장음표시 사용
131쪽
& aliae huiusmodi utilitates, quas lingua Vulgaris ,& omnibus nota in Iliabris sacris,& in diuinis officijs afferre potest in ecclesia Dei, ut aliquado
attulit.Vt igitur sunt in eccleiijs catholicis per uniuersum mundulii cces . . res apostolorum, quos Deus posuit in e usa, di prophetarum, ac doctorum,& aliorum graduum,ut in libris De hierarchi is ordinationibus ministrorum ecclesiae aduersus ichilinaticas vocationes ministrorum, &superintcndditum Luteranorii nuper demonstrauimus, sic etia sunt succellores loquentium linguis, & interpretantium sermones. Pronuntiare enim in ecclesiis, sicut sancti Apostoli a Domino instituti, ab initio tradiderunt, per cunctum occidentem latina lingua, quam populus ignorat, sicut per cunctum orientem lingua graeca, quam vulgus item non intelligit,lcctiones euangeliorum epistolarum,prophetias,& psalmos,quod ijstantsi licet,quibus ex charismate ordinationis coniuenit,to qui lingua est. Locum vero interpretis sermonum supplent, qui verbum Dei in ecclesia praedicant, qui ex pronuntiatis lingua populo ignota,sumunt ad interpretandum,& prophetandum; populis, qur lingua loquentem audiuit, aedificeturi & qui lingua loquitur,non sit sine fructu, sicut Apostolus ait Non loquor modo de illo dono linguarum,quas idem Apostolus ait, In- signum este infidelibus, sed de alio senere ek hierarchicae ordinationis charismate. Qui ergo tradunt tendum esse in ecclesia lingua tantum vulgari,& non ignota populo, hi contra diuinam,& apostolica traditionem genera linguarum,& charisma interpretationis sermonum tollimi ex ecclesia. Vbi enim non est,qui litigi: n . . Gsunt qui ordine ecclesiae costumsgo permittunt deprauandΓm Lillis pseudoprophetremias vocat, eijcientes Prophe tias linguae. pro quo B.Hieronymus , inimentes linguas suas, interpretaetus cst. Vt ruinqi enim iaciunt Lutherani Anii pro lingua populo ibaota, quam eijciunt, ne opus sit eam interpretari linguam suam in ecclesia assumunt. Alium quoq; canonein ex istis a se repereris comentitia inscriptione corruperunt Magdeb. Canon inquiunt de abrogatis sacrifici js, seu de Missa, haec est canonis inscriptio siue titulus: sequitur Canon, Vnica oblatione perscctos effecit in perpetuum eos,qui nanctificantur.'& pauluesost, Vbi remissio peccatorum est,nori est amplius oblatio pro peccato. Iebr. 1 o. Illud posterius de Missa,isti boni interpretes addiderunt ut aue probabilius simplices deciperet, eam pariem epist.ad Hebr. quaecu pri re parte inscriptionis congruebat scilicet de abrogatis sacrificijs,reticu rut. sic enim ait Paulus,Quia hostias, & oblationes, holocaustomata, &Pro peccato noluisti, neq; placita sunt tibi,*iae secunda lege offeruntur,
tunc dixi,Ecce vento,ut faciam,Dcus,voluntatem tuasti. aufert primum, ut sequens statuat. Dicant ergo nobis Magd. cur hae quae tam aperte a rogationem veterum sacrificiorum continebant praetermiserunt cur inquam nisi quia non hoc laborant, ut abromia ςsse vetera sacrificia culti Paulo doceant: sed ut abrogatu ni esse silasimum libui testanacti per fraudes,& medacia contra Paulum iaciant. Etenim, si nulla hostia, & oblatio nobis relicta est, nsi dubuit dicere Apostolus paulo post, Volutarie enim
peccantibus nobis post acceptam notitiam veritatis, iam non re Iinquitur
pro peccatis hostia: sed sic,Vtcunq; peccatibus nobis,siuc volantarie,sive
132쪽
non voluntarie n5 relinquitur hostia. Nisi sorte putant Magd. omnes qui
peccant, peccare voluntarie, id est, scienter. At redarguet eos, si hoc putant, scriptura,quae eum, qui cognoscendo voluntatem Domini, peccat, ab eo distinguit, qui peccat non cognoscendo eam. Cum igitur neq; provoluntarie, neq; pro non voluntarie peccatibus sit iam iam amplius Christus cruente immolandus, Christus enim resurgens ex mortuis, iam non moritur: mors illi ultra non do in inabitur;conseques est, ut,cum ait Apostolus,plane distinguens voluntarie peccantes a non voluntarie peccati bus,non relinqui hostiam,id est,non esse immolandum iam Christum provoluntarie peccantibus,de immolatione,non quide cruenta,sed incruenta & mystica loquatur,quq est oblatio secrificii super altare in domo Dei. pro ijs enim,quos ecclesia sine ulla dubitatione scire, & affirmare potest, velle in peccato esse scientes, quos voluntarie peccantes vocat Aposto Ius,cuiusmodi sunt,qui pro aliquo grauiore crimine excomunicati sunt, pro h i inquam,huiusmodi hostia incruenta,quae eadem paulo ante Vocata est sacerdos magnus super domum Dei, non offertur nec offerri potest secundum apostolicam traditionem, ut nos in quarto libro defensionis epistolarum copiosius adhuc docebimus. Constat autem eum, qui non cognoscendo peccat,non volu Marte peccare. Alium deinde canonem simili artificio false & haeretica inscriptione deprauarunt, Quod in administratione inquiunt coenae dominicae nillil aliud fieri debeat, ruam Dominus instituit,nempe,Vt tam laici, quam clerici edant, & bibat ub pane & vino corpus & sanguine domini nostri Iesu Christi & no fiat oblatio pro vivis ac mortuis,nec adoratio. Sequitur deinde Canon,Ego accepi a domino,quod &tradidi vobis: quod dominus Iesus in ea nocte, qua traditus est,accepit panemo postqualia gratias egisset, fregit, ac dixit : Accipite, edite: hocimeum est corpus;quod pro vobis stagitur: hoc
facite in mei commemorationem. Ad cundem modum & poculum per vi coena,dicens: Hoc poculum nouum testamentum est in meo sanguine t hoc facit quotiescun'; biberitis, in meam comemorationem. Quotiescunq; enim comederitis panem hunc,& de poculo biberitis, mortem domini annuntiabilis,donec venerit : itaq; quisquis ederit panem hunc,
aut biberit de poculo domini indigne Mus erit corporis,& sanguinis domini. Probet autem homo se ipsum sic de pane illo edat, & de poculo illo bibat: nam qui edit,aut bibit indigne,iudicium sibi ipsi edit,&bibit,
non dijudicans corpus domini Hactenus Canon. Si ea,quae in scripturis sanctis dicta sunt Ex causis dicto ru in primis intelligenda sunt, cum Apostolus haec scripserit,ut Corinthios corrigeret, qui contra institutionem domini populares coenas in ecclesia pro communione sacra faciebant, vi B. rillus in Pentabiblo contra Nestorium interpretatus est,Necesse est profecto, ut eatenus institutionem domini de sancta Eucharistia Paulus noc loco recitare voluerit,quatenus ad corrigedum errorem Corinthiorum pertinebat, quod tunc quidem satis esse videbatur. Sed quia fortasse non sunt credituri Ma d. suisse hunc errorem Corinthiorum, nec sic Cyrillum,quod illi peccabat,& Apostolus correxit,intellexisse, recitemus, quae ipse Cyrillus aduersus Nestorium scripsit in tomo Pentabibli, quae est in cap. i 3 6. Synodi Ephesini, sic enim ait, ε ασN Mγὰ
Volsita te preeantibus quo modo non re
Alius titulus additus a Magdeb. in eanone de cona domi. nica.
133쪽
tine, ut enim inquit,COrpus ipsius verbi,quod secundum veram & inexplicabilem unioncm suum fecit,uiuificum est: sic etia nos, sit carnem sanctam, & sanguinem eius participemus, omnino Viuificamur, manente in nobis verbo diuine quidem per Spiritum sanctum,humane vero per carnem sanctam,& preciosum languinem. Hoc autem ita esse, probat deinceps verbis Apostoli , cum ait,lcribens ad Corinthios, Tanquam prudentibus loquor,iudicate vos,quod dico,caIix benedictionis, cui benedicimus,nonne communicatio languinis Christi est & panis, quem frangimus,nonne communicatio corporis Christi est quoniam unus panis, Scunum corpus multi sumus: oes enim ex uno panc participamus. Deinde
ενο- ε ἔν ων stinue miras, idest,sancti enim Spiritus participes effecti cum ipso Christo saluatore omnium,& ipsi nobiscum inter nos in unucopulamur. Concorporales vero, siue unum corpus hoc modo essicimur, quia unus pani unu corpus multi sumus: Omnes enim ex uno pane participamus. Fus enim Christi,quod est in nobis,colligat nos in unum. Deinde cum vellet adhuc probare ista, subiungit, δτι δἐ διά is σωυ-
σετω γράφων ὁ μακάρισe παυ e . quod aute,inquit, corpus Christi in unum
nos secu & nobis cum copulauerit,fidem faciet beatus Paulus, cum striabi reuelatum esse sanctis apostolis,& prophetis in spiritu, getes esse cohaerede & cocorporales,& comparticipes promissionis in Christo Iesuper euangelium. Concorporales dixit propter sacramentum corporis Christi,quod in unum copulat omnes communicantes: si tamen sunt Spiritus sancti participes. in his enim verbum vere cum carne unitum manet
diuine,& humane,ilaut B.Cyrillus paulo ante dixit: Haec est mysteri j haius vis, & traditio. quam quidem traditionem,& vim sacramenti huius, uia Corinthii ignorabant, coenas illas suas in ecclesia faciebant Sed au-iamus Cyrillum:propter ista enim,quae sequuntur,illa superiora repetia
quit,mysteri j traditionem, ac vim initio quidam ex ijs, oui crodiderant, cum ignorassent,volebant extra metam rationis egredi, lauta conuiuia, & coenas populares in ecclesijs agitantes, eos, qui hoc agere consueuissent, Paulus reprehendit,inquiens,An non habetis domos ad edendum,& bibendum Hi igitur ignorantes mysteri j traditionem. ac vim, falsis existimabant unum se corpus suis illis coenis popularibus effici, dominus enim ad faciendii hoc nullas alias specie pr ter panis & vini super altaret tepore sacrifici, offerre instituiti sicut canone et lecudo apost.sancitu est, qui ad huius loci epistol Pauli interpretatione pertinet.Ηoc ergo est,qa hoc loco Paulusauctore ct Cyrillo,ciuin et traditiois auctornate corrigit.
134쪽
Li AER PRIMUS. Vt antem oblatio pro vivis &defunctis n5 fieret, nee ad oratio,ne verbii quidem, sed totu hoc comentu est Magdeburgensium ad simpliciores decipiendu.Immo vero tantu abest,ri Paulus dixerit, no debere fieri oblationem pro vivis & defunctis, ut contra potius ex eo, quod Dominus in euangelio de hoc mysterio tradidit,& hoc loco Apostolus repetiuit, necessario cocludatur,oblatione esse hanc; & offerri pro vivis & defunctis: Quod enim Matthsus dixit, Accipite,&comedite,hoc est corpus meum,& Marcus siuniliter,sumite,Hoc est corpus meum,ne isti sic intelligerent, quasi nihil ibi praeter coenam factum est et,ut falso interpretantur,non subiunxerunt statim hi duo Euangelistae, hoc facite in meam cometnorationem, quassi nihil aliud ibi praeciperetur, quam celebrare memoria coenae dominicae manducando tantum, siue sumendo. Idcirco beatus Lucas ta- quam interpres prioru supeleuit, quod desiderabatur: sic enim ait, dc accepto pane gratias egit,& iregit, & dedit eis,dicens,Hoc est corpus meliquod pro vobis datur,siue traditur. quod perinde est,quasi diceret,quod pro vobis offertur, in morte scilicet,quae ia instabat,&quasi presens crat. Ephes e. s. Hoc enim si nificat hic,datur, pro quo Paulus dixit,qui tradidit semetipsium pro nobis oblatione,& hostia:& Esaia oblatus est, quia ipse uoluit. L M s 3 Quare, quod statim subiungit, hoc facite in meam commemorationem, necesse est ad illud, quod proxime antecessit,referre,quod pro uobis datur:& ad illud simul,quod prius dixerat, fregit,& dedit eis uiue quod plenius alij euangelistar expresserunt, accipite, & manducate, siue sumite: ut iam celebratione huius mystcrij necessario utrunque comemorare iubcamur, oblationem in cruce faetiim, & illam corporis dominici mysticam& veram manducationem. mare quibus p testate hanc Christus dedit, necesse est secundum institutionem Domini,quam hic Paulus Apostolus
repetiuit,ac recitauit,vi,sicut manducando manducationem illam coenae dominicae repraesentant, accommemorant,sic etiam & inprimis oblationem in cruce factam offerendo commemorent. Quomodo enim commemoratio oblationis in cruce factae in sola manducatione esset, nisi quod manducatur,prius esset oblatum s Quod ut magis adhuc istis constet, interrogemus eo hoc, quod Dominus hac institutione in suam comemo rationem fieri pr cepit, ubi nam fieri pi cepit s nonne super altare hoc enim si negauerint,redarguet eos apostolica traditio, quae in uniuersis ecclesiis catholicorum Orietis & Occidentis summa religione ab initio custoditur, Cuius traditionis testimonium quoq; Pauli scriptum habemus, ne isti iam ullo modo cauillari possint,vi solet. Habemus enim inquit at 'tare, de quo edere non licet ijs,qui tabernaculo desti uiunt. Quis autem ignorat θυσιαςήριον se θ--ν,unde dicitur,referri, id est, altare ad hostiam ξaut,quae Vnquam mense, quouis etiam linguet idiomate,altare dici cosueuit,nisi mensia, in qua fit oblatio ut fuit illa mensa coen ς dominic ,& nostri ecclesiae altare,quod illam representat,in quo id ipsum,quod Dominus in nocte illa patri suo pro nobis obtulit,& ipsi secundum institutione eius offerimus. Iam vero quod haec institutio Domini, quam Paulus hie repetit,pro vivis & mortuis oblationem fieri praecipiat, ex eo quoque necessario colligitur, quod ait, Hoc est corpus meu, quod pro vobis datur:
hoc facite in meam commemorationem: Hoc, inquam, facite,pro Vobis
scilicet in meam commemorationem.Illud enim, pro vobis,prius diebun
135쪽
repetendum est id est,a communi, quae est frequens figura in scripturis. Quod sit hoc negent isti, rursus eos interrogabimus, pro qui-b ulnam dicit Facite,& ad quoru fiuctum pro nullis enim,nec ad ullius fructum,ne cogitare quidem licet. Restat ergo,ut intelligamus, quasi di catur, Facite pro vobis. Sed rursus quaeremus, Quomodo,& quando pro vobis ean intelligendu est, quali dicatur, facite pro vobis tantum vive tibus minime,quia non soluin qui vivunt, sunt ; ut de eis tantum intelliati possit istud, pro vobis, sed etiam qui pie mortui sunt, esse dicuntur: omnes enim, inquit, vivunt apud Deum, dispiritus iustorum in manu Dei sunt, & Deus non est mortuorum Deus, sed vivorum. Restat ergo, ut, sicut non solum pro vivis mortuus est Christus noster, sed etiam pro mortui si id quod satis descensus ipse Christi ad inferiores partes terrae,ssicut Apostolus ait,probat; non cnim descendit nisi ad eos,& propter cos,pro quibus etiam mortuus erat: Sic non soliun pro vivis, sed pro pie mortuis iubet offerre in commemorationem oblationis in cruce factae r quia omnes, quamdiu salui est e possunt secundum idioma scripturae sanctae esse dicuntur, sicut scriptum est in Eccl. Deum time, & mandata eiusfac: hoc est omnis homo, quasi qui haec non faciat, quia saluus esse non potest non faciendo,nec esse quidem dicatur. sed de oblatione pro pie mortuis pleniorem tractationem in quartum librum defensionis episto
larum pontificum apostolicorum rese ruamus, eum locum epistolae Clementis ad Iacobum fratrem domini de oblationibus &exequijs mortuorum defendemus. IHaec pauca necessarib attigi, ne commentitiam inscriptionem canonis de inuitutione huius mysteri j, quem Magd. pro tulerunt, omnino dissimularem. Eadem etiam institutione domini ab
Apostolo hic repetita ijdem isti refelli possunt in eo,quod addideruntia
titulum canonis,quo esset luculentius commentum,icilicet ,ut tam laici,
Zam clerici edant ,& bibant sub pane,' & vino: & non fiat adoratio. um enim constet,quod Christus in ultima coena hanc institutionem sacri mysterii sub speciebus panis & vini sanxerit, & eius potestate,ac mianisterium,sanctis apostolis,& in corum persona ordini Lacerdotum tradiderit ; consequens est secundum rationem apostolici dimitatis, & sacerdotalis ordinis,ut illa tunc institutio sub duabus speciebus, & traditio apostolis facta non eo tendant, ut omnes Christi fideles statuto domini ad utramq; speciem accipiendam astringantur . sic enim nuper tr centorum sere patrum Synodus Tridentina,more maiorum congregata,
sancte iudicauit,&decreuit. Cui qui obedire nolunt, salvi esse nolunt. De adoratione vero huius mysteri j quam isti quoque negant, & hac in stitutione vetari fingunt,nihil aliud contra huius blasphemiae monstrum dicam, nisi videri eos potius, on credere esse in hoc nostro mysterio colpus & sensu inem Christi, siquidem adorationem tollunt.An enim, quia Christus stib specie panis cst, idcirco non est adorandus s Ergo neque
Christus Dominus,& Rex pannis inuolutus, a Magis adorandus erat. Ita fit,ut errores secum repugnantes coecitate mentis defendant, dum veritatis lucem fugiunt. Pergamus deinceps ad reliqua.
136쪽
De quibusdam eandinibus apostolicis Synod ratioche Apostolori , repertis in Bibli theca Origenis a Pamphilo martyree o de canone Apostolico imaginum Saluatoris, lor sanctorum, oe de canone de ciborum delectu, o de testimonio Innocentii prim6quod Apostoli Synodum Antιμbia celebrarint. Cap. 1 F.
HActenus de canonibus apostolicis, quos Magdeburgenses repererunt excerptos, ut dixi,ex scriptura lancta noui testamenti. Reperimus etiam nos partem canonum Synodi apostoloru Antiochenae, quos Pamphilus martyr testatur se in Bibliotheca Origenis reperisse. Sic enim reperi in antiquissimo codice Graeco scriptum, is ἀγίου ἰωμαρσυρυ
concisse,& in epitome, quasi i nd ices quosdam, gratia breuitatis describa. Canon,ut credentes in Dominum Iesum, quos illius temporis homines vocabant Galilaeos, ristiani deinceps vocarentur. Alius canon, ut baptizati non iam circunciderentur more Iudaeoru; si quidem sit baptismus circuncisio non manu facta.Alius canon,ut ex omni natione & genere ad fidem orthodoxa admitterentur.Alius canon, De auaritia fugienda christiano,ac maxime ex iniquis quaestibus. Alius, De vitio rutae christianis hein sugiedo,& de theatris, ac iuramentis. Alius, De sugienda scurrilitate,blasphemia,& moribus gentilium, & eorum imitatione, ne simpliciores deciperentur. Ac sunt quid si de his,alijsq; huiusmodi apostolicae constitutiones in libro . Clementis Romani: quod fidem quoque facit, esse hos canones Antiochende Synodi apostolorum,de qua in libro illo vetustissimo Graeco notatum reperi. Alius canon,quo renouatum ac cofirm tum est decretum Synodi Hierosolymitans,ut abstineret christiani a sanguine & suffocato,& fornicatione. Sunt praeterea alij duo canones, alter de imaginibus inanufactis veri Dei,& Saluatoris nostri Iesu Christi, & famulorum eius ponendis ex aduerso coram idolis,& Iudaeis,qui sic Grece
δωλα μου δε --IMoti mpe Ιουδαίοιο. Hunc canonem GHce descripsi propter antiquitatem,& apostolicam eius auctoritatem,cui ecclesiae catholicae consuet udo ab apostolis tradita,iam inde ab initio per cunctu orbem astipulatur. Quomodo igitur audent Luterani idola vocare imagines Christi, Quomodo Ma& sanctorum eius, quas sancti Apostoli ad delenda idola gentium & ad Iudeos redarguendos ficere,& colere iusserunt ξ Immo ipsi Luterani Iud os sequi malunt quam Apostolos: & potius idolis gentium fauent, du idola cole idolis filiorum Deorum imagines veri Dei,& saluatoris nostri Iesu Chri R ' sti opponere nolunt. Quos etsi nuper Nicolaus Sanderus Anglus eruditissime, & sortissime de errore conuicit, & nos etiam non pauca lib.3.de dogmaticis characteribus aduersus eunde errore scripsimus,non pigebit tamen addere hic pauca quaedam in dialogo eruditissimo antiqui Nicephori Patriarchae Constantinopolitani de imaginibus, qui orthodoxus mscriptus est a nobis obseruata, quibus respondere docet hereticis,cum quaerunt,ubi scriptum sit in scriptura,adorandam esse imaginem Christi. Interpretemur Latine, cum scriptum inquit sit de Christo,& adorent euomnes angeli eius, sitque omnis homo imaginis suae prototypon, nec vi
137쪽
lus homo reperiatur, quin eius serma effingi possit, liquet, Christiam, utpote qui debuit per omnia,sicut Apostolus ait, iratribus alsimilari, prototypon cssc imaginis suae, tam tali verbis scriptum no sit. Quare,inquit, cum quaerit haereticus,vbi scriptum sit de adoranda Christi imagine re- si dendum est, ibi scriptu eseobi scriptum cst,adorandu esse Christu ; si quide inseparabilis est a prototypo esligies eius.&si enim nusqua scripta
est verbis, ristum esse imaginis suae prototypum, multa tamen alia inquit similiter non sunt scripta verbis, quae idem Valent, atq; illa, quae scripta sunt, ut homousios,& theolocos,& cyriotOcos, quae vocabula necessilitas aduersus h aereses ad inuenit. Ad hunc modum haeresis Iconomacho rum secit,ut diceremus prototypon imaginis Christi, quod candem vim habet ut illud,quod scriptum est. Etenim si non est Christus imaginis suae prototypon; ergo nec incarnatus est: mancto; incircumscriptus infinitate diuinitat is suae. Quod si factus est homo, & in nostra natura & more nostro apparuit,cur non tribuimus illi,quod Omni homini,vi ratio similitud in is postulat Docet deinde hic auctor,non esse imaginem honore &vcneratione a sancto,cuius imago est,separata,Cum sint inquit unu non natura, sed GD-,idest, habitudine: quaecunq; enim inquit de causa dicantur,de effecto quoq; dicentur: sed illa proprie, quia natura : haec non proprie,sed homonyme. Sic inquit crux ,ex quacunq; materia fiat, ii set comune nomen cum vera crucc,sicut honorem, & venerationem. dc quibuscunq; nominibus illa crux appellatur,totidem liqc eius imago.illa vivifica crux,gloria mundi: & hqe gloria mundi.Sed illa proprie,& natura ligni facti vivisci: haec vero significatione nominis. Similiter inquit Deus & homo dicitur Christus significatione nominis,& natura diuinitatis,atq; humanitatis: imapo vero eius significatione nominis dicitur Christus, non autem natura diuinitatis, & humanitatis. est enim ex qualitate coloru,aut ex lapide, aliave materia: habetet; comunione nominis, & honoris atq; adorationis cum prototypo,& ii natura sit aliena. Idcirco quia buscunq; nominibus Christus appellatur, totidem imago citis, ut dominus gloriae, Dei virtus,Dei sapiutia,& filius hominis. ut, sicut Christus dicit, Mihi flectetur omne genu coelestium, terrestrium, & infernorum, sic imago eius idem quoq; per picturam dicat. Sic cum Christus initio 1,raedicatus est,cum ea pnaedicatione coniuncta erat θω.6kωει idest,habitudine praedicatio imaginis eius: & tot habet praedicatio demonstrat iones imaginis Christi,quot habet demonstrationes Christi :& tot item habet demonstrationes typi, siue imaginis crucis, quot habet ipsius crucis. Cum cnim inseparabilissit imago ab eo, cuius est imago,ubi scriptu est de pro totypo, ibi scriptu cst de cisgie inde expressa: tametsi non aequaliter scriptum, sed homonyme: de re enim proprie, de imagine rei non proprie. Citat deinde Nicephorus, inter alios patres,quos nunc pnaetereo, S. Atha
138쪽
in Imastine enim inquit regis,est species,ac forma: & in rege est species,
quae est in imagine;& similitudo,quae est in imagine regis, non variat. itavi, ut imaginem aspicit,in ea regem aspiciat: & rursus,qui resem intuetur,nunc agnoscat esse in imagine sua. itaq; pro eo quod similitudo non variat, ci,qui postquam aspexit similitudinem regis, ipsum regem videre velit, dicere possit imago,ego & rex unum sumus: ego enim in illo sum,& ille in me: & quod in me vidisti, hoc in illo vides: & quod in illo vides,in me vides. Haec ex Nicephoro libenter hic addidi,quod hic auctor acute, &subtiliter explicasse mihi videtur,quomodo sit inscriptura de adoranda imagine Christi, & quae ratio naturalis apostolorum de cultu sanctarum imaginum traditionem defendat: quam quidem traditionem consuetudo confirmat: & ecclesiae fides custodit. naturale enim est, ut sit omnis homo imaginis suae prototypum: immo omnis res prototypon figurae suae. & quae huiusmodi connexionem naturalem habent,& communionem nomini consequens quoq; est, ut habeant honoris communionem. ut intelligant tandem,qui imaginum sanctarum cultum tollunt, pusnare se cum natura,cum scriptura,cum ratione, cum apostolorum traditione,cum ecclesiarum consuetudine,& cum earum fide.Explicauit praeterca hic auctor,quemadmodum prototypon coadoretur imagini: idest, quemadmodum una,atq; eadem adoratio prototypo,atq; imagini adhia beatur, una quidem Vtriq;,sed no vno modo,& aequaliter: ut verbi gratia, una adoratio,quae latria dici solet, Christo couenit,& imagini: sed aliter Christo,proprie scilicet & secundum natura camis natura unitet cum diuinitate: aliter imagini,idest,non proprie, sed homonyme, siue aequi uoce, quia no natura,sed os, id est,habitudine reprisentationis propter simi litudinem. nec enim inquit in imagine Christi est diuinitas unita cu camne φυσικου ενώra, idest,naturali unione,ut in Christo, sed idest, pa ticipatione,ut ita dicam,habitudinati. Itaq; imago,ut hic auctor sensit,non habet honorem propriustiunctum arcipis: immo habet eundem ipsum,quem res ipsa. qui tamen honor rei quide ipsius proprius est,& natura ei conueniens: imaFinis vero non proprius, sed homonymus, siue aequivocus,& secundum habitudinem ei conueniens propter similia tudine in scilicet prototypi. Imago enim,uerbi gratia, cisti di naturam inquit eius respiciamus, non est Christus, immo nec imago Christi, sed potius charta & color,aut lisnum,aut alia materia, unde facta est imago. Sin autem respiciamus similitudine archetypi,unde expressa est Christus dicitur secundum homonymiam,sive aequi uoce: Christi vero secundum relationem,quia omnis imago, prototypi imago est.itaq; t recte ab hoc auctore explieatum est,sicut non adoratur imago propter se, sed propter prototypon,quod omnes Catholici confitentur,sic non est dicendu, adorari eam per se,id est,absolute,sed συ-κωe, dicamus nos,relate:& ut purpura & imperator ea indutus unum faciunt habitu, sic imago & prototypon eius unum faciunt diis recidest,habitudine. hoc tamen interest,quod purpura separari potest a rege,vel imperatore,& remanere purpura,ac sine regio honore,& Veneratione,non enim refertur ad regem, ut purpura est: at imago ut imago est,non est a prototypo separabilis ineoriac proin
de nec honore. Hic est secundum doctrinam fidelis sermo de sanctarum imaginum adoratione,quo s.Nicephorus Patriarcha Constantinopolitanus
139쪽
Alius eanori apost. smodi Ant ab apos olis habitae, de dele cibotu. ut locum apoosi ad Colos. A ad Timα de cibis explanat. Colos. I. s. Tim. 4. Testimoniti in noci de Sinodo Antiocnena apostoloici Quod canones apostolorsi ec-elessastiei non in Antiochena, sed in Hisrosolynutana Synodo traditi
nus ante annos septingetos antiquos Iconomachos redarguebat: & plosin doctrina sana ςxhortabatur: di quo nos nouos Iconomachos reda guimus,ut, si sorte possimus, in captiuitatem, sicut Apost ait, redigamuscorum intellectum in obsequium Christi. Illud postremo aduersus istos hic addendu est: Si,cum legitur cvangelium, verba eius, quae noui ha re lici audiunt,propter res nominat ,quq a suis nominibus,tanquam a quibus da imaginibus, naturaliter diuelli no positat, apertis capitibus honorant;cur hoc ipsum in expressis imaginibus sanctorum no faciunt An n5 est hic aperta rationis repugnantia alterum horum facere t altersi non focere,ubi eadcm est utrumq; faciendi causaΘ Quare ut sui similes in G& ne secu discrppen ut utrumque,aut neutru faciant, necesse est:aut imagines, dico, sanctorum,quas viden honorent, si verba euangeli j audita honorant: aui,si illas non honora neq; haec honorent. Alter Canon de dei
interpretemur latine,ne inquit Christiani a cibis abstinendo,Iud os imi
tentur: hnmo vescantur suilla,cum dominus pronuncia uerit,quae in os intrant, non inquinare hominem; s ed, quae ex ore exeunt, Vt pote ex corda
exeuntia. Et ne secundum litteram eos sectentur; sed spiritualiter, & anagogice vivant. Synagosa enim belluina Iudaeorum suem quidem abominatur, turpem vero vita viuisi& improbitate tenetur constricta: sicut ait Propheta, Saturati sunt suillo reliquerunt' reliquias paruulis suis.Similiter no est interdictum Christianis secundum litteram vesci pisce testani . habente: & pisce item squamis carente: hoc eni in est secundum spiritum . pisce testaceo vesci, cum quis stupido, & imprudenti corde,veritatis pridicationem instar tests abiscit. Conuenicter ergo huic canoni intelli endum est, quod Paulus in Epistola ad Colossi scripsit, Nemo vos iudicet iii cibo: cibos enim prohibet discernere Ur γ 'uia idest,secundum litteratumore Iudaeorum, non autem secundum spiritum. Sic etiam in epist. ad Tim. ad doctrinam daemoniorum pertinere dixit, abstinere a cibis secutidum littera & iudaice,non autem abstinere siccundu spiritu, &-απι , id est, & ad exercitationem corporale ad spiritu relatam. V t fit in ieiuni j sabstinendo a carne. Sed de hoc satis supra cap. 3.dictum est. Hactenus da canonibus istis Synodi Apostolorum Anti clienae, quos,ut dixi, Pamphilus martyr in bibliotheca Origenis reperit. Habuisse autem Synodum Antiochiae sanctos Apostolos, testatur quoque S.Innoccntius in episto-Ia 18. ad Alexandrum Episcopum. Sic enim scripsit de Antiochena ecclesia, quod prima primi Apostoli sedes esse monstretur: ubi & nomen acce
ζit religio Christiana, & quae couentum Apostolorum apud se fieri cele-
errimum meruit.Canones tamen ecclesiasticos sanctorum Apostolorunon esse in Synodo tiochena,sed Hierosolymitana constitutos,pr terquam quod Clemens Romanus, ut ante dia culmus,non obscure significa
140쪽
LIBER PRIMULuit,illud quoque argumento est,quod nullus ecclesiasticus canon Apostolicis 8 s. inter hos, quos a Pamphilo Martyre in bibliothec enis repertos descripsimus, reperitur praeter canonem de abstinendo ianguine & suffocato, qui,ut dixi, in synodo Antiochena propter idolc
latriam, quae tunc ubiq; dominabatur, necessario renouatus, ac confirmatus est. Qua ratis necessaria sortio multis testimoniis eanotus apostolorum defendat, O de comparatione natus Ecclesia cum naui ,σ legum ecclesiasticarum eum legibus naualibus, erquibus inlotis de legibus ecclesiasticis apostolorum Paulus signfrauerit: o quid contra
omnem rationem uege quι apostolorum canones negat. cap. 26.
Hos igitur canones sanctorum apostolorum illa etiam ratio necessaria defendit, & vindica quet multorum testimonioru vim & auctoritate superat:quod decebat quide, & erat apostolica illa omnium ecclesiarum solicitudine,quam Paulus dicit,dignit, ut ita episcopis, quos
ijdem apostoli,dum viveret, instituerunt,quos Clemens Romanus in ex tremo libri 7. de constitui. apost. enumerat, & de quibus Irenaeus lib. . c. 3.meminit,&si non nominatim,ut Clemens, decebat inquam, ut ita episcopis ecclesias comitterent regendas,& administradas, ut regulas ecclesiasticas,quas Canones vocariit,eisdem traderent: quibus instructi sic illi ipsi episcopi ecclesias sibi commissas gubernaret, et omnia in eis honeste,& secundum ordinem fierent,sicut Apost. Paulus ecclesiae Corinthiorum iussit. Hoc enim no facere,quod alioqui fecisse,ratio ipsa communis utilitatis omnium ecclesiarum,quarum solicitudine tenebantur, necessario conuincit perinde fuisset,ut si quis, optimus alioqui nauis gubernator,toco suo abiens relinqueret,cui clauum quidem nauis comitteret, eum tamen regulis,quas ipse perutiles,& pernecessarias ad dirigendam nauiga tionem esse sciret,non instrueret. Cum naui enim magna statum ecclesiae B.Petrus comparauit in illo suo ad populusermone ac doctrina in ordia natione Clementis. Vt ergo praescriptae sunt vectoribus suae leges, ut suis locis quieti sedeant,ne si libere discurrant,nautas impediant, aut nauem
quatiant,vel deprimant, sic quoq; praescriptae sunt leges suae ecclesiasticae laicis, qui sunt instar vectorum: & suae diaconis: suae presbyteris, & suae episcopis. Quibus legibus pax & ordo ecclesiae coseruatur: & naufragijs
vitatis ad portum appellitur.Itaq;,ut nautae,quaecunq; necessaria sunt, ad praescriptum legis nauticae singulis prouidet,sic presbyteri,qui tenent i cum nautarum, secundum canonem ecclesiae alios ligant: alios soluunt, sicut beatus Petrus in sermone illo de Clemente, quem ordinabat, pronuntiauit, ligaturum esse,quem ligari oporteret: & s olimru,quem solui; ut qui canones ecclesiae sciret. Sciant igitur Magdeburgenses,& qui cum eis,si qui alij sunt, sentire voluerint,negare canones ecclesiasticos sanctorum apostolorum,quos habemus, nihil aliud esse,quam velle,sanctos apostolos in nulla,dum viverent, licitudine suisse suturi post obitum suum gubernationis,& status omniu ecclesiarum i nullamq; eoscuram habuisse relinquendi ecclesijs sanctas in posterum consuetudinesi ut non ignor retur , quomodo,sicut Paulus ad Tim.scripsit, in ecclesia Dei conuersari oporteret.Dicam enim aduersus istos,quod Tertullianus in libro De co
rona militis pro defensione traditionis no scriptae, de omnibus fidelibus P ait,