장음표시 사용
171쪽
ministrationis genero essicit. 1 Haec aulem eum multa veterum Patrum et Conciliorum decreta confirmarunt, tum vero a sacra Tridentina Synodo anathema in eos sancitum est, qui dicere audeant baptismum, qui eliam datur ab haereticis in nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti, eum intentione aciendi quod facit Ecclesia, non esse verum baptismum Trident. Sess. I, can. . de confeci, diu. 4, c. 24. Aug. lib. I contra Donatistas, cap. i, et ibid. lib. a. v. 10, et lib. 2. contra Parmen et Onc Later. ωρ. i. et Conc Flor in dere Eugenii.
Cur ouinthus sit licitum baptizare.
XXIII. In quo profecto summam Domini nostri bonitatem et sapientiam licet admirari; nam cum hoc sacramentum necessario ab omnibus percipiendum sit quemadmodum aquam ejus materiam instituit, qua nihil magis commune esse potest sic etiam neminem ab ejus administratione excludi voluit quamvis, ut dictum est, non omnibus liceat solemnes caeremonias adhibere. non quidem quod ritus aut caeremoniae plus dignitatis, sed quouminus necessitatis, quam sacramentum, habeant.
an ministris baptismi quis ordo sit observandus.
XXIV. Neque vero hoc munus ita omnibus promiscue permissum esse fideles arbitrentur, quin ordinem aliquem ministrorum statuere maxime deceatri mulier enim si mares adsint, Ialaus item praesente clerico, tum clericus coram sacerdote, ba tismi administrationem sibi sumere non debent. Quanquam obstetrices, quae baptizare consueverunt, improbandae non sunt, si interdum, praesente aliquo viro, qui hujus sacramenti conliciendi minime peritus sit, quod alias viri magis proprium ossicium videretur, imae eXequatur.
Patrinorum antiquus usua varia nomina et neeefisitas.
XXV. Accedit autem ad eos ministros, qui, ut hactenus declaratum est, aptismum conficiunt, aliud etiam ministrorum genus, qui ad
sacram et salutarem ablutionein celebrandam ex vetustissima catholicae celesiae consuetudine adhiberi soletit, ii nunc patrinio um susceptores, sponsores seu sidejussores, coinmuni vocabulo,
εὶ Tert. l. de Bapi. e. l8. et de coron mil. e. I.
172쪽
a rerum divinarum scriptoribus vocabantur si De quorum munere, quoniam ad Omnes sere laicos pertinet, accurate a pastoribus agendum erit ut fideles intelligant quae potissimum ad illud recte perficiendum necessaria sint. In primis vero explicare oportet, quae causa fuerit, cur ad baptismum praeter sacramenti ministros,
patrini etiam et susceptores adjungerentur , quod quidem optimo jure actum esse omnibus videbitur, si meminerint baptismum esse spiritualem regenerationem, per quam filii Dei nascimur de ea enim ita loquitur divus Petrusi et Sicut modo geniti insanies, rationabile sine dolo lac concupiscite. Ut igitur, postquam aliquis in hane lucem editus est, nutrice et paedagogo indiget, quorum ope atque opera educetur, ac doctrina, et bonis artibus erudiatur; ita etiam necesse est, ut qui ex baptismi sonte vitam spiritualem vivere incipiunt, alicujus fidei et prudentiae committantur, a quo christianae religionis praecepta haurire, ad omnemque pietatis rationem institui possint, atque ita paulaum in Christo adolescere,
donee tandem viri persecti, juvante Domino, evadant cum Pra sertim pastoribus, qui publicae parochiarum eurationi praepositi sunt tantum temporis non supersit, ut privatam illam curam pueros in fide erudiendi suscipere possint. Hujus autem vetustissimae consuetudinis praeclarum testimonium a diu Dionysio 3ὶ habemus, cum inquit Divinis nostris ducibus sie enim apostolos vocat in mentem venit, et visum est suscipere insantes secundum istum sanctum modum, quod naturales parentes pueri eum cuidam docto in divinis, velut paedagogo traderent, sub quo sicut divino patre, et salvationis sanetae susceptore, reliquum vitae puer degeret. Εamdem vero sententiam confirmat Hyginii auctoritas.
Quaenam et inlar quo amnitis in haptismo eontrahatur.
XXVI. uuamobrem sapientissime a saneta Ecclesia constitutum est, ut non solum is qui baptirat, cum baptigato, sed etiam susceptor cum e quem suscipit, et cum ejus veris parentibus assinitate devinciantur ita ut legitima nuptiarum laedera inter hos omnes iniri non possint, atque inita dirimantur.
173쪽
XXVII. Praeterea docere Oportet fideles, quae sint Smeeploris p . tes Etenim hoc munus adeo negligenter in Ecclesia tractatur, ut nudum tantum hujus iunctionis nomen relictum sit quid autem sancti in eo contineatur, ne suspicari quidem homines videntur. Hoc igitur universe susceptores semper cogitent, se hac potissimum lege obstricto esse, ut spirituales filios perpetuo commendatos habeant atque in iis, quae ad christianae vitae institutionem spectant, curent diligente, ut illi tales se in omni vita praebeant, quales eos suturos esse solemni eremonia spoponderunt. Audiamus quid ea de re sanctus Dion sius si scribat, verba sponsoris exprimens Spondeo puerum inducturum, cum ad sacram intelligentiam venerit, sedulis adhortationibus meis ut abrenuntiet contrariis omnino, profiteatur peragatque divina quae pollicetur. Item divus Augustinus i 2ὶ Vos, inquit, ante omnia tam viros, quam muliero, qui filios in baptismate suscepistis, moneo, ut cognoscatis, de-jussores apud Deum extitisse pro illis, quos visi estis de sacro sonte suscipere. Ac profecto decet maxime, eum, qui aliquod ossicium suscepit, in eo diligenter exequendo nunquam defatigari et qui se alterius paedagogum, custodem professus est, minime pati illum desertum, quem semel in fidem et clientelam suam recepit, donec illum opera et praesidio suo egere intellexerit uuae autem filiis spiritualibus tradenda sunt paucis divus Augustinus 3 comprehendit, cum de hoc ipso susceptorum ossicio loqueretur inquit enim : Debent eos admonere, ut castitatem custodiant, justitiam diligant, haritatem teneant, et ante omnia Sumbolum, et orationem Dominicam eos doceant Decalogum etiam et quae sint primuchristianae religionis rudimenta.
Quinam in patrinos non assumendi.
XXVIII. Quae cum ita se habeant, lacile intelligimus, cuinam hominum generi sanctae hujus tutelae administratio commillenda non sit, nimirum iis, qui eam gerere aut si deliter nolint, aut sedulo et
accurate non queant. Quocirca praeter naturales parentes, quibus non licet eam curationem suscipere, ut ex eo magi appareat,
temp. de eous diff. 4. e. seo.
174쪽
quantum haec spiritualis educatio a carnali distet haerellei in primis, udaei, infideles ab hoc munere omnino prohibendi sunt, ut qui in ea cogitatione et cura semper versentur, ut fidei veritatem mendaciis obscurent, atque omnem christianam pietatem evertant. 30 q. I. V. D. I Om. p. a. q. r. art. 8 ad 2 ex Mogunt. Coneia de conse dist. cap. 102.
XXIX. Plures quoque ne baptietatum de baptismo suscipiant, sed ut unus tantum, sive vir, sive mulier, vel ad summum unus, et una, Tridentino Concilio statutum est, tum quia disciplinae atque institutionis Ordo a multitudine magistrorum perturbarii terat, tum quia providere portebat, ne inter plures ejusmodi amnitates conjungerentur, quae impedirent quominus legitimo matrimonii vinculo hominum inter homines societas latius diffunderetur. De consec dist. q. c. 101 et Concit. Tria sess. 4.c. 2. De reform matrim.
Lex baptismi suscipiendi omnibus 1 Domino posita est.
XXX. Sed cum caeterarum rerum cognitio quae hactenus expositae sunt, fidelibus utilissima habenda siti tum vero nihil magis necessarium videri potest, quam ut doceantur, omnibus hominibus baptismi legem a Domino praescriptam esse, it ut, nisi per baptismi gratiam Deo renascantur, in sempiternam miseriam et interitum, a parentibus, sive illi fideles, sive infideles sint, procreentur. Igitur saepius a pastoribus explicandum erit, quod apud Evangelistam legitur: si misi quis renatus luerit ex aqua et spiritu. non potest introire in regnum Dei. De his vide Clem Pap. Dist. l. in med Aug. in Ioannem fractatu 13, et de Ecclesiae dogmatibus, v. 24. Ambr. De iis qui myster initiantur, c. .
lulantis haptigandos esse probatur.
XXXI. Primo Quam legem non solum de iis qui adum aetate sunt, sed etiam de pueris insantibus intelligendam esse, idque ab apostolica traditione Ecclesiam accepisse, communis Patrum sententia et auctoritas confirmau
175쪽
Secundo Praeterea credendum est, noluisse Christum Dominum baptismi ramentum, et gratiam pueris denegari de quibus dicebati l Sinite parvulos, et nolite eos prohibere ad me veniret talium est enim regnum celorum i quos amplexabatur, SuPer quos 2 manus imponebat, quos benedicebat. Tertio Deinde, cum legimus 3 totam aliquam sumiliam a Paulo baptietatam esse, satis apparet pueros etiam qui in illorum numero erant salutari sonte ablutos esse. Quarto Deinde circumcisio, quae figura sui baptismi, eum morem maxime commendat. Pueros enim 4 octavo die circumcidi solitos, nemo est qui ignoret. At quibus bycircumcisio manufacta in exspoliatione corporis carnis proderat, iisdem baptismum, qui est circumcisio Christi non manufacta, prodesse perspicuum eSt. Quinto Postremo, ut Apostolus docet, si si unius delicto mors regnavit per unum, multo magis abundantiam gratiae et donationis justitiae accipientes, in vita regnabunt per unum Iesum Christum. Cum itaque per Adae peccatum pueri ex origine noxam contrax rint, multo magis per Christum Dominum possunt gratiam et justitiam consequi, ut regnent in vitari quod quidem sine baptismo fieri nullo modo potest. Conc Trident sera. 5. Decret deieccato originali et sess. 7 de baptism ωρ. 12, 13 et 14. Dionys. de Eccles Hier cv. et C rian. Dist. 5s August. Dist. 28 et lib. 1 de Peccat merit. c. 23. Chrysost Hom. de Adam et Evcl. Concit de Milevit. v. 2 et de consec dist. 4 asSim.
Pueri baptizati quomodo educandi.
XXXII. Quare docebunt pastores, insanies omnino baptizandos, et deinde paulatim teneram aetatem christianae religionis praeceptis ad veram pietatem informandam esse nam, ut a sapiente praeclare dictum est i 7 Adolescens juxta viam suam, etiam cum senuerit, non recedet ab ea.
Insantes in baptismo qua ratione fidem recipiant.
XXXIII. Neque enim dubitare licet quin fidei sacramenta, cum abluuntur, accipiant . non quia mentis suae assensione credant; sed quia parentum fide, si parentes fideles fuerint si minus, fide
176쪽
CONCILII TRIDENT PARS . 151 ut divi Augustini ij verbis loquamur) universae societatis sanctorum muniuntur etenim ab iis omnibus rete dicimus eos baptismo offerri, quibus placet ut Osserantur, et quorum charitate ad comm Dionem Sancti Spiritus adjunguntur.
Iotantes in Melesiam delarendi et baptizandi.
XXxIV. oriandi autem sunt magnopere fideles, ut Iiberos suos quam primum id sine perieulo lacere liceat, ad ecclesiam des rendos, et solemnibus caeremoniis baptizandos curent. Nam cum pueris insantibus nulla alia salutis comparandae ratio, nisi eis baptismus praebeatur, relicta sit, facile intelligitur, quam gravi culpa illi sese obstringant qui eos saeramenti gratia diutius quam necessitas postulet, carere patiuntur cum praesertim propter aetatis imbecillitatem infinita pene vitae pericula illis impendant.
Aug. lib. 3. de Orig. anima c. s. e lib. i. de Pecc merit cap. 2. et visi. 28.
Multi ad baptivinum praeparandi et ininandi sunt.
XXXV. Diversam vera rationem in iis servandam esse qui adulta aetate sunt, et persectum rationis habent, qui scilicet ab infidelibus oriuntur, antiquae Melesiae consuetudo declarat nam christiana quidem sides illis proponenda est atque omni studio ad eam suseipiendam cohortandi, alliciendi, invitandi sunt. Primo Quod si ad Dominum Deum convertantur, tum vero monere oportet, ne ultra tempus ab Ecelesia praescriptum a tismi sacramentum disserant. Nam cum scriptum sivi 2hNon ta de eonverti ad Dominum, et ne disseras de die in diem, Oeendi sunt, perlaetam conversionem in nova per baptismum generatione positam esse. Secundis. Praeterea, qu serius ad baptismum veniunt, eo di lius sibi carendum caeterorum sacramentorum usu et gratia, quibus ehristiana religio colitur, eum ab ea sine haptismo nussi aditus patere possit. Tertio Deinde etiam maximo fructu privari, quem ex baptismo percipimus i si quidem non solum omnium scelerum quae antea admissa sunt maeulam et sordes baptismi qua prorsus eluit ac tollit sed divina gratia non ornati cujus ope et auxilio in post
177쪽
CATECHISMIrum etiam peccata vitare possumus, justiliamque et innocentiam tueri qua in re summam christianae vitae constare lacile omnes intelligunt. Tertuli lib. de Poenit. v. 6 et de Praescri . cap. 41. - . Dist. 15 de consec diu. . cap. 4 et 65. August. lib. de Fide et verss. c. s.
Cur adultis aptismum differre soleat Eeclesia.
XXXVI. Sed quamvis haec ita sint, non consuevit tamen Ecclesia baptismi sacramentum huic hominum generi stan tribuere, sed ad certum tempus disserendum esse constituit. Prima ratio. Neque enim ea dilati periculum, quod quidem pueris imminere supra dictum est, conjunctum habet cum illis qui ralionis usu praediti sunt baptismi suscipiendi propositum, atque consilium, et male actae vitae paenitentia satis sutura sit ad gratiam et justitiam, si repentinus aliquis casus impediat quominus salutari aqua ablui possint. Secunda ratio contra vero haec dilatio aliquas videtur utilitates
Primum utile. Primum enim, quoniam ab Ecclesia diligenter providendum est, ne quis ad hoc sacramentum ficto et simulato animo accedat, eorum voluntas, qui baptismum petunt, magis exploratur atque perspicitur i cujus rei causa in antiquis Conciliis decretum legimus, ut qui ex Judaeis ad dem catholicam veniunt, antequam baptismus illis administretur, aliquot menses inter catechumenos essent. Secundum Deinde, inrade doctrina, quam profiteri debent, et christianae vitae institutionibus erudiuntur persectius. Tertium. Praeterea major religionis cultus sacramento tribuitur, si constitutis tantum Paschae et Pentecostes diebus solemni caeremonia baptismum suscipiant.
Baptismus adultis quando non disserendus.
XXXVII. Sed interdum tamen baptismi tempus justa aliqua et necessaria de causa disserendum non est, veluti si vitae periculum instare videatur, ac praesertim si illi abluendi sint si qui jam fidei mysteria plene pereeperint quod quidem Philippum et apostolorum principem fecisse satis constat, cum alter Candacis reginae
178쪽
eunuchum, alter Cornelium, nulla interposita mora, sed statim ut seidem amplecti professi sunt, baptizavit.
Debent velle baptismum qui baptizantur.
XXXVIII. Docendum praeterea, et populo explicandum erit, quomodo assecti esse debent qui baptigandi sunt. In primis itaque opus est, ut velint, propositumque illis sit baptismum suscipere inam cum unusquisque in baptismo, eecato moriatur, et novam vivendi rationem et disciplinam suscipiat, aequum est, non invito cuiquam, aut recusanti sed illis tantum, qui sponte sua, et libenti animo accipiunt, baptismum praeberi. Quare ex saneta traditione si
semper servatum animadvertimus, ut nemini baptismus ministretur, nisi prius inierrogatus fuerit an velit baptizari. Nec vero in pueris quoque insantibus eam voluntatem deesse existimandum est, eum cclesiae voluntas quae pro illis spondet obscura esse non possit.
Amentes an et quando aptizandi.
XXXIX. Praeterea amentes et furiosos, qui cum aliquando compotes mentis essent, in insaniam deinde inciderunt, ut qui eo tempore nullam baptismi suscipiendi voluntatem habent, nisi vitae periculum immineat, baptigandos non essera cum autem in vitae periculum immineat, baptirandos non essera cum autem in vitae discrimine versantur, si antequam furere inciperent, ejus voluntatis significationem dederunt, abluendi sunt risin minus, a baptismi administratione abstinendum est; 2 idemque judicium de dormientibus fieri debet. Quod si in mentis potestate nunquam fuerunt, ita ut nullum rationis usum habuerint, eos in fide Ecclesiae, non secus ac pueros, qui ratione carent, bapti2andos esse, Ecclesiae aueloritas, et eonsuetudo satis deelarat.
Tria in adultis haptisandis requisiis. Fide .
XL. Verum praeter baptismi voluntatem, fides etiam ea ratione, qua de voluntate dictum est, ad consequendam sacramenti gratiam maxime necessaria est. Etenim Dominus et Salvator noster do-euiti axuui crediderit, et baptiratus fuerit, salvus erit.
179쪽
Paenitentia Propositum non peccandu
Deinde, ut quemlibet admissorum scelerum, et male actae vitae Poeniteat, atque ut idem in posterum a peccatis omnibus abstinere statuat opus est. Aliter enim, qui ita baptismum peteret, ut tamen peccandi consuetudinem nollet emendare, Omnino repellendus esset nihil enim aptismi gratiae et virtuti ade repugnat, quam eorum mens et consilium, qui nullum unquam peccandi nem sibi constituunt cum itaque baptismus ob eam rem expetendus sit ut Christum induamus, et cum eo conjungamur; plane constat, merito a sacra ablutione rejiciendum esse eui in vitiis et peccatis perseverare propositum est, praesertim vero quia nihil eorum quae ad Christum et Ecclesiam pertinent frustra suscipiendum est, inanemque baptismum, si justitiae et salutis gratiam speciemus, in eo futurum esse satis intelligimus, i qui secundum carnem ambulare, non secundum spiritum, cogitat etsi, quod ad Sacramentum pertinet, persectam ejus rationem sine ulla dubitatione consequitur si modo eum rite aptigatur, in animo habeat id accipere quod a sancta Ecclesia administratur. Quamobrem Princeps apostolorum magnae illi hominum multitudini. qui, ut ait Scriptura compuncti corde, ab eo, et a reliquis p stolis quid sibi laetendum esset, quaesiverant, ita respondit: 2yPomnitentiam agite, ot baptiretur unusquisque vestrum; et alio locos 3)Poenitemini, inquit, et convertimini, ut deleantur peccata Vestra. Item beatus Patilus ad Romanos seribens, 4 aperte ostendit ei
qui baptizatur omnino moriendum esse precatisci quare nos m ne ne exhibeamus membra nostra arma iniquitatis p cato, sed exhibeamus nos Deo, tanquam ex mortuis viventra.
Baeeta trina de ptiam quam utilia.
XLI. Haec vero si fideles saepe meditat suerint, primum quidem
suntinam Dei bonitatem vehementer admirari cogentur, qui nihil tale merentibus, tam singulare, et divinum baptismi benelleium sola sua misericordia adductus tribuit deinde, cum sibi ante oculos proponent, quam aliena esse debeat ab omni crimine eorum vita, qui tanto munere ornati sunt illud etiam in primis a chri liano homine requiri facile intelligent, ut quotidie tam sancte et
180쪽
religiose traducere vitam studeant, perinde ac si ea ipsa die baptismi sacramentum et gratiam consecuti essent. Quanquam ad in- 1lammandos vera pietatis studio animos nihil magis prosiciet, quam Si pastores accurata oratione explicaverint, quinam sint baptismi
Primus Baptismi effectu te atorum remissio.
XLII. De his igitur quoniam saepe agendum est, ut fideles magis
perspiciant se in altissimo dignitatis gradu positos esse, nee se ab eo dejici ullis adversarii insidiis, vel impetu ullo unquam tempore patiantur hoc primum tradere oportet peccatum, sive a primis parentibus Origine contractum, sive a nobis ipsis commi sum, quamvis etiam adeo nefarium sit ut ne cogitari quidem posse videatur, admirabili hujus saeramenti virtute remitti et condonari. Id vero multo ante ab Ezechiele praenunciatum est, per quem Dominus Deus ita loquitur si assundam super vos aquam mundam, et mundabimini ab omnibus inquinamentis vestris. Et Apostolus ad corinthios, post longam peccatorum enumerationem subjecit: 2hEt haec quidem suistic sed abluti estis , sed sanctificati estis. Atque hanc doctrinam perpetuo a sancta Ecclesia traditam esse perspieuum est. Sanctus enim Augustinus, 3 Q libro, quem de baptismo parvulorum conscripsit, it testatur Generante carne tantum contrahitur peccatum originale regenerant autem spiritu non solum originalium, sed etiam voluntariorum peccatorum sit remissio, et sanctus Hieronymus, ad oceanum i 4 omnia, inquit, in Baptismate condonata sunt crimina. Ac ne dubitare amplius eadsie cuiquam liceret, post aliorum conciliorum desinitionem, saera etiam Tridentina Synodus idem declaravit, 5 cum anathema in eos decrevit, qui aliter sentire auderent, quive asseverare non dubitarent, quamvis peceat in baptismo remittantur, ea tamen prorsus non tolli, aut radicitus evelli, sed quodam modo abradi, ita ut peccatorum radices animo insixae adhuc remaneant. Namque, ut ejusdem sanctae synodi verbis utamur, in renatis nihil odit Deus rquia nihil damnationis est his qui vere 6 consepulti sunt cum Christo per baptisma in mortem, Ixqui non secundum carnem ambulant, sed 8 veterem hominem exuentes, et novum, qui Se-