장음표시 사용
61쪽
xonam unita dieatur earni a il imo D, stram et substanti lem unionem eum divina natura secundum eius formalem rationem tam repugiis re quam re pugilat tota mono 3- sitarum liber si ideo e errasse turpissime veteres a reticos monopi ysitas et errare recentiores quosdam, eum comparatione uat ouis animae et eorporis apud Patres lassquentissima abutentes, alii unionem hypostati eam Verbi eum humana natura perverterunt, alii unionem animae eum eorpore mere hypostati eam esse doceat.
Quare ne humana natura diei potest esse omasorbi. vel eius hypostavim complere ne vortium proprio sensu tu. m humanam naturana quamvis humana naturai a servi stieatur ab Apostolo e Verbi uni analogios ad ea uiam formatim et velut in bima totum possit eomparasi
Ex stietis etiam apparet, non modo laetam non Re se non sim potuisse talent Dionem 13 post atteam mitia r at una persona sit et 1 se Inen g. in ea ritu tam esse Triuitatem tuearnatio orgo speetata somnaliter propria est
vinae etiam dum est eum cum sua ita ut natura limmana non per se h3 postus is sed aecessionis instar tu verbo M iisti viis tam eonio Mophesis fauol. II. p. 56.
62쪽
subsistetis intelligatur a P primo idoli ea eligeri stes hel tor inula a s Cyrillo ceterisque deluceps Patribus frequentata qua Claristus dieitur una natura Verbi in earmata una natura Filii se incarnala uri natura Filii, utpote unius, verum inhumanat et inearnati unus Filius et uua eius natura licet notus est in assumpsione amis intelligen .
tem animam habentis, lin. CLVI quamvis verbi hypostasis in se sit simplieissima hoe
lanii n ou impedit, tuominus . orthodoxi unam asseve ruit Clini di typia glas in eum positam a 2l ad modii in iii in tuae dicet di quod speetat is auctoritato Cone ili rum et Patrum eousirmatur quo autem pertitie ad rem
ii sum, a Duo significatur compositio ex partibus sese m tuo pei olentibus ueque ' ompositio ex hyposivibus verum e signissuatur unitus itypostasis ex duabus et in
duabus naturis inpermirta ot inditiis permanentibus fide que I significatur idem ae quando dieitur unio orbi et humanae naturae facta os e seeu ad tam hypostasim, ei quando hypostasis Verbi dieitur laeta hyposlusis humanae
Ab uni inierar postasis ex duabus et in duabus nutu ris indivi, et impermixte permane utibus pendet ea quae diei solet istis turi eum is unimii. . uae enim I liuosi Mad illud revoratur priuei yium quod unius pereonae, sive in . minus opp. ad Sude Mura I et II ad Maesuin dialos.
quod unus Christus M aEM. in Dialog I. d. m. et hae ne Ahuo. opum. 2.
63쪽
ea Deus nominetur ex natura divina sive liomo ex alura huttiana, utraque natura et utriusque naturae attributa suu propria, ambae tamen naturae inconsume manent unde in ordine pro Minuionis pondente ordini rerum eum munieatio idiomatum ea est, ut nos ita unituma a Deo Verbo Irmanda sint omnia, quae assiematur ste hosthonii ne et vidissim de hoe homine assirmanda sint quae assalinati tu de Deo verbo, propter hypostasis unitatem; non tamen natura una naturan vo proprietates praeeleen iurde natura altera, propter naturarum diversitatem.
cum eivo doctrina de communieatione idio malum ip- sirin quod in mysterio incarnationis i i eaput est, eo mi lecti itur di gitima vel praestostera ilionia tum mutua prae die alio iubenda et merito sem' et habita est a S. Patri hus e tessera tulissi tua, ex tilia haereses atque errores vix nou omnes ab orthodoxa doetrina de Verbo ne amato
Christus otiam ut fi e homo est, non adoptivus sed naturnii Di i Filius nodi iii, in l. Hul in liunde cov. Requitur. luam tomia gi, ii illi itioni persoliae, ut Iumanitiis 3 ipostati est nil egi diu ire non consentiendum
putamus iis lipologis qui rationis ullas, cuiusmodi sunt sanetis eatio volii eouua iralis et in ad haereditatem p tertiam, excogitarunt. iopter quas vera enseri debeat propositio . Christus ire quantum homo est Pilius Dei naturalis v
64쪽
Beata Virgo Maria proprio et verae iter est Dei gen, tris iras τόκος i. I iiii autem veritatem in Seri Inura et Tm-ditione videnter consignati, Patrumque Ruffragiis splendidissini illustratam et indieatam Eeelesia sibi merito gratulatur, eum totius christologiae atholicae compe dium eastem protessione contineatur. Unde Melesia ador sua Nestorii impietatem hane τῆς Θεοτοκου praedirationem iure erexit velut vexillum orthodoxae dei ut virgo fifici mi os deret mortalibus Filium ominem Deum.
Cum dogmata de dupli et Christi titura integra et impermixta cohaeret dogma alterum quo duplex eiusdem operatio duplexque voluntas divina et humana redenda est.
Fuit Cliri tus humatia etiam voluntate plane impeee bilis. Huius autem ornamenti ratio non in eo solum eou-stitui potest quod Deus praeviderit Christum non peee iurum, ut recentiores quidam assirmare ausi sunt; sed
illud ex aliis rationibus longe altioribus reperi debet, quae revorari possunt ad hane unam, quod homo Christus est
CL xiii Ex fidei atholieae praeseripto asse te uda est Christi ea uniana libertas, quae meriti ne eessaria est onditio quamvis ad silem ea holicam non pertineat modus ipse, quo haec proposita veritas cum aliis quibusdam doctrinae capitibus cohaereat apteque neeta r. Neque tamen d ma de libertate chrigit eum ulla alia explorata Deirinapus re demonstrari potest.
65쪽
Faeta distinctione iste rationem mediatoris nestiralis ei mediatoris uini usin bomo christus Iesus at unus inedia De naturalis est Dei ex hominum ratione utriusque -- turae dixivae et humanae coniuste in i una hypostasi ι ex eadem ratione ipse unus esse potuit et est mediator moralis merito e satistichione adaequata. CLX vQuam vi turalis dititor no esset, nisi ita dua-hus et ex duabus sub Sisteret naturis stivina et humana funetiones tam e mediatoris divitiale sona effetenter non
per divinam se per humauam naturam adimplevit
Pretium iussultum satis laetionis et morit Christi xima divina mestia loris persoua derivatur Manisi stus est igitur error eorum qui nostro tempore iterum docuerunt. Christi divinitatem ad opus elemptionis nihil portiuere, nisi quod per eam Christus sistatur immuuis ab inuipe ato; aeteram vero quemvis hominem, ut aiunt, si aeque iustus ac dum tuerat ante lapsum, ex genere A-duini operiri potuisset non minus leuam Deo praestia lueum tuisse sat sueti ouem quam Christum ipsum. CLXVII conseri debat christus pro humano genere Deo a tisse eisse se eundum ob in Musi , ut sati alaetio uis a tioni non obstant, quae vulgo eommemorari solent, sive in
66쪽
5s pugnantia obligatumines Deo, sive unitas pergonae in Christo sive debitum operum christi ex aliis titulis sive oblx tio laeta non re se sed pro aliis. DE GRATI
Historie eonstat Pelagianos perversa notione ele &liouis ae lapsus humanae uaturae absolutam ne essitatem negasse gratiae supernaturalis interioris ae luatis, quae imielle tum ae ipsam etiam voluntatem exintet atque adiu et ad actu salutareR.
LXIXCum Augustino quem potissimum dueem sequimuri catholica de gri via propugilanda doeirinal argumentis ex Seriptura et ex Traditione deduetis atque in s. Doetoreia controversia Pelagiana evolutis tuemur, ad omnes et singulos uetus salutares nee sariam esse a soluta ne dea sitate interiorem Spiritus sanet gratiam illustrationis ei insFiratiouis.
Ad talem tantamque huiusco gratiae ne essitatem ne gandam vana sunt Pelagianorum effugia, se ilicet eam nouposse eum humana libertate consistere gratiam esse naturam poraibiliιatim boni salutari in ipsa esse natura relu ι sera in actitrio atque ad faciιius oper dum adiutoriadaei legis et doctrinae exemplorumque Christi a remi sionis Meatorum, tum vero acti trium ibi prorsus sum
67쪽
ipsis etiam iustis habituali gratia praestitis neeossaria est iugiter a pie agendum eluviis gratia, quae me para voluntatem et praeparatam adiuvat et adiutam sulas quitur.
Neeesgaria est gratia qua non solum obieetive in ,-raliter et mediate per intellectum . sed etiam iii iective
physio et immediate voluntatem moveat atque hue tissimum speetant plures Augustini formulae dein aras vatoribus ad gratiam nee sitantem signigeandam detoriae.
In praesenti staturalipsae litura ne ossaria est grδ-lia volunt itis non modo elevatus ae tun . Re d simul directe borans et Ras alis ac pie litat iliae voluti iiii utque hue iterui speet aut ituros Iugustini simulae pastiter Vaioribus ad haeresim de gratia necessitante tuenda nite tractae.
ii istorico constat Pelagianos virtutes gentilium ac ni aximo philosopliorum, reeetitiorum Naturalistarum more, exagge Me et Christianis poetio aequasse virtutibus stimul etiam coli stat tum Novatores saee. xvi, tum Baium lan ες uium et Quesnellum ex opstosito de lapsa natura syste si emate in oppositos Pelagianis errores ire tu solium, peceatorumque opera lue istisse.
68쪽
auti, extremos errores media ine edentes via tuemuria ominem lapsum ad malum maxime pronum atque inestia istinui aequilibrio ad honum malumque arentem, nonia osse univoriam legem adimplere sine gratia citristi tollam,in super mi iurauitate salutatis eius praeseinduturi posse tam me solis etiam arbitrii viribus aliquid moraliter boni se eere eum generali quidem sed sine speetali Dei auxilio.
Multo magis viri his gr tiae per e ni dieitialis robo ratus iisti dilis illi gluttiana sulci opora moraliter umosta facere potest. Deumque naturali aliquo more diligore;
atque ideo non omnium ii fidelium opera sunt Reeeata nec philosophorum viri uios sunt itis; sed si quae sopi si ut morales virtutes, este uti dona Dei per modi eui ullam gratiam quae in praesenti ordiu providentiae est gratia
Fidelis lie et pecentor . p. test gratiae auxilio opera laeere nedum moralit ' honesta sed etiam supernaturalia quibus se ad iustis estionem disponat tantum abest ut omnia peemiorum opera totidem sint peccata.
Doetrii, itaque do dii pliei amor dominantis eupiditatis vel cliari tutis . sensu Novatorii in in Dileeta, in se atque in sitis ii ii et piis et ei se eiuriis salsa di prehenditur.
69쪽
Falgum est Augustinum in refellendis Pelagianis exaggerationibus salsisque theoriis e virtutibus insidelium in
oppositas Novatorum sententias de operihus sine gratia sines deae siue theologi ea haritate laeti deIIoxisse ideoque plures hae de re Baii et duos uelli propositiones gliae v. rho tenus aliquam habent si in ilitudinem eum Augustini estatis stamnati non potuisse quin simili do e trina a S. Do- et ore eoatra Pelagianos propugnata damnaret ri
Historie eonstat Semipoladano Histinction laeta imier opem et i , quum de ne eessitate gratiae ad opem thoi te sentirent. ad salutare fidei initium cum Pela
gianis praevenientis gratiae interioris nee essitatem nega se qui quidem semipelagi auus error ei rea initium si dei et salutis error fuit systematicus cum pluribus errori hus Gn- nexus ei rest universam gratiae oeconomiam ad nominavim ei a perseverantiam.
sine praevenient Spiritus Sanet illuminatione et imspiratione non potest homo habere salutare initium fidei. deoque do ipsa noli sedus a vera salutaria, non est princiis a Deo sensu Pelagiano ut fides hominis sed est praedininia ut Dei donum.
Iustus ipse non potest in fide atque in mepta iustitia usque ad sinem perseverare sine speetali Dei auxilio. quod in serie ei ebrie elione consistit internarum exter-rilinquo et ualium gratiarum quae iugiter ad vitandum Peueatum ei a pie seu dum requiruntur
70쪽
Finali pomoverantia pgnum, Dei donum quod speciali auxilio iusti cimnibus communi distinguitur. quod nulli naturae humanae quo voluntatis merito reponditur quodque ulta ex Dei miseri eordia consertur illi iusto Oeeultoque iudieio negatur ut quum hi eas urus moria te praeripitur ille lieet pariter casurus diu vivere pommittitur quamvis utique ut bene vivat, nou autem ut male vivat a male moriatur.
Ad nallam perseverantiam formaliter necopiam otquae morioni in gratia e impie exitur reseruntur quaedam Augustini iuranulae quae contra . oetoris mentem de esie ieni gratia neeessitante inteposter intullectae sunt.
Historie eonstat Pelagianos stoe uim gratiam secure dum naturae merita rependi et grat nitatem liberamque gratiae distributionem negasse atque ast eam sententiam Semipe linianos vi a stemniis messisse, ac merita etiam naturae eonditionata unxisse quibus praevisis gratia diapenderetur.
Gri, tia est omnino gratuita adeo ut nulla opera o dinis naturalis gratiam mereri possint sed meritis aliis potius praeeedentibus gratiae ollatio in seeretissimam et bene olam ac miserie ordem Dei voluntatem tota res inda
iuri ad hane porro signi se andam gratiae gratuitatem spectant e et obstes quaedam' u g Huni formula et similitudines in ad gratiam nee sitantem praeserit m a ques illa per puram appliculae.