장음표시 사용
181쪽
deb.omniaque de summa auctoritates, sit. apud inagnos, at veteres auctores legurta&obseruanta
lectione Metropolitani reserant Episcopi prouinciales ad Vicarium pon
tificis Archiepiscopum Thessalonicensem, ut auctoritate eius firmetur .
bant inquiunt sibi hanc potes causam,& rursus,citati sunt eam sibi vendicare super Archiepiscopos auctoritatem, ut si quid illi agerent, ex auctoritate Romani poni. egisse viderentur,quasi serui,& mancipia eius essent. & iterum in eadem s. centuria,usurpabant sibi potestatem mandandi alijs Episcopis,ut quem ipsi vellent. & proponerent, in dissitis ecclesijs Episcopum ordinarent: aut, que ipsi nollent, deponerent. item usurpabant sibi ius confirmandi alios in Episcopatu, nam Leo, inquiunt, Maximum Antiochenum, confirmauit in Episcopatu: ac idem Proterio Alexandrino Episcopo iura antiqua eius sedis confirmasse iudicatur epist.68. ad Iulianum, & 69. ad Marcianu Imper.&rursus,sumebant sibi, inquiunt,potestatem excommunicandi aflios Archiepiscopos,& ccclesias. ita denique loquuntur isti,quasi Pontifices Romani magnas copias militum ex delectu Italiae comparatas per omnes prouincias etia longinquissimas semper habuissent,ut Episcopos,& ecclesias omnes ad obediendum cogerent: aut quasi omnes Imperatores hoc ipsum praesidus militaribus in gratiam Pontificis Romani semper
lum cogerent: aut quasi omnes I erato bus in gratiam Pontificis Romani semperfecissent. iid igitur amentius cogitari potest,quam quaecunque Magde burgenses de summa auctoritate Pontificis Romani Petri Principis Apostoloru successoris apud veteres auctores,& quidem magnos, ac per multos,& sanctissimos legunt,& obseruant; in ea omnia,tanquam in gladiosa se districtos,& e vagina eductos, ut quosd* pogos Saules, suriola irri e re,& l tali vulnere percutas uno vςrb surpasiopis et alterius senilis, tanquam alicuius magi cantione putare se redihi uos & sanos.Dicite no ibis Magdeburgenses,quis a principio,Mandiu fides ecclesiae Roinan ii nnorum parere Romano Pontati, tanquam seruos & ma cipia vivus is qui mini, coegit si usurpatio crat violanta, cur generosi spiritusNaebula Germanorum,& religiosi non audebant in Domino seruile iugum,duru, di iniquum excutere ccur. m pueriliter vestris Germania illuditis ξ sed propositu nobis prosequamur. Item Petrus Patriarcha Constantinopolitanus ide exemptu imitatus, & apostolici traditionis consuetudine secutus de fide quoq; sua ante quingentos annos ad Leonem 9.per Synodica retuli petens ut in fide,& Lede sua firmaretur, cui Pontifex ita restri sit, Porro sicut calamitosum est, si unitas deest bonis,ita pernitiosum est, si adsit malis.quod ipse ex specula illius ecclesis,cui videris diuinitus designatus specu lator,prudenti oculo considerans promotionem tua ad episcopale fastigium electione cleri,& populi,sicut asseris, factam, atque fidem tuam secundum antiquet consuetudinis religiosum & valde necessarium studium apostolics, ac prim sedi,cui Deo adluxore,quamuis indigni pretsidemus, annunciare,& exponere curasti.& paulo post,Mea vero humilitas in e dine apostolici Throni ideo exaltata,ut approbanda approbes, improbgnda quoque improset, tuae sanctissima fraternitatis Eri sic se promotionem libens approbaticollaudat,& confirmat. & paulo p0st,Sa
182쪽
sti, sanam & catholicam,atque orthodoxam per omnia protestamur: de sicut vere unicam, & salutarem pr cordialiter amplectimur: & tuae dilectioni vehementer gratulantes in Domino,eandem nostram esse deuoto& prompto ore profitemur. hqc erant,ut ante dixi, symbola concordiae:
quae Nicephorus optabat: & Paulus per dextras societatis sibi, & Barn bi datas significauit. Denique hanc Romani Pontificis beati Petri successoris auctoritalcm, & Apostolicam consuetudinem a Christo institutain confirmandi fratres, & omnes ecclesias in fide attestatur etiam maxima,& grauissima auctoritate sua sancta Synodus Ephesina ducentorum Episcoporum ex multis, ac varijs prouincijs in epistola ad Caelestinum Pontificem, in qua sic ait,Est enim vobis tam exim ijs hoc in consuetudine politum,ut fulcra ecclesiarum constituatis. expressit interpres vim verbi Grq-ci ς. ex , quo vis est Synodus intuens in locum euangelij,& tu aliquando conuerius cofirma fratres tuos.Grice enim est ζήHον. Satis cu hac epistola conuenit,quod beatus Cyrillus, qui postea eidem Synodo loco Psitificis Romani praesuit, ad eundem Caelestinum scripsit, cum ad eum, tanquam ad caput ecclesiae,de haeresi Nestorij reserre necessarium esse iudicaret, sic enim ait, Quandoquidem Deus a nobis in huiusmodi causa vi
νάσ3ου - σῆ. ιοτντι. id est, & l onginqui temporis consuetudo suadet cum
sanctitate tua communicare, necesse est mihi scribere, & quae sequuntur.Hanc consuetudinem priscam omnium ecclesiarum intellexit Syno dus,cum dixit, hoc in consuetudine positum esse Pontifici. quod si ante mille ducentos prope annos iam erat longinqua, & antiqua haec c5suetudo omnium ecclesiarum testimonio Cyrilli, quae illum cogebat ad Pontificem referre, ex qua alia origine illam longinquitatem Prosectam esse dicere possunt Magd. nisi ex diuina institutione, & apostolica diuinae in stitutionis traditione Sed e hoc confiteantur,confugien credo,ad n uos suos,quos Satanas illis excogitauit: ut nullam formam Synodi, neq; sanctos patres sine naeuo haeresis agno scant.
nt de auctoritate Pont. testis
malis exemplo Petri adfirmandum in fide fratres in Actibus apostalorum e. I S. ω ν modo Iacobus fies suam firmauerit sententia beati Petri,ct quomodo non Simeon legendum est ibi in Actibus Apostoiarum,ut chrysostomus,ct Graecι legunt, sed Simon. t iarini meliora exemplaria Graeca peculi. oe collatio sitius loci Actuum,cum Clemente Romano in libro 6. de constitutionibus Apost. O quid Tertullianus ex Petri sententia in illa sγnodo Hyrosolimitana scripserit, o quomodo omnia concilia imitara semper fuerint illam formam firmandi sua decreta. cap. I.
HActenus ergo de pontificali exemplo firmadi in fide fratres in bea
to Petro Apostolo expresso, cum Paulus ad Petrum discipulorum Coryphaeum,ut diuinus Dionysius vocat,de pr dicatione sua & fidei doctrina retulit, ut haberet scilicet certum & firmum de auctoritate doctrint suae a Principe Apostolorum confirmate,nc forte in vacuum curreret,si discreparet.venio ad alterum exemplum scripturet sanctae in Actis Apost. postquam Petrus primus,ut caput ecclesiae, sententiam suam in illa sirinandi in fi- Synodo Hierosolymitana de relinqueda legis Mosaicae obseruatione dixerat,quia erat Iacobus illius ecclesi Hieroso limitan Episcopus,in qua posito. surrexerant quidam ex haeresi pharisaeorum, qui dicebant oportere serua
183쪽
Quod in act. apoll. non si meon , sed si,mon legedumst cap. t s. Locus act. I s.
M PRO EPIs T. PONT. re legem Moysi necessariuque videbatur, ut quid ipse sentiret populus,
cui praeerat, sciret, & utrum cum capite suo concordaret, postquam Petrus perorauit, & tacuerunt Paulus & Barnabas, qui cum Pctro consentientia de conuersione gentium narrauerant, respondit Iacobus dicens, Viri fratres audite ine:Simo narrauit quemadmodum primum Deus visitauit sumere ex gentibus populum suum nomini tuo: & huic concordant Verba prophetarum.& paulo post, Propter quod ego iudico, non inquietare eos,qui ex gentibus coucrtuntur ad Deum,& quq lhquuntur.auci ritatem Petri citat, cum prophetico testimonio consentientem, qua confirmatus audet dicere costanter, pro ter ouod ego iudico &c. sed dicet hic non solum Magdeburgenses,lcd sortatus alis,non Simon,sed Stimeon scriptum esse in Aetis. scio Ioannem Chrysostomu non de Simone Petro interpretari,sed de Simeone siue illo euagelico, siue alio, neutrum enim assirmat, atque ita ferri scristum in us exemplaribus Graecis, quae aedita habemus: sed legendum esse Simon,ut est in latinis exemplaribus,& non Simeon,ut in Gr*ci ex Clemente reiam Romano didicimus. is enim lib. 6. de Apostolicis constitutionibus c*p. I a. Petrum introducit narratem in illa Synodo ea, que tum Lucas O Pctro cap. I o. tum id c Petrus cap. I I.
a Clemente inconst. apos. li tirotus de quibus- da a Luca praeternustis,&euν
esset,& de spiritu S. qui supequi in Actis praetermissa sunt, quemadinodii tunc intellexisset verbii laqmini, quod scriptum erat,omnis, qui inuocauerit nonae Domini, saluus erit, &rursu Recordablintur,di conuerxentur ad Dominum. uniuQrsi Mnei terrae,& adorabunt corauxeo uniuersi familiet gentium,quoniam Domini est regnum, & ipse dominabitur gentium, quodque ubique scriptuesset de vocatione gentiu quia igitur hες Petrus cap. is. Act. Apost.narrauit,ut Gemes auctor est, quet in eo loco non sine magna ratione ut paulo post ostendam,a Luca praetermissa sunt, idcirco Iacobus dixit Simon narrauit, quemadmodum primum Deu4 visitauit sumere cκ getibus p pulum nomini suo, scilicet narrauit Petrus,cu dixit Paulo supra, Vos scitis quoniam ab antiquis dicbus Deus in.vobis elegit per os meu audiregetes verbum euangelij, & credere,& qui nouit corda Deus, testimoniuperhibuit illis.Cornelio enim Centurioni apparuit Angelus, & dixit, ut accerseret me;& reliqua, quae, 'dixi,tum Lucas cap. I o. de Petro narrauit,tum ipse idem Petrus cap. M .coactus est narrare ijs, qui erant ex circucisione qui cum eo dissieptabat dicentes, Quare introisti ad uiros praeputium habentes, & manducasti cum illis incipiens enim, inquit,exponebat illis ordine dicens; Ego era orans, & vidi i xcessu inciatis visivne, descundes vas quoddj, & qui sequuntur: hec omnia, ut ante dixi,Simon narrguit in illa Synodo, ut nos Clemens Romanus docuit, 't lain merito dixςxlit Iacqbus,Simo quod Verbu non concis diui minatim, sed fultus& explicatius exponere significat. cur autem non sint ibi a Lude idonea, & prudeli scriptore digna;quia,ti Petrus, qui sibi cum Cornelio acciderant, coactu est exponere ordine Hierosolymitanis illis, qui Hierosolymis ex circumcisione aduersus cum disceptabant dic cles, Quare introisti ad uiros praeputium habentes, & manducasti cum illis quo- quomodo
184쪽
quomodo postea etiam similiter, immo multo magis n5 cogebatur eadeexponere in Synodo ξ ubi audiebat multitudo, ut Lucas testatur, & qui .i ex Antiochia ascenderant, cum conuenerunt Apostoli,& seniores videre de verbo hoc, quia docebant quidam, oportere circumcidi, & serua- ire legem Moysis. Quid igitur opus erat,vi lanctus Lucas tertio illa repeia
teret quae tametsi non repeteret, consequens erat, intelligere narrata
esse ibi, & exposita a beato Petro eadem,que illis,qui contra eum principio disceptare coepissentinarrasset Accedit huc, quod sic illa praetermisit
Lucas capite illo is . Vt, praetermista esse . ne toties repeteret,non obscure significauerit. significauit inquam, cum post narrationem Petri respondit statim Iacobus dicens,Viri fratres aud ite me, Simo e γ, r.en, idere exposuit. verbo enim idem significate usus fuerat sanctus Lucas in Petro, cu dixit cap. I I .de eo φετυε re καθ σξ.e,idest exponebat ordine, ide enim significat loci rθα.deinde quod Iacobus de Petro dixerit, cum dixit, Simon narrauit, quis dubitare potest,si qui Iacobus dicit Simone narrasse, cum ijs ipsis, qu ibi Petrus narrauit, conferat, & sententiam verbis utriusque subiectam ponderet. Petrus enim dixit,Viri fratres vos scitis,quoniam ab antiquis diebus Deus in vobis elegit per os meti audire gentes . . civerbum Euangelij, & credere. Iacobus vero, non in verba sed in sensum intuens narrasse illum ait, quemadmodum primum, idest ab antiquis diebus, ut Petrus dixit, Deus visitauit sumere ex gentibus populum nomini suo. verbo visit tandi consilium ac prouidentiam,& misericordiam Dei si gnificauit: visitavit,inqua Ut cligeret gentes, quae credente, in eum per praedicatione Euangeli j fierent populus eius,& a Christo christiani vocarentur, hoc enim significat elegule Deum, ex gentibus populum nomini suo. hoc ipsum item significat elegisse audire gentes verbum Eum iij;& credere. Itaque Iacobus non verba, sed sensum Petri expressit,ut Eu gelistae quoq; non raro facere solent,cum testimonia ex sipturis sanetis producunt. Cum igitur certum sit,quod beatus Iactibus dixit Simon narrauit,non de Simeone quopiam iuxta corrupta exemplaria,sed de Simo ne Petro accipiendum esse,ut ex omnibus latinis excplatibus,& ex Cle. mente Romano,tum ex recta ratione scribedi, deinde ex ipsis vcrbis beati Petri, & beati Iacobi collatis, ponderata sententia demonstratum est, non est quod amplius haeretici in inuidia auctoritatis beati Petrii Princi apis Apostolorum hunc locum vane,& itinerario iactent,ut solent . immo intellisant potius exemplum esse clarissimum eius auditaritatis, quam Dolminus in Evangelio eidem Petro, tanquam Petrς Ecclesiaededit firinano Austo iras Pedi fratres,cum dixit, o oraui pro trivi non deficiat fides tua : Tu autem
conuersus firma fratres tuos . cum enim,ut sanctus Lucas narrat, surrexi dum ineae
sent quidam de hqresi Pharisaeorum, qui crediderant dicentes,quia opori i P uis teret circumcidi eos, praecipere quoque seruare legem Moysis: conuenissent quoq; Apostoli,videre de verbo hocicsiq; magna conquisitio fieret, quia ad Petrum pertinebat firmare eos in ea fidei sanitat quam a Domino acceperat, qui pro ea spiritum sanctum, qui omnem veritatem reu lat,orauerat,surges)nquit,Petrus dixit ad eos,Viri fratres,vos scitis, quoniam ab antiquis diebus Deus in vobis elegit per os meum audire getes verbum Euangelij,& credere. ab antiquis diebus dixit,idest,ante mundi costitutionent,ut Paul. in epist.ad Eph. ait,benedictus Deus,& pater D Eph. i
185쪽
Colog I. De testimoni; prophetartim a
Luca praeter missis Act.c. Icia Clemente relatia
experientia auctoritatis Petri supra ecclesa in Act. ex o seruatione Ter
mini nostri Iesu Christi,qui Elegit nos ante mundi constitutionem. sitit enim a taculis absconditum hoc mysterium fidei, sicut idem ad Colossi
scripsit,nec enim fuit nouum consilium,sed consilium antiquum,& veru: ut Esaias praedix it. dixit ergo beatus Petrus, electas esse gentes ab antiquis diebus, id est, ex aeternitate ad mysterium fidei,tunc ipsis reuelatum aduersus eos, qui aiebant, ut beatus martyr Ignatius in epist. ad Philad. scripsit, euangelio no credam, nisi videro in antiquis putabant cnim nouum inuentum esse mysterium euangelij,& vocatione gentium ad ver bu evaget ij, & ad fidem .idcirco beatus Petrus est exponit Cornelio cap. 1 o. Act. hoc mysterium fidei Christi, produces testimonia Prophetarum, Huic, inquit, omnes Prophetae testimonium perhibent,remissonem peccatorum accipcre per nomen eius omnes ,qui credunt in eum. praetcrmisit vero Lucas ipsa testimonia Prophetarum breuitatis causa: ex quibus auca Clemens recitauit, Tunc enim, inquit, cum vidisset Petrus spiritu tactum super Cornelium gentilem,& domum eius cecidisse, intellexit verbum Domini, quod scriptum erat,omnis,qui inuocauerit nonae Domini, saluus erit: &rursus Recordabuntur, & conuertentur ad Dominii uniuersi fines terrae,& adorabunt coram eo uniueris familiae gentila,quoniam Domini est regnum: & ipse dominabitur gentium; & quod ubique scriptum esset de vocatione gentiu . Iacobus ergo Episcopus Hierosolymitanus expositione beati Petri firmatus,ac repetes summatim illi iis sententiam, & cxpositionem de vocatione gentium ad verbum Euangelis testimoniis Prophetarum roboratam, di de cessatione Mosaicaelegis,auctoritatemque eius,ut Princi eis Apostolorum sequens,ac totum conscia sum & multitudine ad idem faciendum hortans,Viri,inquit, fratres audite me, Simon exposuit: hoc enim sisnificat,ut ante dixi, verbum gr cum γωπι quemadmodum primum, id est, a principio antequam quicquafaceret: quod Petrus dixerat, ut ante notatum est, ab antiquis diebus, dcquq sequutur, ne eadem sipius repetam. Deinde ad testimonia Prophetarum, quae beatus Petrus citauerat, Vt ex cap. I o. M. & ex Clem. Rom.
demostrauimus addidit idem Iacobus testimonium Amos Prophetae;&subiungit, Propter quod ego iudico, id est, quia Simon sic exposuit,
eccum eius expositione, ut a Deo reuelata concordant verba Prophetarum , iudico, inquam, non inquietari eos, qui ex gcntibus conuertuntur ad Deum.non inquietari dicit,scilicet cogedo eos ad obseruationem
legis: siquidem in singulis ciuitatibus pridicabatur lex per Synagogas, ubi legebatur per omne sabbatum . hoc ipsum dixerat prius beatus Petrus, Nuc ergo quid tentatis Deum imponere iugum,scilicet legis Mosaic , super ceruices discipulorum & quq sequuntur; subiungit deinde idem
Lucas, tacuit autem omnis multitudo: quod satis declarat,omnes auctolitati Petri acquievisset neque enim silentium factum est ad audiendum Paulum, quasi prius omnes loquerentur, sed tacuit, inquit, multitudo,
ruia scilicet nemo quicquam obiecit, sed potius omnes in fide illius
ogmatis confirmati, tacuerunt. videte Magdeburgenses, quid doctissimus Tertuli. &in scripturis sanctis exercitatissimus de illa Petri sententia in libro de pudicitia scripserit,postqua dixit, in Petro extructa es le ecclesiam, cum vellet eius rei per exempla quaedam exitum, & experientiam
quandam in Actis Apost. ostendere, subiungit, Ipse denique primus in
186쪽
Christi baptismo reseravit aditum coelestis regni, quo soluuntur alligata retro delicta; & alligantur, quae non fuerint soluta secundum veram salutem: & Ananiam vinxit vinculo mortis: & debilem pedibus absoluit vitio valetudinis: deinde subiungit,Sed et in illa disceptatione custodiendi legis primus omnium Petrus spiritu instinctus,& de nationii vocatio ne praefatus,etiam nunc,inquit, quid tentastis Dominum de imponendo iugo statribus, quod neque vos, neque patres vestri sufferre valuerunt sed enim per gratiam Dei aedi inus inlutem consecuturos, sicut illi. Deinde subiungit Tertuli. hanc sententiam,& soluit, quae omissa sunt legis:& alliga quae seruata sunt.Sed redeamus ad Acta Apost. & consideremus, quod Lucas pota cubi perorationem subiugit, Tuc inquit, placuit Apostolis,&senioribuscum omni ecclesia eligere,& quc sequuntur.tuc, inquit, scilicet cum Iacobus propter expositionem Petri Principis Apostolorum,di verba prophetarum illi consona iudicauit no esse legis obseruationem a gentibus requirendam.Om s igitur,tum Apostoli, tu presbyteri,& omnis ecclesia firmitatem sententjae ex Petri expositione cum Prophetarum testimonijs consentiente duXEruntiquam sermam uniuςr 'visaEatia, libia deinceps concilia rite habita,tenuerRnt,ut eorum decreta non, nisi aut V . ectoritate Pontificis,firma essent. ut, sicut Bςnedictus 3. ad Igmarum Rhe- auctoritate in 'mensem Archiepiscopum Me Srnodo, eiusa Pontifice Romano confirma , da ante septingentos annos scripsit,quapstj inde nullis aliquando tempo ribus oriatur: & aspirantes in Deu anhelitus copressi runditus pςrpetuo maneant, ne amplius illorum contradiςςntium aduersi ijbus in tur . i
que suit causa, mr Tridentinaciynoduscontra aetatis nostis hy qticos lia: bita,nuper a Pio . Pontifice Romano confirmaretur. ad Potificem enim pertio ex ac tam habere Synodi sententiam, ut Photiu Constantinop. ad Nicolaum prima scripsit & magnus Basilius cum psixhet a Pollece Rom.yt mittςret Legatos tuos ad Orientem cum actis concillh Aliminensis UM rescinder , nfiteturi Pontifice m. ηεδΤαύταιωθε δε hoc enin urbo utitur idost ius,&
auctorii tam habere in his, v ex epist.eius ad Athanasiu,in qu haec bit , perspici potest Imm' illlud hic obseruatione dignum est; cum i
seri dixit Quid in Asta , mi adest, guctoritatς bi a Deo datam,qWae conuenienter scripturae tes, et preo,
sanct ad confirmandam iidem omnium , dc verbi praedicationem pertineret: hac enim ration idest, auctoritatis ex ria, aeque,
187쪽
Quomodo 'ataoritate Perii adfirmand si fiatres in fide
secundu euas. equatur aedificatam esse eeia
de nomine P trae Metaphori ea, siue translato a
Consuetudo scripturae transeundi a proprio no ne
Maomodo ex laris scriptura sancta de eonfirmandis fratribas in fide per Petram eones in
tursuper Petrum aedificatam esse ecclesiam. et quomodo qui Petrus proprie vocatas est, idem quoque Petra translate secundum consuetiam scriptura dictus es,oede comparatione promissionissam Abraa eum promi*onefacta Petro, ct de testimoni's vel rum patrum Graecorum, O Latinorum, quisic interpretati sunt, super bane Petram, Us seuper Petra, Terturbanus, Cyprianus, Albanastas, brosius, Hilarius,Euseniasia laxandr. Hippolytus. Derorumus , Auaninus, risius,TheodoremGTheophanes cerameus, Basilius, Isostomus erat j. CV. 6.
SAtis hactenus,ut opinor, exemplis scripturi sancti dem6stratum est,
quemadmodum beatus Petrus,ut ei Dominus praecepit, & sanxit statres in fide sua, pro qua Dominus orasset,sirmauerit. ex quibus locis, Apud eos quidem,quos aut tarditas ingenij, aut malitia no i meedit, quin consequentia,& repugnatia videant,ctare iam apparet,Ecclesiam Catholicam super eum csbe sdificatam, cui Dominus mandauit. Ut statres,& si atrum ecclesias in fide, instar Petrae, fulciret, ac solidaret. Etenim, si concedant Petro hanc auctoritatem firmandi fratres in fide, vident certe necessario consequens esse, ut simul concedant, super eius auctoritatem adfirmandum in nde sua, pro qua oravit Dominus , aedificatam esse ecclesia fratrum. nam, si non potest esse ecclesia fratrum, nisi auctoritate eius stabiliatur, ac firmetur; ergo super eam edificatur: quod cnim firmatur, super id,quo firmum efficitur, discatur. 9uper Petrum igitur habentem auctoritatem ad firmandum in fide sua, dincata est ecclesia: auctoritas enim nopotest esse separata man tia , idest secundum habitudine ab eo, cuius est auctoritas. quare necessario confitendum est, quod Dominus dixi Tu es Petrus & super hanc Petram aedificabo ecclesiam meam, perinde esse, ac si diceretur, tu es Petrus. sic enim voluit Dominus, ut proprie vocaretur, eum ei dixit, tu es Simon Ioena, tu vocaberis Cephas, quod interpretatur Petrus:& super te, qui post hac eris Petra, dificabo ecclesiam ineam. lingue, quem vocaverat Petrum nomine imposito a Petr , ut beatus quom ieromynus in comm. Matth. testatur, rursus statim vocavit Petram Metaphorice;nomen enim, quod lapidi c6uenit secundum naturalem firmitatem,ad Petrum propter firmitatem fidei eius, & propter firmandi in ea fiatres auctoritatem transatum est: Sicut alias scriptura sancta facere solet,transire scilicet a proprio nomine ad translatum. vr,cum ait,vidit Petrum,& Andream fiatrem eius inentes retia; erant epim piscatores; &
ait illis, Venite post me, & faciam vos fieri piscatores hominum. & apud
Lucam,Stupor,inqui circundederat cum& omnes, qui cum illo erant avri ποῦ αγραρυωυων, idest super captura piscium; & Dominus aixit,Noli timere: ex hoc iam homines eris capiens, Graece est, , dictum πλαγρα mori idest a praeda uiua ratione carente, cui proprie conuenit,
translatu vero est ad homines.Ecclesiam igitur edificatam esse super sede Apostolicam, idest, Romana, ut sanctus Anactetus ait,quod Magdebu genses accusant,non intelligentes,neque qui loquutur,neque de quibus affirmant,est eme aedificatam super firmam iidem,& immobilem Rom. ratificis auctoritatem: hoc enim significare solet in scriptura sancta sedes,ut
veteres obseruarunt dii ἀμ--l, M illud,Parata sedes tua ex tunc. Sedem itaque vocavit sanctus Anactetus Metaphorice eum, quem Dominus translate quoque vocavit petram αι ἀῶ rq o H idest propter
firmitatem fidei,pro qua Dominus orauit, & in qua firmare fratres iussit r
188쪽
LIBER sECvNDyse 16 Quod si adhuc contendunt isti, non esse accipiendu de Petro, quod Dominus dixit,la super hanc petram aedificabo ecclesiam meam,quaeramus tu sis ab eis,quare Dominus nomen mutauit Simoni, cu dixit ei,Tu vocaberis Cephas quod nomen idem postea interpretans, a petra, quam Syri, & Hebreti propter linguae viciniam Cephan vocant, ut beatus Hier. in comment.epist.ad Galatas auctor est,Pctrum vocavit,cum ei dixit, Et ego dico tibi, quia tu es Petrus; quod perinde est, quasi diceret, & ego impono tibi nomen Petrus, ut Marcus euangelista interpretatur, cum hin ,3 ait,& imposuit Simoni nomen Petrus. dictum est, unde si appellatus Petrus, scilicet a petra. Quare aute sic a petra appellatus sit,statim declarat, idem Dominus subiungens,& super hanc petram dificabo ecclesia mea: illa cnim colunctio,&,pro,quia, accipitur hoc loco; ut solet alias fieque ter in scriptura. Vt iit perinde,ac si diceret, Hoc nomen Petrus a petra tibi impono, quia super te tanquam super petram aedificaturus sum ecclesiam meam. Sic etiam,cum Deus nomen imposuit Abraae, mutato vetere, causam continuo reddidit. postquam enim dixit,Tu vocaberis Abraam, o. statim subiunxit, quia patrem multarum gentium te constitui: hoc enim sonat nomen Abra patrem multitudinis. Hoc ergo nomine Abras voluit Deus testatum esse omnibus,& notu,qui essent in filijs Abra & Dei ... ' ΤΟ habendi: scilicet non filis carnis, id est, nati ex sanguinibus, sed nati ex a- & spiritu.S.secundum Dei promissionem,Sicut Isaac natus est Abrag Gen. it. ecundum promissionem, & non ex sanguinibus I desierant enim Sarrae fieri muliebria sicut scriptura testatur idest,natus est,non agente natura, sed gratia,& virtute Dei,qui hoc promisit Abrahq,cum esset corpus eius, ut Apostolus est,emortuum; quippς qui erat prope centum annorum; & Rφ vulva Sarrae emortua. Vnde pulchre beatus ChrVlostomus conserens or- .r i Atum nostrum spiritualem cum illo Is ac secpndum promissionem, sic in homilia de mutatione nominis P uti,dc Ahraae scribit, sium t χα-
interpretemur nos eisdem sere verbis,ut enim, inquit, gratia jllic pperata est,sic etiam hic. ditus est ille ex utero, qui frig0re obriguer i tu ex aquis frigidis ascendisti. Quod igitur illi tuit uterus hoc tibi sons bapti iami. haec cognatio utriusque partus: haec consensio utriusq; gratiae. virqbique vacat natura. Omnia escit vis Dei. ob hanc causam fili j sumus se cundum promissionem Isaac Hactenus de Abraam patre multarum gentium, & de mutatione nominis eius: in quo tanqRam in columna perpetua, ut ait idem Chrysostomus, promissionem Deus inscripsit, redeamus ad Petrum multarum quoque gentium,idest,innumerabilium ecclesiam patrem,& rectorem. in cuius nomine a Domino imposito,& a petra du- Compas, i, ficto, tanquam in columna quadam ante conspectum omnium collocata monumentum ecclesiae super eum aedificat ,& promissionis fidei nunqua Actis Euis sa. defecturae positum a Christo est. quo etia maxime admonere nos Voluit, Petri ,& pri tandiu ecclesiam aliquam,ecclesiam Dei esse, quandiu super Petrum aedi δ *ψης ficata esset. hoc enim significauit, cum dixit, Et super hanc petram aedificabo ecclesiam meam. Perinde enim est hoc,Vt si diceret,no erit mea ec- ,
189쪽
esesia,nec ego ero Deus eius, nisi sit Petri ecclesia secundum fidem, & bedientiam. Ad eundem enim modum postquam dixit Abinae, vocab ris Abraam, quia patrem multarum gentium te constitui,subiungit paulo post, Et statuam pactum meum inter me & te, & inter semen tuum post te in generationibus suis foedere sempiterno, ut sim Deus tuus, & seminis tui post te. quae hanc vim habent,ut si dictum sit, non ero Deus,nisi eorii, uorum tu eris Pater secundum fidem, & promissionem. Quod si Abraaedes meruit,ut heret pater multarum gelium, cur haeretici, & schismatici non credunt,insignem illam Petri fidem principatum omnium ccclesiaru Dei meruisse,ita ut super firmametsi potestatis eius Eeiscopalis, ecclesia catholica,tanquam super petram firmam aedificata est et idcirco enim quem Petrum proprie appellauerat, statim aptissima translatione Petram vi paulo ante dixi,appellavit,quasi firmamentum; quia is, qui bonis legibus alijs praeest,firmamentum est solidum status eorum, sicut in sapientia
Salomonis scriptum est; Rex sapiens stabilimentum populi. Sed videamus,quae illa insignis & illustris fides Petri fuerit cui isti tantum principatum ecclesiasticae nierarchiae deferre nolunt, fuit enim fides totius Trinitatis : Tu es enim inquit Christus filius Dei vivi, id est, filius genitus ex
substantia Dei patris cuius vita vera est ipsa natura diuinitatis. Cum auteconfessiis est Petrus,esse Christa filium Dei naturalem, in eo simul consessus est spiritum sanctum,a quo unctus est, Deo patri, & Deo filio aequale, ac conlubstantiale. Si enim spiritus sanctus in ungendo Christu ministerfuisset gratiar alterius,quomodo,inquit beatus Cyrillus lib. .de Trinit te, potuisset Christus cile ab eo unctus, ut esset Reκὶ Iesum Christu enim a Nazareth unxit Deus spiritu S.& virtute. vii de Petrus in Actis Apost. ait. Quod quidem tunc pater coelens eidem reuelauit,cum reuelauit esse Christu filium Dei vivit nec enim reuelare potuit Petro, esse huc veru Christu, idest, vere & diuine inctu, ut pote filium Dei factum hominem, nisi fide spiritus S. a quo erat unctus,reuelaret. H c ergo est illa fides admirabilis,quam non caro, & sanguis Christi Petro reuelarunt: quia non coepit hanc fidem Petrus, eo quod Christum secundum came cognosceret, immo hoc potius obstabat. Sic enim beatus Hieronymus in libro, quem de circuncisione scripsit,interpretatus est. Nunquid enim ait, caro& sanguis Petti. stabat, quin filius Dei diceretur non inquam, scd potius Domini caro, & sanguis, hi quibus dum homo cernitur, quod crat Dei filius,non credebatur esse quod erat. Impossibile enim hominibus videbatur,Deum credere esse, cum hominem viderent: & tantam maiest tem, in qua inhabitat omnis plenitudo diuinitatis, quam ipse non capit mundus, in corpusculo etiam despectae imaginis inclusam. Ait ergo, non haec caro mea tibi, & sanguis me esse Dei filium prodiderunt: immo ista non patiuntur, me hoc credi. Hactenus interpretatio Hieronymi. Quidisitur rationi couenientius,aut diuina admiratione,& laude dignius fic-ri poterat, quam ut is toti ecclesiae catholicae praeficeretur, qui de primus,& nomine omnium Apostoloruin excelletissimam illam totius trinitatis fidem testatus,& prosessius estὸ in cuius professione, per baptismum regeneramur, ac membra ecclesiae eiscimur: & ad ecclesiam primogenitorsi, qui co scripti sunt in coelis, accedimus,digni habiti, sicut Apos .ait, in partem sortis sanctorum in Lumine. Quod si isti dicam iterum,fidem Abraae
190쪽
MBERI SECUNDUς. is meruisse credunt, ut fieret pater multarum gentium, eur non sit eisdem credibile,mcruisse hanc talem ac tantam fidem Petri,ut fieret pater,& rector multarum ecclesiarum ξ Ac rursus, si Deus fidem Abris ita honor re voluit,vi illos latum voluerit suos esse, seque eorum Deum, qui essent filij Abinae secundum fidem; cur isti credere nolunt, ita Christum Domianum beatum Petrum ob fidem illam admirabilem totius Trinitatis honorare voluisse, ut illam tantu ecclesiam sitam esse voluerit, Seq; illius Deli esse,quae esset Petri Hoc enim significabat,ut paulo ante dixi,illud,super hanc petram etdificabo ecclesiam meam: ut perinde esset, quasi diceret lla erit ecclesia mea, & ego illius Deus cui tu praeeris, & Luccessores tui
post te in senerationibus suis: Hi enim sunt semen quoddam spirituale beati Petri principis Apostolorum. Denique,si Deus Abinae promisit inquiens postidebit semen tuum portas inimicorum suorum, quia icilicet
omne,quod natum est ex Deo,vincit mundum, sicut beatus Ioannes ait r& haec cst victoria, quae vincit mundum,fides nostra & hane promissione factam Abraae haeretici non negant,cur potius negare audent,quod be to Petro promisit, aduersius eccletiam,quae super eum etdificata esset, nuulas vires portas inferorum unquam habituras esse,idest, nunquam esse in terituram , quia scilicet nunquam fides ecclesiae Romanae, pro qua tiastus orauit, defectura esset. Interitum enim stignificant hic portae inseri,
in Euseb. Caesar. in libris de demonstr. Euang. annotauit. Sed Pu plura in hunc locum euangelij de ecclesia super nanc petram aedificata de siderauerit, ne eadem hic repetamus, legat, si placet, quae ex scripturis sanctis cum eo loco ad interpretationem collatis in primis tib de summi Pontificis supra concilia auctoritate iam pridem scripsimus. Adhibe mus vero deinceps testimonia eorum , qui sic hunc locum euangelij in terpretati sunt, ne quid fi nobis aduersus prauos interpretes scitherui hus requiratur, testimonia dico veterum patrum doctrina& sanctitate
latos homines superbissimi dixerint,vi de Anacteto Apostolico Potifice dicere ausi sunt,more suo facient: qui quae ignorant blasiphemant,& quae nolunt, negant. sed spero rursus & confido, plerosque eorum , quos ipsi iam deceperunt,cum hic legerint, istorumpotius non solunt ignorantiaci malitiam, sed amentiam & temeritatem cbgnituros. Beatus ergo Hieronymus incredibili lectione, & eruditione, & in litteris sanctis exercia ratissimus in epistola ad Marcellum aduersus Montanum, Petrus, inquit, super quem Dominus sundauit ecclesia: & si hoc loco Erasmus homo audax,ne dicam precep ausus est Hieronymum reprehedere. Hoc inquit, in praesentia detorquet ad commendationem Petri, nec enim Petrus est fundamentum ecclesiae, cum Paulus dicat fundamentum aliud nemo potest ponere praeter id,quod positu est,quod est Christus Iesus. non distinxit iste auctoriquid intersit inter fundamentum spiritum subministras,& ut Apost. ait caput super omnia,quod est Christus Iesus & fundamentum Hierarchichum & - - ὸ, hoc est ministeriale, cui spiritus subministratur, caput sub Christo, & ex numero omnium creaturarum,
quod est Petrus. nemo itaque potest ponere aliud fundamentum