장음표시 사용
251쪽
sunt saepebenedicti , sed solum electi vel tacti etiam per aliquem
saecularem etiam per mulierem secundum Papae concessionem respondeo id nihil obstit. Quia sicut materia sacramentalium non esui mitata, ita nec forma seu modus efficiendi ea sacramentalia,ut patet in cx Aqua de consecra. Ecclesiae vel altaris. Vbi r conciliatio Ecclesiet quae nulla est iudicata per solam tollerantiam di voluntate Papae pro reconciliatione habita est,uel proprius i quendo Ecclesia alias non reconciliata voluntate sola Pata est reconciliata . Reconciliatio autem species sacramentalium est, debeatus Thomas in tertia pari. q.87.articuL 3. quamlibet oratione ad hunc effectum dedicatam sacramentalem dicit, ergo quouis modo Papa vel Ecclesia eiusmodi calculos oratorios vel imagines,vel aliud quodvis pro sacro nobis obtulerit,& quouis modo dedicauerit actii vel officio spirituali ad consimilem effectum,talis reuerentia erga sic oblata& offerentis auctoritatem a Christo manante est dispositio,qua oratio fiat Deo acceptior,& pro peccatis magis satisfactoria etiam ex genere suo , & consequenter conuenientior est, ut eius causa de intuitu maiores concedantur Indulgentiae. Ideo de reuerenter suscipiendae sunt, licet aliquantusum prodigae videantur,tum quia ut dictum est, maxima est latitudo diuinae largitatis de misericordiae in huiusmodi, tum etiam quia de si super excedant, tamen utile per inutile non vitiatur, ut supra. q. tr. dictum est. Et in dictis in hoc tertio corollario concordat satis doctus pater frater Barnabas a Rocalibus de ordine Sancti Hiero- nymi,a quo&id ego desumpsi,ne-- que enim ille sua gloria fraudandus
252쪽
Vtrum eo ipso quod in bum Papali expri tur aliquidpro causi talis Indulgeti it censenda rationabilis causa ipsius Indulgentiacorum Deo cir Ecclesia.
nes, quarum prima in q, debet rationabilis praesunt & iudicari in foro Ecclesiae dum de
eius irrationabilitate notabili non costat manifeste. Quia sicut sententia iudicis pr sumiatur iusta & rationabilis, nisi de opposito constet sumetenter ει manifest ut dist. o. cap. Non nos, cum glol I. & secundum omnia Iura, ergo similiter in
proposito,& in dispensationibus Papalibus per eandem ratione, ut etiam de hoc supra. qi .in corollario dictum est, in quo non est dubium. Secunda propositio. Rud ad Deum non omnis causa in bulla expressa est rationabilis & sufficiens ad tantam Indulgentiam nisi verὸ aut secundum probabilitatem moralem,sit talis. Probatur primum. Quia in huiusmodi rebus facti particu
laris potest Papa errare aut male agere ex ignorantia, fragilitate, seu malicia,sicut in ali)ssimilibus actibus particularibus absolutionum,dispensationum concessionum, & commutationum tain temporalibus quam in spiritualibus bonis administrandis, &sententiis Ecclesiasticis serendis. Sicque licet non possit errare in remissi te peccatoriim, ita cui rationabiliter aut efficaciter peccata remiserit,no sint remissa,bene tamen potest errare in usu clauium, putando aut tentado remittere,ubi non potest propter desectum causae aut alterius requisiti: sicque potest errare clauis qud ad usum tam in sacrameto quam extra. Clave autem errante Deusnian acceptat secundum communiter doctores re veram doctrinam Ecclesiae,ergo. Neque est recurrendum ad assistetiam Spiritus stricti in hs ne permittat Papam errare. Nam ut patet ex di -
253쪽
II sctis praetica communi,saepiri in huiusmodi actitanibus particularibus errauit & errat Papa male abseluendo,aut dispensan . do ex non legitima causa, ei relata ut legitima &c. Imo in maiori causa per milit Spiritus sanctus errare Papam aliquando, scilicet in causa spectante ad matrimonium,de qua habetur extra. desposa.duorum. .Licet. Vbi Alex s. dicit, quamuis aliter a quibusdapraedecessoribus nostris sit aliqirando iudicamni &αquod lono plus est quam dare Indulgentias in discretas ex causa, ut patet auquia erat causa sacramentalis um quia iudicialiteractum est,er
z. Nec obstat ili accessus ad Indulgentias, & earum suscepticit quaedam Christianae fidei prosesito: & per eonsequens in his ruae tangunt fidom non potest Papa ves Ecclesia Romana errare,
cui nec in canonizatione sanctorum propter eadem causamsi cundum Thoenonoquodlibeto art.is Nam respondeo * acces
sus ad Indulgentias in generali est professio fidei Christianae, sicut de adoratio hostiae,non autem in particulari. Volo dicere fides Christiana eo modo quo est deIndui genti)s,non est de hac vel de illa Indulgentia:sed sicut fides nostra circa sacramentia eueharistiae est φ sub hostia ritὰ eonsecrata. continetur corpus Christi, non autem laod ista hostia est consecrata,neq; q, sub hac hostia quae proponitur adoranda est corpux Christi , ex quo utrunq; potest este falsiim, quod fidei Christianae subesse non potest salte directe&per se seu immediate: ita circa Indulgentias non curando pro nunc quo modo expectent ad fidem fides nostra est
Indulgentia ritὀcocessa est valida,& non ctat ad fidem an ista Indulgentia sit ritὰ concessa&valida,an ista causa eius sit rationa 'bilis desiissiciens Et simile est de si s similibus singularibus quae non spectant ad fidem,sed ad humanam opinionem seu credulitatem quς estde his singularibus & potest talit,ut dictum est. O- non iratio 3utem sanctorum licet sit particii lare fictum in se, est
tamen commune qud ad utilitatem seu damnum Eccle ,ex quo pertinet ad cultum diuinuni imitatione vitae Christianae deo
ibi est specialis & signata professio fidei, & Papa & Ecclesia specialiter de illo ficto seu sancto asens quodin se est committes r iliquii speciali Dei gubernationi, decernit ibi esses uictitate imi- radam & potestativam fidei nostrae: ided id pertinet ad fidem. de bonos mores & ibi no potest errare,ut latius & pulchre agit Ana cath cribsq. Catharinus intra ude gloriasanctorumsecundum a bo: nis.
254쪽
pius qui, ad canoni Zaiione ian rudicat oppositu. Ergo quacuauinet ad Indiligetias diceduestu, accessus ad indulgetias in omini est quide protestatio fidei: accessis aut adliac Indulgentia particulare scut adoratio huius hostiae procedit ex fide tanq in ex causa remota& ex humana credulitate huius hostiae seu Indulgetiae huius huius ciusq&huiusmodi tandex causa,pxima,&Miλesctus sequitur coditione eaust proximi; ,sicut coclusio minore,
seu infirmiore praemissa.ideo potest incursumste seu iudiciu hoc selli absq; detrimeto fidei Christiana: ta in Papa,qua in alius,ut dictu est. Ergo quo ad Deum non erit causa rationabilis & suffimoens ad talem Indulgentia, nisi veia aut probabilitate morali sit
talis Tunc enim censetur qud ad Deum rationabilis causa pia, si cui ad dispensandum in votis aut iuramentis,& ad remittendum poenas peccatorii in sacrameto virtute clauiu sufficit causa rationabilis probabiliter iudicata talis,& tunc Deus acceptat ac si ve-ia esset causa rationabilis ut supra. q, . iecudum Scotum & alios eoni muniter doctiues dictu est, ct in hoc specialiter concorda: Gersonalpha.3 .litera A.in tractatu de Indulgentiss consido. V
vlsupra.q.i .in Corollario habetur. Vbi dicit φ non requiritur certa & euidens notitia causae sed existimatio bonae fidei ει probabilis coniectura morsis requiritur & sufficit Icut in dilpensa tione thesauri materialis de fisco regio vel Ecclesiastico Papa vel
Rex,aut alius cuius est dispensare rationabiliter animaduerteret,& concordat supplementum Gabrielis in . . dist. s.q. .not. I.MCaieta. ubi supra. Sed qud ad prςdicta dubitatur utram sit cau. sa rationabilis ad tantam Indulgentiam illa quq in bullis quq nuc
communiter circunferuntur,exprimitur per Papa, ubi dicitur.yquicunq; siue diues siue pauper dederit duos num mos argenteos pro tali necinitate seii pia causa Ecclesiae, & huiusmodi lucretur. 1lla tota indulgentia plenaria. Respodeo hic est duplex modus dicendi. Primus uino est rationabilis neq: sufficiens causa respectu omni u indistincte ad tanta indulgentia,&percsis eques linSomnes ςqualiter lucratur illa Indulgentia cora Dei γ,ut loquimur, Me Ratio, luia no respectu cuiustibet est aeque sufficies de ratio. nabilis causa ad tanta Indul Fentia,ut patet. Quia minus est vald diuiti dare duos argenteos si pauperi dare duos obolos. Neq; Pa
paritalitata bullis edit Paequi ter valeat omnibus'dantibus, ' duos
255쪽
re eiecis siue diues siue pauper sit,quod patet. Quia ante. 1o
H. ueo annos retroactos maius subsidiis imponebatur nobilibu, at siri bulla,sed postea isti quaestores&negociatores Crucia- . expertiri nobiles non recipiebat indulsetias,peti crut a Papa, si ut faceret meliore forsi,sich; propter eoru improbitate Papa con 'Acessit, sed caute chi hac limitatione. s. in sernia antiqua & quantuclaues Ecclesiae se extendunt,ut patet in originali. Ex quo paterno i medit nos decipere,nec concedere vltra quam potest nec j qualiter omnibus valeat.Sedistiqii stores no curat de hae clausula quia clauderet burum.' Alio modo potest dici,s, licet priuatim no possit dari tata Indulgetia plenaria Regi pro duobus argenteis,sicut vetulae pauperi. ut dictu est,ta me per cocessione c5mune bene potest,quia causa est suscies in comuni,& simplici ter,quae no est in particulari cocessione vel respective. Sicut qua-do c5mii niter coceditur eade Indulgentia omnibus visitantibus
limina Apostolorsi in anno Iubiles vel alio tepore, tunc est causa rationabilis in comuni qud ad omnes, & quilibet de prope & de longe visitans,robustiis Asanus,debilis & infirmus ,lucraturalia Indulgenti a. Sic in proposito de eleemosyna & idiunio deorati ieeo muniter olbus impositis 2p lucrada Indulgeti avidetur dicedu,
quia cu tali circustatia, vi s.comuniter fiat ab Oibus videtur esse causa sufficies,quae sine hac ciresistantia no esset sessiciens. Sicuteria leges ex causa communiter rationabili,& comuniter manete Isunt iustae & obseruandae, etia ab iis,si commode possunt, apud quos in particulari tantu cessat illa caiisa secundu comuniter do- ctores ut de hoc etia Richardus in. . ergo sic videtur dicendu in is
proposito secundu hanc opinionem quς videtur pia &. probabilis. Credo tame plicti ut causa sumetes in comuni de simpliciter,ut dicit haec opinio,no est tame suffcies respective ad psenas oes particulares, puta ad valde diuites ad oem illa Indulgentia lucrata, ut sonat.Sicut lex vales in c5m lini no habet vi obligadi d. tu in quo omnino cessat tota ratio legis puta pro tepore necessita . 'us&huiusmodi,sicq; videtur φ solii lucrabutur de illaIndulgetia diuites quatenias accesserint adiportione causae suffcietis respe ' diu ipsorsi dando eleemosyna ut infra. q.26.lacita habetur. COtra secunda propositione supra posita arguitur quadrupliciter. Primb quia ex hoc sequeretur mi dicatio Ecclesiae ela et falsa. Secun da
256쪽
deciperetur populus Christianiis ab E cclesia, s in veritate non lucraretur illam Indulgentiam coram Deo ex illa causa, ut sonat. Quario quia iam non valeret Indulgentia quatitsi senat. Res pondeo ad primum negando sequelam Pro quo nota P praedicatio Ecclesiae qud ad hoc & alia eiusmodi tripliciter se habet. no modo narratiuὸ proiit. narrat contenta in ipsa bulla, dc hic nulla est falsitas,qilia narratio est vera. Secundo modo doctrina liter docendo opiniones doctorum, & sic potest praedicare filia, s opinio praedicata est falsa. Et ideo ad praeseruandum praedicatione Ecclesiae ab huiusmodi falsitate,debent praedicatores, quia nomine Ecclesarex ossicio praedicant ad populum,non assertiuὸ sed expressὰ dicere V opinatiue aut recitatiue dicunt, aut praedicant. Alioqui tanquam assertiuὶ dictum nomine Ecesesic sicut a .lia quae praedicat,intestigitur praedicatum quod si sit siluim, me Hid puniuntur ut falsa j quia nomine Ecclesiae falsum praedicat quod ipsa non praedica nec praedicandum exhibuit, sed opinandum tantum,&ut opinatum esse declaradum Tertio modo doctrinaliter docendo ut doctrinam fidei ut talem, & sic non est periculum fusitatis in praedicatione Ecclesiae huiusmodi. Quia laeut fides non se extendit ad istam particularem Indulsetiam, aut istam causam Indulgentiae istius,ita nec doctrina Ecclesiae se extedit ad istam Indulgentiam aut istam causam nec ad haec singularia,ut supra dictum est ergo. Ad secundum argumentum respondeo id negando . Nam aliud est loqui de disrina Papae aut Ecclesiae Romanae,quae ut dictum est non potest errare aut periclitari in rebus fidei& morum: aliud de operibus eiusdem,ut patet in quibus potest esse error facti&peccatum Papae,ut supra dictum est. Nunc autem doctrina Papaedi Ecclesiae est Indulgetias non nisi ex rationabilibus causis dari, ubi etiam continetur quod debet esse causa sussciens, ut supra q. 17. probatum est. Factu autem quod in bullis Indulgentiarum continetur, si quandoq; peri litaretur,non ideo doctrina Ecclesiae periclitatur,ergo. Ad tertium argumentum respondeo id negando. Dico enim,ui populus in huiusmodi,non decipitur ab Ecclesia, sed vela propria credulitate ut ab humanis opinionibus, aut ab indiscreto facto dantis Indulgetiam aut ab omnibus simul sicut etiam potest decipi adorando hostiam non consecratam in missa. Nam addo - orinam Ecclesiae non spectant betesngularia facta,ut supra dictsi est
257쪽
pst,&suprὶ. q. l .in responsone ad tertiam probationem antecedentis tertia arguimenti. Ad quartum argumentum respondeo negando illud simpliciter. Dico enim ς, illa communis sententia intelligitur tripliciter. Vno modo negatiue,sc scilicet iudd In -
dulgentiae non plus valent quam si nant. Nam videtur haec communis sententia diuulgata ad excludendas extensiones Indulgentiarum, utpote fauorabilium ad ea quae sub earum tenore no continetur, ut sciatur'ad hoc sunt stricti Iuris,ut supra. q. 7. in responsione ad primum argumentum habetur. Alio modo intelligitur & est vera illa communis sententia quod valet quantum sonant,supposito quddsint ritὰ concesta ex causa sufficiente &1lios requisitis, ut supra quaest. 17. in responsone ad tertium argu mentum , ad tertiam probationem ibi posita habetur. Tertio modo qudd illa sententia est simpliciter vera in foro exteriori seu Ecclesiastico in quo statur praesumptionibus luris, nisi opposita . - . constet, ut supra propo. I. habetur,& est etiam vera ad tollendum obligationem Ecclesiae implendi poenitentias iniunctas a confessore,quia iam per tales Indulgentias etiam omnino inualidas coram Deo si sunt cocessae per Papam, vel per concilium aut per habentem eius autoritatem ad id,deobligatur quis ab eis impletidis in hac vita,qilia Princeps potest tollere praeceptum & Obliga . - γtione inserioris,& Papa ut Princeps potest tollere omne obligationem ex isto iure humano consurgentem. Qud ad Deum autem non valet talis Indulgentia, nisi secundum proportionem causae sufficientis, ut su
258쪽
ctatis Indulgentiam ad eam lucrant i dams
tis Indulgentia requiruntur & lassiciunt duc conditiones, ut Indulgentia valeat ei quantum sonat. Prima conditio in q, sit in statu gratiae . Secunda q, adimpleatur id quod &quomodo imponitur faciendum ad lucran dum talem Indulgentiam. Ista propositio est communire doctorum tam Canon istarum quam Theologorii. Et probatiirprimo re i ii rati ir 'tus gratia: . . Easeescidunt Thomam in. dist.2O.&in addi y pariis. q. 27. arti. I.&Geribit in tractam de abs blutione sacramentali & de Indulgenti; :-communiter doctores, Indulpeuiu silum valet ad remistionem poenarii temporalium Deo debitarum pro peccatis iam quis ad c pam dimissis, ut habetur suprLq. 6.urgo manente culpa mortali aut eius reatu non prodestremissio poenarum per indulgetias,ergo requiritur status gratiae cui est incompossibilis reatus mortalis de lege,&non est status medius,ut patet ergo. Item quia secunda Adrianum in materia de Indulgentiis conclusione tertia contra intentionem Christi & sanctorum nulli possunt eorum opera satisfactoria communicari. Sed Christus&sancti operati sunt illa de noluerunt, nis ad utilitatem sanctorum membrorum Christi, non autem membroru diaboli cuiusmodi sunt existentes in mortali applicari,ergo. Et ad hoc ide ficit extra uagas Cle. 7. Unigenitiis. de poeniten & re.& cap. Tres sint. te poenitent. distinet. t.&amoritates quae recitantur supra. q.7.&etiam .quaesi. , .per totum
ibi vide. Sed an existens in mortali possit pro alip existentibus ingratia lucrari Indulgentias insta dicetur,q. 23 propo.3. duddetiam requiratur secunda conditio,scilicet adimpletio eius quod
259쪽
di quomodo rixator. probatur secundum Tho. ubi supraritiaest.
ctor.quia non existente conditione non consequitur quis id quod sub tali conditione de modo datur,ergo cum Indulgentia concedatur sub tali modo aut coditione i scilicet fiat hoc vel illud hoe aut illo modo,sequitur si si illud eo modo non hat,non cosequi tur quis Indulgentiam quae non alio modo conceditur.E t hoc est verum ex quacunque causa quis omittat iacere ex infirmitate, paupertate,& hitiusmodi. Neque in benefici;&Principis voluntariis,& lic conditionatis& modificatis voluntas reputatur pro Δ'cto. Voluntas enim pro secto coram Deo reputatur quoad effuntiate pratantum , secus quo ad accidentalia praemia seli beneficia, , secus etiam quo ad homines de ides nisi forma Indulgetiae id trabeat non potest unus pro alio eam lucrari, ut insta de hoc. q. 23.
latitis liabetur:quia qud ad hoc est stricti Iuris, A non v lςt vlt
quam sonat, ut supra dictum est,quaest. I9 in responsione ad quartum argumentum &supra. quaest.7. in responsione ad primu Margumentum. Et adeo hoc est verum quod secundum Florentinum. .par. Sum. litui. Io cap. 3., .d Palud. ubi supra,nonsu scit partem adimplere,ut quis lucretur partem Indulgentiae, sed aut totum de eo modo quod & quomodo imponitur aut nihil. Exempli gratia. Si quis ex forma indulgetiae teneatur quinq; dies intra annum ieiunare& orare quinquies Aue Maria, & ex negligentia aut impossibilitate non nisi tres dies ieiunat, aut omittit Aue Maria,noli consequitur illam Indulgentiam, nec parte eius ex vi Indulgentiae, quamuis aliunde ex ipso bono opere mereatur,aut sitisfaciat aeque vel amplius,ut oportet. Item qui itur 'sultra mare se accingit ad lucrandum Indulgentiam secundu sormam concessionis, si moriatur in via, non consequitur illam.
Qudd ii daretur Indulgentia omnibus sumentibus.Cruce contra infideles,dc quantum in se est vadit in expeditionem terrae sanctae ia eo ipso quo Cruce allium it de se exponit expeditioni i dictets moriatur in via, ea lucratiir. Quod si cocedatur trasiretatibus, tunc non lucratur eam nisi ultra mare tradisretet. gQsed si diacatur,euntibus in terram sanctam tunc moriens in via illam consequitur. Imδ& dum iter qui in terram sanctam viuus luctatur eam,dum est in statu gratiae. Og Si autem quis sumendo Crucem
non intendit ire nisi domi iubi ius vadalicum quo intendis ire iar 2 illo
260쪽
illo domino mortuo aut nolete ire, non tenetur ille alius ire, quia deficit conditio intcnta sub qua tacite se obligauit, sed tale eius propolitum conditionatu ni eundi in terram salictam non uisiicit ad illam Indulgentiam lucrandam si interim moriatur,quam tamen lucraretur cum proposito absoluto eudi sumendo Crucem, ut forma bullae concedit sumentibus Crucem , ut stipra dicta est. Haec Palud. Et rario horum omnium est, quia sic sonat tenor concessionis,qui est maxime attedendus. Unde siti quia an Iiqilitus concedebatur Indulgentia plenaria sub hac forma, scili- Πόθ et intibus vltra mare cum effectu,ut dicit
ra. in . . dist Io quaest. .articu . a. dicit quddqiii non vadit ultra mare,noli lucratur illam Indulgentiam sumendo solum Crucetri aut proponendo ire, de incipiendo iter,quia non intelligitur darimo sola bona voluntate, sed pro effectu, scilicet transfietationis. Nunc autem quando antiqua serina in mitiorem mutata est Aruotidie variatur,standum est tenori & Qrmae concessionis In ulgentiae, M sic agendum est ad eam lucrandum,ut dictum est.
Quae omnia sunt vera&intelliguntur quando id qii odimponitur est quid determinatum aut lignatum, similiter de modus laciendi determinatus. Quod si in determinat uidimponatur agendum pro lucranda indulgentia dicendo qui orauerit,aut visitauerit deuote talem Ecclesiam, tuc utram quilibet quomodolibet orans, aut quacunque deuotione visitans talem Ecclesiam lucretur totam illam Indulgentiam,aut partem latum, magis aut minias, secundum quod magis aut minus implet & accedit ad it Iam causam Iiidulgentiar,larius habetur insta. q. 16.&. quaest. 29.
Et sic patet quod &quomodo requirutur illae duae conditione ut habet prima propositio, Qudd autem lassiciant insta. q.
1 . latὰ habetur de hoc. Corra primam conditionem arguitur. Quia qui est in gratia potest mereri alteri etiam existenti in mortali gratiam & multa alia bona spiriti talia&teporalia de poenarum releuationem. Sed Indulgentiae habentessicacia ex hoeu, fatisfactiones Christi de sanctorum applicantur huic, ergo habent effectu etiam in illo qui est in mortali, salte quo ad poenas debitas pro suis peccatis ia alias quoad culpa dimissis,psertim,si ut sup
Ponitur, apa ex proposito velit concedere Indulgentias etia talibus existentibus in peccato mortali, Vt eis valeant quantum va-