Apologeticum ad Germanos, pro religionis catholicae pace, atque solida Ecclesiarum in vero Christi Iesu Euangelio concordia ... Tom. 2. praefat. ad omnes Germaniarum episcopos agitur de necessaria, facillimáque ecclesiasticorum in moribus reformation

발행: 1569년

분량: 226페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

dem mortuum suis filiis fuisse praesidio: quod epist. vi. inter

prctatur,Deum Salomoni paternorum contemplatione meritoria sextam regni portione permisisse. Sane nihilmirandii, Deum Opt. propter suorum martyrum siue Apostoloru merita suis subinde succurrere filiis,cum ipsorum merita no sint Meritorum nisi ipsius dona Quemadmodum D. August.cpistolaio . veris

inertia, ut via sim C docet,omnc bonum m Critum nostrum,inquit,no in no-

M , i 'si facit gratia. Et rursus, merita nostra sunt Dci dona: que cum Deus coronat,nihil aliud coronat,quam munera sua,ted in misericordia&miserationibus. Siquidem cx liberalissima Dei Opt.gratia S orta sunt,& facta sunt,dum tamen ea cor nat,iustamq; eis mercedem reddit, iam non solum ex miseri- . cordia donat, sed ex iustitia reddit mercedem promeritam, opera bona ex quemadmodum D. Paulus Hebraeis testatur. Non iniustus est Deus linquit ca . ,.ὶ qui obliviscatur operis vestri boni. Quod si opera bona non mercia tui ex iustitia mercedem iustam,sive rctributionem, non esset iniustum, si Deus obliuisceretur operum bonorum. Atqui Paulus Deu iniustu fore

pronunciat, si obliuisceretur operis boni, quod Christiani illi Hebraei in egenos dudum praestiterant. Vnde & D. Cyprianus fiducia vere Christiana plenissimus audet affirmare Christi nos per eleemosynas Christum promereri iudicem inquit E-Desi fieri nobi pilogo Serm.de eleemosy. & Dcum computare debitorem. ras ista Quem imitatus & D. Augustinus, Diuum Paulum ait,Com-φῆ - ment.in Pal. io o. inuenisse Dcum donatorem tempore comversionis,iam tenere debitorem tepore iudicia: non dixit, donabit, sed reddet mihi coronam iustitiς. Audi Paulum,inquit Com. in Iohan. 2.ca. q. flagitantem;iam debitum flagitat,iam debitu exigit. Proinde non cx sola misericordia Deus bonum opus coronat: sed ex vera iustitia,quonia illud meretur iustam retributionem, siue iustam mercedem. Certe si nullum est bonorum Operum meritum, nulla quinque Deus piis laboribus reddet mercedem: quam tamen vel haustui frigi dae promisit non perituram fallere nescius Dei filius Christus Iesus.Vnde D. Paulus tam erat hac de iusta suo-o Hiero. Lal i. rum laborum siue meritorum,uti ait D. Hiero. i. dialogo ad

anmercede confidenter securus, atque secure confidens,

132쪽

ut gloriari nodubitarit repositam sibi coronam iustitiae, quam mihi reddet, o M,reddet, inquit, iustus ille iudex in illa die. Si reddet iudex,& iustus iudex reddet,necesse est piorum operum iustam esse mercedem,quam Latini meritum,Graeci

Vnde & diuinus ille Daniel salutare impio Regi Babylonico remedium pr scripturus recte admonet : ut peccata sua cleemosynis redimat,quod sciret teste D. Hiero. ad Pammach. super obitu uxoris, Regcm superbissimum pauperum sustemtatione saluandae Quod D. Hiero scholion Aa accuratius e pendant linguarum periti agnoscent cum ad Danielis vocem a Peruk allusisse,quae Hebraissbnat liberare,redimere,atq; ialuare,Psal. I 36.Threnorum S. Verissimu enim est quod pius ille vere pietatis speculum Tobias senior filio praesctabit elammosynae encomisi, percam nos premiu nobis inquit c. p. thesaurigamus in die necessitatis,quoniam ipsa ab omni peccato,& a morte liberat: siue uti Angelus Raphael ait, cap. I 2. pur' gat peccata,&facit inuenire misericordiam,& vitam ternam. non enim patitur animam ire in tenebras. fiducia magna erit coram summo Deo omnibus eum facientibus atque exercentibus. Rursus cicemosyna conclusa in sinu pauperis, inquit Ecclesiasticus cap. a. s. exorabit,sive liberabit ab omni malo, ubi plu rima clecmosynae congerit elogia.

Haec piorum operum, siue Christianorum meritorum emcomia nobis hic fuere fusius praedicanda , ut veras pictatis inmenos laudes magis celebraremus, piamque fiduciam ex illis apud Deum, uti ait Cyprianus 3c August. debitorem natam Iiquidis verbi Dei testimoniis, clarisque Orthodoxorum P

trum sententiis confirmaremus. i Π

Quod ergo delecti Confessionitarum patroni hanc anthe

sia conclusuri pro Epiphonemate ex Petro a Soto subtexunt, facile bonus aequus iudex censeat quam recte id sibi ludibrio esse voluerint.Sentiendum cst iuxta Eccl. Catholicae sensum, bonis operibus,quae ex diuina gratia sunt, ita esse fidendum, ut ad expianda peccata,iram Dei placanda,& vitam aeternam consequendam necessaria sint,&caei.

Si enim Otthodoxorum PP. verbis ista doctrina de pia op l 3 rum

los meritoriam, oui apis omniabus laborat . Eleemosyna siluat Rerem Babyloni in Hiei Daniel. Tob.4.3c . Fidendum eia bonis etremo natu operibus. Fidueia notia operum imme

133쪽

rum a Christianis ex fide & spiritu Christi immo uti Christus loquitur,in Deo factorum fiducia, quod iram Dei placant niutatur & stabiliatur,an ludibrio sit cuiquam pio vertendat Sic D. Cypria. Scr. de lapsis, per bona opera iram Dei placari. Ite

Scr.de eleemos. operationibus iustis ait Deo satisfieri: miseri cordiae meritis peccata purgari, &apud Salomonem legitur. Item Epistola 3.li. I. Datur opera a Nouatianis ne satistacti νω, s n.; ita nibus & lamentationibus iustis delicta redimantur,ne vulne- ostri or ν' ratachrymis abluantur. Similiter Epist. 8.lib. I. longa de continua satisfactione Dominus placandus. D. Hierony mus epit phio Fabiolς ait, poenitentiam esse hostiam Deo placabilem, quam paulo superius docuit omnia abluere peccata, omnes lsordes purgare. Item ad Pammachium super obitu uxo. D niel sciebat Regem superbillimum pauperum sustentatione saluandum. Similiter lib. r.cotra Iovinia. scribit, Ninitiem imminentem Dei iram ieiuniorum miseratione aceruicibus suis detorsisse,quam de Sodoma & Gomorra placassent, si voluissent agere poenitentiam. Immo diserte D Augustinus docet, ililiniuitas,ad quos inquit in cap. Matth. 32.ὶ missus est Ionas, W agendo poenitentiam,iram Dei placauisse, atque misericordiam meruisse.

Sic Enchyridij cap. 7i. Deum docet precibus M operibus propitiandum de peccatis praeteritis. Item homil. in Psal. 37. Faciam omnia, quaecunque facienda sunt ad abluendum de

sanandum peccatum meum.

Cum igitur bona Christianorum opera ex fide Christi, MDei spiritu facta omnes animi sordes abluat,peccata deleant, expient,aboleant,iram Dei placent,reddantq; Dominum nobis propitium, &salutem adeo operentur, uti disertis Orthindoxorum PP. verbis est dem 5stratum : ecquid obsecro, cause habent Consessionistae. cur aut nos ista docere calumnientur contra veterum Patrum testimoniar aut a nobis dissentiant atque dissideant diutius: cum haec doctrina variis Scripturae testimoniis fuerit com probata, S perpetuo PP. Orthodox - rum conscia su confirmatarv. Amiibesii ino vero errores impios Catholicae Christi Ecclesiae,quos

dicunt delecti Consessionitarum apologetici, porro demon' ' nitri t i strent.

134쪽

ToM VI SECUN Dus. 8 strent,quintam antithesin suam hunc in modum exordiutur. Iam de caena Domini, inquiunt, perspicuis Scripturae sanctae is testimoniis constat primu , Eam institutam esse a Ghristo ipse, is non ut vi cosecrationis,seu recitationis vorbi diuini fiat Tran- is substantiatio panis & vini' sed ut una cum clementiS Vcrum is corpus & sanguis Domini vcre,substantialiter , S praesciis de-

DE vera veri atque substantialis corporis Dominici praesentia in S. Eucharistia Catholicis hac in parte conuenit,& cu ς istis Cosessionistis: sed de Transubstantiatione litem mouent, quam in Antithesi aiunt monachos & sacrificulos cotra pium huius lacramenti usum inter alias multiplices prophanationes Vin Ecclesiam inuexisse.d ctes,quod in missa cum recitantur Vverba institutionis , fiat Transubstantiatio panis & vini, hoc 'modo,ut tantum mancat externa species symbolorum panis&vini.

Hanc Ecclesiae Dei Catholicae doctrinam, de Transubstam istiatione isti praeclari Consession istarum Patroni Theologi & buutii quod iis Consiliaris politici audent Papisticis,uti maledici loquuntur, monachis &: sacrificulis tribuere, quae totidem sere verbis in vera atque germana extat Confessione Augustana Carolo V. Augustae,an. 3o .exhibita,& luculentis admodum testimoniis Gnaece & Latine in Confessionis apologia eodem anno per Philipp. Melanchthonem diserto confirmata. Viderint igitur illustrissimi Electores,Principes, S ad unum Mil, siue imis omnes Ro. Imperij ordines,quam bona fide isti delecti Cona fessioni starum Patroni Theologi,& politici Consiliatij rem no, rem impetanti momenti agant.

Certe ut Cosiliarij politici culpae doliq; mali no sint amnes,

Theologi tamen caluniae notam effugere nullo modo queant. Coguntur cnim omnes Pallores , atquc in primis Prosessores

V Vitten bergae, uti S dudum Heidclbergae, iurare in verba non modo Cofessionis Augustanae, sed Apologiae etiam tunc mox illam consequutae: quemadmodum non ignobilis Lu--' tberi

tii Rom. agrici

135쪽

theri discipulus testatum facit suo contra Caluinum scripto se Tlelm annus Heshutius, ubi non immerito quiritatur,mini-M.N,. ' stros Ecclesiae multis in locis periculose sinquit in astringi no selum ad Consessionem Augustanam anno 3o. Carolo A. obla tam sed etiam ad apologia,quae mox sequuta est quam tame Io damnare atq; repudiare codem loco nil ut ambigit, quod commentum,inquit, Papillarum defenderit de Transubstan- . tiatione, ubi verba primae apologiae recenset, quae inscitus venient pertractanda fusius. Sed ut demus istos delectos Theologos bona fide rem hanc agete suaque Euangelica licentia ab illo iurameto, immo manifesto periurio absolutos quia ignorant quaenam sit vera Corsessio Augustana,quaenam etiam vera Consessionis apologia, in quas nominati facrosancte iurare fuere adacti, nunc paucis est aperieda veritas, tot hactenus calumniosissimis scriptis VeXata,atque variis artibus obscurata, paene que, si fieri posset oppressa. Hinc enim Imperii Ro. ordines omnes atque Con-αί6 a uis e i sessionis Augustanae proscssores luce meridiana clarius perspi-m no v iς cient istud exitiale Germaniis dissidium de doctrina Christia

Dibanio na non esse veris rationibus , aut legitimis, nedum necetiariis pus iuui. causis niXum , sed meris impostorum aliquot & nugatorum

ineptiis improbis Sophistaru artibus, diabolicis deniq; mendaciis fundatum M stabilitum. Qua in reliquido demonstranda diligens in primis erit nobis ponenda opera,quod ex uno hoc controuersiartim capite de Transubstatione nullo negotio licebit piis Lectoribus pc spicere,certoque certuis deprchendere,quam infaeliciter pla- Rom. Iniperis Electores, Principes , oinnesque ad unum Conses. Augustanae ordines & prosessores suoru magistrorunune suo si ma fraudibus circunuenti, dolo ii malo ludificati,ne dicam fasci- Iii iudis. m. nati, manifestae repugnant veritati, immo si verum dicere licet quod suam ipsi Consessionem ingenue Augustanam Ca--ς ω-- rolo V. A. anno 3 o. exhibitam oppugnent atque aboleant, contrariamq; adeo nunc doctrinam a suis misero decepti defendant , quam tunc ut verbo Dei dissentaneam diseita professione execrabantur.

Quod ut omnes semel videant planius tuitio quama suerit

136쪽

vera huius ipsissimae de S. Euchar. Consessionis Augustanae Carolo V. exhibitae tanquam verbum Dei doctrina,explicabituraum quid Conscisionis apologia mox consequuta hae de a. '' PH 're defenderit: Deinde qui paulatim paucoru fraude prorsus sacrilega fuerint Conficilio Augustana,& ipsius propugna'

trix Apologia vitiatae,deprauatae,adulteratae. Confessionem igitur illam ingenue Augustanam Carolo V. A. anno 3o.oblatam habuisse doctrinam nouae isti Consess iholicae futi do-sioni starum nunc temporis doctrinae hoc publico scripto ipso- ::ώ anm nomine descias ae contrariam, inde liquet, quod diserte Ca Izur et

tholicis concordite t professa .in S. Eucharistia vere esse sub R 'ς ' V sv specie panis S vim verum corpus & sanguinem Domini. t times . Sic enim etiamnum hoc anno cius verba recitat Valen-

tinus Erithraeus, non obscurus,neque postremus Confessionis d. Augustanae contra Sacram en tarios propugnator. Doctrinam era nenim de Eucharistia expositurus , haec verba ex Germanica ςφη COscssione recitat: Uondem abendulat dis laeti' inquit Q. in. 'f'' '' parte prima tabul. Consess. Augustanae) Uirdialso glitteret das ''diaret ictb und blut Chiistimarramglicb viis te ghestali des Hobis V md diems ini abeiidmal gegento ertig sty vnd da aula get let una ge ''nomen Virdi. Quod Latinis sonat De coena Domini docent, Vverum Christi corpus S sanguine vere sub specie panis & vi- 'ni in coena esse praesens, in eademque distribui & accipi. Suffra 'gatur huic, de ad verbum respondet Consciso Augustana e Germanico pridem Carolo V. Augustae exhibito,in linguam ii Belgicam versa quam Illusi V. D. Antonius de Isenbercti Co A fide interpremes Budingen. M. Hermanno Beycro Concionat. Francsord. ad Maenum sua manu transscriptam misit, atque anno Lxiii. - 'VVes aliae per Iohan. Brutar excusa in luccm prodiit. Ac ne oculatorii testium fides hic a quoquam desideretur, existit de illustre etiamnum clarissimorum virorum testimo- Aboctu nium qui sese profitentur hunc decimum Confessionis Au-α- ἰαgustanae articulii vidisse in autographo Carolo V. Augustae no η suum inc Protestantium Principum & duarum Ciuitatum obla '' ' to, pium atque Catholicis dogmatibus consentaneu. Sic enim eodem anno 3 o. eodem tempore Augustae,quo oblat fuit illa Confessio,in candem annotatum suis manibus reliquered na ctrina

137쪽

yo A POLO C. RELIC. CATH.

Oilfi,.. . est ctrina non miniis quam pietate,fideiq; 2clo praeclarissimi vi-γμὴ ''a'. tim Arnoldus V Vel alius,& Iohan. Cochlaeus libello cui ti-ςii constuli cu tutum communi opera secere, Brcuis ad singula pucta Coses fieri Pi tati Augustanae responsio .Qu a de re fusius via vi. ad concordiam τ' ' θ' praeparatoria idem agit, ostendens exemplaria impressa Coim fesλugustanς nec inter se,nec cum originali, inquit, scripto C. M. Augustae exhabito per omnia consonare: sed originale Augusto Carolo V. cxhibitum habuisse ad verbum asserit, quemadmodum dudum ex Valentini Erythraei recitatione conuertimus. Sub specie panis & vini vere praesens esse in Eucharistia vcrum coi pus Domini.

Quod si fidem hi viri clarissimi, pietatequc praestantissimi

non merentur,quia Catholici quo tamen nomine in primis

fide sunt digni, qui & Valcntini Erithraei Augustanae Confessioni congruentia asserui; age Euangelicos ipsos consulamus; non deerunt sane tesimonia luculentissima vcritati suffrag Iiri tura Scribit Caspar Swencscidius libello Lauinta Bauarorum et, . A ad Danubium,anno ab hinc circiter decimo,nobis viso, atque ab honesto admodin ciue illic cxhibito, candideque com-stiti ' ' municato aliter hunc Io. articulum fuisse illa prima, ideoque' vera Confossione Augustana expressum, quam nunc habet. Cur enim oblatam tunc a Protestantibus Carolo V. A. C6 fessionem non censuerit multis capitibus approbandam, d clarauit libello illo,cui titulum secit Ueritht: ubi discite annotat,articulum decimum illius oblatae Carolo A. Confessionis Augustanae,esse Papisticum,admiratus quonam pacto in Consessionem Protestantium fuerit relatus. V Hoc autem esse multo verissimum S reliqui Euangelicino pauci tunc Augustae in comitiis agentes, in primis vero legatiui xv ε ns ' Argentinenses,Constantienses, Memmi gelasses,& Lindameneutarunt con- ses suo quoque facto conuincunt. Rogati enim ut cum Princrpibus Lutheranis subscriberct Confessioni Augustanae Cari:.''' .ibta io A. oncrcdae, deterriti singulariter huius articuli io. de Co P poris Dominici praesentia, Panis quo Transubstantiatione d ctrina quod de Sicidanus annotauit suae Euagolicae proscisi ni ex diametro contraria, recusantcs subscribere, suam quoque

exhibuerunt ac cdiderunt fidei Consessioncm,Augustanaes illi

138쪽

illi dissentaneam. orii omnium fidem,quod alterius sint farinae, puta acramentariae s hic enim S inglio tunc temporis in s ffragabantur Swencseldius, Bucerus, Capito,& si qui erant Augustae ali)ὶ si Lutherani isti Confossionis e velint eleuare, quod tamen quam indignum facinus fuerit in Evangelicos fratrm,moneo animaducrtant: agedum ipsos Luteranae doctrinae propugna ores rimarios appello Brontiv,Erasinu Sarcorium, Siacppium,in primis vcro Chrmianum Beyer, qui Coscitione August. Germanice recitaui S si qui adhuc salui extra horri- VIbilissimas tristis. inferni quo scietes videtes properant miseri caligines vita ut superstites,an no haec Catholicorii doctrina de quς puri puxi panis vinique transubstantiatione fuerit in Cofessione illa vere proseisoim,p Augustana publice cora Carolo V. A. anno 3o. oblata atq; perlectas No negabunt, scio, modo fronti ulla fides,&si quid ingenui pudoris superest reliquu,quod humanae gloriolς,atq: auli- 'cae gratiae amittedar metus no excusserit. Sic enim Lutherum suu diu admodii Catholicis hac in parte concorditer sensisse, inficiari no possunt; cu id liqueat ex manifestis eius verbis libet . .lo illo execrabili cui, De abrogada Missa priuata,titutu finxit: ira ubi sic docet suos illos Augustinianos monachos, Panem acci μ' -- pit Christus linquit fol. 213. editione v vitten bergeta. anno FI.)ω verbo,quo dicit, hoc est corpus meu, mutat in corpus suum,&dat manducandum discipulis. Rursiis code libello, Iohanis Noxia Vi. panes inq ut i sol. 27 .ordeaceos benedixit,sed nodixit: hoc

est corpus ineu, id est no mutauit pane in corpusduum verbo Ch M v 'ς virtutis suae. Haec aute fuit vestri magistri 6 Cosession istae. hoc MLuiner

de dogmate sentetia quado die omni u Sanctoru sua illa fictitia ex eremo suis scripsit fraterculis Augustinianis,pane fuisse a Christo Diao in coena verbo virtutis suς in corpus mutatum. Quὀdsi Lutheruanno 3 o. aliter sensisse quia suo aspiritu viiliter tunc,atq; plenius, veriusq; doctia fuisseὶ quis audeat impu A philip=i M detiore sui Apostoli notas inconstantia riganire: age prodeat rizipse istius Helenae Augustanet,& CGsessionis& Apologiae scriptor Philippus Melanchthon, tunc temporis veri Lutheranismi assertor primarius.& propugnator,si quis alius inuictus. Ecquid ,obsecro, Philippe, tuus Apostolus D. Martinus Luthe. an. 3 o. hac de re sensit sed initio, inquiet,Augustani illius

139쪽

Pellecta coram Carolo U. Auis gustae in comitiis Confestio

Augustana consetuiebat ite panis conuerti rie, uam apologia multis argumentis ia Grae- quam Lati ne firmauit. Nora.

Haee verba ex apologia Augusiana Hrihusistbtetur fraudu lentet sublata. Primu plagium apologiae Au gustanae a degeneribus Con essionistra pa

tratum.

VIII.

suo indicio pe

Ex reliquiis &

contientus Protestantium nomino fuit propositum, & publice coram Carolo V. A. perlectu. fuit quidem tunc R alterum Consessionis Augustanae exemplar mea hac dextra totum descriptum,ac plurimorum principii manibus subsignatum , eidem Carolo A. traditum,sed ab illo primo non parum diue

sum atque varium. Ista vero, i ''uam,te omnium verisii medicere, Philippe,codex tua ipsius manu haud castigati T. perseruptus,arque principum ipsbrum 1 Legatorum manibus subsignatus, Imperatori A. Carolo oblatus perspicue testatur: qui nobis visus atque cum imprcssa anno si. Confossione Augustana collatus extat Eruxcllae in Archiuis Caesareis. Caeterum quod ad hunc articulum io. qui cst de S. Eucha. attinet ecquid, inquam,Philippo, profitebatur Cofessio vestra illa prima Augustana tunc initio propolita, atque Carolo A. cxibitat Quod mea,dicet sane apologia mox conscquuta non solum docui,sed plurimis quoque verbis demonstraui,diserte allerens, panis transubstantiationem testari canonem missae apud Graecos sic enim ad verbum Heshusius contra Cal.&Bezam fol. N. 3.& Cochlaeus in discussione. Conscss. Augustanae& apologiae fol. N. 4. recitanti in quo aperte Sacerdos orat,vt pane mutato,ipsum corpus Christi fiat. Et Bulgarius scriptor,

ut nobis,ait,videtur,non stultus, discric inquit,panem non t tum figuram esse,sed vere in carnem mutari. Q are cum apologia tam singulari studio hanc panis transmutationem in S. Eucharistia astruat, totque veteruPP. testimoniis obmuniat, ecquis ambigat,eam fuisse illo Io. Confessionis vere Augustanae articulo expressam'

Quod autem fuerit in Confestione illa vera Augustina,

quia prima, haec doctrina de panis conuersione in S. Eucharistia Catholicis consentiens vel inde liqueat, quod etiamnum in Confessionis apologia, licct adulterata, extat, hunc artic luna decimum, qui est de S. Eucharistia, fuisse a Theologis c tholicis approbatum. Decimus articulus inquit apologia Consessionis Augusta

nae an.3I. VVittebergae impressa est approbatus. in quoc6fit mur, nossentire, quod in coenavere& substantialiter adsunt

corpus & sanguis Christi. Atqui de hoc non cst controuersia:

140쪽

sed,an cu pane professi fuerint Protestantes adesse corpus Domini,vti nuc docent an potius sub specie panis & vinis Certe hoc modo & his ipsissimis verbis olim habuisse illa primigenia nisi verius dixeris abortiua,aut embrionicam, protcstantiu Consessione Augustana inde etiam quis haud inepte colligat, quod etiamnu hodie in operibus Lutheri,icnς,an. 17. Germanice impressis, supcrsunt vestigia, quae ad hoc demonstranduno omnino videantur absurda. Extat Tom. s. sol. 9. Epitonae refutationis Catholicorum , quam contra Confessionem Augustanam Caesari Carolo quinto exhibucrut; ca sic ad articulum decimum respondit,si ipsis aduersariis Ienesibus Theolo- rvm ad io. a iigis fidem quis habendam putet: Articulus hic verus est,& Or Auc Q.:

thodoxus. tamen docendum etiam, quonam modo panis Vi- Mnique substatia esse desinat.& in verum corpus sanguinem is Domini Christi vennandeli di ordi, mutetur atque convcrta- 3ν

tur. Norunt enim, aut nosse debent Principes s nimirum Protestantes sub alterutra & unaquaque sacramenti specie verum corpus & sanguinem esse. Sin manus,cssct corpus sine I nsanguine: itaque mortuum,contra D. Pauli verba, Mors illi vi elei bcbiitra non dominabitur. misi Sic quidem ad verbum habet illa confutationis Catholico. rum epitome ab ipsis aduersariis Augustae,anno 3 o. descriptae sue excerptae,du Protestantibus coram Caesare pςrlegebatur. mpani eouet Ex qua perspicuum est,non fuisse tunc vllum de specie panis&vini dubium,nedum cotrouersum: alioqui enim si habuis set articulus ille decimus,uti nunc legi tu ,Cum pane &vino, Pro in nubu , non fuisset habitus verus, nedum Orthodoxus: cum id ex diametro Concilio Florent.& Lugdunens repugner. Neque tam diligeter admonuissent Theologi Catholici de substantiae panis mutatione in corpus Domini rem, quonam modo ea esse desinat: nisi ita fuisset a Consessione Augustana professum S propositum.Suffragatur& Hiero. Zanchus, apologiam initio probasse sententiam Ecclcsiae Romanae&G cae de corporali Christi praesentia in S .Eucha. quae fit per tran- substantiationem. Quid igitur mirum, fuisse decimum huc articulum a Ca--Miseeli Matholicis approbatum. cum fuerit longe alius, quam nunc est

SEARCH

MENU NAVIGATION