장음표시 사용
291쪽
ret,ut si qui episcopi aliter per dioeceses suas iudicarent, eorum iniquit
tem,aut imperitiam episcopus Rom .corrigeret, qui est, ut si ec diximus, usus appellandi necessarius: altera enim auctoritas ab altera seiungi non poterat,quia nec altera,sine altera expediri.Quod vero Tertullianus dixit hie, Praxeam istum harresim Romae intulisse,secundum errorem suum dixit:suit enim Montani sectator,qui noua charismata ametium prophetarum in ecclesias introducere voluit, quem eruditissime Sanctus Epiphanius consutauit.Sed quia longum cst, immo prope infinitia velle omnia huius loci propria persequi, is testimonia & excpla prouocationis ad Potificem magnus Basilius tandem finiat,rcpctam ex epistolis eius ea, quae in libro 3.de dogmaticis characteribus verbi dei,cum de sumina potestate Pontificis scriberem,attuli. Vt enim cum Apostolo dicam, cadem scribere mihi quidem non est pigrum Ajs autem qui decretum de appellationibus negant,necessarium.Scribens ergo ad kthanasiu,visum est, inquit, consentaneum,scribere ad episcopum Roman ut videat res nostras, & iudicij sui decretum interponativi quia dissicile est, aliquo scindo de concialij sententia mitti, ipse auctoritatem rei tribuat delectis viris, qui labore, quidem itineris perferre possint lenitate vero, ac facilitate morum, tum etiam commoda,& prudenti oratione eos,qui a via recta deflexerui, monere. quique acta concilij Ariminensis secum serant ad ea rescindendum quae violente illic acta sunt.Si ut veteres iurisconsulti tradunt,ad hunc v- sum prouocatio est necessaria,ut iniquitatem iudicantium, vel imperitia corrigat,qui ecclesias Orientis visitandi, habendi in cis Synodo decreta faciencli,& haereticorum violente ibi acta rescindendi auctoritatem episcopo Romano tribuit,an non simul ab alijs episcopis,& ccclesijs ad eis piscopum Romanum, & ecclesiam eius prouocationem esse confitetur 1llud autem obseruandum est,. in eiusmodi litteris, quas dicit,ad episcopum Roman scribendis,secutumfuisse canonem 7 conci .Sardicensis,qui est de prouocatione ad episcopii Romanum,& de presbyteris ab ho mi tendis cum auctoritate Pont.ad renouandii iudicium, si videatur, & hoc ab eo impetretur.Rursus idem Basilius in epistola ad Occidentales sic ad Pontificem Roman.scribit, obsecramus itaque vos, si dominus permiserit, ut tute ad nos venire liceat c pigeat nos visitare: aut si hoc ben cficiuin aliud tempus reseruat,qui vitam nostram sapienter moderatur , scribtite,quae ratio consolandi cos,qui malis premuntur, & ea corrigendi, quae quassata sunt a vobis scribi postulat.multiplex enim quassatio ecclesis facta est, quae nos vehementa affligit. Nec auxilium aliunde expectamus, nisi dominus opera vestra,qui fideliter es seruitis,curationem nobis adhibuerit.Sic vero visitare, & quassata curare bonis palloribus tribuit pro-rheta Ezech Quid igitur aliud est, auxilium curandi quassationem eccleiae ab hqreticis tanquam a lupis illatam, ab episcopo Romano,velut a primo,& uniuersali pastore petere,nisi ad eum prouocareὸ Ac paulo post potit idem Basilius a Pontifice,' Eustachium, olinarium, & Paulinu hae
reticos declaret,ut deinceps ab omnibus catholicis vitentur. Et quia Liberius Pont.cum collegis suis Eustachium antea absoluerat,& restitui iusserat,qui postea mutatus ad vomitum reuersus erat, petiit nomine catholicorum a Felice Liberi j successore,ut scriberet rursus ad ecclesias Orientis,quibus de causis, antea receptus fuisset:& quemadmodum mutatus
292쪽
postea, gratiam, quam consecutus esset,amisisset. Et quid hoc aliud crat, quam ab ijs qui Eustachium,tanquam a Liberio cum collegio fratrum rute prius absolutum,& in communionem receptum, inique post amissam gratiam defendendum iudicabant,ad cpiscopum Romanum Liberii successorem prouocare,ut iniquitatem,& imperitiam inique iudicantiu corrigeret,hic enim est,uetus usus appellandi .Rursus idem Basilius in epist. ait Transmarinos, sic cnim vocat nunc Occidentales, id est,episcopii Romanum, cum collegis suis eorum opem implorans, postquam statum rerum ecclesiasticarum exposuit,cum, inquit,sic res nostre habeant,co sentaneu erat pro vestra in nos charitate,viros aliquos probatos ad nos mitti qui nos grotantes vilitarent:& littςras ad nos crebro dari tum ad volutates nostras confirmandas, tum ad corrigendum errata nec enim negamus multis nos lapsibus obnoxios csse,ut qui homines simus. Deinde subiungit,sed quia hactenus statres,quae nobis debebatis, omissa sunt, siue quia non aduertistis,quod vos ducebat: siue quia nos visitatione vestra indignos iudicastis, aliorum in nos criminationibus anticipati, ecce, inquit, nos principium scribendi facimus,& criminationes nobis illatas cofitemur parati a vobis examinari,inodo velint ij ipsi, qui nos contumelissvexant, in consipedium vestrum venire.Si vobis praesentibus conuicti erimus,erratum nostrum agnoscemus: & vos post cxaminationem veniam a deo seretis;& accusatores nostri remunerabuntur.quod si nos ante examinationem condemnaueritis,nobis quide nulla fuerit facta iniuria prς- ter iacturam nostr vobiscum amicitiae,ac societatis, quae apud me maximae istimationis est ac idem ipsum damnum vos facietis nobis amissis, &euangelio repugnare videbi inini,cum ait,Nuquid lex iudicat hominem, nisi audiat & cognoscat,quid faciati hactenus Basilius. Cli ergo queritur Basilius,quod falsis eius accusationibus Pont .Ro.credidis sci, postulatq; , ut maiore cura causam recognoscat, ac pret sentibus accusatoribus reum examinet,an no cofitetur pala,esse quidem ab alijs prouocatione ad Pontifice,ab eo aute ad aliti no esse etenim si citet, quod per anticipatione false opinionis ex calumnijs accusatorii concepis factu a Pontifice queritur, non a Pontifice,sed ab alio corrigi postulas te qui est,ut saepe dixi usus appellandi vetus,& a ratione dictatus, & a iurisconsultis traditus.An Martinus Lutherus aliquid simile secit,cu se a Leone X. danatum esse querebatur,pet ijt ne ab eo,ut audiretur ξ promisit,agnoscere errata sua, si coram couictus esset ininime .cur itatinii quia non agnosccbat Pontifice prima iudice: unde maluit,vt hqrcticus, iudicio suo condenari,quam iudicio ccclesiae Romane stare. Cum ergo ius Apostolicum Pontificem Romanum, ut primum,ac summum in terris ecclesiasticum iudicem appellandi ratione ςquitatis naturalis dictante ideo institutum sit,ut, sicut ait beatus An cletus,qui iniuste opprimuntur,iuste fulciantur,necesse erat, ut qui beato Petro iubebat,& in eo succestaribus eius,ut fratres suos, qui episcopi in primis accipiendi sensifirmaret,ac fulciret, omnibus eum appellandi faceret potestatem. Etenim si natura sagax, & prouida,ut Philosophi tradunt,non deficit in necessarijs, multo magis auctor natur , si beato Petro& succestaribus eius firmandi,ac sulciendi potestatem dedit,in ijs,que ad eam potestatem utendana necessaria crant,debuit no deesse. alioqui quomodo,quod dominus iusscrat,id est,firmare fratres, episcopus Romanus
293쪽
beati Petri succetar exequi potuisset quomodo inquam nisi ius ad eum
confugiendi cum necesse cfici, omnibus fratribus dedisset Sicut.n. vi Iabolenus iurisconsultus ait,cui data cst iurisdictio, ea quoque concessi csse videntur sine quibus iurisdictio explicari non potest: sic etiam ratio postulat,ut cui data cst potcstas tirmandi alios,quos opus sit erigi, & su sic tari huic concessa sit iurisdictio:& alijs Potestas appelladi eum, idest, ad euconfugiendi .quia neque potestas sic tirmandi,sine iurisdictione expediri potest, nec explicari nec ista iurisdictio ad iirmandum,& erigendum,sine potestate eum appellandi,id est,ad eu confiigiendi .Quomodo igitur d cretia appellationis ad sedem Rom. nec illi tepori Potiticu Apostolicoru, ut isti dicunt,neq; veritati congrucbat λ quod quide non solii ex ratione
naturali ortum ducit, scd neccilitate connexi cx cuaneelio proscctu esse facile concludere potest, qui ea,quae superiore libro de ecclesia super Petrum fundata scripsimus, conferre sciat. Denique priscorum temporum esse, id est, Apostolice institutionis decretia hoc latis hoc tertio libro grauis limis testimonijs,& exemplis in amorum cociliorum Niceni,& Chalcedonensis,ac veterum auctorum os cnsum est. Ne vero hoc ius appellationis ad sedcm Rom.aut ambitiosum, & supcrbum, aut violentum, aut imperiosum esse hqrctici calunientur,cosiderent quata moderatione, &aequitate temperatu sit. Repeta. n. iteru quae Pontifex Anicetus deco scripui.Si aute, inquit propter nimiam longinquitate aut temporis incomoditate, vel itineris asperitate graue ad hanc sede eius causam deserre fuerit,tunc ad eius Primate causa deferatur:& penes ipse in huius sanctae se dis auctoritate iudicetur. Desinant igitur Magd. blasphemare quod ignorant,cum falso tradunt,decretu de appellationibus in epistola Sixti non cogruere tempori, neq; Veritati Iper quos Via veritatis, sicut ait scriptura , z. Pet rap.r. blas phematur,qui in auaritia fictis verbis de miseris Lutheranis, quos decipiunt,negotiantur; luibus iudicium iam olim non cessat:& perditio eorum non dormitat. Qui dii nolunt esse in ecclesia unu ducem uniuerti gregis Christi,nolunt esse in ea optimu statum monarchiae; qua docuit Moi-sem dei sermo:Philosophos ratio:pecudes ipsa natura Quanto ereto sim-l,liciores,& meliores eis sunt, ut in alios istorii similes beatus Cyprianuscripsit,brutς pecudes,& muta animaliaξ& cruenti licet, ac furentes inter gladios, atq; inter arma praedones Pr positus illic agnoscitur, & timetur, que no sententia diuina costituit, sed in que factio perdita, & nocens caterua consentit. Hec ille ad Puppianum. Hactenus resposuin sit ad ea, quae ex Synodo Carthagi. in decretum de appellationibus,quod in epistolis Pontificum Apostolicorum freques est,& in Primatu Pontificis a Magd. obiecta in t .que quantum satis visum est,resellimus: & nostra confirmavimus. non enim fuit nobis propositum.omnia hic de potestate Potificis, immo neq; multa scribere; nequis plura hic requirat. Scripserunt multi multos de ea re libros ac nos etiam iam pridem libros tres non magnos, quos ex verbo dei quod isti semper iactant,& inclamant cotexui: & alia quaedam in libro tertio de Dogmaticis characteribus verbi dei, pr ter illa, tu libro etiam superiori Magdeburgensibus eodem pertinentia responsa sunt. Respondeamus deinceps ad alia crimina. Respo
294쪽
DBER TERTIUS.' θοήla Ie pulsis, te iudicium restituendis: P Omodo decretum D aristi illi secuti, O
.eritati convenaret secundum aquat.uem naturalem, o ecclesiae catholicae decentiam,
secundum legem priscorum Imperatorum quam ecclesia a principio approbauit, recepit quid de legibus Iaculi i iis ab ecclesia recipiendis Sixtus Pont. scripserit. Iteis de vij lola canonica Cγὼ ad Domnum Arcbiepiscopum de restituendo puls. cap.
Bijciunt praeterea de episcopo pulso, ante iudicium restituendo in
epistola r. Euaristi, quod hoc etiam non congruat tempori, neque veritati.Credo visu in esse Magdeburgensibus non congruere tem
pori Euaristi 6.post beatum Petrum Pontilscis hoc decretum, quod multis post eum temporibus faetiam sit ab alijs Pontificibus idem decretum a Caio Fabiano,Ioanne, Euscbio,Pelazio, Stephano, &alijs, ne omnes cnumerem: quos quidem non necesse fuit de Euaristo meminisse.consueuerunt enim non solum Pontificos, sed etiam Synodi decreta facere, de quibus rebus iam ante facta cssent: quod nihil aliud est, quam illa ipsa decreta renouare, ac confirmare, neque tamen de illis prioribus mentione facerc.sic licet notare aliquos canones in Nicen. Synodo, Antiochena, Laodicust, Ancyrana, Chalcedonen. Carthaginens.ut caeteras taceam,de iis rebus aeditos, de quibus extant Apostolorum canones, qui tamen in
illis ipsis Synodis,no citantur. Tempori ergo Euaristi non congruere decretum hoc De episcopis pulsis ante iudicium restitue dis,nunqua Ma Ddeburgenses dixissent, nili familiare ei esset ad pauca respicientibus, facile pronunciare, ut in quosdam alios similes Princeps Philosophoruindixit. Est enim in libro quarto digestorum decretum Antonini De resti u'ῆ
tutione ante iudicium, quod naturalis aequitatis ratio docuit. Siquis spo- phis ii pau liatus,ante iudicium non restitutus, indicta causa damnatus csse vidca- L . 6ς' ς' tur ; quo nihil potest csse iniquius. Marcellus igitur iurisconsultus, diuus, diari . ''' inquit, Antoninus Marcio Assio pr tori de succurrendo ei, qui absens Decreta Derem amiserat, in hanc sententiam rescripsit: Etsi nihil facile mutandum est ex solemnibus, tamen ubi aequitas euidens poscit, subueniendum cst. iinde traitim. itaque si citatus non respondit,&ob hoc more solito pronunciatu in est, confestim autem pro tribunali te sedentem ad ijt existimari potest, non Ρ' 'sua culpa,sed parum exaudita voce preconis defitisse. Subiungit autem Marcellus iurisconsultus: nec intra has solummodo species consistet huius generis auxilium. etenim & deceptis sine culpa sua maxime si fraus ab aduersario intervencrit, succurri oportebit, quamuis etiam de dolo malo actio competere soleat:& boni praetoris sit potius restituere litem, ut ratio, &aequitas postulabit, quam actionem famosam constituere ;ad quam tunc demum descendendum est, cum remedio locus csse non potest. Igitur si haec humana lex De pulso, ante iudicium restituendo ex ratione aequitatis naturalis prosecta est,& tam iusta,& antiqua est,ut eant in rescriptis Anto.Imperatoris ,& in notationibus Marcelli iurisconsulti legat nus,quis diceret no coeruisse temporibus Euaristi, id est, teporibus Domitiani & Nerut TraianEquis inqua,pr terqua Mag. odio ecclesi nostri & sanctorii Pontificii coecos. ac furcies. quod si cocedant tande,ut coguntur,congruisse teporibus priscoru Imperatorii hanc lege ex aequitate naturali prosectam,& contra multas iniurias,dc fraudes ac violctias, quq
295쪽
nia necesse sit eonfiteri con-rruisse tempori Euaritii decretum depulso ante iudiciu restatuendo.
Ale,.scripserat ἁe restituenda
Isidorva de antiquitate deo eii de restitui nisdi, pulsa ante iudicium
fieri poterant,patronam,cur non concedant,ut Sanctissi. Pont. Eu aristus hoc ius aequitatis legibus seculi iam olim sancitu in ad utilitatem ecclesie, Sinnocentiae defensionem per epistolam suam approbauerit,& sanxeri se praesertim cum isti ipsi Magdc burge n. licet parum memores sint,in Prima Cent.c. . in iudicio de canonibus apost.sic Icripserint,Verum hoc saeculo apostoli,&alij legibus politicis magistratus vli sunt, illud scientescuangelium non abolcre politica iusta,&honesta.hςc isti.Vnde Calixtus primus temporibus Antonini Caracallae in cpist. a. Nos vero, inquit, i quentes patres nostros & eorum vestigijs inhaerentes infamia eos notamus,& infames esse censemus,qui infamiae maculis fiunt aspers; ncc accusationes, inquit,eorum,quos leges saeculi rcij ciui,suscipcre debemus.deinde subiugit, Quis enim dubitat leges humanas rationi,& honestati norcpugnantes esse amplectcndasΘprs si rtim ubi vel publicae consulunt vini itati, vel ecclesiasticae dignitatis auctoritatem dcicndunt,ac pro adminiculo tuentur,&c. Praetcrea beatus Cyrillus Patriarcha Alexandrinus,cuius auctoritas quanta sit, Ephesina Synodus testis cst, quam sit iniquit ei, cere episcopum ex ecclesia indicta causa ac rursus quam aequum si restia
tuere eum prius,deinde in iudicio sisti, & audii i & quam sit hoc canonicum. ecclesiasticum,docuit in epist.quam ad Domnum Archiepiscopum de quodam episcopo pulso,ante iudicium restituendo scripsit: quae
propter auctoritatem,& Vtilitatem relata est a patribus ecclesiae orientalis inter canones,& appellata canonica. ergo postquam cum pluribus verbis arguit,Melius,inquit,aequius erat eius causam audire.& paulo post, Cogitas ergo, inquit,quid canonibus sancit una sit, quid ecclesiam deceat& quid clericos ipsos, qui sacrorum administrationi praesunt, siste quaeso lachrimas senis; qui,si voluerit cum accusatoribus litigare,litiget,ut est in more,te cognitore & iudice, tui si episcopis: nisi aliquos propter suspicionem rei sciat.& paulo post, Bona autem ei ablata duplici, inquit,nomine & causa restituere oportet tum quia nihil prorsus huiusmodi committendum erat: tum quia ubique terrarum cunctis episcopis etiam sanctissimis acerbissimum esse solet rationem ab ipsis de sumptibus factis reposcere.hactenus Cyrillus.Quod si pulsum restituere ante iudicium, quod a Domno Archiepiscoeo Cyrillus Patriarcha postulat, hoc ecclesiam, dicos, qui ecclesijs prdunt, decere dicit, praeterquam quod canonibus quoque sancitum est; cur igitur dicunt Magde burgenses non congruisse hoc decretum otempori Euaristi, neque veritati ἔ An non congruebat Euaristo, ut sciret, quid ecclesiam,& eos, qui ecclesijs prs sunt, deceret & quid lex natum insita Praescriberet.ὸ Denique esse hoc decretum ab Euaristo Apostolico Pontifice prosectum testatus est Isidorus ante annos prope nongentos in prologo sus collectionis epistolarum Pontificalium,ac canonum, quae extat,& cuius mcminit Igmarus Archiepisc. Rhc- mensis ante annos septingentos. Postquam ergo citauit Isidorus epistola
magni Leonis ad Synodum Chalcedonensem de restituendis pullis ante iudicium, subiungit idem Isidorus,eade & antiqui,& apostolici, qui fuerunt ante Synodum Nicenam sanxerunt.& rursus eade, inquit, sanxit Synodus, quae habita est in Larissa sub Valeriano principe. Somniant ergo Magde.cu in dicunt, circa tempora Caroli Magni fictam essc hanc epistolam propter hoc decretum,quasi illis temporibus non congrueret.Deinde
296쪽
Deeretum de restitileuis pulsis ante iudiciu
ex Iulio, , icta naab, consimate Nicolao. r.euius epistola,no negat Magdebis
de si temporibus Nicene Synodi congruebat, ut hoc ipsum sanciret,ut intelligi potest ex sententi js illis canonicis exactis Nicene Synodi collectis, quas Iulius Ponti f.epistoli sue ad Orientales inseruit. quod Dam sus quoque in epistol. tertia ad concilia Asricae testatur, cum ait,De eiectis vero,& suis rebus spoliatis nihil vobis verius significare queo, quam sancti patres definierunt Nicenos enim patres dicit & nostri prςdectabres apostolica auctoritate roborarunt:si inquam, cogruebat temporibus Niceni concilij, quod ratio squitatis naturalis docuit,no posIe inermes, ut idem Damasus ibidem ait,cum armatis rite pugnare, quomodo no potuit idem congruere temporibus Euaristi eand cm rationem qquitatis naturalis produxerunt tum alij Pon.tum Nicolaus primus Damasum,& Damasi verba imitatus, cum scribens de quibusdam pulsis,ante iudicium restituendis ad episcopos, & archiepiscopos, qui in Sue nica urbe conuenerat, priorious,inquit,redditi gradibus,& ordinibus, & quodammodo suis omnibus reuestiti, aduersus impetentem integras vires habeant. deinde subiungit, non enim inermis cum armato constictum inire potest: bene autem habet,quod epistolas Nicolai, qui in '. seculum incidit, non negant Magd.id quod a 6. Rculo post natalem domini Dccre coeperunt a in aliorum Pontificum epistolis,quarum testimoni js,cu eis videtur, libeter abutuntur.ex quo fit, ut simul Damasi,& patrum Synodi Nicene testimonium de pulsis,ante iudicium restituendis in epistola Nicolai nescientes confiteantur. . ita . l. - uuli PDia2 ι . v Ii: l m: b l . . Defensio decreti Euaristi desieris visis non tangendis nise a sacratis, O quomodo cogruat tempori. Item de aqua is sale benedicto.σde aspergendo populo. Quid haesigni ceneo operentur,o de mystcris aqua super terram effusa in tibro I. V. tum deus, qua Luiberant hodie steundum apostaticas tradit ranes faciunt, quamuis eas negens . Demquomodo benedictio aquae o satis sit inscriptura Pauli fundata, o de interpretationeia ius loci Pauli ad Tici. de soctificatione creatura per uerbum, oratιonem, ex proprietate uerborum fecunda scripturas de prompta, quomodo scripturis , c sibi ipsis repugnare necessem eos, qui uirtute piritualem in sanctificatione aquae Osalis negat. Item testimonia, e r exempla uirtutis aqua benedicta ex historia Soebir,cir sancti Epipbant'. cap. 6.
DEcretum quoque Euaristi de sacris vasis non tangendis nisi a sacra
tis aiunt similiter,non congruere tempori, ncque veritati, sed qua ratione non congrueret,nihil plus attulerunt hic, quam in superioribus .satis demonstratum esse putant,si ipsi dicat.Interrogemus ergo nos 'quare non congruit tempori, neque Veritati Z an tempori non congruit, non eo ritis e
uia tempore Euaristi non erant vasa sacra ecquis ita deliret, ut hoc aut x IMI ri Euarii cendum,aut credendum esse putetῖd icant potius, non Disse tunc sacra vllaiquae si erant, simul consequens est, ut euent vasa ad sacra Dciendar si anzere. quod si erant eiusmodi vasa, an no congruit veritati, ut sacra vasa essent
vel dicant potius,nihil distare inter sacra Sc proma: ut non ma is opus sit sacris vasis ad sacra in templis sectenda, quam ad conuiuia in lustris agitandamon magis ad eccletiae ministerium, quam ad culinae usum. o coecas mentes,&blalphemas linguas. An putant isti Babylonium sine Deo in hoc mundo,ut Apostolus ait, plus honoris vasis templi, cuius sanctuarium iuxta prophetiam Danielis dissipaturus erat populus cum duce vcturo,
297쪽
PRO EPIST. PONTturo,& finis eius vastitas,& in templo abominatio desolationis & usque Maid plu, ho ad consumationem,& finem perseueratura desolatio,plus,inquam,honomiris putat de ris debuisse, qua Euaristus sanctissimus Pont.deberi intelligeret vasis do- λι- mus Dei:cuius gloria nouissimae,iu Xta prophetiam Aggsi,maior qua pri-bylonis idolo- mae an putatis Magdeb. quod qui non pepercit Balthasari, neque supplicium ei differre voluit, quia exemplo paterni supplicij nihil profecisset, mi Ponti immo ea ipsa nocte,qua ipse & mille optimatcs in vasis sacris biberunt, eum occidi & Babylonem capi voluit,vobis fortasse parcet, qui peiores Maga. peto a illo estis ille enim saltem territus est articulis illis manus scribentis, qui - 1us, Mui ei in pariete apparuerunt:& Danielem honore affecit, & pr secit regnor
D .e. s. siue ne a praesentibus condemnaretur,ut quidam vetus interpres ait, siue quod liberationem per eum consequi speraret.at vos Magdebur. neque suppliciu Balthasaris terret, neque mouet, quin vasa sacra communia esse dicatis,& putetis:immo, quod grauius adnuc est,eos, qui ferui vasa domini,vt profanos habeatis.Sed prosequamur reliqua huius generis & loci: inter ea enim, quae tempori & veritati negant congruere, ponunt quoque decretum Alexandri epist. I .de aqua & sale benedicto,& aspergedo meretum populo,ut sanctificetur Sed recitemus Alexandri verba, Aquam, inquit, A tii bEhὸ tale conspersiam populi benedicimus, ut ea cuncti aspersi sanctificentur: - ' ' quod & omnibus sacerdotibus faciendum esse manuamus. nam si cinis, inquit,vitulς aspersus sanguine, populum sanctificabat, atque mundabat, multo magis aqua sale aspersa diurnisq; precibus sacrata, populum sanctificat,atque mundat r&si sale asperso per Heliseum Prophetam sterilitas aquae sanata est,quanto magis diuinis precibus sacratus sterilitatem reruaufert humanarum,& coinquinatos sanctificat, atque mundat, & expurgat:& cstera bona multiplicat:& insidias diaboli avertit, & a phantalm iis versut ijs homines defendit jam si tactu fimbrii vestimenti Saluatoris saluatos infirmos esse non dubitamus, quanto magis virtute sacroru eius verborum diuinitus sacrantur elementa, quibus sanitatem corporis & anin et humana percipit fragilitas Addamus & nos ad hic exempla scriptuI.Reg. 7. rae sanctae a Pontifice commemorata,quod in lib. Regum I. scriptu est de aqua effusa in terram in honorem Dei, sic enim ait, dixit autem Samuel, congregate uniuersum Israel in Masphat, ut orem pro vobis Dominum:& conuenerunt in Masphat, hauseruntq; aquam & effuderunt in conspectu Domini super terram.Sic enim est apud o. deinde subiungit, & iei nauerunt in illa die,& quet sequuntur.Percontemur hic Magdeburgeses ,& c teros Lutheranorum Magistros, an putatis temere hoc factum esse , ac sine ulla mystcrij significatione, aut superstitioseὸ absit,ut ita quisquam vestrum desipiat,cum clare dicat Apostolus,omnia in figura contigisse iblis. interpretetur ergo nobis hoc mysticum ς nigma aquae illius cora Donitu cinista mino effu*,Vt alios nunc Omittam,Cyrillus Alexadrinus: sic enim in ho rei mysterium milia I 8.ex Io.quas nobis reliquit inflariptas μυς- scripsit,vidisse sa 'th. Isii , muelem in spiritu Verbum,quod est fons vitae,fieri hominem, & volui me ,
si uete. honorare typo illo ac figuraDeum,qui futurus erat homo terra enim in Cyrium in h* quit, super quam effundebatur aqua, symbolum erat carnis, quam assumi sta. psit:&aqua symbolum viti sic quoque inquit, iussit Deus Moisi, sumeret aquam ex suuio, qui erat symbolum patris, sicut aqua simbolum filii ex patre tanquam fluuio,siue sonte nascentis,& effundere lupri terram,quet
298쪽
r II BER TERTIVs . 273 erat symbolum carnis, & illa aqua sic effusa super terram, fiebat sanguis, qui morte significabat,ante.n.quam Deus homo fieret, mori non potuit. Similiter inquit, Samuel statim post aquam illam effusam super terram, immolauit agnam, qui suit Upus, ac figura Christi immolati. Hactenus Cyrili. quod si Samuel ut Deum typo.& imagine honoraret,effudit aqua super terram coram Domino, id est in honorem Dei, & tanquam genus oblationis Deo acceptar,hoc enim significat, secundum Idioma scriptu- ii h ti , emra: sanctae illud,coram Domino siue in conspectu Domini,& si illa effutio Dei aquae super terram iussa fieri a Samuele secundum spiritu in nomine Dei,
qui futurus erat homo,& moriturus, quae erat quaedain typica sanctifica notem Dei allo aquae illiu tantum valuit cum ieiunio illo adiuncto, ut victoriam de hostibus, Deo de coelo tonant pertcrrefactis impetrarct, ut historia Re- cum narrat,cur non multo etiam plus valeat ad perterrefaciendos, & Ω-
pandos daemones aquae per verbum Dei iam incarnati,& pro nobis mor- ωλζui,& iuxta Prophetam, tanquam aqua effusi sanctificatio, & ad honore ipsius aspersio tanquam genus oblationisΘ quid ,inqua, obstat, quominus aqua.quq mystcrijs Dei scruit,ad fusandos d mones,morbo pelle dos effectum diuinae gratiae per inuocationem eius sumere possit quod si potest,cur quod ubiq; Christiani credunt,& Christiane operantur, vos negati,γ& si nihil sine scriptura ad cultum Dei faciendum cst,ut traditi S,Vbi te Netani Migd.
gistis in scriptura cancudum esse a populo in ecclesia,prscinente conciO- Mod ubique natore non hoc dico, quodistam consuetudinem a primis vestris magistris pie vobis,&accomodate ad ingeni uin gentis Germanic diebus prε. 3: operantiir.
senim solemni oribus relictam dam nem, sed quod neq; vos traditionem Z ' ζ' aquae benedictae cum benedictisnc salisbaspexi quam a sanctis Apostolis Lius Minio,
accepimus,damnare debeatissed potius resipere,ut maiores vestri rece- que teneant. perunt,ut crucem quoq; in Dotibus facere multi no Brentiani recepistis, quod nulla vos scriptura docuit:& cibos ctia benedicere, ante otia gustetis.netantioc facitis,ne Licinore vestro cauillan incipiatis,quia hoc ita euangelio a Christo facta legitis:aliud.n.est imitari, quod Christus secit: aliud facere,quia preceptu est.etenta si ad imitatione, & exemptu Christi cibos benedicitis & non ex pi copio traditionis apostolic Asicut nos, qui constitutione de benedicendis cibis,antequa gustemus ab Apostolis
tradita habemus,& sequimur, quae est in lib. 3 . Iem .Rom. in extrema par i te,cur no seruatis ieiuniu m. diersi, quibus Dominus ieiunavit nec.n .il- horum , am
lud ieiuniu ad lege Modis pertinebat,quq no prscipiebat tale ieiuniu, si- r μ' ὀμν''μ' cut pr cipit lex euangelicq dc apostolicet traditioni secur itu ministri vestri
ad exemptu cuangelij no imponunt manus super ςsros, ut nos facimus Θcur no vngunt eos oleo,ut est in euangelio Marci, sicut in ecclesijs catholicoru a ministris noui testam esti fit quod si vos ideo cibos benedicitis, lithiarii. qui iquia scriptu sit a Paulo,nihil rethciendii esse,quod csi gratiarii actione per bos benedicticipitur, sanctificari .n .creatura per verbu Dei,& oratione,recte hec,& nos ἡ-jη ζζό creatura aquq & salis benedicimus propter hanc ipsam scriptura Pauli.Vt nedictionem iam constitutio ab Apostolis tradita de benedictioneaque ad depellen- α das gritudines,& fugand os detinones, quae a Cic.Rom. in lib. 8. de const. Cistissim i apost. scripta est,no sit per sermonem tantum tradita sine scriptura .sed re- pomica de lincitemus constitutione,& conseramus eam cu scriptura Pauli, sic.n. ait in ,
299쪽
periona Matth l Apostoli benedicat episcopus aqua aut oleu: Sin vero
non ad crit episcopu benedicat presbyter pr sente diacono: dicat autein hunc modii, Domine Sabaoth, DcuS virtutu,creator aquaru,& amator hominum, qui dedisti aquam ad bibendum, & oleum ad exhilarandum faciem in exultationem laetitiae, ipse etiam nunc lanctifica hanc aquam &ol cum ex nomine cius,qui obtulit,uel quae obtulit,& tribue ei vim sanandi,& depellendi morbum, sugandi daemones,& expellendi omnes insidias per Christum spem nostram,cum quo tibi glori honor,& cultus,ac sancto spiritui in saecula. amen .Si non mouci Vos tanta auctoritas, at moueat saltem tanta antiquitas u ed conseramus hanc orationcm cum loco Collatia bene Pauli ad Timotheum. Paulus ait, sanctificatur cnim per verbum Dei,&orationem: oratio vero haec ait,sanctifica hanc aquam: dc inde explicat vim sanctificationis, subiungens,Tribue aquae vim sanandi, & depellendi cum loco Pau- aegritudines,&fugandida mones: hqc est imploratio auxili j aduersus ea, : Ah. Abia,' quae nocent,quam implorationem auxilii ilanificat ut Theodo retus in comment. epistol.prioris ad Timotheum capite secundo nota-Quid sinis- uit . quo verbo usus est idem Paulus in eadem epist. α cum ait,sanctificatur enim Prgξεω , id est per verbu Dei,& oratione, ut in- one ei tum terpres Vctus vertit' sic etiam accepit hoc verbum magnus Athanasii in
Dr ieex A- prologo explanationis Psalmoru ad Marcet Iinu, cu cos psalmos notat, inis..... ' quibus est idest, imploratio auxilii, hoc .n. verbo utitur, pro quo Paulus usus cst Verbo tangse . quare cum uos Magdeburgenses, & CPteri I utheranorum magistri negatis accipem creaturas per implorationem auxilij, quae fit in verbo Dei, virtutem quandam spiritualem ad auxilia
mi negant ae dum nobis contra ea,quae nocere possunt,hanc Pauli scripturam negatis ci ς ς ο ς- non intelligentes eam, neque vi aureata cius. haec est enim vis sanctifica-
ratiotiem' ua tionis facere, ut quod sanctificatur lati Mimordin aduersarijs potestatilii dei uirtute bus. Sicut ait Eslatas, Dominum vimitum ipsum sanctificate: id est, facitetit, ...Hi Vt se vobis timori. unde subiungit, 'interpretans, quod di x crat, ipse eritne eliis seris tu timor tuus; & si in ipso confisus fueris, ipse erit tibi in sanctificationem sic enim est, apud ro .id est ipse mundabit te,& faciet sanctum. itaque cuereatura per verbum Dei,& orationem sanctificatur, & fit in timorem aduersarijs potestatibus, Deus in ea sanctificatur, & in ea fit in timorem. de cum in huiusmodi sanctificatione creaturae per verbum Dei, & oratione
facta nos confidimus contra ea, quae nocere possint,non in creatura nuda , sed in virtute verbi Dei omnipotentis confidimus, & ipse nos in eo confidentes mundat,& sanctificat in creatura sua. unde in oratione sanctificationis aquae,quam paulo supra ex libro Octauo. Clemen. de apost. constitui. recitaui, tribue inquit ci virtutem sanandi, & sugandi dae- fixi tuti, non mones per Christum spem nostram. Sic igitur nos scripturam Pauli decere ripicia. sanctificatione creaturae per vcrbum Dei, & orationem, secundum traditionis apostolicae consuetudinem, quae in omnibus ccclesijs catholicorum viget, intererctamur,& secundum vim verborum, quibus Paulus accommodate ad lensum materiae subiectae usus est. Vos vero Magde burgenses,&caeteri Magistri Lutheranorum, quomodo scripturas potest si intelligere, qui neque cum catholicis traditionibus conferre eas . .. vultiS: neque eas κατά λ ν, idest, secundu verba interpretari didicistisi .
300쪽
seut sancti Apostoli praecipiunt,ut ex z.libro de conssi aposto. capitu. 3. constitii Hointelligere potestis:vt in hoc loco Pauli, in quo nequc quid vorbum san--di: inctificandi, neque quid tar ιξie significet scirc curatis.cum tamen,ut nota-Σπὸ 'μuit Adrianus,siue Andronicus, ut Photius in bibliotheca sua vocat, vetus auctor in Isagoge scripturarum, quam scripsit, singula verba scriptu- Andromore, si ex signa quaedam sint itineris & cursus,quae sunt inquit in redientibus ve Ad
viam intelligendi ostendenda, ut sine zrrOrc, ac tuto ad destinatum per- pii, ut ' deueniant.qui enim verba negligunt,Volare inquit cupiunt, & non per via rutume inrex ingredi. admonet deinde idem Adrianus,oportere discernere in scriptu aeis idiomata,figuras, & tropos, & intcrpretari κατα λήξι, accommodate ad sensus rei subiectae,quod mihi ex constitutionibus Apostoloruin sumpsiisse videtur. huius legis intcrprctandi κατα λήξω multa est, apud magistros Lutheranorum ignoratio & neglectio, quae eos in plurimos erroia late pyx 'cires inducit.deinde ilibet etiam apostolica constitutio in codem libro a. cap. accurate interpretari scripturas,euangelium,Vt legi, ac Prophetis, gens, apii l Luconsonet: legem & prophetas,Vt euagello. Quare si potuit Propheta Elisaeus tempore legis imputrare sali in aquam iniecto virtutem sanandi ste- & neeleti itarilitatemide insalubritatem aquae Hiericu nihinae in virtute Dei, qui nondum factus erat victima,& reconciliatio nostra, & sal foederis noui testamenti & potuit item Samuel iaccre, sicut paulo ante dixi,ut indicto ieiunio & aqua effusa super terram in honorem Dei,qui nondum erat factus homo,& pro nobis,taquain aqua iuxta prophetiam Dauid effusus, Deo de coelo tonante, hostes perterrCfacti darent se in fugam, quomodo poterit quis scripturam Pauli de sanctificatione creaturξ per verbum Dei ει orationem ita interpretari,Vt consonet Prophetis, si idem neget crea- Sc,rm Magn turam aquae per verbum Dci,& Orationcm sanctificatam, valere adue sis potestates aduersarias, & ali4 malaὸ quomodo, quam, consonabit tm in spiritiunouum testamentum veteri, si propbetica, ac typica sanctificatio creaturae efficere potest,quod non potest euangelica & apostolica sanctificatio eatio . eatumae creaturae in virtute Siristi pro nobis crucifixi fusta Sed urgebo adhue inuetere te ς, hunc locum Pauli,neque prius Vos dimittam, quam percontando magis
adhuc reuincam. Quaero a vobis Magdeburgen . virum putetis accipere Compelluntur
creaturam aquae,aut panis per sancti ucationem, quae secundum Pauli scri iis . 2 apturam fit per verbum De i,di Orationem, aliquam virtutem spiritualem, in ipsa ereatu
an non Si nullam accipit, sed potius sola & nuda natura aquae,aut panis, in νη si iniri aut salis remanet post sanctificati Ρnem, quid illa apud Paulum, verbum ae Dei,&oratio efficiunt Si nihil, frustra ergo adhibentur. Si forte dici. orationem. tis adhiberi tantum in pratiarum actionem, dici hoc non potest, si verborum vis, & ratio ad interpretationem scripturae necessario secundum regulas patrum adhibenda est: aliud enim cst gratiarum actio,aliud petitio .non dixit Apostolus sanctificari creaturam λα λογου Θαρύ κώs αριςιαe id est per verbum Dei & gratiaru actionem, sed μιγάδια λώ γου θεου id est, sanctificari cu gratiaru actione per vermi dei,& oratione petente.s auxiliti iuxta vim verbi gr ci ἱ--. -e, ut in sanctificatione
aquae, quam supra eκ lib. 8. Clem. recitaui, illa est gratiarum actio, Domi ,
ne Sabaoth Deus virtutum, creator aquarum, & amator hominum, qui stati arsi actio,
dedisti aquam ad bibendum,& abluendum: commein oratio enim benefi Ucii quedam gratiarum actio est;illa est rMi idest oratio imploras, Tri- stoli a.