장음표시 사용
81쪽
Indulgentias no sium θreticu sed e
F. A. Cordub. De Indulgentiis.
tra Indulgentias & tandem sub Leone decimo Lutherus dicens
situum eue credere Indulgentias Papae & Episcoporum damnatus est de eadem haeresi,dicens etiam'est noua adinuetio Indulgentiarum. Est ergo haeresis negare Indulgetias, aut dicere noesse ali citius valoris aut-in Ecclesia non est talis potestas concedendi Indulgentias etiam extra sacramenta,aut-non semper in lege gratiae fuit 1 Christo talis potestas concessa Ecclesiae,non solum dicimus esse haereticum negare aut dicere praedicta, quia est contra determinationem Ecclesiae ut multi doct. moderni dicsit, sed & quia est cotra Euaseliu & cotra arti tu de remisitone peccatoru, dc cotra potestate clauiu ad soluedu dc remittendu peccata, & contra potestatem pastorale ad pascendum grege dis buedo thesaurum sibi commissum,ut supra probatum est. Ex quibus patet q= Rosten .sub arti. 17. 18. ut etiam resert Latona in tracta. de Indulgenti)s non satis bene concessit Luthero P hoc negotium Indulgentiarum non est antiquum,sed coepit multo post tempora Augustini & Hieronymi a tempore Gregoris papae. Et eius ratio est. Quia prius in Ecclesia ut ipse ait nondum erat expressa noticia purgatori):imd & usq; tunc non est expresie creditum purgatorium Sed certe haec eius sententia & ratio nil valet. Quia a tempore Augustini &Hieronymi erat iam notum pur torium,ut patet. Quia Augustinus in Enchyridion dicit acerbiorem esse poenam purgatori; quam huius m udi. Et Cyprianus dqctor antiquissimusti. .epistolarum epistola secunda, &als donctores antiquiores saepe de purgatorio expresse loquuntur. Ided etia Durand.in . . dist.2o.& alio doctores non considerates Q, Indulgentia est remissio peccatorum,sed Bldm applicatio thesauri:& similiter Caieta. licA. tenuerit s Indulgetia est remissio, dici ς nulla autoritate Augustini, Hieronymi & alioru antiquorum doctorum aut scripturae fundantur Indulgentiarum cocessiones sed solum autoritate Ecclesiae& pontificum a trecentis annis huc usq;. Sed certe hoc eorum dictum est falsum,ut patet ex dictis. Quia autoritate Euangelis seu Christi data est potestas remissio nis peccatorum,aut dispesandi thesauru :& per consequens potestas Indulgentiarum. Et quidem si nunc est in Ecclesia haec pol stas a Christo,ut probatum est,ergo suit semper.Na quaero quando collata est haec potestas 'de nouo Ecclesiae, si non fuit ab ipse
Christo per Apostolos de in Apostolis seu in Petro collataξVnde
82쪽
haecnbua potestasZergo. Et quide omnes sancti a tepore Aposta toruloquutur de Indulgeths &fbitvsus e uino qui desiit, nomi ne Indulgetit, sed sub nomine remissiois aut relaxatiois peccatorii aut poenarii:&ita erat in usu etia extra sacrametu illas coceder licet no da saepe nec in tanta copia liciti nuc,sed fiebat certe,dc paucς remisitones & raro ex causa rationabili. Nuc aut sub nomine Indulgetiae& remissionis ci relaxatiois 5 absolutiois poenarus eu peccatorii, de sub nomine distensationis de comunicationis thetauri Ecclesiae sunt si pelargillimae Indulsentiae ex causa rationabili. Et qui de id ex pia Spirii' sancti dispolitione creditur nunc 'fictum ut ubi abundat delictum ibi& gratia superabundet, RO.
s. ut dicit Alex. Hall. parte. .q. 83 membro. s. &Bona. , .dist. m.de ibi comuniter doct.ut etiam refert Gabries inCano lectio. 7. O. P.&eius supplementu in .4.dist, s.q .art. 2.wpO. . Olimnaq; non erant tot neq; ta grauis eccata:& homines parati erat sitas implere pςnitentium hic aute econtra totum est : unde & Eeclesia Spiritii sancto illuminata ad remedium Indulgentiaru pro tepore neces,itatis diuinitus sibi praeparatum ut diximus prouide recurrit . Ideo non est cur de tam abundanti beneficio quaeramur aut scandalizemur sed gratias poties agamus. Contra supra dicta praecipue contra secundam particulam, Argis. cubi dictum est quod extra sacramentum potest Ecclesia concedere Indulgentias,arguitur sexcupliciter. Prim3,quia essectus sacramenti non potest conferri per aliquem praeter Christum sine sacramento,sed remissio poenae temporalis debitae Deo pro peccatis est essectus sacramenti : ergo consequent lapatet,& maior probatur. Quia conferre essectum sacramenti sine sacramento expectat ad claues excellentiae, quas constat non esse absolute c5 municatas Papae aut Ecclesiae,sed soli Christo reseruatas, ut communis de catholica doctrina doctorum tenet Ecclesiae. Minor autem patet . Quia per baptismum &per satisfactionem, quae est tertia pars sacramenti poenitentiae, fit absolutio a poenis debitis pro peccatis, sicut de ab ipso peccato, ergo. Secundi; arguitur ad idem Quia si Indulgentia est absolimo seu remissio, ergo
eodem modo fit a peccatis & a poenis peccatorum . Patet consequentia.Tum quia indifferenter conceditur utraq potestas, Matiliae. u .i8 dc Ioann.1 Quortim remiseritis peccata.Tuni etiam
83쪽
1 F. A. C ordub. De Indulgentiis.
Indulgentiae est actus iurisdictionis. Tertio arguitur ad idem
' Quia Ecclesia noli potest hominibus augere seu dare merita aut praemia extra sacramenta applicando merita Christi& sanctorum seu dispensando thesaurum spiritualem Ecelesiae extra lacra
nacta,ergo nec auferre malum poenae applicando thesaurum extra sacramenta per viam Indulgentiae. Antecedens patet & consequentia probatur. Quia eiusdem rationis & facultatis est addere seu augere bonum x tollere malum, quia eadem est ratio op pi,sitorum . ε Quar d arguitur ad idem. Quia n ulla ratio vide- tur siliscies quare ii indulgentia est remissio poenarum fiat aliter quam perviam sacramenti etiam si si dispensatio thesauri quod
haret. Nam illa ratio quae ab aliquibus solet dari, q, talicet si eona communia Ecclesiae sunt dispensabilia perpr sidentem Ecesesiae dia & potestas concella Ecclesiae potest exerceri ab ea extra sacramenta,hςc ratio non est sussiciens.Tum quia petit principium in antecedctedc consequente.Nam conceditur quidem ς communia bona Ecclesiae spectatia ad remissionem peccatorum & potestas ei concessa potest quidem ab ea exerceri,sed noti, quomodolibet sed certo modo a Christo taxato scilicet per sacramenta: & datos, unum concedatur dispensari seu exerceri sine sacramento.non sequitur quod ergo &quodlibet. Item nec valet alia ratio aliorum quod scilicet sequeretur , qudd stiperque latisfactiones sanctorum frustra dicerentur repositae in thesauro
Ecclesae ad Indulgentias si non pollunt dispensari egentibus
per Indulgentias extra sacramenta. Quod sic probare nituntur. Quia illae satissectiones sanctorum non possent communicari per sacramenta ex quo non dederunt virtutem aliquam sacramentis,sici t satisfactiones Christi quae dederiint virtutem stacramentis : si ergo non possent dispensari nisi per sacramenta: ergo nullo modo possent nobis comunicari. Sicque frustra repostae dicerentur in thesauro Ecclesiae ad Indulgentias. Sed certa haec ratio etiam videtur insufficiens ad probandum qiidd Indulgentiae possunt concedi extra sacramenta, Quod patet quia negatur illa sequela. Et ad eius probationem, dico quod licet satisfactiones sanctorum non dederunt virtutem sacramentis,possunt tamen nobis communicari per sacramenta, sicut nunc post absolutionem facramentalem culparum conceditur per sacerdodotem habentem autoritatem ad id aliqua Indulgentia habe lib.
84쪽
tibus bullas ad id ut patet. Sicque non essent frustra ex quo aliquo modo, scilicet per viam sacramenti S non extra nec aliter possunt nobis communicari, ergo nulla ratio videtur sui sciens, ut dictum est . Item quinio arguitur ad idem. Quia dato smaneat ii .esaurus satisfactionum, tunc pontificis esset solum rogare Deum quod applicetur talibus aut talibus vitiis aut defunctis,non autem autoritatiuὶ applicare. Ratio, quia eius non est Dominus nisi solus Christus cui Apocalipsis octavo, Datas intilli incensa multa ut daret de oration ibus sanctorum omnium super altare aureum , quod est ante thronum Dei &e. Per hoc
autem quod Papa rogat non sequiturqudd infallibiliter ita Deus accentet, ergo . Item sexid , quia eodem modo sequeretur u fuissent indulgentiae in lege veteri, quia eodem modo possent pontifices dispensare thesaurum Synagogae spiritualem ex quo praela iis communitati potest dispensare thesaurum eius, ut dictum est supra. Respondeo ad primum distinguendo maiorem. Dico enim quod inae sacramento in actu vel in voto suscepto conferre esse -ctum eius principalem vel proprium & totalem & simpliciter: hoe benὸ spectat ad claues seu potestatem excellentiae ,&sic soli Christo conuenit hoc, & sic concedi tu maior ad hunc sensum, sed tunc negatur minor ,ut patebit. Contare autem essectum partialem seu minus principalem sacramenti, hoc benEpotest pertinere ad claues ministerii de ad alios: & sic negatur maior. Et sic ad minorem dico,qiidd remissio poenae temporalis debitae pro peccato non est effectus proprius totalis aut simpliciter ullius sacraments,licet sit effectus partialis aut secundum quid sacramenii baptismi & etiam aliorum sacrametatoriim,
quod patet. Quia potest effici etiam sine ullo sacramento & sne actu clauii im, ut patet. QAia potest fieri vel per proprios actus
poenitentis vel amicorum satisfacere volentium pro alio secundum communiter divit res,vi supra,quaestione.3. in responsione ad quintum argumentum dictum est.' Ad secudum respundeo ' ι' negando consequentiam:& ad eius probationem iam rc Osum est supra in prima probatione secundae particulae, contra quam
procedit hoc argumentum, ibi vide latius Ad teritii in arpit mentum respondeo secundum Adria. in materia de Indulgetiis negando consequentiam:& negatur 2 v ruq; sit et iisdem ratio f a nis.
85쪽
nis. Primd,quia satisfacere possumus secundiim rigorem iussi- tiae pro alio stante lege: mereri autem gloriam non,nisi de congruo:quia & est diuinae libertatis si nos audiat pro aliis. Haec ille. Sed quia hoc non videtur verum, ut patet ex supra dictis. q. 3. ubi dictum est i satisfacere pro alio non possumus ex rigore itillitiae Altera sed ex condecentiatam dira . Ideo secundd& melius respondeo Respis A negando praedictam consequentia. Quia non est in facultate Ecclesiae cuiquaan sanctorum sita merita aut praena ia detrahere &A ., teri applicar com hoc esset in praeiudicium sanctorum secta de satisfactori)s ut talibus quia qud ad vim satisfactivam superabundant in sanctis. De Christo aute specialiter dico, i eius merita ,ut habent rationem meriti de condigno,sunt nobis communicabilia,sed non nisi per sacramenta in actu vel in voto,quia lic ipse voluit,& statuit,& quia eius gratia est capitalis & uniuersalis & infinite acceptata pro nobis eius merita, & nihil ipsi detrahitur ex hoc,ut latius de hoc doctores in tertio distinctione. 18. & sic ibi
'εθ. ad non est omnino eadem ratio oppositorum contrarie aut con radictorie. Ad quartum respondeo,u, non propter illas rati nes ibi tactas in argumento id tenetiar ut in secunda particula dictum est quod extra sacramenta potest Ecclesia concedere Indul
V . ad ΠΠxi sed pro Her illas qxiae supra tactae sunt quae sunt sufficien - Ad quintum negatur assimplum,& ad eius probationem respondeo, quddlices Christus sit dominus principalis,
Papa autem dc alia quibus ipse concesserit ut infra, quaestione. a Io. habetur sunt dispensatores a Christo autoritate dispensandi hi his xhς Gurum habentes. f Ad sextum respondeo negando' seqitelam. Quia cum in lege veteri non suisset solutio redemptioque facta per Christum, ideo non erat remissio peccatorum per viam sacramenti alicuius, ided & non erat potestas indulgentia rum ad id concessa a Deo ullo modo intra aut extra sacramentu, neque autoritas seu potestas clauis ad id, neque potestas dispen- qume sandi thesaurum,qui tunc nondum erat, & sic patet responsio.' --. . Septi md principaliter cotra prςdicta specialiter contra. i. dc. 3. particu am arguitur, Quia si Ecclesia haberet potestatem semper ad concedendum Indulgentias, ergo certe hoc fecisset a principio primitiuae Ecclesiae& non reseruaret tam excellens auxilium in haec ultima tempora:aut detur ratio de hoc. Respon
deo concededo p Ecclesia a suo principio,scilicet a tepore Aposto
86쪽
stolorum via est Indulgenti js & remistione peccatorum, licet nosub nomine Indulgentiae quamuis frequentia S abundantia&nomen Indulgentiarum sint reseruata in haec ultima tempora,vt sit pra in probatione tertiae particulae dictum est contra Roffen. i& Durandia m Ratio autem quare de hoc steque ii remedio & a bundanti gratia Deus de Ecclesia per Spiritum sanctum illuminata prouidit in iis temporibus iam supra tacta est secundum Alex. Bonauetura ekGabriel .in Cano. lect s7.O.P.ut scilicet in maiori necessitate de maiori de utiliori remedio Puideret iuxta illud ad I o. s. Vbi abundauit delictu ibi superabudauit degia. Tuc enim minus peccabatur,& valde bonis operit,'& poenitentiis etia secudum rigorem Canonum poenitentialium insistebatur, ut legitur . de multis sanctis de martyribus in Vitis patrum &alias hystori)s: erantq; homines proni ad praedictas poenitentias implendas,nuc autem econtra quia ab udate iniquitate refrigescit charitas. Ided tunc non fuit neccssarius usus creber & ab udans Indulgentiarii. Quia sertὸ claues Ecclesiae inutiliter agerent & ludibrio habereti tur. Nunc autem necessarius dc utilis eli usus creber de abundans Vlps In- Indulgentiarum,ut vel sic ad bona opera per quae lucramur Indul dubetia
gentias & ad gratiarum actionem pro tanto beneficio prouoce- - necesmur. Et cauendum est ne simus ingrati tanto beneficio aut ne eo sarius. abutamur. Ad idem est Alexand. Hall. parte. .q.8 membro.s.&Bonauen.& communiter doctores in. Alexan. . distinct. ro.&suplementum Ga- Bonaue. ait brielis in quarto. distin. s. , Gabriel.
87쪽
V trum Indulgentiae ut tulis mittant culpam videnam tantum temporalem, quam p am. Espondeo per Unicam propo
sitionem . Indulgentiae ut tales non remittunt culpam, sed solum poena temporalem Deo deuitam pro peccatis personalibus i quo ad culpam remissis& praeteritis. Dicitur φ Indulgetiar ut tales scilicet ut selam habent vim Indulgentiae,secus ratione boni operis adiuncti propter quod conceditur Indulgentia, aut ratio'. ne alterius con cestionis seu ficultatis adiunctae ad ab luendum a peccatis & censuris, ut comuniter conceditur in bullis quae circunseruntur, aut ut creditur concedi quando concedit Papa, accipiens bullam aut faciens tale quid absoluatur plenariὸ a culpa & poena,vt proximὰ dicetur in probatione primae partis huiu propositionis. Ergo proposito sic intellecta habet duas partes quaru prima est n egativa,*. sIndulgentiae ut tales no remittunt
culpa. Quae ibatur dupliciter. Primd,quia ex quo Indulgetia Gildm semet satisfactione paenitetiale,id est,pς ae debit pro petricatota qud ad culpa dimisse,ergo pr supponit remissione culpaeia facta per sacram entu aut per contritione. Patet consequetia Mantecedens bpbatur. Tu quia per Indulgentia soldin fit solutio petnae debitae ex thesauro applicato. Thesaurus asit praefat' solum costat ex satisfactionib' Christi & sanctoru ut sunt satisfactiones e narum, ut supra.q. 3. dictu est. Et sic patet 2, Indulgetia ut talis B. Iam si iecedit loco satis ionis debitae pro peccato quoad vim si, buctivam:erm patet antecedens. Tu etiam quia in ca.Cum ex eo, te por & re. habetur 91 per indulgentias indiscretas poenitentialis satisfictio eneruatur. ergo succedit loco satisfactionis poenς debitae, go solum remittit teporalem poena debita quae per satisfactioneni poenitentiale remittenda esset,ergo no culpa, Hic praesupponituri ex peccato manet reat' culpae&poenae seu obligatio ad poena ςterna o talis culpa & obibatio ad poena aeternarcmittitur perc5trittione aut per sacrametu,& coinutatur illamna aetcrna in debitu poenae teporallis:& sic post culpa dimissa manet obligatioad petita teporale praesita hic vel in purgatorio sol
88쪽
.eda ut habetur insta. q.130& haec poena teporalis est quae remittitur& soluitur per indulgentias,ut probatu est. Secsidd pbatur eade prima pars. Quia remissionem culpae no potest operari quis citra Deum nisi vel dispositiuE,& hoc fit per contritione vel ministerialiter,& hoc fit per ministratione sacramenti & virtute si ameti. Indiligetia aut nil istorii est,ut pater,ergo ut talis est Indulgentia formanter non remittit culpa,neq; Papa per Indulgentias potest remittere culpa aliqua sub ratione culpae. Et in i)s communiter cocordat doct. ut etia refert Thomas in addi. terti q.rs. t,t. in resposione ad tertiuidc Florent. pari. l. tit IO.ca . . S.
.&.s ic Siluest. tit. Indulgentia q.io. Vnde patet et si peccat si veniale ia transactu habet ratione reat' culpae distincta ab obligatione poenae teporalis ei debit secudu Thoma & sequaces, tunc illa culpa non remittitur per Indulgentias, neq; pqna teporalis ei debita,du manet ipsa culpa aut eius rea ,sed oportet ui prios inti culpa sit remissa per aliqua displicetia vel alias. Si aut idem sit reatus culpae peccati venialis iam transactivi, obligatio ad poena reporalem ei debitam secunda Scotu & sequaces: tunc per indulgentia remittitur ille reat' culpae venialis,id est, illa obligatio ad poena temporale nisi actu placeat tale peccatu veniale Faciunt ad hoc ea quae in fra.q ' . habetur secundu Adri. contra Palud Patet etia secsidd,s, illud quod comuniter dicit ur in bullis,q,.s per Indulgetias coceditur remisito peccatorii, intelligitur .i.poenarudebitarii pro peccatis. Na peccatu saepe accipitur pro p a peccati,ut Luc. 7. Remiti situr ei peccata multa. i. poenae peccatota tueremissae sunt,& ibi Chἱus ei cocessit Indulgetia plenaria, quia iaquoad culpa erat per cotritione remissa peccata ei' scam comuniter doct. Ite.i. Pet. 2. Peccata nia ipse pertulit.i. trina debitamnsis peccatis,&.I.Machab.ir. Vt a peccatisset natur. i. ap isdebitisi peccatis hui' vitae, ut hoc etia refert supplemetu Gabri. in. .dist. s. q. 3.art. I.nota I. CPatet etia tertida, illud quod saepe c5eeditur iubileus scilicet vel Indulgentia plenaria a citi pa & poena in rigore verborum est salsum ut sonat,ut dicit Florent.Siluest.&supprementa ubi supra.Sed Φpter reueremia verboru Papae aut Ecclesiae sic saepe loquetis,& propter usum loquendi potest&debet sano modo intelligi. Sie scilicet φ ibi remittitur culpa no quidem ratione Indulgentiae, sed ratione contritionis vel sacramenti,quaeculpa praerequis tur rςaussa ad cosequenda indulgentia
89쪽
.. F. A. Cordub. De Indulgentiis
a poena. Seu quia in talibus Iubileis de Indulgenti s plena 's a culpa dc poena quoties lic conceduntur, conceditur etiam autoritas
ut talis absoluatur sacramentaliter ab omni peccato quo ad culpa etiam de reseruatis,ut piὰ & comuniter creditur,& sic est sti cu i riae: secos a censuris nisi specialiter exprimantur aut concedantur. Ided inolevit usus dicentium p talis Indulgentia ablatuit a culpa de poena,vt dictum est.Qu'd etiam innuitur ex eo quod in Clem. Religiosi de priuileg. de de pae.& re capit. Abusionibus. Papa prohibet quaestoribus eleemosynarum praedicatibus, ne di cant aut concedant Indulgentiam plenariam a culpa & poena cientibus eis eleemosynas. Et ratio est secundum gloss. ibidem. Glu Quia talis modus loquendi non permittitur,nec habet veru nisi in indulgenti s plenari)s vel Iubileis concessis per Papam eun-.tibus in terram sanctam,vel accipientibus Cruciatam, & adsen- ta. sum praedictum. Nota etiam q, aliud est concedere Indulgentia plenariam a culpa &pqna,aliud absoluere plenarie a culpa &pce ' na, ut de hoc latios infra.quaestione.38. propositione secunda
GeuisD- Secund) pars propositionis est,* Indulgentiae vitalestari n. mixtur solum poena temporale Deo debita pro peccatis perso- Aoniis ii libus iampraeteritis,dcia qud ad culpa remissis. Probatur pri-bathri v solam poena remittui. inita Indulgentiaesiquid operatur
--ctu est ergo poena. Qudd aut solum poena teporale & no perna patet. Quia pςna Gerna no remittiturnis per id perqd culpa mortalis. Na eo ipso Q culpa remittitur,ta cosequeter remittitur. poena cterna hostilis Sexterminatiua seu obligario ad eam: quia. illa non conuenit filis gratiae habentibus ius ad ii reditatem glo. riae remisia culpa mortali. Sed culpa non remittitur per Indulgentiam ut dictum est,ergo idem iudicium de poena ςternaci seque' te seu concomitate ipsam culpam. Quae quide poena ternasi sic non remittiturbam in inserno fit irremissibilis state lege. Et nocuro hic ampli' disputare an poena teporalis debita pro peccatos .f., VH eria oniali ia qud ad culpain hac vita remisso,ei 'qui secundu Thoma. Probabilius enim mihi, saluo meliori iudicio, pro nuc videtur,q, etiam si secuitu Scotum ibi in inferno tollatur
aut remittaturiatisipatiendo, tame perfusasta vivorum aut per
90쪽
no est in statu quo possit iuuari ullo modo ad beatitudine P alio
in opera,ex quo non existentibus in gratia nec de numero in brorum Christi & Ecclesiae no valet fieri charitatiua communicatio . Quia in in serno nulla est redemptio secudum communiter docto in hoc c5cordantes,ut etia resert Gabriel in cano lech. s , .litera S.ut de hoc etiam habetur infra. l. ao. in responsione ad primum argumentum,ibi vide si placet, & cocordat Medina de oratione.q. 2S. Ex quo patet error Mayronis & aliquorum dicentium cy per Indulgetias remittitur etiam poena pr dicta inseritu de sun dantur in textu de poen. dist. 3. cap. vltimo,ubi dicituri bona facta in mortali valent ad tollerabilius iudicium subeunduimSed certὰ hoc eorum Knda metu,nil facit pro eis, ut patet. Quia intelligitur praedictum capitulum non quidem sic,qudd bona pera ipsorum minuant poenam eis debitam in inferno pro abii eorum peccatis: sed sic scilicet'non agendo malum & inciendo bonum non augetur ess poena insemi, ut communiter glossatura doctoribus, & latius agit Gabriel ubi supra& suma Angelicatitu. Indulgentia. f. i. Item quia dato φ per eorum bona opera minueretur eorum poena infernalis,non tamen sequitur φ ergo per opera aliorum,auimper Indulgentias,quia non potest hoc auxilium eis communicari, ut dictum est,ut etiam de hoc habetur infra q 2o per totum,&in responsione ad primum.argumentum ibidem .V bi habetur requiritur e sit in mitu gratiae is cui vale re debet Indulgentia. Et quidem aperte est contra eos cap. Tres sunt,depoen. dist. I.&ca. Verbum.&de consecra dist. .ca. O innes: ubi patet intentu.& facit ca. Maiores,de baptismo. g. Hievero dicimus & expresse ad pmpositum facit extrauagan. Clem Vnigenitus. de poen.& re. Vbi dicit q, thesaurum Christus geclesiae militanti acquisiuit,volens suis fili)s thesaurizare, fidelibu dispensandum,& vere poenitentibus applicanduim,&c.Nucautem damnati in insemo non sunt de Ecclesia militanti, neque fi lii,neque fideles,neque poenitentes,ergo eis nullo modo prosunt Indulgentiae ad releuationem suae poenae aeternae cuiuscunque. Sequitur alia panicula Deo debitam quia Indulgentia non remittit poenam iudicialem debita hominibus aut Ecclesiae, aut in sero contentioso, ideo secundum Thomam religiosi per has
Indulgentias non liberantur a poenitentiis sibi iniunctis in capitulo per suos prauatos . Ratio horψm est,quia Indulgentia solum