Concilium viennense celebratum anno domini 1858 sanctissimi patris Pii papae noni 13

발행: 1858년

분량: 152페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

Titulus V.

Be cleri eorum vita et proleetia spirituali.

Do vitae Sane limonia Clerieis seelanda.

Militum Christi pugna et vietoria est servare periturum i . Aliamen. qui neminem vult perire. eis propriam quoque ipsorum animam et eam primo loco salvandam Pommisit. Si quis avertai laniam Miserii ordia aeterna ruinatu l) animum suam perdideri l. etiamsit Ohariolis ad instar in desu Christi nomine multas seoi sei virtutes, is hariolis ad iusiae loeum hal obii iniereos, quibus Dominus in secundo suo adustulit dieei: - Liuia nunquam noxi vos: discedite a me, qui opsramini iniquisti om- - . studia uulem. quas ad nos ipsos saneti si ullos conserimus, otium fratrum saluti imp n-dimus. Λriem artium. regimen animarum non callet. ouius eor Spiritus Saueius non uris. Parum prosunt verba eorum. qui. quod praedii ani. moribus impugnant. ei pastorpiu per abrupta gradientem grex pro humanarum rerum Ponditione ad praeoipitium sedile sp suitur Suo rdos Dei ita vivas. prout eos. qui quotidie eommunieaudi desiderium θi panderent. ipse viv re juberes. Nemini in sugere polosi, justissimam hane legem θsse. ei ex suo ipsius oro judieaudum . qui eam sequi nolit. Ceterum omnem p eo li maeulam sugere ei omni bono operi adluborare nihil est, quod non euivis in Deum ei vitam aeternam eredenti reeia ratio

102쪽

diei ei. Qui firma silo tenet. gloriae vel poenae aete uitalem ii labili hae vita pendere. aut sibi ipse inimi eus sit. sui minoia ita instituat oportet. ui comparet th

saurum oculis ea reis abseonditum.

Risi ex nobis quasi ex nobis nihil, quod ad

salutem vitas ae loreae psertinos β), eogitare vel agere possimus. Deus tamen sine nobis salvos nos et saneios sacere non vult. Omnia, quibus regi muri divina uia

data eomprehenduntur Verbo Domini eommonentis: Praebe, fili mi, eor tuum mihi μ η)l Nostra aulem super terram militia eo absolvitur. ut resistamus tentationi robus labilibus impondendi affectus eordis, quod ut ipsi praebeamus. Dominus postulat. die in vanum curramus, audiamus Magistrum et Salvatorem nostrum dicensem: - Qui vult post me venire, abneget semelil sum ei tollat erueem suam ei sequatur me μ Omni-hus et singulis, qui Christum sequi et eum Christo esse volunt, consiliuium est. ut ubnegent semetipsos. Quamvis abnegulio sui. quae amorem Dei non augeat in cordibus nostris. genuina minime censenda sit, neque illinen verus est Dei amor, qui ad nostri nos abne ii bilem non impellit.

De Ase e Si.

Nonnulli. eum Eeelos iam eontemni, rpligionem oppugnari et eommunia ipsa veri reetique pri heipiaeoni uti viderent, salis superque esse crediderunt, ea quae de sile sint, rei inere et tamquam retinenda de nil pre : in aliti mullis genio saeeuli indulgendum ess . non dubitaverunt: aseesin lenebris medii aevi remilioudam esse decreverunt. Cum autem eadem persistateorona justo deueriantibus reposita eademque naturae humanae conditio. eadem proindes aseosis recte intollectae necessitas adesse pergil. . Spiritus est, qui xivificat, euro non prodest quidquam M t). Nisi hause

103쪽

regaliam teneamus. neque coelestia, neque terrena intelligein iis . nes eorporales medii ad finem ordinali rationem haboni. Ad sonsus ei affectus nostros etiaetendos e nourrunt; coneurrunt autem secundum m

tuam earum relationem a Deo Creatore flabilitam. Vasieana S. Petri basilies, Pujus ornatissima moles ad sublimiorum sensa spectatorem excisat, ei, qui eorpus

humano nostro centies majus hali reti crepundiorum elogunitum loeo esset. Quodsi autem res corporales, quaerunque existunt, oinnes eadem, quae nunc est proportione securale se mala epulies seu millies majores aui minores redderentur, nihil, quod nostra inieressei, quomodocunque mutaretur, quoniam rerum

eorporalium ad animi sensus et a notus relatio inlaesa persisteret: unde permutationΗm aliquam eontigisse ne animadvertere quidem possemus. Qui mente haec paulum revolvere velit. percipiet. quanta verilate prophela dieai: ἡ Εeee genies quasi stilla situlae ol quasi mi mensum stat erue reputatae sunt, ecce insulae quasi pulvis exiguus t). ideirco res seorporales in se eonsideratae ad viri ulum et meritorum augmenta nihil ros runt. sed influxus. quem in animam imagine di ina1ngelis supparem exercent. iolus pendet ab earum relatione ad eorpus. quod eum in rerum eorporalium omplexu iamquam una ex iis locum sui in o Eupat, animae simul ut a luum ei sensuum ejus instrumentum mediumque inservit. Hare relineamus opori ei, ubi agitur de abnegationis se populi euliue exere ii iis, quae corporis culium rerumque corporalium usum attinent. Eleutique dissicile sit. abnegationis spiritu S. I lilarionena aequure, seri tam n polost. iii largiente Domino. eujus manus abbreviata non est, nostrum aliquis eo eluelesur. lieei nullatenus sieri possit. ut podem aesanetus eremita habita ut . vietu, vestitu utatur. igitur minime negundum est. inedia. quae ascosis in rem suam adhibes, temporum ei locorum ratione in mullis temperari; sitis uuiem, cui aseesis inservit. cunctis, qui thesaurum gratiae in vasis selitibus portant, qu vis loco ol iem poro communis esse debet. Omnis

104쪽

Chri9li siletis pro eonditione status, in quo Deo v eanio Deo stimulatur, habitus eorporalis ei aliarum cireumflantiarum ad abnegationem sui humiliter et constanter tendere tenetur. Qui laborem refugii. in mensem revoeet. regnum eueli vim pali et violonios rappre illud ).colorum spiritus divinus spiritus diseretionis est Contemnendi sunt, qui omne opus. intensiora pietatis studia reserens, superlationis titulo tradueunt. Aut animi a sile aversi sunt aut exempla timent, quibus ipsorum desidia arguitur. Neque Dei amor, qui supremus esse debet, nimius sesse potest. Λitumen etiam in podnitentiae et devotionis exere ii iis homo so ipsum quaerere potest ei quidem eo in ori perieulo, quo sancitor res peragitur. Quapropter, qui in Domino profecturi sunt, moderatoris conseientiae diligenter spligotidi eonsilia magni laetant ei fruetus, quos pia ipsorum exerellia serant. distriete sexaminont. Fruolus Spiritus sunt earitas, patientia. benignitas, mansuetudo,

De Vila contemplativa et activa.

Quum Maria Vorbi divini dulcedine detonia ad Domini pedes eonsideret. Ipso. qui veritas ei vita est, de ea dixit: . Opilinam pariem elegit, quae non auferetur ab ea μ i). Dominum quaesivii; nisi Dominum

i euoret, nihil sibi invenisse visa est. desum quaerenti Oelites apparuere, verum suavis Λngelorum assatus ei mirus splendor non commovit animum Regem Λngelorum desiderantem. Retrorsum conversa est. dilecti sui corpus plorans eireumspexit. Sed ei Martha. quaa satagebul eires frequens ministerium, scinela erat et magna eorain Deo: nam Unigenitum Patris eam dilo-xisse, Joannes Λpostolus nobis auetor ost 3. Igitur si Deus et Redemtor novier aliquem vocare dignetur. qui

105쪽

eum Maria eari satis Mariae aemulus ad pedes ejus sedeat. optimam hule pariem eessisse eonfitemur; imodoproeationibus pi obseerationibus Ecelesiae magis, quam alii frequentissimo ministerio prodesse potest. Deus enim virum quaerit, qui inierponai sepem et flet oppositus conira ipsum pro terra, ne dissipet eam. et

utinam inveniali ) Nos autem. quos Dei Filius ad gregis sui eurum agendam segregare voluii, ita eum

Martha et ministremus. ut eum Martha ab eo diligi

mereamur.

De Medii alione.

Lieel vitam activam sequens mediationi iantum temporis, quantum contemplativam professus. impendere minimo possit, nec ipso tamen unquam oblivis a-tur, meditationem esse sontem irriguum, qui in eo rite nostro ascendat Oportet. ut fructus salutis serat. Prout risibilibus, de quibus euramus. oeulos animumque iu- tendimus. ita, qui in divinorum intelleetu et amore pro- seeturus est, in ea mentis aetem converiai necesse est. Optima cerie ei Deo aeceptissima oratio est muneris sui paries ita explere, ut Domino servire et ei soli placere connitamur. Ut autem antini intentio in omni operis exierui varietate apud Dominum maneat, quem apud nos gratia sua manere optamus, egregia quidem sed ardua quoque res est. eui peragendae impares fiu-mus, nisi, quae implieite semper tenere debemus, se quenter menti explieite proponamus et ad animi sensus dirigendos adhibeamus. Praeterea meditatio orationem mentalem, in quam assurgit, et nutrit et perficii; qui autem orationem monialem negligit. neque verbis con-eepiam rite persolvere susticit. Nemo nescit, verbum, quod eum hominibus loquentes proserimus, cogitationes sensusque nostros exprimere debere. Iloe ipsum praestet oratio ad Deum directa. Vix autem fieri potest, ut verborum labiis offormatorum sensui cogitatio

106쪽

ssol anesus r0spondeat, nisi coelestia medii asione assidua ponderare assueverimus.

Preealionum verbis efformaiarum praestantissimae sunt me. quas in sancio Missae Saeriseio ei in horarum canonicarum persolutione enuntiamus. Noli ipsi eas splegimus, sed Deus ocis per Reclosiae ministerium nobis suggerit. ei sensuum, quos foveamus. exemplar

statuit. Si euneia, quae in Saeriseii oblatione ei horis nonicis lingua egeri. intimo eorde desideramus et

tenemus, quotidianam habemus spiritus renovationem.

qua agente quotidie sapientia secundum Doum ei Spuriius Sanesi gratia augebimur. Ne tanto eareamus

bono, thesaurum sensus, quem verba usu trita eoni gunt, meditationis clave recludere salagamus.

Maximo salutaris est meditatio. quae vitae ei pa sititii Domini nostri impenditur. Omnia et singula, quae Vorbum caro suosum egit ei pertulit. mrstoria sunt sanetissima. in quae Angeli prospicere desiderant, ei pretia redemtionis pignoraque haereditatis nostrae. Josus dulcissimus a praesepi, in quo virgo matereuin ristinavit. usque dum claris resur elarilate, quam habuit, antequam mundus esset, magister ei dux nosterest ei saeerdos se eundum ordinem Melchisede li. Dei formam semi induti vestigia frequenti meditatione s quamur et eum matre amoris sonte juxta erueem flaro ad amemus, donee ad magnalia Rus propius eoillemplanda matre deprecanio accedamus. ad bono meditandum vires nobis. si bonae voluntatis simus. addet Filius Dei, qui sacra i ommunione quotidie nobiseuin osse dignatur. Nunquam ejus memoria a sacerdotibus ejus recedat. Quamdiu stilus ascendii sol corporis oculis conspicuus, pie reoolant momoriam

Solis justitiae, qui ad ipsos deseendero voluit; quando

ad oecasum vergit, meniis aetem intendant in benefi-eium altero mane renovandum: quod quidem egregie eos juvabit ad omne opus pium strenue exequenduluei omnem peccati maeulum sollicite effugiendam.

107쪽

De Horis canonieis.

Cum Eeelesia Dominum et apostolos ejus se laomnes sdeles admoneat, ut orationilius ei obsecrati nibus insient, clericis in majoribus consiliuiis, utpote in opus Domini segregatis, insuper praeeipii, ut osseium divinum quotidie devole persolvant. Iloe munere langenies non privato, sed Ecclesiae nomine agunt: a qua deputati divinae se Maiestati tamquam de preeaiores pro populo sistunt, ei in laudibus Omnipotenti retadendis angelieis consociantur elioris. Iisque breviarium reeilare haud partam rem esse ducant ei magnam adhibeant diligentiam, ne in externis deeus vel in eorde devotio absit. li. quibus in choro psallendum est, laudem Dontino devole graviterque annuntient et voee, vultu, corporis situ animum exprimant ad eam, quae sursum est, aerusalem ereelum. Celeri horas canunieas inspecto direeiorio decenti loco deeetisque eo poris situ dieant. omnes autem naviter studeant, ut ea, quae labia proserunt, mentis eo talione et animi asseeiu prosequantur. . Si orai psalmus, Orate, ei si gemiti gemite, et si gratulatur, gaudete, et si sperat sperate, ei si sinet, timete μ i). Ad hane breviariumroeliandi perseetionem omnes eonstanter, humiliter, pie annilantur oportet. Lumen supernum pelam: animum non despondeant; quantumvis mens evagetur, breviarium male non dixerunt. quamdiu bene orandi studia non remiserini. Perseverantibus pro secium dabit ipse, ex quo suffieientia nostra est. Ad horas canonieas reeitandas eleriei in saeris ordinibus eonsiliuit, personae religiosae ad eliorum destinatae nec non bene seias omnes sub gravis culpae reatu tenentur; benes elati insuper post sex a benefleto adepto menses ejusdem seu eius pro rata omissionis omeli et temporis suos non faciant, sed eos iam quam injuste pereeplos in beneseii fabricas seu pauperum

usus erogare obligantur.

108쪽

10 l

De Conversationis sacerdotalis Honestate.

Visa Clorieorum libor est lateorum. Itaque stetit S. Chrysostomus monei: . Sacerdotium obeuntem ita purum esse deeet, ae si in eoelis inter illas potestales esset collocalus. Neutiquam possunt saeerdolum vilia latere . sed etiam exigua ei lo conspieua sunt. Quemadmodum ipsorum praeclara gesta multis prosunt ad simile studium evocantia, sie et eorum vilia alios ad viri ulum exercitia segniores esseiunt ei ad bonorum operum laborem torpore faciunt: quamobrem animas eius pulehritudinem splendere oportet, ut speetatorum animos oblectare simul et illustraro possit- 13. Ilaee egi hominis in statu naturae lapsae conditio, ut ad ea quae sensibus eorporis grata sunt, cordis asseclus in-elinoi, e si hune potius asseel vin quain sensum a eo poris ratione pendentem quaerimus, unde non desunt exempla. vitae taedio capios suisse homines bona valetudine utentos ei omnibus, quae mundus anhelare solet, bonis assuetiles. Dispensaior mysteriorum Dol nunquam patiatur, ipsum simi illos, qui spem non habent salis ei quadam ol elio transitura gaudii umbra deripiet a via areia de luet. Vietum cullumque corporis ad valetudinem res rendum esse et ad vires. non ad voluptatem, vel gentiles eordatiores ultro salebantur ). Sanelus Paulus

omnes fideles admonet: - Ebrielaies, comessationes et

his similia. quae praedieo vobis. si cui praedixi. quoniam, qui talia agunt, regnum Dei non eon se iustitur μ γ). De viris autem ecelesiasti is S. Petriis Chrysologus dicit: ἡ Εbrietas in alio erimen est, in saeerdote sacrilegium;

quia alter animam suam neeat vino, sacerdos spiritum

sanetii alis exstinguit μ 3. Quomodo vino vespere sopitus altero mane ad mensam immaeulati Λgni aeeodere audeati Praeterea in vino luxuriam esse. ei Verbum Dei et experionita abundo doeel.

109쪽

Praeclaria et quasi coelestis virtus est eastitas qua o mundum de immundo. de hoste domesticum. angelum de homine saeti, quae sola in hoe mortalitatis loco ei tempora statum quemdam immorialis gloriae repraesentat. morsemque beatae illius vindieat rogionis. in qua noquo nubent. neque nubentur β . Ailamen quo magis illibata eastitatis puritas virum e et iasileum

exornat, eo miserius ea violata eorruit.

Sacerdotem non tantum malum, sed etiam mali speetem fugere deeel. Λ frequentiori eonsortio mulierum etiam earum, quae pietatis et modestiae laude non immerito poliuntur, penitus abstineat. Aneillae, quibus ad res domestieas proeurandas indiget. maturioris sinia elatis ei integerrimae famae. eastae, sobriae, subditae ut, qui Ex adverso est, revereatur nihil habens dioere malum; ut sumtuosius vestiantur vel ehoreas frequenient, non toleret. Quidquid similiarius commercium redolet, id longe absit. Ane illam eonimen salem non habeat, neque eum ea deambulet. vel aliorum domus adeat, aut eodem vehi eulo, nisi forsan publico, vehatur. O rebus. quae ad eam non pertinent, se immiseeat vel dominatri eis paries sibi arroget, minime patiatur. Aelum est de auctoritate paroelii. quem sui a mulieris imperiosa voluntate pendere autumant. Neque Meminis consanguineis aliquid indulgendum, quod domum gaeordotalem dedeceat, aut negotiorum e eclesia sileorum ordinem perturbet.

Do mentis Belaxatione.

Quum eo lationem ad pietatis exerellia sive

negotia sine ulla remissione intendere humanas vix non super i vires, meniis relaxationem interponere lieel: quam si eo animo adhibeamus, ut ad servilium Deo et Eeclesiae praessandum ala eriores esse iamur, opus honum et meritorium eo ram Domino peragimus. In- lentio animae eorporisque vires in honorem Dei instauriandi nobilitat omnia. quae justae et decorae

110쪽

obieelationi ivservire possunt, simul iamen ea areet. quae ministerio saero langentibus minus leeora sunt,

prohibetque, nse in licitis moderamen sinis ratione dietatum negligatur, aut rebus in is sutilibus nimius eordis asseelus impendatur. Si clericus cariis piolis ludero anaei, modum in omnibus servet; Dominieis vero sestisque diebus ante ossi etiam vespertinum in ecclesia persolutum ludo non indulgeat, nee eum sub ullo praetextu in multam noctem protrahat.

Theatrorum publicorum ludi seoni ei non infrequenter ii sunt. quos vitare oportet. ne auditus vel obtulus saeris mysteriis deputatus turpium spectaculorum atque verborum contagione polluatur; saepissime ea exhiboni. quibus deloeiari viros in sortem Domini voealos dedeest. Itaque a quarto reparatae salutis saeculo ud hodierna usquo tempora plurima Conciliorum deerola Cleri eos a thoatrorum frequentatione prohibuerunt. Quin etiam scis utarium oeulos Ogendii. sacerdotes et maxime eos, qui in animarum cura laborant vhi regularis vitae diseiplinae adseripli sunt. in theatris, aliisque speetae illorum publicorum locis conspicere . oi in Mehidioecesi Viennensi dudum presbyteris eonsessiones audiendi saeuitas non eon dilur quin eis lex a theatris et speeiaeulis publicis abstinendi seriplo simul imponatur. Quapropter praesens Concilium in Domino congregatum decernii. sacerdotibus, qui saeuitalem Poenitentia se Saera metitum administrandi haboni, aut Theologiam seu religionis doeirinam doeent, nee non regularibus eundiis a theatrorum publi-

eorum speciaeulis omnino abstinendum esse. De aliis

viris Oeelesiasticis Antistites, prout in Domino expedire

judicent, logo dios sana eonstituant. Omnes oeelosiastici 1 H choreis interesso eaveant. et si unquam conlingeret, ut eorum quemdam in elio reis

gallare non puder l. poenis condignis eo rcendus foret. Tabernas sive cauponas recreationis ergo nona edani: eibum ibi polumve non capiant, nisi necessitas urgeat . praecipue eum in itinere eonstituti aliam rosse lionis opportunitatem non habent.

SEARCH

MENU NAVIGATION