Francisci Turriani ... Aduersus Magdeburgenses Centuriatores pro canonibus apostolorum, & epistolis decretalibus pontificum apostolicorum. Libri quinque. ..

발행: 1572년

분량: 647페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

531쪽

LIBER QUINTVS.

& amitae, ac materter , quod hi ab omni suspicione liberi essent,sic etiaijs uxoribus dedit, qui ita a suspicione liberi essent, ut mater, soror, aut

matertera. Quare uxores quidem habere permisit tanquam sorores : eas vero uxores,quae suspicione non carerent,id est, quas Luspicio esset haberi non tanquam sorores,no permisit,quod ipsum ex synodo Arelatensi et . clarius adhuc intelligi pol. haec enim synodus canonem Niceni cociiij sequens, & velut eius interpres ante mille trecentos annos canone a. sic statuit: Si quis de clericis a gradu diaconatus in solatio suo mulierem sic.n.

vertit σω/ ακτον,quod,ut dixi,interpres vetus vertit, subintroducta praeter auiam,matrem, sororem,fillam,neptem,vel conuersiam suam uxorem, a comunione alienus habeatur. conuersam vocat uxorem clerici sacri ordinis,quia continentiam promisit,cum ordinationi viri sui assensa est e go uxorem clerici sacri ordinis, cu qua habitare liceat, inter personas ab omni suspicione liberas comprehen iam esse,& excepta Nicena synodus, vel testimonio synodi Arelatensis voluit. Etenim si Nicena synodus inter personas ab omni suspicione alienas,quas cu clericis sacri ordinis habitare r mittit,noluit eoru uxores numerari,ut,si tales essent,cu eis habitare liceret: sin vero no essent,non liceret, profecto ratio ipsa necessario postulabat,ut eas nominatim exciperet, ut itelligeremus,quauis suspicione concubitus coniugalis no carerent,in,quia uxores essent,habitare cu eis, tanqua cum uxoribus, id est,eis uti liceret. Quod vero hoc eo de canone

eadem synodus Nicena reliquis etia clericis minoribus, ut lectoribus, &cantoribus prohibet habere secti mulieres de cocubitu suspectas ; ne suis erret,& ne aliquis istorum nobis obi jciendu hoc putet, non de uxoribus eorti,sed de alijs mulieribus synodus intellexit. siquidem de uxoribus minora clericorum notus erat omnibus canon Apostolorum 2 6. qui illis p- mittit,& ducere uxores:&ductis uti. itaq; synodus Nicena integrum de minoribus istis clericis canonem Apollolorum reliquit. Quod si Tubingesis,& Magdeburg. non sunt contenti antiquissimae synodi Arelaten.interpretatione,& adhuc de decreto synodi Nicent pro cotinentia sacroru ordinum dubitant, legant epistolam magni Bassilij ad Gregorium presbyterum: cui auctoritate decreti concilij huius Niceni iussit excludere uxorem adolescentem propter scandalum suspicionis de incontinentia. Interpretabor epistola latine,quq tanquam canonica inter canones eius. dem patris Basilij relata circunfertur. Legi, inquit, literas tuas tolera tissime; illudque miratus sum,quod cum posses te mihi breui, & facile re ipsa excusare,malis in crimine perseuerare: di longa oratione vulnus periculosum curare tentcS. Nos vero, Gregori, neque primi, nec extremi Iegem tulimus, ne mulieres cum viris Deo dedicatis habitarent. Lege canonem aeditum in Concilio Niceno, qui plane vetuit habere has domi mulieres. Coelibum vero h c est gloria,& splendor, mulierum conuictu carere,ut iam qui castimoniam nomine profiteatur,re vero ipsa ea faciat, quae facere solent, qui cum mulieribus habitant, perspicuu sit,hunc decus, & dignitatem ipsam virginitatis, aut castimoniae appellatione tanconsectari, abi plavero non honesta voluptate non te temperare

synodus Ar

laten. ante mille dueentos annos interpres canonis Niem

ni de et libatur Quod inter r- sonas ab omni suspieione liberas ad habitandum eum viris sacri ordinis

neeessario uxores eorum conuerse in ean

ne , qui extat, Nireni Cone conivrahensae intelligantur Can Apost.2έ

tum iEo vero magis oportuit te precibus nostris facile acquiescere, quod te ais liberatum esse omni libidine, & corporis lasciuia . nam neque te credo annos natum septuaginta, libidinose,& incontinenter cum uxore

s ta ij viuerc

532쪽

so 8 PRO EPIST. PONT. vivere,neque quasi aliquid turpe seceris,decretum fecimus: sed quonianos Apostolus docuit, ne ossensioni aut scandalo essemus fratri. Scimus autem, quod a quibusdam integre sit, solere alijs occasionem peccandi

pr bere: hac de causa praescripta sanctorum Patrum secuti, iussimus, ut uxorculam excluderes. Quid igitur chorepiscopum criminaris, & veterum sit multatum memor es quid de nobis quereris,quasi facile calumnijs aliorum excipiendis aures patefaciamustac non potius te ipsum accusas, qui non passiis sueris ab ista uxoria cosuetudine avelli ei jcc ergo eam domo: & include in monasterium,sit illa inter virgines: & tibi ministrent viri,ne nomen Dei per vos blasphemetur. Quamdiu vero in hac labe,& macula perstiteris, nihil te iuuabunt tam multa ista, quae ad me scribis. quin

potius usque ad extremum vitae a sacrorum administratione vacabis, v cationi Rue tuet rationem reseres Deo.Quod si ausus sucris, antequam vitam exueris, culpam lue emendaris, sacerdotio fungi,eris uniuerio populo anathema,ut qui te receperint,omni ecclesiastica communione priuen

Pronium lim tur. Hactenus epistola Basilij. Sed quia proprium cst hqreticorum cauil- diis ' est,secundum interpretationem requiae iuri ab euidenter veris disputando,ad ea,quae sunt evidenter false, o reuibus mutationibus perduci, si negauerint isti;vxorem suisse Gregorij presbyteri, quam beatus Basi- Iius secundum decretum synodi Nicenae ei jcere ei iussit,respondeat,quaeso,nobis,cur non permisit mulieri isti,ut nuberet, si hoc mallet cur, in qua iussit includere in monasterium inter virgines quod sexta synodus cano statas, 1 ne Episcopis iussit facere in suis uxoribus, postquam tacti essent episcopi .Eat ergo nuc doctorTubingensi & dicat discipulis suis, quos decipiendos suscepit,contra decretum Concilij Niceni cile coelibatum sacri ordinis: & illam de Papphnutio narrationem pro decreto Nicenae synodi,cum nihil minus quam decretum sit,implcctatur. Assirmet etiam,si place cum Augustino Mari orato Caluiniano,semper ecclesiam Gretcam ius

coniugij episcopis confirmasse: hoc enim ille in Comentarijs epistolς ad

Timoin .prioris cap.3.scripsit. Denique,pergite si vultis, dum Dias venit, renouare, & augere haeresim Nicolaitarum de incontinentia diaconorusmodus Tu- quae olim semel profligata, & extincta, rursus ante mille annos suscitata

ME E is L. FE iuit,& aucta,ut ex secuda synodo Turonesi perspici pol, quae inter c teraratiorum, eoa ab antiquis patribus,ut testatur,statuta,quae de tramite canonico quorunm sinum dam,ut ait,peruersitate cernebantur dest ex decretum de continentia tureis it: itino, sacrorum ordinum, tum aliorum castitatem profitentium, diligenti cau- suscitata veru tione renouauit, ut cum ex alijs capitibus, tum ex xx. perspici potest, in

p0st Nyς- - quo inter caetera sic ait. Et quia haeresis presbyterord a quodam presbytero primum surrexit, ctiam quod nullus potuit existimare, quod auderet ille,qui corpus Domini consecrat, talia perpetrare, nisi tempore noui stamo pro peccatis nostris ista surrexerunt. deinde subiungit,si illi diaconi omnium sententia Episcoporum damnati sunt, & haeretici reputati, ac si tales diaconi illi subiaceant maledictioni, quos Patrum statuta pro hac cauis damnarunt,quid illi infelices presbyteri, qui tali sunt peccato subiecti,ut alios trahant in praeceps secum, qui eos tali ordine vivere cernutari qui deberent esse forma prscepti, ipsi inueniatur in urna peccati. Illorum igitur Diaconorum haeresim, cuius auctor suit Nicolaus Diaconus

unus ex septem, di illorum presbiterorum, quae tunc primum post Nicos Iaum

533쪽

MBER QUINTVs Iaum surrexerat, nunc rursus Lutherani, renouarunt, quorum pars cum

presbyteris illis,& illis diaconis Nicolaitis erit.

Responsio ad reliqua Herebrandi contra sacramentum matrimonis, quod negat: σ explanatio laci episeola ad Ephesios pro Iacramento matrimonis ex propriss ipsius loci cuin adsipulatione veterum patrum, collatione aliorum locorum scripturasanctar sanctitate matrimon' fidelium,νnde existat. quomodo, qua znnus 3.Acripsit, Tubi η-gensem doctorem redarguaur. Cap. I 6.

SEd,quia semel coepi respondere ad articulum xxxij. doctoris Tubingensis prosequamur reliqua, ne ille, si quid a me nunc praetermissum,& dissimulatum videat,continuo suspicetur,nihil me ad respondenduhabuisse: cogor,itaque nihil ditanulare: & si non inuitus facio, quod eo magis doctrinam,quam Magdeburgenses in epistola 2. Clementis de cotinentia sacrorum ordinum accusant,defendimus. Ait ergo Iacobus Herbradus negans cum Centuriatoribus Magde burgensib. immo cum omniubus Luthermis, esse sacramentum matrimonium; quod si omnino sacramentum est,cur inquit iste ab eius celebratione sacrum hoc spiritua. lium hominum genus,cuius proprium est sacramentum tractare,excludiatur non distinxit, de quibus nominibus sacri ordinis, quos iste genus hominum spiritualium vocat, qu reret, cur excludantur a celebratione sacramenti matrimonij; virum de ijs, qui in coniugio ordinati sunt: an d . . lail

ijs,qui extra coniugium: an de utrisque verum ego,quia de virisque queri existimo: siquidem utrosque soluunt Lutherani masistri lege continentiae de virisque respondebo. ac prius de prioribus; id est, de ordinatis in

matrimonio. de quibus nunquam doctor iste quaestionem poneret, nisi I . existimaret,non posse apud nos esse matrimonium Lacramentum, nisi co- iunctio corporum licita utcunque esset omnibus coniugibus. Itaque cum legeret apud Paulum episcopos, & presbyteros coniuges, coniuges vero secundum scripturam,iam non sunt duo,sed una caro, consequens csse arbitratus est,posse eos miscere corpus cum uxoribus suis:non posse.n. nihil aliud isti esse videbatur, qua a matrimoni j secramento eos excludi, qui intra illud ante ordinationem erant. At non ita est. nec enim coniugium istorum desinit esse sacramentum, quia coepit eis non licere, quod ius licuit,& de carnali fit spirituale coniugium; ut de cis Leo Pont. ad Duplὰk .nita..usticum Narbonensem scripsit. Duplex ergo est unitas carnis in matri- ornas in m monio; una ratione coniugii, quam quidam vocant unitatem carnis se- 'M cundum communitatem corporum utriusque coniugis: Tertuli. in libro

develandis virginibus dixit fieri in unam carnem per matrimonij nexu: efficitur enim per legem coniugi j vicissim corpus, siue caro unius,corpus

alterius: ita fiunt una caro,ac pro inde una anima propter mutuum, consensum coniugalem. De hac enim unitate coniugum ait Propheta Mala- Malacb. s.chias loquens de viro,& uxore: Et particeps tua,& uxor foederis tui: non e unus fecit & residuum spiritus eius quem locu explanans beatus Cyrillus in Comentarijs huius Prophetae,particeps, inquit,tua, id est, ον -

κόραμ, una, inquam,tec una caro: & tecum secundum legem copulata.nec

aliter eam deus fabricauit: & residium spiritus eius;sunt enim velut unum Qui tunitis corpus,ac sic quod amodo et ia una anima,copulate eos amore,ac lege di ' ρς uina consociante εἰς ἐμήν - taoc est,in unam animam. Hactenus Cyril. ' '

534쪽

sio PRO EPIs T. PONT& beatus Hierony.residuum animae,inquit,quasi sit una anima in duobus Haec ergo est unitas carnis per matrimonij nexum,quae ex lege diuina matrimoni j nascitur, quae ad sacramentu matrimonij necessaria est; a qua noexcludatur, qui in matrimonio positi, postea ordinari voluerunt, & lege continentiae licundum Apostolum obligari. Remanent itaque isti in matrimonii sacramento. quod quidem secundum spiritum excellentius celebrant,dum continendo coniugium Christi cum spiritu repraesentant. Altera unitas carnis fit per corporum commistionem,qua mair imonium colamari dicituri & qua coniuges dicuntur fieri una caro simul, ut est in cies h. λωπ Verum Ex.de con. id est,per comistionem;hoc enim significat in eo capitestionem in ma- illud, simul, sicque intelligendum est, quod ibi ait Alex. non quasi ne

in Q iψ get factos eos unam carnem,qui non dum matrimonium consumauerut i. saeti enim sunt una caro,sed non una caro simul, id est,non per corporum commistionem. Haec autem unitas communis quidem est cum eo, qui adhaeret meretrici; quia corpus eius efficitur corpus meretricis ; ut Apost. ait;erunt enim, inquit, duo in carne una. Sed in coniugibus huiusmodi unitas carnis per commistionem honorata est,& legitima, atque inconi minata i in alijs vero non coniugibus sceda,& turpis,ac naturali, & diuina lege interdicta. Et licet coniugium,quod consumatur,magis repraesentet coniugium Christi cum carne nostra, quam secum in unitatem persor a. s. nae hypostatice copulauit,per quod factum est, ut secundum naturam de

carne eius,& de ossibus eius essemus,coniugium tamen continentium,ut

spiritualius,& excellentius est ratione continentiae, quq proxime post virginitatem commoda est,ut Apostolus de Virgine ait,ad id quod honestuti Cor. r. est,& quod facultatem pr beat sine impedimento dominum obsecrandi, ita magis repraesentat coniugium Christi cum spiritu nostro, quod est excellentius diuinius;caro enim, sicut scriptu est, no prodest quicquam: spiritus est, qui vivificat. Hoc igitur matrimonium continentium tantola excellentius esse,ut paulo ante dixi,quanto spiritualius, & a carnali desiderio, & coiunctione corporu liberius est,ac quato diuiniore anagoge castissimu illud ac purissimu Christi,& ecclesit spons coniugiu representat, diuino spiritu Apost. P. in epistola ad Ephesios docuit. Quia . n. prςcestu dabat viris quidem, siue matrimoniti columessent, siue no consumanent,ut uxores tanquam corpora sua diligerent; uxoribus vero, ut subiectae essent viris suis, proposuit eis exemplum Christi, & ecclesiae sponse

eius,admonens viros,ut dilectionem suam erga uxores ad exemplum di- Iectionis Christi erga ecclesia sormarent: admonens item uxores,ut obedientiam suam erga viros ad exemplum obedientiae ecclesis erga Christum instituerent. Deinde, quia qui in matrimonio sunt, iam non sunt duo,sed una caro,ut dominus ait, facti unum unitate carnis per vinculum coniugij, ne falso existimarent non distinguentes unitatem carnis ratione coniugij; & unitatem carnis ratione commistionis, oportere per solam coniunctionem corporum fieri unum,ita ut, si non commiscerent corpora,non fierent,ut iste doctor Tubingensis existi inauit, idcirco hortans Apostolus coniuges ad continentiam, si quidem bonum esset non tangere uxorem, ut in epistola ad Corinth.scriphrat, quod iam interpretati sit.

mus,docensq; eos,non opus esse concubitu, essent una caro ratione co-

iugii, nec eue ad boc expectandam consumationem matrimoni j, admonuit

535쪽

& eccleii ,in quo sine ulla concupiscentia est unio,& ut ita dicam, adhaesio ecclesiae ad Christum in unam carnem,& unum spiritum,quod est ma- anum sacramentum in Christo,& in ecclesia. Sic hunc locum Apostoli,ne sine auctore loqui videar,quod Lutherani magistri semper faciunt, sic, inquam,interpretatus est Gregorius cognomcnto Theologus,auctor in sanctis scripturis eruditissimus. docens enim quod scriptu est, Erunt duo in carne una. conuenire etiam in coniuges, qui se non tangunt, id est, qui sunt continentes, coniugium,inquit, continentium exemplo sancit Apostolus; subiungens in epistola ad Ephesos,Sacramentum hoc ma num est; ego autem dico in Christo,& in ecclesia. bonum est uxori, Christum honorare per virum: & bonum est viro,ecclesiam honorare per uxorem scilicet continendo. Hactenus Gregorius. Sic etiam Sixtus iij. martyr, quem supra memini, in codem libro de castitate interpretatus est,Ne quis inquit, hoc, quod scriptura dixerat, Et adhaerebit uxori suae,& erunt duo in carne una,ab hominibus carnaliter implendum esse putaret, postquam dixit Paulus recitans legem de coniugio,&adhaerebit uxori sus, di erunt duo in carne una: subiungit: sacramentum hoc magnum est; ego autem dico in Christo,& in ecclesia. hactenus Sixtus. Sic item intellexit serustus Methodius martyr,auctor grauissimus,in Symposio decem virginum; interpretans cnim hunc ipsum Pauli locum ex epistola ad Ephetios' adhaerebit uxori suae, & crunt duo in carne una: sacramentum hoc magnum est; ego autem dico in Christo , Scin Ecclesia, Si hunc,inquit,locum script uri id est,nude de coniunctione corporum viri,& vx his accipere oportebat,suorsum Apostolus h c memorans, & nos ad via spiritualem deducens,allegorice interp taretur,ad Christum,&ecclesia reserens haec Methodius, cuius quanta sit apud veteres patres auctoritas, facile ab ijs,qui eorum libros legunt,cognosci potest. a sacramento ergo matrimoni j no excluduntur,qui in ipso matrimonio, assentientibus uxoribus, di continentiam promittentibus, ordinati sunt. qui sic deinceps, habent uxores,ut sint tanquam non habentes, sicut idem Apostolus ait. quod quidem ut in laicis coniugibus liberum est, si tamen id ex consensu nat:sic necessarium est in coniugibus, qui in matrimonio ordinati sunt. Qui vero sine uxoribus sunt ordinati, iure, & merito excluduntur a cel bratione sacramenti matrimonij non propter sacramentum ipsum, sed propter usum matrimoni j,quia cum debeant neccssario secundum Ap stolum esse continentes, facilius sit eis, ut antea dixi, vitare commisti nem carnis, non habendo Uxorem, quam vitare habendo, ipsi itaque sunt, qui sponte sua se a sacramento matrimonij excluserunt propter excellentius sacramentum ordinis sacri, cuius Apostolicae legi de continentia parere necesse erat . nec enim est in carendo dissicultas, nisi cum est in

habendo cupiditas, ut August. lib. 3. de doctrina Christi ai de uxoribus enim loquebatur. Sic igitur responsum sit ad quaestionem Heerbrandi, simulque expositum, id ue secundum scripturam, quomodo, & quando hoc sacrum genus spiritualium hominum sic enim iste irridendo sacros ordines vocat cuius est proprium sacramentum tractare, a celebratione sacramenti matrimoni 1 excludatur, aut non excludatur. Respondeamus deinceps de eo,quod a nobis sumptum,& in nos retorquens,cωLocus epist. ad Ephes. de magno sacramc to in Chiatio, di in crpretatione Greg. Nar Sixti Methedii mar. S. Sixtus 2. r. Cor. 7. π . a

536쪽

iumentari coepit, inquiens, ut iterum repetam , si matrimonium omninoacramentum est, cur ab eius celebratione hoc sacrum genus spiritu Iium hominum, cuius est proprium sacramentu tractare, excluditurὸ Esse is uesti , ε igitur matrimonium sacramentum.vel ex hoc Pauli loco proxime tractatu ex loeo Pau to ex epistola ad Ephesios, intelligi potest . cum cnim recitasset Apost - ι ό- μ lus illa verba, quae Adam per spiritum Dei dixit, ut veteres patres tradui, si pluia. in persona Omnium,qui postea ex eo oriundi, matrimonio iungedi erat, quoru diuina virtus in ijs verbis inest, que mutuu consensum cotrahentiusignificant,Propter hoc relinquet homo patrem,& matrem,& adli rebit, uxori suae, & erunt duo in carne una: subiungit statim Apostolus: sacramentum hoc magnum est ; ego autem dico in Christo,&in Ecclesia. Quare si hoc ipsum relinquere patrem,& matrem propter hocin adhaere re uxori suς, & esse duo in carne una intra ecclesiam . quam Christus secum spirituali coniugio copulauit, sacramentum ess plane ais at Apostolus,& sic adhaerere uxori, & esse duo in carne una intra ecclesiam , nuhil aliud est,quam esse in matrimonio fidelium, ergo matrimonium fidelium est sacramentum. si quidem de matrimonio loquens hic Apostolus, ad matrimonium spirituale Christi,& ecclesiae tanquam paruum ad ma gnum illud refert,& cum eo comparat: ita ut coniugium duorum in ca

ne una sanctum quidem sit in viro, & uxore fidelibus, in Christo autem, di in ecclesia sancti s smum. in illo en im est sanctitas participata: in hoc vero ipsa per se sanctitas,qui est Christus ipse sponsus ecclesit, qui cum anima se unit,& suum cum ea matrimonium consumat, uniens se secundum carnem,& ossa,& spiritum in maximo illo,&diuinissimo sacramento sanctissimi Eucharistiae,sicut ipse dixit: Qui manducat meam carnem, & bibit meum sanguinem,in me manet, ut ego in eo. sic enim Christus nutrit,& fouet ecclesiam sponsam :& sic sumus nos membra corporis eius,dc de ' carne eius,& ossibus eius,sicut sanctus Irenaeus Paulum secutus in s. libro contra haereses interpretatus est. immo sanctus quoq: Methodius in Symposio decem virginum sic plane intellexit, cum eos redarguit, qui PauluVnde existat reprehendebant,quasi non bene ad Christum retulisset ea, quae de Adae, sandix i atque Euae coniugio in Genesi dicta erant. Id c igitur sanctitas matrimo- ω ,a luid adis nij fidelium, quam in eo Christus ecclesiae sponsus tanqua in imagine sui uel fiactet eoo cum ecclesia coniugij sancti ssimi operatur,magno honore, & reuerentia μῖς ' obseruanda est,sicut idem Apostolus praecepit, cum scribus ad Hebrgosi ait: honorabile connubium,scilicet sit. explicans vero,quomodo in pri mis honorandum esset, subiungit statim: & thorus immaculatus. Huc sanctitas matrimonij Christiani,si modo huic gratiae no desint coniuges ipsi,

si inquam, hanc gratiam non cxtinguant, eos magnopere adiuuat ad c

stam generationem filiorum,& ad permanendum in fide. 8c sobrictate, &omni puritate corporis,& spiritus,ut sic salvi fiant, ut idem Paulus in epistola ad Timotheum scripsit. Loquens enim de uxoribus, quod ad viros, . mi M.,. earum similiter pertinet,saluabitur autem,inquit, pcr filiorum generationem, si permanserint in fide & dilectione,& sancti notione cum castitate. Haec igitur gratia sanctitatis,quam,ut dixi, Christus in matrimonio Chri stianorum operatur, matrimonium ipsum sanctificat, & ut sacramentum sit,cilicit. Praetcrca esse sacramentum matrimonium, intelligi etiam put

537쪽

Q ud iter ma

trimonium iadelium,& infidelium intersi Matilla

ex Prouerb.Salomonis cum ait, Domum,&substa uiam diuidunt patres filijs: a domino autem aptatur mulier viro. si con sensus viri, & mulieris, quo uterque alteri tradit sui corporis potestater ,operatur nexum,& Vnitatem duorum in unam carnem; eiusmodi vero nexus unitatis coniugalis in ijs,qui secundum fidem Christi contrahunt,mperatur virtute Dei, ii nihil obstet,gratiam,qua conuenienter, & ut de et, sint coniuges in matrimonio, sequitur,ut sit sacramentum. Etsi enim iii matrimonio infidelium a Deo etiam uxor viro aptetur; non tamen si captatur,ut in ijs, qui secundum fidem eius fiunt coniugcs. hi cnim ita aptantur a domino, ut sanetificentur per matrimonium,& saluentur per filiorum generationem, si, ut Apostolus ait, permanserint in fide, & dilectione, di sanctificatione cum sobrietate. Quare, cum matrimonium sanctificet interius, Deo per sensibilia signa consensus mutui duom,inystice gratia sanctificationis operante,sequitur,sacramentum esse. Rursus si verum est in omni matrimonio etiam Iudaeorum, quod dominus per Prophctam Malachiam dixit: D minus testificatus est inter te, & uxorem tuam: ipse enim est, qui per os Adae dixit in omnibus coniugibus. hoc nunc os ex ossibus meis, & caro de carne mea,& quq sequuntur,an non est credendum, immo impium nocredere,in matrimonio corum,quibus spiritum suum per fidem in baptismo abunde insudit, ita deum testificari,ut per testificationem eius coniuges fideles in tali matrimonio sanctificentur,&per cum gratiam accipiat, quam infideles coniuges non accipiunt erit igitur matrimonium fideliu, sacramentum. Postremo si Christus praesentia, & miraculo illo mutatio a nis aquae in vinu, nuptias h norare voluit, non est credendum, ac. multo Ioan. a. etiam magis,velle cum honorare,& adiuuare matrimoniu pr sentia gran

tiae suae, si ij, qui contrahunt per fide eius,apti,& idonei sunt Pr terea si inconcubinatu est significatiue aliquid faci amenti,id est aliquid signi rei sa

cri, ipsa scilicet coniumstio corporum, quae licet turpis sit,& illicita,unionem tamen Christi eum ecclesia in carne significat, & representat: siquidem in huiusmodi quoque coniunctionem illicitam conuenire,quod mystice scriptum est in Genesi ,erun duo in carne una, Apostolus in episto. ad Cor. cap. a. interpretatus est,cu ait,qui adhqrct meretrici,unum corpus eiscitur cum ea, Erunt enim, inquit,duo in carne una, si inquam, in concubinatu est aliquid secramenti,ut explicatum cst, quamuis in eo, cxcc-pta hac commistione duorum in carnem unam,nihil aliud insit, quod coniunctionem Christi,& ecclesiae in mysterio representet, siquidem non interuenit mutuus consensu sim utuae traditionis corporum perpetuae, sicut in institutione matrimonij a principio factae continetur, consequens est, ut in matrimonio legitimo, in quo iste mutuus consensus secundum legem dei unitatem carnis,per coniugij nexum operatur, non aliquid sacranaenti, ut in concubinatu, sed plenum iam sit sacramentum coniunctionis Christi,dc ccclesis,qui sunt facti una caro,& unus spiritus. quam unitatem spiritus consensus ille mutuus in matrimonio mystice reprq sentat . hinc intelligi potest,ut hoc obiter observetur,quod magnus Leo in epis. 9 s. scripsit,& a Gratiano relatum est 27. q. a. c. Cum societas, ubi illud, '', agenus nuptiarum damnat, in quibus praeter commistionem sexuum, id est damnat , oui excepta commistione carnis, nihil est,aliud, quod sacramentum coniun

ctionis Christia: ecclesis habeat, nempe, quia non interuenit consensus ''c Tit ille

ratio ami. ciui ,

lige

538쪽

PRO EPIST. PONT.

qu a - , in hi ς my tWR , Mbebat, cu ita suisset a principio societas nuptiarum in

si in eoii tibi ituta, Vt interuenire dclaeret. illius erum mutui consensus vim continet

M. illa verbMque Ada dixit in persona omniu cotrahentiu matri in oniti, hoc nuc os ex ossibus mei,& Caro de carne me propter hoc relinquet homo patrem,& matrem,& adhe rebit uxori sus. in huiusmodi ergo nuptiis, scili

cet sine sensu coiugali miamo, &non esse matrimoniti,quia neq; my

o . . . . a - -

perpetuo, ac legitimo dicit Pon. Leo sterium siue sacramentu suit. mysteriu

uixit, no aliquid mysterij siuia sacramcti. fuit. n. aliquid sacra meti,quia coiunctionem Christi,& ecclesiae significabant, quatenus facti erant isti una caro licet turpiter,& illicite. cc cnim nouum est,& inauditum in scriptura lancta, ut aliquid turpiter factum, aliquid sanctum in mysterio significet. Vt beatus Cyrillus in Glaphyris sic enim vocavit allegoricas suas ex , planationes, quas in pentateuchum coposuit concubitum Iudae cum meretrice,vOpso Iudas, existimaui dicit hoc mysteri j siue sacrameti habui iastello ib=iiseri W,quod ligni ucabat deum laud & consessione dignum iuxta interpretates. tionein vocabuli Iudae accessurum aliquando ad Iudsorum synagogam, copulanx scilicet secum naturam uom alia, ac tradens se illi lautiam virili

imagine

utis, quod baculus ille Iud , significabat: & tanqua similitudine atq; gine dei patris,quod significabat anulus,& ta qua speciosum prae filiis hominii, quod si licabat ille torquis. hactenus Cyril. Ia quod iste docti Tubingen. in schola Lutheri eruditus addit,cu creatione dei, ac cl

I MUIUSLI . In Ic nota Luinem eruultus acidit,cu creatione dei, ac creatura

Dugnare,qui sacris ordinibus nuptias prohibea pugnat ergo etia Apostoti th, abes, Catione dei,creatura,& natura,cii de virginibus cuiasiliu dat. non in Tubinteri. M piat prdeceptu cotinentis rcpugnare creationi, & natur , quin colitium, PQ li cQtincntiae eidu naturi repugnet. Repugnat ite creationi,creaturq. um e et ione in naturs,cu ait idem Apostolus, solutus cs ab uxore, noli qu rere uxore Dei, cum erea hoc.n.Vt sanctuS quoq; Sixtus Obseruauit ad exhortatione virginitatis re όVI icrendu est: quare nemo,inquit, euidentis sententiae intes lacta falsa inter de istinibu, Prctatιone corii pat. & paulo post quasi redarguens eos,qui e Tubinge- dati ii doctore isto,& cum caeteris Lutheranorum magistris tradunt,cum crean Ed, qui s. Π uς,crgatura,& natura pugnare legem continentiae sacris quidem ordi Sirius Tubin nibus impositam,reliquis vcto solutis ac liberis non impositam sed ad in . . uitaluluin cori suasi oriri& laudabiliter propolitam, sublingit; Et ne quis eiunt. Qicerct, quomodo ergo stare poterit mundusὸprquenit in sequuntibus dicens preterit cunia figura huius mundi: hoc est dicero, nolite, de eo sol iaciti cila,qui risterit: volo vos sine solicitudine esse. debuimus,& nos velle, quod Paulus: Qui sine uxore est Glicitus est, que sunt dei, quomodo placeat deo. Et rursus paulo post, Quomodo,inquit, stabit mundus ' quomodo h umam generis oris o consistet, si procinationis causa non fuerit latis prouide,5c rationabiliter,& prudente r. hoc ergo Christus non vidit quando omnibus voluntate castitatis generaliter maximum praemium prormitendo, omnes smedubio esse tales optauit. nec m. gratiosus, auti . . . . . . . p i'RMR V ptor ruisic cres endu est, ut eius prς mii, cuius aliquos esόα - - su dignos , Oluilinon omnes optauerictaea sorte dum nimio castitatis oci . iii .: cxipatur amor mundi, dcc Myrae stata oblitus est. Osi illo tempore ta iis, 1 1es, quales nunc sunt,consiliarios habuisset, quid faceret puta credendo

Vis Ψ-rctorinara:& quod casti isti milicitus est, nubentibus pro

mitisset O nimia,&intolerabilis humanae stoliditatis audaei , quae usque ill DT . adeo

539쪽

MBER QUINTVS madeo prorumpis, ut te sapientiorem deo iudices. & paulo post, quae stol-ditas est,non magis homines simpliciter seruare quod sciunt,quam arguere quod nesciunt deinde, quid tantum de mundo solicitus es vel quomodo te,ut alienu odisse poterit,cuius procurator existis Eritis, inquit, odio omnibus hominibus propter nomen meum; quibus mundanis,ni fallor, atque carnalibus, qui nos idcirco odio habent, quia videmur aspernari, quod diligunt. Et quomodo non diligit mundum, qui mauult prsinium virginitatis amittere, quam mundi statum deperire Et iterii paulo post sic dicis,quo modo stabit mundus quasi aeternitate in eius legeris,aut ita adeo constitutum scias,ut perpetuo perseuerare possit:aut si certus es,cum quandoque finiri posse, quid de eius stabilitate solicitus es hactenus responsum iit,& quidem a grauissimo, ac sanctissimo auctore Sixto martyre hs, qui creationis,& creatur.e mundi,& naturae aduersus sanctum,& diuinum coelibatum patroni,& defensores videri volunt.

Defensio doctrina de obseruatione uniformipastali: O quae eius causa, ac necessitas: itria obseruatione uniformi diei dominici: O cur eam a Iagdeburgenses non audeam reprehendere. cap. II.

SEd respondeamus deinceps ad reliquas accusationes doctrinae epistolarum. & dc uniformi, inquit, obseruatione paschali Pij epist. i.&Viet. cpist. i. JSic hanc etiam legem Apostolicam ecclesiae catholicae tradita de celebrando sancta resurrectione Domini primo Dominico post aequinoctium, dedecimam quartam Lunam occurrente, inter traditiones itur th; -vi manas,quas Magdeburgenses fingunt,& inter laqueos conscienti , quos garii. traia somniant,& inter commentitios cultus falsi meriti referunt,nulla alia au- is , nulla itactoritate,nisi sua apud suos utentes, quς satis est apud eos, donec utrique resipiscant, si dominus voluerit, a laqueis Diaboli, a quo capti tenentur, os Huntur. ad ipsius Voluntatem. Interrogabo ergo vos Magdeburgenses,unde didicistis,transacto aequinoctio,die Dominico post decimam quartam lunam proximo, pascha celebrareλnon enim cum Iudaeis celebrati S. Vnde ergo si multi ilium, didicistis aut si hunc vobis ritum maiores vestri tradiderunt, ut ab initio Ni ' 'ipsi acceperunt: vos tamen non necessarium,ut catholicum,& apostolicuputatis,cur non audetis violare'eur non audetis suadere populis, ne pan ioribus accepecha die Dominico post I . Lunam celebrent cur inquam,nisi quiano per ra.'QV 'mittit misericors dominus,ut tantum insaniatis cur uniformitatem vivocabulo vestro utar obseruationis paschalis damnatis, quam violare tan- Cue magistri quam necessariam,non audetis aut cur non creditis, traditam este a san--nm z-ciis Apostolis hanc uni rinitatem, quam tanta religione per Universas si, uti, Vi di εOrientis,& occidentis ecclesias custodiri auditis ξ & quae tam necessaria celebrandi Paab ecclesia catholica iudicata est,ut 3I8. Patrii synodus Nicena Ob Ari Ua is tui. nam sectam, & controuersiam de pascha habita fuerit hoc enim testatur Meestari . magnus Athanasius in epistola ad episcopos Africanos: & subiungit, eo quod Syri,Cilices,& qui in Mesopotamia degunt,nobiscum dissentiebat in temporibus easchae,quod eodem die cum Iudaeis celebrabant.Sed gra ' Gliae,inquit,domino nostro,quia,& de fide, & de sacro illo festo in concor eatholica via-dia itum est. Sed recitemus de codice vetustissimo, tui est in bibliotheca h: dy 'vatican decretu ipsum de pascha excerptu ex actis synodi Nicens a Ioa 'ne cognomento utarii patriarcha Constantinopolitano, qui Im-

Ttt ij peratore

540쪽

ns' PRO EPIST. PONT. peratore Iustiniano decreta synodorum colligit,& in unum volumen co

ν rae me interpretemur latine propter eos, qui Πsce ignorant, Ex lynodo Nicena de pastha, Sic aute acta lunt, que omnibus placueruli qui in Lancta lynodo conuenerunt temporibus pij in deum,& magni Imperatoris Constantini, qui non solum episcopos superius descriptos in unum congregauit,ut pacem nostrae genti faciat,sed,& ipse in eorum coetu pretilens conquirit, quae ecclesilae catholicς conducunt. Quia igitur, post qua excussum,& expensum est,oportere, ab uniuersis, qui sub coelo sunt, uno modo agitari Pascha, inuentae sunt tres partes orbis, quae pascha concorditer agunt, ut Romani,& Alexandrini; una vero Orientis dubitat ,&disiceptat,visum est,ut sublata omni quaestione, & controuersia, sic etiam agant fratres, qui in Oricte sunt,ut Romani,& Alexandrini,ac caeteri omnes,ut omnes uno die pascha celebret. Et subscripserunt omnes Orientales, qui ab alijs discrepabant. Hactenus ex synodo Nicena quae in uniuLmodi obseruatione paschali,quam Magdeburgen . in epist.Pij & Victoris damnant, nihil nouuin statuit,nisi, ut qui in Oriente distordabant cum reliquis omnibus cuncti orbis, qui iam olim sicut Romani ,& Alexandrini pascha agebant,no discordarent.congruit cu hoc decreto epistola eiusdeconc. Niceni ad Alex. ecclesia,& Aegytum in lib. I .Theod. cap.9. An i itur audebunt amplius Magdeburgen . synodo Niceni contradicere aut quod statuit condemnare,aut iam olim ante tempora synodi Nicene uniformem obseruationem pasthale in cunctis cuncti orbis ecclesijs fuisse ne abunt mirifice itaque congruit hoc decretum synodi Nicenae cu epi stola Victoris Pont. quam Magdebur.negat, in qua ad cpiscopum illius Alexandriae, quae in Asia est in Oriente, eophilum ante synoclum Nicaenam annis amplius aso. scripserat,ut eodem die pascha agerent,quo Ro

si mi , .Elεbra obicruationis, quia non credebatis necessariam esse,& libertati euanise Horii, haseliae Iij,quam Apostoli praedicarunt,repugnare vobis videbatur, cosidere inus g xvr pauli siper causam huius uni sormitatis, ut ex causa necessitatem intellic

tis. Quia enim Iud si Christum in sesto suo paschali captum, crucinxerutari sicut sancti Apostoli in s. libro Clementis de Constitutionibus Apostolicis interpretati sunt, impleretur seriptura, qui in psal. 3. dicit, Posuerunt signa in medio solemnitatis sus,& non cognouerunt; Debemus inquiunt,nos eorum interitum,cum isti sestum agitant, flere; sit quidem &dominus luper ipsis fleuit, quod tempus visitationis non cognouissent ob hanc igitur causam sancti Apostoli,ut eis dominus praecepit, nobis tradiuderunt, ut tras acto aeci uinoctio post I . Lunam, a qua Iudei festum suum

agitare coeperusitransactis diebus nostri ieiuni j, ac mi Actus pro peccatis nostris,

intelligitii reius necessitas

SEARCH

MENU NAVIGATION