장음표시 사용
211쪽
ne Ecclesiae aliqua nistas concederetur,non essent Ecclesae documenta alicuius auctoritatis ad roborandam fidem. Ided in duet opiniones praesitς,ut sonant, communiter reprobatur a doctoribus. Dico notanter,ut prima ficie senant,nam si intelligantur prout opiis,aut deuotio,seu fides, per modum circunstantiae faciunt ad rationem causae piae ipsius Indulgentiae esse magis vel minus suffcientem ad ipsam Indulgentiam, tune certe possunt bene saluari in veritate & concordari cum opinione communi sic cum communiter doctoribus, ut infra. quaest. vigesima sexta, ct quaest.vigesima nona in tertio eius corollario habetur de hos latius. Et ad primam rationem supra positam potest reseponderi benὸ, quod non sequitiirqudd Indulgentia sit commutatio Non enim intendit illa opinio dicere q, non valet Indulgetia ultra valore operis,quod fit pro ea lucranda,sed φ valor Indulgentiae in determinate concessae, ludad id quod ex vi Indulgentiae datur ultra valorem operis, quantiscatur secundum mensura seu valorem operis circunstationati,prout magis vel minos accedit ad susticientiam causae piae ipsius Indulgentiae, ut dictum est, scut communiter dicitur a dinoribus q, Deus in sacramelisco
gratiam &remissionem poenarum ex opere operato quantificatam tamen secundum mensuram dispositionis suscipientis sacranientiam. Sic est de Indulgentia in determinatὸ concessa secieti tale quid, secus si est determinata quantitas Indulgentiae, ut in sta. q. 26.& etiam .q.29. in terrio eius corollario latius de hoc.
Ad aliud negaretur ρ, inde sequatur praedicatio Ecclesiae filia,
sed protrida& circumspecta occultando veritate non necessaria rudibus, idq- ex causa rationabili. s. ne ea cognita despiciat bona opera & scandalizentur ut infirmi,&hoc intendit dicere opinio, dices s Ecclesia pia fi aude allicit fideles ad bonii. No quide fraude mendacis,cu simpliciter & de se sit vera praedicatio, ut dictum est,sed fraude simulationis aut occultationis veritatis non necessariae,& id ex causa rationabili & ad pisi finem supra dictu, ideo dicitur pia fraus ut ipse Altisiodoren . ubi silpra expresse dicit. Et licEt pro paruo,& aut pro eode opere nuc largior Indulgetia nucm n cocedatur, tam en respectu aliquo erit maius opus quo adhuc,4 qud ad erit sussciens ex relatione ad tale Indulgentiam respectu huius aut tali tempore & non respectu alicuius,nec alio tempore, & sic valebit ei Indulgentia secundum ratam,
212쪽
st dicit tertia pars propositionis suprapositare Sicq; potest siluari utraque opinio supra dicta ad bonum sensum de qud latius infra.q. 26.&.q. 29. habetur. Sed ut dixi, quia prima facie aliter sonare videntur,ided communiter reprobatur praedictae duae opiniones. 3 Uni. 'Tertia opinio in q, valent Indulgetitiae,quantum sonant, n5 quidem ex proportione ad deuotionem seu fidem ut tenebat prima opinio,neque ad datum vel factum, ut secunda opinio dicebat neque ad causam seu sufficientiam,aut condignitate seu quatitatem causae piar,ut dicit quarta opinio proxime recitanda secudum propositionem supra positam, sed ex proportione ad abundantiam thesauri Indulgentiarum. Ita. sq, Indulgentia quantu-cunque magna Sc plenissima,concessa ex quantu cunque pia causa valet apud Deum quantum sonat: de quaecunque pia causa est sufficiens ad efficaciam quantaecunq; Indulgentiae, quamuis concedens peccet non quide ut dilapidator,sed ut aliquo modo prodigus,&indiscretor dispensator thesauri Indulgentiarum, si ita inordinatὸ concedat Indulgentias pro leuibus causis phs Φ propter hoc homines ab operibus poenitentiae de satisfactionibus resaia uocentur. insuper addit Palud.in 4. distinct.2o. quaest. . articul. I. conclu. I. dum modo quis non laboret pro habendis illis In dulgenti)s sciens non subesse sufficientem causam piam conceia' sonis Indulgentiae.Si enim hoc sciens vellet sibi concedi Indul-- gentiam illam,iam peccaret inducendo concedentem ad culpabiliter concedendum Indulgentiam illam sine suis ciente causa pia, & per consequens iam ex hoc essicitur indispositus ad illa . Indulgentiam lucrandum,quam tamen athlucrabuntur,ut dicta
Fὼis,f.' est. Et cum hac additione concordat Florent. I. par. Sum. titu. io. subbis. ca 3 6 3 dc Supplcmentum Gabrielis in . . dist. s.q. arti. nota. 1. Opinionem autem praefatam etiam sine additione aut limitatio e praedicta tenet beatus Tho.in. .dist.2o. art.3.q. I.&in additione tertiae partis,q. .art. 2.& ea dist.2o. Duran. q. .& Supplementum Gabrielis ubi supra& art. 3. propo. II. corollario.7.dcomnes fere Thomistae,&Siluestri. titu. Indulgentia. q. 3. Et aliqui
etiam volunt adducere beatum Bonaventuram ea.disi. 2o. q. s.&Richar.ea dist. an.s. q. I.&c. ad hanc opinionem,cum tamen rei veritate Bonaventura & Richar. teneant potius cum quarta Opinione sequente,quae secundum propositionem supra posita pro
213쪽
xim recitabitur,ut ibi patebit. Alij autem volunt st beat.Thom.
non senserit eum hac tertia opinione, de glossant eius verba alio& alio modo.Nam Adrianus glossat eum uno modo, Sc Caieta- sale is, nus alio modo, de alio alio modo dicentes si beatus Thomas per b.Thom. causam piam intelligat etiam rationabilem dc sussicientem condignam & proportionatam ad tantam Indulgentiam, quodque se beat. Tho.potiri sensit c a m quarta opinione proxime recitanda secundum primam propositionem cpra politam , ut insta in responsione ad primum argumentum ponuntur verba & glossae verborum beati Thomae. Tu autem dic* beatus Thom. potita sensit & tenuit cum hac praedicta tertia opinione ,& eius verba expresse id exprimunt:quia & ex proposito recitauit & reproba uit ubi supra quartam opinionem quae insta ponetur. Et sic intellexerui dc tenuerunt cum beato Thoma Duran.& Palud.&Tlio mistae: ideo tanquam princeps huius opinionis inter Theologos
illam tenentes,positus est. De Canonistis verdetiam tenet praei tam opinionem Turrecremata sequax beati Thomae,&multitu- Turrecr. do magna eorum,qui si int puri Canon istae in cap. Quod aute. dcca. Cum ex eo.de poen. & re.nam ista opinio est valde celebris de communis apud doctores utriusque Iuris. Rationes quibus fiandatur haec opinio sunt duae praecipuς. Prima quia existente rati ne seu causa dispensationis bonorum com ninnium sibi commis. sorum tam quo ad dispensationem, quam etiam qud ad determinatione seu taxatione talis dispensationis eoru , dispensatio a dispensatore ipsoru facta let de facto ἰquis ipse male vel indiscretEdispensans peccet. Nunc autem existente quacuq; pia causa est ratio dc causa intenta a Christo & sanctis ad dispensandum thesaurum Ecclesiae per Indulgentias,&esus thesauri praelati Ecclesiae de praecipue Papa,sunt dispensitores & determinatores seu laxa
tores quantitatis Indulgentiae per eos concedendae, ergo existente quacunq; pia causa seu ratione,dispensatio quantaecunque Indulgentiae taxatς per prςlatos pricipiiὸ per Papam valet de facto,
quantum est ex parte causae. Consequentia patet,& maior probatur quo ad id,quando scilicet bona communia sunt commitas duo ad dispensationem eorum . Quia ided dispensatio credita est alicui aliquorum bonorum communium, ut ea dispes et lacu dum intentionem domini principalis. Sicq; quando secundum eius intentionem expeduntur, iam dispensantur ex causa ex qua
214쪽
possunt des dispensari. Et notanter in eadem maiore dicitur, quando tal a bona sunt commissa etiam qud ad taxationem seu determinationem quantitatis dispensationis eorum. Quod ideclsic notanter additum est,quia quando soli dispesino ex causa credita est & non taxatio effectus seu quantitatis , ut contingit in ministratione seu dispentatione sacramentoria,quae pertinet ad potestatem ordinis,quorum sacramentorum enectus non potest determinari ab immine stante lege,sed a solo Deo. N5 enim potest
sacerdos taxare quantum de poena debita remittatur in sacramento poenitentiae virtute lammenti,aut quantum gratiar ibi cons
ratur. quia hoc pendet a Dei ordinatione& voluntate attenta dispositione suscipientis,& tunc non habet locu illa maior, sed istuquando utrumq; scilicet tae dispensatio bonoru ,quam etiam taxatio quantitatis eorum dispensandς est commissa potestati dis-liensatoris,ut contingit in dispensatione eorum quae pertinent soum ad clauem, seu potestatem uirisdictionis, ut in absolutione icensuris excommunicationis πe3tilaritatis, & in dispensationa votorum tiaramentorum in casious dispensabilibus & in pro
motionibus indignorum ad dignitates S praelaturas. in quibus.&alijs eiusmodi effectus & eius taxatio subiacet potestati dispensentis,& ideo facta tenent de facto,quamuis promotor & promotus peccet simul vel alter tantam,ut dicit prςdicta maior, quς adlisic sensum posita & probata est. 8 Minor autem probatur,qud ad illud p scilicet quaecunque causa pia est ratio & causa intenta a Christo & sanctis ad dispes andu thesauri dulgentiaru: quia intentio Christi &sanctora fuit relinquere praefata thesauru dispensandum ad Dei honorem & utilitatem Ecclesiae&animarum,ut iupra. q.3.&. s. habetur, sed quandocunq; est pia causa,adest Dei honor & utilitas Ecclesiae seu animarum,ergo quandocunq; ad est quaecunque causa pia potest dispensari thesaurus IndulgAia nam secundum intentionemChristi sanctorum. Qudd autem
Papa & praelati sint dispensatores huius thesauri,patet ex supra dictis. q. s. Qudduod non ibium dispensatio sed&taxatio qualitatis suius thesauri dispensandi sit commissa Papae,& aths prς-
latis potentibus concedere In diligentias intra limites suς autoriaratis patet. mia effectus dispes atronis pertinentis ad claue tantiam iurisdictionis subiacet arbitrio dispensaniis, ut supra dictum V. Huiusmodi autem est dispensatio th uri Indulgentiarum,
215쪽
qui aperuiet ad clauem seu potestatem solum iurisdictionis,ut supra. q.I.habetur, ergo. Et cosirmatur prςdicta minor,quia pro eadem causa sufficiente ad maiorem Indulgetiam in arbitrio Papae est concedere minorem & maiorem Indulgetiam, ergo patet inretum. hac ratione beatus Thomas S ath de hac opinio ne inserunt duo. Primd quod causa pia non requiritur ad hoc φ DCoroll. secundu eam debeat mensurari quantitas Indulgetiae, sed ad hoco intentio Christi & sanctorum quoru satissectiones comunicantiir,possit ad ipsum peruenire cui Indulgentia conceditur, Z viseriaetur intentio earu in sic dispesando thesauru Indulgemiaru- . ntitas aute effectus Indulgentiaru sequitur&attenditur seu mensuratur secundum quantitate suae causae quasi effective, quae est superabundantia thmuri Indulgenti arsi,vio aut deuotio, labor,aut opus aliquod, seu dispolitio eius qui lucratur Indulgentias, neq : causa pia pro qua conceditur Indulgentia,& idesi nia oportet ad aliquid horum proportionare quantitatem Indulgentiae,sed ad abundantia thesauri,ut dictu est. Secundo consequen- 2.mrossiter inserunt, s qui sic ex causa pia quacunq; concedit quantum cunq; magna Indulgentia iasi est neq; dicitur dilapidator thesauri Ecclesiae,sed benὸ esset dilapidator si sine ulla causa pia dispensaret.Neq: propriὰ est pdigus dispesator thesauri, ex quo ad Dei chonorem & saluiu animarum dispensat existete aliqua causa pia, quis sit indiscretus dispensatoride ideo peccat s ex hoc retrahuntur homines ab operibus poenitentiae,& spernunt opera bona, propter supersuas Indulgentias. Neque fit nimis magnus forus de misericordia Dei. Deus enim remittendo culpam, & obligando ad poena,non ordinauit eam non posse, vel non debere solui
per alium pro debitore, sed exigit solutionem siliu per se, siue per alium Liuat. Et sc fit satisfictio Deo per Indulgetias cum de
thesauro Indulgetiarum soluitur Deo poena debita, ut supra.q. I. 3 .&.s.latius habetur. 8Sicque in remissione poenaru in per Induthentias non est omnino pura & liberalis remissio, hec proprie est acquitatio debiti, sed qud ad Deum est satisfactio & so--lutio de alieno,id est, de thesauro Indulgentiarum applicato ad hunc , de hoc peminet ad iustitiam, respectu autem ipsius cui conceditur Indulgentia , est liberalis donatio seu dii pensatio thesauri, ut supra in locis allegatis dictum est . Ideo non re quiritur tantus rigor in hac remissione poenarum per Indul o A gentias,
216쪽
F. A. C ordub. De Indulgenths.
gentias: neque tanta lassicientia cauta sicut requiritur ad remis-Donem culpae & debiti alterius, ubi est omnino pura & liberali, remissio debiti Deo,ubi requiritur sussciens dispositio, α causa sussciens ad remissionem talis debiti cilipet per puram & liberalem Dei misericordiam quamnis infallibilem ex pacto diuino state lege. Haee illi doctores. Sed certὸ isti prima ratio non cocludit. Quia deficit in maiore & in minore,ut infra in prima probatione quartae opinionis latius ostenditur. Et illud quod ibi illatuest, etiam refutatur infra in prima probatione quartae opinionis ram quo ad primum quam quo ad secundum illatum, ibi videa-itur . Secunda ratio fundamentalis huius tertiae opinionis est, quia Ecclesia sic praedicat facit de docet,ergo. A ntecedens paret quadrupliciter. Primo quia eadem causa seu ratione stante Eeclesia modd maiorem modd minorem dat & praedicat Indulgetiam,vt patet. Secund quia saepe ut Romae contingit saepius Papa concedit Indulsentiam plenariam pro sola visitatione alicuius Ecclesiae etiam sine manibus adiutricibus, & in die sancto Paschi data benedictione Papali super platea sancti Petri pronuitant duo Cardinales Indulgentiam plenariam omnibus ibi prae-
senubus. Item pro recitatione pauculamina orationum, Pater no
ster,& Aue Maria,siepe conceditur Indulgentia plenaria. Item in sancta Maria de Anselis, alias de Portiuncula prope Assisium csi ceditur singulis annis die secunda Augusti Indulgentia plenaria omnibus contritis & consessis visitantibus dictam Ecclesiam, de ista Ilidulgetia est valde aut herica,quia miraculose Seraphico patri nostro Francisco cocessa est ore tenus a Domino Iesu Christo beata virgine apparente & intercedente, & miraculose per Papa approbata est cu tota curia Romana simul & diuulgata per Cardinales & Episcopos,& tandem literis authenticata.Si enim istae
causae sunt sussicientes ex quo Papa & Ecclesia non potest errare in tangentibus fidem,mores & sacramenta, & sic practicat dicat ut dictum est ad concessionem Indulgentiae etiam plenaria inerte nulla videtur esse causa pia tam parua, quae non sit etiasus sciens quantaecunque Indulgentiae etiam plenis rimae. Ter- tid probatur idem antecedens, quia secundum omnes doctores com muniter & doctrinam Ecclesiae Indulgetitiae valent quantusonant,alioqui esset mendax pratilicatio Ecclesiae, seu frauduleta, quod concedere impium est. Sonam autem Indulgentiae plena -
217쪽
Haesaepe ex paritissima causa, ergo. Probatur quarto idem an recedens,quia in ca. Cum ex .de poenite.&re.sic habetur.Ad
haec quia per indiscretas & superfluasIndulgentias,quas quidam
praelati Ecclesiarum facere non verentur,& claues Ecclesiae contemnuntur de poenitetulis satisfactio eneruatur decernimus &e.
Ex quibus verbis patris Ecclesia praesupponit seu innuit φ Indulgentiς indiscretae& superfluὸ fictae sunt efficaces & validet de
ficto, tuamuis concedens peccet. Et * hoc ibi innuatur patet hoc ψ in dicto capitulo non dicitur tales Indulsentiae sunt inualidae,aut nullius eficaciae,quod certὰ diceretur u ita esset,sed selum dicitur q, per eas datur occasio contemptus clauium &c. Indulgentiae autem indiscretae & superfluae sunt & dicuntur quae procedunt ex causa non lassiciente,ergo. Quod si ad hoc respodeatur ut Caieta. in tracta.de Indulg. respondet,q, ibi Papa loquitur de Indulgentiis indiscretis tantum qud ad euentum, quando scilicet Indulgentiae alias ritὸ concesse ex causa sussciente, tameex circunstanti)s extrinsecis pariunt occasionaliter contemptum clauium,aut ipsariim,aut operum poenitentialiu propter frequentiam & multiplicationem talium Indulgentiarum rite concessa -rmm . quia tales bene sunt validae. No autem loquitur textus de Indulgenti sin discretis desuperfluis ex causa, quia scilicet fiunt in magna quantitate sine causa sitfficiente & proportionata ales enim sunt inualidae. Contra hanc euasionem replicatur proba-do intentum. Quia in dicto ca ly superfluas Indulgetias, videtur dicere aliud ultra ly indiseretis, ita. sq, indiscretae dicanmr qud ad euentum, ut dictum est. Simersuae autem qud ad quantitatem respectu causae parmae de inlassicientis. Alioqui seustra poneretur verba illa si nil operantur,quod absit . Nam secundum doctores communiter Canonistas verba praesertim canonizata per Eccle-sam in literis Papalibus aliquid debent operari. Quod etiam patet in eo.ca.paulo inferius,quia prouidendo tali abusioni Indul-Gntiarum indiscretarum & superfluarum decretum est a Concilio illo cum Papa et, praelati non possent maiorem Indulgentiam concedere,quam unum annum in dedicatione Ecclesiae & quadraginta dies tantum in quocunque alio casti, quacunque causa pia existente. Ex quo patet si, ibi solum agebatur de abusionibus
praelatorum aliquorum concedentium magnam quatitatem Indulgentiae ex quacunque parua causa pia, postquam solum huic o s abu- Quarto Caietan
218쪽
F. Α: Cordub. De Indulgentiis.
abusioni pestis resatae modo praedicto prouisum est,ne sesse St vutraquantitatem ibi signatam concedere possent.De istis ergo Indulgenti)s superquis ex parte causae,quia scilicet sunt nimis magnae respectu paruae causae piae loquitur textus in per eas claues contemniitur &c. n5 aut s sint inualidae aut in enicaces,ut dictu est. Sed certὸ nee ista ratio aut eius probationes probant sufficieto intentu huius tertiae opinionis,licet ista ultima probatio ex dicto textu sit apparentior,infra tame seluettir in fine huius. q. in resposione ad quarta probationem tertia argumenti. Additio autescit limitatio illa qua supra posuit Palud. Florent,& Supplemen- tu ad praefitam opinione,scilicet dii modo quis non laboret pro habendis illis Indulgentiis &c.nihil omnino valet ad propolitu, neq; ad iustificandu praesarum opinione, quod patet dupliciter.
Prinid,quialicὸt iste talis ad cuius petitione conceditur talis In dulgentia sine causa sufficiente autproportionata peccet mortaliter,α sit inea pax eius fiuctus d si est in illo peccato , rame potest per condigna poenitetia dignificari sicut& alis peccatores,& per consequens c5tri tus & confessus 'potest eas lucrari,sicut & ath A- eundum ibrma Indulgentiae,si est valida,ut dicit opinio,ex quo, ut supponitur,Papa no excepit illum ullo modo. Tum secundo,
quia φ ipse sit dignus vel indignus ad eam lucranda hoc nihil f
est ad causa Indulgentiae esse sufficientem vel no, vel ad Indulgetia esse de se valida vel inualida ex parte causae, ut hic loquimur: non aut de requisitis ex parte lucrantis Indulgentia,de hoc enim insta.q.2o.agendum est. Igitur illa limitatio nil valet ad tuenda Opini . illam opinione, luia impertinens est. Quarta opinio in qua taet. 1.ρars dem,saluo meliori iudicio,standum est quae ut videtur probabio & comunior est ea quae in prima propositione in secunda ei parte posita est .si, scilicet requiritur 91 causa pia sit 'proportionata
de sumesens ad tanta quantitatem indulgentiae,alias non valebit nisi secundu rata dcc ut supra declaratu est. Et hanc opinione tenent nunc comuniter doctores Theologi moderni qui acuti iurem hancinuestigarunt, ut patet in Gerson secunda parte Summae,tractatu de Indulgentris de tractatu de absolutione sacramentalis confessionis 3c alibi si pius', 6 Augustinus de Ancona, de
219쪽
Alix.HΩ.videtur magis ad hanc opinionem accedere,quamuis non satis clare,cum ibidem ' si dicit φ causa Indulgetiae est attendenda secundum rectum iudicium,dc diutinatione quam habuit vel habere debuit concedens S;i4ulgentiam. Nam suppo- inendum est Φ dona Spiritus sancti donentur cum aequo libramine,& p alioqui esset imitio & falsum dicere φ is qui mille peccata commisit , si liberatus per Indulgentias pro tribus Obolis veliden ri p. Haee ille. Vbi expresse loquitur de causa Indulget i&
eode modo Richar. ea. dis .art.s. q. r. magis videtur accedere ad
hanc opinionem,sicut & Bonavent. quamuis aliqui velint eos adrertiam opinionem suprapositam inflectere. Rationes fundamentales huius quartae opinionis & secundae partis propositionis sunt septem. Prima, dispensatio bonorum Ecclesiasticoriam quomodocunqire commissorum,quae non est valida ex se imperio dispensantis,ne lite per dispensantem attingi potest essc uio. I. citer verbo & opere per viam facti, sed solo verbo dispensantis, non valet de ncto , iii si fiat rationabiliter secund si intentionem
domini principalis scilicet Christi. Nunc autem dispensatio thesauri indulgentiarum est huiusmodi, quia scilicet est inualida ex solo imperio dispensantis, & non potest attingi ab eo efficaciter
verbo & opere per viam iacti,sed solo utibo eius, ergo non valet de facto . nisi fiat rationabiliter secundum intentiosem Christi. Tune ultra Intentio autem Christi & sanctorum est, qudd sicut non valet dispensatio thesauri Indulsentiarum , nisi ex causa pia seu rationabili fiat,ita nec tantaeIndulgentiae dispensatio,iris ad-st rationabilis & susciens & proportionata causa ad illam quantitatem illius tantae indulgentiae. Ergo sicut causa rationabilis est necessaria ad Indulgentiam esse validam,ita ad tantam Indulgentiam esse validam est necessaria sua causa rationabilis proportio nata illi quantitati Indulgentiae. Vtraque consequentia patet e Maior alitem primae eonsequentiae Pbatur:& prius nota scam
Caietanum ubi supra, quddlicti Papae potestas super commu- i t nia bona Ecclesiae spiritualia & temporalia sit dispensatiua, ut inprobatione minoris dicetur,tamen res subiectae huiusmodi potςstati dispensatiuae diuersimode illi subduntur, & diuersimodo bill attinguntur,& quantum ad propositum spectat simi in triplici differentia.Nam qilaedam sunt valida ex solo imperio dis santis, quamuis male fiant ex culpa dispensantis , ut sunt distri
220쪽
butiones beneses im fictae indignis, de dispensationes matrimoniorum in casibus dispensabilibus, absiliitiones de dispensa tiones a censuris,& huiusmodi de Iure positiuo, de quibus Iura dicunt et, multa fieri prohibentur quae ficta tenent.Et sic patet mhoe genus rerum validarum ex solo imperio dispensantis potesta potestate dispensativa dispes antis attingi,seu eficaciter fieri dupliciter. s. dispensatione rem,aut regulata,& etiam non recta, unon regulata,&quomodocunq; fiat est valida de facto,ut dictum est Secundo sunt alia inualida quidem ex solo imperio dispesanatis,sed eum hoc a dispensante possunt attingi,&neri verbo de opere per viam facti tantum,ut est dilapidatio bonorum immobialium Ecclesiae.Si enim ponti frit pro suo libito terras Ecclesiet donaret aliquibus ,donatio esset inualida,quia non est dominus bonorum Ecclesiae saltem immobilium secudum communiter doctores,licet quo ad bona mobilia sint opiniones,de si facto dc bullis poneret in posseisionem eos quibus donauit, non propterea transfertur dominium rerum illarum immobilium in illos, de sieparet q1 hoc secundum senus rerum a potestate pontilicia dispe- satiua unico modo valide attingitur. s. dispensatione proprie dicta seu regulata,sed ab ipso Pontifice seu dispensante aliter de nacto attingitur,sed inualidὸ,puta dissipatione aut dilapidatione de huiusmodi.Tereid sunt alia inualida quidem ex solo imperio dis . pensantis,quae etiam cum hoc per viam facti,a dispensante attingi non possunt opere sed verbo tantam dispensantis, ut est dispetitio votorum de remissio obligationis Deo aequisitae, ut est remissio culpae, aut poenae Deo debitae,& collatio donoru,seu gra tiam mspiritualium ex se. Si enim votum castitatis solo imperio ad libitum Papa dispenset, aut culpam dc poenam propter culpa
remittere conetur,seu gratiam gratum facientem aut gratis data, aut aliud donii m spirituale, aut characterem sacramentalem co
netur Papa conferre alicui alias non disiposito ad id,aut sine necessarid requisitis ad talem collationem esse efficacem, sed solo imperio ad libitum,certe constat ratem dispensationem, donationem,aut remissionem esse inualidam,& nullam coram Deo . Et ided circa haec,& circa dispensationem thesauri spiritualis Indulia gentiarum, ut hoc etiam ait Adrianus in . . in materia Indulgentiarum,nullum actum per viam facti potest Papa habere,nisi actu verborum inefficacem:executio em cuiuscunq; operis pontifici,