel ba haee stitit: Alii
Et Gierarum aeuium ) Quia in sequentibus de solo Capitolii fastigio
loquitur. malim vi Muriarum aedatam
παριυθέτως. Vtilitarem fastigii t mpli Alanitas consequuta est) Vulgo ordine ad senlotitiam inepto titili viam rempti δε-atisti dignitas consequialia est. Nempe Cieero hoe innuit, fastigium esse inuentum utilitatis ae necissitatis gratia; ex scistigii utilitate d/itidei mpli dignitatem consequutam ense, id enim sequentia satis deelarant:. Vt etiamsi templum) in caelo
statueretur nullam sine fastigio dignitatem habere Wideatur. in eio statuere Ῥὶ Guel L B, C , in Gelo copitolium alatueretur. Α-gnoscis glossema, etsi idem est in compluribus eodd. a Peareio collatis. Reetius vero abest codd. Pal. x , a a Grtitero inspectis. Iu ata erettir aeile intelligitur templum e versvi superiore. mi imber esse non possed) Guel B. Mi imbres esse non Posserit. nali tirum esse oldea se ) Guel .
A, B, C, Vietoe. habuti m fuissι rideaturi haud scio an melius. Tun
488쪽
in omnibus item partibus orationis evenit, ut utilitatem ac prope necessitatem suavitas quaedam et lepos consequatur. Clausulas enim, atque interpuncta verbo rum animae interclusio, atque angustiae spiritus attulerunt. Id autem ita est suave, ut, si cui sit infinitus Spiritus datus, tamen eum Perpetuare verba nolim N S. Id enim auribus nostris gratum est inventum, quod hominum lateribus non tolerabile solum, sed etiam facile esse POSSet. 47. Longissima est igitur complexio verborum, quae volvi uno spiritu potest. Sed hic naturae modus est, artis alius. Nam quum sint numeri plures, iambum et trochaeum frequentem segregat ab oratore Aristoteles, Catule, vester, qui natura tamen incurrunt ipsi
in Orationem Sermonemque nostrum; Sed Sunt insignes Percu SSiones eorum numerorum, et minuti pedes.
Quare primum ad heroum nos dactyli, et anapaesti,
nimirum stratueretur Pro staturum esset accipiendum haud infrequenti temporum euallage. Id autem ita est suasee Vulg. id in sutum ilia est suci e. Si d hoc in- Mentum librario debetur ad quartum abhinc versum Oculis aberranti. - . ' Per eluare Merba I. e. sine iu-terpunctione pronuntiare. Lumbum et trochaeum frequentem segregat ab oratore Aristoteles Neinpe Rhetori eorum lih. lit, c. 8:o δ' io u8αυτὶς εστιν νὶ λεξη τωυπο . Gu. διο ααλιττα Τrχυ iv αέτρων
meroVum in II. e. in rhythmo iambico et trochaico facile animadvertiturcio et θέσις , quum sint mi untipedes, et Suepiri, i idem recurrant,
eoque Irequentiorem quasi Imlsum habeant, ut ait Quintil. IX , 4 . t 3 i.
Contrarium est latentes sermonis Pe crassiones ase. Quint. XI, 3. Io8. 3tiare Drimum iau heroum uos
murum grandiorem esse, quaru ut orationi a Plus sit. . Assirmavit. Ritet.
σεμνος καὶ Ου λεκτικος , καὶ ἄρμο-veας δερα γος. ipse Cicero ut ibi Aristotelis seu leutiam rectius enuntiat
Videtur sectis , qui tu iicat heroumniam UVum gratimorem , quam desideret solutia Onucio , iambum autem nimis e Mulgari esse sermone. Ita Iu
illa dii in scriberet Cicero , quae h. l. Crasso loquenti tribuuntur, memoria eum sesellerit necesse Est ,
489쪽
et spondei pedem invitat; in quo impune progredi licet duo duntaxat pedes, aut paulo plus, ne plane inversum, aut similitudinem versuum incidamus.
Aliae sunt geminae, quibus hi tres heroi pedes in principia coiitinuandorum verborum satis decore cedunt.
nisi foete alio Aristotelis codice usus sit, in quo scriptum e8set o sev η- ρμγος σεμνος καὶ λεκτικος, omissa Particula ου sicut hodieque in multis edd. Aristotelis legitur. Ceterum
alia ratione Cicerouem erroris culpa liceret eximere, si vera esset Iectio
Gucis. B, C, in retant , tum enim hoc non Ari toteli. sed universe rhetoribus quibusdam tribueretur. Sed hanc
lectionem vereor ut aliquis cum ne- via antecedontium et consequentium verborum conciliare possit. Lambinus autem DPerae pretium non secit Currigendo: quare Plurimum ad heroos non Pedes , dactylum , anam atram et v deum inritat.' Ad heroum Id refert Aristoteles Ioco supra laudato : Tωυ ει ρυθαῶν
καt αρμογιας δεομευος. Inter num ros herous gruris est, et orationi ac commodatus, et te eratione aliorum
numerorum indiget. Nisi enim iambiisserantur , grandior est numerus quam ciesideret soluta oratio. Ex quibus secum ipse conciliandus Tullius, qui ex mente Aristotelis he-τ um uumerum hic probat, in oratore reiicit. Nimirum hic admittit
a eliquorum numerorum harmonia
irruperatum, alibi purima improbat. Ceterum herous pes Fabio due lus est, Ciceroni praeterea Spondeus
Atir similitudinem Mersutim Pearingius e tribus codo. Ioan . Canti Hari. 3 non ea uno tantum, ut Emestius salso tradit , dedit aut similitudinem Mersu , quod verius est, opinor. Aliae sunt geminae Scit. Percus siones. quod vocabulum NiΣolius in eodice suo scriptum quoque legisse videtur. Sed legendum arbitror et Aliis sunt geminae, i. e. aliis numeris vel pedibus, rit Paeonibus, Sunt geminae percussiones.
Aliae sunt geminae Iu singulis pedibus simplicibus , quia babent
Eastv , et θέσtis, elationem et Positionem , singulae sunt Percussiones zsi duos in clausula pedes certos constituimus, geminae sunt Percussiones,
si totidem pedes apponimus in Prin-eipio, aliae sunt geminae in princi pio continuationis, quam Graeci περιολου vocant. Ponuntur itaque non sine dignitate et tu principio et in fine, vel ipsi ordine tres pedes heroi dactylus, anapaestus, et SP-deusia vel singuli cum aliis mixti equoa potius est intelligendum. STR. Quibus tu tres heroi pedes in Prim
am a contintiandorum Merborum satis
decore cedunt Vulg. cadunt, quoia quem h. l. sensum habere possit, non invenio. Reposui cedunt ; ex quo senteutia sit aptissima: quibus, nempe Paeouicis numeris, hi tres heroi mdes, dactylus, anapaestuc,sPondeus, in minci a continuandorum Merborum h. e. tu periodorum initia sutis decore cediant, h. e. itaeedunt, ut clausulas paeonibus relinquant, ipsi autem decorum satis ocum, periodorum initia, occupent.
490쪽
DE DR1TORE LIB. III, CAP. 48 483
Probatur autem ab eodem illo maxime paeon, qui est duplex. Nam aut a longa oritur , quam tres breves Consequuntur, ut haec verba, desinite, incipite, comprimite; aut a brevibus deinceps tribus, extrema producta , atque longa, sicut illa sunt, domuerant, son
pedes. Atque illi philosopho ordiri placet a superiore
Paeone, posteriore si uire. Est autem paeon hic posterior non syllabarum numero, Sed aurium mensura,
quod est acrius iudicium et certius, par fere cretico, qui est ex longa et brevi et longa; ut,
Quid petam praesidi, aut exsequari quove nunet
A quo numero exorsus est Fannius: Si, Quirites, minas illius. Hunc ille clausulis aptiorem putat, quas vult longa plerumque syllaba terminari. 48. Neque vero haec tam acrem curam diligentiamque desiderant, quam est illa poetarum; quos necessitas cogit, et ipsi numeri ac modi, sic verba versu includere, ut nihil sit, ne spiritu quidem minimo, brevius aut longius, quam necesse est. Liberior est oratio, et plane, ut dicitur, sic est vere soluta; non ut fugiat ta-
plex, sed etiam quadruplex est PBeon, constat enim praeterea alius ex iambo et pyrrichio, ut docebimur: alius ex Pyrrichio et choreo , ut moriamur. Paeones omnes ex tribus brevibus, et una longa tonstant. STREB.' Atque illi philosopho ordiri yia . Cet a suPeriore Pacone , ροοιerlure s ni Aristot. Rhet. III. 8: Aeti se
nus emendabat: quarum est acrius iudicium.
Par fere cretico Cretiens fieriumphi macer, fit ex longa, hrevi et longa , ut maximos , Par est Paeoni. aurium certo indicio: unam enim longam, et duas brevus aequalibus intervallis metimur. PRufri Sic est Mere soluta Recte sic Gueli A. Vulg. sic et est Vere 1υluta.