장음표시 사용
141쪽
derauit rationem funda metalem qua moti situ praesiti domnes ad sic dicendum & glossandum praedicta Iura ut dictum est. Octava propositio. Conciliu generale sede vacante potest Iure diuino concedere Indulgentias. Ratio,quia tale Concitu sicut ' pq 'ci Ecclesia uniuersalis,quam representat,de Iure diuino habet potestatem plenam Ecclesiasticam & Papalem a Christo concessa
Papae & Ecclesiar,viniinc supponitur tanqua communiter con--
cessiim ex Matth. i8. Quaecunq; alligaueritis & solueritis &e.&Matth i , .&IOan. 2o .ergo. Propositio nona.Concilium prouinciale de capitulum cathedrale sede vacate non potest concede prope. s. re Indulgentias. Ratio, luia eius institutio&potestas non est de Iure diuino concessa sed de Iure humano Ecclesiastico: ergo nohabet iurisdictionem M potestatem nisi Iure Ecclesiastico humano,&'per consequens non maiorem nec aliam quam Ecclesia vel Papa vult dare de limitare,ut notatur.79. dist.ca. Nullus Episcopus,& sie nia habet dignitatem nec potestatem Episcopalem de se,nisi ut dictu est, ex comissione seu ex cocessione Ecclesiastica. Propositio decima. Ex commisitone quilibet Ecclesasticus e- 'tiana primae tonsurae potest concedere Indulgentias. Ratio quia cuilibet potest committi concedere Indulgentias, cui potest co mitti iurisdictio Ecclesiastica. Hςc autem iurisdictio potest cuilibet Ecclesiastico primae tonsurae committi secundum Ius,& c5- muniter doctores, ergo. Imd & sertE Papa potest comittere etialaico,ut concedat Indulgetias alicui, & iurisdictionem Ecelesiasticam non requirentem ordinem aut actum ordinis Ecclesiastici: quia non videtur ratio lassiciens in oppositum,sed de hoe sibi. Hic autem nota φ Epistopi & alis quibus ex officio suo c5 petit concedere posse Indulgetias, possunt committere hoc si s NρtM supra dictis scilicet Ecclesiasticis primae ton serat, nisi per Papam vel per Ecclesiam id eis prohibeatur aliquo modo. Secus si hanc
potestatem habet ex commissione speciali, non ratione ossicii. Videatur de hoc doct.&Sumistς latetit. Comissio. tit. Delegat . tit. Vicarius. & alibi ut oportet secundum subiectam materiam. σPropositio undecima. Excommunicatus,aut is qui non habet subditum non potest concedere Indulgentiam. Ratio,quia non habet iurisdictionem in potentia Ppinqua,ex quo non habet subditos aut materiam sibi ministriatam,aut si habent, tamen ex quo sunt excommunicati, habent eam impeditam aut ligata quo ad
142쪽
usum pro tue ae si non haberent. ergo.sed te hoe latias
xl. habetur. Ad praedicta omnia dubitatur prinad,utram ex consuetudine possit introduci ut curati, vel alii poliint coferre Indus gentias,& habere iurisdictione. Respod .hic est duplex opisso θ; ,ο nio . Prima elide Turrecremata ἐκ multoru noni tarsi, quod Turrere . non. Ec si contra eos arguatur per capitulum Aecedentibus, des
cespraelato.ubi dicitur quod nullo modo Abbates possunt incedere Indulgentias,nis fortὸ ex eocessione vel alia legitima cais GLUL sa,possint se tueri, ubi glossa dicit. i.iris per consuetudinem,res. pondent duppliciter. Vno mod3 qudd illa exceptio. s. nisi per ta
hietudinem solum determinat alias partes eiusdem textus. s. quda non possunt cognoscere de causis matri monialibus, nec iniungere publicas poenitentias nisi exconsiletudine. Sed certe haec resposio est voluntaria,quia illa tota exceptio fertur super omnia ibi colenta & supra recitata,de quorum numero est ly non conferre Indulgentias, ut patet, quia non videtur vlla ratio dissimilitudinis aut differentiae. Ided alio modo respondet ad dictum capitulum dicendo qudd ille textus nihil dicit de consuetudine ut patet: sed
hoc addidit glossa secundum suam opinionem & sic glossauit illum textum. Alia est opinio praefatae glosset de multorum doctoras sic. & adducunt multa Iura de rationes ad id, quae tamen non videntur sufficienter probare intentiam Mihi autem saluo meliori iudici dc pro concordia omnium doctorum videtur dicodum,flicti consuetudo non det iurisdictionem neque hoc Iuseoncedendi Indulgentias,quia pertinet ad remissionem peccatorum,otius poterias solo Iure diuino concessa est ordinari), ut supra. q. .e c. s benEtamen potest esse signumu, aliquando fili evel q, nunc est priuilegium seu concessio aliqua leu aliquo modo data per Papam vel Eccletiam. Et isto modo per consuetudinem tanquam per lignum concessionis habitae potest introduci, vequis habeat iurisdictionem Ecclesiasticam Sc ut infimiores Episcopis ci ferant indulgentias:& sic sertὰ Cardinales no Episcopi possi in t exc5suetudine cocedere Indulgetias,ut supra propo. habetur: cum talis nindus conce leta di potestate de iurisdictione Ecelesiasticam pendeat aut sit in Ecclesiae potestate. Dubitatur secundd. Vtrum neccatum mortalu tollat aut impediat potestatem concedendi Indulgentias durante tali peccato. Respondeo,quda non quandiu tolleratur ab Ecclesia dc non excommunicatur
143쪽
Heatur, nec denunciatur, aut suspenditur a tali potestate. Ratio,quia potestas haec Indulgentiarum consequitur iurisdictione aut potestatem Ecclesiasticam quae non fundatur in gratia:&per consequens non perditur per mortat ergo & in hoc concorta omnes catholici,ut etiam refert Tho. Bonavent. Palud. de communiter doct.in. .dist. ao.&.2s &Hostien.&ficito. Dictum est. i.q. r. & Gerson de potestate Ecclesiastica alphab.r α.&.3.&oppositum tenere est haeresis pauperum de Lugduno. Et licti se concedens Indulgentias in peccato mortali non si propinquior Deo per Pctitatem,quam sancti viri non habentes hanc potestatem tame est propinquior per autoritatem &potestatem,& hoc sussicit. Nam concedere Indulgentias non est concedere de suis meritis, sed de communi thesauro Ecclesiae ex potestatei sibi & non aliis etiam sanctis ad hoc collata,vt dictum est. Ite licEt concedere Indulgentias sit minus qud ad utilitatem pronitam concedentis in mortali, quam sit eas accipere &lucrari in statu gratiae, tamen . . . quo ad potestate cocedendi est maius da re quam aci cipere ex genere suo,et i . c. go p tet tota . 1 quaestio.
Quibuspossunt concedi Indulgentia: cir quipossunt
ne. Illi qui possut cocedere Indiligetias, tau possunt eas concedere sibi timesci, ditis sim- pliciter alii secundum qii id,&non aliis. Ra- tio,quia est actiis iurisdictionis: ergo non potest nisi in tunc subditu exerceri sicut & abso
Item idem sὸς mentaliter absolui. p aurem.de poenitent.&remissio.
144쪽
notanter dictum est,requiritur q, si tune subditus concidentis quando conceditur Indulgentia,quia praelatus E piscopus excommunicatus non potest suo subdito concedere Indulgentia quia ex quo est excommunicatus & denunciatus iam priuat' est pro tunc via iurisdictionis suae de per consequens pro tunc no habet sibi subditum directe,ut supra propositione undecima.q.IO , habetur. Quamuis benὸ potest talis Episcopus excomunicatus subi)cere suos subditos alteri potenti concedere Indulgentias, de sic concedere licentia ess,ut possint ab aliis Episcopis seu potentibus concedere Indulgetias eas lucrari sicut dc possunt alu lucori ab illis sicut & curatus excommunicatus dat licentiam suo subdito parrochiano, ut possit ab alio ablolui, ut hoc habetur etiam aperte in dicto ea. Quod aute. secundd q, susscit psit subditus tune simpliciter,id est, qud ad omnia, aut secundum quid,id est qud ad lucrandum Indulgentias tantum. Sicili & suffieit esse subditum ad absolutionem sacramentale, ut patet ex ca. Quod autem depce.& re . Ided habentes comissione concedendi aliquibus Indulgentias bene possunt concedere & illi possunt eas lucrari: quia pro tue sunt eis subditi qud ad id tantu. Ex qtio patet q, Indulgentias Papales scilicet ab eo vel ab eius commissa-rvs specialibus habentibus autoritatem generalem concedendi Indulgentias omnibus Christianis quilibet potest eas lucrari. Rario,quia quilibet est subdit' Papae simpliciter& pro tunc: &etia pro.tunc est subditus praedictorum commissariorum secundum quid,id est ad lucrandum Indulgentias, nisi forte talis concessio esset restricta ad tales vel tales personas seu habitatores &c, quod secundum Panor.rard aut nunquam fit.Similiter omnes existentes de prQuincia Archiepiscopi habentes ibi domicilia possunt lucrari Indulgentias ipsius Archiepiscopi c5cedentis eas per tota prouinciam,vi habetur in m. Nostro.de par.& re. Et similiter Om. nes existentes de dioecesi etiam si sint exemp:i & religios possunt lucrari Indulgentias concessas a dioecesinis Episcopis in quorum terminis morantur,ut de hoc scilicet de religiosis lati insta dubio secundo habetur,& eu pr dictis omni ic concordat Supple
mentum Gabrielis in. .dist. Dari. a. propo.7. corol. .& Silue 'ster iitu.Indiligentia. q. s. de communiter doctores &Sum miri Et ratio horum omnium est,quia qud ad hoc pro tunc essiciniur
145쪽
quis intelligatur nomine pmpi' iudicis, euius licentia i equiritur ad hoc, quis possit lucrari Indulgentias aliorum iudicum seu
praelatorum,ut dictum est,ili requiritur secundum cap. Quod autem de poeni.&remisi. 'Respondeo in hoc est duplex opinio. Prima dicit ς, simplex sacerdos qui potest abseluere a peccatis, potest prisitam licentiam concedere, de etiam curatus propri' li non sit sacerdos.Ratio,quia sicut potest licentiare ut subditus suus confiteatur alteri sacerdoti,ergo similiter potest licentiare ut Iuσetur Indulgentias ab alias potentibus concedere, & potest ficere eum esse subditum illarum pro tune ad id,licti ipse non possit absoluere & concedere Indulgentias. Licentia aurem praedicta dicunt ipsi φ conceditur non solum specialiter, sed& generaliter,quando sacerdos in absolutione sacramentali dicit, Omnia bona quae feceris sint tibi in remissionem peccatorum Hanc opinionem tςnent expressὸ Palud in . .distinct.2o.quaestionα orti. .&i refert mam supplementum Gabristis ubi suprii de dein Hsit nonistis Hostiensis,& ad hanc videtur licet non finaliter ac d re Glossa in cap. Quod autem. cum Panorm .ibidem,S Ioannes 'Dominicus in cap. Indulgentiae . de poenit.& remi ib.c.&Fe ει ημε 'linus intractatu Indulgenti)s. Suni istae autem recitant sed
non sedeterminant. Sed celet Hec opinio non videtur vera n
q; eius ratici sufficiens. Quὀd non sit vera patet. Quia G. Quod autem.videtur contra eam, Ut patebit insta in secunda opinione.
Ratio autem praesita non valet. QAia ided curae licentiat subditum suum ad costendum alteri,quia ex officio habet iurisdictionem sacramentalem simpliciter. quamuis non qud ad usum propter defectum potestatis ordinis sacerdotalis. At vero qud ad Indulgentias nullam iurisdictionem aut potestatem habet, ut supra q IO,propo 96.&.7.late habetur, ergo non potest dare liccntia ad id,quia nemo dat quod non habet,de ided non est smile.
lded est alia opinio verioris scilicet nomin pris iudicis intelligitur proprius Episcopus qui selus potest dare praefatam licentiam Indulgentiaru. Ratio est triplex. Prima quia proprie loquendo,ut verba Iuris debent accipi in sua propria significatione nisi aliud constet sufficiente nomine iudicis intelligitur is qui habet
potestatem cuiurisdictione ordinaria,csi materia Indulgentiaru in. sit stricti Iuris ad hune sensum svalent non nisut nant secun dum proprietatem verborum tsupra quae.7. in responsone ad
146쪽
primum argumentum contra quartam propositionem habetur. Ille autem qui habet talem iurisdictionem est & dicitur propriata praelatus secundum communiter doctores, de talis est se Glis lus Episcopus, & non curatus nec simplex sacerdos secundum Iun=cev Glossam in capite secundo de Iudici Innocen. in cap.Firmi -
τηνφη . ter.desum. tri. dc fide catholi.&Panormitan.in cap.Ne proditatione de cap omnis. de poeniten.& remisi.ut etiam late reserunt summisiar,titui. Praelatus,titu.Iudex.titui. Episcopus,ergo.
si Secunda ratio , quia eodem modo univoce debet accipi ly Iudex a quo debet peti seu haberi praefata licentia indulgentiarum, sciit accipitur ly Iudex cuius Indulgentias vult quis lucrari secundum dictum cap. Qi autem. Quod patet. Quia eodem modo loquitur de viroq; iudice rio S quo & ad que licentiatur ut absoluatur,& ut lucretur Indὼgetias Pportionabiliter. Sed sicut iudex qui sacramentaliter ab luere habet est sacerdos e sic sum
i'd' est suo sacerdote babere praedictam licentiam: ita iudex qui habet concedere Indulgentias de Iure communi est Epiiscopus vel eo superior,non autem alius eo inserior, ut patet supra quaestiona M decima,propositi ine. . & septima,emo Episcopus & non
eo inferior potest licentiare ad hoe,& quidem dictum in. Quod τὸ fia Rςm innuit quod dictum est,utpatet ex argumento leu relax Iione seu causa illius decretalis aut responsionis. enia ratio, quia licentia curati non requiritur ad hoc qudd per Indulgenuas ries collatas possit quis se redimere ab iniuncta poenitentia, ut patet ex dictis supra, quaestione octaua,coroll. primo: & si aliis Di Hostiensis dicit quod requiritur loquitur de consilio :& similiter alis doctores: vel non ratis recte loquuntur si oppositum sentiam,vt patet ex supra dictis infra dicetur. Nec requiritur praedicta licentia curati aut sacerdotis, nec sufficit ad subsesendum talem subditum iurisdictioni alterius Episcopi concedentis Indulgentias quamuis suisiciat ad hoc quod ab alieno sacerdote possit sicramentaliter absolui de peccatis , ut dictum est. i ta de non videtur qudd sacerdos autoritate sua possit licentiando eximere sebditum a iurisdictione sui superioris Episcopi, subiiciendo illii in pro tunc alteri Episcopo aut superiori. Et cum hae opinione est Glosa in dicto capite. Quod autem. tan C 'F - dem dicens quod inferiores praelati Episcopis carentes dignita 're Episcopali non possunt huiu os remissio m ficere, ut in-
147쪽
nuitur In ea t.Aecedens.de excessibus praelatoriim: & communiter id tenent Canoni , ut rescit Innocentius in dicto capite, Quod autem: & Bonaventura in quarto, distincti .m. articulo 2.quaestione tertia,in fine dicen propri; iudice id est; Episcopi communiter Theologi ibidem, & secundum Guillelmum in specul .vt etiam res ni Summistae sufficit consenuis metropo litant,ut innuitur in capit. Nostro.de poeniten's & remissionibus,& per rationes praefatas. Secundd dubitatur, an religios de alq exempti posiint lucrari Indulgentias concessas com- Dubi17.2muniter Christianis', a Papa, legatis, seu a dioeces anis in quo--rum terminis seu dioeces moramur.' Respondeo secundum lanctum Thomam in additione tertiae partis Summae,quaestio, ne vigesimas tima, articulo secundo :& in quarto,distinctio- Thum. ne rigesima,'&Palud. eadem distinctione , quaestione quarta, iam o tertio qudd sic, quodque non solum possunt eas lucrari de licentia suorum superioraim,sed & sine eorum speciali licentia: quia de Iure communi hoc eis concessiim est. .ia qud ad hoc non videntur exempti, quia noluerunt impetrare exemptionem in damnum,sed in utilitatem suam : esset aute sibi damn sum si eis non possent prodesse Indulgentiae suorum dioecesian rum,cum sint homines egentes fauore spiritualiaicet sint in statu persectionis,ergo nec ipsi exempti aut religiosi in sua exempti ne hoc intenderunt, neque Papa concedens exemptionem, sed potius eorum voluntati virtuali se conserinauit in sua exemptio nis concessione, sicut in aliis indultis intentio concedentis intelligitur conformari intentioni petentis. Item quia licEt non posiint ligari vel abselui a peccatis in foro cohscientiae &sacramentali per Episcopum suae dioecesis, tamen lucrari possunt Indulgentias & per viam Indulgentiae absolui , peccatis qud ad poenam. Ratio quorundam est, quia concedens Indulgentias non absoluit propriὸ,sed secundum quid, stilicet dispensando de thesauro Ecclesiae,quae dispensatio potest fieri etiam non subdito, dum modo in terminis sitae dioecesis existat, ut dicit Palud. ubi sapia. Sed certe haec ratio nil valet. Quia videtur praesupponereqvdd ratio Indulgentiae non stat principaliter in absolutione vel remisitone, ti5 est actus iurisdictionis,quod est falsum,ut supra q-I probatum est,ided prima ratio videtur iussiciens S: efficax . Qim si cuntra hoc arguatur, ς ςrgo religiosus posset etia
148쪽
contra voluntatem sui prςlati exire claustrum & dare qiud ad Iucrandum Indulgentias secundum tenorem earum sic religio R, pon. periret, respondeo negando consequentiam secundum Thoma
ubi supra, Quia non potest religiosus secere aliquid praedictori
neq; aliud eiusmodi quod esset contra regulare disciplinam, aut contra promissam seu professam, obseruantiam regularem, quia Nisia 4hὴ non lλnxur Indulgentiae G distatutionem regularis obseruantit
ad bdi. Indulgenti* sus Valeant quo ad remistionem poenarum
non tamen quo ad meritum M praemium: quo ad hoc enim plus valet religiosis sua religionis obseruantia quam lucrari Indulgentias. Nunc autein maius bonum est meritum &praemium glorietquam remissio poenarum , ergodicatur φ de licentia tantum sui' superioris potest religiosus exire claustriam & visitare loca ad lucrandum sedulgentias, aut dare aliquid secundum tenorem earum Quddsi ad eas lucrandum requiritur aliquids, non sit contra regularem disciplinam aut obseruantiam, sed qudd salua obedientia & regulari obseruantia potest 1 subdito fieri ,puta recitare,orare, ut ieiunare,quando per superiore non prohibetur, tuebene potest religiosus etiam sine licentia,non tamen contra proohibitionem rationabilem superioris id iacere ad lucrandumn dulgentias. Quia Papa intendit cocedereIndulgentias salua sem,is. D disciplina & obseruantia regulari & non aliter & concordate Iea. sua in Angelicatitui. Indulgentia. 3.12. omodo autem frater Minor,qui ex regula non potest accipere pecuniam per se vesper interpostam persbnam,possit procurare pecuniam requisitam ad lucrandum indulgentias, latius insta. quaestione. 2 3. in ' primo dubio ibi habetur de hoc. Dubitatur terii dureum ipsi-met praelati concedentes Indulgentias possint eas lucrari,sicut de illi eorum subditi quibus conceduntur ab eis. Respondeo praesuppositos possunt eas lucrati,nec in hoc est dubium inter doctores Iotest enim eis subueniri per Indulgentias de thesauro Ecclesiae sibi commisso,ex quo dc si int membra Ecclesiae indigen tia ut alis homines non sunt peioris conditionis qud ad hoc ex hoc , sunt capita sicut alia membra Ecclesiae. Iam Punctum disticultatis est in modo:quomodo scilicet possunt lucrari Indul. gentias a se concessas cornuni indomitibus1ubditis suis.Nam eis I- ca hoc est duplex olsinio.. Prima ὀpinio enetu, potest praela 'cocedem bidulgentias alijs,eas lucrari sibi, no quide dando .aut
149쪽
dispensando sibi de thesauro Indulgentiarum, ut aths dispensat, neq; recipiendo ut ath recipiunt a concedente seu dispesante thelauriim praefatum,sed participando dc utendoindulgentia con
muniter data,aut de thesaurocomuniter dispensam.Potest etiam committere ath ut sibi c5cedat talem Indulgentiam,sicet ad hoc non teneatur. Probatur primd-non potest dado aut recipiedo luctari Indulgentiam ut alis, idq; tripliciter probatur. Prinidseeundum Thomam in additione reritae parris Sum.q.27.art. .& in. .dist. 2o. art. s.q. . quia Indulgentia debet ex aliqua causa
pia dari ad hoc scilicet φ quis per Indulgetiam prouocetur ad aliquem actum qui vergat in Dei honorem & utilitatem Ecclesiae. Sed praelatus ex quo ex officio habet curam Ecclesiae & Dei ho noris,iam non habet causam ut se ipsam prouocet ad hoc, ergo
non potest facere sibi Indulgentiam ut aliis dimensando. Sed certὶhare ratio non concludit. Quia stat ψ ex onicio & insuper ex alia causa & motivo seipsum prouocet praelat' ad actum bonum quo lucretur Indulgentiam , de sic potin negari minor, etiam si reneatur ο Indulgentia principaliter est dispensatio thesis,ut videtur supponere haec ratio ,ut supra quaestione prima'habetur.
Secunda ratis,fecundu Palud. in . . dist.2o.q. .art. . quia inter
dantem de recipientem requiritur disserentia per natis, scit praelatus dans Indulgentiam non distinguitur persensiter a seips ergo non potest dare sibi sicut aths de thesauro Indulgentiarum, Sper consequens nec recipere Indulgentiam datam a se ut si, propriHoquendo.Ista ratio non c5cludit,quia videtur nimis niti proprietati & rigori Vocabuli dare & acciper etiam si sippo- maturq, Indulgentia principaliter est dispensatio seu communiscatio thesauri si s , quod impugnatum est supra quaestione prima. Tertia ratio standii eum. Palud. quia qui potestesialio dispensare, puta in inestularitate& huiusmodi,certὸ non potest ex hoc seeum etiam dispensi trinis quatenus Ius ei permittit,& sic propriὸ nullus secum dissenuit autoritate sita,sed autoritate Iuris aut superioris utitur tali dispensatione. Sed concedere Indulgentiam est disereare thetiuium,ergb eo ipso qud potest quis: ali' concidere indulitati iiii inon testpropriὸ loquendo sibi
eam concedere sit dispensare praefatum thesaurii. Sed certe nec lite ratio eoncludit .ael iubeatis ly dispensare in maiore
150쪽
sone,in minore aut pro bonoru comunium seu thesauri comunis distributiae seu comunicatione. Quod si utrobiq; accipiatur
ni uoce pis thesauri comunis comunicationeta ista tertia ratio
incidit esilada prccedete,ided no valet,ut ibi dictu est Alia pars hine opinionis et prctat' potest lucrari Indulgentia a se con-
. cessa aliis participadoccvtcdo ea, aut thesaurocon. uniter in Q suo aut c5 municato:pra batur. Quia cuilibet habeti autoritate fiaper bonii comune cocessum est,& nullo Iure Phibetur, ut autori' late sua possit uti de participare sibi de bonis comunies,ut alis, si peioris coditionis, i sis,ut supra dictu est. Sed cocedere I ndulgen tia est coin unicare de comuni thesauro,ergo eo ipso & rati ne lac autocitatis praefatς potest inde participare,ut alis,& vii Indulgentiis a se concesiis. Facit ad hoc quini notatur comuniter a doctori in ca Per venerabile .qui filu sint legitii ni,vbi Princeps potest legitimare filios suos no rau pater sed tane Princeps. sic
gaudet priuilegio, di autoritate sua uritur pro se, sicut & caeteri. Sic ad propoliea,praelatus dat Indulgentias ut caput, ut praelatus Ecclesiae seu ut habens autoritatem ius cosandi thesaurii: utiatur autem & participat de eis pro se, ut embrii Ecclesiae, etiahoc modo ut membrum Ecclesiae posist dici ς rccipit pro se Et si contra hoc arguaturo nullus potest id te ipsum ςxercere actum iurisdictionis qualis est concessio In pigentiae,vI supra. bi ergo non potest vii Indulgenti s neq; de eis participare. Ite ne mo potest vii seu participare de excomunione seu absolui ioe precatoru fhcta a seipso in se vel in alios , ergo similiter no potest uti. Z e Inssiligenti si&c, R spue mura praei a 'pinion ad primum
culti antecedente ad j rum supra, ictu.q. i in resp5sone ad secad argilipetuo ut insta dicetur hic in se claopinione, negatur coseque a. a exercere a uiuri dissipnisabsbluedo aut ci,ce 'ti ea aut participare de ea,
quia hoc id est aae iurisdicti'is autoritatis sibi cocesiae,ut di tacili Adaliud respodeo negadocosequetia. Quia illud est arturi Victionis aut senicobi dici ib, qu mo pol in se exercere neq; via pro se Gii alit Indulget a mile/- dςre pio ςst per via iurisdicti inis aut seiuisaeps incit, liter,s 'invia dispensationis quoad alios, ill partac pati iii quo it se, radictii est. Musia auxem praelasus possit luerynibidi, fruias inmitte do bis autoritatam,ut concedat eis eat Indui iurant,baim. α Gu abi' in I