장음표시 사용
301쪽
Cur hoe gaeramentum non operetur quantum potea.
XXIX. Quod si aegroti hoc tempore eam minus consequuntur, id quidem non sacramenti vitio, sed ob eam potius causam evenire eredendum est, quod eorum magna pars, vel qui sacro ole perunguntur, vel a quibus administratur, des infirmior est i testatur enim evangelista, Dominum apud suos t multas virtutes non secisse, propter incredulitatem illorum. Quanquam etiam recte diei potest christianam religionem, ex quo altius tanquam radices egit in animis hominum, minus jam hujusmodi miraculorum adminiculis indigere, quam olim nasceolis Ecelesiae initio necessaria esse viderentur.
Fides ei spes aegrotantium erigendae.
XXX. Sed tamen hoc loco fides magnopere excitanda erit. Ulcumque enim quod ad corporis valetudinem attinet, Dei consilio et v luntate creiderit, certa spe niti fideles debent, se hujus saeri olei virtute spiritualem sanitatem consecuturos esse futurumque, ut, si eos vita decedere contingat, praeclarae illius vocis fructum percipiant, qua seriplum est: 2 Beati mortui qui in Domino morium tur. Haec de Extremae-Unctionis sacramento breviter quidem dicta sunt verum si haec ipsa rerum capita a pastoribus latius, et ea qua decet diligentia explanata erunt, dubitandum non est quin si- deles ex hac doctrina maximum pietatis fruetum percipiant.
I. si quis aliorum sacramentorum naturam et rationem diligenter considerarit, lacile perspiciet, ea omnia ab ordinis sacramento ita pendere, ut sine illo partim confici et administrari nullo modo queant, partim solemni aeremonia, et religioso quodam ritu ac cultu carere videantur. Quare necesse est ut pastores insti
302쪽
lulam sacramentorum doctrinam persequentes, eo diligentius de 0rdinis etiam sacramento sibi agendum arbitrentur.
Primo Proderit autem maxime haec explicati primum quidem illis ipsis, deinde aliis, qui ecclesiasticae vitae rationem ingressi sunt postremo etiam fideli populo di ipsis, quod in hujus argumenti tractatione versantur, ad eam gratiam exeitandam, quam hoc sacrament adepti sunt, magis commOVentur. Secundo. Aliis qui in sortem Domini vocati sunt partim ut eodem pietatis studio assiciantur parum vero, ut earum rerum e0gnitionem percipiant, quibus instructi viam sibi ad ulteriores gradus facilius munire possint.
Tertio Beliquis autem fidelibus primum quidem ut intelligant, quo honore digni sint Ecclesiae ministri. Quarto Deinde quoniam saepe conlingit, ut multi adsint, vel qui spe liberos suos adhuc insanies Ecclesiae ministerio destinarint: vel qui sua sponte et voluntate illud vitae genus sequi velint quos certe ignorare minime aequum est, quae praecipue ad hanc vivendi rationem pertinent. Quod vectat ad mores eorum oui in aliquo ordine ecclesiastico sunt, videndum est, imo sciendum conciabitin Trident in offeriore arte cujusque sessionis, quin edede reformatione quod vero attinet ud Ordinem, ut est Siacriamentum, vide idem concilium sessione 23, et de singulis ordinationibus vide concilium Carthaginense IV sub Anastasi mu-tifice anno 398.
Hujus saeramenti quanta dignitas.
II. Primum itaque fidelibus tradendum est, quanta sit hujus instituli, si summum ejus gradum, hoc est Sacerdotium spectemus,nohilitas et excellentia. Primo Nam cum episcopi et sacerdotes, tanquam Dei interpretes et internuntii quidam sint, qui ejus nomine divinam legem, et vitae praecepta homines edocent, et ipsius Dei personam in terris gelunt, perspicuum est eam esse illorum unctionem, qua nulla major excogitari possit quare merito non solum angeli, sed dii etiam, quod Dei immortalis vim e numen apud nos teueant, appellantur.
Secundis. Quamvis autem omni tempore summam dignitatem obtinuerint, tamen Novi Testamenti sacerdotes caeteris onmihus honore longe antecellunt. Potestas enim tum corpus et sanguinem
303쪽
Domini nostri conssciendi et uerendi lium peccata remittendi, quae illis collata est, humanam quoque rationem atque intelligentiam superat nedum ei aliquid par et simile in terris inveniri
Tert A. Deinde verb. quemadmodum Salvator noster i a Patre, apostoli autem, ac discipuli 2 in universum mundum a Christo Domino missi sunt ita quotidie sacerdotes eadem, qua illi, potestate praediti, 3 ad consummationem sanctorum in opus ministerii, in aedificationem corporis christi mittuntur. De sacem dotii dignitate vide senatium Diu ad S rnen Ambros. lib. 5, 'ist. i, et lib. 10, Dist. 82. Chrysostom hom 60 ad popul Antioch et in Matthinum homil. 83. Metiana Orat. 17, ad suos cives.
voeari debent ordinandi et uales .
III. Hujus gitur tanti Ossicii onus nemini temere imponendum est sed iis tantum, qui illud vitae sanctitate, doctrina, de prudentia sustinere possint. 4 Nec vero quisquam sumet sibi hon rem, sed qui vocatur a Deo, tanquam Aaron. Vocari autem a Deo dicuntur, qui a Iegitimis Ecclesiae ministris vocantur. Nota Nam qui in hoc ministerium se ipsos arroganter inserunt atque intrudunt, de his Dominum intellexisse docendum est cum inquit i 5 Non mittebam prophetas, et ipsi currebant quo quidem hominum genere nihil infelicius ac miserius, nihil Εcelesiae calamitosius esse potest. Vide dist. 23, multis in capitibus.
Intentio eorum qui saeris initiari volunt, dirigenda.
IV. Sed quoniam in omni actione suseipienda magnopere refert, quem sibi quisque finem constituat optim enim sine posito, recthomnia consequuntur de hoc in primis, qui sacris initiari volunt. admonendi sunt, ut nihil sibi tanto munere indignum proponante qui quidem locus eo diligentius tractandus erit quo gravius hoc tempore ea in re peccare fideles solent.
V. Alii enim eo consilio ad hane vivendi rationem se convertunt.
304쪽
ut quae ad victum vestitumque necessaria sunt parent ita ut praeter quaestum nihil aliud in sacerdotio, quemadmodum vulgo caeteri omnes in quovis sordidi artificii genere, spectare videantur. Nota Quamvis enim ex Apostoli sententia, natura, et divina lex jubeat, ut si qui altari servit, ex altari vivat lamen questus et tueri causa ad altare accedere maximum sacrilegium est.
I. Alios honorum cupiditas, et ambitio ad sacerdotalem ordinem duei
VII. Alii vera, ut divitiis assiuant, initiari votiant, cujus quidem rei illud argumento est, quod nisi opulentum aliquod celesiasti- eum beneficium iis deseratur, nullam sacri ordinis cogitationem habent; hi vero sunt, quos Salvator noster 2 mercenarios appe lati et quos Ezechiel dicebat: δ). Semetipsos, et non oves pascerer quorum turpitudo et improbitas non solum sacerdotali ordini magnas tenebras offudit, ita ut jam nihil sero a fideli populo ha- heri possit contemptius et abjectius verum etiam mei ut ipsi nihil amplius ex sacerdotio consequantur quam Iudas ex apostolatus munere, quod illi sempiternum exitium attulit .
Vera et rem intentio ordinandorum.
VIII. Illi autem ostio in Ecclesiam introire merito di euntur, quia Deo legitime vocati eclesiastica munera ejus unius re causa suscipiunt, ut Dei honori inserviant. Nota Neque lamen hoe ita accipiendum est, quasi eadem exseque omnibus non sit imposita Homines enim ob eam rem con- dili sunt, ut Deum colant, quod praecipue fideles, qui Baptismi gratiam consecuti sunt, ex toto corde, ex tota anima, et ex totuviribus praestare debent.
ordinaaloium inientio sublunior esse debet intentione eaeterorum.
IX. Verum qui ordinis sacramento initiari volunt, hoc sibi proponant opus est, ut non solum Dei gloriam in omnibus rebus qua rant, quod duidem eum omnibus, tum maxime fidelibus commune
305쪽
esse constat sed etiam ut aliqui certo celesiae ministerio addicti. 1 in sanctitate et justitia illi serviant. Nam ut in exercitu omnes quidem milites imperatoris legibus parent, sed inter eos tamen alius centurio, alius praesectus est; alii alia munera obeunt ita quamvis omnes fideles pietatem et innocentiam sectari omni studi debeant, quibus rebus maxime Deus colitur, eos tamen, qui ordinis sacramento sunt initiati prineipua quaedam munera, et functione in Ecclesia exequi portet.
In quibus sacris initiati caeteros superant.
X. Nam et sacra pro se ipsis, et pro omni populo aciunt, et divinae legis vim tradunt ad eamque prompto et alacri animo servandam fideles hortantur et instituunt et Christi Domini sacramenta, quibus omnis gratia impertitur, et augetur, administrant: et ut uno verbo complectamur, a reliquo populo segregali in uinium longe maximo et praestantissimo ministerio se exercent.
Duplex potestas ecblesiastieaci ordinis et juris lictionis.
XI. His igitur explicatis, accedent parochi ad ea tractanda, quae propria hujus sacramenti sunt, ut intelligant fideles, qui in Ecclesiasticum ordinem cooptari volunt, ad quodnam ossicii genus vo centur, quantaque ipsi Ecclesiae, ejusque ministris potestas divinitus tributa sit. Ea autem duplex est ordinis et jurisdictionis Ordinis potestas ad verum Christi Domini corpus in sacro-Sancta Eucharistia refertur durisdictionis vero potestas tota in Christi eorpore mystico versatur ad eam enim spectat christianum populum gubernare et moderari, et ad aeternam coelestemque beati tudineu dirigere.
testas Ordinis ad quae se extendat.
XIl. Verum ordinis pote3tas non solum consecramiae Eucharis litovim et potestatem continet sed ad eam accipiendam hominum animos praeparat, et idoneos reddit, caeteraque omnia complectitur quae adaucharistiam quovis modo referri possunt.
xl l l. Εjus vero plura ex suciis Litteris testim0nia asserri nos
306쪽
sunt seu illa praeclara, et gravissi in sunt, quae apud sanctos Joannem et Matthaeum leguntur inquit enim Dominus: i)Sicut misit me Pater, et ego mitto vos accipite Spiritu in Sanctum quorum remiseritis peccata, remittuntur eis, et quorum retinueritis, retenta sunt. Et: 2 Amen die vobis, quaecumque alligaveriti super terram, erunt Iigala et in celoci et quaecumque solveritis super erram, erunt soluta et in Coelo. Quae quidem Ioca pastoribus ex sanctorum Patrum doctrina, et auctoritate explanata, maxilua iuveritati Iumen asserre poterunt.
XIV. IIaec autem potestas plurimum illi praestat, quae in naturae lege caeteris hominibus, qui res Sacras curarent, tributa est. Vide de consecr. dist. 2 ρ. Nihil in sacrificiis, Concit. Trident sess. 23, cap. i. Iren lib. 4 cv. 34 Aug. lib. 19, De Civit. Dei, ωρ. 23.
In lege naturae luere sacerdotes.
XV. Nam et illa aetas, quae scriptam legem antecessit, suum sa- cordotium suamque potestatem Spiritualem habuerit necesse est, cuin legem habuisse satis constet. IIaec duo enim ita conjuncta esse testatur Apostolus, ut eorum alter translato, simul etiam alterum transferri necesse Sit. Cum igitur naturali instinctu homines agnoscerent Deum colendum esse, onSequens erat, ut inquavis republica aliqui Sacrorum, et divini cullus procurationi Procucerentur, quorum potestas aliquo modo spiritualis diceretur.
Cinisti sacerdotium Mosaico sublimius.
XVI. Eadem etiam potestale populus Israeliticus non caruit quae tametsi dignitate superior fuit, quam illa, qua in lege naturae sacerdotes praediti erant, longe tamen inferior quam legis vauge Iicae spiritualis potestas, existimanda su
Potestas gacerdotalis evangeliea.
Ilaec enim caelestis est, omnemque angelorum ellam virtutem sui Derat δ).
307쪽
A Christo ortum hane hae potestas.
XVII. Neque a sacerdotio Mosaico, sed a Christo Domino. i qui non secundiam Aaron sacerdos fuit, sed secundum ordinem Melchisedech orlum habet Is enim, qui summa potestate gratiam tribuendi, et peccata remittendi praeditus suit, hanc potestatem quamv4s virtute desultam et sacravientis adstrictam, Ecclesiae suae reliquit.
Εeelesiae ministrorum eonseeratio vocatur ordinis Racramentum.
XVIll uuare ad eam exercendam cerii ministri instituti sunt, et solemni religione consecrati quae quidem consecratio ordinis sacramentum, vel sacra ordinatio vocatur Placuit autem sanctis Patribus hoc vocabulo uti, quod Ialissimam significationem habet. ut dignitatem et excellentiam ministrorum Dei indicarenti uuid sit Ordo. XIX. Est enim ordo, si propriam ejus vim et notionem accipiamus, dispositio superiorum et inferiorum rerum, quae inter se ita aptatae sunt, ut una ad alteram reseratur.
Hoe saeramentum eur Ordo dieatur.
XX. cum itaque in hoc ministerio multi sint gradus, variae iunctiones, omnia ver certa ratione distributa sint et collocata; reet et commode ordinis nomen ei impositum videtur.
XXI. ud autem inter caeter Ecclesiae sacramenta sacra Ordinatio numeranda sit, sancta Tridentina synodus 2 ratione illa qua saepius repetita est, comprobavit nam cum aeramentum sit rei sacrae signum, id vero, quod hac consecratione extrinsecus fit gratiam et potestatem significet, quae illi tribuitur qui consecratur; omnino sequi perspicuum est, ordinem vere ac proprie sacramentum dicendum esse ordinem esse sacriamentum vide Tria sera. 23, de ordine c. i et 3 et can. 3, 4 5. Concit Florent in decret de Sacram Aug. lib. 2 conaria Dist. Parmen. v. δ,
308쪽
Quando et a quo haec potestas conseratur.
XXII. Quare episcopus ei calleem cum vino et aqua, et patenam eum pane porrigens, qui sacerdos ordinatur, inquit Accipe pο- testatem offerendi sacrificium, etc. quibus verbis semper docuit Ecclesia, dum materia exhibetus, potestatem consecrandae Eucha ristiae, charactere animo impresso, tradi, ut gratia adjuncta sit ad illud munus rite et legitimo obeundum, quod Apostolus his verbis declarat di i Admoneo te, ut resuscite gratiam De quae est in te per imposilionem manuum mearum di non enim dedit nobis Deus spiritum timoris, sed virtutis, et dilectionis, et sobrietatis.
Saeramentuiti ordinis varios habet sui exercendi ministros.
XXIII. Iam vero, ut sacrae synodi verbis utamur, cum divina ressit tanti sacerdotii administratio, consentaneum suit, quo dignius et majori cum veneratione exerceri posset, ut in Ecclesiae ordinatissima dispositione plures essent, et diversi ministrorum ordines, qui sacerdotio ex ossici deservirent atque hi quidem ita distributi, ut qui jam clericali tonsura insigniti essent, per minores ad majores ascenderent.
Ordines ministrorum Ecclesiae quot sint, et quinam.
XXIV. Docendum igitur erit hosce omnes ordines septenario numero contineri, semperque ila a catholica Ecclesia traditum esse, quorum nomina haec sunt, ostiarius, Lector, Exorcista, colytus, 'Subdiaconus, Diaconus, Sacerdos .iorum ordinum meminerunt
Dionysius, lib. Eccl. hier. v. 3. Cornet Papa, in Dist ad I h. Dis ρ. Antioch. instat ud Euseb Histor Eccles. lib. 6, v. 35. Concia Carthag. 4 cian. 4 et Seqq. laniatius, istol ad Antioch.
XXV. unc autem ministrorum numerum recie tua desinitum esse probari potest propter ea miniSteria, quae ad sacro-sanctum
309쪽
CATECHISMI missa sacrificium, et Eucharis liam vel eonssciendam, vel admi-im rundam, cujus causa praecipue sunt instituta, necessaria vi-ueutur. ordines alii majores alii minores, et qui utrique.
XXVI. Ex his alii majores, qui etiam sacri dicuntur, alii minores sunt. Majore vel saeri sunt, ordo sacerdotalis, diaconatus et subdiaconatus ad minores reseruntur acolyti, exorcistis, te lores, ostiarii de quorum singulis pauca dicenda sunt, ut habeant Parochi, unde eos potissimum iustituaut, quos noverint aliquo o uiue iviliando esse.
XXVII. Incipiendum est autem a prima tonsura, quam quidem docere oportet, quamdam praeparationem esse ad ordines aecipiendos. Ut enim homines ad Baptismum exoreismis, ad Matrimonium sponsalibus praeparari solent ita, cum tonso capillo, Deo dedicantur, tanquam aditus ad ordinis sacramentum illis aperitur rdeclaratur enim qualis esse debeat, qui sacris imbui cupit.
XXVIlI. Nam clerici nomen, quod ei tunc primum imponitur, ab eo deductum est, quod Dominum sortem et hereditatem suam habere incipiat, veluti qui in Hebraeorum populo, divino cultui mancipali erant i quibus vetuit Dominus aliquam agrorum Partem in terra pro inissionis distribui, cum inquit: i Ego pars et hereditas tua. Ac quamvis id omnibus fidelibus commune sit, praecipua tamen ratione eis conveniat necesse est, qui se Dei ministerio consecrarunt. Vide Hieronym. Dist. 2 ad Nepot et citiatur 12 q. I, c. ClericuS.
capilli eur tondentur in coronae speetem.
XXIX. Tondentur vero capilli ad coronae speciem et similitudinem, quam perpetuo conservare oportet et ut quisque in altiori deinceps ordinis gradu collocatur, si ejus orbis Orma latior circumscribi debet.
310쪽
XXX. Quod quidem ex apostolorum traditione acceptum esse docet Ecclesia, cum de hujusmodi londendi moro sancti Diony
sius si Areopagita, Augustinus 2ὶ, ieronymus 3), vetustissimi
et gravissimi Patres meminerint.
cureoronam gerere elericis praeceptum.
XXXI. Prima ratio. Primum autem omnium serunt, aposio-Iorum prineipem eam consuetudinem induxisse ad memoriam coronae quae ex spinis contexta Salvatoris nostri capiti sui impositari ut, quod impii ad Christi ignominiam et cruciatum excogitarunt, e apostoli ad decus et gloriam uterentur simulque signiscarent curandum esse a ministris Ecclesiae, ut omnibus in rebus Christi Domini nostri speciem et figuram gerant. Secunda ratio. Quanquam nonnulli asserant, hac nota regiam clignitatem declarari, quae iis maxime qui in sortem Domini vo- Cati sunt videtur convenire. Quod enim Petrus apostolus fideli populo tribuit i 4 Vos estis genus electum, regale sacerdotium, gens sancia, peculiari quadam et magis propria ratione, ad Ecelesiasticos ministros pertinere facile intelligimus. Tertia ratio. Etsi non desunt, qui vel persectioris vitae professi nem a clericis susceptam circuli figura, quae omnium persectissima est, significari existiment, Vel externarum rerum contemptionem, animique ab omnibus humanis curis vacui talem declarari putent, quod capilli supervacaneum quiddam in corpore tondeantur.
XXXII. Post primam tonsuram ad ostiarii ordiuem primus gradus fieri consuevit. Rus munus est, templi elaves, et januam custodire, et adii templi arcere eos, quibus ingredi interdictum erat. Ad sanetum etiam missae sacrificium assistebat, curaturus ne quis propius, quam par esset, ad sacram aram accederet, et sacerdotem rem divinam acientem interpellaret. Alia etiam ministeria illi eommissa erant, ut ex ritibus, qui ad ejus consecrationem a thi-