장음표시 사용
571쪽
. LIRER QUIN Tuspiam dubitatum sit,efficere potuit, quin communis fama posteritatis conuicerit, corum esse epistolas, quorum ab initio ferebantur. Nisi placet
Magdeburgentibus libros Theophrasti, & Aristotelis fictos esse dicere,
quia cu diu latuissent, tempore Syllae dictatoris in publicii exierunt. aut lacud a Petri Apost.& Ioanis a.de 3. epistolas negare,quia de cis aliquando dubitatum luisse testatum est. sed redeo ad Augustinum. addit cnim deinceps, sed quid nsuit, pergam in longe praeterita ecce istas litteras, quas habemus in manibus, si post aliquantum tempus vitae huius nostrς. vel illas quispiam Fausti esse,vel has neget esse meas,unde conuincitur,nisi quia illi qui nunc ista nouerunt, notitiam suam ad longe etiam post suturos,cotinuatis posteriorum succcstaribus ratjciunt Deinde cap. proximo sequenti, id est, septimo: sed contraria, inquit,inter se scripta eorum reperiuntur. maligni malo studio legitis: stulti non intelligitis: coeci non videtis: quid enim magni erat, ista diligenter inspicere, & eorum scriptotum magnam,& salubrem inuenire congruentiam, si vos contentio non pervcrteret, & si pietas vos adiuuaret Hic quoque Magdeburgensibus dicta sint.Si enim ista,qui in epistolis Pontificum ad negandum eas notarunt, vel tanquam falsia, vel tanquam temporibus illis non cogruentia,mediocri diligestia,&studio sine odio,& malitia aduertissent,ac cosideras sent ι α vera esse, & cum temporibus conuenientia, facile intellexissent: aut certe si quid eis dissicile visum esset, no ideo statim scripta negassent, quia quaedain in eis non intelligerent . Si enim, quaecunque non intelligunti ergant respuere; nec iplis sacris, & canonicis scripturis parcent,ut quidem iam non pepercerunt: eo enim euasit coeca,&rabiosa Lutta erano rum mamriorum temeritas. Rursus idem Augustinus lib. 32.cap. II.c
tra cuniuem Faustum, unde, inquit,scitis, illas litteras esse Manicheti, quas miserabiliter huic auctoritati pr ponitis Si .n. hinc aliquis moueat quPstionem,& scrupulum contradictionis impinga dicens libros quos prosesertis non esse Manichei, quid facturi estis8nonne potius eiusdem delir
menta ridebitis Qujs contra rem tanta connexionis,& successionis serie firmatam impudentiam huius vocis emittat sicut ergo, inquit, certu est, illos libros esse Manichaei, te omnino ridendus est, qui ex transuerso vcniens.tamen postnaau ,litem vobis huius contradictionis intenderit: ita certum est Manicheum,vel Manichgos esse ridendos, aut etiam dolendosqni tanMundatet auctoritati a temporibus Apostolorum usque ad haec tepora certis successionibus culto dit ,atque productae audeant tale aliquid clicet e. Hactenus Augustinus; Sed quia Magd. non audent penitus assi r- mare,fictas esse has epistolas: qui tapotius, conseientia non consistente,ti- 'itubam er dicunt ut eorum verois utar,ab uno eodemque, aut de lintegro confictas,aut foedissime corruptas , subijciam hic ex eodem August. quae in posteriorem parte in sentititiae istorum quadrant. sic enim lib. D. c. a. contra eundem Faustum scripsit. Vsque adeo inuicta sunt, quae aduersus vos de diuinis codicibus proseruntur, ut non sit aliud ,quod.dicatis, nisi taueritiqui aiacos esse falsatos. Qi ae auctoritas literaru aperiri,quis sacer liber cvolui, i si quod documentum cuiuslibet scripture ad conuincendos errores exeri
potest, si hic vox admittitur ii alicuius ponderis estimatur Aliud est, istos libros no recipere,& nullo eorum vinculo detineri,quod pagani de omnibus libris nostris quod Iudai de nouo Tinamento faciunt: quod dentia
572쪽
que nos ipsi de vestris,& aliorsi haeretico tu, si quos suos, sprios habet vel de i)s,ciui vocatur apoctiphi,n5 quod habedi sim i aliqua auctoritate lacrcta,sed quia nulla testificationis luce declarati de nescio quo secreto nescio quoru praesumpsione plati sunt. Aliud est ergo auctoritate aliquoru vel libroru,vel hominu non teneri:& aliud est dicere, iste quide vir satictus omniavera scripsit:& ista epistola ipsius est,sed in ea ipsa hoe est eius.
ubi cum ex aduerso audieris, probamon confugias ad exemplaria vcriora,vel plurium codicum,uel antiquoru,vel linguae praecedentis,unde hoc In aliam linguam interpretatum est: sed dicas, inde probo, hoc illius esici quia noc pro me sonat: illud contra me. tu es ergo regula veritatis: Quicquid contra te fuerit,non est verum. Quid si alius simis in lania, sed tamequa tu, duritia constringaturAxistat dicat, immo illud, quod pro re sona fallum est: hoc autem, quod contra te est,uerum est.quid acturus es nisi forte alium librum prolaturus, ubi quicquid legeris,liucundum tuam sententiam possit intelligi. hoc si seceris,non de aliqua eius particula, sed
Quid Hier. de Apocalyp.&de epist. Pauli ad Heb. seripserit quod in Mat.
- - 1L Di Schact nus Ailgust. Haec ergo sibi,ut iteruclcam,Lumeram,& eorum centuriones Magdeburgenses scripta ab A gultino,sanctissimo,& eruditissimo patre,existiment. sic beatus Hieron
mus Apocalipsim beati Ioannis.& coistolam Durali M. -- Quid Theod.
de epist. ad Hebraeos sempse rat, quod in Magd.quoque et drat.
mus Apocalipsim beati Ioannis,& epistolam Pauli ad Hebraeos cum plerique suo tempore negarent, ipse tamen non audet netare ; sed potius traque,inquit in epistola ad Dardanum, suscipimus, nequaquam huius temporis consuetudinem. sed veterum scriptorum auctoritatem seque tes, qui plerunq; utriusq; utuntur testimonis Kno ut interdum de apochr PRis iacere solent, quippe qui, & Gentilium litterarum raro utuntur exemplis sed quasi canonicis,& ecclesiasticis. Haec Hieronymus. sic nos veterum scriptorum,qui passim harum epistolarum testimoniis utuntur,auctoritatem sequimur;& non tantum nostri quoque temporis consuetudinem,quae eas recipit,& quotidiana lectione,atque usii in doctrina. & e etesiarum administratione,ecclesiastici Rue iudicijs celebrat,& fiequentat . Magdeburgenses vero nec ecclesiarum consuetudinem curant, nec auctoritate vcterum earum testimonijs utentium reueretur: ut faciant in epistolis Apostolicorum Pontificum, quod Manichaei in scripturis A uolorum prius iecerunt,tametsi dispar sit, & inaequale Magdeburtensiui illorum crimen. Recte itaque in istos conuenit, quod Theodorcius Curi epilcopus in prooemio commentariorum epistolae ad Hebreos adue ius Arianos eam negantes scripsit, At inquit, tametsi nihil aliud, tamennuius epistolς in eccies s antiquitatem vereri eos oportuit; ab eo, enimusque tempore,quo ecclesiiae Pauli epistolas receperiit, fructum ex huius epistolydoctrina,& lactione percipiunt. ita quoque Magdeburgenses tametsi nihil aliud,tamen harum epistolarum in ecclesiis antiquitatem reueri oportuit. Ab eo enim usque tempore, quo ecclesiae horum Pontificum epistolas acceperunt, fructum ex earum doctrina, & lectione percipiunt. uemde,quae Arianos ad negandam epistolam Pauli ad Hebraeam puli eius quoque causae, quae Magdeburgenses ad negandum hora Pot tilicuin epistolas commouit,similis est. Cum enim, inquit Theodoretus,
non possent refellere,qui Paulus de diuinitate Elij clarissime scripsit tota epistolam
573쪽
epistolam ei jcere decreuertit. sic centuriatores cum non possent aliter refellere,quae hi sanctissimi, & Apostolici Pontifices, cum de alijs, que Lu- therani negant,tum in primis de principatu episcopi Romani, c de appellationibus ad eu grauissime scribunt ,& a sanctis Apostolis tradita,& ian- cita esse clarissime in his epistolis a firmant, totas epistolas exemplo Arianorum negare decreuerunt. Et beatus Augustinus in epistola ad Hieronymum i 9. Manich i, inquit, plurima diuinarum scripturarum,quibus corum nefarius error clarissima sententiaru perspicuitate covincitur, quia in alium stensum detorquere non possunt,talia esse contendunt; ita tamen
ut eandem falsitatem non scribentibus Apostolis tribuant, sed nescio quibus codicum corruptoribus: quod tamen, quia neque pluribus, nec antiquioribus exemplaribus,neque prscedentis linguet auctoritate, unde Latini libri interpretati sunt,erobare aliquando potuerunt,notissima omnibus veritate superati, confusique discedunt. sic istis euenit, qui idem de epistolis Pontificum Apostolicorum dicere ausi sunt, quod de scripturis Apostolorum Manich i. Aiunt enim aut de integro confictas esse, aut scedit si me corruptas: sed quia nec hoc posterius pluribus,neque antio uioribus exemplaribus,neque auctoritate praecedentis linguet Gricae,unde epistolae Clementis translat sunt, probare aliquando potuerunt, notissima omnibus veritate,ut de illis dixit Augustinus, superati, confusique discedunt ; utinam ad poenitentiam consuli, dum facultas adest; sicut beatus Cyprianus ad Demetrianum scripsit, dum adhuc aliquid de liculo super est,quando enim; inquit istinc excessum fuerit, nullus iam locus poenitentie est: nullus satisfactionis effectus: hic vita aut amittitur,aut tenetur. Hactenus de priore genere testium,dicendum est deinceps de altero.
De 8s, qui epistolas Pontificum Apostolicoru apud veteres citarunt, O re*onsio ad cap. Dict. t 9. Si Rom. quod Magd. in epistolas ob ciunt, quemadmodum Ricolaus priamus citatus testis eontra νὴ talas a Magd. earum auctoritatem probet. Item de epistota clementis prima ad Iacobum libris Recognitionum praeposita , de altera epistolaciem. expersona Petra ad Iacob. de qua Photius. crde veterιbussynodis, qua episto IasPont. Apostoli eorum citarunt. cap. 23.
ETsi non est opus alios testes querere,ut summus orator pro Flacco dixit,ubi ipsi,qui iudices suturi sunt,testes esse possunt, ne tamen nobis deesse putentur da oc quoq; genus testium producemus, nempe eoru, qui de his epistolis in libris suis meminere, earumque auctoritati testimonium dederunt: non loquor nunc de Pontificibus,qui contra omne quitatem,& rationem Magdeburgensibus suspecti sunt, sed de alijs. Ac primum,quia tanta est apud vos Gratiani auctoritas, quod vobis gratulo ut eam nobis contra has epistolas obi jciendam esse putaretis,merito, & ouidem exemplo vestro admoniti,cos, qui ante Gratianum harum epistol rum decreta simili studio,&industria collegerunt,quos ille postea imitatus, & secutus est, vobis pro defensione earum obi jciemus viros magna auctoritate,& excellenti doctrina,ac vitae probitate, Iuonem dico episcopum Carnotensem ante quadringentos quinquaginta annos,Burcardum episcopum Vormaciensem,adhuc eo antiquiorem,tu Anselmum LuceΠ DEeor a , .sem ante annos prope quingentos,hi enim,ut dixi, ante Gratianum haru deemorii
cpistolarum decreta studiost collegerunt, & in certos locos comunes distributa
574쪽
stributa suis illa quidem auctoribus assignariit, ut sic digesta,& notata ad
usum ecclesiae omnibus in promptu essent . Cepit vero primus hoc studiuante annos nongentos Isidorus Hispalensis hortatu So. episcoporuin, ut ipse in prologo nis verbis scriptit,Compellor a multis tam episcopis, qua reliquis seruis Christi canonum sententias colligere. & paulo post, Deinde quarunda epillo larum decreta virorum Apostolicorii interseruimus, mus,id est,Clementis,Anacleti, Euaristi, & caeterorum Apostolicorum, quas potuimus hactenus reperire epistolas, usque ad Sylvestrum Papam: postmodum vero Nicenam synodum constituimus, & deinceps reliqua decreta praesulum Romanorum usque ad sanctum Gregorium. Hactenus Isidorus. An non est fide dignus auctor,& ex numero Patrum,sanctus Isis dorus,& aetate Caroli Magni antiquiorὸ unde didicit beatus Isidorus triabuere auctoritatem epistolis Pontificum Apostolicoru, nisi a maioribus suis Quomodo ergo tam aperte fallere voluistis,ut diceretis,neque facis te reperias has epistolas ab ullo Patrum, aut fide digno auctore ab hoc sieculo usque ad Caroli Magni aetatem citari. sic enim in accusatione vestra scripsistis. an fortasse non citauit epistolas Pontificum Apostolicorum, qui eas,& earum decreta ad usum ecclesiae catholicae collegit,ut in promtu essent omnibus ad citandum Ne autem hoc quoque opus Isidori fictum esse,more vestro dicatis hoc enim perfugium vobis parastis negandi omnia, quae nisi negetis, vestra defendere non potestis meminit eius Igmarus Archiep. Rhemulis in libro de varijs capitulis ecclesiasticis c. 27. de translatione e Grsco, conciliorum, & canonum. sic enim ait;& beatus Isidorus in collectario suo de canonibus, quatuor aeditiones Nicaeni concili j compaginavit. & rursus cap. 33. non lotum meminit,sed laudat etia. Haec sunt, inquit, quae praedictus Isidorus in collectario suo de canonibus
diligentissime praescripsit; quem utique si quis studiose perlegerit, plenissime illa,quae nos summatim tetigimus,se inuenisse gaudebit. Vixit auic, i, iud. ; ν Vt stitisJgmarus Rhemen. sub Carolo,& Ludovico filio,& ad eu Beneditoto testinio- ctus iij.& Nicolaus primus epistolas scripserui In uno ergo Isidoro octuans. .is , , ginta ζpiscoportam test moni uim contra commentum vestrum producia epit isti, Potii. naus. hi enim,nisi has epistolas Pontificum Apostolicorum veras,& omni Apostolico . sapientia,& utilitate plenas esse scirent,nunquam sanctum Isidoru ad colligendu coegissent, ut idem Isidorus in Prologo suo testatur; sic enim ait; scire autem vos volo 8o. episcopos qui hoc opus me incipere, & perficere coegistis,& quae sequuntur. Igmarus vero cap. I s libri sui, quem paulo ante dixi loquens de Symbolo Apostolorum,epistolam Clementis ad Iacobum fratrem domini citat;& cap. I . loquens de nono canone Apostolorum,epistolam Anacleti primam item citati & cap. 1 8. loquens de non ehciendis episcopis citat etiam eiusde Anacleti epistolam a. Possem hic
1 ἡ, . sis ς CCLVlo Caroli,& Ludovici citare testem epistolae Clementis, quae
inensi, A, fit. VO i, propter Iacobum latrem Domini iam mortuum,valde suspecta est, ante nos σoci. Inuno opinione vestra plane conficta, & propter doctrinam beati Petri,
Id c , quae in ea rectratur maxime odiosa;testem dico epistolam Nicolai primi,
stola, Atta l. quam JOSlictam eis scio non dicetis,tu ne vobis derogetis,qui testina . M orati nio epistolarum Nicolai in centuria f. abuti voluistis, id quod in aliorum quoquc Pont. epistolis a sexto saeculo facere coepistis,tum ne simul toti-causa regia.Lotari , & Theuperge uxoris,de qua epistola Nicolai scripta
575쪽
est, ictam facere videamini. Sic igitur ille in epistola ad Episcopos, & Archiepiscopos in regno Lotari j,qui a matrimonio Theu pergae uxoris propter pellicem discedere volebat, scripsit, Sermonem illius, qui nobis per beatum Clementem recitatur,attendite: Quid in hominu peccatis adulterio grauius secundum namq; in poenis obtinet locum, Quoniam quidem primum habent illi,qui aberrat a Deo,etiam sit sobrie vi xerint. Propter quod vos,o presbyteri Ecclesiae, Ecclesiam excolite,& adornate spossem Christi ad pudicitiam. Haec Nicolaus ante annos septengulos ex epistola Clementis ad Iacobum recitauit. immo hic Pont.Nicolaus tota hac causam defensionis epistolarum pontificum apostolicoru aduersus quosdam episcopos earum inimicos illis temporibus suscepit. quos quia Magdeburgenses ad dicedum testimonium in epistolas Zephetani,& aliorum omnium pontificum superiorum in Centuria produxerunt, nos rursu Seorum testimonium in eosdem ipsos Magdeburgenses producamus. Vt suo mucrone confodiantur; idest, a suis testibus redarguantur. Sed recitemus prius, quae Magd. in 3. Centuria de epistolis pontificum terti j saeculi scripserunt. & suisse inquiunt, semper aliquos, qui has & superioris,& sequentium aliquot siculorum epistolas a tempore,quo primum citari coeperunt, pro apocryphis & supposititiss habuerui, eo quod in codice canonum non inuenirentur, nec a Concilijs generalibus susceptae & approb tae unquam essent,sed tantum a Romanis tanquam a suspectis & domesticis testibus iactarentur, apparet cinquiunt ex Grat. dis. I s. c. Si Romanorum poni. hactenus Magd. Audiamus nunc testimonium illorum, qui ex isto capite Gratiani in epistolas pontificum citati sunt testes, auctore Nicolao primo,cuius testimonio uti sunt Magdebur . ut intelligant omnes,
recte & istos,sicut Daniel iniquis illis iudicibus Israel dixit, in caput suum mentitos esse, Quamquam quidam inquit vestrum scripserint haud illa
decretalia priscorum pontificum in toto canonii codicis corpore esse descripta, & ideo inter canones non esse assumenda, cum & ipsi, ubi suae intentioni haec suffragari conspiciunt,in omnibus illis indifferenter utatu M&solum nunc ad diminutionem sedis apostolicae potestatis & suorum augmentum priuilegiorum minus accepta esse perhibeant. ergo illi, qui
inter Episcopos & Archiepiscopos Galliae, ad quos Nicolaus scripsit, sic
sentiebant,veras esse priscorum pontificum epistolas confitebantur, quas
vos negatis. non .n. contendissent no esse eas inter Canones reserendas,
si ut vos vultis, apocryphas & suppositias, ac non potius veras,& suorum auctorum esse putarent. aliud est enim negare veras esse, quod vos facitis : aliud negare earum auctoritate priuilegia sua abrogari, quod illi faciebant. Deinde si suppositas esse illi credidissent, nunquam earum testimonio usi essent, ut quidem vis esse testis vester idemque noster Nicolaus pontifex testatur. Praeterea solum ad diminutionem potestatis sedis apostolicae, & ad augmentum suorum priuilegiorum, ut idem testis Nicolaus ait, illa decretalia pontificum minus accepta esse illi perhibebant 'at vos Magd. non ad diminutionem solum potestatis sedis apostolicae epistolas priscorum pontificum negatis,hoc.n. faceretis,si tantum decretum de appellationibus repudiaretis, sed ad diminutionem dogmata catholicorum, & ad defensionem doctrini vestrae, quam, nisi epistolas iulas negetis, aliter defendere non potestis. semitis ne iam Magd. quod te-Aaa a stimonium
576쪽
Leonia Magni testimoniti pro epistolas pontisci in Apostoli
stimonium tribuat epistolis contra vos vestri illi testes sed prosequamur reliqua: & videamus,quemadmodum contra illos Nicolaus testis Magde burgensium no quidem veritatem epistolarum,quam illi ipsi confitebantur,led auctoritatem,quam negabant, probet, quo magis intelligatis, quarum inter vos,& illos,quoru similes uderi voluistis,distet. si ideo inquit non esse decretales epistolas priscorum pontificum admittendas dicunt, quia in codice canonum non nabentur adscriptς, ergo neq; sancti Gregorij, nec ullius alterius, qui ante ipsum fuit,vel post ipsum est, aliquod institutum, vel rescriptum recipiendum est, eo quod in codice canonum non habeatur adscriptum. ergo doctrinam eorum & sanctiones, quae ab omni lingua venerantur, quia in codice canonum no habentur adscripis, de codicibus suis abradant,vi quid vel membranas occu8ant,postquam no h bentur acceptae tametsi illud vos Callidius,quam illi, quod non putastis consentaneum esse,confiteri veras illorum pontificum apostolicorum epistolas,& non habere eas acceptas & ratas. Constat ergo,non de veritate, epistolarum priscorum pontificum, sed de earum auctoritate canonica testes illos disceptasse, quos Magd. ex epistola Nicolai apud Gratianum incasdem epistolas citarunt. Pergit vero Nicolaus refellere illos,& epistolarum illarum canonicam auctoritatem, quam negabant,probare decretorum Leonis & Gelasj,quos recipiebat, auctoritate. restat inquit nimirum, quod decretales epistolae Romanorii poni. sunt recipiendae,& si non sunt codici Canonum compaginatae, quoniam inter ipsos Canones unum beati Leonis capitulum constat esse permixtum, quo ita omnia decreta lia constituta a sede apostolica custodiri mandantur,ut siquis in illa commiserit, nouerit sibi veniam denegari,dixit . n. cap. Io. suarum decretallu, ne quid vero sit, quod praetermitti a nobis forte credatur, omnia decretalia constituta tam bonae recordationis Innocentij, quam omnium praede-ces rum,quq de ecclesiasticis ordinibus,& canonum promulgata sunt disciplinis,lta nostra declaratione custodiri mandamus,ut siquis in illa commiserit, veniam sibi nouerit deinceps denegari. dicendo vero omnia decretalia constituta, nullum de decretalibus constitutis pretermisit, quod non mandauerit esse custodiendum: & rursus asserendo omnium praedecessorum nostrorum,nullum pontificum Rom. qui ante se suer ut, excepit.& Paulo post itaq; nihil interest,utrum sint omnia,nec ne,decretalia sedis apostolicet statuta,inter canones conciliorum immixta, cum omnia in uno
corpore compaginari non possint: & illa eis intersint, quae firmitatem ijs, uae desunt, & vigorem suum assignent. hoc dixit Nicolaus propter istauo decreta Innocentij dc Leonis,quae sunt inter canones, quibus prisco rum pontificum epistolae confirmantur. bene autem habct, quod Magde. epistolas Leonis non negant veras esse, quarum testimonio ipsi in Centu-rijs aliquando uti solent, vel ,ut melius dicam abuti: nec epistolas Gelasij negant: de quo subiungit idem Nicolaus, cosonat autem huic beatissimo Leoni Papae etiam facundisse. sanctus in decretis suis Papa Gelasius ita inquiens, decretales epistolae, quas beatissimi Papae diuersis temporibus ab Urbe Roma pro diuersorum patrum consultatione dederunt,uenerabiliuter suscipiendas decernimus, in quo notandum est inquit quod non dixit, decretales epistolas, quae inter canones habentur, vel quas moderni pontifices dederunt,sed quas beatissimi papae diuersis temporibus ab Vmbe RO-
577쪽
be Roma dederunt. dicens autem diuersis temporibus etiam illa timps ira vir sanctus comprehendit, quae crebrcsceivibus paganorum pςrspcuntionibus ad sedem apostolicam deferri causas episcoporum dissicillime, permittebant. hactenus Nicolaus. Cum igitur Magd. cpiscopos quq sta Galliae testes in epistolas priscorum pontificum citauerint, qqi nunquam eas epistolas falsas,& suppositas esse dixerunt,sed potius veras e si e & suorum auctorum, quorum esse seruntur,cosessi sunt, luperest, ut Magdebu gensibus dicamus,ut iterum repetam,quod Daniel illis senibus inueter tis dierum malorum, & iniquis iudicibus, recte & vos mentiti estis in caput vestrum: ipsi enim vestri testes vos condempant; qui satis veras esse epistolas aiebant, quarum testina'nio, cum e re sua ςrat, utebantur: illud tantum ob ijcientes non esse inter canones relatas. scd de his satis. Deinde Photius patriarcha Constantinopolitanus, eruditissimus auctor, ante annos item septingentos, in eo opere,quod de libris a se lectis composuit, quod Bibliothecam appellauit, epistolas duas Clemetis ad Corinthios,& aliam ciuiacm Clementis ad Iacobum fratrem Domini,se ait legisse . an negabitis satis idoneum testem esse antiquitatis epistolae huius Photium Graecum auctorem, hominem praeserti in parum Ecclesiae latinae studiosum immo aliquando aemulum,& obtrectato in an dicetis blandiri voluisse, &. in gratiam Ecclesiae Latin epistolam circa tempora Caroli Magni ut vos somniastis,fictam, inter libros veterum a se lectos, reserre voluisse quid hoc amentius Θ Accedit etiam testis epistolae Clementis ad Iacobum fratrem Domini,his omnibus,quos dixi,antiquior Rufinus Toranus,qui in prologo librorum eiusdem Clementis de beati Petri cum Simone Mago disputationibus,a firmat, olim hac epistolam interpretatam esse & aeditam:quodq; in ca de omni ordine ecclesiastico contineretur,id quod Magdeburgentes premit,& ferre non possunt. Vertisse autem Rufinum e Graeco in Latinum libros istos, quos dixi, in quorum prologo hoc testimonium epistolae Clementis tribuit, Tcstis est Gennadius vetus auctor, in scriptoribus Ecclesiasticis. Illud autem, quod fortasse parum rem cosideranti auctoritatem epistolae imminuere videri posset,quod in principio librorum ciusdem Clementis de Petri sermonibus &disputationibus cum Simone, quos ab haereticis deprauatos fuisse Epiphanius Hierony. & ipse idem eoru interpres Rufinus testes sunt,ab eodem Clemente collocata est, Vt Photius quoq; Constantinopolitanus in bibliotheca sua testatur, & ut nos in ipso exemplari Graeco vidimus, hoc inquam auctoritatem eius non eleuat, Sed magis auget:si quidem propter magnam cpistolae auctoritatem factum est, ut ab illis libris separaretur & reliquis epistolis eiusdem Clementis adiungeretur. Itaq; sicut ex libro Enoch apocrypho ab apostolo Iuda testimonium, quod inde in epistola sua citat, leparatum est, & canonica auctoritate deinceps sancitum, sic epistola Clementis ad Iacobum fratrem Domini,quae continet doctrinam beati Petri in ordinatione Clemen. & in ea, ut idem Rufinus ait, de omni ordine ecclesiastico continetur,ut ecclesiastica auctoritatem,quae ei debebatur,haberet merito a libris illis Clementis,quos haeretici contaminare iam tunc ausi erant, a Sanctis patribus olim seiuncta est,quae enim alia causa esse potuit, nisi haec, cur quibus libris ab auctore praeposta fuerat, olim ab eis s
parata, di separatim translata, atq; aedita suisset ξ aut si Rufinus propriam Aaaa ij horum
rarie raTestimonis e pistolae Clem. ad Iacobum in Photio const. Testimonium eiusde eiust. in
578쪽
De inera epiastola Clamet sex peristra P tri ad Iacob.
Testimonisi eis pistolae Cleme
tis ad Iacobum in Sunodo Ua sensi id. episcoporum ante annos millece
horum librorum esse putabat, cur eam toti operi non praeposuit, auctoritas igitur ecclesiasticet consuetudinis,quet illam iam inter decretales epistolas pontificum apostolicorum receperata hoc fecit. hinc quoq; factum est,ut altera epistola Clemctis ex pemma Petri ad eundem Iacobum,que in altera aeditione similium librorum serebatur,non sic fuerit Separata,&inter caeteras epistolas decretales relata,quia scilicet nullum decretu continebat: nihil enim aliud agebat quam monere,& hortari, ut libri isti se monum Petri non communicarentur cum alienis a religione Christiana neq; cum vilis alijs, nisi probatis: quod iam tunc inquit Petrus sermones sui falsis interpretationibus deprauarentur,quasi ipse sic sentiret,ut haer lici aiebant, tametsi non sic praedicare auderet. deinde subiungit, o λ κ
nescio quomodo meam mentem profitentes, Sermones, quos ex me a dierunt , magis intelligenter,quam ego,qui cos Iocutus su interpretari conantur,amrmantes iis,quos erudiunt, hunc esse sensum meu :quem emne cogitaui quidem. quod si,me adhuc vivente,hqc mentiri audent,quanto magis idem post me, qui me consequentur,audebunt e valde haec co
gruunt cu eo, quod Sanctus Irineus lib.3.cia scribit de haereticis illis qui aiebant,no ut haberet veritas,sed in hypocrisi,quaemadmodum unusquis q; capiebat, apostolos docuisse, & in codem libro c. r. dicent se inquit non solum presbyteris, sed etiam apostolis esse sapientiores, & sinceram inuenisse veritatem. Redeo ad cpistolam Clementis ad Iacobum fratrem Domini, cui ctiam testimonium tribuerunt I 8. Episcopi ante annos miliale centum sub Theodosio minore in Synodo Valensi prouinciae Narbonensis cogregati. Recitemus testimonium uic enim aiunt cap. 6. Ex epistola sancti Clementis utilia quςq; pr senti tempore Ecclesjs necessa iaciunt honorifice pr ponenda: & cum reuerentia ab omnibus fidelibus,ac prccipue Clericis recipienda. Ex quibus quod specialiter placuit, propter Venerandam antiquitatem, statutis pret lentibus roboramus, quod supradictus beatus martyr de beatissimi Petri apostoli institutione commemorat
dicens, Quaeciam etiam ex vobismetipsiis intelligere debetis, si quq sint, qui ipse de Episcopo loquuntur propter insidias hominum maloru,non potest euidentius & manifestius proloqui, verbi gratia,si inimicus est alicui pro actibus suis,vos nolite expectare, & quae sequuntur, ne omnia r citem . Iam ne vident Magdeburgenses tot veterum testium locupletissimum testimonium antiquitatis venerandi huius epistol ξ Quod si ab iulis iam tunc tam veneranda crat epistole huius antiquitas,& cum tanta reuerentia recipienda esse ob veneranda eius antiquitatem : qui inde sumebant,iudicarunt; quato magis a nobis, qui post illos amplius mille cetum annis sequimur, venera da & coleta est ite in Conc.Metensi celebrato ab archiepiscopo Treuercsi Rotbodo,siue Roboto & episcopo Virdunesi,&Amoldo episcopoTrullensitu cu multis sacerdotibus ante annos sexcetos& amplius c. 8.Quaesita est inquit a facta Synodo, quid de ijs Lacra fieri auctoritas iuberet, sui cu praedictis excomunicatis communione habeant.
nam non tantu laici eruetiam presbyteri in celebratione Misset excomu. A nicatos
579쪽
nicatos recipiunt: & quid de ijs, qui in eade excommunicatione mortui fuerint λ deinde subiungit, verum ad liqc tanta auctoritas prolata est, sanctus Petrus apostolus in ordinatione s. Clementis ita plebes alloquitur,si inimicus est alicui pro actibus suis, vos cu illo nolite amici esse,& prudenter obseruare debetis, auenere vos ab eo,cui ipsum sentitis aduersu: sed neq; loqui ijs, quibus ipse non loquitur, istius transgrestarcs s. Petrus,&omnis auctoritas excommunicat. Hactenus Synodus. que non solum t stimonium epistolae Clementis citauit, sed quant id testimonium auctoritat is esset,lostata est, cum ait, verum ad hec tanta auctoritas prolata est, s. Petrus in ordinatione Clementis, &quae sequuntur. Denique ut hoc genus testimoniorsi finiam, quia Magdeburgenses nobis unum tantum teue produxeriit monachu cognometo Kalthei sen,Germansi,ut Opinor, cui
tantu fidei tribui voluerunt,ut eius testimoniu solius in epistola Clem. &Anacleti satis esse crederent. idcirco, quando tam religiosa in dicendis testimoni js natio Germanica putatur, eosdem postremo hoc loco nationis sui testibus conuincam. In Tributiensi enim synodo, Arnoldo Imperatore,ante annos, amplius sexcentos epistolae Clemetis ad Iacobum Anacleti Alexandri,& aliorum Pontificum epistolis non semel & iterum, sed saepius testimonium fidei dederunt viginti duo Episcopi Moguntiacensis; Agrippinen, Treuiren, Fugi sing, Et statensis, Radasbonen, Augustinian.
Constantien,Curien,Basileen, Straburgen ,Spirien,Vormacion, Brumen, Vuirdunen, Hila est,ermenen,Vumbursen, Haluarastaten, Meten, Ni midens,Padarbrunen,OBebrugen. Conferte nunc Magdeburgeses Centuriatores tempora nostrorum testium, numerum,fidem, & auctoritatem vno vestro Glteisen, recenti,& teste ignoto, qui ante annos sexaginta non amplius in epistolas, quas prius oderat,testimonium dixit. immo venit mihi in mente, ut vobis dicam quod quida optimus, & eloquetiss. patronus causaru alijs, g ignotosquoq; testes querebat olim dixit,a testibus quiretis ignotis, ipsi coniectura nihil iudicabitisὸ& de Ous alijs testes esse debetis de ijs ipsi alios testes audietis Ac coniectura quide facile est iudicare, epistolas lcripsisse priscos illos,& Apostolicos potifices. etenim si suit aliquando necesse,ut posteriores potifices, caepe ac multas decretales epistolas, cupax ecclesiaru erat, scriberent,quato inapis fuisse iudicanduest,cum erant bella,pugnq,pericula,cum magistratus, i eratores, reges,
popul ciuitates, Sentes,domestici,alieni,Christianis inlidiabantur Θ cum nullos coetus iniri, nulla concilia Christianorum haberi patiebantur annon sancti Apostoli cum epistolas scripserunt, exemplum epistolas scribendi ,successoribus prebuerunti ac si is,qui pr est, in solicitudine,ut Vostolus ait, praeesse debet, an no pertinet ad solicitudinem ad absentes scribere debet enim talis esse episcopus, ut sicut idem Apostolus ad Titum seripsit, potens sit exhortari in doctrina sana, ct eos, qui contradicunt, arguere r noc autem apud absentes nisi per epistolam fieri non potest . sie
Dionysius, Ignatius, & Polycarpus Apostolo tum discipuli epistolas, quet
adhuc extant, scripserunt. Verum rinquiem Magdebur. non enim negare se, quin epistolas Apostolici pontifices scribere & potuissent, & debuissent,sed scripsisse has,quas habemus,hoc negare. Sed quomodo non negent,cum nisi negent,neq; doctrinam,neq; sectet suae disciplinam desendere ullo modo possintrit qui nos,quicunq; in eas hactenus obi jcere poAaa a iij tuerunt
Quam sit prois babile scripsssa epistolas priamo, illos Donti
580쪽
legibus scripse,ita Quam multis saeculis epistolae pontigeum Apostolicoruimmutabiles p
tuerunt,plane falsa esle, docuimus: & puto me Magdeburgisibus assatim satisfecisse .ac ipsi quidem alia argumcnta aut uios testes non habent.nobis vero cum utrumq; suppeat, quid eis superest, nisi ut vel alias epistolas ab illis pontificibus scriptas proserat,si has negat, & alias scripsisse concedui:aut has sanctis Itinas,& grauissimas,ac omni memoria antistores, qua&longinquitas temporis, xcipicte memoria,& ecclesia cis utente,cos ra-uit,recipiant, si a communi hominum more,ac ratione abhorrere nolunt.
Repetam. n. hic, quod ex Platonis libro 7. de legibus iter u memini,cu antiquitatem canonum Apostolorum libro primo detenderem,omnes homines, inquit, eas leges vencrari solere, vereriq; in cis quicquam nouare, in quibus adoleverunt,educati' essent: qusq; diuina quadam sorte multis seculis immutabiles permansissent: neq; recordarentur,nec audissent, aliter eas ullo unquam tempore habuisse. Haec Plato, qui cum nostra sint, quia recte ab illo dicta sunt, licet ea ad nostram causam transferre, id est, ad defensionem epistolarum,quae decretis, & legibus ecclesiasticis plenae sunt. quas diuina quadam prouidentiatam inultis saeculis immutabiles mansulte, ne ipsi quidem qui eas negant,nugare polliint: cum neq; recor dentur,nec audierint, nec ex memoria omnium sqculosv cognoscere possint, aliter eas unouam habuisse, quam nunc habeant. Quod si hoc rursui Gnturiatores ad n ut neger, nempe inultis taculis immutabiles mansisse,no vno v aum,aut alterum, sed plures testes habe mus,tot saltem s culis nosuisse mutatas, quot ab Isidori Hisipalensis aetate usqtianos fluxerunt. Henim easdem epistolas ad usum ecclesiae calliolics anicannos nongentos in unum collegit,& tales eas posteris reliquit, quales nunc habemus, quaδrum doctrina,& decretis semper ecclesia catholica via dii,& nunc utitur.
Sed cum Magd. has pontificum Apostolicorum epistolas propter doctri
nam,& Apostolidas traditiones decretorum, quae in eis feruntur, quibus tota Lutheranorum disciplina coarguitur. frangitur,negent,& cas tam to studio oppugnent,& delere cupiant,&nos eald auri us tanquam te, stes sanctissimos traditionum studioseidesendamus, rogabo cos, si istis ipsis decretis propter rationem,& auctoritatem,qua coni stunt, adhuc utitur ecclesia, eorumq: cosuetudo cx Apostolica trad itione Psecta in ecclesiastica disciplina semper viget,an decreta,ista minus valebul,li has epistolas ut ipsi cupiunt,& laborant, dicam no haberemus frustra igitur Magde burgenses in eo laborat,& sudant,in quo nihil ab eis hactenus Psectu est, neq; proficitur, neq; profici potest. Consuetudinem .ia. omniti ecclesiarutollere no possunt: immo neq; negare, nisi ex eoru numero esse pergant, quos Apostolus colent iosos vocavit, id est, qui obedire nolunt ecclesijs, Carumq; consuetudines ex Apostolica traditione prosectas, & fideliter omni tempore conseruatas tenere: quos in alio loco idem Apostolus subuersos , S proprio iudicio condemnatos csic dicit. Coniectura itaq; , ut Paulo ante dicebam, facile est, perspicer scripsisse quidem epistolas at i- quas pontifices illos Apostolicos, quorum epistolas Magdeburgenses nunc negant: scripsisse vero has, quas habemus, quia non ita facile est a gumentis , & indici js, ac coniecturis cognoscere, & iudicare, superest, ut proximo capite eodemq; extremo aliquanto fisius de hoc agamus.