장음표시 사용
111쪽
CATECHIS NIvicissim audivit, se esse petram l lieet enim petra esset, non tamet petra erat ut Christus, nam christus vere immobilis petra: Petrus vero propter petram. Dignitates enim suas Deus largitur aliis sacerdos est, et secit sacerdotes tetra est, et petram facit: et quae sua sunt largitur servis suis. Postremo vero sanctus Ambrosius ait Si quis objiciat, Ecelesiam, uno capite, et sponso desu Christo contentam, praeterea nullum requirere, in promptu responsio est. Ut enim christum Dominum singulorum sacramentorum non solum auctorem, sed intimumelial praebitorem habemus nam ipse est qui baptizat, et qui a solvit, et tamen is homines sacramentorum externos ministros instruit , sic Ecclesiae, quam ipse intimo spiritu regit, hominem suae potestalis vicarium et ministrum praefecit; nam cum visibilis Ecclesia visibili capite egeat, ita Salvator noster Petrum universi fidelium generis caput ei pastorem constituit, cum illi 2 oves suas pascendas verbis amplissimis commendavit, ut qui ei successisset, eamdem plane totius Ecclesiae regendae, et gubernandae potestalem habere voluerit.
Unitalem Fidelium conservandi ratio.
XVI. Unus praeterea, idemque est spiritus, inquit Apos us ad corinthios, ahqui fidelibus gratiam perinde atque anima corporeis membris vitam impertitur. Ad quam unitatem servandam, cum phesios hortaretur, inquit i 4 Solliciti servate unitatem spiritus in vinculo pacis unum corpus, et unus spiritus Quemadmodum enim humanum corpus multis constat membris, eaque ab una anima aluntur quae oculis visum, auribus auditum, et aliis sensibus diversas vires subministrat ita corpus Christi mysticum, quod est Ecclesia, ex multis delibus compositum est. 5 Una quoque est spes, ut in eodem loco idem Apostolus testatur, ad
quam vocati sumus siquidem omnes eamdem rem, nempe aeternam et beatam vitam, speranius. Una est denique fides, quae Omnibus tenenda est ac prae se serendaci 6 Non sint, inquit Apostolus, in vobis schismata i atque 7ὶ unum baptisma, quod quidem
est christianae fidei sacramentum.
Secunda ut sit sancia. Itera proprietas Ecclesiae est, ut sit
112쪽
sancia quod a principe apostolorum accepimus eo loco si sos autem genus electum, gens sancta.
XVII. Primo Appellatur autem sancta, quod a Deo consecrata dedicataque sit. Sic enim cinera hujuscemodi, quanquam e porea sint, sancta vocari consueverunt, cum divino cultui addicta, et dedicata sunt. Cujus generis sunt in lege veteri Vasa, vestes, et altaria in qua δὶ primogeniti quoque, qui Deo aliissimo
dedicabantur, sancti sunt appellati. Nola Nec mirum cuiquam videri debet, Ecclesiam dici sanctam, tametsi multos Decatores contineat sancti enim meantur fideles, qui populus Dei ellecti sunt quive se fide, et baptismate suscepto. Christo conseerarunt quanquam in multis offendunt, et, quae polliciti sunt, non praestanti quemadmodum etiam, qui artem ali, quam profitentur, etsi artis praeeepta non servent, nomen tamen
artificium retinent. Quare D. Paulus corinthios 4 sanctificatos, et sanctos appellat in quibus nonnullos suisse perspicuum est, quos 5 ut carnales, et gravioribus etiam nominibus acriter ob jurgat. Secundo Sancta etiam dieenda est, quod veluti corpus cum sancto 6 capite Christo Domino, totius sanctitatis sonte conjungitur, a quo Spiritus Sancti charismata, et divinae bonitatis divitiae diffunduntur. Praeclare 7 S. Augustinus interpretans verba illa Prophetis custodi animam meam, quoniam sanetus sum raudeat, inquit, et corpus christi, audeat et unus ille homo, clamans a finibus terrae cum capite suo, et sub capite suo dicere, sanctus sum aecepit enim gratiam sanctitatis, gratiam baptismi et remissionis pereatorum. clavio post Si christiani omnes, et fideles in Christo baptizati ipsum induerunt, leut Apostolus dicit 8ὶ Quotquot in Christo baptigali estis, Christum induistis si membra sunt acli corporis ejus, et dicunt se sanctos non esse, rapit ipsi laciunt injuriam, bycujus membra sancta sunt. Tertio Accedit etiam, quod sola Ecclesia legitimum saepissetieultum, et salutarem habet sacramentorum usum per quae tan-
113쪽
quam efficacia divinae gratiae instrumenta Deus veram sanctitatem emeit ita ut, quicumque vere sancti sunt, extra hanc Ecclesiam esse non possint. Patet igitur si acclesiam esse sanctam, ac san tam quidem, quoniam corpus est Christi, a quo sanctificatur, cu
jusque 2 sanguine abluitur. De sanctitate Ecclesiae vide Iustin. mari in utraque sol. Tertuli in Ami. August. contra Faust.
P. i P. Gregor. Moral. l. r. c. I. Tertia ut sit Catholica Tertia proprietas Ecclesiae ea est ut catholica, nempe universalis, vocetur, quae appellatio vere illi tri-hula est quoniam, ut testatur 3 sanctus Augustinus A solis ortuusque ad occasum unius fidei splendor diffunditur. Neque enim, ut in humanis rebuspublicis, aut haereticorum conventibus, unius tantum regni terminis, aut uno hominum genere Ecclesia destnita est verum omnes homines, sive illi barbari sint, sive Mythae, sive
servi, sive liberi, sive masculi, sive seminae 4), eharitatis sinu eo plectitur. Quare scriptum est i 5 Redemisti nos Deo in sanguine tuo ex omni tribu et lingua, et populo, et natione, et secisti nos Deo nostro regnum De Ecclesia diei David i 6 Postula a me et dabo tibi Gentes hereditatem tuam, et possessionem tuam terminos terrae itemr I Memor ero Rahab et Babylonis scientium meret homo natus est in ea. Praeterea omne sdeles, qui ab Adam in hunc usque diem tuerunt, quive suturi sunt, quamdiu mundus e stabit, veram dem profitentes, ad eamdem Ecclesiam pertinent, 8 quae super sundamento apostolorum undata est, ac prophetarum, qui omnes in illo lapide angulari christo, qui secti utraque unum, ei pacem iis qui prope, et iis qui longe annuntiavit, o stituti sunt, et fundati. Universalis etiam ob eam causam dieitur, quod omnes qui salutem aeternam eonsequi cupiunt, eam tenere, et amplecti debeant, non secus ac qui aream, a ne diluvio perireni, ingressi sunt. Haec igitur vetuli certissima regula tradenda est, qua vera et salsa Ecclesia judicetur.
Eeclesiae verae a salsa dignoseendae regula altera.
XVIII. Sed ex origine etiam, quam revelata gratia ab apostolis ducit Ecclesiae veritatem agnoscimus siquidem ejus doctrina veritas est, non recens, neque nunc primum orta sed ab Apostolis
114쪽
jam olim tradita, et in omnem orbem terrarum disseminata, X quo si, ut nem dubitare possit, impias haereticorum voces longe a verse EceIesiae fide abesse, cum doctrinae Ecclesiae, quae ab apostolis ad hanc diem praedicata est, universentur. Quare, ut omnes intelligerent, quaenam suisset Ecclesia ealholica, Patres in Symbolo
illud divinitus addiderunt, AposΥοLicAM. De vercae Ecclesio notis et de Aug. contra Epist. Fundamenti, cap. 4. Tertuli in toto de prorscristi.
Cur dieatue Eeelesia catholica.
XIX. Etenim Spiritus Sanctus, qui Ecclesiae praesidet, eam non per aliud genus ministrorum, quam per apostolicum, gubernat. Qui Spiritus primum quidem apostolis tributus est, deinde vero summa Dei benignitate semper i Ecclesia mansit si Sed quema modum haec una Ecclesia errare non potest inrade ac morum di 'iplina tradenda, eum a Spiritu Sancto gubernetur erat caeteras omnes, quae sibi Ecclesiae nomen arrogant, ut quae diaboli spiritu ducantur, indoctrinae et morum perniciosissimis erroribus versari necesse eSt.
XX. Sed quoniam magnam vim habenti gurae veteris Testamenti ad excitandos fidelium animos, revocandamque rerum pulcherrimarum memoriam, cujus rei potissimum causa apostoli his usi sunt illam quoque doctrinae partem, quae magnas utilitates habet, parochi non praetermittent. Prior in his autem illustrum significationem habet arca Noe; 23 quae ob eam rem tantum divino jussu constructa est, ut nullus dubitandi locus relinquatur, quin celesiam ipsam significet, quam Deus sic constituit, ut quicumque per aptismum illam ingrederentur, ab omni mortis aeternae periculo tuti esse possent, qui vero extra illam essent, quemadmodum iis evenit, qui in arcam recepit
non sunt, suis Meleribus obruerentur.
Altera. Mia figura est magna illa civitas 3 Ierusalem, cujus
nomine Scripturae saepius sanetam Ecclesiam signisseant Nimirum in sola offerre Deo sacrificia licebat; quia in sola etiam DelΕeclesia, neque extra eam usquam, Verus cultus verumque Sacrificium reperitur, quod Deo placere ullo modo possit.
115쪽
Εeeles an is is fide eredendalli, Et quomodo.
XXI. Iam illud etiam extremo loe de Melesia doeendum erit,' quanam ratioue nos credere Ecclesiam, ad articulos fidei pertineat: nam etsi quivis ratione et sensibus percipit Ecclesiam, id est,in minum conventum in terris esse, qui christo Domino addicti, et consecrati sunt neque ad eam rem animo concipiendam fide opus esse videatur, cum nee Judaei, nec Turcae quidem de eo dubitenti tamen illa mysteria, quae in sancta Dei Ecclesia contineri partim declaratum est, parili in sacramento ordinis explieabitur, mens fide tantummodo illustrata, non ullis rationibus convicta, intelligere potest. Cum igitur hic aruculus non minus quam cineri, iu-telligentiae nostrae lacultatem et vires superet, jure optimo consitemur, nos cclesiae ortum, munera, et dignitatem non humana ratione cognoseere, sed fidei oculis intueri
XXII. Neque enim homines hujus Ecclesiae auctores luerunt, sed Deus ipse immortalis, qui eam super strmissimam petram aedificavit, teste Propheta: i Ipse fundavit eam Altissimus i quam ob causam 2 haereditas Dei, et a Dei populus appellatur. Nec potestas, quam aceepit, humana est, sed divino munere tributa. Quare quemadmodum naturae viribus omparari non potest, ita etiam fide solum intelligimus, in Ecclesia 4helaves regni caelorum esse, eique bypotestatem peceat remittendi. 6 excommunicandi. 7 verumque Clirisii corpus consecrandi traditam deinde cives, qui in ea morantur 8ynon habere bic civitatem permaueatem, sed
Melesiam eredere oportet, et non in Melesiam.
XXIII. Unam igitur Ecelesiam sanetam, ei catholicam esse necessario credendum est: shTres enim Trinitatis Personas, Patrem, et Filium, et Spiritum Sanctum ita credimus, ut in reis st-dem nostram collocemus. Nunc autem mutata dicendi forma sanetam, et non in sanciam Ecclesiam, credere profitemurri ut bacetiam diversa loquendi ratione, Deus omnium essector a erealis re-
116쪽
tius distinguatur, praeclaraque illa omnia, quae in Ecclesiam eo Iala sunt beneficia, divinae bonitati accepi reseramus.
naee artieuli pars diligenter explicanda. XXIV. SANoonu couusNiONEM cum sanctus Joannes vangelista de divinis mysteriis ad fideles seriberet, cur eos in illis erudiret, hanc rationem attulit: i) Ut et vos, inquit, societatem haheatis nobiscum, et societas nostra sit cum Patre, et cum Filio ejus Jesu Christo. Haec foetetas in communione sanetorum sita est de qua in hoc articulo sermo habetur. 2DUtinam vero in eo explicando Ecclesiarum praesides, Pauli et aliorum apostolorum diligetitiam imitarentur. Est enim non solum quaedam superioris articuli interpretatio, doctrinaque uberrimorum fructuum, sed etiam, quis usus mysteriorum esse debeat, quae Symbolo continentur, deelarat omnia enim ejus rei causa pervestiganda sunt, aepereipienda, ut in hanc tam amplam et beatam societatem sanetorum admittamur, admissique constantissime Peraeveremus, cum
gaudio gratias agentes Deo Patri, a qui dignos nos fecit in partem soriis sanctorum in lumine.
In quibus sanetorum sita sit communio.
V. In primis igiturideles docendi sunt hunc articulum esse Illius, qui de una sancta Ecclesia catholica antea positus est, veluti explicationem quamdam unitas enim spiritus, a quo illa regitur, emeit, ut quidquid in eam collatum est, commune siti εὶ
omnium enim sacramentorum tructus ad universos fideles pertinet; quibus sacramentis, veluti sacris vinculis, christo connectuntur, et copulantur et maxime omnium baptismo, quo tanquam Janua, in Ecclesiam ingredimur. Hac autem sanctorum communione, sacramentorum communionem intelligi debere, Patres in Symbolo signisseant illis verbis: b Confiteor unum baptisma Baptismum vero in primis Eucharistia, et deinceps caetera sacramenta consequuntur; nam etsi hoc nomen omnibus Sacramentis convenit, eum Deo nos conjungant, illiusque participes, cujus gratiam recipimus, essiciant magis tamen proprium est Eucharistide, 6ὶ quae hanc essicit communionem.
117쪽
ΑΤ ECHIS I. Sed alia etiam communio in Ecclesia cogitanda est. Quaecumque enim pie sancteque ab uno suscipiuntur, ea ad omnes pertinent, et, ut illis prosint, charitate, si quae non quaerit quae sua sunt, efficitur. Id vero cum sancti Ambrosii 2 testimonio comprobatur, qui locum illum psalmi explanans r Particeps ego sum omnium timentium te, ita inquit i Sicut membrum particeps esse dicimus totius corporis, sic conjunctum omnibus timentibus Deum. Quare Christus eam nobis orandi formam praescripsit, ut diceremus: 3 Panem nostrum, non meum t ac reliqua ejus generis non nobis tantuin, sed omnium saluti et commodis prospicientes.
XXVl. At vero haec bonorum communicatio, membrorum humani corporis aptissima similitudine in sacris Litteris saepe demonstratur. Nam in corpore multa sunt membra sed etsi multa sunt, unum tamen corpus constituunt, in quo singula proprio non autem omnia eodem munere languntur e nec vero omnia eamdem dignitatem habent, aut aeque utiles et decoras functiones exequum tu i nullique suum, sed totius corporis commodum, atque utilitas proposita est omnia deinde tam apta inter se et connexa sunt, ut si unum aliquo dolore assicitur, caetera item naturae cognatione, et consensu doleant si a contra bene assectum est, communis sit omnibus ille jucunditatis sensus. 5 Atque haec eadem in Ecclesia licet contemplari, in qua, etsi diversa sunt membra, nempe variae nationes, dudaeorum, gentium, liberi et Servi, pauperes et divites cum tamen baptismo initiantur, unum corpus cum Christo fiunt, cujus ille caput est. Nota. Unicuique praeterea in hac Ecclesia suum munus assignatum est ut enim 6 alii in ea apostoli, alii doctores, omnes vero publieae utilita iis causa sunt constituti ita aliorum est praeesse, ac doceres aliorum item parere, subjeetos esse.
Qui in peeeato mortali sunt quo communionis sanetorum Duel priventur.
XXVIl. At vero tot tantisque muneribus, ac bonis divinitus evitatis illi fruuntur, qui in charitate vitam christianam degunt, justique et chari De sunt.
118쪽
Membra vero mortua, nimirum homines sceleribus obstricti, et a Dei gratia alienati, hoc quidem bono non privantur, ut hujus corporis membra esse desinant sed cum sint mortua, ructum spiritualem, qui ad justos, et pios homines pervenit, non percipiunt, tametsi, cum inaeclesia sint, ad amissam gratiam, vitamque recuperandam ab iis adjuvantur, qui spiritu vivunt, et eos Duetus apiunt, quorum expertes esse dubitari non potest, qui omnino ab Ecclesia sunt praeeisi.
Gratias gratis datae sunt dona eommunia.
VIII. Nec vero tantum communia sunt ea dona, quae homin0Seharos Deo, ac justos reddunt sed gratiae etiam gratis alae, in quibus numerantur 1 scientia, prophetia donum linguarum, c. miraculorum, et caetera hujus generis quae dona malis etiam hominibus non privatae, sed publicae utilitatis causa, ad aedificandam Ecclesiam conceduntur: nam sanitatis gratia, non illius, qui ea praeditus est, sed aegroti curandi causa tributa est. Ac nihil tandem a vere Christiano homine possidetur, quod sibi cum caeteris omni-hus commune esse non existimare debeat quare ad sublevandam indigentium miseriam prompti ac parati esse debent; nam 2 qui hujusmodi bonis ornatus est, si viderit fratrem suum egere, nec illi Subvenerit, is ei charitatem non habere plane convincitur. Quae eum ita se habeant, satis constat eos, qui in hac sancta communione sunt, quadam elicitate perfrui, et vere illud dicere posse: 3 uuam dilecta tabernacula tua, Domine virtutum i concupiscit et deficit anima mea in atria Domini et ὲhBeati qui habitant in domo tua, Domine
Fides hujus artieuli necessaria ad salutem.
I. REMISSIOMῖM PEccλτο Ruu Nemo est, qui cum videat hunc artieulum de remissione peccatorum, in caeteris fidei articulis numera-
119쪽
lum esse, dubitare possit, eo non solum divinum aliquod mysterium, sed etiam ad salutem comparandam maxime necessarium contineri. Nam antea declaratum est, sine certa eorum fide, quae in Symbolo credenda proponuntur, nemini ad christianam pietatem aditum patere. Verum si id quod per se omnibus nolum esse debet, aliquo etiam testimonio confirmandum videatur, satis illud erit quod Salvator noster paulo ante ascensum in eoelum de ea releslatus est, cum discipulis sensum aperuit, ut intelligerent Scripturas i si oportebat, inquit, christum pali, et resurgere a mortuis tertia die, et praedicari in nomine ejus poenilentiam et remis sionem peccatorum in omnes gentes, incipientibus ab Hieros lyma.
Munus parochi in hoe artieulo explieando.
II. uuae verba si parochi animadverterint, facile intelligenti cum eaetera, quae ad religionem perlinent, fidelibus tradenda sint, tum vero praecipue hujus articuli diligenter explicandi magnam eis a Domino necessitatem impositam esse Munus igitur parochi erit, quod ad hunc locum attinet docere, non solum peccatorum remissionem in catholica Ecclesia reperiri, de qua IsHas praedixerat:
et Populus qui habitat in ea auferetur ab eo iniquitas; 3 sed
etiam potestatem peecata remittendi in ea esse. Notent confessarii qua si rith, et secundum leges a Christo Domin praescriptas, sacerdotes utantur, vere peceat remitti, et condonari credendum est.
Culpae et poenae remissio fit in Baptismo.
III. Ilaec autem venia, cum primum dem pros dentes sacro baptismo abluimur, adeo cumulate nobis datur, ut nihil aut culpa delendum, sive ea origine contracta, sive quid propria voluntate omissum, vel commissum sit, aut poenae persolvendum relinquatur. Verum per baptismi gratiam nemo tamen ab omni naturae infirmitate liberatur 4ὶ quin potius, cum unicuique adversus concupiscentiae motus, quae nos ad peccata incitare non desinit, pugnandum sit vix ullum reperias, qui vel tam acriter resistat, vel tam vigilanter salutem suam tueatur, ut omnes plagas vitare possit.
120쪽
claves regni ecclorum Eeelesiae trad lac.
IV. Cum igitur necesse suerit in Ecclesia potestatem esse peccata remittendi, alia eliam ratione, quam baptismi sacramento, claves regni caelorum illi concreditae sunt, quibus possint unicuique poenitenti, etiamsi usque ad extremum vitae diem peccasset, delicta condonari Clarissima hujus rei testimonia in sacris Litteris habemus nam apud sanctum althaeum Dominus ita ad Petrum loquitur si i Tibi dabo claves regni celorum, et quodcumque ligaveris super terram, erit ligatum et in caelisci et quodcumque solveris super terram, erit solutum et in caelis. Item 2 r uuaecumque alligaverilis super terram, erunt ligata et in coelo et quaecumque solverilis super terram, erunt soluta et in caelo Deinde sanctus Ioannes testatur Dominum, cum insumasset apostolis, dixisse δὶ iAceipite Spiritum Sanctum quorum remiseritis peccata, remi tuntur eis; et quorum relinueritis, retenta sunt.
Nullum peceatum quin possit in Eeelesia remitii.
V. Neque vero existimandum est hane potestatem ceriis quibusdam peccatorum generibus definitam esse r nullum enim tam nefarium facinus, vel admitti, vel cogitari potest, evius remittendi potestatem sancta Ecclesia non habeat ε); quemadmodum etiam nemo adeo improbus et scelestus fuerit, quem si erratorum suorum Vere paeniteat, certa ei veniae spes proposita esse non debeat. Sed neque haec eadem potestas ita circumscribitur, ut praefinito solum aliquo tempore ea uti liceat, nam quacumque hora peccator ad sanitatem redire voluerit, rejiciendum non esse docuit Salvator noster, cum 5 principi apostolorum interrogantiquoties peccatoribus ignoscendum esset, an septies, respondit: Non septies, sed usque septuagies
IIae prolesias est penes episeopos et saeerdotes.
VI. Verum si ministros divinae hujus potestatis speciemus, ea minus Iale patere videbitur Dominus enim non omnibus, sed episeopis tantum, et sacerdotibus tam sancti muneris potestatem dedit 6). Idem etiam ensendum erit quod ad rationem ejus potestatis exem
Pinnit . t et2 Aug. inraueh. e. I. - 5 Matth. 18. 2 l. 22 - εὶ Trid. sess. . e. 6. Hier Epist. , post med. Amb. de Cain et Ahel. e. 4. Dissilire by