장음표시 사용
231쪽
REMOTIO criminis est J siquitur criminis remotis, qua a re mne hoc digerre uidetur , quod in relMione criminis 4n eum, quipassi ea. culpam re,cimm, iurei ob id inum a mamus, quodantea vis iniuria lacesserit, ut merito illi uicem rependisse uideamin. ut de Oreste in matre, de Milone in Clodium rhetores perscri erunt. at si non in eum, qui passu est ,sed in alium, uel in rem aliam crimen transfrtur, tunc remotis oriaminis appellatur, eam curaci μετα θεον tracant, quam Cicero duplici rationesieri ostendit, cum intentio tam , aut in stersonam,sive in causam, o in rem dimouetur, exemplai apponit ualde peri=icua. s hori quosdam legarunt Athenas J exemplum est in eam partem, in qua remou tur causa , quod ab Hermogene, er a Fortunatiano adducitur , hoc modo legatus intra trigesimum dum nauiger. legatus non accepto a quaestore uiatico, non nauigauit. rem est malegesia legationis. Fad auisti J Urbani. sic =mam quaestorci urbanos, ct prouinciales habebant . urbani in urbe pecuniam, prouinciales, qui cum pratoribus mittebantur, prouinciarum uectgaba exigebant. De uariys quastorum generibus alodius
Eudam copiosissime diffutauit in comentari , quos scri t in Pandectu.s Sumptum) uiaticum, quod mille drachmarum erat. i. misse denari rum, Hermogenesis G. s Accusantur J male gesta legationis. Hoc in genere primum J antequam loca remotionis describenta aggrediatur, documenta quadam proponit, hoc est eundemmu oraenem semandam esse docet, quem in praeceptis aliarum partium obseruandum admonuit, ut siqua alia extrinsecus constitutiones in banc caussam inciderint, ex giae cogem argumenta primo loco tradientur: Deinde pleraque ex compa ratione, se ex relationeJ non erit Ucile cog cere, qua ex comparati ne, Ur relatisne criminis loca in hanc cauom conueniant, si Hibenter natura caussa expendatur. s ccusator autem illumJ iam loca remotionis aggreditur, qua tum accusatori, tum de sera conueniunt. Nee si
ille peccasu, hunc oportuisse peccare J ab inhonesta, siue ab indecenti. De ser autem quidi fori agendum*, ostendit: Ur primum qua extra causam fiunt, deinde qua ex uisierom caussa deduci possunt, argumenta per radlanda esse ἀπα. fodiendusse aut non potuisse, aut non debisis id arereJ ab impossibili ist ἀπὸ του διώ-m .item ab honesto. loca ribberatiuigeneris huic constitutioni maxime conueniunt ,sicuti ex contextu paulo insta colligimma. CDeinde omnia' is a reοJ per legatos non fletis, quo minus legatisne gerentur .sed qualiorum causa id contigi sese. Et idsignis con mandumJ qua sunt coniectu ora. sed st signa ipsa describit, qua ex ante'ctis, ct ex dictis sumenda esse declarat . item ex utili , ct inutili, liadi id'cere Mifurit, non accra autem inutile, qua
232쪽
in I I. de Inuentione commenti io
qua ex ratiocinatione dependet. FSin autem non in hom nem terium Jnones altera remotionis pars, in quam insta pracepta dabit, sed Min-- υλ Occupat, quoώbjci posser: quid si res non in hominem ceratim ,sed in imperimentum aliquod Amoueatur' uerbi causa, si morte quastoris peeunia legatissuppeditari nequiverit 's Accusatisne alterim Jobi Ilionem Hlis,2 ad pia quaestoris accusatione nam morte praeuentus pecuniam dare nonpotuit ac depulsione culpa , quia mors culpa mentionem tollit, superiamus araeumentis utendum imonstrat, lysi in primis consulere eum debuisse σαομο, neque admiscendam esse huius de Bisioni usus ae- eustionem . praeterea ct qui ex concessonis partibus loci conueniunt, hue aduocariposse planumscit .m ccusatoris Dcti indignationem J communes ad amplificandam. causam locos partim ex alse a sumptiua comnitutionis partibus,partim ex ipsa causa si endos admonet. ex ipsa ea se communis locus accusatoris erit, indignationem mouere ex to: dest soris uero conquestionem mouere, O ab esse tu ad causam interposita negatione argumentari, eum non esse s nucio a ciendum, in quo nulla seu
plicst caussa sit. I iu autem rei μ remotioJ altera pars est remotionis
qua sit in rem . ea tuncferi dicitur, cum reus, quod fictum ea, ct crimini datur, id ad se pertinere negat. exemplum adducitur cuiusdam ariis. sientis, qui dum foedus feriretur, iussu imperatoris porcum tenuit . a rufatur: agituri in iudicio, quum ese, eum cum imperatore hostibus dedi, qui una cum imperatore turpissimum foedin percussit. depellit a se crimen adolessens, ct percussisse, aut ullam percutiendi foederis potestatem, here aliena ius porcum tenuerit, sibi fuisse negat. In eodem foedere, quod fastum est quondam cum SamnitibusJ flexiti a ROomanis cum Samnitibus i tum faedussisse L. Florus lib. a. auctor est. de quo autem foed re hic intelligendum sit, ingenue fateor me nes ire: neque illud esse arbia tror , quod ad Caudisas Arcas ob illam insignem Ro. cladem Iactum s.
de quo.Liuiuι, cst Flo. praesertim memineruntecum haud tanta eum Iolen- , nitate factum fuerit, atque alia fieri consueuerint. Martianus, atque al 'e omnes latini rhetores, ubi de remotione criminis agunt, Mancini Ro. imperatoris exemplum adducunt, qui cum Numantinis foedus turpiter eumstrinset, nec natu probaretur, deaetus ea hostibus. quamobrem uenit mihi in mentem subdubitare, ne de hoc quoque imperatore intellexeris Cicero, est pro uoce Samnitibus, legendum sit, Numantinis. historiam inscribit Horim lib. 3 6. ct Gn. de uiris i stribus hunc stre in modum. A. Hostilius noncinus prat. cum adversm Humantinos in elicitery gnasi,ui ctus aiatore Tiν. Graccho quailsore in leges hostiums dinpercus st: quo per senatum improbato, Mancinus Numantinis dedum, nec reDD ceptuo
233쪽
rapim , augurio in castra ductus, praturam postea consecutiu est. huius reiam meminit Cicero in prιmo hireo de Oratore. s Arcamsustinuit ius D imperatoris 3 id de mores reorum seri antiqviti solebat, ut ad foedera percutienda porcis siue porca furta adhiberetur: que iuuenes puberes tenebant. erfaecialis cunde foedus di Zum est 3 qui ct ipse praesis erat, cum patre patrato uerba quadam selennia praefatus, silice porcum reiebat.
negat Seruius grammaticus porcam, se Orcum adhiberi solitum, est prodia Liuius porci i quequaque mentionem acit. attamen Virg. in s. . . hunc'iendi foederis morem describens ait.,o Fosi idem interseposito certamine regeν, rmati Iouis ante aram, pate Ni tenentesa, Stabant, est Casa iungebantfaedera porca. Siabat Virgilianus uersus, hoc otiam modo. ,, ct caseo iungebant Dedera porco. quare intestigi datur, porcum, Oporcam in huiusmodI sacris adhiberi potuisse. , Et imperatore Samnitibus dessitoJ hunc locum V Iorinus dissimulat, sicuti ct alios huiusenodi multos . est autem ex more sacrorum desumptus locus. Nam si quando imperator exercitus, praeter . s. p. R. uoluntatem, ac sententiam, foedus cum hillibus strisset, ut populuie aderis religionesolueretur, imperator sese in hostium potestatem uinctus tradebatur. id ipsium L. Florus lib. 3 6. planum facit, cum ait. ad exoluendum Numantini foederis religione populum, cum huius rei a Iorfissa, deditus Pomantinis, minime e i receptus . sed Cicero in tertio de offf. plurium meminit, quia f. P. m. R. hostibus uincti traditi fuerunt , quod aut pacem, aut foedus nisa populi Ro. interposita aucilorita-υ,cu illis turpiter ecerunt. s Hoegenus hoc eaussa a superiore hoc disert quid prima concessoni, pars ab altera disserat, eleganti abstinIlione planuheis. s Sine concessionis partιbusJ non enim in remotionem criminis reus ea modo causam Ziasere lycit, quo in concessione acere ster, ubi aut casu, aut imprudentia aut necessitudisese de diti quarum quide partium, ut ait Cicero, maior,quidem uis est. Atque in genree hoc accidit noui, quod accusator quoque saepe ex remotione criminationem eo citJ -- plicem fieri remotionem ostendit, alteram ex reo, cum factum aut causesam Iazii alia transsio, alteram ab accusatore, quod nousem esse dicit, cum ipse a reo Iam alicuius potestatem remouendo accusationem confirmat , u si quis praetorem accusaret, qui cum praesto essent Coss. ad armayopulum conuocarit. maiori potestati, minor cessis. es enim longe iustrior consilibivrator, quibus praesentibus non poterat ipse popμlum ad arma conuocare. hoc igitur si id rarum est, quia reuor uentre, a
234쪽
in II. de Inuentione comment. Ios
essertor non nisi raro remotionem'rit. Concessio est, per quam nonsactum ' um improbatur a reo Jρο , mapars as*mptiua iuridiciatu ea conces , quam at 3 natum uenialimsirco συγχωρη - μο συγχωρησιν Vpeliant. eam primum desini deinde inpartes Estribuit: in purgationem, de illusicium fieri potest, O de
precationem, qua raro in iudicium, er in controuersiam coit. s Impra dentiam, e .m, necessitudinem J addiderunt nonnisi obliuionem: ut sacerdos omnibiu calendissacrum nonficit. petitur ad poenam. hic aliter
defendi nequit. nisi memoria id sibi dixerit excidius. . tribin autem par- tibin tria siubi est exempla, quacum sua sponte lucida, atque perspicua sint, expositione non egent. s Cum Lacedaemon s lex esset, ut hostias nisia ac cium quo am redemptor praebuissetJ redemptares, aut urenno, proprie, atque ex antiqua consuetudine dicebantur, qui cum ad 'ciendum, aut praebendum conduxerant, effecerant tum demum pecu nias accipient. qua uerba mendo haud carere mihi uidentur: id quod 'esie intelligi poten ex eo, quodsiquitur, cum ait. Tom antiquitus emere pro accipere ponebatur. Hcuntur criam redemptores, qui certo pretis uniuersem aliquod opus faciendum conducunt. Cicer. i . de disin. Oredemptor, qui columnam illam de cita , cst de Torquato conduxerat D-ciendam, non inertia, aut inopia tardior uis . haec ille. hic ne sese ob lia
garat certo pretio conducturum animaliasacrificio necessaria. s Si quar rata in portu nauisJ rostrata naues, quae ct arata Virgilis aecuntur. Mis arata nant littore puppes . sunt quibus romum est, ex aere, uel 'ro. s Sublicetur J publica sistis Horum trium generum ' cur haec trium generum exempla separatim, ut in albs conuitutionibu ecerat, non dederit, planumsacit: ias propter similitudinem praeceptionis argumentorum se fecisse demonstrat. Nam in his omnibus primu loca huius tractanda caussa colligit, qua
partim ex coniectura , paraim ex definitione earum rer- , quae proprie in concessonem caduu:, necessitatis, calus, imprudentia, de quibus imsta dicemus, promenda mones. quibus definitionibus adiungenda quoque esse exempla docet, ut onendatur dissimilitudo quadam messe exem-psis igis cum re, de qua controuersia est. rursum ad coniecturam redeundum esse ,probandums idpotuisse euitari: ideos culpa eius, qui accus tur, non autem imprudentia, aut casu, Minecessitate, commissum sus. Con .hομctum suspicione J id ex ratiocinationesumitur, qua pars ca fise est in cinctitutione coniecturali. s Et exempla ad eam definitionem adiungere 4 ut ostin datur exemplis, quid sit imprudentia, aut casus, ct, uel Vcessito. ct palam fiat nihilsimile esse cum eo, buod reus . erit, aut in
235쪽
eontrouersiam uenerit'Ac si qua necessitudoJ exprobroria est reo facti turpitudo, etiamsi necessitatefastum esse concedatur, hoc modo. longe sinussisse mori, quam in huiusmodi criminis labem incidisse. ut si Orator
captus ab honibus cogatur aut 'lum perstringere, aut orationem habera in patriam suam , dicerer accuserar multo meliusfuse, eum hostibus iugulum praebuisse, quam contra patriam suam, aut turpiter quidqua Nosse, aut nequiter unquam dicere ausium fuisse . Iuris, est aequitatis naturamJ nulla pars iuridicialis constitutionis e Ii, quae iuris natura, aut a-quitatis partev non requirat. hic partes iuris adhibendae t ab accusat re, ut reus praeter aequitatem, ac praeter ius ,fins fecisse uideatur. s Et
quasiis ab uia iuridiciali per seJabsilutam iuridicialem duobus modisseri ante docuimus, fasti qualitate,stratiocinatione iuris . facti qualitas est, cum nihunos perniciosium admisisse Ostendimus. iuris ratiocinaris , lege, secta, more, arte considerari selu. hic errasi absiluta constitutio ex qualitate tractibitur, 'titum se perniciosum, sim ratiocinatione , praeter legem, ct morem admissum es demonstrabitur. s Atque hoc in loco, si fiscultas erit, exemplis uti oportebit non dissicile est in his Io
Hys exempla reperire,quibus probetur, js non datam Asse ueniam, qui ex inscitia, aut necessitate, uel Opeccaturum. in praesentia mihi succurit T. AManlius Torquatus, qui silium μum, quod contra eius imperium, ex inscitia, non dolo mala pugnasser, nescius quantum interesset iniussu imperatoris pugnare, Osi mritor extiterat ,securipercussit. s Et contentione,magis istis ignoscendum*is J quam his, qui accusantur.loctu est ex c paratione maiorum. s Defensor autemJ e contrario Urim partibus defensor utetur, quibus accusator usus est. Maxime autem in defenden. da uoluntate commorabituri in hoc potissimum uersari debebit, ut ab reo peccandi uoluntatem abfuisse demoniiret: nam in huiustmodi negMys non ramΡm cuti antea ex ici Hotele ostendimus quam animus, uoluntaNi
facientis aestimanda est. tale est illud Euripidis in Hippolyto, quod Oc. in
deos. ita transtulit. υ Iuram lingua, mentem iniuratamgero .s Et in omnibus rebus uoluntate pectari oportere J locus communis.s Deinde nihil inigniusJ alter communis locus per conquestionem ab is
ignitate rei sLoci autem communes J duos accusatoris communes locos proponit . alterum in consisonem, id eis in eius, qui accusatur temeritatem, qui cum fateatur Dcis, tamen Ibim ablutionem perare audeat. Hierum ab euentur si inducabimus quid incommodi futurumsit in non δε Iacto, urrum de causa stati queratur. s Dinseris autem J Acm communis donserissonitur a d pluratione calamitatis i in , quod non Aa, sed
236쪽
in II. de Inuentione commenti Io7
Muersafortuna culpa peccauerit . ubi extollendam, amplificandamisertu potestatem, ct e contrario deprimendam O - ωσιν, uel potius a cusandam hominum infirmitatem innuit: cum utritoque rei Dcultatem auctoribuε proponendam, nec euentum ,sed animum e , qui in crimen uocatur , illis pectandum esse alicat .sa si neminem mirari conuenire lvi λ ῆικῶς obustioni occurrit, cur in exemplis superiorum conIlitutionulegitimam quoque, fuscripti constitutionem posuerit. Quod ideo se fecisse
declarat, quia alia sisnt caussa pisci, qua exsua ui tradisipossunt: alia uero ita coniuncta, ut uaria quaestionumgenera, atque in primis scripti assumant .sed de controuersi s Aripti pluribus infra dicetur. DEPRECATIO est, in qua non desensio facti, sed ignoscendi postulatio continetur. Hoc genus uix in iudicio probari poteti: ideo quod conceta peccato; dissicile est ab eo, qui peccatorum uindex esse debet, ut ignoscat, impetrare. are parte ius generis, cum caussam non in eo constitueris, uti licebit. Vt si pro alisuo claro,aut Hrti uiro, cuius in rempub. multa sint beneficia, dixeris, possis, cum uidearis non uti deprecatione,
uti tamen, ad hunc modum. Quod si,iudices,hic pro suis Mneficiis, pro suo studio, quod in uos habuit semper, tali suo tempore multorum suorum recte saetorum caussa, uni delicto ut ignosceretis postularet; tamen dignum uestra mansiuetudine, dignuuirtute huius esset, iudices,a uobis hanc rem, hoc postulante, impetrari. Deinde augere beneficia licebit, & iudices per locum communem ad ignostendi uoluntatem ducere. Quare hoc genus , quanquam in iudiciis non uersatur, nisi quadam ex parte; tamen quia& pars ipsa inducenda nonnunquam est, & in senatu, aut concilio sepe omni in genere tractanda, in id quoque praecepta ponemus. Nam in senatu, & inconcilio de Siphace diu deliberatum est, di de . Numitorio Pullo apud L. Opimium,& eius concilium diu ductum est. Et magis in hoc quidem ignoscendi, quam cognoscendi postulatio ualuit. Nam semper animo bono se in po. Rom. fuisse non tam facile probabat, cum coniecturali constitutione uteretur, quam ut propter posterius beneficium sibi ignosteretur , cum deprecationis partes adiungeret. Oportebit igitur eum, qui sibi ut igno statur, postulabit, commemorare, 'si qua sita poterit beneficia: & si poterit, ostendere, ea maiora esse, quam haec, quae deliquerit, ut plus ab eo boni, quam mali prosectum esse uideatur. Deinde maiorussionim beneficia, si qua extabunt, proserre. Deinde ostenderenon
237쪽
non odio, neque crudelitate fecisse, quod fecerit, sed aut stultitia, aut impulsu alicuius, aut aliqua honesta, aut probabili caussa Postea polliceri, & confirmare, se & hoc peccato doctum ,& beneficio eorum, qui sibi ignouerint, confirmatum, omni tepore a tali ratione abfiaturum. Deinde spem Ostendere, aliquo se in loco, magno iis, qui sibi concesserint, usui futurum. P stea, si facultas erit, se aut consanguineum, aut iam a maioribus in primis amicum esse demonstrabit, & amplitudinem suae uoluntatis, & nobilitatem generis eorum, qui se saluum uelint, &dignitatem ostendere, & cetera ea, quae perisnis ad honestate,& amplitudinem sunt attributa, cum conquestione, sine arrogantia in se esse demonstrabit: ut honore potius aliquo, quam ullo supplicio dignus esse uideatur. Deinde ceteros proserre . quibus maiora delicta concessa sunt. Ac multum proliciet, si se misericordem in potestate, & propensum ad ignostendum fuis. se ostendet. Atque ipsum illud peccatum erit extenuandum, ut quam minimum fuiste uideatur , & aut turpe, aut inutile d monstrandum tali de homine stipplicium sumere. Deinde locis communibus misericordia captare oportebit ex iis praeceptis ,
quae in primo libro sunt exposita. Adue satius autem malefacta augebit, nihil imprudenter, sed omnia ex crudelitate, & malitia ficta dicet. Ipsum immisericordem, superbum fuisse, &, si poterit, ostendet semper inimicum fuisse, & amicum fieri nullo modo posse. Si beneficia proseret, aut aliqua de caussa facta, non
propter beneuolentiam demonstrabit, aut postea odium esse acre lusceptum, aut illa omnia maleficiis esse deleta, aut leuiora beneficia, quam maleficia, aut, cum beneficiis honos habitus sit, pro maleficio poenam sumi oportere. Deinde turpe esse,aut inutile ignosci. Deinde, de quo ut potestas esset, saepe optarint, in eum potestate non uti, summam esse stultitiam: & cogitare oportere, quem animum in eum, uel quale odium habuerint. Lociis autem communis erit indignatio maleficii: & alter,eorumisereri oportere, qui propter sortuna, non propter malitia in miseriis sint. QPoniam igitur ingene i constitutione tandiu propter eius partium multitudinem commoramur,ne sorte uarietate, &dissimilitudine rerum deductus alicuius animus in uendam errorem deferatur; quid etiam nobis ex eo genere re- et, de quare restet, admonendum uidetur. Iuridici lem caunstin esse dicebamus, in qua aequi, & iniqui natura, praemii, aut
238쪽
in II. de Inuenilone commem. io 8
poenae ratio quaereretur. Eas causas, in quibus de aequo, & iniquo quaeritur, exposuimus. Nunc restat, ut de praemio, &de poena explicemus. Sunt enim multae caussae, quae ex praemii alicuius petitione constant. Nam & apud iudices de praemio saepe accusatoru quaeritur,& a senatu,aut concilio aliquod praemium saepe petitur. Ac neminem conueniet arbitrari nos, cu aliquod
exemplum ponamus, quod in senatu agatur, ab iudiciali gen roxemplorum recedere. Quicquid enim de homine proban do, aut improbando dicitur, cum ad eam dictionem sententi rum quoque ratio accommodetur , id non , si per sententiae diactionem agitur, deliberativum est:sed quia de homine statuitur, iudiciale est habendum. Omnino autem, qui diligenter omniucaussarum vim, & naturam cognouerit , cum genere primo, tu etiam forma eas intelliget dissidere. Ceteris autem partibus a pias inter se omnes, & aliam in aliam implicatam uidebit. Nuc de praemiis consideremus. L. Licinius Crassus'o s. quosdam in citeriore Gallia nullo illustri, neque certo duce, neque eo nomine, neque numero praeditos, ut digni essent,qui hostes Rom. pop. esse Qicerentur, quod tamen excursionibus, & latrociniis infestam prouinciam redderent, consectatus est, & consedit. Romam rediit, triumphum ab senatu postulat. Hic, ut & in deprecatione, nihil ad nos attinet rationibus , & infirmationibus rationum supponendis adiudicatione peruenire: propterea quod nisi alia quoque incidet constitutio, aut pars constitutionis, simplex erit iudicatio, & in quaestione ipsa continebitur. In deprecatione huiusmodi, Oporteat ne poena affici. In hac huius odi, oporteat ne praemium dari. Nuc ad praemii quaestionem appositos locos exponemus.Ratio igitur praemii quatuor est in partes distributa: in beneficia, in hominem,in praemii genus, in iaculi
tes. Beneficia ex sua ui, ex tepore, ex animo eius, qui.fecerit, ex mussa considerantur. Ex sua ui quaerentur, hoc modo . Magna,
an parua, facilia, an dissicilia, singularia sint, an uulgaria, uera
an false quadam ex oratione honestentur. Ex tempore autem, Si tum cum indigeremus, cum ceteri non possent, aut nollent
opitulari, si tum cum spes deseruisset, opitulatus sit. Exanimo, Si non sui commodi caussa, sed eo consilio fecit omnia, ut hoc conficere posset. Ex casu, Si non sortuna, sed industria factum uidebitur, aut si industriae sortuna obstitisset. In hominem autem, Quibus rationibus uixerit, quid sumptus in eam rem, aut
239쪽
Nascimbaeni Nascimbae nil ' . laboris insumpserit, & si quid aliquando, fecerit, num alit
ni laboris, aut deorum bonitatis praemium sibi pos let. numalinuando ipse talem ob caussam aliquem praemio affici negarit oportere: aut num iam satis pro eo, quod fecerit, honos tus sit: aut num necesse fuerit ei lacere id, quod fecerit: aut num huiusimodi sit iactum, ut nisi fecisset, supplicio dignus esset, non, quia secerit, praemio: aut num ante tempus pr*mium peitat, & spem incertam certo uenditet pretio: aut nunt quo sui plicium aliquod uitet, eo praemium postulet, uti de se praenadis cium factum esse uideatur. In praemis autem genere quid, &quantum,&quamobrem postuletur,& quo, & quanto quaeque res praemio digna sit, considerabitur. Deinde apud maiores quibus hominibus de quibus de cauisis, talis ii OnoMitus, quaeretur. Deinde ne is honos nimium pervagetur . A tquq hic eius, qui contra aliquem praemium postulantem dicet, lo- S erit communis, praemia uirtutis, & officii sancta, & calta
esse oportere: neque ea aut cum improbis communicari, aut in
mediocribus hominibus peruulgari . Et alter, minus homines uirtutis cupidos λre uirtutis praemio peruulgato. Quae enim rara, & ardua sint, ea ex praemio pulchra, & iucunda nominibus uideri. E t tertius, si existant, qui apud maiorςs nostroS ota egregiam uirtutem tali honore dignati sunt, non ne de sua oria cum pari praemio tales homines affici uideant, deliberari putent & eorum enumeratio, & cum eis, quos contradicat, comparatio. Eius autem, qui praemium petet, facti sui anaplificatio, & eorum, qui praemio Recti sunt, cum suis lactis contentio. Deinde ceteros a uirtutis studio repulsum iri, si ipse praemio non sit affectus. Facultates autem considerantur, cum fila quod pecuniarium praemiu postulatur, in quo utrum copia nς sit agri, uectigalium, pecuniae, an penuria, consideratur. Loci
communes, iacultates augere, non minuere oportere, & impudentem esse, qui pro beneficio non gratiam, uerum mercedem postulet: contra autem de pecunia ratiocinari, sordidum esse , cum de gratia referenda deliberetur: & se non pretium pro tacto , sed honorem, ita ut factitatum sit, pro beneficio postulare . Ac de constitutionibus quidem fatis dictum est: nunc deus
controuersiis, quae in scripto uersantur, dicendum uidetur. s DEPRECATIO Hid alteram concessionu partem explicandam aggreditur, quam riprecationem appellat. , Vmm rix in iud copro
240쪽
in II. de Inuentione comment. Iost baripol siJ idquam ob rem fiat, causam illico assignat . quia uix ab eouema impetrari potes, qui peccati uindicandi caussa iudex sedis: nam iurati iudicos absilutionis, ampliationis,condemnationis tabellas accipiunt.
SQ re parte ei generis J causa in hoc genere, tanqu. impraecipua quastio, tradiari in iudicio nuta potest. attamen si alteri annexa fuerit qua filani, ut sipro uiro aliquo serti, aut de repub. optime merito, qualis Mia
hoc exemplo non absque ingenti artificio Uu ea Cicero in Oratione pro Asione. ubi iudices ita deprecatur, ut statu deprecationis uti minime uideatur , cum ait. 'lite sin uestro omnium eiu nullam lacomam aspexinis Milonis,suultum semper eundem, si uocem, si orationem Ilabilem, ac non mutatam uidetis, hoc minus ei parcere . atque haud secto, an
multo eriam sit a Huuandus magis . Geni, in gladiatoriis pugnis , ct in i generis hominum conaetione, atque frtuna timidos , φpliceae, critit uiuere liceat, obsecrantes uiam odissesimus; frtes, ct animosis, crse acriter ipsi morti osserentes seruare cupimus ; eorum, nos magis mi se ret,qui nostram misericordiam non requirunt,quam qui illam ε agitant; quanto hoc magis insertissimis ciuibus 'cere debemus ' s Deinde augere benesicia licebit J θs beneficiorum amplificationibus peroratio pro Milone plena es . cuius illud in primis huic loco exemplum quadrare uidetur , quod ita si habet. plebem, re insimam multitudinem,quae γ'.Clodio duc rtunis uestris imminebat, eam, quo tutior cor uita uel ira, cisse commemorat, ut non modo uirtutefeciteret,sed etiam trabims spatrimoniμ δε- liniret: nec timet, ne, cum plebem muneribus placarit, uos non conciliarit meritis in rempub.singularibus. In Oratione pro Deiotaro. regis ip-
in beneficia in C rem aure, cum ait. Ire tertio auctionibus Ioianeumam tibi dessit, qua a bellum utereris. In Oratione pro Corn. Balbo enumeratis multis prcris, qua Cornelius ipse pro salute reipub.sicerat. tandem, inquit, Haecβnt proelia cornetb. talis in rempub.nostram labor, assiduitas, dimicatio, uirtus digna summo imperatore cles pro periculis praemiorum, praemia quidem ipsa non sunt in eiu 'Ilo, qui ad tus est, sed in eius, qui dedi. donatus est igitur ob eas caussas a P. Pompeio civitate .s Nam in senatu, or in consilio de Syphace diu deliberatum eo quomodo caussa deprecationis tracfaripost, exemplo Syphacis, or Numitori Fulli ostendit. Nam Syphax Numidarum Rex cum a F pulo R . defecisset, foedus cum Carthaginiensibus secundo beLo punicosecit . qui eum haud pro fere pugnasset cum Romanis, saluti consulens, quograuiter icto, effusus, oppressissi est: Ur uiuus captus primo ad La λιm, deinde ad Scipionem Romanorum imperatorem, postremo ab ipse E E Sci.