Apologeticum ad Germanos, pro religionis catholicae pace, atque solida Ecclesiarum in vero Christi Iesu Euangelio concordia ... Tom. 2. praefat. ad omnes Germaniarum episcopos agitur de necessaria, facillimáque ecclesiasticorum in moribus reformation

111쪽

propugnatores Catholicis hoc loco exprobrant contumelio si minae, ipsos contra Scripturam Sc Vct. Patrum doctrinam dicere, etiam sanctos mortuos intercedere pro nobis apud aeternum Patrem: quod enim adtexunt de ipsorum meritis & suffragiis ad proximum pertinet caput,ubi pertractabitur aptius. Non intimui Caeterlim quod aiunt, nos docere Sanctos mortuos pro no--Σαὐ . bis intercedere,veterem illam Iuliani Apostatae squem Con- . . ..iz i: sessionis Levi apostas a. ita&loquendi formula aemulari ma rei . lunt, quam veterum orthodoxorum Patrum chorum ) sapit

blasphemiam. Nos velo Euangelij Christiani discipuli Christum,uti diximus dudum , non Iulianum , non Vigilantium, non Antichristorum aliquem imitantes , Sanctos vivos,non mortuos cum no sit noster mortuorum Deus vitios, inquam, Sanctos maiorum vestigiis insistentes, immo Pauli verbis doctrin que Apostolicae fidem habentes. credimus,& cofitemur pro nobis orare,interpellare, immo & mediatoris quasda partes agere. Neq; vero istud ulla Christi Do. st cum iniuria, sed sum ma eius,uti dudum est declaratum,agitur gloria; quia noossicis ipsius singulatis partes inuadunt quippe fons & origo

solus est,atque solus totius salutis, intercessionis,& pie pro no bis interpellationis manet fons,a quo illi dono & impartiti ne Christi habent,quod valent,aut precario impetrant, quia per Christum,& in eius nomine. e , ν. x. Qv o sensu si rigidi isti Confessionistarum Patroni vellentea seripi uitia. cadi de accipCre,quod Catholici hac in cotrouersia Vet. Patruexemplis docti, verbis eruditi, eisdem loquendi formulis usi profitemur,facilis esset concordia. Quod enim ex D. Iohanne citant, Advocatum habemus apu1 Patrem Iesum Christum . nos plane admittimus: immo solida fide credimus, i sum Christum esse unicum aduocatum,quia unicus est agnus Dei,qui tollit peccata mundi,sive qui solus est propitiatio pro peccatis nostris, per quem solum omnis salus,omnis exoratio, omnis denique bonorum omnium impetratio. Ni .hi. v. Quam nostram Catholicam doctrinam cum testimonia a rerum de no- Confessionistis ex D. Austu. M D. Leone adducta liquido condocti Ma. tineant,adeo illam no Oppugnant, nedum expugnant,ut con

firment solidius. Quod enim ex Augustini Cosessionibus ad--u . ducunt.

112쪽

ducunt: Quem inuenirem , qui me reconciliaret tibi Z an eundum mihi fuit ad Angelos si quo scopo D. August. scripse is .rit,consideretur,nihil Catholicae obsistit doctrinae. Ex stibi ctis enim continenter vel bis liquet,de quali agat D. Augustinus mediatore: puta de illo proprio , qui suo unius sanguine homo Deus, Deum Patrem homini iratum conciliaret,atque propitium i dereci siue ut Agustinus loquitur, qui solus Δ''Tpro omnibus,& nullus pro ipso intercedat, quemadmodum futius contra fastuoses declarat Donatistas libr. 2. contra Per- tetur inimpella Talom mediatorem cum oporteat fuisse & Deum S: hominem,recte August.negat se inuenire,qui ipsum Deo reconciliaret. Certe neque Catholici alium ullum , praeter unum Iesum Christum agnoscimus, redimus,colimus. Sed cum D. Augustinus,aliique Patres Vete. Sanctos inuo- ω cant, ut se apud Deum adiutaciat suti Cyprianum Augustinus lib.7.c. I. lebaptismo item docet nos sanctorum orationibus, Augustin.contra Faustum 2o. cap.) adiuuariS meritis consociari.Iram Dei Chrysbst. homil.in Genes. 3.ὶ placari illoruintercessionibus: mcdiatores quosdam illos agnoscunt,sed inferioris ut loci, sic&meriti, lignitatis atque gradus minoris,

quia precario per Christum, de in Christi nomine. Quam Augustini aliorumquePatrum Orthodoxorum doctrina si1Confessionistae candide atque ingenud maluissent hic .

commemorare,quam agnitam dissimulare:non illum Augu ' ' Q. stini locum alterum ad alteram Catholicoru calumniam sub- 'texuissent. Etsi fratres,inquit, pro fratribus morimur , nul- is ilius tamen sanguis martyris in fraternoru peccatorum remiss issionem standitur. υQuis enim Catholicos sic docere tradit' quis eos assii mare testatur martyrum Christi sanguinem in remissionem peccatorum fratribus esse fusum' Hanc enim gloriam uni Christo redemptori , liberatori, saluatori solidam vindicamus. Illius enim solius sanguis, est mundi reconciliatio, peccato' rum remissio, delictorum omnium abolitio: quemadmodum D. Leonis verba allegata diserte nobis sumagantur. hoc posito, audet tamen Augustinus docere, sanctorum nosi i adiuua-menianum cap. 8

113쪽

adiuuari precibus, meritisque sociari. Vnde & Cyprianum

inuocare non dubitat, ut se apud Deum adiuuet, immo ubi estiarizim Christum docuisset adhuc pro nobis interpellare, continen- p ηψhi i ter subiunxit, omnes martyres qui cum illo sunt, inquit limidus stim in mil. in Psal. 8s. interpellant pro nobis.

Porro quod ex lib. q. D. Augustini ad Bonifacium cap. q. adtexunt S si ad seqvcnto pertineat propric controuersiam) nihil Catholica: aducisatur doctrinae; cum D. Augustinus illic non de Sanctorum intercessione, sed contra Pelagianos agat,qui nefario docebant, solam mortcm in nos por Adamum transire sine culpa, quod ut doceat D. Augustinus ine longe absurdissimum demonstrat Catholicam fidem istud singuliris praerogatiuae ibit Christo Domino tribucre, ut sine mortis mcritis mortem pro nobis passus sit indebitam pueros autem si sine peccati culpa nascantur,quod illi impie assirmaban him iusto iudicio innocentes puniri mortis pCena. In huius rei co- firmationem adfert D. Augustinus verba a Cofession istarum defensol ibus illis delectis prςpostere recitata,& contra nos obtorto,quod altit,collo detorta. Sicut enim Dci filius solus,ideo

factus est hominis filius, ut nos per illum Dei fili, fieremus:

ita solus pro nobis suscepit sine malis moritis poenam , ut nos pct illum sine bonis meritis consequeremur gratiam. Quod autem Confessioni starum Patroni legut, indebitam gratiam, non est in nostris codicibus; quod exaggerandi gratia de suo adiecisse videntur: sicut & illud, Ideo,data opera omisisse. Verum qui sententiae huius vim animo perspectam habet: videtrio ἰbidi . nihil prorsus ad rem, de qua agitur, pertinere. Quid enim isthaec D. Augustini verba contra Sanctorum intercessionem faciunt, quae liquido demonstrant,Christum solum indebitam passum csse mortem sine ullis malis meritis, , ut nobis indebitam daret vitam' Porro D. Augustinum una cum Christo Domino plures quodam sensu pio admisisse intercessotes siue interpellatores, non solii inde coniicitur,quod assirmat homil. in psal. 8 I. omnes martyres docens pro nobis interpellare: sed disserta etiam voce D. Cyprianum interpel-Ians ut suis orationibus uti dudum recitamus ex cap. I. libr. T. contraDonatist. de bapt. se apud Dominum adiuuet.

114쪽

Liquet ergo cx superioribus, Christum Do. unu esse apud Deum Patrem mediatorem, sicuti S saluatore. Sed sicuti minus proprie,licet vere, Paulus se δί Timotheum dicit alios salvos faceret ita & minus proprie, verc tamen atque pie,Cath lica Dei Ecclesia sanctos ex Orthodoxorum P P. praucripto, perpetuoque Ecclesiarum vetustissimarum consensu docet quodam pio sensu mediatorcs,aduocatos,S interccssores sed longe alio & minus augusto, quam Do. Christum. Quemadmodum S: Confession istarum Theologi Tubingenses, ipscq. adco Brentius sanctos faciunt in Apologia pro nobis oratores ac deprecatores,& D. Virginem salu uricem,quia multos, inquiunt, saluat, si candide ac citra calumniam intelligatur. Certe sic S: Moysen D. Paulus facit mediatorem, scd alia in materia. Vnus ergo Christus est mediator qui suo iure, suo sanguine,suo denique rcdemptionis nostrae appenso prctio nos patri irato rcconciliat: qui nullius opera eget: cuius opera omnes e gerat,etiam sankti omnes: quo nisi intercedente ivti ait D. Ambrosius nobis consentaneel nec nobis, nec sanctis omnibus quidquam cum Deo est. In quem sensum alios admittere aut naudiatorcs, aut intercessores, nefariae fuerit impietatis: quam ut omnis Catholica hactenus execratui Ecclesia ita priscis Orthodoxorum Patrum suorum insistens vcsigiis pio quodam sensui si candide atquς citra calumniam accipiatur, sanctos cuDeo regnantes vocat SI colit patronos, mediatores, Min Chri sti nomine apud Patrem canestem pro nobis intercussores. i hactenus pro pia, Orthodoxisque olim omnibus Patribus semper usitata sanctorum inuocatione, ac religiosa imaginum sacrarum vcncratione M peregrinatione, pro legitima denique diuorum pro nobis apud Deum intercessione diximus, eaque non modo Veterum PP.consensu eo perpetuo, sed liquidis etiam, quod arbitror, scripturis confirmaui

mus,si candide accipiatur, & ad fidei nostrae Christianae ana- Iogiam intelliganturi nulli dubium fieri queat, quin in grauisssimis hisce V capitibus facillimc cocat pia, piisque omnibus optatiss. dissidentium Ecclesiarum concordia. Si enim Catholicae Dei Ecclesiae scopus, ac finis vere pius

rcctu cogitetur,quem incoleiadiss*nctis,usque ad auxilium a

rpilosust.

rare

racula per Besepium superioreum astantium

demoniliai dissidentiu hae da doctrina Eeel livia eoncilian. datum tauo K

115쪽

'Deo facilius impetrandum inuocandis spectat, liquebit eam nihil nisi Dei unius gloriam quaerere,nihil nisi unius Christi. nostri sanctorum omnium Domini honorem spectare. seopes .enera- Quemadmodum enim honor imagini exhibitus ad proto. sis , hibui typon redundat,quod a D. Pasilio praeclare dictum est ita an tu Ti. ' i liorum inuocatio siue interccstio non nisi ad solidiorem, pledidin accino nioremque unius Do. Christi gloriam faciti quam illa adeo .in celociniae non obscurat,vi illustret magis. Non enim sancti ulla rationebriis brio a C alia nobis colutur, quam quod Christi Domini sunt aut egre Θα ς0ης Q gii martyres, aut praeclari doctores , aut illustres deniq: consessores. qui cum Christo Do. admodum grato seruierint obsisquio,& per arctam illam in caelum deducentem viam sint sequuti per strenue, promerita sua laude stimul & gloria nunc fruuntur,ipsis nobis': ad unum omnibus a Christo ipso promissa,Si quis mihi ait, ministrauerit, honorificabit cum Pater

Hunc porr5 Dei Patris honorem piis Christi ministris pr

stilum,si quis hac in veneratione, piaque inuocatione partim situm esse dixerit,nihil absurdi dixerit. Ingens sane est martyrum Christi gloria,incomparabilis honor, quod ad ipsorum inuocationes, ut pro nobis una nobiscum Deu Patrem orent, nos tam bonigne Christus exaudit,quod tam varia sui spiritus confert dona,quod tam illustria edit miracula,quae vcl caecorum oculos in hunc usque diem vibrant,impiorumque mei lates vel inuitas perstringunt. Ex diuinis apud Haec apud D. Augustin. Chrysost, Basilium,Theodoretum, misi oti aliosque classicos scriptores extantillustriora,quam ut velim

pudentissimi Cyclopes I hcomachi inficias ire queant, adeo

um invo μ' ut Oecolampadius &ipsemet Bucerus fateri compellantur, stibiti rumo Vcteres Orthodoxos Patres ad auxilium, pium cs patrocinium' 'r' sanctos inuocasse, religiosamque Sanctorum cum Deo regnantium inuocationem non esse damnandam, ut impiam, nedum superstitiosam. -. vi I. In quam sententiam cum istos Euangelicorum primipilos Dei mit ςM' i videam praeclaris illis priscis miraculis ad sanctorum gloriam kio ii lustria in illustrandam diuina virtute olim factis; sive retractos, siue retentos. instituto nostro minime,opino alienum videbitiar, si

116쪽

commemoraro quae Christus Dominus ad solidiorem Catho licae fidei confirmationem, piorumque suorum fidelium sane affictillimorum consolationem famiente superioris anni Gocssicorum tempestate apud Eclgas facere est dignatus. Vt enim i ita Barbarica in sanctos calamitas omnem hist riarum veterum squod c quidem memini,cxcepta Hugonistarum in Galliis tragoedia) vincit calamitatem Ecclesiasticam: ita Deus Opt. tam illustria conseruandae piis suς religioni aedidit miracula , vi vel cum primis illis a D. Augustino in Christianς fidei apologia pro legitimo Sanctorum Christi cultu al- 'ς- ς' si Wilatis comparari sint longe dignissima. Sicut plane incredibilis hi 'olmia '

fuit impiorum haglomachorum in Sanctos Christi crudelitas Isi zzz

detestanda impietas,iacfariaq: blasphemia. ita singularia nunc apparuere Dci Opt. beneficia,quibus voram,rcligiosam , SI a se prognatam Sanctorum gloriam dignatus est illustrare. i Cum per Bolgiu an. 66. dira illa grastaretur tepestas Gocs scorum qui uti apud cndo mendicabuli epitheto dicebantur si 'T nonc omni ex sectariorum atque factiosorum fece cofluxerat fae 'in' vici, da colluvies inter varia Cacodaemonis strata mala, quibus petilrenuos suos commilitones praxiare nobilitauit, spoliisque sacrilegis passim ditauit:no defuere Iconomachi & Hagiomachi. Illi, aliis licet refragantibus, lium venerandis cita imaginibus indixere: quo semel omnem Sanctoru Dei memoriam aboleret,Christumq; Dominum e cordibus omnium prorsus delerent. .Hinc videre passim fuit, facinus nefarium,omnique facii lio mi Mesu legio execrabili usi sacras imagines no modo Iudaice illusas Jμ- Τurcice exsibilatas, Paganice derisas : sed impiis etiam cum

Ioedoriis, infandisque blasphemiis igni publico, spectante popu-Il corona, partim ingemiscentc, partim applaudente, in foro medio iniectas. Excusso enim & Regis Catholici,& magistra' iustitium apud tuum iugo ut solet interregno fere aut iustitio quod quisque hactenus variis ex istorum Euangelicorii pestibus clanculum i pionu inviis hauserat,& caute texerat, venenum, uno quasi comuni anhe 'litu efflarunt S in Deu ac diuos omnes faedissimc expuerunt.

Alij enim Iudaicas illas apud Euangelista cructabant blasphemias: si tu es Christus,salua te ipsum. Alh erectam Crucis ima

i 3 ginem

117쪽

ginem compellabant: Si te tuarum poenitet fraudum,qubcoest oriun vo bus nos seduxisti hactenus, modo eloquere, en parcimus tibi: hil ibi mite . Sed quia taces,& nodum poenites, libera te, si quid potes, hac de flamma. Non defuere qui S. N. imaginem in medio quasi tribunali collocatam acerrimc accusarciat, ciqi clingui ne linguaculum addidcre aduocatum,qui causam eius velut idololatriae ac impietatis in Deum reae coram auditorio frequentissimo agerct. v.lmam My ui Is clim imaginis partes de industria ridicule ac male ae

iii pietatis accu ret, nequc caulae satis patrocinaretur, imago ignibus iudicum

: c za sententia addicta illii stri dabatur foco, quo sese plurimis cum

... blasphemiis lepidi ac velut victores ouabundi re cillabant. crematur. Fuit etiam ta immanes & bis Barbaros isthic Cycoples reperire qui non contenti publica in Christi domini imagines conframonis & contritionis contumelia, suam etiam post deci rarint inuidiam plusquam sathanicam,aut verius dementiam plusquam phanaticam. 'N siri, iri Dis. Postea enim quam V. imagini Christi Domini caput ampui, si is tatant sacrilegi, solemniq; ritu ad ictum quasi carnificis, limr inem colume- dibundi acclamassent, non contenti caput trunco auulsisso,

iiohibui .ulco illud no inter pedes decollati reponere,quod solet, dignabanh M v tur, sed atroci etiam couitio maiorem,quam est furum, latro numve improbitas,exprobrabant cotum cliam, unde de parti inhonestissimς subiecere sacrilegi particidae. Non desunt oculati testes, qui sacrosancte astar mant, se vi disse cum venerandae statuae Domini Christi de sacello montis Caluariae per fenestram deiectae, mutilς ac semilacerae magna impiorum corona insultaret, sathanicςque victoriae laeta applauderet,quidam ut suum in Christu Dominum expleret, quo totus furebat,odium,in illam protinus in illiit, sitoque cui Ialamesquim tello caecus cqcam exoculabat imaginem. Certe dignus hac ,h. fu, fuit amentis caecitatis plaga,qui caecis v stiris iam dudum Ha- xo 4ς gen .exhausserat rem publ. Ibidem alius ex cory phaeis quidam ministerio Regis Anabaptistarum monasteri non ignobilis, ubi tandem vastato D. Dominici monasterio multos post labores D Virgine quaesistis,lunaeque radiis spledida in templis fulget,piorum studio reconditam inuentillat, vibrato gladio

118쪽

TOMUS SECUN Dus. ritrucidandis Sacerdotibus parato exclamans, En vobis,inquit, Hi r exsul,-soch,duplex illa merctrix in quam irruens caput dissecare co 'μ nabatur,niij gladius ictu rabido dissili isset medius. His alitiq; impiorum sacinoribus, nefatiisq; sceleribus per

Belgium miserando piorum spectaculo grassantibus, no promius defuit Dei os t. manus vindex: quς unum aut alterum sacrilegum tam insigni terruit plaga quam hic ex plurimis

reccicbimus, sicuti ex fide dignissimorum relatu accepimus in ut illorum exemplo non pauci aut respuerint, aut saltem impia ab imitatione,vlterior quo sacrilegio manus abstinuerint parricidas. Erat Busciducis saccitum D. Antonij nomine piis celcberri 'μ re umimum : quo rusticana plebs Deo Opt. sua fundebat vota, quae ctoiui vii ci D. Antoni3 precibus, pioquc patrocinio ambiebat com mcd tiora. Huc e vicinia quidam inuolant, imagines confringunt, altaria euertunt,facra diripiunt,auratamque D. Antonil si tuam fune alligatam ad rogum in compito cremandis SS.rmaginibus structum seduli trahunt suos commistones anheli Malacres conuocant,ut secandae scrant auxilium : na integram

ignis i dere non valebat; quod ubi certatim fieret, hic manus ascia truncabat ille bipenni pedes putabat,alius caput malleo pulsat,alia denique trucum securibus vexabant, postrenao, ut suus fabulae responderet colophon , lacera concisae imaginis frusta in rogum multis,iisque abominandis in D. Antonium blasphemiis illis Iudaeorum in Christum dominu crucifixum non absimilibus,proiectis,coniiciunt,sed frustra omnino. VC-nerandae namque imagini, cui insana impiorum rabies non parcebat, ignis quasi adorabundus pepercit, flammaque venerabatur innoxia.

Verum quid accidi 'non sane impune tulere imph. euestigio namque illa peste,quam D. Antonii iam olim appellamus

Christiani quod illi depellendae sint eius apud Deum pii e

perti percepc patronum corripiuntur,tot6que utriusque corpore instar granoru piperis,pestilens ille ignis ebullit domum sese rccipiunt insanices,quorum plaga socii deterriti, rogum .. ' 'n'

deserunt trepidi. pinum. Tam atroci atque voraci consumebantur miseri totum per corpus

119쪽

puerpera in D. virginem hia sphema horribili punita patiuin Aspera opp.

myum dies phel D. Uirgine maledica sciosam die tapuerpera in D. Matia blaspherna nigellas vis no in celici partu edidit setosutas. Qua arte aduersarii Theom ehi Dei miraculum stupedum eonabatut ob.

ruere

corpus incendio,vt postridie impiam efflarint animam,& Ω-nesta reliquerint cadauera variorum colorum stigmatibus, ceruleis, prasinis, atris insignita. istud tam est tota vicinia notum, ut plurimos huius rei non ibium audierimus concorditer. hi storiam ad viuu depingentes,additis etiam tam fictilegorum, quam familiarii nominibus. sed publici etiam viderimus Notarii, fide non indigni neque obscuri, testimonium. Quod nunc secundo loco recitabitur,longe est horribilius: sed ita vindex Dei ira efflagitauit. Motibus illis eodem Goes scorum anno vixdu exortis, muliercula quaedam oppido Hollandiae Aspera parturire caepit: conuenere vicinae atque cO'gnatae; ubi illa eniteretur difficilius, S grauissime non minusquam periculosissime laboraret, una circunstantium pio ex more puerperam admonet,ut D. Virginem Mariam inuocaret auxiliatricem. Cui illa, Quid mihi istam , inquit, dicis scrofanat Erat namque inscclix anabaptistarum deliriis capta, qui supra omnes sere Diuos unam illam sanctorum Lan ctam Dei param Virginem Mariam execrantur, oderuntque insensius. Verum quidnam acciderit , accipe. Pro maledicti blasphemia , fuit & Dei plaga, qua nefariam suae matris vindicauit contumeliam. Actutum enim illa inisera, quae sacro sanctam Virginem Dei genitricem Mariam impurae suis no mine blasphemarat, nigellas aliquot in luccm edidit, sed

Vnum hoc exemplum , ut Catholicam nostram de pia Sanctorum inuocatione doctrinam solide iuxta ac liouido confirmat: ita insanam istorum sacrilegorum Iconoctastarum& Hagiomachorum ouertit Theomachiam. Quod aduers rij cum probe haberent perspectum , collecta his super gestis informatione, productaque testium, quam vocant iurisperiti, turba, rem loge verissimam & in vulgus notissimam suo pe callido frustra conabantur obruere mendacio. Illos cnim testes audire non dignabantur, qui de paradoxi huius pue perii monstro comperta visaque dicere potuissent, uti ex ore Notatij M. fide dignissimus nobis narrauit, aliis plurimis audietibus. Lepidum vero illud, nec minus salsum .quod in istos veritatis hostes dictitabat Notarius. Cum enim varios Con-

120쪽

TOMUS SECUNDUS. 73 conuocarent,veretque exquirercnt testes, ad rei tam memotabilis fidem semel obruedam, Vos illis videmini persimilo, inquit,qui de iure apud ostiarios percunctantur, quem per posticum sciunt elapsum. Deo Opt. Max. ingens sane dcbetur gratia, quod oppugna' tissimam undique suam religionem Catholicam tam manifestariis dignatur hoc tempore ornare prodigiis, tam ingetibus

illustrare miraculis quae nos hunc in finem commemoranda duximus,non modo ad Catholicos fratres toto terrarum orbe in prisca religionis Christianae doctrina conservandos, sed ad eos potissimum ad deseri' fidei auitae cocordiam reuocan- βdos,qui argutis aliquot, nescio quibus nugis, aut sophismati- miradis in eius bus a totius orbis terrarum sensu, perpetuoque adeoVeterum euirine Orthodoxorum P P. cosensu sese patiuntur abduci. Haec enim M '

paucula nostri illius temporis facta admiranda , & per quam illustria, pios homines ex animo veritatis studiosos no parum

moueant, ut suae salutis aeternae memores rationem apud se

ineant,curnam diutius illam sibi deserendam putent Christi Do. Ecclesiam, cuius doctrinam nunc eiusmodi plane dignatur Deus Opt.ornare miraculis,quibus olim illa primaevam,& aetate prope Apostolicam . Plura nostrae istius tempestatis

cxempla non mimis admiranda,aut stupenda, possent huc comem orari : sed nos breuitati consulere monet instituti ratio. Non enim desunt clarioribus aliquot locis delirorum carce r i - . M. ribus clausi,qui ex illa Goesseorum tempestate, qua abrepti no pauo d& Deum.& homines,& sacra omnia oppugnandos sibi puta- ὸς bis diis bant miseri, in perpetuam adacti rabie tristissimo spectaculo seipsi discruciant, horridoque laniatu scipsi cunt perditumi ut magis energumeni videantur ac daemoniaci, quam deliri aut insani. Neque enim fidem iis abrogandam equide opinor qui istos Iconomachos sese vidisse asserunt, cum Oresticam illam non luderent, sed furerent fabulam , daemonum potius , qui suos passim illa tempestate deserebant maniacos,quam hominum speciem prae se ferentes. Ardebant enim oculi scintillantes,&fulgorem quendam,ut in daemoniacis, vibrantes; vultus prae mali ci scientia horrebat liuidus atque teterrimus, manus sin