Francisci Turriani ... Aduersus Magdeburgenses Centuriatores pro canonibus apostolorum, & epistolis decretalibus pontificum apostolicorum. Libri quinque. ..

발행: 1572년

분량: 647페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

corum solicitudo pertinere inde inquit statuerunt unde nempe ex eis quod sequitur, nam & inter beatos Apostolos quaedam suit discretio: &licet omnes essent Apostoli,Petro tamen a Domino est concessum,& ipsi inter se id ipsum voluerunt, ut reliquis omnibus praeesset Apostolis, qui& eandem forma suis successoribus, & reliquis Episcopis tenendam tradiderunt.Hactenus Anactetus.Si igitur hunc canonem tradiderutS. Apostoli, in quo eandem formam, quam ipsi tenebant,iubent tenere succcnoribus suis dest Metropolitanis,& reliquis Episcopis,qui sui quoque successores licet minores, distinxit enim hic S.Anactetus,ut iterum & st pius dicam, successores Apostolorum,scilicet maiores ab Episcopis, quod,nceessore. Apoc mo est,qui non videat ; sicut S. Dionysius Areop. in Epis.ad Demophilu''- ι . A. Coclem modo distinxit.Ergo sicut Episcopi cuiusque sentis debent agno'ibu, A=6ὶ scere primum gentis suae, siue prouinciae Episcopum, sic secundum forma Apostolorum ipsi primi singularum gentium successores Anostoloru d bent agnosccre unum primu successorem beati Petri,sicut Apostoli agno Quomodo ex sccbant unum primum Petrum; nisi enim ita fieri deberet, non iam secunz, i iis . dum ibrmam, quam ipsi sancti Apostoli inter se tenebant a Christo instia

ea a maiores tutam, hunc canonem tradidissent. Iubet ergo canon Apostolorum, ut

Lia. Ein singularum gelium Episcopi agnoscant suum primum secundum forma ,s Ah,A. . in quam Apostoli inter sic tenebant.Iubet item simul in eodem canone,ut si terproe . ne illius primi sententia nihil maiorum causarum Episcopi conficiant, sie enim sancti patres interpretati sunt verbum τωρ' i , quod est in hoc canone, ut si dicamus exuperans.ex senere autem causarum maiorum ac dissiciliorum,siue exuperantiu sunt iudicia & causae, ac damnationes Episcoporu, qui sunt columnae ecclesiae. Quod si causas Episcoporum Episcopi Coprouinciales sine suo primo cognoscere non possunt, ergo nec ipsi primi successores Apostolorum poterunt easdem causas maiores definire sine suo item primo, idest,Sine eo, qui eis praeest, qui est beati Petri successor; si quidem hanc sormam S. Apostoli tenebant, ut omnia maiora ad

Petru,tanquam ad caput referreni,cui data est, Deo auctore,prima potestas lipadi atque soluedi,& per eum ad alios Episcopos translata.Et pa Io post idem Anactetus magis adhuc,quod dicimus,declarans,si quae v ro inquit causae dissiciliores ortae fuerint,ad huius sanctae sedis apice,qua si ad caput referte,ut Apostolico terminentur iudicio,quia sie Dominum velle, & ita constitutum esse, ante dictis testimonijs declaratur. Ante dicta autem testimonia sunt, unum quidem illud,quod Petro dictum est,tu es Petrus & iuper hanc petram aedificabo ecclesiam meam:& quodcunq; P. I ' ligaueris super terram,erit ligatum & in coelis, &c. cui a Domino coces-zeli elatu in sum est, ut reliquis omnibus pretesset Apostolis.Alterum vero testimoniam inme S A ante cithum est canon,quem Apostoli statuerunt secud um sormam, qua: is ini ipsi inter se habebant,ut singularum gentium Episcopi suum primum lciarum causarum rent. Ergo S.Anacleto interprete ex sententia canonis Apostolorum 3

elicitur, definitionem causarum Episcoporum ad pontificem Romanum ' referendam esse. Hanc S.Anacicti interpretatio secutus cst Iulius ponitu. t. i: ita lite X in epi .ad Orientales. Sic enim ait de ecclesia Romana. Ipsa namque

terpretatione omnibus maior,& prslata est ecclesia,quq non solum modo canonum,&Aη ς i' ς- sanctorum patrum decretis, sed Domini saluatoris nostri voce sin viarestaui ili. Φ' obtinuit principatum,tu es inquit Petrus,& super hanc petram aedific

122쪽

LIBER PRIMVsbo eccIesiam meam,& reliqua.Porro dudum a sanctis Apostolis,successoribusque eorum in praefatis antiquis decretum fuerat statutis, quae hactenus sancta & uniuersalis Apostolica tenet ecclesia, non oportere praeter sententiam Romani potificis concilia celebrari:neque Episcopum danari, quoniam sanctam Romanam ecclesiam primatem omnium ecclesiaruesse voluerunt. Et paulo post de his antiquis decretis, quoniam & prius inquit a tempore scilicet Apostoloru haec huic sanctae sedi cocessa sunt, quae sunt postea in Synodo Nicena roborata. Et rursus paulo post, quoniam necesse est inquit haec in posterum solicitius prospici, di diligetius

praecaueri, quatenus ea, quae sunt ab Apostolis,eoruque successoribus statuta, nulla desidia negligantur. Ac tandem canonem ipsum apostolorum

citat Iulius,ex cuius sententia secundum interpretationem Anacleti qua e, diximus, & quam sequitur Iulius, haec eliciuntur. Subiungit enim, Quo-

niam & inter beatissimos Apostolos in similitudine honoris fuit quidam

dil cretio potestatis. Et cum omnium Par esset electio, uni tamen datum inest, ut c teris Ir emineret. Et subiungi de qua forma Episcoporum quida orta est distinctio: & magna ordinatione prouisum est, ne omnes sibi omnia vendicarent:sed essent in singulis prouincijs singuli,quorum inter fratres haberetur prima sententia. Hic est canon Apostolorum ρα qui iubet, ut singularum gentium Episcopi suum primum sciant. Et rursiis qui dam in maioribus urbibus constituti solicitudine susciperent ampliore, α pui tu , per quos ad beati Petri sedem uniuersalis ecclesiae cura conflueret.Hactenus Iulius.Quod si de forma Apostolorum est orta haec distinctio hoc canone j Deo auctore, sancita, & forma Apostolorum ea erat a Domino instituta, ut omnibus Apostolis Petrus praeesset, ergo & successoribus Apostolorum debet successor beati Petri incipis Apostolorum pr se. Quare debent successores Apostolorum omnes maiores causas ad eu tanquam ad caput referre. Etsubiungit idem Iulius repeten intentiam canonis de forma distinctionis Epii coporum secundum formam Aposto Iorum; Qui ergo scit, se quibuidam praepositu, non moleste serat alique sibi esse praelatum; sed obedientiam, quam existi, etiam ipse dependat. En instituta Apostolorum, & Apostolicorum virorum, canonesq; habe tis.His fruimini: his circundamini: his armamini: ut his steti, circundati, delectati, armati contra inimicorum iacula periistere valeatis.haec Iulius. In hoc ergo canone, qui iudicia Episcopo i u definitiva, & omnes causas maiores ad successorem beati Petri referri iubet, ius appellationum ad eum, a Domino institutum,& a S. Apostolis susceptum, & ecclesiae tradistum continetur Haec sunt priuilegia de causis maioribus ad sedem Romanam reserendis, quae S.Zepherinus in epi l .dixit inserta esse inconstitutis Apostolorum. Interpretans enim, quae constituta diceret, subiungit statim, o . enim sententias Apostoli praefixerunt. Ex his ergo sententijs est 34. canon Apostolorum,in quo insertum est hoc priuilegium, ut satis superque iam explicatum est. Ad eandem sententiam canonis huius respe- ,

xerunt reliqui pontifices, qui de huiusmodi priuilegio ecclesiae Romanae loci uentes Apostolorum costituta, & canones citant ut Sixtus primus epi a Narcellus epi.i .Eleutherius epi. I.Eusebius epi. I.Sixtus et .epi.I.

123쪽

Quomodo s e fore, Apop.

eanones ciari,

supplementu

auxerunt .

Quomodo Pa

nieauaerit.

Quoni OD ae renonibus Apostolomini mirarint postea accessiones legum etclesiasticarum

velutiIupplementa cauo m Apostolicorum, exempla huius res tum in episeotis pontificum Apostoli oram, tum in concilιo 2 ιceno . Item testimonia alia prura de canonibus Apostolorum in epistolis pontificum citatis Innoeentsi Frimi, Leonis magni, enicen, auxiι, Lucis, Eutychiani, Datrio, icolai primi, conis q. Ioannas 3. coelestini, emberi. Cap. 23.l Llud autem hic obseruandum est, traditiones canonicas S. Apostolorum breuissimo sermone comprehensas,& traditas successores eorum postea per cas,quas gnaeci vocant legum mota αρκmί-ωσω t idest,

per suppleincta,& correctiones, explicasse,& suppleuisse. Vt quod Apostoli tradiderunt in can.74. de Episcopo a fide dignis acculato, successo res Apostolorum & sancti pontifices postea explicarunt, ut ab ipsis Apostolis instiucti sunt, quinam sint digni fide iudicandi,ut sint ad accusationem admittendi, de quibus ijdem pontifices assirmant, sic traditum esse a S. Apostolis. Vnde S. Marcellus in Epis. a. quod laici inquit aut suspecti Episcopos non debeant accusare,nec accusatoribus de inimici domo prodeuntibus credendu siit, & a beato Clemente psis cum instruentibus Apostolis,lesimus definitum. Item Fabianus in Epis. r. ipsi cnim inquit , Apostoli desuccessbres eorum statueriint, eos ad accusationem non recipi. qui sunt suspecti,ves qui heri,& nudius tertius, vel dudum fuerunt inita inici. Pr erca Eusebius Ponti epist. i,scitote inquit a tempore Aposto-ilorum in hac sancta urbe seruatum esse, accusatorcs,&acculitiones, quas Exterarum consuetudinum leges no asciscunt, a clericorum accusatione submotas. Et in eadem rursus cpi .neque taeteribus irretiti,vel saeculo mittitues,cpiscopos infamare,vel lacerare.Nam si hoc Apostoli, aut successores eorum permitterent, pcrpauci remassent, qui Domino in sacerdo. tali ordine militassent. Immo comprehenta esse haec in illo canone de ac cusatione episcopi,cum ait,a fide dignis,comprehensa dico haec,quae po- tifices tradita esse de testibus a S. Apostolis assirmant, perspici potin ex didib. Clementis de constitutionibus Apost.c. s. In quo tradi id e quales esse debeant testes. Item quod simili breuitate per se onem i de M. postoli tradiderunt 3 . canone,successores eorum per accessiones,eor gentes e quae deesse videbantur, suppleucrunt . Vnde Iulius pontisex inacpistola ad Orientales,Porro inquit dudii a S. Apostolis successoribusveorum in ri fatis antiquis decretum fuerat statutis,quae hactenus sancta,& uniuersalis catholica tenet ecclesa, non oportere pretcr sententia Rormani pontificis concilia celebrari: nec episcopum damnari .Et Paulo supra de cisdem institutis Apostolorum loquens, Licet dudum inquit instituta sanctorum multa patru essent conscripta posuerunt leges patres semcti, qui Synodum in Nic a congregauerunt, quas sacros canones appel lamus, quibus multa pcrnecessaria ad statum ecclesiae sanctae Dei,& supplo Inentum columnarum eius itas Episcoporum sunt decreta: & nocumenta eorum prohibita haec Iulius.Huiusmodi suppilamenta erant,de quibus Paulus ad Titu scribem,reliqui te inquit Cret , ut ea, quae desunt, cori gas: Graece est μι δὲ μω si, Maii dicere utea quae praetormissa sunt,corrigendo suppleas: accessionem enim significat hic illa praepositio . . Hic idcirco dili entius noto,& saepius repeto,quo magis admoneamus, non

caeco

124쪽

O eonuersationis a S. Apostolis traditae sim perseetiis uno tempore exi

re potuisse: manasse vero ex illis Apostoloru regulis--ο- άγου eidest,utpote breui comprehesone complexis,manasse, inquam, velut ex capitibus, & originibus per multa postea decreta, & canones successorutanquam .nto .καe, ut dixi, &-dicamus nos uno verbo supplementa,ut nunc loquuntur,ad corrigend si,quae deesse videbantur.non posse enim fieri,quin aliqua legislatores relinquant, Plato etiam ratione

naturali docente,intellexit qui in principio libri 8. de legibus, cum lege . de sacrifici js,& diebus festis componit, sacerdotibus, &legu custodibus

in his,necessario legislator pr erini serit.Sic situr, qu et in ecclesiasticis legibus pr termittere,necessitas coegit,Synodis Episcoporum, ac ponti Dcibus addenda reliquerunt. Cerni etiam potest exemptu huiusmodi supplementi in canone Niceni con 23. ex numero illoru, quos Iulius ponta in rescripto contra Oriciales recitat,si quis inquit Metropolitanus Episcopus nisi quod ad suam solummodo propriam pertineat paroeciam,sine cosilio & voluntate omnium comprouinciali ii Episcoporum aliquid agere tentaverit,gradus sui periculo subiacebit; & quod egerit, irritu habeatur, & vacuum. Citata est hic posterior pars sententiae canonis 3 Prior enim est de Eeiscopis coprouincialibus, ne quid, n isi quod ad proprias paroccias pertineat, sine consilio Metropolitani agant, quae in extrema parte huius Niceni canonis 3 a. citatur. Posterior vero est de ipso Metropolitano, ne quid item.&ipse agat sine sententia omnium com-srouincialium. Synodus vero Nicena adiecit supplementum poenae, si ecus fecerit: & adiunxit admonitionem de modeuia ab eo seritanda in consultando cum comprouincialibus.Neque vero dissimulauit Synodus Nicena, esse iam hoc a sanctis Apostolis constitutum de Metropolitano, & de Episcopis coprouincialibus. Postquam enim dixit, recitans in ex tremo priorem partem canonis 3 siimiliter dripsi comprouinciales Epia scopi cum eius consilio,nisi quatum ad proprias paroecias peninet,agat, subiungit, iuxta sanctorum constituta patrum. Et addit statim extremam partem eiusdem 3 . Canonis Apostolorum, ut uno ore, uno animo con corditer sancta glorificetur trinitas in sicula. Ioc quoque locupletissima testimonium est veritatis canonum Apostollam, quod Synodus Nicena dedit, Iulio psitifice auctore, de teste . Pergamus deinceps ad reliqua te simonia veterum potificum de canonibus Apostolorum. De testimonio beati Innocentij & quidem multipliei perius diximus,ne eadem nunc repetamus. Sequitur Leo magnus, qui in epis . L. ad uniuersos Episcopos per Campaniam & Picamum canones Apostolorum citat 1 .& i8. dein, qui ordinari non possunt. Qualis vero inquit unicuique natalium honestas & moru esse debeat,su incri altaris ministerio est sociandus,& Apostolo nos docente,& diuina praeceptione didicimus,& Canon si reguli a quibus plerosque fratrum declinasse, & penitus deviasse, reperimus. Naconstat ad sacerdotiu peruenisse viduarum maritos:quosdam etiam quibus fuerunt numerosa coniugia contra illam Apostoli vocem, unius uxoris virum, & contra illud antiquae legis preceptum, quo dicitur, & cauetur, sacerdos virginem uxorem accipiat, non viduam non repudiatam .Et

paulo post, quia legem Levitisi de non ducenda vidua, neque repudiata

Quod plurima

xemplum huius rei.

Canonet apo sto. i . & is. a Leone magnaritati.

125쪽

non apost. s.& 34. ab eodem Leone cutata Canon apost. 34. citatus ab Aniceto, Cain lixto, & Ana iacto. Canon apost.

7- citatus amne primo, di Synodo Nia

psto CA NON IB. APOSTOLOR. ignorare quis poterat, subiungit, de ne qua excusatio de ignoratione nascatur, quaquam ignorare nunquam licuerit sacerdotem, quod canonusuerit regulis definitum. Ide adhuc clarius in Epi. 87. ad Episcopos Asticanos cap. I. cosdem canones Apostoloru rursus citat: eos enim inquit qui vel secundas nuptias inierunt, vel viduaru se coniugio loci arunt,nec Apostolica, neq; legalis auctoritas sacerdotiu obtinere permittit: quod in prima epi.dixerat, regulis canonum prohiberi, dixit hic, Apostolica auctoritate,idest Ahostolicis regulis canonum, siue regulis canonu Apostolorum non permitti.Rursus idem in epi. 92. c. a. citat canonem Ap stoloru a s .ut Episcopus,aut presbyter, vel diaconus in fornicatione, aut periurio deprehensus,deponat ned non exeo municetur. Sic enim Leo poni. ait, alienum est a consuetudine ecclesiastica, ut qui in presbyterali honore, aut in diaconi; gradu fuerint cosecrati,ij pro crimine aliquo suo per manus impositionem remedium accipiant poenitendi, id est,ut exc municentur. Hoc enim significare,remedium poenitendi accipere per manus impositione,supra docuimus auctoritate Synodi Africanae,& Igmari archiepiscopi Rhemensis testimonio, qui sic interpretatus est. Subiungit deinde Leo,quod sine dubio ex Apostolica traditione descendit: traditionem Apostolicam, quae in hoc canone Apostolorum cotinetur,signia ficat. Rurius idem Leo in epistola 8 . ad Anastasium Thessalonice ein Episcopum citat canonem 3 .de quo tam multa a nobis antea dicta sunt, sic enim ait c. a. Igitur,secundum sanctorum patrum canones spiritu Dei conditos,& totius mundi reuerentia consecratos, Metropolitanos sinsularum prouinciarum Episcopos, quibus ex delegatione nostra fraternitatis tuae cura praetenditur,tus traditae sibi antiquitus dignitatis intemeratu habere decernimus. Ita ut a regulis p stitutis nulla aut negligentia, aut praesuinptione discedant. H ctenus Leo.Ius crPO dignitatis eorum, antiquitus secundum Canonem antiquum Apostolorum traditae, erat,vi Episcopi comprouinciales suos Μetropolitanos agnoscerent primos: & nihil, praeterquam quod ad proprias paroecias pertineret,sine eorum consilio,& voluntate agerent.In quo iure ipsi quoque Metropolitani cu omni modestia erga Episcopos se serere debebant, ut in canone Synodi Nicenae admonςbantur,quem Iulius poni. ut iam dixi, in rescripto ad Orientales recitat.cap. 22. Eundem canonem 34. citat Anicetus poni. in epist.ad Episcopos Galliae . recitan enim verba canonis, iuxta instituta, inquit, Apostolorum. Ac rursus Calixtus poni sundem canonem in epi. a. recutat citatis Apostolis eius auctoribus. Item Lucius eundem canonem re nouans,& Apostolos auctores eius citans ,Constituimus inquit sicut a

sanctis Apostolis eorumq; successoribus decretum reperimus, si quis Metropolumus,nisi quod solum modo ad suam paroeciam pertinet, & quet sequuntur. Redeo ad Leonem qui in e dem epi. c. 7. canonem Apost larum 37. cita , de concili)s,inquit, Episcopalibus non aliud indicimus, quam sancti patres salubriter ordinarunt, ut scilicet bini conuentus per annos singulos habeantur: in quibus de omnjbus querelis, quae inter diauersos ecclesi ordines nasci adsolent, iudicetur. Cum dicit, sanctos patres ordinasse ut bis singulis annis Synodus haberetur necesse est S. Apostolos intelligere; Synodus enim Nicena non hoc ipsa primum ordin uit; sed iam olim antiquo canone destipostolico lalutariter ordinatu,

126쪽

roborauit. Quod quidem no obscure eadem synodus significauit. Iubet

enim,ut ante obseruauimus,canone s. de excommunicatis tum cloricis,

tum laicis ab aliquo Episcopo cuiuscunque prouinci , ut vigeat sentetia illius canonis, qui iubet, ut excommunicati ab uno Episcopo, ne ab alio recipiantur; qui est canon Apostolorum 3 a. quem hic Synodus Nicena Citauit. Deinde subiungit eadem Synodus, ut aute hoc, Vt decet,examinetur, visum est recte habere, ut singulis annis bis Synodus habeatur.Nodixit decernimus, siue statuimus, sed visum est, recte habere;in quo satis significauit, non esse hoc nouum statutum, sed antiquum Sic etiam Synodus Antiochen quia nihil nouum statuebat, sed quae ia olim canonibus

Apostolorum recte constituta erant, renovabat, dixit in prooemio; Quae enim visa sunt recte habere,haec cum maiore cosideratione, & iuditio vobis omnibus in unum congregatis, ad vestram cognitionem retulimus.

Sed quod non nouum decretu esset hoc Synodi Nicent de Synodis bis

quoque anno habendis,ne quis ia dubitet, testatur L Anactetus in opis.1. sic enim ait, & si illic decerni non potuerint,aut iuste terminari,ubi nierit summorum, Episcopos dicit congregata congregatio, quae per singuIos annos bis fieri solet,& debet, iuste & Deo placite cora Patriarcha,aut Primate iudicetur. non dixit solum,fieri debet, ne existimaretur,nouum

tunc decretum a se fieri de hoc, sed dixit fieri solet, & debet, confirmans

veterem canonem, siue consuetudine ecclesiasticam vetere canone Apostoloru institutam.Vt iam non liceat,vllo modo dubitare, quin Leo pol. cu hoc sanctos patres ordinasse dixit, sanctos Apostolos intelligi volu rit,qui sunt patres nostri, immo patres Patrum iuxta prophetiam David, cum ait; pro patribus tuis nati sunt tibi filii. Item sanctus Eutychianus in epi. r.ad omnes Episcopos Belicet canonem 3. Apostolom citat, sic enim ait,idcirco fratres ista pr tulimus, ut hi species, quas no licet offerri super altare iuxta constitutionem Apostolorum, eorumq; successorum, ad domum sacerdotum deferanturi & a sacerdotibus benedicatur: & per simplicem benedictionem benedicta,demum a populis sumantur: fabae tantum q,& c tera que Apostoli constituerunt, super altare offerantur. Pr terea Damasus in epi.3.canones Apostolorum 7 .dc 7 s .citat,sic enim ait, Accusatores autem Episcopor de testes absq; vlla infamia,aut suspicione,vel manifesta macula, δρ veri fidei pleniter instructi este debent, de tales quales ad sacerdotist eligere iubet diuina auctoritas. Deinde subiugit, Quonia sacerdotes,ut antiqua tradit auctoritas,criminari no Possu nec in eos testificari,qui ad eunde non debet,neq; possunt prouehi honorem. Auctoritate antiqua dixit sententit Apostolicoqui istis duobus canonibus, quos dixi,cotinctur de Episcopo accusato a fide dignis,ex quo fiat,ut qui non sunt fide digni vi sunt suspecti,dc turpis vitet homines, non possint esse accusatores:& de ii retico no admittedo ad dicendu testimoniu contra Episcopu. notaui enim supra, quemadmodu Anactetus verba hqret ici quod est in canone Apostoloru, interpretatus esse videretur, cuhorum quoq; canonu sententia citaret. Adh c, Nicolaus primus in epist. ad Archiepiscopos di Episcopos in regno Ludovici canone Apostoloru28.citat, praeter illa, inquit,quae specialiter Gutharius Episcopus comisit diuinum tangendo ministerium, pro quo a sacris regulis etiam locu habere satisfactionis penitus interdicitur. Haec Nicolaus, quo in loco, ut

N ij hoc obiter

citatus ab Eutychlan.

127쪽

inu se omni

no abscindi

none Apost interprete Nic tio. I.

Canon Apost.

s.citatus ab eo de Nicolao I.

Leonix. 4 de ca

ncinibus AposQua ratione nexant Magd. canones Apoceadem negare

possunt eano

nes Synodorsi.

1oo PRO CANON IB. APOSTOLOR. ut hoc obiter observetur, interpretatus nobis est, quid significet, quod

est in canone Apostolorum citato,omnino abscindi ab ecclesia, sic enim ait canon,Si quis Episcopus,aut presbyter, aut diaconus depositus iuste propter manifesta crimina,ausus suerit tangere ministerium sibi aliquando commissum, omnino abscindatur ab ecclesia: id est, ita abscindatur , ut non reliquatur ei locus satisfactionis,ut restitui possit. Hunc ipsum c

non em citat quoq; GreS.9.in 3 dec. titulo de clerico CX comunicato c. I.

Rursus idem Nicolaus 1 cribes ad clerum Constantinopolitanum, iubet, ut attendant paternos canones pr cipue Apostolorum: & in resposis ad consulta Bulparorum c.9. canonem Apostolorum 9. citat, cum ait, & de hs,qui in ecclesiam quidem intrant, neque tamen facta oblatione comunicant, sacri canones si issicienter enuntiant. Sic autem ait canon Apostoloru, qui postea in Antiochena Sinodo can. a .repetitus, & renouatus cst, omnes fideles, qui intrant in ecclesiam, & audiunt scripturas, sed non expectant, ut orent, & communicent, excommunicentur, ut ecclesiae ordinem perturbantes.Illud etiam cst hic obseruandum,quod idem poni. Nicol.in capite isto p. ex suis ad consulta Bulgarorum responsis,de canone Apostolorum ultimo sumpsit.Est enim in eo canone,non oportere vulgare omnibus constitutiones Apostoloru libris 8. scriptas propter mystica,quq in eis sunt,sunt aute extrema pars libri octaui sacri canones Apostolorum,de quibus Nicolaus postquam dixit, De ijs, qui intrant in ecclesia,& facta oblatione non comunicant,s acri canones suificienter enunciant, subiungit,qui antistiti vestro sunt tribu edi: & ab eo sacerdotibus,qui claues tenent scientiae, dumtaxat aperi edi : & vobis nihilominus,in quibus opus est,& minimeprohibetur, insinuandi. Hactenus Nicolaus. Eodem consilio & ratione sicripsit, c. r 3 ad eosdem Bulgaros qui petierant a pontifice,ut mitteret eis lcges s culares, libenti inquit animo mitteremus, si quem penes vos inc comperissemus, qui has vobis interpretari potuisset. Si quos autem de muncana lese libros missis nostris dedimus, cu r uersi fuerint, nolumus, ibi relinqui, ne sorte quilibet eos vobis peruerse interpretetur: aut facilitate qualibet violet. Tribuit prsterea testimoniucanonibus Apostolorum Leo ante annos septingentos apud Gratianudis. 19. c.de libellis. Sic enim ait,de libellis & commentarijs aliorum noconuenit aliquos iudicare:& sanctorum cociliorum canones relinquere, vel decretalium regulas, quae habentur apud nos simul cum canonibus , quibus in omnibus ecclesiasticis iuditi;s utimur, idest, Apostolorum,Niacenorum, Anciranoru, Neoc sariensium, Gangrensium, Sardicensium ,

Africanorum, Uarthaginiensium. Et paulo post, isti inquit omnino sunt, per quos Episcopi iussicant: &rer quos Episcopi simul & clerici iudicantur. Quod si in omnibus ecclesiasticis iuditijs canonibus Apostolorum,

& canonibus Synodorum Episcopi utuntur,quaeramus a Magdeburge sibus,cur magis canones Apostolorum negent; quam Synodorum aut inde sciunt esse canones Synodorum,qui earum esse ferunt tironne cx t stimonijs eorum,qui eos citant nomine Synodorum Cur igitur canones

Apostolorum negant quos dis ipsς Synodi, quarti canones confitentur, ut a nobis in hoc libro copiose ostensum cst, citantὸ Deinde,si canonibus Apostolorum Episcopi in omnibus iuditijs ecclesiasticis utuntur, ut Leo . testatur, & res ipsa loquitur, quid stultius esse potest, quam eos cano

128쪽

MBER PRIMVs Iornes negare, quibus in omnibus iudiths,& tribunalibus ecclesiarem testia

monium tribuitur Item Ioannes 8. in epistola ad Basilium Imperatorem excusans Photh Patriarchet Cost.restitutionem in Episcopatum, canones Apostolorum citat, cum ait, Nos tamen hoc malum curamus no quidem nostra auctoritate, tametsi potestatem habeamus faciendi hoc,sed auctoritate Apostolicarum constitutionum, & de sententia patrum,qui sic agedum esse demonstrant. Postremo Nicephorus libro I .cap. y9.canon m Apostoloru i . diuinu vocat,cuius sensum eos dicit non intellexisse:qui existimabant non licere,cu necessitas,& utilitas ecclesiae postularent, Episcopos transferri.Enumeratis itaque multis Episcoporum legitimis tra Iationibus, dicit confirmatum suis se hunc canonem a Coelestino potifice Romano, qui tribus epistolis, ad Cyrillu Alexadrinum Joannem Antiochenum, & Rufum Thessalonicensem, missis, docuit, legitimam transt tionem non obesse canonibus. Citat etiam idem Nicepnorus in eodem loco Antheri vigesimi post beatum Petrum pontificis ante mille trecentos annos epistolam, in qua eos pontifex reprehendit, qui dicebant,non licere Episcopum de ciuitate in ciuitatem migrare. Scribit autem Antherus in hac epistola,cuius verba Nicephorus recitat,& quae nuc extat, quado & quomodo transferri episcopos liceat,sentctia & verbis canonis i . usus, velut interpres eiusdem canonis & confirmator . Non enim, inquit, transit de ciuitate ad ciuitatem, qui non suo libitu, aut ambitu hoc facit, sed utilitate quadam,aut necessitate,aliorum hortatu,& consilio potiorutransscrtur. H c eadem quatuor cisdem verbis complexus est canon sanciens, ne quis relicta sua ecclesia ad aliam insiliat; quod pontifex interis pretatus est, suo libitu,& ambitu trasire; nisi inquit caula aliqua sit,quet necessitatem afferat propter utilitatem,idque aliorum hortatu,& iudicio

multorum Episcoporum. πομω, a m---ων disit canon, pro luibus Antherus pontifex,ut bonus interpres,dixit necessitatem, utilitatem loriatum,&i consilium potiorum, idest, Epirescoporum

confirmatu a Coelestino auctore Nicepho

m canonibus Apostolarum,quos Magdeba ensesct reperisse gloriantur, cuiusmodisint, o de exemptis similium canonum: ct quid ipsi Magd urgenses addiderint in summis canonum e rubricis,quas vocant,ast appositis secundum suam disciplinam, ut de lingua vulgari, non ignota utenda adpopulum:O confutatio huius erroris ex ipso Paulo ductae lam de abrogatis sacrifici s,seu de missa quomodo convincantur Magd addiis disse hoc, o de administratione coenae dominicae, quid etiam ibi addiderint, o quomodo adiudisse eo incantur. I cap. 2

S Atis ergo Hactenus ad omnia, quae Magd. in canones Apostolorum

obi jcienda esse putauerunt,responsum sit. Satis item de veterum SP nodorum aliorum auctorum,praeter psitifices,testimoni js canonii. Satis postremo de ipsorum veterum pontinc u attestatione. Superest, ne quid pr creamus, ut aliquid etia de ijs canonibus Apostoloru dicamus, suos Magd. in,nescio quo clino codice se reperisse gloriantur,quos illi magnopere celebrant: ac eo etiam magis,quod, illis repertis,facilius iaputabant se persuasuros, canones Arostolorum, quos nos defendimus, aduentitios esse: illos vero,quos ipli repererunt, Priscos & nativos. Qui

non aduerter siesse illos quide non leges ecclesiasticas sine scripto per N iij sem

129쪽

rille gloriatur,

non sint cano

nes eccies suei sne scrip o raditi, sed po

tius sententiae ex seriptura ex copiae. Qnomodo e . Res , quos Magd. repere-xunt , falso de pubernatione ecclesiae inseripserunt,ac quo consilio. Ephes

Canones M sto. in antiquis indicibus In scripti περι δε

xor PRO CANONIT A pos Toto R. sermonem latas, ut sunt hi nostri, quos ipsi negant, sed potius sententias ex scriptura sancta sumptas, quas qui sumpsit, si sorte canones appella

uit, B. Basilium imitatus cst, qui sententias quoq; varias ex nouo testa nacto excerpsit, ad sanitate fidei,ut ipse ait,& ad vitam euangelicam pertinetes,quas , idest,regulas vitae Christianae, vocavit. imitatus quo

que est beatum Cyprianum, qui idem fecit in tribus ad Quirinum libris, qui a Cypriano petierat,vi ad instituendu,quaedam,ut idem Cyprianus in prooemio 3.libri ait, de scripturis sanctis capitula ad disciplinam religio

nis nostrae pertinetia excerperet. Cui respodens Cyprianus, Quantu potuit inquit mediocritas nostra complecti,collecta iunt a me quaeda prPcepta Dominica,& magisteria diuina,quae esse facilia,& utilia lesentibus possunt,dum in Breuiariu pauca di festa,& velociter tessitur,& frequenter iterantur.Idem,eodem* consilῖo fecisse videtur,qui canones istos ut isti vocant) ex scriptura noui testamcnti, praesertim ex epistolis Pauli,excerpsit,qui,cum nullam forma,neq; speciem legum habeant,non enim iubendo,aut vetando quod volunt,sanciunt,quod proprium est legis, nun- qua dicentur ecclesiastici canones, ut nihil aliud sunt, quam ccclesiasticet

leges. Tametsi illud non est dissimulandum,addidisse aliquid Magd.non uide capitulis & sentetiis ipsis Scripturae sanct ,sed summis capitii & in

icibus, quos titulos,sive rubricas vulgo vocant. Vt illud,qa in principio his verbis scripserunt, De rebus ad gubernatione ecclesiae pertinentibus apostoli certos quosdi canones tradiderut,quos ordine sub ijciemus.A qui no sic inscriptos canones istos repercrut,scilicet De gubernatione ec

clesiae, sed ipsi potius hoc addiderui. Si forte eo mentitia ista inscriptione canones ecclesiasticos apostoloru frustrari posset. Deinde subiici ut cancines in huc modu: Canon primus De gradibus, Christus dedit alios quide

apostolos: alios vero prophetas:alios aut evagelistas: alios aut pastores,& doctores ad instauratione Sanctorum in opus administrationis in edificatione corporis Christi,donec perueniamus oes ad unitate fidei. Secundus canon De varijs generibus donorum, Huic per. Spiritum datur semmo sapientiae: alij vero sermo scientiae,secundum eundem spiritum: alij Verondes per eundem spiritum: alij prophetia: alij vero dil cretio spirituum: alij vero genera linsuarum. sed liqc omnia efficit unus ille & idem spiritus, diuidens peculiariter unicuiq;, sicut vult. non De usu donoru, Vt quisq; accepit donum, ita alius in alium illud administrantes, ut boni administratores variae gratiae Dei. Si quis loquitur, loquatur ut eloquia Dei: si quis ministrat, ministret tanquam qui ministrat ex virtute, quam suppeditat: ut in omnibus glorificetur Deus per Iesum Christum. Legat reliquos qui volet,qui sunt totidem sententis ex scriptura noui testameri sumptae r & coserat cum ecclesiasticis canonibus s. Apostoloru, quos sine

scripto oratii seres' αe εκκλψιπι ιανι , id est, de bono ordine ecclesiae nobis

tradiderunt,ut facile intellisat conserendo,Viri ad gubernationem ecclesiae pertineant, illi ne, an nostri Illud etiam non est tacendum, tum ne i cauti decipiantur, tum ut, qui disciplinam Luteranorum sequuntur, ua des istorum cognoscant,si quando tandem resipiscere,& ab eis discedere

velintaliud dico,quod in canone de loquetibus lingua & de propheta tibus,loco inscriptionis,& summae,siue indici de suo, secundum disciplinam suam addiderunt: sic enim inscripserunt canonem, Dc eo, quod in

ecclesia

130쪽

LIBER PRIMVs . .

ecclesia ad populum utendum sit lingua vulgari, & non ignota. Deinde sequitur canon , Qui loquitur lingua,se ipsuin aedificat: & qui prophetat,

congregationem aedificat.Quis non videt absurdam, & cum Pauli sententia pugnante summam canonis, tanqua interpretationem ξSi enim praecipit A postolus,ri isti fingunt,ut in ecclesia ad poeulum lingua vulgari, &non ignota utendum si frustra ergo erit in ecclesia interpres. Quid igitur pricipit idem Apostolus,ri siue lingua quis loquitur,secundum duos,aut ut multum,tres,& per partes unus interpretetur : Quid,inquam, opus est interpretatione,si in ecclesia lingua vulgari, & non ignota utendum est ΘErgo secundu correctionem Magdeburgensium non debuit dicere Apostolus, Volo autem omnes Vos loqui liniluis, magis aute prophetare ; sed sic potius,Volo autem omnes vos in ecclesia uti lingua omni ous nota, ut non sit opus prophetare,id est, interpretari. Deniq; , secudum istos Dei &apostollaxum eius correctores non debuit Deus ponere in ecclesia genera linguarum,& intcrpretationes sermonum, si non est utendum in ecclesia lingua ignota. Quorsum ergo ait Apostolus, loquens de hs, quae fiunt in ecclesia,Nunquid omnes linguis loquuntur ξ nunquid omnes interpretantur. Et s.Epiphanius describens characterem ecclesiae sui temporis secundum apostolicam traditioncunea esse ait, κρει aerae γλώeroeae γλωσ- - ς εκ καννωσεσιν οῦεν προσομιλίως, idest,interpretes linguae in linguam in

lectionibus,vel in sermonisus ad populum. An melior est character ecclesiae, vel potius synagogae Luteranae, quam illius apostolicae Petierat hoc

nonem de dono linguarum salso titulo in seripserunt

Absurditas, flerepugnantia Magd. cum Aia stolo De vulgari & no ignota lingua utenda in eccles

olim dux Boemorum nomine totius gentis Boemicet a Gregorio 7.pontifice Roma ρ ante annos 'diligentos amplius, quod nostra aetate Luterus in Germania instituit,& docuit: & quod nunc Magd.canoni apostoloru falsa sua,& repugnante inscript inine attribuunt. sed videamus, quid pontifex responderit lib. 7 rcgesti sui in epist. ad duce Boemorum, Quia vero inquit nobilitas tuap ulauit,sus secundu Sclauonicam lingian mapud vos diuinum celebrari annueremus ossicium,scias nos huic petitioni tuae nequaquam posse fauere. Ex hoc nempe saepe voluentibus liquet, non immerito sacram scripturam omnipotenti Deo placuisse quibusdam Iocis esse occultam, ne si ad liquidum cunctis pateret, sorte vilesceret: dc pateret despectui aut praue intellecta a mediocribus,in errore induceret.& quae sequatur, ne ola recitem. At magistri Luteranoru non ita sentiunt: immo, quasi Deo sapietiores di liberaliores,cuctis sacras scripturas patere volui; & ner se ipsas proprio spiritu tutelligi. Ex quo fit,ut apud Luteranos,oes officili predicationis usurpet: eueniatq; illis quod Innocetius 3. ante annos ccc.&lius ad Abbate Cisterciense,& collegas eius,in eos scriptit,qcanonicos sanctaru scripturam libros gallice trastatos legebat. Cum olun inquit venerabilis frater noster Metensis Episcopus persuasnobis litter)s intimasset, quod ta in dioecesi,quam in urbe Metensi laicorum,& mclierum non modica multitudo Gallicae cuidam translationi diuinorum libroru intendens, secretis conueticulis etiam inter se inuicem eructare prssumerent aliorum aspemantes consortiu, & in faciem reda guentibu presbyteris resistentes, quorum simplicitatem fastidiunt in sequanslationis peritia cofidentes. Et paulo post de eisdem, Osficia inquit braedicationis usurpant: simplicitatem sacerdotum despiciunt & eoru coortium, qui dictam trantationem non recipiunt, aspernantur. Hae sunt, I &siae

Quid Gregor.

. res ponderit olim duri Memorum,S Boemis cum petierunt, ut liceret eis uti in ecclesa lingua Sesa

lingua vulgaris & omnibus nota afferre

possit & soleat in libris laetis di officiis.

SEARCH

MENU NAVIGATION