Fratris Antonij Cordubensis ... Opus de indulgentijs hoc quidem tempore plusquam necessarium

발행: 1554년

분량: 399페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

121쪽

Opinio patu . de

F. A. Cordub. De Indulgentiis.

H&intelligi quod dicitur in dicta extra lagan. Bonisa S Antiquorum depce.&re. qudd scilicet secundum quod magis vel inina, deuote. i. contrite de peccatis unusquisque accederet,eo magis vel minias plene recipit indulgentia, quae verba dicit Palii l. v non possunt intelligi de plenaria remissione poenae pro mortalibus tantum, sed sol sim de remissione culpae, quam Papa ad plenum remittere non potest misi homo ad plenum conteratur.Sed scit imperfecta contritio de se fit persecta accedente sacramento poenitentiar qud ad culpam mortalem remittendam, ita ait Palud abi deth quod aliqua contritio seu displicentia quoad culpam

venialem non esset sufficiens nec plena: quae quidem tamen ad iuncta cum Papali absolutione , qtiae est saepe in Indulgentia sein cum benedictione Episcopali efficitiir plena & sufficiens ad remissionem culpae venialis Et quia in Indulgetia plenistimasein

per adest illa absolutio Papalis,cum qua leuis displicentia insessiciens de se fit sussciens ad remissione culpae venialis, ided dicit Palud qudd Indulgentia plenissima est respectu eti; culpae venialis,ut dictum est.. Et per consequens ait stippietnen im quddPalude liabet concedere secundum hanc suam viam , quo qui habet contritionem sufficienteinde mortalibus tantum si ei c5- ceditur Indulgentia plenissima tunc per eam habet remissionea culpa omnium venialium etiam a poena omnium mortaliud: venialium quia plenissima Indulgentia includit plenam & pleniorem secundum hanc viam. Sed certe, ut ait Adrianus iniquarto de Indulgen. haec opinio & declaratio ipsius. Palud. videtur defficere in multis praecipue in tribus Primi; qudd illa glossa praedictae extra lagant. ubi ly deuotὸ glossatur, id est, contritὸ est dit Iona ipsi vocabulo&est melia voluntaria. Nam deuote non est idem quod contrit), ut ex verbis ipsius extrauagant innuitur& ntias. habetur infra. quaestio. 26.& quaestio. visesima nona,

quomodo debeat intelligi. Secundo deficit. Quia dicit qudd alia

qua contritio culpae venialis sit insufficiens ad talis culpae remissionem ,hoc non videtur rationabile quia si contritio est, quantumcunque parma sit,delet omne peccatum de quo talis contritio habetur particulariter aut Seneraliter, quanto magis qudd ad deletionem culpet venialis susticit attritio quae est displicentia aliqua non attingens persectionem contritionis.nisi sertὸ Palu de contritionem extendat ad quacunque peccati displicentiam. . Tertio

122쪽

Quaestio non, 'Tertio deficit. dia dicit quod ab lutio Papalis aut benedictizo

Episcopalis facit plenam contritionem eam quae no est:& quod facit de attrito contritum. Certe hoc videtur difficile,imd&im possibie,stante lege,quia hoc reseruatur sacramentis gratiae tan tum. Et quia absolutio Papalis,quam per Indulgentias impendit praesupponit statum gratiae,& solum concedit remissione plenissimam vere poenitentibus & cofessis,ut patet in dicta extrauaga. Antiquoru er o propter hςc in couenientia serte ipse Palud. noposuit assertiue prςfatam tertia opinionem. Quarta opinio,in qua tande videtur probabiliter stadum, est.qud ad ratione Indulgentiae quae est remissio poenarum pro peccatis, idem est Indulgentia plenaria,plenior & plenissima & Iubileus , Quia haec omnia important remissionem omnium poenarum,omnisi peccatorum, mortalium de venialium tam de iniunctis,quam deno iniunctis: tam de confessis quam de non c5fessis quomodocuq;. Et hoc habet veritatem,quando sic ablalute sine ulla limitatione conceduntur. secus si limitate expresse concedatur de iniunctis, aut de consessis,quia de illis tantum intelligitur talis Indulgentia etiam plenissima aut Iubileus sic limitate concessus. Quauis lubileus raro conceditur chi limitatione aliqua, ed abselute saepius sere conceditur.. Dictu est v, qud ad rationem Indulgentiae prae dicta omnia sunt idem. 'od ided dictum est,quia qud ad aliud videtur Iubilcus aliquid aliud importare. Nam quando simul caIndulgentia plenaria ab lute concessa concedit etia Papa quddquis possit absolui sacramentaliter de omnibus casibus,excomunicationibus &peccatis, tuc klet dici Iubileus. no aliter ,ut ait Ioan . de Annania in tranatu de Indulgentiis,dc concordat Flore

habet stilus curiaeRomanet,cui in hoc standum est:& sic habetur in multis literis Papalibus his temporibus modernis conccssis. Similiter habet stilus curiae & coietudo optima legum de concessionum interpres,u, quando Papa concedit ς, quis possit ab sellii plenarie sacramentaliter,concedit etiam Indulgentia plenariam posse cocedi .. Si quaeras quado incoepit usus Iubilei generalis respondeo secundum Floren . ubi supra,*.6.&.7.ex Ioanne dr.& comuniter doctoribus:u, ereditur incoepisse a tem smi

rra, pleni.

idem.

Gabriel. Silus.

us quo

123쪽

. . tabilii interpre

tatis

leuit. Abera interpre

1, F. A. Cordub. De Indulgenti s

Bonifa. s. circa annum Domini. is . ut habetur in extrauagan Antiquorum .depcen.& re. Iubilcus autem dicitur secundum praedictos doctores Iobel Hςbr aice,quod Latine est ita iiiii ,inde Iubileus,id est initians quia in lege veteri in illo anno Iubilia incipiebat libertates possession uni&seruit ultim di remissiones ostensariim omniaq; redibant ad stium pristinum natum,ut habetur Leuit. 1s. ει ideo ionc fiebat magnum gaudium S Iubilcus liberatorum a seruitutibus antiquis. , et potius dic qi Iubileus Hetbraice est ide v, buccina Latine, quia tepore lubiles Haebrei clangebant buccinis ut Leuit. 1s. S. habetur in interpretationiblis Bibliae emedatis. Inde etia per analogia a praedictis & ei hi mologiε Lacina potest etia lubileus dici a iubilo Quia per Iubiles homini spiritataliter renouato & ad gratia baptismate teducto est gaudium magnum conscientiae & cordis di oris,iubilatio de gratiχ-rum actio laudum ij per natio secudu illud Psalmi.So. Buccin te in naeomenia tuba,in insigni die solemnitatis vestrae. Secuda Ppositio Illa nomina Carena, Quadragena Septena quae ponatur in Iure Canonico S in bullis,aliquando sint nomina induta gentiarum tollentium tantam vel tantam poena signata per Carenam, Quadragena,vel Septenam. dc sic communiter sumuntur in bullis Indulgentiarum: aliquando autem sum praecise nomina poenarum,& sic comuniter sumuntur in Iure muni. Probatur seci indu seplementu ubi supra. Primo de Carena v sit no me poenς patet de accu.ca. Accusati .dc de sponsa. duoru . o. Accepisti. ubi Carena dicitur tempus quadraginta dimim in pane ecaqua cum septem sequentibus annis,& glossa in dicto ca. Accusati, dicitu, Carena invocabulum Longobardorii sic dictu a carentia hominii, aula acti ri illam poenitentiam quasi stilitarii secludebantur a populis sicut Nu. ii. lesitur de Maria serore Aaro. echaec poenitentia regulariter infligebatur pro quolibet mortali.33. q. 2. Hoc ipsum. Quadoq; vero pro qualitate criminis Ius maiore poenitentiam imponebat ur Hiniensis, ritu. depce.dc re. multos calias ponit: dc poterat sacerdos ex causa eam abbreuiare dc determinare certos dies de modum 33.q.2 Et de hac scena quae dicitur Carena habetur dist so ca. in capite,dc videtur 9, Carcna c5- plectitur qliadragenam dierum de septenam annoru, ut patet ex dicti . Qudd aut Carena sit etia nomen Indulgentiae patet. In

literis papalibus conceditur Carena Indulgentiae, tunc enim me

124쪽

talem Indulgentiam conceditur tempus quadraginta dierum Scsin tena annorum poenitentiae ad quam ex vi Carenae tenebatue quando erat nomen poenae,ut dictum est: igitur Carena est tempus quadraginta dierum & septem annorum poenitentiae aut Indulgentiae. De Quadragena vird dc septena ecia dicos, ali- a 'Ur quando sunt nomina poenae, quando scilicet in Iure Canonico ἔφη ' inueniunturi aliqhiando sunt nomina Indulgentiae ut in lueris Papalibus Indulgentiarum. Nam notat Iacobus Cardinalis in suo tractatii de Indulgenti)s,& unde id sumpserit nescio, nisi forte ex Iacoae' rigestis summorum pontificum quod Clemens Papa primus primo instituit quadragenam perquam significatur tempus poenitentiae quadraginta dierum ,& Septenam perquam ilhnificatur tempus poenitentiae septem annorum. Nam statuit quod peccatores pro mortali excluderentur ab Ecclesia, de poenitentiam gebant nudo capite, asperso cinere per illos quadraginta dies,& deinde iniungebatur eis poenitentia septenalis per sacerdotem. Et ita pro quolibet mortali iniungebatur olim poenitentia septenalis, id est ,septem annorum modo supra dicto secundum Hollientem,in ruulo de poenitent de remiss. f. quae poena sit pro mineo

pecca is. 33 quaestione. 2. cap Hoc ipsi im,&.F. sequenti Hoc a tem.& 22.quaestione prima cap .Praedicandit: nisi maior vel mianor reperiati irin canone expresta.& Innoc. primus iniungebat , pro uno mortali septenariam modo certo peragendam , quae dicebatiir Septena aut Septenaria Innocentis, quia forte de tunc Papa vel sacerdos aluis determinabat quid illis diebus erat per heb - domadam a tali peccatore faciendum,& sic pater,s de quomodo Quadragena & Septena sit ni nomina poenarum. ε Sunt ante nomina Indulgentiarum in literis Papalibus quando coceditur quadragenae Indulgentiae id est,quadraginta dierum, dc septena 'ii id est septe anni indulgentiae ut dictum est. Palud.in . . dist ro. q. .art. 2 conclut .vit tali illo nomine quadragena, pro ut est Indulgentiae quadrasinta dierit tantum nil superaddedo de septenali poenitentia lubsequeterei adiuncta ut supradicti ini est. Forte illa nomina olim sic fuerunt in usu nunc autem ut dicit Pallidia non sunt in v sit, quia haec cum tempore variantur. Haec supple

mentu Gabrielis ubi supra. Sed quare in aliquibus bullis conceduntur vltra Indulgentiam plenariam tot dies vel quadragonae de Indulgentia, i Indulgentia plenauis auultu ora pom 3

125쪽

sino.

' F. A. Cordub. De Indulgentijs

Respondeo,tum primo ut si abundans cautela prosere opiniones supra positas,ided manet stilus curiae antiquus quado illae opiniones vigebant. m secundd: ut si causa Indulgentiae non semcies fuerit ad Indulgentiam plenariam saltem luae tur illos dies vel quadragenas,is cui ta' , lis bulla conceditur,ut de i. . hoc latios insta,

Articulus secundus, in quo agitur quis ocquibus potest con serre Indulgentias de continet septem quaestiones, quarum prima est, & in ordine decima sub se

quitur.

Quaestio decima.

quipossunt concedere InduontiassEspondeo per undecim Pro

positiones. Quaru prima propositio est. Pxpa in primis, &alth habetes ad hoc iurisdictionem aliquam, seu coinmissione quomodocunq; ,S no ath possunt ci cedere In - dulgentias . Ratio,quia concedere Indulgetias est actus iurisdictionis, ergo ille tantii in qui eam qud ad hoc quomodocunq; seu comisitonem habet potest concedere Indulgentias & non alius. Patet consequentia. Quia solus ille potest a-M exercere qui habet potestatem. Et antecedens probatur secudum comuniter doctores in. dist io. de secundum Canouistis ubi sit pra.' i.habetiir. Et notanter dictu est in propositio leu, habetes ad hoc iurisdictionem aliqua seu comissionem qito modocunt id possunt, ut ly quomodocunq; determinet utrunque ad

126쪽

Quaestio decima. 73

hunc sensum,scilicet ad eoncedendum Indulgetias sussicus quis habeat iurisdictionem ordinariam uniueri dem, ut Papa

in tota Ecclesia,vel ordinariam particularem ut Episcopi in suis dioecesibus,ut infra pro . . a. de eis specialiter dicetur, vel φ habeat legitimam comisitonem quacunq; scilicet generalem vel particularem,ut habent Legati Papae vel ali) eius comissarh generalis ex officio seu ex particulari comissione ad id .& quomodocunqi scilicet vel de Iure comuni seu de particulari priuilegio aut concessione,seu ex consuetudine legitimὰ praescripta aequivalente priuilegio aut cocessioni,ut insta dubio. i. habetur, habeat praefatam iurisdictionem seu commissionem. Ided de singulis discurrendo et primo de domino Papa,dicimus Q, ipse prae omnibus habet hanc potestatem. Ratio, quia ipsi praecipue concesia est posse remittere peccata, Mati. IM Quodcunq; solueris &c.&Ioan. 2o. Pasce oves& agnos meos,speciali pastu de quo ibidem Ioannes sequitur . Quoru remiseritis peccata &c quoad culpam & poenavi supra q. .&.S.Nunc autem remittere peccata quo ad poenam Per modum aut per potestatem iurisdictionis est cocedere Indulgentias,ut supra q.l. habetur,ergo Item qui pr est toti Ecclesiae potest de comuni eius thesauro distribuere membris Ecclesiae, sed Papa est huiusmodi, quia est uniuersalis pastor Ecclesiae habens iurisdictionem & curam uniuersalis Ecclesiae:ergo patet c5

sequentia ,& antecedens probatum est supra.q. s. Minor autem patet Ioan .2o. Pasce oves& agnos meos &c. de Matth. i5. Tu es

Petrus & super hanc petram,id est , supra te principem Ecclesiae Gesse. dc Apostolor ualiorum secundum glos Iam August.&alioru do- Bonavenctorum,& ut canit Ecclesia. Tu es pastor ovium princeps Apostolarum, Item tu vocaberis Cephas,id est caput & princeps aliorii, quia &sod Papa habet plenitudinem potestatis extra, cap. Cuex

teneatur.Indulgetia est principaliter remissio, modὼ teneatur secundum alios si est communicatio thesauri,ino id solutio poena um,patet Drobata prima Dropo.& intentiam. Secunda Propolitio. Episcopi & Archiepis iapi habent Iure diuino potestat geoncedendi iidulet tias sed non in tanta copia ut Papa neutiqvhra aut contra taxationia seu limitationem eis per Papam, ves

127쪽

aestio decima.

iurisdictionis sed ratione autoritatis&curae seu gubernationis. Siluester autem & beatus Thomas,dicunt secundum communiter doctores quod etiam pertinet ad potestatem iurisdictionis,mutique verum est modd principi er', modo minus principaliter id conueniat,ut supra, quaestion rima visum est. Quod autem Siluester dicit beatum Thomam sentire, quod Episcopi,non nisi ex commissione possunt concedere Indulgentias,salsum est, ut patet legenti verba beati Thomae in quarto distinctione. zo. quo stione quarta.ubi expresse sentit oppositum, ut dicetur in secunda opinione sequente. Igitur dicamus P praefata opinio Du' ob;,;.randi est falsa,tum propter rationes quae insta in secunda opinione vera habentur,tum etiam quia fundatur in falsa suppositione, quod scilicet ratio Indulgcntiae stat in communicatione thesauri & quod non est actus iurisdictionis Ided ad eius probationem suprapositam, respondeo etiam admissa suppositione praefata,

nego maiorem :& ad eius probationem etiam nego maiorem.

Imd dico qudd de communi thesauro polyciae possunt alis minores gubernatores eius in sibi subditos tantum dispensare, licὸe

non in tanta copia,nec ultra aut contra taxationem aut limitationem superioris. Quod patet in proposito sacramentorum, Quia Episcopus & etiam quilibet sacerdos potest sibi subdito pro tuecommunicare per viam sacramenti de communi thesauro meritorum Christi,qud ad remissionem culpae & etiam poenae absoluendo a peccatis virtute clauis sibi datae, de id potest Iure diuino,seu autoritate propria diuinitus concessa, eo ipso quo efficitur sacerdos si habet subditos, ergo similiter eo ipso qud quis esticitur Episcopus & constituitur super aliquam plebem, iam autoritate propria Iure diuino concessa potest de communi thesauro Ecclesiae , quo ad Indulgentias concedere sibi subditis,

licet non in tanta conia ut Papa sne aliqua commissione humana ad id. Nisi forte dicatur quod consti uere illum Epiccopum super talem plebem est dare ei commissionem generalem ad Indulgentias concedendum de communi thesauro,sicut& dicit Durandus in sententia ,* nullus inferior Papa sine commissione aliqua eius saltem implicita generaliter in eius constitutione gradus Ecclesiastici potest habere ne i i habet iurisdictione vel autoritate aliquam abioluendi aut cὼ municandi seu dispensandi,vllo modo in sacramenta aut extra sacramentum de aliquo

128쪽

Dura.

F. A. Cordub. De Indulgentiis

comuni thesauro Ecclesiae spirituali,aliquibus etia subditis suis r. Ides Episcopus vel sacerdos absoluens situm subditum sacrame- taliter a peccatis ia consequenter dispensat de communi Ecclesiet thesauro sacramelorum,sed ii t ratione praefatae commissionis implicitὸ,quando est ei data iurisdictio in talem subditum,cui est annexa etiam potestas dispensandi talem thesaurum sacramelorum.In concessione autem Indulgentiarum cum non sit actus

iurisdictionis secundum Durandum,ided neq; necessarid est annexa potestas dispensandi thesauru Indulgentiarum claui seu potestati iurisdictionis alicuius aut ordinis, ergo nisi aliquo modo committatur a Papa sicut generaliter de implicitὸ in sua ordinatione committitur Episcopis non habetur talis potestas Indulgetiariim. Sed certὸ haec euasio Durandi vel aliorum pro eo non

Valet. Tum primo quia negat contra communiter doctores:&contra veritatem , ς, concedere Indulgentias sit actus iurisdictionis. Tum secundὼ quia negat oe Episcopi habeat potestatem iurisdictionis saltem mediatὸ aut rundamentaliter saper sibi iubditos,&autoritatem ad absoluedum de peccatis Iure diuino sibi datam. Quia etiam fundatur in falso fundamento,st scilicet in sacramentis & Indulgenti)s non fit remissio peccati,sed c5 municatio thesauri aut selutio debiti,ut supra.',i.nabetur & impugnatur.Tum tertid,quia stat benὸjquis nullam habens curam animarum aut Ecclesiae uniuersalis,neq; iurisdictione,habeat potestatem Iure diuino distribuendi de communi thesauro Ecclesiae. qud ad remissionem culpae & poenς,ut patet. Quia simplex lates baptizans adultum in easta necessitatis,eo ipse qud habet praefatam potestate ministerialem in tali casu baptizandi,iam etia ha bet potestatem ministerialem praeficta a Deo concessa tunc per illud sacramentii in communicandi, seu dispensandi de communi thesauro Ecclesiae, id est,de meritisChristi ad remissionem culpae dc poenae sicut sacerdos faceret, ut patet, essio nec opinio nec ratio,nec euasio Durandi valet. Secunda opinio comunis Avera est quae habetur in secunda propositione supra posita. Quae probatur,primὀ q, Iure diuino Episcopi habent potestatem concedendi Indulgentias,sicut & sacerdos habet Iure diuino potestatem absoluendi sacramentaliter a culpa super suos subditos, licEt a Iure diuino non habeat subditos, sed a Iure humano vel a Papa habente curam totius Ecclesiae. Quod probatur dupliciter.

129쪽

Quaestio decima. ST

tamdquiasicut Iuredi no ex officio suo Episcopali possunt remittere culpas subditoriam tantum, & etiam eorum poenas in se .cramento,ergo& pcenas extra sacramentum: & per consequens

concedere Indulgentias. Antecedes patet. Quia licet ii irisdictio es collata in hos vel illos, seu concessio facies hos vel illos esse subditos taliis vel talis Episcopi sit de Iure positivo, & pendes a commissione aliqua saltem generali Papae vel alterius, tame potestas clauiu ad pdicta est de iure dii lino collata.Ioa. io. Quoru remi . seritis peccata quae per praedicta Papae,vel Iuris humani dispositionem seu commissionem de potentia remota reducitur ad propinquam,seu adactum, sicut & de omnibus sacerdotibus com muniter dicitur a doct.& sic absolutio ab eis facta in subditos tenet virtute Iuris diui ni conferentis eis praefatam clauem absolutionis, ut patet:quia pertinet ad virtutem sacramenti,quod est de institutione diuina.Cons uentia aute probatur. Quia hoc pertinet ad potestatem clauis & praelationis, ut patet M atth. i6. I8. Matth. Quodcunque solueritis & Ioan .ro. Quorum remiseritis peccata. ubi fiandatur potestas concedendi indulgentias ut supra. q &.s dictum est & praedicta potestas clauis ad concedendum Indulgentias seu remittendum peccata extra sacramentum conces-

eu non sollim Papae sed & Ecclesiae & eius praelatis, ut patet Matth. 18.ubi loquitur generaliter Apostolis,quibus succediit Ε - piscopi indignitate, uςcunq; solueritis &c.&Ioan ro. Quorsi Darnes. remiseritis peccata, ergo eo ipso qud quis efficitur seu ordinatur Episcopus habet clauem & potestatem ad remittendum peccata quo ad poenam,extra sacramentum, & per consequens ad concedendum Indulgentias Iure diuino,sicut ad absoluendii acul- - a in sacram ero quo ad subditos tantii,etia si per Papa ei nihil a- iud ullo modo comittatur, sectis si no habet subditos seu materia sibi p Papa vel per Ecclesia ministrata. Tuc enim solu habet

claue piatae potestatis in porcita remota, ut supra dictu est Neq; ex hoc sequitur 6 Ergo similiter habent hanc potestate alis praelati minore puta curati dc sacerdotes parrochiales, ut de hoc insta propositione.s.&.7. habetur.' Sectin id probatur idem. Quia Sccvmia ad hoc iacit cap Cum exeo. de poeniten. de re. ubi dicitur qudd r. πιο.ant illam limitationem Episcopis factam concedebat Episcopi Indulgentias illimitat ergo videtur il sine ulla commissione Pa par ex sugofficio ordinario ex Iure diuinq id poterant.Sed lice ra

130쪽

piscopi.

F. A. C ordub. De Indulgentijs.

lio non satis concludit.Nam ad eam potest dici negando donsequentiam,qudd non ex ossicio Iure diuino sed ex generali commissione Papae tunc non limitata id poterant. Ided prima ratio videtin eficatior & lassiciens modd tenea turl concedere Indulgentias principaliter est remissio& peti net ad iurisdictionem: modd non, sed quddest communicati dispensatio. Quia eo ipso quo Episcopis Iure diuino quo ad suos subditos est data potestas dispensandi thesaurum communem Ecclesiae absoluendo a peccatis qud ad culpam in sacramento,dca poena extra sacramentum,ut supra, sequitur intentum ut probatum est de Indiligenti)s. Nunc proDatur alia particula propositionis quod scilicet non in tanta copia ut Papa, puta non possunt Episcopi vel Archiepiscopi concedere Indulgentiam plenariam, neque tam frequenter etiam suis subditis ex ossicio suo Iu re diuino,ut Papa potest etiam si ipsorum Episcoporum potestas non esset limitata. Probatur,quia praefata potestas uberius &principalios residet in Papa quam in Episcopis ut patet Matth. IG.

Dodcunque solueris &c.& Ioan .2o. Pasce oves& aῖnos meos&c.quia de cap. Cum ex eo .depcelliten in re. habet plenitudine potestatis de secundum communiter doctores ut supra propo.I.

habetur, ergo Papa potest uberita &copiosi is quam Episcopi specialiter qud ad hanc materiam Indulgentiarum & id ex Iure diuino. Qui enim uberiorem potestatem habet in thesauro Ecclesiae plus potest de eo dispensare quam Episcopi minus potestatis habentes. Ita quod si Episcopi uberius aut copiosos concedat Indulgentias quam eis Iure diuino concessum est,nil f iunt quA ad illum excessum ., Alii dant Miamrationem ad idem dicen tesq, quia Episcopi non habent tam indeficientem thesauru ut Papa,nam theseirrus passionisChristi licet sit infinitus qud ad sufficientiam,non tamen qud ad essicaciam, de satisfactiones suoru subditorum non sunt tam sussicientes, ubi non sunt tot martyres sancti viri,sicut in uniuersali& primitiua Ecclesia, ideo etiamsi Episcopi non prohibeantur per Papam non possunt concedere Indulgentias plenarias & frequentes suis subditis,ut Papa potest. Sed h c ratio mihi non placet. Quia illesaurus Indulgenti nini de quo Episcopi concedunt Indulgentias est idem de qiux de Papa:quia scilicet est thesaurus communis Ecclesiae&nopa ricularis,ut supra.q-3 ergo prima ratio videtur melior. vi quγ

SEARCH

MENU NAVIGATION