장음표시 사용
581쪽
De decretis epistolarum quinq; clementis quomodo non auctoritate ipsarum epinoiri
rum sed consuetudinis omnium Dei Ecclesiarum a sanctis Apostolis institutae'tr ditae consistant, o de argumentis antiquitatis qua exes ipsis decretis earum collagu tur, quomodo probetur, scriptas esse Grace, deali's quibuIdam obseruatiovibus. item de πιIIolis I. enucleti decretis earum, O quae ia inis vestigia illius at ris, quascriptaesunt, impressa cernantur,cr qua argumenta,s raptas ebe latine. p. 24.
ERgo quia Paulo ante a Magd. requireba,ut relictis testibus ignotis,aliquid ipsi coniectura iudicaret, opers preciu est,ut doceamus eos EX- periri in epistolis ipsis, quemadmodu coniectura de ijs ipsis epistolis iudiciu facere possint:& de quibus testes qu rut,de ijs ipsi alijs testes esse. sunt.1 . in ipsis epistolis impressa vestigia no rara, qbus et atem illa Apostolica mediocriter sagacibus odorari liceat.&ne longii fiat,si omnes pontificii Apostolicorii epistolas Psequamur, faciamus hoc in decretis quinq; epistolaru Clementis,& trium Anacleti,ut hoc exemplo qui voluerit,reliqua psequatur. Ac ut inde incipiamus, Si qui, inquit,ex fratribus negotia habent inter se, ne apud cognitores setculi indicctur, Gentiles dicit,quos verbo illo Rculi distinxit a tratribus, qui ad suturum saeculum.& ad patre futuri siculi,& ad filios resurrectionis pertinet si tamen in fide & dilectione usq; ad finem perseuerauerint . idem prohibent Apostoli in lib. a. eiusdem Clementis ae Const. Apost. c. 5. ne, inquit,cognoscant gentes controuersias vestras: nec ad dicendum testimonia contra vos admittatur. an
hic non coniectura persipicitur, scriptum esse hoc a Clemente, non solum quia in eandem sententiain libro r. suo de Constit. scripsit, sed quia tunc publica iudicia & tribunalia non Christianoru, sed Gentilium erant,quorum dominatu omnia tenebantur, idem .n. prohibuit, & eadem ratione Paulus Apost. Corinthijs, eos, tui secus faciebant,reprehendens, Sic non est inter vos,inquit, sapiens,quisquam, qui possit iudicare inter fratrem,&& fratrem, sed irater cum fratre contendit,& hoc apud infideles illud vero etiam quam recte cum illa state conuenit, quod huic decreto de cognitione caularum adiunctu est, scd apud presbyteros ecclesiae, inquit,quicquid illud usi,dirimatur;adducatur que res ad concordiam, hoc enim significat m/uai γσθω, quo verbo usus est Clem.& in epistola.&in r. libro de Const. Apost. & omni modo obediant statutis eorum. presbrteri . n. adhibebatur,ut curia, aut iudicio,&cocordi et acquiescere nolluisse cogerent ad parendum, e ij ciendo ex ecclesia. si quo enim alio supplicio capitali assiciendi nocentes potestatem sibi Christiani sumpsissent,in eos tan- qua in sicarios,Gentiles,qui dominabantur, profecto animaduertissent.
Quis est ergo tam parum lagax, qui non odoretur hic, scriptam esse hanc epistolam illo Apostolico tempore, idest, a Clemente, cu sic necesse erat de litibus in ecclesia iudicandis decerni Reddamus aliud decretii,ut Episcopus, inquit,no sit fidei iussor, nec adi iocatus litibus,nec ulla occupatione sicularis negoti j implicatus ne a ministerio verbi Dei abstrahatur.hoc ipsum,& eisdem verbis prohibet idem Clem. libro a. de Const. Apost. vi libro a. huius operis docui, cum huius epistolae & librorum de Constitui. Apost.characterem conferrem,quod potest argumento esse, scripsisse quoq; hoc. suisse autem illius temporis hoc decretum ex epistola etiam Pau-Dectetu den6 adeundi, GEtilivin iudicibus Decretu defi-deuussione, Nadvocatione litium non sesci
582쪽
dere pro alii prohibeatur ecclesiastim. Deeretum de Hiaritate, & hedietia omnisi erga episcopli.
li intelligi potest,cum scribens ad Tim. nemo,inquit, militans Deo implicat te negoti js s cularibus, de ministris enim verbi Dei idoneis ad docendum loquebatur: item ex actis Apost. cum aiebant, non est aequum, nos derelinquere verbum Dei,& ministrare mensis. Rursus Canon. Apost.2o. iube ut Clericus ne sposiones faciat. & Canon. 8 I. ut episcopus,aut presbyter ne administrent Caecularia. Quare etsi h c epistola oblitterata iam ei Iet,& ignoraretur,nihilo minus tamen hoc decretum vigeret,cuius consuetudo aliunde quam ex Apostolorum traditione manare non potuit.
Qine igitur causa esse potuit fingendi hoc decretum epistolet, aut quq temeritas est,rcm gestam confiteri, & fidem instrumeti negare quod tametsi no intercessisset, ut Callistratus iurisconsultus aiebat, nihilo minus res gesta veritate factu suum pr beat. illud vero, non spondere pro alijs,quod Magde. reprehendebant, ea tenus in hac epistola a beato Pctro prohibetur, ut non sit sponsio negotiosa, & molesta, ut fere solet: ut iam quae talis no sit, si charitas postulet, saluo ministerio ecclesiastico,fieri possit. Est pretterea in hac epistola aliud decretum,ut sacerdotes, & reliqui ministri ecclesiae, omnes quae picbes episcopos suos d iligere debeant, eorumq; praeceptis obedire,etia si ipsi aliter,quod absit, agant, memores,inquit, illius dominici precepti, dicunt,facite:quq autem faciunt, facere nolite. ipsi autem episcopi si exorbitauerint, ab istis non sunt reprehendendi, vel arguendi, sed supportandi, nisi in fide errauerint. Videamus an hoc decretu suspectum Lutheranis,& aduentilium recte videri possit, ut est illis odiosum,& inimicum: an contra Germanum sit, & Apostolicq institutionis; & ex eo potius de vero auctore epistolet capienda coniectura. Qui .n. a fide,& obedientia ecclesiae non reces ierunt,non pollunt obliuisci,ut Lutherani obliti sunt, quod Dominus de illis dixit, quos vocavit Scribas, &
Pharisaeos,& Petrus in Actis Apost. principes populi,& seniores, Qvq di
cunt, facite : quae autem faciunt, nolite facere. quod quidem propter nostros quoq; ecclesiarum principes episcopos,& sacerdotes dixit, neq; possunt contemnere,ut haeretici faciunt,quod Paulus ad Tim. scripsit, Seniorem ne increpatieris, sed obsecra ut patrem. Si enim tantum honoris deferendum est senili aetati, quatum deferendum est sacrae dignitati episcoporum, qui sunt principes seniorum, id est, presbyterorum siqua vero de fide episcopi suspicio est, inquiritur in eum in ecclesjs catholicorumec ulli parcitur, nisi amplectatur,ut Aeost. Tito praecepit, cit, qui est,secundu doctrinam,fidelem sermonem & formam habeat Lanorum verborum in fide& dilectione Christi, licui idem Apostolus Timotheum monuit. Apostolitica itaq; est haec traditio, cuius canon Apostolorum 3I. testis est,qui prohibet,ne ullus presbyter,csitempto episcopo suo,seorsum congreget, aut altare alterum ponat,si non est episcopus impius,id est,si non errat in fide. Hoc est ergo quod Magd. & caeteri Lutherani pati no possunt, ut in ecclesjs nostris tantus honor,& reueretia episcopis adhibeatur,& tam diligenter,ac scuere,sicut sancti Apostoli tradid crunt, in haereticos inquiratur:&haeresi excepta,siquis episcopum suum propter alias causas mouere, & cij
cere studeat, ut tyrannicus puniatur. hanc consuetudinem ex doctrina
Chrilli & Apostolorum institutione profectam ecclesiae Dei habent,quae nihilo quidem minus ex Apostolorum traditione ortu in duxisset quam si nunquam his litteris Clementis cosignata esset. nunc vero cum consigia ta sit,
583쪽
LIBER Q VINTVS ta sit epistola traditionem attestatur,& traditio epistolam . Lutherani v ro cotempta traditione,& Apostolica disciplina, S: negata epistola teste, iscopos nostros propter mores, quos obi jci ut,
quotidie de suggesto in episquasi ipsi sancti est lat,nocte,& die fur,unt, & bacchantur gnari se no episcopos, sed Christum contemnere.Sequitur aliud decretum, Omnes Iesum diuinarum libenter violatores ,& sacrarum institutionum voluntarie perturbatores ecclesiastica regula, & sancta Communione iudicabat indignos.Hanc quoq; consuetudinem cunctae per Orientem,& Occidentem ccclesis Dei habet,ut qui committunt, ne omnia honeste,& secunduordine in Melesia fiant, sicut Apostolus praecepit, ac canones,quos da quibus ecclesis compositio c6tinetur, sciciates,& voletes violant,& in eo perseuerant,excornuni centur,&indigni ecclesiastica regula laabeanturAcestsiant irregularcs quod quidem verbum ciare attcstatur apostolici temporis esse hoc decretum, ct epistola; qua illud consignatum in non enim aliunde ortum duxit verbum hoc irregulare ut eo semper usa est ecclesia, ct nune utitur: nec aliud significat,qua quod beatus Petrus,ut hcc epistola, Gemetis testatuetiudicauit, fieri quempia aliquado indignit regula ecclesiastica, id est,indignu,ut fiat ex clem:aut si factus iit ex clero, titilignum,Vt in eo ministreti hoc enim significat regula ecclesiastica,nempe ordine ecclesiasticum . non loquor nunc speciatim de causis irregularitatis, sed de ipso genere poetae,& de verbo,ex cuius consuetudine&ccclesiastico usu. prisca interpretatio latina huius epistolae Clementis redolet 1Si igitur hoc decretum fictum esse tempore Apostolorum testimonio est coniuetudo ecclesiaru in omni memoria steritorum vetustior, lus istos hodie cxcommunicat, & irregulares cssu iudicat, an non consequens est, ut certa coniectura iudicandum lit hanc etiam epistolam Clem. in qua decretum ipsum fertur, illius tempori S esses si constat ex consuetudine ipsa omnium ecclesiaruin legem decreti lata in esse, dubitabimus aeditam fuisse hac epistolam decretalem, quae decretum ipsum cum alijs sanctillimis continet ξaut quomodo melius quam per epistola decretalem decretorum apostolicorum traditiones aedi, & ad c citas tam multas, & tam longinquas deserri poterant e Sed proseramus aliud decretum epistolae huius. Nulluminiam, inquit, preesbytcrumnalicuius episcopi paroecia aliquid agerealabere absq; eius permissu docebat. Petrum dicit, sed & cunctos presby teros proprii septicopis in omnibus absque mora obedientes instituente Domino esse debere dicebat. Hic quoq; dicedum est, quod Paulus dixit, vi nos in similibus dicere docuit, si quando presbyter aliquid in paroecia episcopi sine permissu eius faciat nos talem insuetudinem non habemus, nec e celesiae Dei,quae potius lubent consuetud inem,ut nihil in eis sine aucioritate eius fiat. idem dicendum est ac multo etiam magis de diaconis, qui sunt infra presbyteros, ut episcoporum, d presbyterorum ministri. Huius cosuetudinis,quq ex Apostolica traditione nata est,testis est etiam Panon Apost. qui sic habet,Presbyteri,& diaconi sine voluntate epuscopi nihil agant, ipse enim cst, cui popuIus Dolnini commissiis est, & a
quo ratio animarum reposcenda est. haec scilicet ratio est, quae hanc con suetudinem ex traditione,ut dixi,natam confirmat. quam idem Clemens
exemplo etianes a sacerdotibus Gentilium sumpto lib. a. de Const. Apost. c. 28. probat. Si enim inquit 1 cultores Daemonum in suis illis ludibris
Decretum de irregularibus. De pristaeonis
suetudine vexbi irregularis. Deeretum ne
quid ecelesiasticum iniussu episcopi a presbyteris,aut diae
584쪽
falsi cultus nihil sine execrabili sacerdote offerunt, aut agunt, quin potius illos putant os statuae esse, illius que iussiam expectant,& quaecunque
iusserit fac iunt, & sine nutu ac voluntate eius faciut nihil tantumq; ei h noris habent, ut statuas anima carentes honorent, ac daemones colant.
Si illi,inquam,qui vanam, & confictam opinionem habent,& nulla spe firma subnixi,e que s anctitatem,ac religione habent, imitari student,quanto iustius est,nos, quorum fides splendidissima est,& spes vera, qui promissum pr claru,& sempiternu,& quod lallere no potest,expectamus, P eos, qui nobis pr sunt, honore Deo deferre ita ut episcopos os Dni esse arbitremur. Hactenus Clem.Hoc exeplo couicti sunt Magd peiores esse qua Getiles, quippe qui minus existimet honorados esse episcopos, qua Gentiles honorent sacerdotes suos .hoc enim decretu ad honorem episcopo Tu pertines, inter c tera,quq in has epistolas obiecerui, accus utiquibus iam loco suo responsum est. nunc illud tantum est quaerendum, si hoc de cretum fictum esse existimant,& non esse a Petro,& reliquis Apostolis traditum,nec a Clemente in epistola scriptum immo nec in libris de Const. Apost.omnia .n. negant, quid ei propositi fuit, qui finxit quid hoc coni mento assequi voluit an voluit, auctoritate Clementis Apostolici pontificis mentita, qui sermonem beati Petri in ordinatione sua habitum in hac epistola scribit, consuetudinem ecclesiarum confirmare ξ at hoc non opus erat iacere tunc, cum ipsa per se consuetudo sine ullius epistoli Q mentis testimonio satis valebat. Quin potius a principio faciendum suis hoc,idest,scribeda tunc epistola,cum erant recentes Apostolicet traditio nes,& ecclesiasticet regulae, tum ut ad omnes ecclesias per epistolam deserrenturi tum ne obliuio irreperet,& ut consuetudo ipsa recens ecclesis confirmaretur, quae fuit causa, ut canones a sanctis Apostolis sine scripto tr ditos, litteris quoq; idem Clemens mandaret.Quod de Apostolicis huius epistolς decretis hactenus ad probandum eam diximus,dicendum est de consessione secreta,&de exequi js mortuorum,ei'; per preces & eleemosynas secundum doctrinam beati Petri in hac epistola scriptam adiuum dis,utrumq; enim consuetudo omnium ecclesiarum,quq a sanctis Apostolis instituta & tradita est,defendit . quae quidem consuetudo iam tempostre Caroli Magni, cum has epistolas compositas, & confictas esse isti somniant, vetustissima erat: dctam alte radices egerat, ut minime opus esset
tunc huismodi epistolam, & beati Petri in ea doctrinam comminisci, Sed de confessione secreta,& exequijs mortuorum affatim libro quarto Maxdeburgensibus secundum scripturas responsum est. Rursus hanc epistola, quae tota doctrinam beati Petri continet,illud quoq; argumento est,ta mentis esse,quod eadems ccpta dat hic episcopis presbyteris,& diaconis, quae idem Clemens scripsit libro a. de Const. Apost.& quod ecclesia hic in persona beati Petri cum naui comparat, ut secit in eodem libro Min persona Apostolorum,in quo aliquid est ex Platone,cuius sui per st diosus, mutuatus,vi Paulus ex poetis solet,quod ipsum testimonio quom est,esse hane Clementis epistolam. Plato enim libro i a. de legibus ciuitatem cum naui comparat,& eos qui navim incolumem seruant, cu mente, ac cu sensibus menti coniunctis. hoc vocat ille in eo loco παραδm no
exemplum dicimus: scriptura sancta vocare solet parabolam, qua frequiter uti solet: & qua Clemens hic ad imitationem scripturae Ludet usus est.
585쪽
quam valde ingeniose,& erudite,ac diuine explicauit. hoc exemplum nauis Anactetus quoq; , citato Clemente auctore, in epist. sua prima eisdem verbis repetiuit. in quo exemplo illud obiter ad utilitarem legentium obseruare libet,cu διθαλασσονemmis, quae inter pres vertit bi thalassa loca ,cudubiis mente, & de promissionum veritate nutantibus Clemens comparat, Iacobi epistolam imitatus est,ciusq; locum intcrpretatus, cu eum, qui haesitat,quem id est,duplicem animo vocat,similem esse ait fluctui maris, qui a vento agitatur, fluctui scitiscet maris,no cuicunq; , sed fluctui maris dithalassi,ut si dicas,duplicis maris: in huiusmodi enim locis dithalassis fluctus in contrarias partes agitantur. Praeterea quae de diaconis, &eorum officio hic in persona Petri Clemens prςcipit,eadem sere sunt cum ijς quae idem Clemens eodem libro a. de Const. Apost. praecipit, ex quo etiam coniectura iudicare licet,cundem esse huius epistolae, & illorum librorum auctorem. nec enim discrepantia est, ut hoc quoq; obiter obseruetur, quod libro a. de Const. Apost. c. 3 a. praecipitur, ut diaconus nihil tribuat egenti clam episcopo in contumeliam eius, ne ad murmuratio in eum excitetur. in epistola veto sic ait, ut diaconi aegrotis, quae necessaria sunt, pr beant cum conscientia cius, qui praeest: deinde subiungit, quod tamen etiam si clam fecerint, non peccabunt: scilicet non peccabunt, modo id in contumeliam episcopi no faciant: nec ad murmuratio in eos hac occasione commoueatur. iam de decreto constituendi Patriarchas siue Primates, & Archiepiscopos, siue Metropolitanos dicam, quae in eo vestigia aetatis harum epistolarum appareant, cum de decretis secundae,&tertiae epistolae Anacteti disseram, ne eadem bis repetam. De primis vero Flaminibus, & Archi staminibus, qui in hac epistola sunt, tametsi supra libro tertio quid sentiendum esset, dixi, tamen quia hic est locus proprius, ubi argumenta & indicia vestigamus,utrum naec epistola ille saeculo, quo fertur a Clemente scripta sit, diccdum est iterum. quod .n. de istis iudicibus nullus vetus auctor meminerit,non solum auctoritatem epistolae huius non infirmat, nec antiquitatem citis suspectam reddit, sed contra potius,non leuis coniectura ex eo fit,non fictam,sed vera esse Clementis epistola. etenim si ficta est, quaero,unde qui finxit, sumpsit primos istos Flamines,sive Proto flamines,& unde ite Archi flamines in quona libro apud veteres, eos legit,aut in quo vetere lapide aut illimoξsi ex nulla antiquitate sumpsit, sed ipse potius finxit, qua na verisimilitudinis specie artificio fingedi imitatus cst, ut epistola, qua fingebat,Clemetis esse videreluctan non magis mendacium suum simul cum imprudentia prodidit, dum & videri,& credi voluit, veteres fuisse,& illius siculi Clemetis id genus iudices,ac potestates, quas apparere non posset, unquam suille Quis credat tam hebetem & tam imperitum fingendi fuisse istum Θ At hoc non fuit Clementi epistolae auctori cauendum qui credibile fore non arbitrabatur, ignorasse se, non sic istos iudices olim vocatos suisse: nec existi inabat difficile futurum esse intclligere,hot latum sibi propositum fuisse, usicum primos Flamines dixit,primam iudiciariam potestatem,vtAnactetus tanquam interpres Clementis dixit, significaret, quae in primis ciuitatibus Gentilium erat: cum vero Archi stamines, ut significaret minores iudices, ut idem Anactetus vocavit, qui erant in ijs ciuitatibus ethnicorum, quae erant metropoles. Qui autem non contenti hoc proposito, & mente Cl
586쪽
mentis adhuc usum verbi horum nominu quasi a veritate historiae,&Roman ε antiquitatis alienum reprehedunt, similes sunt ijs, qui olim nomen e et, idest, amoris in scripturis reprehendebant, quasi ab scripturis sanctis alienum, quos Dionysius Areop. a ratione alienos esse dicit qui non vim propositi, ted vocabula attendant: quiq; sonos tantum auribus insonantes extrinsecus excipiant, quos in mentem penetrare no sinunt,aliud .n. lignificare ait,in scripturis nomen amoris, quam vulgo significet. Sic in
epistola Clementis aliud si nificant Flamines, quam in historijs antiquis
Romanorum,quas Clem. Romanus non ignorabar. Flamines .n. significant hic non quidem proprie eos, qui erant singuli singulis dijs, ut in more maiorum suisse testatur Cicero, & ut Varro scribit quoru sacra assidue operabatur, sed translate eos, qui praeerant vel singuli singulis ciuitatibus primarijs, que erant capita prouinciarii, ut Alexandria caput prouinciaruA egypti,Lybiae,®ionis Pentapolitanae, Antiochia caput prouinciaruorientis,& hos vocat Clemens Proto flamines,sic.n. o 9 legit:vel singuli singulis ciuitatibus Metropolitanis, quq erant unaquaq; caput suae prouinciae.& hos vocat Archi stamines. immo videtur quide ide Clemens noobscure significasse no sic appellatos fuisse olim,sed sic se illos tunc appellare, cu ait,ubi erat Proto flamines eoru &prirni legis doctores:W.n .no vocabatur primi doctores legis, ita neq; Proto flamines,siue Primi flamines. tibis.... x ratione Vero translationis alij fortassis acutius cothcient,mihi quide curq i se Cleme. sic istOS iudices traliate. vocaverit haec causa videtur,quia ut Flamines perr se a prο- petuo erat rei diuinae addicti, ut ait Andreas Dominicus Floccus Florentii is his. α nus, qui hactenus Fenestella vocabatur,id quod Metellus Ponti lax satis Archillamines declarauit,cum Posthumium cosulem eundemq; Flamine Martiale ad bel '-- - Ium geredum Africam petentem,ne a sacris discederet, mulcta indicta, ut Valerius narrat,vrbe egredi no est passus,sic potestates istae iudiciariae prouinciaru, ouandiu prouincijs praesidebant, omnem curam habebant prouincijs addictam, quarum reous necesse erat semper operam dare & in munere suo iungendo assiduas esse: praesertim cum, ut Philon Alexandrinus in Flaccum praefectum Alexandriae scribit,non iudici js tantum priuatis, & publicis praeessenti, sed etiam, inquit, rationibus tributorum,& v ctigalium,quibus,inquit,maior pars anni impendebatur Deinde habebat iudices isti etiam in sacerdotes potestate, tametsi ritus, ac religiones prouinciarum mutare non possent, sed potius conseruare oporteret: quod id e rep. esset, siquide pro religione,ut ait idem Philon,non minus quam pro anima homines dimicare inleant, unde idem rursus sic de Augusto in Caium scribit, non minus solicitus erat de confirmandis singularum prouinciarum ritibus, quam de Romanis cerimoni js. ac fortassis in hoc tanto studio istorum de no mutandis neque variandis ritibus singularu prouinciarum similitudo etiam aliqua maior erat eis cu Flaminibus, quam cu alijs sacerdotibus, accedit huc,quod ut Flamines siquid viiij in sacris no rite operandis admitterent,sacerdotio,quod Flamimu vocabant, mouebantur ut
de M.Cethego, & C.Claudio,& de Sulpitio ide Valerius narrat,sic qui Puincias susceptas,inale gerebant, accusati,& couicti poenas dabant, ut de
Flacco, qui Alexandriae A Aegypto atq; Lybiet praeerat,idem Philon scribit . hactenus de ratione trastationis ducta ex similitudine quadam istoruinter se, accommodata etiam ad declarandum quam mira,& apta conu nientia
587쪽
LIBER QUINTV snientia mutata sint potestas & iudicia ethnicorii praescistoru diuitatum, &prouinciarum in potestates,& iudicia pr lutum ecclesiarum. vi. n. illi iudices unius ordinis erant,sed diuersi gradus, Omnes quide tanqua stamines, quida,sed alij,tanqua maiores Flamines,quos vocat Clemcs Protoflamines: alij infra eos tamquam minores Flamines, quos idem vocat archi- flamines: alij rursus tanqua flamines adhuc minoreS,quos tunc,ut Anacl. ait,vocabant comites,sic ecclesiarum praesides omnes sunt episcopi,diuer . . .
si tame gradus. alij. n. Primates episcopi, in fra hos Archiepiscopi,& insta P, alios rurius Episcopi. praeterea oportebat esse illora mores & iudicia, qua prouinciarum,lia praesidiam quoq; ecclesiaru, quibus cesserunt, esse oportet. illos n. Opor qtebat praebere se exemplum in prouincia omnis abstinentiae, ac continen- 'N'tit & sic iudicia siue de controuersijs distrahendis, siue de puniendis maleficijs exercere, ut grauiores causias csi optimatibus iudicarent, vi nostri episcopi faciunt cu Synodis.vnde Ignatius presbyteros vocat consessum episcopi. hoc aut de iudica dis causis grauioribus a praesecto prouinciae cuoptimatibus ex Philone etiam intelligi potest is .n. accusatui us Flaccum, qui praeerat Alexadriet,quo magis malitia eius pateret, laudat prius, quod initio suae administrationis, retie quq ostic ij sui erat, exequeretur erat .D. inquit in sua Functione assiduus; hoc est, quod Paulo ante dicebam de similitudine praesectoru cum assiduitate Flaminis in munere suo , sequitur, prudens consilijs,& in ijs exequendis industrius,& Paulo post,gerebat se pro dignitate: grauiores causas iudicabat cum optimatibus: superbos deprimebat: vetabat coetus promiscuae multitudinis, sublatis etiam sodali-tijs, quae praetextu lacrorum Vacabant mero & crapulet: contumacibus seuerus,& rigidus, inductis deinde in urbem,totam quq regionem bonis legibus. hactenus Philon. hqc descriptio boni praesecti prouinciae ita in bono pr lides ecclesiarii, idest, in summos sacerdotes,qui sunt episcopi,quadrat, ut boni pr secti prouinciarum velut quidam sacerdotes religiosi
esse viderentur,vel potius quidam Flamines,ut Gem .vocat. hoc enim nomen magis illis coueniebat,ut pote, ethnicis idcirco. n. idem Clemens noluit facere eos similes sacerdotibus, sicut fecit Flaminibus, quia indigni
erant hoc nomine: sacerdotes enim,& latine,& Gr ces V, a lacro dicuntur,a quo procul absunt,ethnici. ob hanc enim causam, ut antea dixi, sacerdotes idolorum idem Clcmens lib. a. de Const. Apost. noluit vocare λάαe, sed verbo a se facto μερεαρ,ut qui non sacrK sed potius execrabiles essent . illud etiam obseruandum est, cur Clemens illos primos iuridicos, uos primos Flamines vocavit,'-ρνυροδιδασκαλο, quoq; idest, primos octores legis appellauerit.nempe quia eorum,qui prouincias regebant, erat, bonas leges in prouincias introducere, de quo Paulo ante Flaccum,
qui praeerat, Alexandriae Philon laudabat. illud ctiam no est obseruatione indignum, quod ex verbo Graeco, quo illi ethnici pr sides prouinciarum,ut sic illos nunc vocemus,a principio a Graecis vocati sunt,quod etiapr lidibus ecclesiaru, quibus illi cesserunt, couenit, intelligi potest, quod genus gubernationis esset illud; & quanta virorumq; similitudo esset. inruare digna est admirationes. apostolorum prudentia a Spiritu Sanctoata, qui in illis ciuitatibus, & prouincijs, ubi illi fuerant secundum gradus suos, ibidem prisules ecclesitarum item secundum gradus suos esse voluerunt, ut facilius nostris moribus, & nostrorum praesidium guberna-
588쪽
166 PRO. EPIST. PO . tioni Gentiles Ubescerent,quo essent illis similiora, quibus prius assueti
ςrant . etenim per Romanos quoq; , ut idem Clemens lib. 6. de Constit. Apost. ait,voluit Deus, ut iustitiae lex splenderet. ecclesia vero leges humanas rationi,& honestati non repugnantes,ut Calixtus Pont. ait ibenter amplectitur. ergo vocabantur illi, quod oporteret eos exemplo v tae,& morum alijs praeire,& illis virtutum omnium duces esse. Simili verbo, diadem ratione praepositos ecclesiis vocat apostolus orari Hur, quibus prscipit beatus Petrus formam fieri gregis, ut idem Paul. Timotheum monuit,ut esset exemplum fidelium in verbo, in conuersatione, in charitate, in fide, in castitate. & Dionysius de Melchised in coelesti Hier. c. s. scribit vocatum fuisse sacerdotem, quod tanquam Hierarcha id est,facrorum prsses alijs pr eundo dux ad solum,& verum Deum tendedi esset. ide quoq; sanctos Apostolos καθηγεμμα a appellat, in quo verbo 'praepositio vim habet augendi, siqnificat enim ductum Apostoloru in animas penetrasse, id est,nsi tantuin duces corporum fuisse. ut illi ethnici, sed
ctiam animaru. illis.n.propositu tantum erat. et homines secum inter se pacem haberent: Apostolis vero, ut secum, de cum Deo. Ergo ut ad Flamines reuertamur,quia opus erat praefectos illos prouinciarum omnis inno-ccntiae,& temperantiae, ac continentiae duces esse, quod est sacerdotibus Peculiare,idcirco nomen no sacerdotu,quo erant indigni, sed valde ingeniose, di accommodate,ad illos nomen Flaminum transtulit. quoru quanta esset religio,continentia, &existimatio ex ijs conijci potest, quae Gellius libro io. noctium Atticarum de Flamine Diali scripsit, sed de his hactenus. ex suibus satis iam patere arbitror, quemadmodum hic locus de Protoflaminibus,& Archistam . ratione, iudicio,& eruditione resertus no solum contra epistolam no sit obijciendus sed contra potius ad facienduiudicium de antiquitate & auctoritate eius multu valeat. superest, Vt probemus scriptam esse hanc epistolam Crince, ut quatuor reliquas, quod in singulis item probabimus nam hoc quoq; qu ri solet. Quis vero e Graco interpretatus sit,Rufinus an alius dicam postea, cu de prima epistola Anacleti agam, qui locum epist. r. Clementis integrum citat eadem interprotatione e Grςco, quae est in epistola Clemetis. Scripta ergo inc Graece,prs ter quam quod bonam partem eius Graece vidi, illud manifeste declarat, quod ait,exponens fidem, Unde credendum est in Deum a quo tam prae sens vita, quam futura tribuatur. deinde subiungit, Deus autem appellatio est substantiae sempitemae,interpretatus est etymon verbi Graeci, secundum Platonem,cuius fuit,ut tape dixi,valde studiosus explicans .n. Plato in Cratylo etymologiam nominis σού, alij, inquit, alii δία
dixerunt, liuidentes unu in nomen in duo. haec autem in unum coniuncta declarare ait naturam siue substantiam summi Dei: recte que hunc vocari id est, Deu διον-- s,idest, p quc vivere, semper omnibus viventibus in est. s ergo Plato a Z ζγως deriuauit, quia in
sint coniuncta haec duo , quae naturam Dei significant, ita fit, ut eate idest, Deus nomen sit, ut ait Clemens, substantiae siue naturae semputem ,id est,semper viventis,&vitam tam ' sentem quam futuram,ut ait,
viventibus tribuentis. illud vero, siue timoris diuini, additum fuit ab alia quo, qui e Graeco Mς, quod timorem significat, voluit ducere nomeniet,que etymologia non potest cadere in nomen Graecum eo: , in quod i ...ta iii Gusia cadit
589쪽
LIBER QUIN Tvs odit etymologia illa Platonis,quam Clemens secutus est. Iam quemadmodu haec epist. de morte beati Petri ad Iacobu fratre domini pluribus annis antea mortuum scripta fuerit,abunde,ut opinor,a nobis lib. a .loco proprio satisfactum est. Iod enim a Dorotheo archiepiscopo Tyri scriptum esse existimatur, fuisse Simonem cognomento Iudae,appellatu quoque Iacobum Alphaei,eundemq; post Iacobum fratrem domini facitu episcopum Hierosolym.unde factum esse, quibusdam visum siti,ut haec epistola, quae postea ad Simonem eundemq; Iacobum Alphaei scripta esset, ad Iacobum fratrem domini prius scripta fuisse errore nominis putaretur, neutrum verum est, in exemplari enim vetusto, quod sic inscriptum reeeri, Dolothei Archiepiscopi Tyri, martyris, qui fuit tempore Licini j,& Co stamini imperatoris, liber de D.Apostolis,& o. discipulis, sic scriptu est, de Vo. discipulis, Iacobus frater domini primus episcopus Hierosolymitanus ab ipso domino factus.sequitur,Cleopas,qui & Simonidest, consobrinus domini,& secundus episcopus Hierosoly.qui dominii Zoq; vidit, postqua a mortuis resurrexit.HF Dorotheus,& qui deiceps quuntur de reliquis discipulis domini.Idem scribit Clem. Romilibro et de const. Apost.prope finem mortuo,inquit,Iacobo fratre domini episcopo Hieri secundus successit Simeon Cleopae. & ut in ore duorum vel triustet omne verbum,etsi solus Clem. Rom, instar multorum sit, idem quoq; testatur Euseb. Simeon,inquit,saluatoris cosobrinus secundus epist. Hierosoly. quare quod in Dorothei synopsi vulgata scriptu est, Simon Iudas cognominatus, qui post Iacobum Hierosolymorum episcopus factus est, arbitror eum esse Iacobum Alph i sub Traiano &c. neq; parenthesis auctoris est,sed interpretis, nec illud verum,Simonem cognominatu Iudam post Iacobum factu esse episcopuIdieros pro quo sic in meo exemplari manu scripto scriptum est, Simon ς ognometo Iudas postquam Christum praedicauit in Eleutheropoli & Gaza usq; ad Aegyptum, crucifixus,sepultus est in Ostracina urbe Aegypti sub Traiano impio imperatore. & ut auctoris esse concedamus illam parenthesim, siue interpositionem, fefellit eum opinio.Iacobus.n.qui dicitur Alphaei,& Ioses, fili j fuerunt Alphaei,ut Hier. scribens contra Helvidium testatur, & Mariae, quae dicitur Iacobi, qui erat siue soror Maris matris Domini,vt Hierony. ait: siue filia sororis Annet matris Marit virginis, ut Cyrillus tradit:atq; ita hi duo,sratres D mini erant cognatione. Simon vero cognomento Iudae,& Iudas iratro item fuerunt sed non ex Ioseph ut aliqui falso existimarunt,fuit.n.Ioseph virgo,in Hieronymus affirmat,sed ex Cleopha,siue Cleopa fratre Ioseph, vi Euseb. 'ser. tradita quare hi erant no fratres Domini cognatione,sed consobrini opinione, quatenus Ioseph pater Domini vulgo putabatur. A lius igitur erat Simon cognomento Iudas,sive Iudae: & alius Iacobus Alphti. Deinde qui fides in hac historia adhibenda Dorotheo esset, tametsi istud scriberet, quod nunquam scripsit, sui inter o. discipulos cepham quemdam ponit,quem inqui reprehendit Apostolus Paulus Antiochiae, quit fuit episcopus Concae . cum tamen, ut Hieronymus in com . epis. ad Cal. affirmat, nullum Cepham praeterquam Petrum nouerit ecclesia. Sed hactenus de epistola prima Clementis. Dicamus de secunda. Habet etiam haec epistola decreta, quae in consuetudine omnium eccle ritui sun cuius consuetudinis origo quia no potuit esse alia,quam Apo
Quid Derothans de Simone cognore eici Iuda, & de Iac ho fratre domina scripserit.
590쪽
meretum de triplaei gradum is si citum utaria sub viscupo, de de aera
Coctu naone, ae de reliqua rura e poris Docium cust
ieritim altari vie ies est. 8t ex ia i qua mimini iurii nom uteriasin post vel aes ere manda sunt .
O PRO EPIs T. PONT stolica traditio,consequens est ut ipsi decretorum eces Hastica consuetudo testis sit Apostolicae antiquitatis epistolae, qua huiusmodi decreta per ecclesias catholicorum promulgata lunt. ex quibus unu est de tribuS gradibus eor qui diuinis sacri altaris mysteriis minittiant,nempe de presbyteris diaconis, hypodraconis,& de hostiis proportione communicatium consecrandis,ac de reliquiis earum diligenter,ac decenter in lacrario custodiendis,& de differendo cibo post sacram Communionem. Partem decreti huius de reliqui js sacrae Eucharistiae seruandis latis in extrema parte libri p. defendimus. Si adhuc Luthermi contendere voluerint, non culca principe Apostolorum, ut haec epistola testatur, trad itum, ut hic triplex
ordo, ac gradus presbyterorum,dic conorum,dc hypodiaconorum mysterijs diuinis sacrae arae ministret di reliquiae corporis Dominici summa diligentia, ac reuerentia in sacrario icruentur,& ne continuo post cibum c testem ad cibum terrenum catur differre n. q; ad sextam i mane communiceturiaut ad vesperaui tertia ,aut quartam o lex, sed suasio est: no preceptu,sed admonicio. quin potitis poste illa ipse mysteria a ministris,&sa perin te delibus Lumeranis liue impositione manus episcopi, idest,sine sacrameto hierarchicae ordinationis colici,& tractari ite non remanere reuiquias corporis Diai,&licere statim millo puncto teporis ob religionem, ac reuerentia interposito,cibu ventrAlume redhoc, in quain, si contudere adhuc Lutherani volunt nos uno verbo,quod nos Apostobus docuit,c frangimus, & conuincimus,nos talem coruuetudinem non habemus, qccclesiae dei Aliud decretum cst Altaris palla, cathedrae, candelabrum ec, velum si fuerint vetustate contumpta, incendio dentur. Hanc quoq, consuetudinem habent ecclesiae des,ut quae lum ad ministeri uin sacrum in , clesia dedicat nullus ea ad priuatum sum transferre audeat, ne sacra negligendi aliis occasionem praebeatae ipse eorum cotemptor existimetur.& a domino, ut rex Babylouiae propter simule aut uin puniatur. cum Verofuerint vetustate consumpta, & corum nullus in ecue ita usus este potest, cremari iubet,& inferri cineres in Ilacu,qui nec ambulatione, neque transitu teri possit, idq, in honoremia cultum dei, cui illa fuerunt sacra. ipsa enim ratio religionis, ac reuerentiae satis suadet hoc decretum. Illa veru seueritas poenae, qua sancitustrest decretum, in diaconos,Clerico & prcs
byteros, vestigium quoddam est illius Apostolicet disciplinae, & aetatis, iti
qua sic eos, qui sacra pro nihilo ducere viderentur,punire Oportebat,ut ucut de Ananiae, & sapphirae seuero iupplicio scriptum est,fieret timor maignus in uniuersa ecclesia, di in omnes,qui audirent .restat de hoc decreto, ut aliquid de verbis eius dicamus, in quibus est odor quidam illius saeculi, quo factum est decretu,& vulgata atq; aedita epistolae huius interpretartio. pallam enim vocant hodie omnes ecclesiae latinorum, quoa verbum non cst impoliti tu tempore Caroli Magni,sed tunc,cum ipsa res,cui est impositum, facta est. neq; quae res hodie in cultu altaris palla vocatur,sic unquam ante latinam interpretationem epistolae Clementis vocata est. fuisle enim Grsce scriptam Paulo post docebo. ex verbis igitur huius decreti, ut illa nqta sunt omnibus velu, candelabru, palla,ita cathedrae isset, quae sint, fortasse non omnibus idem videatur; cathedrae. n. numero multitudi
nis sinit in exemplari manu scripto vetusto, quae quidem quia coniviactet sunt cuinios, qui ad altare adhibentur,existimo, non signicare cathedras