장음표시 사용
211쪽
Exempla, quia factam; Vt illud, ductus est Iesus a Diabolo in montε excelsum,& ostedit bu mi ocu n. illi omnia regna mundi.Quis enim putet, oculo corporis,qui loco dito habε, ' u indigeret,Omnia regna mundi vidisse lae,quid, inquit,a ratione alienius ra sensum spiri elle Videtur, qua nemine in via salutare,quod sina plices putant praecepisses et ...i '' Dota unuApostolis illud preterea Siquis te percusserit in dextra maxilla,' '' alientissimum est a probabilitate, cum is, qui percutit dextra manu, sinu stram maxillam percutiat,nisi praeter naturam percutiat: similiter, eruere dextrum oculum,&, cum duo sint oculi, quibus videmus, causam scandali ad dextrum latum referre. deinde cum ait Apostolus, circumcisus quis vocatus cst,ne adducat praeputium,primum, inquit,alienum est hoc aproposito scinione, preticipiebat enim de nuptis & castitate: praeterea, quis dicat, iniuste facere eum, qui propter foeditatu, quam plerique in circuncisionc carnis inesse putant, curet adducere pelliculam & paulo post, fo de omni, inquit,licriptura sic sentimus, habere ea id est,ensum spiritualem:sed non omnis scriptura habet ias αν. id est, sensum corporalem & historicum . Transferamus nos has oblimationes adstriptionem epistol Clementi via Iacobum, fateamurque, videri quide aliena esse a ratione, ut illa quq inscriptura facta Origenes notauit. quid cnim a ratione magis alienumquam ad mortuos scribere nam quid illis prodesse potest aut quis tabellarius ad eos mittiis aliud nanque est,absentem esseraliud mortuum. Aliud ergo beatus Petrus oluit,cum Clementi iussit, ad Iacobu scribere iam mortuum, voluit talicet transfiguraretiscin personam Iacobi consuetudi de riptura sanctae cum propter alios, tu
l texit Peuua; cum ad Iacobumortuum tui ut seribere, cuin timui a rati ne alienum deretur Esa. Prou. 27 De transssuratione perlonae usitata in scri-
est Ciemes ius bant:cum quisque quos: baptizasat,eorii baptismude nomine suo appeti
Esuae: in sc secum sogitarent Sihaee, princeps Apostoloro
iussit, ad Iacobum fratrem Domini stlibere, quem primum Pctrus, Iaco hus, & Ioannes ordinarunt,iqin iam desiit pastor ene, & coron ei tribura est, profecto non propter illum iusssit scribere, sed propter nos, quibus . is Salomon ai diligenter agi ibide viatum pecorigidi, tuos vostreges considera non enim habebis iugiter potestatem, sed eorona tribuetur tibi in Uncratione, & generationem, ad nosque potius sub illius nomine iussit scribere; ut vel sic ad exemplum eius&formam imitandam omnit pol re monerct,&hortaretur. solent enim, qui aliorum mores,& vitam velut
in scena in hoc saeculo, imitado repraesentant, eoru nominibus appellari. Sit hec unacausa transfigurationis liue imitationis persone in hac epist
Apostolus, ut idem interpretatus est, cum in epist.ad Corinth. priore eos doctores arguit, qui cupiditatest loriae schisinata in ecclesia ui introduce-
taret. Cum enim, inquit, quis dica . ego quidem sum Pauri alius autem, Ego Apollo, non ne carnale, estis, & s unduin hominem ambulatis &paulo post, Haec,inquit, fiat res uaffiguraui in me,8 Apollo propter vos, ut in nobis discatis, ne supra quod scriptum est, vitiis aduritas alterum infletur pro alio. Quem locum interpretans Theodoretus, si nos, in uult, doctorcs ipsorum, quipnaedicationis munus diuinitus accepimus non imposuimus vobis nostrorum nominum appellationes, sed potius,ut a Christo cognomenta sumacti rogauimus;videte,quam impium sit,quod isti iacti-
212쪽
MBER sECUNDUM 18sfactitat. hoc enim significat, quod ait, ut in nobis discatis, no supra quod scriptu est, sapere:scriptum est enim, Si quis vult in vobis esse primus,erit
omni u nouissimus. hactenus Theod. Quod ergo dixerat Paulus,cu enim quis dicat,ego quidem sum Pauli, ego autem Apollo, non erat verum secundu historiam: Paulus enim neminem Corinthiorum bapti Zauerat,nisi Crispum, & Caium, ut idem testatus cst: in se tamen haec transfigurauit ob aliam causam, ut explicatum est. Ac clarius adhuc Photius Constantinopolitanus sic totum hunc locum interpretatus est:propter vos, inquit, transfiguraui haec in me ips um & Apollo, ne vos molestia asticerem, si nominatim reprehenderem. volebat enim Paulus corrigere eos,& non cotristare per transfigurationem ergo inquit,viruns; facere licuit,si vultis& corrili, & reprenensionem ad correetionem adnibendam no grauate audire. fecit aute hoc Paulus,ne personas nominatim reprehendens, affectione quapiam,aut malevoletia hos dissimulare,illos non dissimulare videretur. Preterea etiam, ne in hac distinctione,quos nominatim reprehederet, eos ad desperationem cogeret,aut iram vel contentione magis incenderet: quos Vero non nominaret, eos tumidiores,ac amentiores efficeret: idcirco no est in eos inuectus nominatim,sed potius in se, & Apollo reprehensionem transfigurauit. Hactenus Photius .cur ergo non existimemus nos, hanc quoq; ratione accessisse, ut beatus Petrus epistolam de morte sua & doctrina ad omnem Episcopum pertinete in Iacobum iam mortuum transfigurare, Clemeti iuberet ne si id Simonem Episcopum, Hierosolymitanum, qui beato Iacobo successerat, scribere iussisset, aut ad alium quempia, ut Marcum Alexandriae Episcopii aut Anianum Antiochiae, aut alium, videretur fortasse magis eum diligere, aut honorare:& mulationis vel inuidi vel suspicionis materiam praebuisse.aut rursus is, ad quem scriberet Viventem, magis doctrina, & praeceptis, quae in ea ipsa epist. tradit, indigere existimatus esset, quod erat magis adhuc inuidiosum & suspectum. An ne parui momenti haec cautio erat quis tam obtusa mentis acie sit, qui sic lentiat sit igitur haec altera causa transfigurationis, quς suit causa, cur etiam Cicero, ut ipse ait,in libris .is eos disputantes induceret, qui iam erat mortui. Alteru excplutransfigurationis in aliam personam, est apud Paulli in epistola ad Thes- Thea. 1 .su. cum illa, quae in eos conueniunt, quos aduentus Domini ultimus vivos reperiet,in persona sua quasi tunc vivente,& in alios similes traffigurat.Hoc enim inquit vobis aicimus in verbo Domini, quia nos, qui vivimus,qui residui sumus in aduentu Domini,no praeueniemus eos,qui dormierunt. notauit hoc Orig. lib. s. contra Celsum . sic enim ait, Paulus,revita tuc fruens,ac vigilans,& a mortuis alienus,haec loquitur. Deinde cupreter se,&siui similes,vel alios sciret in Domino mortuos,illud subiecit, Et mortui,qui in Christo sunt,resuraet primi: Deinde qui vivimus,qui relinquimur timul rapiemur cum illis in nubibus obuiam Domino in aera. Hactenus Orig.vt igitur haec Paulus loquitur,quasi tunc vivat in aduentu Domini ad tuaictu, cum erit iam olim mortuus, ut nunc est; sic Clemens ad Iacobum iussu beati Petri scripsit, quasi tunc Iacobus viveret, cum Orat iam mortuus . Hunc quoque locum obseruauit idem Magnetes, quesupra memini, in libro . apologiarum contra Theosthenem euangeliorum calumniatorem. reddu enim rationem, cur se hoc loco Paulus alio-
doctrina ad omnes Episco pos pertinete.
213쪽
nae in epist.Clementi ad Iacobum
persorias loquetes in scriptu.
qui viventem mortu s annumerauerit, μυω-οῦ me v hi ανα υντει idest, quia si inquit, fit, ut videaturaliquis amicus quibus se annumerat: cosque, qui sui ordinis sunt, diligere. Nihil autem interest, annumerari viventem mortuis: an mortuum viventibus. Sic ergo,cum beatus Perius ad Iacobum fratrem Domini, & Episcopu Hicrotolymitanu lain mortuum, tanqua ad viuentem scribere iussit admonere voluit de amicitia & coniunctione eius cum ijs, qui post euin sede eius uiuercnt eiusdem dignitatis, ac loci consortes. in quo stimul admonebat, quantum p r sidij, & adiumenti in tanto amico constituti miellet: & quantopere ad morum,ac vitet eius ii militudinem, qua nihil magis ad amicitiam illicit, & attrahit, contendere oporteret. Sit haec quoque alia causa transfigurationis persone. Deinde cum mandat princeps Apostolorum Clementi,ut ad Iacobum fratrem Domini mortu si de morte sua scribat, clarissimum testimonium resurrectionis praebet: quod eo tempore inter tot persecutionum flammas,& gladios,& tot martyru cruciatus,ac tormenta valde necessarium erat. Quis enim, cum legeret,scriptam esse epistolam ad Iacobum iam mortuum,no statim simul intelli seret, ita illum quidem mortuum esse, ut tamen viveret sicut Apostolica constitutio a Clemente Rom.nomine Apostolorum litteris madata in 8. lib.est,Deus Abraham,Deus Isaac, Deus Iacob,nsi ut mortuorum, sed ut viventium Deus: quoniam animae, inquit,omnium apud te vivunt: & spiritus iustorum in manu tua sunt. Hq igitur fuerunt causae epistolam in personam Iacobi mortui transfigurandi , ut Apostoli verbo in re simili utar. cx quibus illa mihi potissima videtur cautionis, ac prudentis cosiiij, & utilitatis plena, nepe inuidie declinatio, quae fuit etiam causa Paulo apud Corinthios transngurandi similiter in personam suam, quod stibi alioqui minime conueniebat. Denique simile exemplum ad mortuum tanquam ad viuentem scribedi in alijs eiusdem Clementis libris cernitur. Quid Gnim interest,mortuos inducere loquetes, quod idem auctor in his libris facit, quos de constitutionibus Apostolorum post eoru mortem scripsit, an mortuum inducere uiuetem, ad quem scribas, quod in hac epistola secit in utroque enim est quaedam factio, siue inductio personae.In epistola enim facit iussu Petri Iacobum viventem,ad quem scribit: in libris de Apostolicis constitutionibus facit Apostolos iam mortuos loquentes, quod genus totum ad imitatione personam pertinet, quod in scripturis quoq; saetis pr sertim propheticis excptu habet,ut , magnis auctoribus
notatu est . sicut Iustinus martyr ut citeros nunc tacea,hanc cosuetudine
scripturi sancti in Apologia secuda ad Antoninum obseruauit, sic enim ait, Cum verba propnetaru,tanquam ex persona ipsoru dicta auditis, ne ab ipsis, qui spiritu amati sui, dici existimetis, sed a sermone illo diuino,
sui eos excitat, is enim aliquando tanquam ex persona Domini omniu, Deique patris loquitur: aliquando tanquam ex persona Christi: aliquando tanquam ex persona populorii respondenti si Domino, aut patri eius, quale etiam licet apud scriptores vestros cernere: ut cum unus sit scriptor omnium, personas tamen loquentes inducat. id quod non intelligentes Iudaei,Christi aduentum non cognouerunt.Haec Iustinus.Cum scriptores vestros dixit, Platonem in primis significare voluit. is enim sermones Socraticos, quos dialogos appellauit α ρiμ- scripsit inducto personarusermone
214쪽
LI aER SECvNDVS, 18 sermone . . esto, ,id est causa bene res discernendi,ut magnus Basilias in epistola ad Diodorum ait, idem ante Platone Alexamenes Teius secerat, utrunq; Arist. in Poetica scribit, & Athenaeus in libro I 3.Δ ,-- σινω, . Ac Cicero quide ex nostris magnus Platonis admirator, & imitator, hoc priecipue genere delectatus est;vt cum ipse alioqui sit scriptor, sermones tamen inducat personarum, & quidem loquentium interdum inter se,qui non sunt locutae,ut ipse in epistola ad Varrone ,quae est in 1 3. libro epistolarum eius, excusauit, hunc esse morem dialogorum: sed nihil refert, modo personis congruant, quae inducuntur loquentes. idem Cicero in libris de finibus bonorum loquentes facit eos, qui iam decesserant L. Torquatum, M. Catonem, & M. Pisonem, quia soc ei visum est, ut ait, αμόν-ν, id est, omni inuidia carere. idem rursus illa, quae de Academicis qu stionibus inductis Catulo, Lucullo,& Hortensio, prius scruleerat, & diderat, quia personis illis nobilibus quidem, sed non philo-γgis minime conueniebant, ad Varronem, & se, ac tertium Atticum trastulit. &cum magnopere dubitaret, an mittendi essent ij libri ad Varronem, de eoque consilium Attici expectaret, sic de ea re ad eundem Attia cum scripsit, & si nomina iam facta sunt, induci, vel mutari possunt. ergo ex iudicio etiam Ciceronis limatissimo,cuius libri nsi solum sunt officina dicendi, ut ipse de quodam alio oratore in Bruto suo dixit, sed & scribEdi,intelligi potest,non abhorrere ab ingenio polito scriptoris,alioqui vera scribentem inducere nomina loquentium post mortem: vel iam inducti transferre ad alia.Sed redeo ad Platonem,que Cicero Deu suum vocare solet. Quid igitur mirum aut aratione elegantis, & sapientis scriptoris alienum suerit,si ut Plato de rebus grauissimis nature,& morum, quid ipse sentiret, per personas Socratis, Parmenidis,Timaei,& in legibus Megilli aperit,sic Clemes Athenis eruditus, omni liberali doctrina politissimus,& Platonis per studiosus,illud genu, scribendi ad nostra transseres, scribit de doctrina catholica ex persona Apostoloru,in quos illa ta atra in magistros, ac pridicatores eius primos cadebat ide intelligedu est de epistola CIementis ad Iacobsi fratrem Domini,quae doctrina B.Petri co-tinet: in qua secit se scribentem iussu beati Petri ad Iacobum,qui iam decesserat. nihil enim reseri,ut ante dixi, facere nomen loquentis,an nomerius,quocum ipse per epistolam loquaris. Vtrobiq; enim est imitatio per
--ον. Sic igitur Clemens in persona Apostolorum lib.7.c. . nos inquit, duodecim Apostoli Domini, qui una simus, has vobis regulas de omni ecclesiastica forma indicimus praesente Paulo,& Iacobo Episcopo,& r liquis presbyteris ac septem Diaconis. Hie quoque Iacobum EpiscopuHierosolymitanum iam mortuum viventem facit, & praesentem cum I 2. Apostolis,&7diaconis: rursus viventem facit libro 8. c. Io. cum trades
formulam orandi pro Episcopis, & eorum ecclesijs in re prisentatione prioris canonis missae, quo oratur pro Vivis, Oremus inquit in persona diaconi pro Episcopo nostro Iacobo,& ccclesijs eius: Oremus pro Episcopo nostro, & ecclesijs eius. Est autem Clemens ille ipse, qui haec iam Episcopus scribit: quare cum in Persona diaconi iubeat orare pro Clemere Episcopo vivente,& in representatione eiusde canonis, in quo oratur
pro vivis, & in cla pro Clcincte, iubeat orare pro Iacobo Epit copo, ne-
215쪽
nomodo meant presentes omnea Ap uoli, eum eorum eonst. Clemens scriberet. Matth. 2s. Zacch. II.
cellario, & manifeste Iacobum repr sentat Viventem. Idem lib.s.cap.r iterum facit Iacobuin scribentem post mortem una cum tr. Apostolis doctrinam apostolicam 8. libris coprchensam. Ac rursus, ijdem tr. Apostolicum 7. diaconis, in quorum persona Clemens hos libros scripsit, lib. 2. cap. 7. postea, inquiunt,legantur acta nostra, di quae sequuntur de ordia ne legendi in ecclesia canonicos scripturet sanctae Iibros:atqui Stephanus unus, e 7. diaconis iam lapidatus erat, & Iacobus frater Ioannis gladio
peremptus,ut in ijs ipsis Apostolorum Αωs, quorum lectio ibi sancitui,
continetur. Immo lib. 3 .cap. 8. sancitum est ab Apostolis de honore mala tyribus Stephano,& Iacobo fratri Ioan is,qui iam pro Christi nomine ii terfecti essent, adhibendo. ut igitur Clemens in lib. 6. onmes Apostolos facit esse una, cu tamen in lib. s. Iacobus frater Ioanis iam dicatur intersectus: & rursus in lib. 8,diaconos 7. cum Apostolis adesse facit, cum tamein lib. s. Stephanus iam sit lapidatus, sic Iacobum fratrem Domini viventem facit epistolam ad eum scribens, sicuti eundem quoque, ut antea diaxi in his ipsis libris de Apostolorum constitutionibus uiuetem fecit post mortem, & cum Ir. Apostolis pr sentem. Itaque cum Clemens horum librorum catholicam doctrinam,& constitutiones in eorum persona scripsit, omnes & Apostoli, di Diaconi, & Iacobus frater Domini pr sentes
erant, & ut Clemens scribit, in unum congregati,non qui de prssehtes congregati corpore, ut eos facis, sed spiritu,&,ut Graeci dicunt, κατα γνωulis; sicut Paulus in epist. priore ad Cor. scripsit, co3regatis v bis cum spiritu meo:& in eodem loco, ego quidem, inquit, abicia S corpore, praesens autem spiritu. Vna itaoue. medie ac sententia sancti Apostoli Clementi hanc doctrinam, ac constitutiones in persona eorum scribenti interfuerunt in spiritu: ut iam doctrina omnium sit,& cuiusque eoru . Sic Chrysostomus in Encomto S. Ignatij inaltyris citans Paulum ad Titum de Episcopo, qualis esse debeat, scribentem, cum Paulum, inquit, dic non hunc solum dico, sed Petrum,& Iacobum,dc Ioannem,& uniueri uinctiorum Apostolorum. ut enim in una lyra varii nerui sunt in fidibus,unus tamen concentus,sic in choro Apostolorum varis personet sed una doctri
quidem unus est artifex spiritus sanctus,qui illorum excitat inciareS.Item beatus Aug. in lib. 3. de consensu euangelistarum cap. 7 . cum Matthsus Hieremis testimonium de tringinta argenteis producit,quod quide noncst in Hicr. ut Hieronymus quoque testatur, sed in Zacharia, sic cliam, in 'uit,insinuatu esse, omnes factos prophetas uno spiritu locutos mirabili inter se cosensione constare: esseque singula omnium, & omnia singulorum. Tametsi, ut hoc obiter obstruetur, ex Hieremia potius credendum sit, productum esse testimonium, no dico ex Prophetia Hioremte , quam in manibus habemus, sed ex descriptionibus Hier.quς in. a. lib. Machab. cap. a. citantur,quq a Gracis, , γραpia dicuntur, idest, tabulae actorum. Ergo,Vt ad propositum reuertamur,qui mortem Iacobi contra epistolam
Clem. quae ad illum scripta est. Obijciunt , Obijciant quoque contra hos libros mortam Apostolorum, qui in his ipsis libris loquuntur, & negentClementis esse, quia ratione eius in scribendo non intelligunt. quod quidem in Magdeburgentibus no inagnopere mirer, nihil enim noui faciet:
sed potius,quod in sanctis etiam scripturis facere audet Catholici vero ,
216쪽
quando esse potvtὸ atque id, dum aut per se non assequuntur, aut ab alio epist.Iaeobi ea non audiunt, interim in numero corum ponerent, quae & si Vnde, aut quo o. h: modo ad nos prosecta sint, nesciamus, tamen ita sine inuidia & contene propter antiquorum patrum auctoritatem tenemus, ut de eis dubinefas esse existimemus. Itaq; istis satis, superque esse debebat,quod
sunt, qui de Gniae Clem. ad Iacobum dubitant.
antiquisi. potauctoritate eispissolae huius
hanc epistolam Clementis sanctus Anacietus in prima & tertia epist. suacitat: quod eius auctoritate nitur Euaristus: quod eam rursus Alexaderin epist. i.citat: quod Marcellus item in epist. i. qui quidem antiquissimi,& eruditissmi ac grauissimi Pontifices,ut non liceat dubitare,quin veritatem historiae sciret,idest, morium esse Iacobum fratrem Domini,& Hierosolymitanum Episcopum ante mortem Petri, idque beatum Petru sciare & debuisseac facile potuisse; ita etiam causam & rationem transfigura di inscriptionem huius epistolae in personam Iacobi iam mortui no ignorasse apud homines ratione,& iudicio utentes certum esse debet.Horumisitur Pontificum grauissimorum auctoritatem secuti sunt deinceps caneti omnes Pontifice qui auctoritate huius epistolae utuntur: quos quide, ut concedamus, fortasse non omnes intellexisse huiusmodi rationem inscribendi litteras μιων- , quam isti post Petrum,& Clementem proximi non ignorarunt, eo magis nobis imitandi sunt: ut discamus eorum exemplo ea etiam tenere, quorum interdum tametsi causas, & rationes b oremus,tamen antiquorum exemplo, & auctoritate contenti tae debemus. Sed bene habet,quod iam scrupulosis istis explicata est ratio artificiosae inscriptionis epistolae ad Iacobum fratrem Domini iam moltua: est enim veluti dramatica,idest facta ex imitatione personet quasi viuutis, quε no est κω σπιλα α. idest mala fictio, ut in costitutionibus Apostolorua Clemete scriptis quibusdam etia ante annos prope 8oo. videbatur. ut Photius patriarcha Const. in biblioth.stia testatur, sic enim ait, loquus de
dentur argui de mala fictione, quod non est dissicile refellere. scilicet de mala fictione argui videbantur, quia facit Clemens, ab Apostolis iam
mortuis constitutiones dictari,& lanciri. Sed hocaeacile,inquit,est resutare,nec amplius tamen Photius refutauit, tum quia non hoc agebat: tum quia non opus erat,cum tritum esset hoc scribendi genus. Satis nobis sit, quod vetus auctor acri iudicio,& multa eruditione, ac lectione infinita, leue esse iudicauit.& facile reselli,quod accusari videbatur. idem in epistola Clementis ad Iacobum fratrem Domini conuenit,quam qui de comentitia inscriptione arguunt,unmo negant, facile a nobis hactenus resutatin de imperitia conuicti sunt.Sed rursus,ne quid hic distimulemus, quomodo dicet aliquis, iussit Petrus Clementi,ut de morte sua Iacobo iamortuo nunciaret non enim, inquit, multum doloris ex ea capiet, cum probe sciat,me, quod pro pietate pati oportebat,soluisse.ergo ne mortui o-ia.s , qui in coelo sunt, dolent casus & acerbitates nostras n5 dolent quidem ' ἡ more nostro,qui sunt omni laetitia pleni ac beati: sed dolere dicuntur, ut lare insita -- ecclesiastici doctores tradunt, cum secundum electionem voluntatis ex R ' '
217쪽
charitate aliquid nolunt propter gloriam Dei, quod Deus etiam no vult. ita ut id nolle actus charitatis sit, idemq; praemium, atq; gaudium sancti. vident itaq; animae beate,quicquid decet, & delectat in Deo videre proster gloriam eius.Quare,licut quod Tyrannus in cede Petri fecit, odium ei, & dolor dicitur tropice a nostris dispositionibus translato nomine, uod est scripturae sanctae iam iliare,sic.s.Iacobus, qui in Deo id ipsum viebat contra voluntatem eius esse, sit militer eodem genere locutionis dici potuit dolere: cum alioqui hoc ipsum nolle,ac dolere propter Dei gloriam, gaudium ut dixi, ac beatitudo illi esset. Etsi illud simplicius dici potest, quod cum ad Iacobum laquam ad viuentem scribi,beatus Petrus iuberet,dolor iste,qui reprςl entatur, in personam factam apte cadebat. V
rum quia fortassis erunt, qui & li in scribendo nomina fieri & posse, & solere non negent,epistolam tamen ad mortuum scribi, ita absurdum,& ab omni usu, & consuetudine abhorrere existiment, ut nihil magis; si qui Grunt eiusmodi,quia fortassi exemplo potius,qua ratione ulla se de opinione sua dimoueri patientur, habent exemplum Magni Theodosij, qui epistolam ad Ioannem Grysostomum iam annis vita defunctu scripsit: quam Nicephorus Glistus in libro I . historiarum suarum c. 43. descriptit. Fuerat Proclus Constantinopolitanus rogatu populi ad Theodosium Imperatore prosectus legatus,vi Ioannem Chrysostomum in exilio
multis iam annis mortuum Constantinopolim reuocaret.Impetrauit Procius Patriarcha. Missi sunt, qui sanctum corpus mortui ferrent. Cum vero inde, ubi sit tum, humatumq; erat, mouere non possent, neq; quicquam nitendo proficerent, subito in mentem venit imperatori,ut litteras ad mortuum his verbis scriberet. Orbis totius doctori, & spirituali patri Ioanni
Sancto,& aurei oris Patriarchae Theodbsius Imperator.Corpus tuum, itiadem ut aliorum, mortuum csse putantes pater honorande transferre id,&adducere ad nos sicuti filii parentum amantes desiderauimus.cum autem
debitum prorsus honorem,& quantam opus fuit submissionem & mod stiam eam in rem non e tulerimus, imperialis fortasse famis lepes in rebus, quibus nos magis quam imperio ipso honestari decuit,secuti,non immerito voto nostro stustrati sumus. At impater patrii reuerendissime, nunc enim veluti viventem alloquimur ad desiderium potius nostrum, quam ad coeptum tuum spectans,veniam da poenitentibus: qui longe magis, quam alius quisquam, poenitet iam docuisti,& nos vicisti: idoneumq; casti sationis desiderio flagranti, erroremq; suum agnoscenti animae, eo uod huc usq; reditum ad nos tuu detrectasti, exemplum exhibuisti.re
e te ipsum,quaeso: redde. Vt enim longiore mora & dilatione nos amplius etiam affligas, neq; commiserationis visceribus tuis, nec amore, &expectatione nostra dignum est. qui non solum corpus, & cineres, sed solam etiam umbram tuam cernere cupimus. Hactenus magni Theodosij litterae ad mortuum. in quibus cum Imperator ait, nunc enim veluti viventem alloquimur,satis inde intelligi potest, cum beatus Petrus ad Iacobufratrem Domini ante annos 8. mortuum scribi iussi tanquam ad viuente iussisse scribi. Solemus enim nos quandoque excitare mortuos: & eo Veluti viventes, alloqui.Prsterea,cum est,ut enim longiore mora,& dilatione nos amigas, neque commiserationis visceribus tuis dignum est, mo
tuo,quem viventem saciditibuit, quod vivo congrueret, ut miseratione assici.
218쪽
DBER sECUNDUS. IIIaifici. Sic beatus Petrus,cum iussit Clementi,ut ad Iacobum de morte sua scriberet,neque verearis inquit ne sorte multu de meo exitu contristadiis sit, cum id me pro pietate substinere non ambigat. sed rursus si quis quaerendum esse putet, quemadmodum si ad Iacobum fratrem iam mortuum Clemens iussu Petri scribit, Episcopum eum vocat Hierosolymit num, immo omnium ecclesiarum ὸ cx iss, quae ante diximus, in promptu est respondere,ut vivebat Iacobus non corpore sed spiritu,sic erat Hierosolymis non corpore,qui lain ad coelum migrauerat, sed spiritu. Itaq; ut ad Iacobum non corpore sed spiritu Viventem Clemes scripsit, sic etiam ad Episcopum ecclesiae Hierosolymitanae scripsit. quod si sancti Episcopidum in terra sunt,ecclesias suas,charitate qua praealti sunt,sancte curant, eo magis prosecto curare eas ex charitate post recessum ab hac vita credendi sunt,quo est iam eorum charitas maior,ac persectior.Vnde beatus Petrus,dabo inquit,operam,& frequenter,ut postitis hoc enim significat hoc loco verbum Graecum . , quod frequens est post obitum meum, horum omnium memoriam sacere; promittit precaturum se pro eis post morte, ut quae ab eo audissent,& didicissent, post mortem eius retinerent ac seruarent,ut faceret quod Paul. in epist. ad Hebr.monuit,cum ait propterea abundantius oportet obseruare ea quq audiuimus, ne forte perfluamus. An non erat hoc etiam,exercere adnuc officium Episcopi,& p
storis precari inquam, pro eis,& solicitum esse de adhuc ergo Petrus cura pastoris gerit per preces: & praesidet per auctoritatem successoris, & percoctrinam, quam tradidit, & reliquit. Vnde Nicolaus primus Pontifex eruditissimus,ac sancti simus respondens ad consulta Bulgarorum c. Io 6. Poscitis, inquit, utrum secundum varios sensus eorum obedire, aut quid facere debeatis, interrogauerant enim de quibusdam Graecis, & Armonijs,qui multa ac varia apud eos loquebantur verum nos, inquit Pontifex , non sumus sussicientes: sed sufficientia nostra ex Deo est: & beatus Petrus,qui in sua sede vivit,& praesidet, dat quaerentibus fidei veriratem. Hactenus Nicolaus. Sic beatus Iacobus,corpore quide alioqui mortuus, vivebar,& praesidebat in Simone fratre coῖnomento iusto Hierosolymitano successore. Huc etiam pertinet illud in conc.chalced.actione a Sanctiss.Archiepiscopus magnae senioris Romς per nos & praesentem sancta synodum una cum beatissimo Petro,qui est petra,& crepido ecclesiae calliolicae & rectae fidei sundamentum, nudavit eum tam episcopali dignitatem quae sequuntur.adhuc igitur praesidet beatus Petrus,& cum successore suo h reticos damnat. Rursus,qui absentes sunt, aliquando propter charitatem,quam habent, iudicari & dici solent adesse. Vnde in cap. I .c5
ciiij r. Carthagin. Cum pro fide inquit & ecclesiastica utilitate Episco
pi conueneritis, licet non omnes,tamen charitas totum persuade ut qui
corpore sunt absentes, nobiscum in seiritu videantur esse coniuncti; idcirco,Deo propitio,quia pr sentes estis, pari prosessione sides ecclesiastica,quae per nos traditur,in hoc cetu glorioso primitus confitenda est,&c. Item Synodus Antiochena in pr fatione ad Episcopos absentes, retulimus inquit ad vestram notitiam,quae nobis recte visa sun credetes gratis Christi,& spiritu i pacis, quod ipsi conspirabitis tanquam potestate nobiscum pr sentes,& orationibus adiuuantes, immo uniti vobiscum,& spiritus S. praesentes,& quae sequuntur.Sic igitur ad huius figurae exemplum Iacobum
dicatur Epist. Hierosolymitanus.
Quomodo adhue beatus Petrus in sede utimana pravid
219쪽
quibus prouinciis praesit, &cui Metropolitano subiectus
Iacobum iam mortuum,idest, absentem mors enim pij,ac sancti quidam
a nobis absentia est propter eius charitatem & preces pro ecclesia, praesentem in ea ecclesia,qua vivens regebat,diuino artificio Clemens facit. iam ad illud quod Magd. in eodem loco obiiciendum quoq; putauerui, quemadmodu Clemes vocet Iacobum Episcopum episcoporu regetem Omnes ecclesias,quae ubique sunt fundat ,petenda est responsio,ne eadecum fastidio & sitne necessitate repetamus, ex ijs quae caps.rcspondimus
ad illud, quod similiter in epistola Eleuthersi obi jciebant de Episcopis
Galliae,quibus pontifex uniuersalem ecclesiam commissam esse aiebat. Episcopum vero episcoporum vocat interpretans verbum Archiepiscopi ; sic enim vocat cum S.Anactetus in ep. 2.Archiepiscopus vero,quibus Episcopis praeest, eorum est Episcopus, ut est Hierosolymitanus Episse pus episcoporum trium Palestinarum, ut ex Synodo Chalced .actione 7. intelligi potest; tametsi Episcopo C sare ,tanquam suo Metropolitano, secundum canonem s. concilii Niceni subiectus sit,ut etiam beatus Hi ronymus in epist.ad Pammachium aduersus errores Ioannis Hierosolymitani notauit. quod quidem factum est,non solu,ut Pantaleon Graecorum canonum interpres notauit, quod ibi beatus Petrus Cornelium t co suo ordinasset;sed etiam,vi magnus Nicolaus in responsis ad consulta Bulgarorum cap.9 a. scripsit,quia etsi,inquit,Hierosolymitanus praesul dc ipse Patriarcha dicatur, & secundum antiquam consuetudinem,& Nic
nam Synodum honorandus sit, salua tamen,inquit,Metropoli propria dignitate. Deinde subiungit, sed & in eadem sancta& magna Synodo ne quaquam Hierosolymitanus, sed Eliae Episcopus dicitur: nam vera Hierusalem tantum in coelis est, quae est mater nostra: illa vero Hierusale terrestris, secundum quod Dominus praedixit, adeo funditus ab Adriano Imperatore Rom. destructa est, ut in ea neque lapis super lapidem sit derelictus: & ab eodem Elio Adriano in alio loco est constructa. haec Nicol. Itaque non quia Clemens Episcopum episcoporum Iacobum appellauit,& omnes ecclesias regentem dixit, Pontificem uniuersialem cu esse significauit: sed id in utroque voluit, quod ante explicatum est.Pontifex Vero Rom. omnium episcoporum est Episcopus, quia omnibus omnium Episcoporu dioecesibus praeest, quas propter unitatem pacis & fidei,& capitis Synodus Chalcedonensis can. 9. dioecesim vocavit, ut ide magnus Nicolaus in epist. ad Michaele & notauit & probauit: de quo nos postea loco suo copiosius tractabimus. quod vero haec inscriptio de Iacobo Episcopo episcoporum, & regente Hierusalem, & omnes ubique ecclesias, vera sit, & antiqua, ad testimonium veterum exemplarium, in quibus sic
& ad fide Rufini interpretis, qui sic legit,& interpretatus est, accedit etiatestis Sidonius Apolinaris,qui ante mille annos in lib. 6. epistolarum ad Lupum Episcopum Lirinensem sic scribit, bened ictus spiritus S. & pater Dei omnipotentis,quod tu pater patrum,& Episcopus episcoporu, & auter saeculi tui Iacobus de quadam 'ecula charitatis, neque de inscriore Hierusalem tota ecclesiae Dei nostri membra superinspicis, dignus, qui omnes consoleris infirmos,quique merito consularis ab omnibus.Hactenus Aporu
220쪽
LIBER SECUNDU&rius Apollinaris. nemo credo erit iam tam hebes, aut tam contentiosus,
qui vel non intelligat, vel neget, haec scribentem ad illam inscriptionem epistoli Clementis ad Iacobum respexisse. alioqui quorsum dixisset, Episcopus episcoporum, & alter Iacobus, & de Hierusalem meminisset ξηo in loco simul interpretatus est, quid sibi velit, quod Iacobum vocat
remens regentem omnes ecclesia scilicet, de specula charitatis omniabus ecclesiae Dei membris,idest,omnibus ecclcsi)s, omnes enim ecclesiet particulares sunt membra ecclesiae catholicae prospicientem, qui esset dignus,ut omneS ecclesias regeret,ac consolaretur,& ab omnibus ecclesijs consulerctur. sertur pr terea alia quaedam epistola Graece Clementis extersona Petri ad eundem Iacobum, cuius meminit etiam Photius inbi liotheca sua,cuius principium explanatio est huius inscriptionis, Sic c-
eo ιωe,αξιωκω δίαμα. idest,quoniam te video frater ad communem omniunostrum utilitatem prompto,& alacri animo properantem,oro atque obsecro,& quae sequuntur. hoc ergo erat Iacobum ecclesias omnes regere , omnium ubique ecclesitarum utilitati consulere,& omnia earum commoda prospicere,quod verbum N at quo usus est,significat. Hactenus existimo de scriptione epistolς Clementis ad Iacobum fratrem Domini, qui iam a vita migrauerat, non male, neq; inepte responsum csse.sed potius recte,& apte ad morem ipsius auctoris. Sicut enim in alijs, ut antea dixi,
qui dialogice scripsit,personas,que interdum loqueretur, fecit, silc etiam more dialogi in quibusdam epistolis personam Iacobi secis,cui ipse,tan- Iam absenti loqueretur:est enim epistola velut altera pars dialogi,ut me ab Artemone,qui epistolas Aristotelis descripsit,dictu esse,auctor est
Demetrius Phalereus, cu de epistolico charactere in libro n. H. ωlis eli: it. Hoc etia modo, ac more altera epistola ad Corinth. ex persona e
esi Rom.eunde Clemete scripsisse, testis est Hieronymus. Nihil aute interest, quod ad factione personet pertinet,secisse persona, que ad Corinthios scripserit;an fecisse persona Iacobi in vivis, ad qua iple Clemens taqua ad absente scriberet. explicatu pr terea est, queadmodu recte clia, di secudu cosuetudine, id e Iacob. rector omni u ecesesiarii appellatus sitalis .n .videbantur ad enodandu dissiciliora. Respodeamus ia ad reliqua.
Responsio ad illud in epistola clementis quomodo Petrus dictus sit primitia electιonis Do- . mini,cum prius Andreas ad christum venerit, in quo eonsistat ratio primitiarum se . eundum scripturam,s de excellentia fidei Petro reuelata: σ quomodo propter excellentiam dei meruit fieri primitia electionis Uolorum: O quomodo in eadem epist Ia clementis dictus quoque sit idem Clemens primitiae gentium,cum prius fuisset conuersus Cornelius Centurior Item resiponsio de nota infamia, quomodo non tantum ciuilis . sed canonica paena etiamsit, O de tradendo curiae seculari. cap. Iq.
- Vomodo Petrus sit primitiae electionis Domini, cui soli primum is pater filium reuelauit, cum Andreas prius ad Christum venerit, de
,, postea Petrum adduxerit.JHaec enim obi jciunt quoque contra epistola Clem.nec hic intelligentes, quae loquuntur, neque de quibus affrinant.Si enim rationem primitiara intelleYissent, & fidei beato Petro reuelat excellentiam, nunquam hoc obiecissent. Igitur beatus Chrysostomus in homelia de ascensione Domini non sunt, inquit, ille primiti di quis Deo primum fructum offerat,& dedicet,cum sit tenuis & infirmus,ut esse solet primus fructus terr , sed
si maturum & persectum: quod quide ex lege attintelligi posse.Si ingre-. Bb dieris
trus primitiae electionis Do mini non intellexerunt Magdeb. quia rationem primiti tu ignorarunt