장음표시 사용
281쪽
Primatum in labiectas prouincias ibidem renouauit, Qui in sui hic est
consuetudo episcopi Romani,ergo ex consuetudine episcopi Romani, tanquam ex causa testimonio etiam Synodi Constantinopolitanae existit consuetudo Dic statis aliorum Primatum in prouincias suas,ut iam explicatum est.Illud praeterea tam etsi ininutii fortasse videatur,tamen nequid praetereamus,quod prodesse possit,& Opportui . sit, aduertedu est, verbo Parilis:quo utitur vetus interpres sexti canonis Niceni,cum est, Quoniaquidem episcopo Romano parilis mos. ςst: non exiquari reliquos .Priamates Pontifici Romano,ut retici putant. non cnim verbum Paxilis parem hoc loco significat,sed simile. immo & summus Orator Arati Phenomena latine interpretans,sic est usus verbo,cum ait, confundi specie stetulas,parili in; colore. Hsc vero similitudo consiletudinis episcopi Roma.ca aliis Primatibus,siue Patriarchis in eo consisti ut sicut episcopus Ro.consueuit habere potestatem in episcopos suos,quamuis omnes sint episcopi,ut beatus Petrus omnibus Apostolis prierat, quamuis omnes essent Apostoli sic Primates in episcopos suarum prouinciarum potestatem habere cosueuerunt,quamuis omnes sint episcopi. Verum h c potestas episcopo Romano consueta causa est potestatis illorum, ut hic canon test tur, idcirco etsi similis sit,non tamen i qualis,sed maior est. Hactenus de
nsrmauit s. ne ulla obscuritate, & ambiis sui tale.
De canone ix. cone: chalced. quomodosenum mure coWmic. confirmet pro primam. . Pontifcr decreto de appellationabus ad eum , ite de interpretatione canonis ix. eom.
ET si de iure appellationis ad episcopum Rontia 4n omnibus causis ec
clesiasticis, cum nee esse est aris iam ex ipso canonesexto Synodi N. cen. vi hactenus ostensum e constet,pergamus tamen alia adhuc ast pellationis testimonia grauissima,& illustria exem producere: & in primis caput ς concilij Chalac donensis,quo sexcuti patres decretum de re pellationibus in Nicena Synodo prius confrinatum, Rc rcnouatum postri ea in Synodo Sardicenii , magna auctoritate roborarunt, sed recitemus caput.Si clericus,inquit,aeduem suum vel alium episcopum habeat causam;apud audientiam Synodi prouinciς conquerditur. Si vero contra lysius prouincie Metropolitanum episcopii episcopus, sue clericus habeat controuersiam; pergant ad dioeceseos Primatam,vel ad Constantinopolitant regiae ciuitatis sedem,ut eorum ibi negotium reminetur, Jquod esset noua Roma,ut ex actione extrema prespici potest, & Liberatus quoque ccclesiae Carthaginensis Archidiaconus in Breuiario causae Nestorianorum c. I 3.testatumdcirco canonos. Patres lanxerunt, in quu
282쪽
iubent,ut episcopus,siue clericus Constantinopolitanae dioeceseos, silis ei cum Metropolitano fuerit, eligat,virum malit causae suae iudice principem ne dioeceseos,idest,Pontifice Romanum,an Patriarcha Costantinopolitanum. Hanc vero esse canonis huius sentutia ratio ipsis ita covincit, in nemo dicere possit,obscure Patres,aut ambiguet locutos esse.Etenim sicano nominatim de episcopo, siue clerico Costatinopolitans dioeceseos cauet,costat principe dioeceseos,ad cuius tribunal & iudicium Synodus Chalced .euin mittit,qui cu Metropolitano prouinciet dioeceseos Costantinopolitan contudit,no posse Patriarcha Alexandrinu,neq; Antiochenum intelligi quia Dioecesis Constantinopolitana no est illis patriarchis subiecta nec ullum ex ijs,qui in Africa Primates sunt,& dictitur, idest,epi .. in scopi primarum sedium propter eandem causam. Relinquitur ergo, Vt necessario intelligatur alius princeps dioeceseos, cui subicctus sit Metro olitanus prouinciae Constantinopolitanae dioeces eos; ut idem quoque ubiectus est Patriarchi Constantinopolitanoris autem non est, neq; esse potest alius,quam princeps dioecestos uniuersalis, qui est episcopus Ro- manus cuncti orbis,velut unius dioeceseos,princeps & rector. Etsi enim unusquisq; Patriarcha cst princeps sus dioecesicos, ut Alexandrinus Alexandrine, Antiochenus Antiochen , & Constantinopolitanus Constantinopolitanae : non tamen est princeps dioeceseos absolute, ut est Roma nus Pontifex; que est causa, cur in 6. canone Niceno nulli fines Pontifici Romano circumscripti legantur,ut alijs Patriarchis . Ne vero prepostere dictu esse putemus,quod ei,qui cu Metropolitano prouinciae Constantinopolitans dioeccsis litigat,adire iubet Synodus ad principe dioeces eos, idest,Papam Romanum,uel ad sedem Constant. cum potius videatur di cendum suisse, ut adiret sedem Constantinopolitanam, vel,si ita mallet, adiret Pontificem Romanum, ut semper ad maiorem, sicut ratio postulat, velut per gradus ascendereturme quis inquam pr posteram collocationem putet; eum tenorem cogitemus, quem Magnus Nicolaus in epistola ad Michaelem hunc canonem interpretans, & veluti huius colloca- nihil su p. citionis,atque ordinis rationem explicans,cogitauit.Sic enim ait Dostqua stoum,&si pricanonem recitauit:In quo inquit,hic tenor obseruandus est, ut si Videli- I iis . Ei . '' cet clericus, aut episcopus aduersus Metropolitanti habet querela,& tata urgetur necessitate,vel si hoc graue no strat,vbicunq; sit positus, Primate dioeceseos pexit.Quod si iuxta Costantinopolitana urbe quisqua corum Explieatio ea costitutus,& solius pr sidis eius iudicio velit esse contutus,petat eandem regia urbe.Cum .n .dixisset, petatPrimatem dioeceseos preceptum posuit iis ''eade Sancta Synodus, regulamq; constituit,cli vero disiunctiva colunctione addidisset, aut sede regis urbis Constantinopolitan ;liquet profecto quia hoc secundu permissione indulsit.Deinde subivnsit. Ergo salte nucnon videtis,ad maiora semper esse properand si,quo usq; gradatim peruenitur ad eam sede,cuius causa aut a se negociorum meritis exigentibus, in melius commutatur: aut solius Dei sine qu stione reseruatur arbitrio Hqc Nico.explicatus est tenor illius canonis de adeundo Pontifice Romano,tanquam summo,aut sede Constantinoeolitana. huic tenori causam pr buisse videtur illa Gr cor u importuna insolentia,& ambitio, qui in Pontificem Romanum se ciserre volebant. idcirco precipit Synodus,
ut cui lis in cum Mctropolitano, si ei molestum non est, adeat statim ad
283쪽
sertiatus idem ordo, siue muloratio verborum in eanone Chaleed.eone di in eanone Niemo in ep.
113 PRO EPIs T. PONT. Pontificem Romanum, ut summum Principem dioeceseos uniuersalis raut certe,si malit contentus esse iudicio sui Patriarchae Constantinopolitani, adeat cum prius, a quo rursus possit, si velit, Pontificem Romanum appellare: quod satis ex eo intelligitur, quod prius dixit, ob eam quam diximus causiam, eat ad Principem dioeceseos, idest, ad Pontificem, &postea, vel ad sedem regis urbis Constantinopolitanae . haec vero causa
ambitionis quia nondum nata erat, non est hic ordo, ac tenor seruatus
in epistola prima Victoris Pont. sic. n.ait, in institutis legitur Apostolicis: Si quis putauerit se a proprio Metropolitano grauari, apud Patriarcham, siue Primatem dice cestos, aut penes uniuersalis Apostolicae ecclesiae
iudicetur sedem. eundem ordinem, ac tenorem ac eisdem verbis Iulius Ponti sex repetiuit in capitulo quarto ex Nicenis de appellatione ca-Qda dictu, sit
De interpretatione ablurda, ct repugnante raeeorii Thecidi ri Balsam.&
tur. Primatem dioeceseos vocavit hic quemcunque Patriarcnam, qui est sus dioeceseos princeps, quod ex eo intelligitur, quod subiungit, aut pones uniuersalis cccleuae Papam, idest, Pontificem Romanum, qui cum sit Papa univcrsalis ecclesiae; consequens necessario est, ut ille dioeceseos, quem prius dicit, non sit princeps uniuersalis dioeceseos, sed priuate, sicut rursus in canone Chalcedonensi ex eo, quod subiungit, vel ad sedem Constantinopolitan. sequitur necessario,vt princeps illedioeceseos, que prius dixerat,non priuatae, dioeceseos princeps, cui non est subiectus P triarcha Constantinopolitanus, sed princeps uniuersalis dioeceseos intelligatur. Haec notare volui propter eos, qui subtiliter, & scrupulose si gula excutiunt. Si quem vero mouet, quod singulari numero Synodus Chalcedonensis dixit, dioeceseos,& non dioeceseon.sciendum est, inquit idem Nicolaus primus, tantundem valere, quod dioeceseos dixit, ac sidioeceseon dixisset. plenae, inquit, sunt secret scripturae tali se a loc
tionis ; ut illud: sons ascendebat e terra,miles, locusta,rana pro fontibus, militibus,locustis,ranis,&c.Sed videamus Gretcos interpretes canonum, dum adhuc aliena priuilegia suo Patriarchet Constantino p. vindicare volunt, quemadmodum interpretati sint principem dioeceseos, quem cano Chalcedon.concili j dicit,ut ex eorum absurda,& absona interpretatione magis adhuc reuincantur,qui contradicunt.Interpretabor latine. Est, i
ruit Theodorus Balsamo,princeps dioecescon,ut mihi videtur, non quiae Metropolitanus singularis prouincis,sed Metropolitanus totius dioecesicos : dioecesis vero est, suet multas prouincias in se habet: hoc autem priuilegium non viget hodie. Etsi enim aliqui Metropolitani dicantur principes; non tamen habent alios Metropolitanos in suis dioecesibus, lub sua potestate . quare videntur fuisse illis temporibus alij principes dioeceseon:aut esse quidem hos nunc,sed non habere priuilegia,quet a canonibus illis tributa sunt.Hactenus Theodorus. qui quoniam videbat in hoc canone duos iudices Metropolitano Costatinopolitanae dioeceseos maiores in dioecesi Const. declarari,unum quem principe dioeceseos VO- eat;alteru Patriarcha Constantinopolitanu, ne illum, id est, principe dioeceseos Romanum Pontifice interpretaretur,Patriarcha enim Alexandrinum, aut Antiochenum interpretari non poterat, quia illis non est Constan
284쪽
stantinopolitana dioecesis subiecta,coactus est fingere,fuisse illis temporibus,quibus Synodus Chalced .habita est,nescio quos principes dioece-seon,qui pr essent pluribus prouinci)s,qui Metropolitanos, qui singulis prouincijs praeerant,sub potestate sua insta Patriarcham haberent,qui ia,
aut no sint,aut eorum priuilegia non extent. Quis non videlicommetum esse hoc,ad quod compulsi sunt isti,ne veritatem confiterentur die inqua, confiterentur principem dioecestos, quq una est totius orbis Christiani, esse episcopum Romanum successorem beati Petri, cui Deus oues suas, non has aut illas,sed quaecunque sunt,commisit Interrogate,vos Magde burgenses Theodorum istum,quomodo hoc,quod ait probet aut in quibus canonibus,aut Synodi aut historijs hoc reperiatur, quod somniat haut,si vos illi opem serre potestis,accurrite;producite testem,si quem habetis,quem ille reperire non potueritSed videamus quid Zonaras, alter interpres Gr corum canonum dicat, interpretemur etiam latine. Alij,i quit,exarchos,ides principes dioeceston aiunt esse Patriarchas: alij Metropolitanos;sed melius est dicer vocari Metropolitanos exarchos, id- est, principes prouinciarum,iuxta canonem 6. Synodi Sardicensis: ut sit huius canonis sententia, qui iudicia distribuit: quod cum episcopus episcopum,aut clericus episcopum ad iudicium vocat,tunc iudex est Metropolitanus,quem vocat exarchum,idest, principem dioeceseos . cum vero episcopus cum Metropolitano litigat,tunc iudicium ad Patriarcham C5stantinopolitanum pertinet,qui quidem non est iudex omnium Metro politanorum,sed eorum,quilunt ei subiectimon enim cst iudex eorum,
qui sunt Metropolitani Syri Dat stin&Photices,Aepypti; nec hos ad iudicium litum trahet. tropolitani enimSyriae subiecti sunt Antiocheno foro ; Metropolitani Palaestin Hierosolymitano: Aegypti Metropolit ni subiecti Alexandrino, atquibus ordinamul. Dicebantlit alii pretierea exarchi,id est, principe. viviscopus areae Cappadocit, Ephesinus, Thessalonicensis, & Corinthiorum,quibus ob hanc causiam aiunt cocel-
Theodori Bal Monum,mCZMEI CAAI 1 Iudi, siue PrincepS dioeceseos iudex Metropotant, cum quo episcopus, vel clericus litem habet . non enim potest euia exarchus, siue princeps prouinciet, hoc est, Metropolitanus; quia Metropolitanus non est subiectus Metropolitano: neque potest esse,ut an te dixi, Patriarcha Antiochiae, aut Alexandriae, neque exarchus C sareae Cappadociae, aut Ephesi, aut Thessalonicens. vel Corinthiorum. Qui etiam dicuntur exarchi, idest, principes, quisque suae dioecet eos . Restat igitur, ut necessario intelligendus sit Pontifex Romanus. Quoia uuidem ne isti confiterentur, maluerunt absiuda, & repugnantia dicere . de quibus dici potest illud ex Euangelio Marci, quod male inte pretantes canonem concilii Chalcedonensis, contra prouocationem ad Pontificem Romanum a Synodo Chalcedonensi sancitam nisum testimonium dixerunt:& testimonia eorum non sunt conuenientia.Sed qiucllespondendum est ad auctoritatem illius constitutionis Leonis imperatoris,qua nuper D. AM.Aug.Ilerdensis episcopus cum multis alijs pluriuImperatorum,e G in Latinii nuper conuertit, & scholijs eruditis il
lustrauit, quam sit monem ad Iulianum pristctum Imperator milit; in
Theodorus Balsamon , &Zonaras core
appellatio. ad ML salsim testimonium dixerunt, & testi
monia eoru n5 sunt eonuerullia
285쪽
aco rao EPIs T. PONTqua hune ordinem iudictatum sanxit,secundum sacros canones: ut prius accusatio fiat apud episcopum eius ciuitatis, in qua est reus; tum is , si suspectus est,apud Metropolitanumisin vero iudicium Metropolitani non placuerit ei; vocet reum ad Synodum, cui interiit Metropolitanus cum tribus episcopis antiquioris ordinationis.deinde subiungit,Si vero se lε- di existimaueritirouocet ad illius prouinciae beatissimum Patriarcham, atque ijs,ouae iese iudicaueri omnino pareat,perinde ac si eum ab initio iudicem elegisset. nam contra horum inquit antistitum sententias non esse locum appellationi a maioribus nostris constitutum est; quid inquam
ad hanc constitutionem respondendum est ne sorte cum in eam Magde- burgenses inciderint, aliquid auctoritatis contra veritatem se reperisse putent,unde magis in errore suo haereant, & alios in eundem errore magis trahant. respondemus satis excepisse auctoritatu Pontificis,cum Imperator in principio constitutionis dixit, se ordine iudicioru describere
κατα reue ἰερ Me vide, id est,secundum sacra statuta, quibus quide decretude appellationibus confirmatum este satis supra demonstratum est:& adhuc demonstrabitur. Rursus cum ait imperator, Sic a maioribus suis costitutu csse,illos sane dicit, de quibus inprimis Moriari poterat, quos historiae testantur, summum honore semper Pontifici Romano detulisse ut omnium ecclesiarum principi,Constantinum dic Constantem,Valentinianum, Theodosium, Arcadium, Honorium, Iustinianum,& tales alios; non
autem Zenonem,& Anastasium Eutychianistas & alios similes:sub illis religiosis imperatoribus episcopi Orientales ut antea dixi, Pontificem Ro. appellarunt:Achanasius Iulium, Ioannes Chrys.Innocentium,Theodore- . tus Cyri Leonem: ut postea Ignatius tertivi Nicolaum primum, & S.M G ILE, i, imu Marti Rum ;Quod siquis adhuc prisca tepora requirat, & exemplatii, id Potii. prouocationis ad Pontabc Rot num ex summa antiquitate repetita desideret egat epistolam, meati Cyriiani li .ex qua intelliget,Basilidem,& Martialem Hisipaniae episcopos propter crimen idololatrie ex ec
i=lta να aE confugisse mon quidem quod Potentia,& opibus externis que erant exi-ereto appella- guae,& termes neque gratia imperatorum Valeriani , & Galieni hostium
ionis . nominis Christiam Pontifex valaxet,ne hic, Π solent,Magdeburoeses cauillentur.Nihil vero reseri, quod essent isti episcopi de idololatsia notati& iuste eiecti, immo eo magis quod volum is, enicitur, quod causae suae dithsi,iure appellationis,tanquam extremo perfugio utcunque uti voluerunt:si forte possent hac via in Opinione catholicorum, apud summum iudice,& Christi Vicarium ta longe dissitum per fallacia irrepere,quod quidem euenit.Sic igitur ait Ciprianus. Neque rςscindere ordinationem iure perfectam potest,quod Basilides post crimina sua detecta,& conscientiam etiam propria consessione nudatam Roma pergens Stephanum col legam nourum longe positum,& gestet rei,atque veritatis ignarum sesel- Iit,ut exambiret, reponi se iniuste in episcopatum,de quo fuerat iuste dei h positus,& ρος sequuntur.Satis declarat Cyprianus verbis ipsis, quibus utitur,ad ius appellationis episcopos illos confugissessi quidem rescindere, quod aliud iudex secerit,& reponere,quem alius deposuerit, Vtrumque norum non nisi iudici maiori conuenit:es hqc appellationis ratio ut sicut Vespianus Iurisconsultus lege I .de appella, ast,iniquitatem iudican-
286쪽
LIBER TERTIUS. Isrtium,vel imperitiam corrigat: licet nonnunquam inquit bene latas sententias in peius resormet mcc enim utiq; melius pronuntiat, qui nouissimus sententiam laturus est . sicut hic per surreptionem,quam vocant, cointigit. Eodem pertinet, quod in eodem libro proxima superiore epistola ad Cornelium Pontificem Romanum Felicissimus,&alij cum eo pseudoepiscopi ab haereticis facti,& a beato Cypriano de sententia concilij plurimorum episcoporum damnati,quali freti iure prouocandi ad principalem cathedram, ut idem Cyprianus in eadem epistola Romanam vocat, ad Cornelium confugerunt ruditium episcoporum Africae declinantes. Aliud presterea exemplum appellationis vetustum, id est, annis,sere post Christum natum quadringentis qditu,& memorii nostrGante annos nongentos a Gregorio Turonensi proditu est libr. I O .de rebus Francorum c. 3o. de Brictio episcopo; cui crimen inquit adulterii est impactu a ciuibus mst; rimum Turonicis,expulsoq; eoaustinianus cpilcopus est ordinatus:Brictiusvero Gregorii Tum
se ad Papa urbis diri sit:Iustinianus aute post eum prosectus,apud Vercet ' ' q*ς
lensem ciuitate in obij t. Turonici iterum malignantes Armentium statuerunt: Brictius vero 7.annis apud Papam degens idoneus inuentus a crimine, ad urbem suam redire iussus est.& libro a. cap. I . idem Gregorius,quo
magis Bi ictium appellasse Pontificem ex ipso actore hortatu Turonensiureum prosecuto intelligamus,haec scribit dixisse Turonenses et,quem loco Bricti j episcopum tui fecerant.Vade post eum,& exerce negotium tuu quia si eum prosecutus non fueris ad nostrum cotemptum,humiliaberis. At Brictius epit copus Romam,inquit,vcniens,cuncta,quq pertulerat,pM pq reseri.Et paulo post,septimo,inquit, anno regressus a Roma cuauctoritate Papae illius Turonos redire disposuit.Extat pr terea epistola Orie- talium ad Symmachum Pont. Roma. quem illi ante annos amplius mille Testimo, is, aduersus Acatium Patriarcham Alexandrinum Eutychis Sectatorem a Pontifice Rom.anathema factum obtestantur, di 1 appellant, ut accurrati citio de arret Acatius enim eos,qui communionem eius vitabant,in exilium mittebau& varijs modis vexabat. An hqc opis imploratio non satis probabat esse omnibus haesis prouocationem ad Pont. Romanum Rursus, qui cum Eutychianis licet inuiti communionem habebant,ne ecclesias derelictas, lupis prodere cogerentur,idq; apud Punt.excusabat,ut a se hac ratione comunionem anathematis deprecarentur,nonne hoc ipso iudicem eum primum agnoscebant immo totum etiam orbem subiectum ei esse confitebantur sic enim scripserunt. Non ignoras oues Christi per totum habit bilem mundum creditas tibi pascere, qui cum beatissimo, ac doctissimo x. r.er. Paulo clamas uobis subiectis tibi,no enim dominamur vobis in fide, sed cooperamur in gaudio .Priterea huic priscae,& ab apostolis traditae consuetudini Romanum Pontificem in maioribus cauus,ac iudici js appelladi Eusebius quoque Emesenus testimonium praebet,leste Socrate libr. z. c. I I .ssic enim es Eusebius vero cum ea quae Volebat persecisset, legati nem ad Iulium Romanum episcopum misit obsecras,ut ipse iudex in causa Athanalij esset,& ad se litem hanc ad uocaret. dicant nobis Magdeb.si sciunt,quo iure,& auctoritate, hoc Eusebius Emesenus ab episcopo RO- ristini,hia mano petebat,nisi iure,&auctoritate consuetudinis a Sanctis Apostolis eratis pro de- institutet,ac traditae Rursus idem Socrates eodem libro c. 13. Iulio igitur ita: Vr Rom.causas quisque suas exponunt,ex istis autem erant Paulus Costati-
287쪽
rci ' PRO EPIs T. PONTnopolitanus patriarcha,&Athanasius Alexandrinus ex ecclesijs suis ab Arianis eiecti .subiungit deinde Socrates,ille aute Iulium dicit) propter pr rogatiuum ius ecclesiue Roman , hoc enim significat - , , litteris libere scriptis eos muniuit,& ad Orientem mist, ut locum cuique suurestitueret,& eos,qui episcopos petulanter e sedibus suis eiecerant,increparet.Si ad ius prerogatiuu ecclesiae Romanae stinebat, auctore Socrate, ut episcopos Orietis inique pulsos Iulius reuocaret, ergo ad eum pertinebat iudiciu appellationis,& potestas iniquitate iudicatiu corrigendi,qui est vis neces larius appellandi ut Vulpianus ait.iam quod dixit hoc loco
Socrates,ύχυρι-ε,idest,muniuit,ad illud plane retulit quod Dominus Petro madauit , idest, firmare fratres, inique.n .motos,in gradu suo reponere,quodda firmare est.Extat preterea aliud excplii grauissimu Pontiri: ucem Romanum appellandi in epistola Theodoreti episcopi Cyri erudi-ὸE. . . io tissimi ad Leonem primum. recitemuS Grece ad maiorem auctoritatem,
repetam hic interpretationem ex libro meo I. de dogmaticis characteri-hus.Si Paulus,inquit,pr dicator veritatis,& spiritus sancti buccina ad Petrum accurrit, ut i)s, qui Antiochiet de vivendo secundum legem Moisis disceptabant,quaestionem expeditam, ac solutam ab eo ferret,inulto ma- is nos,qui pusilli sumus,ad solium apostolicu accurremus,ut a vobis me icinam ulceribus nostris feramus: si quidem vobis conuenit, in omnibus rebus primas tenere,Vestra enim sedes multis pr rogatiuis ornata est. nacaeteras ciuitates,vel amplitudo, Vel pulchritudo, vel ciuium frequentia
decorat: aliquet vero, quae his carent, ex quibusdam gratijs spiritualibus splendorem & dignitatem habent:veεις vero Ciuitati uberrimam copia honorum ipse dator bonorum largitus est;es enim ipsa omnium amplis. sima,splendidissima,& orbi pr sidet:praeterea ipse principatum Imperatorium profudit; ac nomen suum,id est Romanu, cum ijs, qui inditione eius sunt,communicauit:fides vero praecipue cana ornat.testis est Paulus, qui clarissima voce ait,fides vestra an nunciatur in uniuerso mundo,& ne to tam epistolam latine vena,ad extremum fere sic ait, ἐγώ Amis ora e
suffragium sedis apostolicae expecto,& supplex oro,atque obsecro lanctitatem vestram,ut ea me tribunal vestrum rectum, ac iustum appellantem defendat,& protegat; iubeatq; , ut ad vos accurram,& doctrinam meam
vestisijs apostolicis insistentem ostendam. iam hic verbo etiam proprio I . appe,
288쪽
appellandi,vssus est Theodoretus,& eodem,quo Lucas in Actis,cum Pau Tlio Metus Ius dixit Festo, sarem appello:&Festus inquit, Cetsarem appellasti ad verbo p op C sarem ibis,utrobique enim est verbum . ψων, quod proprie signia Vr η-l 'μ 'ficat appellare.deinde orare Pontificem,ut reo iubeat ad se accurrere, id de prouomo
est, iudicium suum adire,quid aliud est qua orare,n ratum habeat, quod ης-P GR cu appellauerit quid hic cauillari,aut quomodo hoc testimonium Mag- ' deburgenses eluaere poterunt an dicturi iam sunt,quod illius temporis episcopi ecclesiarum Orientis,ante mille centum & amplius annos, non tulissent tales epistolas Pontificum, in quibus decretum de appellando Pontificem sertur Sed videamus quid ad extremum epistolae dicat, τώ
. .: ήμύγκρισήριον. Vestra enim, inquit,sententiam expecto: quod si sententi eorum,qui condemnarunt,acquiescere iusseritis,acquiescam,nulli deinceps futurus molestus: quin potius expectabo incorruptum Dei, &Saluatoris nostri tribunal. summum in terris iudicem episcopum Romanum plane confitetur eruditissmus auctor, & in scripturis sanctis, valde exercitus, dc in earum interpretatione magna cum laude, & non medi
cri omnium nostrum utilitate versatus. Haec illius siculi , in ecclesijs Orientis, de summa auctoritate episcopi Romani, & de consuetudine a sanctis Apostolis instituta eum appellandi in maioribus causis,ut de epi- .scoporum damnatione, de integritate fidei,& fana doctrina, ac veritate idosmatum. Ac rursus idem Theodo. ad Renatum presbyterum ex cotilegio fiatrum, quos nunc Cardinales vocant sic de eadem causa scripsit.
nudarunt me inquit sacerdotio,eijciuntq; excivitatibus,nec senectutem reueriti,neque caniciem in religione pietatis nutritam. quamobrem de recor te,ut Sanctissimo Archiepiscopo Leonem dicit suadeas,ut apo-olica auctoritate utatur:iubeatq; ad vestrum cocilium adiret tenet enim sancta ista sedes gubernacula regendarum cuncti orbis ecclesiarum cum propter alia,tum quia semper heretici septoris expers perma sit: nec ullus unquam, qui contrarium lentiret,in ea sedit: quin potius apostolica gratiam puram custodiuit illam gratiam dicit inuiolatae fidei, pro qua Dominus rogauit cum dixit Beato Petro, ego rogaui pro te Petre, ut non deficiat fides tua. Quare inquit quae ab isto vestro Tribunali proficiscetur, qualiacumque erunt,iudicij vestri integritate confisi ainplectemur: or musq; ut ex ijs,quq hactenus scripsimus,ludicemur, scripti enim libros amplius 3o.Quis ista legat, quae grauissimus, & tantae antiquitatis auctor, de potestate episcopi Romani scripsit, ut erat omnium ecclesiarum illius te
poris per Orientem sensus,qui non intelligat,nisi plane sit sine intellectu,
289쪽
quam sint Magdinurgenses, ac reliqui Lutherusi obdurati fallacia pescati,ut de quibusdam Apostolus ait,& quam sint carci, propter cor mala discedendi ab ecclesia,& cxtra ea permanodi ac ijs facti su es, de quibus idem apost.scriptum esse dicit,dedit civ spiritum compunctionis,oculos,ri non videant,dc aures, Ut non audiant usque in hodionum diem ι spiritum cnim compuctionis vocavit hoc Ioco scripturavi beatus Cyrillus notauit,ut sit huiusmodi spiritus compunctionis, cum quis id tantum, quod falsum cst, attendit, & co intendit oculos,ubi non vident lucem; hoc enim faciunt magistri Lutheranorum duces coecorum,ut amplius in errore suo proficiant: semper enim qu runt, quomodo quς claristima sunt,ridiculis cauillationibus eludant,vi illud, quod in Irensi latina interpretatione legunt in I .lib.cum ait, ad hanc.n .ecclesiam Romanam dicit propter potentiorem principalitatem neccile est omnem conuenire ecclesiam, pro quo Theodoretus dixit si quo ver bo praesidem ecclesiarum cuncti orbis episcopum Rom. aperte consessiis est,sicut Dionys.Areop.hierarchiae Mosaicaeύν-ό- , id est,praeside Vocat Moisen, & scriptura sancta ἰννυοναρ vocat prelides, ut i a ridiculum sit &fatuum ouis αν sine potestate Pontifici tribuere, ut nuper patronus Molinaei ἐξ ita, quoque solam dignitatem significare aiebat,ut Pontifici de rogaret.Sed Producamus adhuc alios testes,& quidem fidei nostrae inimicos, quo magis eis credendum sit. Sic enim scribit Amianus Marcellinus Ethnicus libro I s. de Athanasij damnatione ab Arrianis ad voluntatem Constanti j Imperatoris facta. Hunc Athanasium dicit per subscriptione ijcere sede Lacerdotali paria sentiens c teris,iubete principe, Libetius
monitus perseueranter renitebatur,neque visum hominem,nec auditum damnare nefas ultimum saepe exclamans, aperte scilicet recalcitrans imperatoris arbitrio; id enim ille Athanasio semper in festus, licet sciret impletum,tamen auctoritate,qua potiuntur stern Vrbis episcopi, firmari desiderio nitebatur ardenti. Edisserant nobis Magdcb. quae ista tanta a ctoritas episcopi Romani erat tunc ine qua cassa, & infirma erat episcopi damnatio, licet in Synodo episcoporum facta, quae, inquam ,auctori tas nisi summa,& prima,in qua caeterorum episcoporum auctoritas, tamquam in petra ecclesis a Christo posita penderet,& niteretur ergo Arianus Imperator,& Liberi j cpiscopi Romani inimicus damnationem Athana*,quam vehementer cupiebat, licet a multis episcopis factam,sine auctoritate tamen Pontificis irritam esse iudicauit, & unus Martinus Lutherus plebeius,& Monachus apostata non se potuisse a Leone X. ecclesi
rum cuncti orbis pr side de hqrcsi damnari,iniseris *ermanis persuaserit Si Imperator Constantius cum episcopis suis Arianis non credcbat posse Athanasium post damnationem appellare episcopum Romanum, & absolui,& irrita,atq; infecta fieri, quq facta in eum essent, quorsum Liberiuad assentiendum,& firmandum damnationis sentetiam cogere volebat Deinde quod Amianus Episcopos Romanos, qternos urbis episcopoSVocauit, videtur mihi no propter extructiones parietinas,& cc inclinas dixisse, quas sciebat vir prudens temporis tandem vetustate consumi, sed quia a Christianis audierat, siue crederesistuc non,nihil resert portas inferni aduersus ecclesiam Romanam, non posse praeualere; ut iam auctor
gentilis ab euangelio Christi alienus, plus in hac parte de euangelio didi
290쪽
cerit,& plus ecclesie Romanae detulerit,quam Magdeb.& Lutherani d serant.Est aliud praeterea testimonium pro decreto appellandi pontifice, quod Praxeas,licet haereticus, auctore Tertulliano dedit: sic enim de eo scribit;Nam iste primus in Asia hoc genus peruersitatis intulit Romanae humo,& alias inquietus,& de iactatione martyrij inflatus ob solu,& simplex,& breue carceris i dium,quando,etsi corpus suum tradidisset exurendum,nihil profecisset dilectionem Dei non habens, cuius charismata quoque expugnauit. nam idem tunc episcopum Romanum agnoscetem iam prophetias Montani, Priscae,& Max imillae, & ex ea cognitione pac si
ecclesijs Asiae,& Prygi inserentem falla de ipsis prophetis,& ecclesijs eorum asseverando, & prscessorum eius auctoritates defendendo coegit,& litteras pacis reuocare iam emissas,& a proposito recipiendorum cnarismatum concessare. Hactenus Tertuli.irrepserat principio credulitas in mentem Pontificis ex falsa relatione, quassi verae essent istorum pro phetiae, donec narrante Praxea rem ipsam, per charisma discretionis spirituum cognouit Pontifex, non cile istorum prophetias ex ijs, de quibus apost dixit prophetias nolite spernere,ex quo faetiim est, ut Poti sex, qui ad ecclesias AM,& Phrygiae litteras pacis prius miserat, postea reuocaret:erant enim & dicebantur litterae pacis,quibus episcopus Rom.approbabat ecclesiarum,ad quas eas mittebat,sidem,communionem, ac locietatem exemplum huiuimodi litterarum est epistola ΑΟ.Leonis,ad Anatolium Constantinopo.Gaudemus inquit in domino,& in dono gratie ipsius gloriamur, quia sicut dilectionis tuae litteris, & fiatrum nostroruna, quos Constantinopolim miseramus,relatione cognouimus, sequacem te euangelice cruditionis otandis,n per sacerdotis probabilem fidem meiarito praesummamus, quod tota ecclesia eidem credita, neque rugam cuiusquam sit erroris habitur neque maculam:& paulo post,societatem dilectionis tuae amplectimur:& in fine, sterium presbyterum, Patricium,& Asclepiadem Diaconos,qui ad nos tua scripta detulere, cum epistolis nostris emisimus indicantes nos,ut supra diximus, de Constantinopolitanae ecclesiae pace gaudere: cui hanc curam semper impendimus, ut ea nulla velimus haereticorum fraude violari.hic rursus edisserant nobis Magd. quas auctoritates praecessoru episcopi Rom.iste Praxeas alioqui haereticus defendebat,ut Pontificem ad reuocadas litteras pacis in Asiam minsas impelleret aut cur non ad Patriarcham Antiochiae ecclesiarum orientis Primatem non est profectus Praxeas, Vel ad episcopos Asianos, quos canon Synodi Constantinopolitanae secundus, quae ad Asiaticas dioece-ses pertinet,gubernare secundum canonem Nicenum iussit quam aliam causam interpretari possunt,praeterqua primatum episcopi Romani, qui ecclesijs cuncti orbis prςsidebatὸ ita ut quamuis hoc citeri episcopi, quinque per dioecesim suam curare deberct, per eos tamen ad unam beati Petri sedem uniuersalis ecclesiς eura conflueret,& nihil usquam a suo capite dissideret.Quod si ante mille trecentos annos tante fuerant in eccles ijs Asit, &Phrygiae auctoritates antecessorum episcopi Romani, ut ex hoc loco Tertulliani intelligere licet,ut episcopus Romanus,qui tunc cra pacem illis daret, aut adimeret,idest,communionem concederet,aut inter diceret,fidem earum probando,Vel improbando, ergo simul erat, vel tostimonio Praxet, di Tertulliani ca auctoritas, ut ad eum quoque pertine-I.l ret,
Plus auctor Otilis de potelia te episcopi Ro
Testimonium Praxeae hqretiei pro decreto de appel. Quae sut litterae pacis, siue pacificet.