Nascimbaeni Nascimbaenii Ferrariensis In M. Tullii Ciceronis De inuentione libros commentarius, ..

발행: 1563년

분량: 280페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

in II. de Inuentione commem.

uerborum, & sententiarum copiam comparauerint, tractari non poterunt ornate,&grauiter, quemadmodum natura ipsbrum desiderat. Atque hoc sit nobis dictum communiter de omni genere locorum communium. Nunc exponemus, in coni cturalem constitutionem qui loci communes incidere seleant. Suspicionibus credi oportere, & non oportere. Rumoribus credi oportere, &non oportere. Testibus credi oportere, &non oportere . Quaestionibus clxdi oportere, & non Oportere. Viatam ante actam speetari oportere, & non oportere. Eiusdem esse, qui in illa re peccari t, & hoc quoque admisisse , & non esse Giusdem. Maxime spectari caussam oportere, & non oportere.

Atque hi quidem, & si qui eiusnodi ex proprio argumento communes loci nascentur, in contrarias partes diducentur. Certus autem locus est accusatoris, per quem auget facti atrocitatem, dc alter, per quem negat maloruin misereri oportere. Defenseris, per quem calumnia accusatorum cum indignatione ostenditur,& per quem cum conquestione misericordia captatur. Hi, & ceteri omnes loci communes, ex iisdem praeceptis sumuntur, quibus ceterae argumentationes: sed illae tenuius, & acutius, & subtilius tractantur: hi autem grauius, & ornatius, & cum uerbis , tum etiam sententiis excellentibus. In illis enim finis est, ut id, quod dicitur, uerum esse uideatur. In his tametsi hoc quoque uideri oportet, tamen finis est amplitudo. Nunc ad aliam constia

tutionem transeamus.s H I C neque Iacile en J-Occupat, quod objci possit;

cur uti insuperioribus, non ita etiam in se locis accusatoris, destnserisspartes distinguat, uidelisu quomodo accusator, de ser ante rem, quo modo in re, quo modo poIi rem dicere debeat: obiectionemi duplici

ratione Hluit, altera ex di cultate, altera ex non necessario deducta utranque optimis rationibus confirmat. non necessarium est, quia explorato diuenter themate poterit quisique ex se, qua procepta sunt, militudines trahere, Urpb ima ex Miis non diciti cognoscerer non facile uerὸ, quia omnibus praeceptis exempla uellesubqcere, infinitum est. ergo i alius est oratori cuncta ex proposito themategesti negoctyos am,staduersar3 narrationem diligenter considerare: in quo quid omnino consideramdumsit,infra breuiseris summasim declarat. su are,quo consit O J D-gillatim circunIiantias recensu, quassatis ea cognoscere se, qui coniecturasdem sacere uolunt. FCum animus hac intentioneJ P, inquit, quam siligenti e consideraris, cetera, qua ad causam coniecturalem probaudam

192쪽

dum necesseria sunt argumenta ,stonia se se osserent, eum expers or

licto separatim, tum ex utrissue communiter. s Accedunt autem ad comiecturam saepe quaestiones, testimonia, rumoro. M tenus de artificiosis argumentis, qua Graecis εν rava uocantur, quomodo inueniri ex arte psent adeoni turam confirmandam disputatum est. Iam uero remota orator aggreditur, id est artis expertia, qua Graecis ἄτιχω dicuntur, ut quaestionci , testimonia, rumores. totidem otiam recenset quidem Arist . reles in primo lib. de arte rhet.βήpaulo di ses. θs uocibus μαερτυρες, νοι συγγρα*H.hoc est . testimonia, qu siones.i. tormenta, tabula. rumorum

non memimi. Fab. Quintilianus in quinto libro,MCicero ipsi in partis. orat. locos ατεχνους plurci tribus recenser. Ur pro D plureου sunt tribush, in quibus maxima pars contentionumstrensium consiuere uidetur .sed coni6tura γ praesertim tribus locorum generibus probantur, quorum hic Cicero meminit, testimon , quaestionibus, rumoribus. s Dre nobis or j uidentnr errare J Aristot/les in primo de arte rhet. huiusemodi locorum genera artificio contineri negat: propterea quia ab

ται Imν.i persuasionum autem alia quidem artis expertes, abae uero artificiosa ex uni. artis expertes illas appella, qua a nobis non excogitantur. sed cum extra dicendi rationem sint, assumuntur. ut testimonia,quaestiones, rabula. rtificiosis uero, qua ratione excogitari, atque ex ina causa trahi possunt. itaque ex se a*s quidem utimur, alias uero inuenimus. haeisse. dam autem non inuentione ,sedtraclauisne artificiosa esse opinantur. Nam licet tectimonia, cruciatus, tabulae, rumores, idigenus alia ex aerte non inueniantur, sicuti qua ex persona,ct negotio inueniri argumetassent; tamen absque arte tra lari non possunt: ideol non omnino artis expertia esse iudicarunt. atque idipsum Cicero in partitionibus sensis uiritur. hic uero palais profitetur, inuentione quoque ea artificiosa es, cum ait, ex θs tribus locissuspiciones perinde duci posse atque ex causa, exu ra, ct 'cto. qua proculdubio ex arte petuntur. huic sententia pubscribis Quintilianus in quinto: qui eos damnandos putat, qui totum hoc loco'rumgenus a praeceptis remoucrunt: cum tamen antea diserit 'sa car

193쪽

in II. de Inuentione comment. 8 Fεnim J ratis ea. s est e J com mam rationis. somni autem

in eas spars argumentorum J locos proprios a communibiu aestinguit propri cita eos . or ad Herenn. uocat sunt, qui ita deducuntur a caussa, ut ne in alio quidem ei demgeneris caussas commode transrri possint.' exempluratia, conis Turatam controuersiarum cum plura sintgenera ,singulae t men proprios locos habent, qua abo non absque incommorri transsirripossunt. quadam uer uni araeumenta8eruagatiora, quae ad alias eiusdem generis, aut etiam ad pler que causas commod tu utari possint. hac comunia uocotur.et loci, undepetuntur loci comunci dicuntur. s Hac ergo argumenta J loci communes eo in oratione muneresngum

tur, quo episodia in poemate: de quibus e sistoteles in poetica. ς Nam locus communis 3 locum communem in duin partes distribuit: in eum, qui

rem certam a Ucat: quo in peroratione accusator Tritur: m eum. qui rei anubiae exaggerationem continet.: dissipitque argumentationem

a contrario. usester dixerit sufficionibus credendum, aeter susticioniabus credendum esse negabit. Haec uox NAM, non rasionalis Hi,sediscae praua. significati praeterea. s, spars locorum communiumJ onendis eam locorum communium partem, qua in peroratione utimur, t ran domseri, quam accusatori conuenire sTars per aliquam probabilem oraque ex parte rationem J altera locorum communium pars est, qua non in peroratione ,se 'arse utimur in confirmationeponproprios i in causis locos. iis Cicerosvius usus est cum alibi, tum praecipue in causa Sex. ρθ-. ubi per locum communem dehonestate uitae russica, de infimiaeoram, qui malafri ueliscierauem gerunt, uel mandatum exequuntur: ubi denique de licio accusatorumgrauiter, ct copiose inserit. neque ustiuimrum communium locorum cui ante ae tum est prius caussa interponendiu es, quam propriys sicis, ct ex caussae, si fieri poterit, uisceribus eductis negotium Aerat comprobatum./Distinguitur autem oratio J duo his riticis communibus praecepta truduntur: alterum, ut raro inducantur, alterum, ut non nisi comprobata propriys locis causa interponantur. Et auditoris animus aut renouaturd locorum communium militatem OIDnael: per quos animus auditoris excitatur.quod tamen non ut ipsius pliariter, sedelegantia, Dauitatei verborum,qurbus communis locus ornarid bre era innit: nam subdit. Omnia enim ornamentaJ quidquid ex arte dicendi leporis, elegantias, quidquidiucunditati si uitatiss quia bus auditoris animis delectari soler Phauriripotest,illud totum in commmnci locos consirridebu. Cicero in oratione pro Milone, cum reuocara b pothesi ad thesim locum communem tractaret, illum omni uerborumseauitate, atque elegantia, uaridis Pro ac oratorum pigmentis, colorib/us r lustravit.

194쪽

histrauis. EJ enim, inquit, hae iussiere nonpipta sed nata lex, quium non

didicimus, accepimus, Mimiu, uerum ex natura ipsa ampuimus, hau

simus , expressiimm: ad quam non rim. si acti; non instituti ,sed imbuti j ismus: ut si ulla noItra in ahquas insidias in vim, in tela, aut latronu,

aia mimicorum incidissere, omno Mnena ratio esses expedienda salutis. Suauitatu, orgrauitatis ahera in uerbis, altera insententi ineIA.s hi inuentione uerborum, O siententiarum J in 's duob- Omnu uis re roris, ut ait Cicero in partit. posita e 1. uerbasunt, quibiu animι sente tia explicantur: sententia uero est id dicitur, quod animus sentit: quamat, notionem, quidam etiam conceptum,cyraci διάνοιαν appellant: cst qua uerbis exprimit τα ἔνοντα, ut inquit Aristoteles, is τἀδε3οντα; id et i, qua rebus insint, or quae ad rem aliquam uerbis explicandam faciunt . rehocsense accipienda esse uidetur hoc in loca sententia. de qua seristoteles in rhet Ur in poetica copiose disputauit. in iis igitur duobus plurimum dis vitatis esse drbor . qua quidem dignitas perinde est in oratione, ut in hom

ne esse dicitur . sed ut non in omni homine, ita nec in omni oratione reperatur. Nam mi hominem dignitate praedium appellamus, cuius corporis moderatam proceritatem apta quaedam. consentanea membrorum propor is ornet; ita quoque orationem dignitate praeditam vocamus, qua apta uerborum ,sententιarumi compositione firmata, ct quasi coagmentata D. s QPare non ut casarum, sic oratorum J locorum communium dignitatem extollit a discultate tractanssi. omnium quidem causarum, in quit , siunt is ci communα , sed non omnes oratores, uerum eos duntaxat,

qui elegantissimisimi, ct in causis agendis diutissime uersati fuerunt, ad eos tractandos idonei esse censemur'Atque hoc sit nobis iustum communiter J per Μυίασιν a communi, adflngularem locorum communium enumerationem, quae come turalibus causis conueniunt, transitionem fiscit. si e exponemus in contei turalem J quia paulo ante admonue at locos commune 'ceria, ct dubia rei ampucationes continere, hic primum dubios, ut ita aecam, tantes tura locos, qvos nonnulli thuicos appellant, instrius certos cum accusatoris, tum dest oras locos explicabit. s Sufficionibus credi oportere,er non oporter Jμ hcionibuι credendum sniucat cicero in oratione pro A l. cum 'P. Clodium describit armatum,

er expeditum in equo pria e elim diei sima pro tum flos, quam Misti discesseris. s Mumoribus creabJ umoressaepefisi, quandoque ueri

Cicero ιnnuit rumoribus nis esse credendum in Miloniana, quandra qua de Milone a multis I farsa, ct iantita in urbe fuerant, non uera fuerunt. ita enim ait. An uero obliti estis, iud ces ,recenti isto nuntio necis Clesana

195쪽

in II de Inuentione comment. 86

eeiam imperitoram, qui negabam eum Romam esse rediturum, O potipore. Multι etiam Catibnam, atque illaportenta loquebantur: erumpet. occupabit aliquem locum, bellum patria Iacier. at contra Catilinam di-eens rumoribus credendum esse, indicium est . itassis, ut in huiusm

viti rebus oratores quodsuu causis commodo est, sequi posse uideantur. F TeItibus credi oportereJ de testibus quoque non eadem est omnium opia. mo. quidam enim ex ιmant plus adBibendum sit rationibus, quam te sibus: quoniam argumenta siunt rerum propria; idea natura monstrantea , quorumsunt, is ostenduntur argumenta, O inde nomen habent ademostratione. Testimonia uerosunt uoluntatum: ideol pro sua quisque libid ne confingere poten. Cicero pro Valerio Flacco insectatur uniuersum

genus testium ζracorum, tanquam dissuens uanitate, ac leuitate. Testimoniorum, inquit, religionem, cst fidem nunquam ina natio coluit. cst qua sequuntur. est in oratione pro Caecina Fidiculanum testem arguit , quoniam aliter dixerat, quam ceteri testes: quia inconstanter, quinultis armatos si is cum dixisset, postea seruos suos armatusfuse duit os Quaestionibus credιJ neque ex quassionibus semper ueritas elici potes.

nam multi in tormentis, ut ait Cic. in pari. saepe ementiti sunt,ut dolorem figerent . at uitam siuam neglexerunt, ut alienam seruarent. G whilipphus Fula, Flacci seruus, qui octies tortus pro dominosiso nihil dixit . nonnulli ementiti sunt in eos, quos oderant . ut Casca seruus in Milonem: de qua resic Cicero in Oratione. in reum deseruis accusatoris cum quaeritur, uerum ne inueniripotest ' age uero qua erat, aut qualis quaestio ' heus ubi .scio, ubi Casca ' Clodius insidiassicit Miloni 'frit: certa crux. nutilas secit: fferata libertas. haec igitur pars pro utititate caussa trairi tutoque poterat. Certus autem lacus es, accusatori, per quem auget 'Iliatrocitatem; est alter per quem negat malorum misereri oportere. J iam uero certos aggrediur locos; hoc est qui certa rei amplificationem contianent. Primum accusatoris locum proponit. quem duplicem esse ostendit; alterum , per qucm ficti atrocitas exaggeratur: alterum, per quem negat prauis hominibus ignoscendum esse . hunc biportitum locum lasias in oratione contra Herato lenem paucis complexus msse uidetur , cum ita ait.

mam igitur ob rem huiusmodSi e periculum ad clem, nisi id in me utidaelictum patrocle, quod unum omnium mammum. adulterium desia gnat. ct mox. Ego itaque uiri Athenienses haud pro me priuato hanc dasceoli sis. homine multam ,sed pro omni potius ciuitatesumptam exinimo. Nam quι alere talia consueuerant, eum uiderint qualia pramia huiusmodbsacinoribus constitutasunt, minus in alios peccabunt. sed huius postr

196쪽

ma partis squis plura exempla repιirat, adeat orationem calonuram tra coniuratos apud Salustium. Demosthenti in oratione aduerilis Midiam 'cinorosis hominibus non esse ignoscendum docer .propterea quia magnam adpeccandvin fenestram aperit impunitatis θω. s De ensoris per

quem calumnia accusatorum cum indignatione ostenditur . lut in Oratione pro Sex. scio T. 'RIsia1. ct Capitonis, nec non Chrysogoni earumniam,hoc est,malitiosam, mendacemi infamationem aduersu Rusciuis filium cicero maxima cum indignatione extollit. sis, ct ceterι ομα Dei exi sim praceptissiumuntur dex attributis personis, ct negotio . Sed illa tenuulms,ct acutius J quid inter proprium, communium bis rutractationem intersit, planum picit. propri', inquit, si btilius, cst acutius,

utpote in quibus omnis uincenae fes positasit: communci autem ornatius traulantur. praeterea propri1 eo refficiunt, ut uera continere, atque asse re uideantur : communes autem magis ampliscationibus innituntur. igitur illis fidem, lys uero ornatum tribuit. 1llorum mis est uerisas, horum

est nominis controuersia, quia uis uocabuli definienda uerbis est , constitutio definitiva dicitur . Eius generis exemplo nobis posita sit haec caussa. C. Flaminius is, qui C O s. remis pub. male gessit bello punico secundo, cum trib. pleb. esset, inuito senatu, do omnino contra uoluntatem omnium optimatu, per seditionem ad populum legem agrariam serebat. Hunc patersitus concilium plebis habentem de templo deduxit raccersitur maiestatis. Intentio est, Matellatem minuisti, quod tribunum pleb. de templo deduxisti. Depulsio est, Non minui maiestatem. Quaestio est, Maiestatem ne minuerit. Ratio, In filium enim, quam habebam potestatem, ea usus sem. Rationis infirmatio , At enim qui patria potestate, hoc est priuata suadam , tribunitiam potestatem, hoc est populi potestatem infirmat, minuit is maiestatem. Iudicatio est, Minuat ne is maiestatem , qujin tribunitiam potestatem patria potestate utatur . Ad hanc iudicationem argumentationes omnes afferri oportebit. Ac, ne quis .rte arbitretur nos non intelligere aliam quoque incidere colla stitutionem in hanc caussam, eam nos partem Blam sumimus, in qua praecepta nobis danda sunt. Omnibus autem partibus hoc in libro explicatis, quiuis om ni in caussa, si diligenter attendet, omnes uidebit constitutiones, & earum partes, &controuersas,si quae Hrte in eas incident. Nam de omnibus perstribemus. Primus ergo accusatoris locus est, eius nominis, cuius de ui quaerituri

197쪽

in II. de Inuentione comment. 81

fitur, breuis, & aperta, & ex hominum opinione definitio,hoc 'modo. Maiestatem minuere est de dignitate, aut amplitudine, aut potestate populi, aut eorum, quibus populus potestate dedit, aliquid derogare. Hoc sic breuiter expositum, pluribus, uerbis est, & rationibus confirmandum, & ita esse, ut descripseris, ostendendum. Postea ad id, quod definieris, factum eius, qui accusabitur, adiungere oportebit, & ex eo quod ostenderis fesse, uerbi caussa, Maiestatem minuere, docere aduersirium 'maiestatem minuisse,&hunc locum totum communi loco con- firmare, per quem ipsius lacti atrocitas, aut indignitas, aut omnino culpa cum indignatione augeatur. Post erit infirmanda ad uersariorum descriptio. Ea autem infirmabitur, si falsa demon- istrabitur. hoc ex opinione hominum sumetur, cum,quemadmo ldum, & quibus in rebus homines in consuetudine scribendi, aut sermocinandi eo uerbo uti soleant, considerabitur. Item infirmabitur, si turpis, aut inutilis esse ostendetur eius descriptionis approbatio,& si quae incommoda consecutura sint, eo concessis ostendetur. Id autem ex honestatis, & utilitatis partibus sumetur, de quibus in deliberationis praeceptis exponemus. et sicudefinitione nostra aduersariorum definitionem conferemus, &nostram ueram, honestam, utilem esse demonstrabimus, it

rum contra. aeremus autem res, aut maiori, aut minori,

aut pari in negotio similes, ex quibus affirmetur nostra deserip- tio. Iam si res plures erunt definiendae; ut si quaeratur, fur sit, an sacrilegus, qui uase ex priuato sacra surripuerit, erit utendum lpluribus definitionibus. Deinde simili ratione caussa tractanda.

Locus autem communis in eius malitiam, qui non modo rerum uerum etiam uerborum potestatem sibi arrogare conetur, ut &faciat, quod uelit, & id, quod secerit, quo uelit nomine appel. ilet. Deinde defensioris primus locus est, item nominis breuis ,& aperta, & ex opinione hominum descriptio, hoc modo. MM 'testatem minuere est aliquid de repub. cum potestatem non ha- ibeas, administri e . Deinde huius confirmatio est similibus,&exemplis, & rationibus. Postea siti iam: ab illa definitione separatio. Deinde locus commu nis, per quem facti utilitas, aut honestas adaugetur . Deinde sequitur aduersariorum definitionis reprehensio, quae iisdem ex locis omnibus, quos accusatori praescripsimus, conficitur: & cetera post eadem praeter communem locum inducentur. Locus autem communis erit defensoris is,

198쪽

per quem indignabitur, accusatorem sui periculi caussa', non res

solum conuertere,uerum etiam uerba commutare conari. Nain

illi quidem communes loci, qui aut calumniae accusatoruni demonstrandae, aut misericordiae captandae, aut facti indignandi, aut a misericordia deterrendi caussa sumuntur, ex periculi magni xudine, non ex causae genere dicuntur. Quare non in o nauem caussam, sed in omne causi, genus incidunt. Eorum mentionem in coniecturali constitutione fecimus. Inductione autem

eorum, cum caussa postulabit, utemur. fC vM est nominu controuersia, quia uu uocabuli definienda uerbis en , con utio definitiua dicitur J - Gasterum constituti onugenus transitum Iacit: quam, quia desinitione opus eii, Latini des nitiuam, G corum alty ἰριεικην , quidam περι της ἰδιοτνοος, nonnulli uero πε- τος του, κώ ἐτέρου , antea docuimu , appellant. hac sit, cum filium, quidem confitemur ,sed accusantis intentionem negamus. meminit huiusce constitutionis etiam se Li. in primo libro de arte rher. cap. 3 . exemplum proponitur a Cicerone C. Flamini' trab. plebis : qui cum legem agrariam 're uellet, inuitopatu, a patre de templo eduisus fuit. inde oritur controuersia de diminuta maiestate: cuius quidem controuersia partes o nci d ligenter explicantur in textu . FC. Flaminius J C. si istius, siue mavis Quinfluu Flaminius dicebatur . sis, qui cos. rempub. male gessit bellipunico secundoJ post pugnam ad Trebiam Arimini cos. filius a

T. Sempronio cos. ct ad Trasumenum lacum Hetruria ab εAnnibale in

Mys circunuentus . curus exercitus fusiu, fugatusi est: Usi uero lancea transfixus obir. Liuius bb. a. de besso p. 2.ς Legem agrariam erebatJae agro Vassico, cst Piceno uiritim diuidendo. hanc legem aliquot annis ante belrum punicum secundum tulit, qua lex Quintia dii fuit . simhanc iuricationem argumentationas omnes afferri oportebit.J tanquam adsignum sagittae. snestrae arbitretur nos non intelligere abam quo. que incidere constitutionemis hanc caussamJ causa coniuncta appetiatur, qua ex duabus,pluribus ue constitutionibus constat:quarum una praecipua

est, quam principalem nominant: alia incidentes appellantur. Vi in caussa pro Milone quastis iuridicialis praecipua est, an iure Cloatium occiderit Milo. Unde altera orituρ coniecturalis, uter utriinsidias 'erit. in hanc igitur desinitivam constitutionem alteram quoque incidereposse memorat: tim est si nomen supprimit, tamen 'cile intesigitur iuriducialem esse, quam si quis diligenter animaduertat: tribus ex ista eri, ae tractam posse cognoscet. Nam aut absoluta esse potest, hoc modo. Dedu vi quidem tri. bunum de concione sue de templo, uerum toro meo iure, ac patria insiliu

199쪽

in II. de Inuentione comment. 88

Eum potestate mea fiscere potui. aut assum tiua est ex relatione crimino: hoc modo. Sedum eum de templo, or ιure id stci: nam praetersenati , o timatumi uoluntatem lege-rre uolebat. aut ex comparatione tram bitur, ad hunc modum. Profi, cum impedimento fuerim, ne legem se

statui perniciosam 'ret. s Eam nor partem solam sumimu J d itiua

constitutisnu tantum se hoc in loco praecepta daturum pollicetur,ob idquis de omnibi constitutionibus Daratim in hocsecundo libro a se praeceptis neου traditae uerunt. s Primus ergo accustoris siem est J uti in consedi rati constitutione =cerat, sic in hac quoque accusatoris demserisi locos.

ad probandam causam proponit . in hac tamen constitutione communia dari uidentur accusatora, ac demseri ρυ ρω . nam uterque definit, terque definitionem suam confirmat,inalterius in 'rmat: uterque partibi iuris nititur: uterque ilia, contraria, consequentia pertractat.summa autem disputationis huius .incontrouersia in d sinitione posita ejI. non enim crebris argumentis haec controuersia traditatur. sicuti conis tu.ra, ct qualitas quanquam ct i a etiam argumenta recipitὰ sed eum cando, excutientii uerbo, eiu i uim apertis me demonstrando, id quale sit exemplo demonstrat. Pracipvim ergo accusatoris Acin erit ex risinitione: quam cst consit m /ndam rationibus, est ad negotium, de quo controuersia est, deducendam monet. s Maiestatem minuereJ desisitionem laesae maiestatis accusator adsua caussae utilitatem accommodat. FPluriabus verbis eI .inrationibus con mandum J cum aliunde, tum maxia me ab exemplo Actis. exempla extabunt Vracchorum. Saturnini, a que aliorum, qui leges agrarias sumentariasi cum 're uellent, probiabiti sunt. Corpio Saturnino , al, atyr intercesserunt, quo minus sim rent. Vracchorum legre lata quidem ,sed, illis occisis, postea negleIIasierAnt. FPostea ad id J assumendum esse negotium dicit, quod in controuersias , cst ad definitionem accommorindum, hoc modo. Maiestatem minuere est aliquid de dignitate magistratuum populi Mo. derogare, pater Flamin, de tribuni pl.bis dignitate non parum derogauit, cum eum de templo eduxerit, igitur maiestatem minuit. s Ea autem infirmabitur, Absad monstrabiturJquatuor istis aduersariorum definitionem insim

mari pos9 ostendit: Missa sthrpis ,si in utilis esse probetur, aut si collata

nostra cum aduersari ydesinitione, nostram ex communi Finione utilem, honestams, aduersariorum uero 'lsam, turpi m, inutilemi esse demo prabimus. aremus autem res aut maiori, aut minori, aut parinusio simile, J probanda est nostra definitio argumentis a comparatione maiorum, minorum, paritimi dedustis. maiorum, ut si is minuit mai statem, qui tribunoplebis conuitium dicit, ergo O qui eum astrenuale

200쪽

re prohibes. a minorum comparatione, hoc modo. Si malenatem ladis, qui tribuno plebis non paruit, aut ei in uia non cessit; ergo magis qQ eum . templo deducit: id enim est uim magistratui instrre . a pari se . Ut is male atem lenaei, qui a magistratu concionem avocat dis er qui a concione ,siue de templo msistratum abdscit. Ut consulis , sei summagra uitatis senator intercesserit, quo minus aliquidi natu reserat, audior tas minuitur; sic , quι tribunum plebis de concione abducit, quo minus legem'rat, is maiestatem tribuni minuit: ergo ct populi Ro. Ex quibus Mirmetur nostra descriptis J quod antea desinitionem, nunc descriptionem appellat. ex quo intestigi potest nomen descriptionis pro desinitionepositum esse. Sic in primo libro de Orat. ex persona se ton'. philosophi, inquit. denique iesim, qui draua ui, ac sapientia, unu omnia pene pressetur.esitamen quadam descriptis. c. quo in loco descriptionem pro definitione positam ese doctiss. homines arbitrantur. Erit utendumpluribus demnitionibus' ut in causa pro A. Caecina. s Locus autem communis in eram malitiam 4 per locum communem indignationis aduerset amplificanda malitia est . qui ex arbitris,ct uoluntate sua. non ex ratione, ct aequitate rerum, uerborumi sibipotestatem usurper. in hancsententiam extat ciceronis amplificatio contra P. Clodium in Oratione pro Milone: qua re si

longa est, tamen hic eam a scribere non pigebit, ut qualis esse debeat locussite, exemplo intelligi p M. Occis, Occidi, non Spurium Metium. Opaucis interi tis Meis ,subdis. Sed eum, qui ciuem, quem Senaeus,quem

PFulus, quem omneuentci urbis, ac uita ciuium conseruatorem iudYcabant, seruorum armis exterminauit: eum, qui regna dedit, ademit, orbem terrarum quibuscum uoluit partitus est: eum, quiliaribus caed bis

infrofictis,singulari uirtute, O gloria ciuem domum vi, O armis compulit: eum,cui nihil unquam nefas fuit nec in facinore, nec in Abidisereum, qui adem mpharum incendii, ut memoria publica recensionis tabulis publicis impressa extinguereor eum denique, cui iam nuta lexerat, nullum ciuile ius, nulli pvissimum termini: qui non calumnia i lium,no iniustis uindistys, ac sacramentis alienos Iundos , sed castris, me

ritu,signis inserendis petebare. est alia,quasequuntur. s Deinde d Anseris primus Deus est J eodem fer. ordine Hstnseri utendum esse admonu, quem

accusasori antea obseruandum praecepit.primum asserendam esse breuem,

atque probabilem mattestatis definitionem ; deinde argumentis asimili, atque ab exemplo deductis confirmandam. pillea Ia tam a maiestatis δε-

finitione diuersum esse deinde locum communem ad rem amplis rariam ex utili, est honesto inducendum deinde ex Memmet locis, quos antea ac

cussoritribuerat, remendam esse aduersare definition/m. p remὀ l

SEARCH

MENU NAVIGATION