장음표시 사용
251쪽
nus diacit Salmmoni de loco tepli, , t si nomen meum ibi in sempiterna, necesic es implera in tolli
S Maximus de Eeclesiis catholicorum.
bus: respondeant nobis Magdcb. est ne impletum in templo Salomonis, ut in aeternum sit ibi nomen Dei Θ minime dicent: cum potius scriptum sita Daniele Propheta,& erit in templo abominatio desolationis: & usque ad consumationem & finem perseuerabit desolatio. necesse ergo cst, ut impleatur in ecclesijs christianorum locis a Deo electis & sanctificatis iu&ta verbu Dei, qui dixit,elegi enim & sanctificaui locum istum, ut sit no- me meum ibi in tempiternum. in his igitur locis usque ad consumationes culi manet nomen Dei, cui sunt consecratet ecclesiae per inuocationem nominis eius: & in quibus virtus,& gloria Dei habitat. unde sanctus M Ximus auctor θεωρητικωτος e & antiquus pater, in libro de ecclesiastica mystagogia hortatur adire ecclesias: & in templo, tanquam in domo orationis exemplo Apostolorum,ac primorum Christianorum perseuerare,
τελουμένων μυρορ ων αγον7 id est, tu propter Angelos, qui quotidie describunt eos, qui ingrediuntur in templum: eosque ostedunt Deo, &pro eisdem orant: tum propter gratiam Spiritus Sancti qui semper ibi inuisibiliter permanet,ac tunc maxime proprio quodam modo, cum sancta Missa celebratur: & singulos eorum, qui adsunt, ut cuique conuenit, ad meliora transfert: & per ea mysteria, quae fiunt, ad id,quod ijs ipsis mysterijs significatur,traducit. Denique de religione ac sanctitate silium L crarum, quq a sanctis Apostolis ecclesiae vocatae sunt, inter c teros patres ex Augustini potissimum libris & sermonibus in dedicatione ecclesiae habitis intelligere possunt Magdeburgenses ex tomo Io. se . a s 2. de tempore, qui cst primus in annivers. dedi c. serm. 236. qui est. s. in anni dedic item serm. i6. in dedi c. serm. 233. de tempore, qui est 4. in anni u. dedi c. item tomo 2. epis. Io 7. ad Vitalem. & cpis. 187. ad Boniflacium, tomo s. de civit. lib. I. car. q. Dicant ergo nobis Magd. qui ritum cele-hrandi Missain in loco cosecrato Apostolicum esse negant, Unde cum didicit Magnus Constant. qui tanto apparatu couocatis undique Sacerdo tibus dedicationem templi Hierosolymitani, quod aedificauerat, fieri curauit, ut Theod. lib. I. cap. 3o. testatu in quo inquit ipsa ara diuina rogijs tapetibus,donisq; aureis,& gemmatis conspiciebatur ornata.ex quibus, inquam, didicit, consecrandum esse templum, in quo ara diuina ad facrificandum poneretur, nisi ex S. Siluestro,&sanctis patribus synodi Nicen & illi rutilis unde didicerunt omnem locum, regionem & ciuitatem tam Graecam, quam barbaram diuinorum templorum consecrationibus implcre, ut est in Panegyrico coram Paulino Tyriorum episcopo habito & ab Eusebio descripto lib. io . historiae suae cap. q. unde inquam, didicerunt,nisi ex illa Apostolica traditione, cui Gemens in Epist 3. te stimoni uin tribuit s immo ipsi etiam Ariani contra Lutheranos pro Apostolica consuetudine cosecrationis Ecclesiarum testimonium dicunt,qui beatum Athanasium apud Constantium Imperatorem, quod in Ecclesia magna nondu cosecrata synaxes celebrasset, calumniabantur, nunquam
hoc satauri, si inscas crimen,& aliquid contra sol nem Apostolorum
252쪽
Lin ER SECUNDvL 2υ traditionem commissam fuisse videretur. Quod quidem non ita beatus Athanasius excusauit,quasi id utcunq; liceret Ad quod propter an ustia
aliarum ecclesitarum,& nimiam populi si equentiam summa necessitas,&inoens metus periculi facere coegisset, sic enim in apolosia ad Constamitum ait, crede mihi imperator, & in eam rem testem veritatem ipsam accipe, in synaxibus Pentecostes ob multitudinem populorum, & in locisanoustis plurimos pueros, neq; paucas puellas, & anniculas complures, di adolescentes permultos afflictos iacuisse,ic domum delatos cile. cum igitur Ecclesiae paucae paruaeq; essent, magno '; tumultu posceretur, ut in magna Ecclesia synaxes celebrarentur,atq; ibidem preces pro salute Imperatoris adhiberetur, d icit se, quo ad potuerit, restitisse: cu autem nihil proficeret, satius iudicasse, in Ecclesia nondum dedicata synaxes permittere,quam in desertis locis, & sub dio extra ciuitatem. Item quanta esset religio consecrationis Ecclesiae intellexit religiosus & eruditus auctor Ennodius Ticinensis, qui ante annos mille ad Maximum Episcopum, qui
ecclesiam consecrauerat,sic scripsit,laudibus consecrationem celebrans, de aede,inquit,sacramentum : de terrena habitatione coeleste collegium: de manufactis quae nulla possit senectute violari, occasum enim deo oblata no sentiunt, nec ad vetustatem tremulam pietate fulta mittuntur
stat soliditas machinae, quam Christus ingreditur: & orietinariae oblita frastilitatis adipiscitur de possessore virtutem. Tecta vilia de cosecrantis nobilitate decorantur, dum rei caducae precium tribuitur habere de domino . Iam vero de actu ipso consecrationis, qui multiplici cerimonia symbolica plenus est,cuiusmodi sit,& ea an ab Apostolis sanctis traditus, nunquam prosecto Magdeb. dubitandum esse putarent, si ecclesias ipsas loca sancta& religiosa esse concederent : sed qui hoc posterius, quod i lius patet, negant, consequens est, Vt illud prius quoq; negent. Sed loca esse religiosa, ac sanctificata, ut satis fortassis hactenus demonstratum estiis presertim, qui scripturas sanctas, & earum virtutem ignorare nolunt rsic illa multiplex cerimonia ritus consecrationis, ut omittam veterum patrum, ac Pontificum auctoritatem,tam & si, ut diuinus Dionysius de alijs
similibus symbolis ecclesiasticis a S. Apostolis traditis dicere solet, nihil diuinius haberet pr ter id, quod symbolice & in aenigmate scripturis san
ctis familiari docet, tamen esset omni reuerentia ac veneratione,& cultura diona. Recitabo ergo ex multis pauca ab Iuone Carnotensi fraui a ctore perite & scienter in libro de sacrametis dedicationis explicata.Disserens toltur de duodecim circa luminibus chi totidem nominibus Apostolorum,quae ad dedicationem mystice adhibentur, isti sunt inquit, qui ut alios ardere charitate docerent,& verbo splendere, prius linguas accepere igneas, ut insinuaretur, & amore seruere, & verbo lucere. dum ergo in circuitu domus dedicandae duodecim fulgent nomina, demonstratur quod in ea praedicanda sit lucens di ardens apostolica doctrina. & paulo post quirit, quare ter super liminare percutitur, & pax huic domui dicitur, & quae sequuntur, accensis, inquit, candelis mos est, Pontificem ad ostium accedere basilicae clero & populo subsequente:& percutere liminare cu virga, & cantare antiphonam,Tollite portas &c. & haec quidem, inquit,nequaquam,Vt pueris aut pueriliter intelligentibus videtur, quasi
ludus accipienda sunt:sed subtiliter discutiendum, quare ita a veteribus
253쪽
instituta sunt. haec nanin & alia per doctrinam Apostolorum, eorumq; discipulorum ad nos credimus deuoluta. scimus autem sacros Pontifices
Domini nostri usu Christi gestare personam, sicut eis ipse dixit. Sicut mitit me pater , & ego mitto vos e itemq; qui vos audit, me audit &c. Et Be-1 atus Paulus, Pro Christo nquit, legatione fungimur. Virga autem Sacerdotis potestas intelligitur sacerdotalis, quam eis contulit, cum Apostolos ad praericationem mittens, nihil aliud eis serre permisit nisi vir amtantum, sicut euanaelium dicit. quia virga Sancti sacerdotes & solantur humiles,& terrent superbos,ac seriunt poenitentes.eadem virga est recurua,quae solicitudinem & pietatem praefigurat compa sionis. ne enim aliqua ovium abcrret, habena praecepti,& charitate utuntur affectionis, imin . . , . tantes eum, qui per prophetam olim clamabat,co uertimini fili; reuertentes,& sanabo auersiones vestras: & per euangeliu salubriter ac pie dices, Venite ad me omnes,qui laboratis &c. quam potestatem a patre filius accepit,cum coelestium ac terrestri u & infernorum dominatum promeruit.& paulo post Eandem ergo potestatem Saluator suis largitur praesulibus, cum Petro, & in eo ecclesiae principibus potestatem suam largitur dicendo, & portae inseri non praeualebunt aduersus eam: Et quodcunq; ligata ris &c. Cui ergo portae inferi non praeualebunt,& ei ligandi atq; soluendi in coelo,& in terra simul priuilegium traditur, costat nimirum, quia is coelo & terrae & inferno principetur. cum ergo Pontifex virga sua super liminare futurς ecclesis ter percutit, ostendit, quod sibi & coeli & terrae & infernipotestas cedit. Deinde quaerit rursus, quid significet,quod alphabetum scribitur in pauimento domus consecrandae. his inquit,rite complotis, incipit Pontifex a sinistro angulo ab Oriente scribere per pauimentualphabetum vR: in dextrum angulum Occidentis: atq; iterum similiter a dextro angulo Orientis, usq; ad sinistrum occidentis. quae res puerilis, inquit; ludus videretur, nisi a magnis & spiritualibus, ut pote Apostolicis
viris institutus esse crederetur.atq; ideo tanto magis sacratius,quid in ta-
u facto sit reconditum, requirendum cst, quanto minus non intelligentido ad is Eui bus Vile Videri pote it . & paulo post Alphabeti ergo ordinem sub certae significationis mysterio describit. quid autem per Alphabetum nisi initia, illa ,ὸEhiis . & rudimenta doctrinae sacrae intelligi conuenitξVnde & Paulus Hebraei, exprobans dicit, etenim cum deberetis magistri esse propter tempus, rursus indigetis, ut vos doceamini, quae sint elementa sermonum Dei. stria Η b. r. bit ergo Pontifex alphabeti ordinem,cu fidei docet simplicitatem, & dicit cum Paulo Apostolo,lac vobis potum dedi: sicut enim paruuloria eruditioni congruit primum litterarii elementa cognoscere, deinde ad syllaba postea ad verba, paulatim ad sentctiarii cognitione progredi, sic quida gradus sunt intellectius in familia sanctae Ecclesis: quorum primus est eoru qui simpliciter viventes, no tamen ad robur doctrinae proficientes, . quasi primis elementis cotenti sunt. Sed quomodo eadem elementa scri 'bi debeant,attendamus: ac primum sciendum,quod anguli Basilicae designant plagas mundi, ad quas peruenit doctrina ecclesiastica,quae perlit teras significatur in terra descriptas, quod autem alphabetum ibidem de ., bcribitur, praedicatio euangelii simplex & pura insinuatur: in alphabeto enim nihil duplicitatis, nihil falsitatis incurrit, quia euangelica puritas
nihil fucatum, nihil appetit falsiim, sed simplici veritate stibnixa externa prorsus
254쪽
prorsus renuit falsitatem. quod autem ab angulo orientali, sicut dictum est, quia in tali schemate crux figuratur, ut doctrinae Euangelicae mors Chri lii semper inseratur: in crucis enim erigie litterς figurantur,cu simplicibus quibusque mors Christi simpliciter innuitur. Vnde Paulus quibusdam talibus ait, nihil aliud iudicaui me scire inter vos nisi Christum Crucifixum. Hactenus Ilio auctor sui s culi in ecclesiastica disciplina peritis. simus.Huiusmodi sui idest spiritualia & plena doctrins mysticq salutaris,
ct euangelicae cςtera omnia,quq in consecratione templorum,sicut ecclesis catholics traditum est, fiunt. quae si Magdcb. centuriatores more suo negare pergant,quia non sint in sanctis scripturis quamuis sint Apostolica, quidem multa Anostoli sine scripto per sermone solum tradiderunt, ut Aposto .Paulus de te in Epist. ad Thess. a. testatur,at esse ecclesias Christianoru domos Deo consecratas & sanctificatas,negare ia non possimi, quin scripturas sanctas simul negent. quod satis hactenus, ut opinor, demonstratu est. Quod vero in ecclesijs neque Missas celebrare; immo nec
aliud quid sacri ministerij sine auctoritate & permis tu Episcopi proprij
presbyteris aut diaconis liceat, quia hoc quoque cc tui latores notarunt, fortasse quia hoc eis contra libertatem Cluistianam fieri videatur, cuius se defensores profitentur alioqui sub specie libertatis velamen habentes malitiae, nequid disssimulasse videamur, sciant id canone Apostoloru 39. sancitum esse. immo a Paulo Apostolo pcr epistolain precipi,cum precipit, ut omnia honeste, & secundum ordinem fiant,in vobis, inquit,idest, in ecclesia: de ijs cnim loquebatur, quae in ecclesia fiebant. quae vero honesti ratio, aut ordinis esse possit,sii sacrarum rerum administratio non excpiscopo, qui ecclesii et praeest, pendeat, ratio, & natura ipsa homines sani capitis satis docere potest. idcirco Synodus Gangrensiis paulo post Nicenam habita, quali interpretans,quid esset honeste,& secundum ordinem omnia in ecclesia fieri,nc cxtremum canonem conclusit,& omnia ut summatim dicamus que a sanctis scripturis, & sanctis Apostolis tradita sunt, fieri in ecclesia optamus. Quare cum hoc canon Apostolorum iubeat, et nihil presbyter, aut diaconus pr ter sententiam, ac voluntatem Episcopi faciat, ipse enim inquit est, cui populus Domini Commissus est,& a quo reposcenda est ratio animarum, consequens est,ut siquid contra hanc traditionem Apostolicam fiat, cotra honestatem, & ordine in ecclesii a fiat, ac proinde contra scripturam Pauli sit.nunc ad reliqua pergamus.
De impositione libri aperti Euangeli reum super caput eius, qui ordinatur Episcopus, quam Magd. accusant, quι auctores . cponolici meminerunt: o quid in migmate significet octore Dio D. qηomodo ipsa significatis,ac Theoria satis declaret epostolica tra in ditionis esse hunc ritum. er quomodo natura σscriptura repugnet, quι eum negat. σquomodo Luterani Di contentiosi, dum eonsuetudines ecclesia negant. O quia hoc verium contenti Usignificet ex Philonis obseruatione.item quando Aristoli ordinati sunt Wis pi, ur quid in eorum ordinatione fuerit loco labri euangeliorum apertisuper caput eor- impositi. cap. a I.
Otarunt deinceps Magdeb. in his epist.veterum & Apostolicorum
Pontificum ad earum auctoritatem negandam, quod praecipiat S. ri Anaeletus, ut in ordinatione Episcopi Euangelia super caput eius is imponant. I
At vero tametsi solus Anactetus hoc praecepisset, tamen dignus era cur
Nihil in eeel sa presbitem aut draconrisine auctoritate
non solum ano stoliea traἡiticine canone sa cita ,se scriptu
255쪽
oritate i 'lieribuη eontra te simonium tri.
stolicorum Qux si ratio imponendi euagesia super ea put Episcopi .es ordinatur, in Dionyso.Qnog naturi
ontionem liri Euangeli tum super e put Episci cum ordinatur, ne gant Quanta stanctoritas eonsuetudinis omnisieces arum s eundum Ap solum
a18 PRO EPIST. PONT. vel soli crederent suisse illo saeculo hunc ordinandi ritum, quem negant: nunc autem cum Clemens libro 8.cap. . item diuinus Dionysius in ecclesiastica hierarchia cap. s. duo antiquissimi & Apostolici auctores hunc ritum ordinandi attestentur,quis iam sanet mctis verbum, quod in ore triuApostolicorum testium stat, propter Magdcburgens iu sine ulla ratione, aut veterum patrum auctoritate, loquentium temeritatem,& intcperiem neget Sed videamus, quae sit ratio imponedi Euangelia super caput Episcopi, cum ordinatur, ut vel ex ipsa ratione intelligi possit, quam sit a ratione & pietate alienum, hunc sanctissimum ritum contemnere vel negare. habet Episcopus, inquit Dionysius, sacratissima eloquia Dei super caput imposita. ctenim quia potestas ac scientia perficiendi omnem rationem sacrorum sanctis Epit copis,munere Dei omnium sacramentoru prisidis tribuitur,merito super eoru capita eloquia a Deo tradita imponuntur, quibus comprehensa sunt, & Vnde patefiunt omnis theologia, & diuina operatio miraculorum, apparitiones diuinitatis, sermones Christi, operationes sacramentorum: &,ut uno Verbo dicam,omnia opera & verba diuina nostr hierarchiae a Deo donata:complexus est sumatim omne materiam Euangeliorum. Deinde,Vt totam rationem impositionis Euangeliorum super caput episcopi absolueret,subiunxit, quippe cum Episcopus ad similitudinem Dei,cuius imaginem gerit,omnem quidem potestatem hierarchicam intepre participaturus, omnium vero termonum & sacrarum operationum latentiam non solu ipse instar luminis percepturus, sed cum alijs excellcnter, ut Episcopo couenit, communicaturus sit. Q qpoterat esse diuinior ratio huiusmodi impositionis Euangeliorum super caput Episcopi, cum ordinatur)aut quis, cum eam contempletur, non statim diuinam este intelligat,& Apostolorum traditione dignaΘ quo enim alio sisno, nisi hoc ita apte, & apposite atque diuine significari poterat, quod is, qui tunc ordinatur,accipiat integre Potestatem hierarchae, idest Episcopi,qui est in summo & principe gradu sacerdoti j: sicut omni u sensuum potestas in capite, velut in arce locata est: quod que omnium, quae in Evangeliis continentur, faci amentorum ac sacrorum verborum scientiam cum alijs communicaturus sit, ut caput cum reliquo corpore otia nisi
sensuum usum c5 municat, ut cuique parti couenit: denique quod ad Episcopum in primis pertineat anagogicos sensus cXplicare, qui in sacramelorum,& aliarum rerum signis lacris latent,qui nos ad coelestia illa ac dia uina reserui, quq sunt instar capitis supra caetera omnia.immo,ut hic Apostolum imitemur, an ipsa natura capitis non docet, quod ad docendum binbolice, quae est scripturet sanctae ,&Christi atque discipulorum eius frequens consuetudo,ea quae diuinus Dionysius descripsit, nihil accomodatius esse poterat, qua Euangeliorum super caput Episcopi impositio ξcur igitur natur repugnatis, & rationi docendi, quae sic naturam & scrupturam secuta est immo,quod masis mirandum cst, cur omnium ccci starum consuetudini repugnatis; cuius tanta est auctoritas, ut vel propter eam solam omni contentioni cedendum esse Apostolus doceat,& pricia piat. nisi quis ita tardus sit,ut quod dixit Apostolus,Siquis autem videtur contensiosus esse, nos talem consuetudinem non habemus, nec ecclesia Dei,de eo tantum dixisse putet, quod ipsa etiam natura docente & adstipulante praecipiebat, ne mulier in eccles ta non velato capite oraret:quasi
256쪽
. LIBER IECv Ndus. Irs nulla eiusmodi alia contentio unqua in ecclesia sutura esset. quod si futura erat, cur non valeat & valere voluerit Apostolus,quod hic voluit,si de smilibus, ut natura & ratio postulat similiter iudicandum sit haec igitur Α-
est & fuit semper omnium ecclesiarum Orientis,& Occidentis consuetu- tu, de eoiuetudo ordinare Episcopos cum impositione Euangeliorum super caput: cui consuetudini non solum non obediunt Luterani, sed, quod loge grauius re dies it. ide inest, accusant, & insectantur eam ut contentiosi. huius enim vim verbi ex eetem iii
plicauit Philon Alexandrinus in libro de ebrietate, cu ait Peiorem esse' --ς - ' non obedicte contentiosum: sicut scriptum est, inquit, in lege, si filii non iniit. 1.ii. obedient,& contendent. Sic ille legit secundam. o. contundere enim ait Philon, non solum esse non obedire, sed contraria facere: ut qui non honorat parentes, est, inquit, 3 , id est non obediens: qui dedecore philone. etiam eos afficit, est φιλινώκορ id est contentiosus. item qui non defendit patriam propter ignauiam, non Obedit: qui ctiam prodit, comentiosus ιHuiusmodi ergo sunt Magdeburgeses, qui non cotenti non obedire Episcopis nostris atholicis, neq; habere Episcopos catholice ordinatos, Quod seeun- etiam ordinationes ipsas Episcoporum a Christo institutas ab Apostolis Sanctis traditas, omnium eccieliarum orientis N occidentis cosuetudine phisorie riti a iam inde a principio celebratas,&a grauissmis & aliquissimis auctoribus tam sint litteris proditas tanto odio prosequuntur, tam rabiole insectantur,ut no vereantur ea scripta negare, in quibus eas legunt. Qtiod enim in Epis. a.
Anacleti fecerunt,ide quoq; fbriaste facturi sunt in Dionysio, in libris Cis oris mi Oem. Rom. de Apostolicis constitutionibus. Sed quid mi tam est, si consuetudines ecclesiarum Catholicarum negant, cum magis irum esset, si h di. non negarent quod satis intelligi potest ex ijs,quae Tertullia. in libro de starum Otholivetandis virginibus scripsit. No possumus, inqui , respuere cosuetudine,
quam damnare non possumus,ut pote non extraneam: quia no CX traneo de eonsuetudirum, cum quibus scilicet communicamus ius pacis, & nomen staternita- :: :: ς 'in 'tis,una nobis & illis fides,unus Deus, semel dixerim,una ecclesia sumus: Oza .risti.
ita nostrum est, quodcunque nostrorum est. cum igitur Luterani &Mag dei facta sit. Vedeb. eorum magistri nobiscum ius pacis non communicent, nec una illorum, &nostra sit fides,nec una ecclesia,consequens erat,Ut Ordinationes teranoru Magetiam nostrorum Episcoporum negarent; immo,semel dixerim, negent omnia scripta in quibus nostra legunt: & ea tantum retineant, in quibus rio a irit, quae Iesut sua, id est,habeant tantu libros Martini Luteri. Centurias vero Mag quin aliter eludeburgensium ne legant Luterani, quia in eis, quod Dei consilio factum est, infinita legent nostra,quq illi in magnis & vetustissimis auctoribus ad est.' di,ε uri,
confusionem suam repererunt: quq quia aliter eludere no poterant, cum est pondere auctoritatis magnorum auctorum premi sentirent, aut naeuos Act. i.
esse dixerunt; aut scripta veterum negarunt. hoc enim perfugium sibi suasore Diabolo reliquerunt. Sed quo magis adhuc redarguantur,& imp si uitia ;is, illis. tionem Euangeliorum super caput Episcopi Apostolicam esse vel inuiti tuae lineae su- credant,& confiteantur,edisserat nobis,si possunt,quid illae linguet igneae significarunt, quae supra singulorum Apostolorum capita in die Penteco h, i ,sit Epit ostes apparuerunt cum Apostoli ut beatus Hieronymus in dialogo ortho pi, suerunt Wi-doxi & Luciferiani testatur, ordinati sunt Episcopi, & ante eum Diony. U , ἰώς ..d
Areop. ut alios nunc omittam, quid inquam aliud significarunt, quam id tur aperta su
ipsum, quod ijdem Apostoli, ut supra explicaui, per impositionem libri
257쪽
aperti Euangestorsi super caput Episcopi significari voluerunt lib
voluerunt libri enim fuerunt itaque lingus ills vice Euangeliorum,quae aperta imponsitur super caput Episcopi, qui ea praedicaturus est, ut ait.S.Anactetus: hoc enim lignificat apertio libri, quam Clemens lib. 8. tradit. Vnde Ammonius Alexandrianus in Comm. aft. apostol. quia Apostoli, inquit, ἐχ π nimismo πλοα με ρδιδα καλώ, idest, quia Ordinabantur masistri orbis Apostoli: huiusmodi vero ordinatio no fit nisii in capite, idcirco merito super caput linguas receperunt: & hac etiam de causa charisma linguarum ante alia charismata eis donatum est . hactenus Ammonius.quod autem specie ignis apparuerunt linguae, significabat in Figmate Euangeliit, ad quod annuciandum Dominus in terram venerat, & quod erant Apostoli pr dicat xi,operari instar ignis,qui materiam pr*paratam in ignem sui similem mutat. itavi qui fuerint gratia Spiritus S. praeparati, non auditores tantum, sed factores verbi sint; talesque existant, quales docet etae Euangelium, quod est similes Euangelio heri .de hoc igne Euagelico aiebat Dominus; ignem veni mittere in terram, & quid volo,nisi ut accendatur sed hactenus de impositione Euangeliorum super caput Episcopi, cum ordinatur, quam Magdeb. ut nouam e X plodunt, a serpente delusi: qui ut Christum odit, & insectatur, sic quoque Ordinationem Episcopi, qui Christi imaginem gerit, & personam eiuS reprSsentat, una cum impositione Euangelij, quod praedicaturus est, odit, & cumlo oleo chrismatis, qkio caput eius ungitur, quod estit r2bl Spiritus S. symbolum, Sed iam finem huic shmcit i. i libro secundo imponamus, ut Pauli tilis: musto Orbiit i sper respirantes tertium ag- buflgrediamur.
258쪽
FRANCISCI TVRRIANIs OCIETATIS IESU.
Aduersus Magdeburgenses Centuriatores pro Epistolis decretalibus Pontificum Apostolicorum.
os vetv AM ea,quet hactenus in epistolas a Magdeburgensibus obiecta sunt, quantum fatis esse visum est, superiore libro resellimus, pergendum nobis est Reuerendissime Stanistae Hosi ad reliqua hoc tertio libro refellenda. ex quibus illa erunt primω, quq isti opponunt decreto de adipellationibus ad Pontificem Romanum; quod in his epi- solis, quas negant, frequens est, & ex omnibus, quq in ijs ipsis epistolis oderunt, caput eis infestissimum, & valde inuidiosiun. Vt enim Christus lapis electus,& petra in Sion posita, Iudeis est petra scandali, sic vicarius Christi,successer beati Petri, ecclesiis Uti nouis hqreticis petra quo scandali est. & sicut Iudit,qRos vocavit Zacharias, idestspe Zach. e. iictatores portelorum, quia non credunt Christum venisse, signa adhuc tolim, tunt, velle enim videre Sapphiros Esaiae in fundanaeto terrestris Hierusalem, & Iaspides in propugnaciadis, item aedificari eam a quibus de L structa est,tum reges gentium ministrare illi9dilatare locum & ad dextra, atq; laeuam penetrare, & dominari gentibus, & caetera eiusmodi, quae in Hierusalem coelesti Ecclesia catholica impleta sunt,haec inquam velle vi dere inmonte tractabili Sion, quid aliud cst quam signum petere Sie noui Haeretici, quia se totos in fontem, Unde harrcses ,& schismata orta sint, immerserunt, qui non solum rudisio Ecelestiae subiici nolunt, quod est alioqui omnium diaereticorum comune, & unde suo proprio iudicio, sicut apostolus est, ςondemnati sunt ,sed neq; credere volunt esse unum in Ecclesia qui,ut ait Cyprianus,ad tempus iudex vice Christi sit, idcirco signum quoq; petunt. quid enim aliud est,qu m signum petere,quia non credunt. quod Christus orcsuo tam apprie beato Petro dixit,cum super eum Eccletiam suam aedificauit, Velle, ut ostendamus cis Pontificem Romanum beati Petri succes rem praesuisse semper in omnibus locis,ac re-c ionibus:& praeesse modo Sic enina ait Lutherus auctor,& dux Germanici schismatis in assertione 23. Romanus Pontifex Petri successor, non est Christi Vicarius super omnes mudiecclesias ab ipso Christo in beato Petro institutus. delude subiungit tunc articulum facillime probo per experientiain; numquam fuit super Omnes ecclesias totius mundi Romanus Pontifex:sed nec adhuc est,nec umquam in futuru erit,ut speromec enim
259쪽
super ecclesas Gricis,Indi , Persidis, Aegypti, Astic unquam fuit, nee
adhuc est. Hec ille,quod nihil aliud esse videtur,quam signum petere:visis enimest mihi dicere, vis,credam esse Pontificem uniuersalemΘ fac videam iussis antea, & esse nunc ei omnes ecclesias subiectas. Verum ut Iu-dsis, licet nunquam credant, semper tamen ex lege,ex prophetis,ex ipso cxitu rerum, atquc experientia Christum venisse,&hunc esse demonstramui, Si signa, quae petunt,ostendimus, & si iuxta Ptophςtiam Esait videntes non perspiciunt, & aurc audientes non intelligunt,sic nouis haereticis, licet in coeca,& obstinata dementia permaneant, ut de alijssimilibus beatus Cyprianus ait, nos tamen ex verbo Dei , A magnis concilijs, ex sanctorum,& antiquorum patrum grauissimis teminisniis esse ecclesia super beatum Petrum auctoritate Christi Dei nostri sun datam,& succensorem eius Pontificem Romanu caput ecclesiae seinperfuisse probamus.
Fecerut iam hoc permulti, scriptis de ea re libris doctissimis, ad quod isti nihil hactenus respondent conscientia conuicti: & melius elle iudicantes silere, quam nihil respondere. Signum vero, quodLutherus istorum propheta, & dux petit, quod ille experientia vocat, ipse prosecto oculis suis vidisset,si quς sit,& dicatur Ecelesia intellexisset:est enim ecclesia ut beatus. Cyprianus ad Cornelium pontificem scripsit plebs Episcopo suo adunata unde Poti sex Romanus semper fuit,ut nuc quoque est,super omnes mundi ecclesias; quecunque cum cathedra Romana adunatae,& coli rentes sunt. aut ostendant ii retici aliquam in cuncto orbe ab unitate ecclesiae uniuersialis, quae ab uno cius catile ducitur, no diuulsam, super quam non fuerit, aut non sit nunc poni. Romanus. alij enim Episcopi singulam ecclesiarum non sic sunt Episcopi super alias ecclesias, quaecum eorum Ecclesiis, tamquam pars cum parte in eodem corpore coherent: sed illaxantum quisque eoru iuxta canonem Apost. 3 . agi quae ad suam ecclosam, & ad loca ecclesiae sus subiecta pertinent. Lutherus vero cum dicit, Nec enim fuit ponti sex Rolnanus super ecclesias Greciae, Indiae, Persidis, Aegypti, Asricae,nec adhuc est, picbes no cum eo Episcopo cohaerentes, unde incipit ecclesie catholi Oe unitas,ecclesias esse putabat, dicebat super quas non magis potest esse Pontifex Romanus, quandiu sic sunt, qua potest esse caput humani corporis super mebra a eo ore abscissa. ari potest dicere caput pedi a corpore abscisso meus pesὸ aut dicet manus auulissa capiti in suo corpore haerenti, meum caput ῆ unde qui dixit Erit unuin ovile,&unus pastor prius dixit, Alias oves habeo,que no sunt de hoc ovili, & illas opportet me adducere: vidiscamus scilicet, oportere pastorem licitum esse, de dare operam, ut oves ad gregem suum non prius adductas adducat: aut a grege abductas, vel sponte egressas reducat. & nia prius adductae lint vel reductae, esse illas quidem oues dispersas, ac sine pastore non idest aegem rest enim o M imo, ἔ- ωί idest
grex pastoris,& pastor gregis. idcirco, postquam dixit, & illas opportet
me adducere, sibiunxit,& crit unus grex siue unuin ovile,& unus pastor. grex ergo fidelium uniuersus ad unum pastor relatus una ecclesia est, suis
ter quam est Episco istis Rom. ut hastor super gregem. super eas vero plees, quae segregat sunt ab Ecclesiq unitate,quae ecclusiae non sunt,neque dici postulat, non magisEpiscopus est, quam pastor in aliquis super oues alienariorum. Quare repugpantia est in eo, quod ait Lutherus, i nu qua
260쪽
numquam fuisse super omnes ecclesias mudi pontificem Romanumqua
s pastor unus possit esse non unius gregis pastor contra sententiam D mini, qui dixit, erit unus grex,& unus pastor: aut unus grex possit esse nounius pastoris. Illud vero, Nec umquam in futurum erit, quomodo probat propheta Lumerus ut spero, inquit, quis umquam Propheta prophetiam suam, non auctoritate Dei, sed argumento spei suae probauit non enim dixit, nec in futurum erit,ut dicit Dominus: sed, ut spero. non potuit manifestius declarare,quo spiritu prophetaret hoc, nepe spiritu odij, & inuidit. Quia enim oderat ecclesiam Rom. & cius Episcopum uniue salem, idcirco tamquam unus ex diuinis, & Pythonibus, qui,sicut ait propheta Esaias, in incantationibus strident dentibus suis, prophetauit propheta Germanicus Luteranorum, numquam futurum esse, ut esset PO tifex romanus super omnes ecclesias.
Responsio adi quod objestur eontra decretum de appellationibus ad sedem epostolicam , quemadmodum illi saecuti Pontificum Uoticorum, O veritati, quod Magd.negant, congrueret: quomodo defessitate redarguatur, quod iidem finxerunt. refutatum esse Primatu Pon. Rom. in synodo Carthaginensi. Quomodo intelligendum sit, quod est in Synodo Carct. ne Episcopus primastis appellatur uniuersalis,o quare Aficani decretum de appellationibus recipere nolebant quamuis primatum concederent. cap. I.
SEd tempus est iam,vt institutum prosequentes, ad ea, qui in decretude appellationibus obi jciunt, respondeamus. recitemusq; illud prius ex epistola secunda Sixti pontificis,quod ex eo magis intelligi possit,quemadmodu illi tempori & veritati congrueret, quod Magdeburg. '' '
negant, quod quidem in causa fuisse suspicor, cur astuti isti,cum diligen- Sritum intester & nominatim meminissent,ihquorum Pontificii epistolis esset decre- caeteros Pontatum de summa potestate Pontificis, ad quam decretum de appellationibus spectat, ut Anacleti,Alexandri, Pij, Aniceti,Victoris Sixtum tamen, propter decrequi Alexandru secutus est,& Pium antecessit,preterierunt. Ergo is epist.2. siquis vestrum, inquit, pulsatus fuerit aliqua aduersitate, licenter hanc sanctam & Apostolicam appellet sedem, ut ad eam, quasi ad caput fusi gium habeat, ne innocens damnetur: aut ecclesia sua detrimentum patiatur. si autem ei necesse fuerit, eamque appellare minime ausus fuerit, &vocatus tamen a sancta sede suerit, non renuat venire: sed confestim, ut ei nunciatum fuerit, venire sest inet & causas, pro quibus vocatus est, prudenter disponat, atque si necesse aliquid corrigere fuerit, cum ijs, quos hic primos inuenerit,corrigat. hactenus sanctus Sixtus. Hic vero Magde burgenses,qui ecclesiam Rom. insectantur,& eam caput ecclesiarum esse negant, ut eis dignum erat, decretum de appellatione ad sedem Rom. inter illa decreta reserunt, quet, inquiunt, neque tempori,neque veritati coetuant. Sed vos ipsi iudicate Luterani, an satis prouent, quod sibi,& vo-
is vestri centuriatores somniant:interrogate eos,quare non congruat te τ De eatisi, a
se pori& veritati λ quia, inquiunt, propter persecutiones perpetuas eius te Magde. allatisse poris,studia,& laborem docendi, paupertatem,summumq; contemptum T , E
se non licuit, neque vacavit eis lites in curia Rom. coram Papa mouere, & stolis apostoli- ,, tractare:quod circa quadrigentesimum Domini annum, aut etiam serius Irum Pol
,, factitari coeptum est. I pori neς ii cocedamus igitur istis in tanta paupertate & contemptu, & inter tot per rati Gg secutione S,