Thesaurus sacrorum rituum, seu Commentaria in rubricas missalis et breviarii Romani, authore adm. reverendo p. d. Batholomaeo Gavanto ... Editio novissima ... Tomus primus secundus

발행: 1734년

분량: 331페이지

출처: archive.org

분류: 축제 & 제례

51쪽

28 Comment. in Rubr. Missalis, Pars I. Tt. X. s XL

f In fine Evangelii 2 Ministro respondetur, Laus tibi Christe: quod etiam dicitur

in fine illius partis Palsionis, quae legitur in tono Evangelii, g praeterquam in Parasceve. Postea si dicendum est, dicitur Credo.

b Dieis r Evangetium. Vox Graeca, quae latinitate donata sonat bonum nuntium, Isidor. M. l. cap. I r. accipitor hic pro textu historiae Evangelicae . quem Apostoli in Missa legebant, quoὸ Schulting. yart. ι. cap. 9. exeo Pauli dein est, quod de Luca est, C Uus Lora es an Eν-- gelio Per omnes Ecclesias. Successores Apostolorum legi curarunt in Milla, ut testantur Liturgiae omnes & Strabo ea te aa.Alexander Papa firmavit usum decreto, Radulph. Propos as. 3c Gemina lib. ρ. c. t. Est autem Evangelium principale omnium, quae dicuntur in Missa. Sicut enim Caput corpori praee minet, & illi reliqua consentiunt; ita Evangelium se habet cum toto Misis officio, Ruperi. bb. . cap. 37. V rbum Verbi est, Sermo sermonis,M Sapientia Sapiemtiae, Innocent. III. lib. a. e. I. Evangeliarium per annum Hieron. composuit, ex Gemma tib. t. cap. ly cerias enim statas lectiones Evangelicas legi, testatur August. μαι neps. Dan. t. e B in prιncipio Evangelu. Ita ordo RO- manus; ut populus ait, silentium praebeat,artentus & benevolus fiat; quod ostendit ille per ea

verba, Et cum imu tuo; quod notat Ruperi. I. F. cap. 36. Nam& Apostoli salutabant primum di centra,Pax hme damua, Gemma M. l. ca' as. d minissequentia,&c. Ex ordine Roma .no, quo docilis etiam fiat idem populus, Ru-

TTI .loes citato.sequentia vero hoc loco est nu

meri pluralis, id est, ea quae sequuntur in textu

Evangelistae, Durand. M. ..ca' a . e Gloria tώι Domine. Chrysost in . an litur-Pa. Dicar,qui promptior non est, ut cum fructu capiat verba Evangelii, Gloria ιιιι Domine. Ita Amalar. tib. s. cap. ι . Vel qui capiunt, glorificent Dominum, qui mittit verbum salutis, indicitur AN.l . Ruperi. M. δ. cap.36. vel sapientiam de sermonem Dei hunc esse omnes nos

credentes,clamemus, Sti, DL Domine. Ita e

plicat S.Germanan Theoria rerumEMULOcαν. Ante textum Evangelii praemittitur, In illa tempore, praeterquam, quando est initium Evangelii, vel in primis verbis textus describitur tempus proprium illius narrationis, ut , --quimodecimo, Ensabeth ampletum es, &c. f In sine Evangebι. Refert Durand. libro . cap. a 3. varios ritus. didam dicebant, Amen, hoc est, verum, vel fiat; alii, Deo grasias : alii

Beneiuctus qua venit in nomine Domim et nos

Christum laudamus, de quo narratum est in tavangelio, sed verba non sunt antiquiora Buris

chardo, qui ea refert, & ante eum nemo.

g 'Merquam ιn Parasceve in Christo fuit dies improperii, non laudis.

De Smbolo. XI.

B CYmbolum dicituri post Evangelium lin omnibus Dominicis per annu, etiamsi in illis fiat de sesto, in quo alias non diceretur. m In tribus Missis de Nativitate. Domini,&deinceps usque ad octavam Beati Joannis Apostoli inelusve. u In Epiphania. & per octavam. Feria quinta o in Coena Domini. In Paschate resurrectionis, & per octavam. q In Ascensione Domini, & per octavam. r In Pentecoste,& per octavam. s Insesto corporis Christi,&per octavam. t In omnibus Festis R. Mariae, & per octavas. v In sinis duodecim A postolorum,& Evangelistarum S per octavas. x In utraq; Cathedra S. Petri, & in festo S. Petri ad vincula. In festis Conversio , ct Commemorationis sancti Pauli Apostoli. In festo S. Ioannis ante portam latinam. In sesto S. BarnabaeApostoli.3 In festis Inventionis & Exaltationis S.Crucis.

52쪽

De Symbolo. 29

Σ In Tran,figuratione Domini. a In stitis Angelorum. In sesto , S. Mariae Magdalenae. In sellis e quatuor Doctoriam, videlicet Gregorii, Ambrosii. Augustini &Hieronymi, addito sesto S. Thomae de Aquin. S. Bonaventurae. Item in sestis Doctorum Athanasii, Basilii, Gregorii NaZianaena,& Joannis Chrylostomi. In die doctavarum S. Ioannis Baptistae, & S. Laurentii. In sestoe omnium Sanctorum, &per o lavam. n Dedicationibus S. Salvatoris, dc SS. Apostolorum Petri & Pauli: in anniversario dedicationis Propriae Ecclesiae, & per octavam. In die consecrationis Eccletiae, vel altaris. In sestis Sanctorum, g quibus dedicata est Ecclesia. & ubi hhabetur corpus, vel insignis Reliquia Sancti, de quo agitur. In die ι Creationis, &Coronationis summi Pontificis,&in anniversario Huldem diei. In die&in anniversario te lectionis & consecrationis Episcopi. Item in omnibus sestis, in quae in domi nicis,& infra octavas celebrantur, in quibus ratione dominicae & octavae dici debet. Item in selio n Patroni alicujus loci, vel tituli taciei non autem alicujus capellar, vel altaris) L in sellis principalibus ordinum, & per eorum octavas in Ecclesiis tantum illius ordinis. Item dicitur Credo in Mistis votivis, quae 1olemniter pro re gravi, vel pro publica Ecclesiae caula celebiantur.

h Mmbolum. Hoc est indietum seu signum, seu collatio ἔ quia Simbolum Apostolorum est indicium fidei, eiuldemque regula. & continet

Omnes articulos eiusdem, Itid. Δλa. dedis.OD. c. aa. Hymnologia Catholica, seu Hierarchica Euchari itia dicitur a Dionys apud Lindanum aes sinu iam S. Petri. Symbolum autem,quod recitamus in Missi,non est Apostolorum . quod initio Ecclesiae cantabatur in Mim, ex Dion. Areop c.i p. s. de Eccles Hiarari Δc habetur an La- Τι.ι S. Petra, neque est Nicaenum, quod deinde recitari jussit in Milla S. Marcus, qui lancho Silvestro successit, ex Bernone cap. as. de c. Amsa, quod tamen negat B. O. . anm sas. dc probat ex Rufino in Symbolum .sed est Conliantinopolitanum, cum additione, Disoque proce--, facta in Concilio Toletano sub Leone l. ex

Baron. ann. I. seu in Concilio Rom.a Dama. se, ut probat Steph. Duran. lis. a. c. a .dc Optime. Quod Symbolum idem Damasus Papa diei

decrevit ex Ri peri. tib. a. cap. a ι. & quasi esset aptius modulis sonorum, inquit Strabo c. aa. Neque est tamen Constantinopolitanum Pu

tum ; sed dici poteth Ecclesiasticum, ex Democharet f. . l. . Purum enim a Gregorio Nisseno scriptum fuit, & approbatum in Concilio

Constantinopolitano, ex Niceph.M.ta .c. s. de quo Baron. ann. 33 . quod paulo diversum est ab eo,quod dicimus.Romae vero non dicebatur, ut ex mox dicendis patebit.

i Pos E uetium. Ex decreto S. Marci Symbolum post Evangelium dicitur, Radulph.

Propos as. ut per sanctum Evangelium corde eredatur ad justitiam, & per Symbolum ore fiat consessio ad salutem, S: rabo c. aa. omnes enim enotum impietatus, perfidiaeque blaspheinias calcat, & ob hoc univerIis E esiis pari confisi sionc populo conclamatur, Isit. M. l. cap. Lb. Dicendum est autem, quod ideo Ecclesia Romana non recitabat, quia t& inquit Berno, se hoc audisse a Romanis) nulla unquam suisthaereseos fece infecta. Nam, Henrico Imperatore instante, benedictus Papa VIII. hunc Roma ritum instituit, ex eod. Bernone, qui aderat, cap. a. de q/ubusdam ad Missam s it Bitonius quoque anno i I . sub Benedicto VIII. ω tum esse Symbolum Constantinopolitanum diei in Milla Romae, ita ut non antea tradit, Scdolet mutatum fuisse Romae hunc ritum Romanae fidei intemerarae testem. t In omnibus dominicis. J Walfrid. Strabo c. aa. ex Couestis Toletano,quia in Symbolo ha

53쪽

betur articulus Iesurrectionis Christi,Innocent. III. Bb. a. o. Iam In tribus Aussis. De Natali Domini docet blieres. e . . . De octava, quia omnes dies insta octavam pro una festivitate computantur,

ut tradit Radolph .prensas. Et quia octavae significant resi rectionem mortuorum, quae con

tinetur in Symbolo, innocent. III. loco citato. Sed ad verte, quod in octava S. Stephani dieitur Credo, propter octavani S. Ioannis Apostoli, de quo est eadem regula cum Apostolis, ut mox dicemus. n In Epiphania. Microton ubisupra: quia sestum Domini, & in ea cel bratur praeterea festum Bapti si natis, de quo in Symbolo, Con

reor unum Myti a. quod annotavit Innocent.

III. Deo cit. ubi & Symboli meminit insta octavam Epiphaniae recitandi. o In Cana Domini. Innocent. III. loco cit. quia, inquit ad Eucharistiam respicit illud, Gn.ctorum Commumonem: quod quamvis non legatur in symbolo Missae Constantinopolitano, puto contineri tamen meo ejusdem verbo, IAnum Baptissma: per quod una est Sanctorum generatio , dc per Eucharistiam deinde, quae lac dicitur l. Perr. a. una tactatio Ac nutritio ι vel in eo verbo, una anctam Ecclesiaram Catholicam, es Apostolicam, ut explicat Durand. bb. o. c. n. p Paschate resurremonis.) Radulph. de Innocent. Ac s citatιs, de ratio patet, quia de resurrecta e Domini in Symbola fit commm

moratio.

q In Ascensione Dominι.ὶ Quia festum D mini, Microlog. de habetur articulus, Innocentius III. r In Poto e) Radulph. supra: quia dicitur, Credo in Spιratum sanctum, ut ait Inn Ceutius III.

s Infesta Corporis Christi. Ratione supra

allata de Coena Domini. Urbanus I v. instituit. t In amnitas se s B. Maria. in Microton cap. b. quia de ea in Symbolo, Innocent. III.

qui tamen mentionem facit instavae tantum asissemptionis beatae Virginis, non octavae nativiolatis ejusdem.

v Iu festis daedecim A solorum. in De Apostolis Microluoso citi quia Symboli auctore S: de quia dicitur in Symbolo, Apostolicam GHe-

1n,quod habet Durand. G. .c .ay. Evangelistae censentur Apostolici viri, Ac Symbolum in eorum Festis iacebatur, teste Durando νbi

dem.

x In utraque Cathedra, dcc. Microl. loco emtato, de ratio patet ex titulo Apostolico, de septem his Festis. y In Festo Inventiorus, δα. ) Microl. Aia. de his duobus sestis; de de Cruce fit mentio in

Symbolo: crucifixus rasam Fro nobis. et In Transfiguratione Dominι. J Durand. istae tradit. Fellum Christi est. Non ergo renueret Microl. nec Innocentius III. quorum temporibus hoc festum desiderabatur. a In festis Angelo m. Innocent. III. loco cit.docet,dc ea ratione; quia cum dicimus Creatorem cati ta terra, intelligimus Deum Creatorem Angelicae naturae dc humanae. In Symbolo Missae expresse dicitur, de υm ilium, hoc est, Angelorum. A Damasci decretum filisse Symbolum in festis Angelorum, scribit Crassus

b S. Maria Magdalaena. Favet Innocent. III. quia in Christi Resiurrectione ea fuit Ap stolorum Apostola.c uuamor Doctorum. Ea ratio esse potest, quia ipsi docuere populos, & explicarunt Symboli mysteria: eo verbo quoque fortasse significantur, Cathoticam Ecclesiam et argumento simili sumpto a Durando supram verbo, Aponais beam; pro Apostolis. Et in festis quidem quatuorDoctorum Latino Tum dici testamrBurcharadus; imo dicitur etiam fuisse decretum a Gregorio XI. de Urbano VI. in aliis Graecorum, de S. Thomae. hissit Pius v. scinde Sixtus V. illud addidit sesto S. Bonaventurae. d Ommarum S. Dannis Eanista, dec. Ita Innocent.IILsed ea inquit de cause,quia veniunt insta octavas Apostoloruin Petri Ae Pauli, BeAssumptionis B. Virginis; unde 3e Praefiitiones dicuntur de Apostolis. Se de B. Virgine. Qua ratione dicitur etiamSymbolum in eorum festis,

54쪽

De Symbolo.

si occurram infra octavas alleujus Patroni loci, seu Tituli Melesiae, licet de octava nulla fiat Commemoratio in praedictis festis.

ro. & ratio est, quia in hoe sino veneramur RVirginem , Apostolos, & alios; quibus eo gruit recitatio Symboli. Innocent. putat hoc distum esse Dedicationis Ecclesiae omnium Sanctorum , de qua statim. f A Dedi eationibus. θ Microlog. loco citae. addit & eatilam Innocenti quia in Symbolo dieitur, Sanctam Ecclaesiam: dc valet in quatuor his sestivis rasibus Ecclesiarum.

rand. I. .e.as.hoc suisse in usu apud quosdam. Neque dicas, hane Rubricam esse eandem cum inferiori, de Titulo Ecclesiae; quia dantur Titus Ecelesiarum, qui non sunt Sanctorum, sed Sancti Sanctorum, ut Salvatoris, S. Crucis, &hujusmodi.h Hasetur eorpus deαὶ Symboli recitatio cum sit nobiliorum festorum propria,videtur addere solemnitatem Missis, in qua illud ,praeter supradictos dies, recitatur; Ee idcircb extenditur ad praesentern de sequentes casus in Rubrica descriptos. In Tra Iatione vero Sanctorum non dicerem Symbolum, nisi ossicium sit duplex, quod Translationi principalis tantum Patroni concedere solet sacra Rinnim Congregatio. Quae vero sit insignis Reliquia Sancti, rati ne cujus dici queat credo in Missa, eam esse ne dubites, ratione cujus officium duplex recitari potest.Gregorius enim XIII anno ls7 3.conces, sit Ecclesiis Hispaniarum, ut possint facere officium duplex de Sancto , cujus habetur caput, brachium, crus, quibus sacra Rituum Congregatio die g. Aprilis Isis. tanquam insignem liquiam, addidit eam partem corporis, in qua passiis est Martyr, modo sit integra , fic non parva. Quod si corpus habeatur integrum, aut illius magna pars,a sertiori Symbolum in Missa recitari debet. Praedicta vero intellige de Reliquiis approbaris,iit declaravit eadem sacra Comgregatio die s. iunia ιών. cs Vad/cta Her.

i orationis dec. J Et jure in tribus his casibus: quia Domnus Apostolicus nominatur in Litani is, caput est Ecclesiae Catholicae & Apostolicae, de qua in Symboloe de in Collectis pares sunt illae duae,pro Ecclesia, Ac pro Papa', quae cum sternativa, ad libitum Sacerdotis praescribuntur. i Elem s. dce. Si in consecratione Ecclesiarum, quanto magis in consecratione Epitcop rum & pertinent Episcopi ad eum articulum Catholicam Ecclesiam. Audi Ambrosium in ora ιιone de Obιtu fratrιssem: Advocavit Satyrus ad se Episcopum; nec ullam veram putavit, nisi verae fidei gratiam ; percunctatusque ex eo est, utrumnam cum Episcopis Catholicis, hoc est, cum Romana conveniret Ecclesia. Denique Vicarii sunt Apostolonim , ut dicitur in ordine Romano ex Cone. Nicaeno cap 4 . de Consecra tιone Oscops. In die consecrationis Episcopi aD serit dici Symbolum Burchardus. m Qua in Dominιcιs. J Innocent. VII. decrevit, dici Credo in Festis S. Joannis Baptistae, de

S. Laurentii, quando veniunt in Dominicis, ut

tione dicendum erit etiamSymbolum inVigiliis Nativitatis Domini, & Epiphaniae, de in Ocha va SS. Innocentum, si venerit in Dominica, nimirum ratione Dominicae, qui casus fuit missus in Missali. n Patrons alaevus loci. J Patronus &Titula.ris Ecclesiae sunt quidem primae classis, non ideblamen illis convenit, ut dicatur Gedor quia non dicitur in Festo S. Joannis Baptistae, quod est primae classis: sed quia , cum locus fiat celebrior , concurrente populo ad Festum Patroni, seu Tituli Ecclesiae quum est, ut sanctam fidem populus ibidem cum Clero conclamet, Ze profiteatur. Hinc dicitur Credo in Festo S. Joannis Baptistae in propria Ecalesia, ob locum de concursum populi; de ob eundem concursim dicitur Miam in Missa Votivis, quae solemniter celebrantur pro re gravi, de qua vide supra tu. ν.

n. . Solus autem concursiis populi non facit, ut

legitim dicatur Credo, est Rubricis: alioquin in Ecclesiis ruralibus in omnibus Festis diceretur

55쪽

3Σ Comment . in Rubr. Missius, Pars I. 'rit. XII.

In Vigi iis tutem,quae veniunt insta octavas, L ta varum majorum in Festo sancti Marcii ea- habentes Symbolum, non tamen dicitur Sym- dem enim est ratio in his Feriis majoribus: im h lum , sicut neque Hymnus Angelicus 4 quod a fortiori . si non in Rogationibus, ergo nee inhibetur in Missali, ex simili Rubrica, in Missa vigiliis, quibus illae praestant.

De Offertorio, Secretis, Praefationibus, s Canone. XILt. Iost Symbolum, vel si non sit dicendum, post Evangelium, o dicitur Do-x minus vobiscum Oremus e deinde offertorium .postea fit oblatio cum orationibus, ut in Ordine Misis. Qua oblatione laeti, dicuntur e orationes s

cretae,s secundum numerum orationum, quae clara voce in principio dictae sunt: sed ante primam orationem e non dicitur Dominus vobii cum, nec aliquid aliud ; sed dicto, Suscipiat Dominus saetificium , ablolute dicuntur, v neque etiam ante secundam orationem dicitur Oremus. x Terminatur autem prima&ultima Oratio, ut dictum est lupra in rubrica de orationibus: & secreto dicuntur usque ad illa verba in conclutione. 3 Per omnia iacula seculorum, quae clara voce proieruntur .& incipitur Praefatio.

O Dicitur Dominus viascum. J ordo Ro- Walaseid. Strabo e. a. ordo sanε conveniens. man.& introitum demonstrat ad aliud oscium, inquit Innocent.supra: nam sequitur praedic dum salutat Sacerdos operarios suos Amalarib. tionem Evangesti fides in corde, laus in osse s. es. ν 9.invitaturus quoque ad orationem m torio, fructiis in Sacrificio. Addit Alciain. e.F. tenet, nisi Dominus sit nobiscum, non Poste nos celebri Mista, imitationem populi Israel hoc fi- orare, Innocentius II l. libro a. cap. 13. eri, qui oblationes devota cum laude Deo ἡ- p ci emus. ordo item Rom. quo do mur, , ferre consueverat. ut stabiles simus in fide, quam professi sumus r Orationessecreta. Quia secreto dicuntur in Symbolo, Steph. Eduen. de Sacram Ais r. c. Amalar. lib.sa. ao. ordo Romanus eas hoc n

ra. vel precamur,ut voluntarium Sacrificium ac- mine vocar.

eeptabile sit Domino, nec despiciatur cum sacri- s Secun m numerum orataonum. Habet ficio Cain. Αaratu. loco cuato. . Radulph. I rop. as. cfarite eum B leth. cV. 3.q Deinde Ossertorium. Otilo Rom.&in An- t Non Heuur Dominus, Ec. Iamini ira di-tiphon. s. Gregorii, nomen hoc habetur. Porro est sacerdos, Domιnus vobiscum, & Oremus Oisertorium, auctore Isodoro ι b.6. ElymoLev. ante offertorium, quae salutatio & invitatio an-ιρ. quali ob ferrum. Fertum enim dicitur obla- tiquitiis erat ordinata ad orationem secretam actio, quae in altari offertur. Fertum sive s. retum. ante illam ab offertorio nulla prorsus inae ait Festus, genus libri dictum, quod crcbrius ad nebatur oratio, ut notat Microl. c. ιι .secundum sacra serebat: r. Vel dicitur offerto tum ab offe- usum Romanum. orationes en m, qt aenunctendo, quia timc oblationes fiunt, Innocent. III. dicuntur in oblatione, habent originem a Galli-ιb. a. e. v. vel est miserentium Canticum, Gem. eana Ecclesia, ut dicemustat. I. para. a. rubrβω- anima tib r. c. ροῦ. onerendam vocat etiam Α- tumgeneralium, ubi de ipsa oblatione. naalar. Ab. s. cap. 3η. v Neque dicιtur oremus. Burch. tum quia

Quis auctor Caelestinus,ex Dem hare, tom. dictum est ante offertorium ; tum quia ejus vice . cap. ρs. Eutychianus , ex Pctro ab Opmeer dae proxime ante dicitur, Orate fratres; tum quia . se. Misse, S. Gregorius, ex Gemma an. bb. r. & haec est inagis propria ratioὶ orationes se- cap. ιδ. inclinaverat prior in hanc sententiam αeto dicendae sunt Quis dicat ergo Oremus ρ an alia

56쪽

De Ossertorio, Secretis, 'Vat. m. 33

alta voce' inconcinna inret ruptior an submisia sed finis orationum, vult Innocent. III. M. P. c. voce quos invitamuε non audientes, omitti- 61. esse finem orationum , & esse principium mus igi mr convenientius. praefationis, ut ostendatur, ait, Christus lapis X Terminatur autem prima, Sce. Burchard. angularis, qui fecit utraque unum, propcque tipem de caulis quibus suprὶ de commemora- pallionem Judaeos continens & Gentiles, qui modiib. tιt. 7. urim. 7. de oratιone, Mi. q. per Philippnm adicrunt Iesum, Joan. I 1. sed

y Per omnιa saecula secolorum. Non est de nomine videtur quaestio. hoc initium praefationis, si proprie loquamur,2. et Praefationes autem dicuntur, ut in ordine Missae annotatum est;& a quae in Quadragesima, tempore Passionis, ιδc Palchali, & insta octavas propriae allignantur: dicuntur etiam e in dominicis. &seltis, quae illis temporibus celebrantur, nisi illa sella propriam praefationem habeant.

et 'efariones. Hoc est, Praelocutiones anta Canonem, Alciri n. de celebrat. A s. originem habent ab Ecclesiae primordiis; ex Clem. tib. t. cons. Apos. F. o. Dionysium auctorem facit Honor.in Gemma tis.1.αδρ.de Leonem Papam ibid. Praefationis communis auctoremGelasium dicit Alcvin. loco citato. aut cantari iussit, ut ait Gemma, aut forte limavit : quae tamen habetur in Liturgia S. Petri graeca. Novem praefationes enumerat ut antiquas,&approbat Pelagius Papa II. Q. . nimirum, Paschalem , de Ascensione Domini, de Pent coste, & de Natali Domini litae dicitur etiam in Missa de Sacrament Altatis,ex Radulph. loco citat.) de Epiphania, de Apostolis, de Sancta Trinitate, de Crure, de jejunio Quadragesimali, Sigeberi. de Pelagio ad annum DomIδ ι.εccan. Invenιmus. de consecr. distinct. . de hoc fortasse ordine compositae fuerunt; nam ordine

temporis positae sunt in Missali; quo eas cantari contingit. His, teste Radulp. 1Ldem. addidit decimam de B. virgine Maria Urbanus II. m

vel ex Bellum. M. a. de A g.c. tr. anno IoJo. 8c habetur can. Sanydrum 3.sinat. dis. o. Angeli vero omnes in Praefatione nominantur implicite in verbo mrtutes, ex Alcvin. loco cuato. Quia

Dominus virtutum, id est, Angelorum, ipse est

Rex gloria, Uri. n. ideoque nominantur Paulo ante consecrationem, quae creduntur sacrificio adesse, Microl. cap. t.

sum corda de Ieremia sumptum est. Legit

Tom. I. Clem. eo . tib. l. cap. I s. Sursum mentem ex

quo datur intelligi, Corda hine casus accusativi. cirritas agamus, de Apol toto, Rivlulph. sec.cit. Beata cierapium, Alauinus legit Seraphin, Aevult esse plurale generis neutrius. Serapnim autem esse generis masculini ue illud ab Hebraeis, hoc a Graecis derivare. Sed fallitur ; quia in U- turgia S. Petti legitur Seraphim per m, generis neutrius. Miror Caroli Magni magistrum haee minutiora persequi; sed minima Dei maxima sunt, & maxime observanda. Pleniorem Praef tionis declarationem lege apud Durand. lib. a.

Concluditur praefatio hymno trisagio. seu Angelico, qnem Victorialem Liturgia S. Petri,

Triumphalem SS. Jacobus de Marcus in Laturis Itis, cherubicum S. Germanus ιn Theoria, Alcuiniis Primaevum,vocant.Et quamvis vulgo hujus hymni, Sanctus, San tus, Saritas, . dcc. feratur auctor S. Sixtus; hic quidem decreto firmavit, ut Sacerdote incipiente, populus pro sequeretur; sed antea erat in usu, in Liturgiis praedictis,&meminit Clemens tib. I. con M. c. I b.desumptus autem est partim ab Isma o. partim ab Evangelio Mari s. a I. in quo Trinitas adoratur in unitate, de benedicitur Incarnatio

verbi, quod venit in nomine Domini. Addidit S. Istnatius illud , Benedictus qui venit, &c. si credimus Remigio Antisiodorensi in exposit. Missa. Bis dicitur Hosanna, id est, salva quaesio, ab antiquis temporibus. ordo Romanus,semel Angelorum nomine, semel nostro; quia Hym-E nus

57쪽

34 Comment. in Rubr. Missatis. Pars L Tit. XV

nas hic partim ab Angelis, partim ab hominibus concinitur,utper Christum immolatum genus humanum foetarum Lisse Angelis fateatur,

Gemma c. a. M. ι. Concilium autem Valensecan. b. statuit, ut diceretur in omnibus Missis,stiam Defunct tum.

in Quadragesima. Etiam in seriis Praefationem Dominicae dici. scribit Microl.

b Et Paschali. Eandem recitari Praefatio isnem usque ad Ascensionem, tradit Microl. c. Π.e Dominιcis es Fems, 6ce. Generale est Praefationum ut eorum temporibus & diebus in omni Missa continuentur, ubi propriae non habentur, Radulph. Propos as. per quod patet ratio sequentium Rubricarum n. s. Ο . Exciperistum S. Ioannis Evangelistae,cui datur Praefatio de Nativitate ex antiquo usu Capellae Papa- s, licet Eabeat Praefationem propriam; & item diem octavam S. Stephani, quae est infla octavam S. Joannis, in qua dicitur praefatio de Naistivitate, in gratiam Husdem Nativitatis. Excipe quoque Missam de Feria privilegiata, ut Litaniarum Majorum in Festo S. MarCi, ex Rubrica propria; & Missam Feriae quartae Temporum Occurrentem in octava Nativitatis beatae Virginis, in quibus dicitur Praefatio communis. ita sacra Rituum Congregatio die ra. Decembras. ι ab. & a simili Missam Uigiliae

S. Ioannis, seu Apostolorum infra octavam Corporis Christi, seu in die octava: & ratio est, quia praedictae Missae sunt Feriales; in quibus dissonaret cantus selemnis Praefationis, puta,de CorporeChristi Ferialis cantus non habetur ejusdem in Missali di id ed, si eut in Missa solemni Praefatio communis non potest non cantari : ita etiam in Missa ptivata de Vigilia communisPraefario recitari debet .Praeterea congruit communicatio Praefarionum festivarum aliis

Festis, de votivis quae aliqualem habent rationem Festi in non autem Feriis, & Vigiliis: unde de iis insequentia. mn cs .. regula damr: de his nihil in Rubricis r nihil, inquam, ut non dicas

esse casum omissum.

3. Si infra Octavam alicujus Festi, quod habet Praefationem propriam, occurrat festum ex majoribus, non habens propriam praefationem, dicitur praefatio de Oct va, quamvis de ea nulla fiat commemoratio in Missa. 4. In Missis Votivis dicitur etiam Praefatio propria, si propriam habeant; si vero non habuerint, dicitur Praefatio de Tempore, vel Octava, infra quam contigerit hujusmodi Millas celebrari: Alioquin praelatio communis. Et quando aliqua Misia Votiva pro causa publica solemniter celebratur; dicitur din cantu solemni, ut in Duplicibus. In Missis Defunctorum quocumque tempore semper dicitur

praefatio con=munis. d Acantu solemni. Qui nimirum assigna- Monendum hoe loco, Votivas Missas ins auit Festis Spiritus S. Trinitatis, sanctae Criscis, octavam NativitatisDomini non habere aliam

lanetae Maria,&c demptis verbis,quae non con- Praefarionem, quam de Nativitate, sicut & ktruunt votivae Missae, ut, in praefatione solem- stum S. Joannis, argumento a sertiori : de item, ni de Spiritu S. omittenda sunt ea verba in can- quod Praefatio de tempore, & de die idem si tu, hodierna die, quae conveniunt tantum Festo nat in hac Rubrica. Pentecostes, non Votivm Missis.

s. Post Praelationem incipitur e Canon Missae secreto, in quo serventur omnia, ut in ordine Missis; ubi ver Infra actionem g Communicantes, & Hanc igitur, vel alia, variari contingit, suo loco in propriis Missis annotatur.

58쪽

De Communione, Orationibus, uec. Ig

Legitimum, Optatus Milevit. tib.a. contra Parin men. Secretum Basilius de Syris sancto, e. a . ordinem necum, Isidor. δ. de Dimvis inlatis

cap. s. & Dionyc loco citata dicitur Achio, quia ex malafr. s. aa. in ea actione est legitimus ordo, & Regula fixa & stabilis ad Sacramenta conficienda. Auctor illius nestitur, antiquior est ordine Romano,in quo habetur Canon,uti jam usitavit ; & in Liturgia sancti Petti totus habetur, sed partim auctiis, saltem Sanctorum nominibus, post mortem Petri. Antiquior est omni memoria, inquit Bellumin. mox. cuan. loco, de quia nulla ibidem fit mentici Conses Ibrum, probat idem M. a. de Missa cap. aο. suisse finitum totum ante Concilium Maguntiacum, in quo festa sietarum habentur. Putat Innocent.HI. M.f. c. u. finitum ante S. Silvestrum. Tamen ultimus, qui addidit Canoni, fuit S. Gregorius, ut dicemus t a quo ora cuMo, dicitur fuisse a Scholastico compositus, quem putant esse Gela sum doctrina claristimum, Innocent. III. lib. D

Musaeo Massiliensi dubitat Pamilius an Libur riis, qui Scholastico sermone scripsit librum Sacramentorum circa annum 49 o. vel de vici riano Voconio Mauritaniae Episcopo, qui co posuit Sacramentorum volumen, dc vixit inter

tempora SS.Hieronymi4 Gregosii Papae. Sed sim i verὶ compositus fuit a pluribus, ex Domini verbis, ex Apostolorum traditionibus,& sam chorum Pontificum institutionibus juxta Con-eilium Tridentinum Sessione a I. cap. . ita pars ejusdem antiquior est altera, ut patebit ex aucto tibus singularum partium, de quibus in II. Par. te Rubruarum generabum eιtulis Vm cs Il.

agemus commodius.

f Afra actionem. Hoc est Canonem , obrationem supra allatam. g Commumeantes, dee. vatietas haec habetur in librosaeramentorum S. Gregorii. Miciol. αι a. haec habet: In summis Festi vitatibus qua iam Canoni in illo loeo, ubi dicitur, Communia

Hes, vel Hoc igitur oblassonem, interponimus ἰ quae tamen ex antiquioribus de emendatioribus Sacramentariis interponenda esse didiacimus, videlicet in Nativitate Domini, in Epiphania, in Coena, in Pascha, in Ascensione, in Pentecoste. quae sata cum nostris Milialibus

concordanti Dantur autem cassis, quod separari debeat Commumcantes a sila Praefatione ἱ nam

infra octavam Ascensionis, si occurrat Festum sanctorum Philippi & Jacobi, Praefatis erit de

Apostolis, Communicantes de Astensione, licet in MilIa nulla fiat com memoratio ; idcmque a cidere potest in Inventione S. Crucis,& in Misissis solemnibus Votivis , quae dicuntur infra eandem octavam, de habent Praefationem propriam Ratio verὸν est, quia Commamcantes habet insta illam octavam quasi rationem de tempore; scut haberet etiam Praefatio de Octava in praedictis Festis, si propriam praefationem non haberent, ut dicitur in tιtulo hoc eodem n. s.cs φ. Et licet nulla fiat commemoratio de octava, dicitur tamen Communicantes, sicut in officio dicitur ad Primam, & in fine Hymnorum in prindictis,

cui victor in caelum redD. Neque enim ideo unitur Communicantes praesa tioni, ut simul vel dicantur, vel omittantur; sed ut Acilius utrumque reperias. Atque ita decrevit tandem sacra Rituum Congregatio die tr.

De Communione, Orationibus pos Communionem, ite Missa est,

vel, Benedicamus Domino, de Benedictione, s angelio S. Joannis. XII L

Xpleto Canone, & aliis omnibus usque ad communionem, ea peram dici citur B Communio, & i orationes post communionem, eodem modo,&ordine,ut in principio Mita: & repetito Dominus vobiscum,dicitur,l Ite Missa est,

59쪽

36 Comment. in Rubr. Missalis, Pars L qit. XIII.

vel Benedicamus Domino, pro temporis ratione. Ite missa est, dicitur en quandocumque dictum est, Gloria in excelsis; cum non dicitur, ejus loco dicitur, Benedi. camus Domino. Respondetur n Deo gratias. In Missis defunctorum dieitur, o Re qui elcant in pace. Respondetur, Amen.

. tam nio. De hae ordo Romanus, de autem, ubi devotiorum est accessiis ad Missam, Antiphonar. Gregor.& cantabatur,dum popu- ii sunt potius detinendi in divinis benedictionitus communicabatur. tradit Ruper. ld. a. cap. bus,Microl. c. b. sed Clemens utitur iis verbis,

solitam dici post cibum salutarem, in grati Ite inpace. A Christo deducit hunc ritum πί-

rum actionem .. xlestino Demochares Tom. dens Tom.3. tu. . cap. . n. r. qui in fine cc .. ea' δν. Gregorio tribuunt auctori, Gemm. Raddixit: Surgite, eamus hinc.

Ab. I. cap. M. 3c Hugo Victor.de Eocles. ODIO. m uuandocumque dictum est, Suria. Do- a. c. r. Deducit hunc ritum S.Thom .s. 8.quos. cet Micria. cap. ιρ. 6c solemnis autem est di- 3.art. . ab Humno dicto a Christo & ipost misso, ait Ruper. bb.a. cap. ao. dc gaudium s lis post coenam. Nunc cantari debet post Agnus nat commune Hymno Angelico de Cantico,Τe Dra immediate, nisi fiat popHi communio, ad Deum, unde se invicem consequuntur , sicut

quam Ea cantatur. cantus Angelorum, de iter Pastorum ad Chrii orationes pos communionem. in Idem docet stum, Duran. lib. I. c. r. Microl. c. ιρ. quas orationes Collectas etiam n Deo Pasias. 4 Hoc loco usurpari innuit vocat Ordo Romanus Ad complendum,titulus Dion. cf. Eccl. Meraria. us verris: In gratia- earum est ιn Sacram. Gregoriano. Benedictiones rum actionem sacram desinit,cum omni Eccle appellat Wal r. loc. cit. quae pro communica- siae sacra plenitudine, Aug. etiam Epol. yy. adiis dicebantur,neque alia tunc in fine benedictio Panimum: Participatio tanto Sacramento gradabatur populo, Microl. c. a I. Marum actio cuncta concludit, quod Amsar.

l Ite mila es, dcc. A Leone institutum suis. lib. 1. e. 3 . de hoc ritu declarat. se scribit Radulph. Prop. ult. quod tamen ha- o Requiescant in pace. Explicat Duran. lib.

betur in Lituet. Sanm Petra, de expressus in . eap. I. ut requies concedatur, quam eis Opi

Constit. Apost. bb. t. e. as. de quidem in Festis, mus. Sed antea meminit hujus ritus Steph. Geoncurrente populo, dimittitur ille solemniter, duens de Sacr. A t. cap. 11.

iii itistitia temporis insinuanda sit,ut iii Domi- Dicitur autem hoc loco semper in plurali n nicis Quadragesimae, de ejusmodi ; in serialibus mero, licet pro uno dicatur Missa.

a. Dicto p Placeat, datur q Benedictio, quae a Celebrante semper datur in Missi, praeterquam in Missis Defunctorum. Deinde legitur r Evangelium S. Ioannis, In principio, praemisso Dominus vobiscum, & Initium, ut moris est: quod Evangelium nunquam praetermittitur in Missa, nisi quando fit de Festo in aliqua Domini. ca, vel Feria, quae habet Evangelium proprium: quod legitur ejus loco. Excipitur Dominica quarta Adventus, cujus Κvangelium non legitur in fine Misy, quando in ea occurrit Uigilia Nativitatis Domini, quia nec in ossicio lectum est. s In tertia Missa de die Nativitatis Domini legitur in fine Evangelium de Epiphania, Cum natus esset Jelus. Et in Dominica Palmarum in Missis privatis legitur Evangelium, quod ponitur in benedictione Palmarum, quod etiam lectum est in Ossidio. In Vigiliis quae occurrunt in Quadraget ima vel Quatuor Temporibus, non legitura Evangelium Uigiliae in fine Missae. Et similiter u in Missis Uotivis nunquam legitur in fine aliud Evangelium nili Ioannis.

60쪽

De ordinanda Misia exsupradict. Rubricis.

p Plae t. JHujus meminit Microlog. - .aa. quanquam post datam benedictionem. q Fenediciso. De hae a Saeerdote hoe loco danda indicium est in Litureia S. Petri. &in lib.

e. Const. Apost. cap. as. expresse de ea sic ibit Hiezad RuΠια Narbon. Epse. cujus verba de benedictione hae explicat Microl. cap. an qui ila addit causam ut, qui non communicatus discedit, saltem benedictus i Sacerdote recedat: ha-b tur etiam de Cons. ius. t. Cum ad Celebraridum ex Conc. Aurelian. I. cap. a . & Agathen. cap. I. ead. DHE. Afilsas. r Evangelium Si ses. In Liturgia S. Petri habentur haec verba in fine. Deinde plenitudo levs N Prophetarum, legebatur ergo aliquid. Et Lindanus citat Liturgiam S. Simeonis Syracusani ante annum 8oo. in cujus fine Lectio jubebatur. Apud quosdain Lectio Evangelii S. Joannis fuit in usu, ex Duranae tib. . . A . Ac ex C. cuidam. de celebrat. Mus tum in Conc. Sal tunst. ni. de fag. c. aa. Additum ergb dentio

est , quoad omnes, & Burchard. habet: ut divinitatis & humanitatis Christi quasi circulari sigillo facto, ut opinor, toti Sacri figis extremam manum imponamus, & ut tanti heneficii jugiter recordemur, ait Suarez p. s. ael. Ps. sed . r. Eius loco legitur Evangelium, quod in Oiscio lectum est pro nona Lectione, ut Mista concordet cum Osscio , de nullum Evangelium in Mis-

fali politum praetermittatur, quin aliquo modo publicetur populo in Misia, saltem per modum commemorationis in fine Missae. Item si quis fortasse primum Evangelium non audierit, in fine saltem Mill, audire poterit alterum,ait Sua. loci est. Ex his autem ratio patet Rubricarum sie-quentium de Dominica quarta Adventus, cujns Evangelium non modo non lectum est in Oi

eio Uigiliae Nativitatis Domini, sed&sufficienter lectuin est pridie in Missa Sabbati Quatu

or Temporum.

s In tertia Missa Nativitatis Dominι. J Ne in eadem Missa legatur bis idem Evangelium, legitur illud Epiphaniae, quod & convenit Naistivitati Christi, ik in fine occalionem praebotadorandi cum genuflexione, uti ad ea verba,Et verbum caros actum est ; quando nimirum dici

tur, Et procidentes adoraverunt eum.

t Evangetium Uigitia. Quia nec in ossicio lectum est, ideo neque legitur i n fine Millis. v In Missis votivis.) Quia voti vae discordant ab officio, jus Evangelium vel nobiliori loco in Milla legendum est, vel omittendum i idcir- cd semper in iis legitur Evangelium S. Joannis. Dicitur etiam Evangelium S. Joannis in fine Misis de Festo, in qua nulla fit commemorati

Feriae privilegiatae, ut in tu. I. u.a.quando scili

rei dicuntur duae Mita, de Festo, & de Fetia ,

sine utrornmque commemoratione.

De ordinanda Missa ex siupradictis Rubricis. XIV.

Q Upradictis Rubricis cognitis, si quis velit ordinare Missam diei, recurrat ad oro Odinarium blisiarum de Tempore vel de Sanctis, secundum qualitatem ossicii. Si proprium non habeat, recurrat ad Commune Sanctorum. Si de Feria agendum sit, & propria Missa non fuerit de Feria, dicatur Missa praecedentis Dominicae, inmissis Gloria in excelsis, &Symbolo: praeterquam Tempore Paschali, in quo semper dicitur Gloria in excelsis,ut supta,excepta MisIa Rogationum: R. in Adventu πpraetermittitur Alleluja post Graduale, cum suo Uersu. Si dicenda sit Missa votiva, requiratur post commune Sanctorum suo loco. Si plures orationes dicendae lint, requirantur post Misias voti vas, suo loco de singulis rebus singulae. Si pro Defunctis dicenda sit Missa. habetur post Missas Uotivas, cum Collectis diversis, circa finem Missalis. ordo totius Missae, cum Praefationibus, Canone, Saliis dicendis, habetur

suo loco eum Proprio Missarum do TemPOIς- Μ

SEARCH

MENU NAVIGATION