장음표시 사용
491쪽
et desiderii nostri nuntia sit et interpres oratio, tum recte, et ratione petimus, cum postulationum ordo sequitur ordinem rerum
expetendarum. ordo charitatis.
MII. Monet autem nos vera charitas, lotum ut animum ac studium cunieramus in Deum di qui quoniam solus est, in seipso sum num bonum, jure est praecipuo quodam, ac singulari amore diligenduS. Verus amor Dei quis
III. Nec vero ex animo et unice potest amari Deus, nisi rebus ac naturis omnibus ejus honor et gloria praeponatur Bona enim, et nostra, et aliena, et omnino omnia quaecumque boni vocabulo Domitiuntur, ab illo prosecta summo ipsi bono cedunt.
IV. Quare ut Ordine procederet oratio, Salvator petitionem hanc de summo bono principem, et caput constituit petitionum reliquarum. Prior ratio.
Docens nos, priusquam ea quae nobis, aut proximo cuique opus sint, postulemus, quae propria sint Dei gloriae, petere debere, ipsique De studium, et desiderium ejus rei nostrum exponere.
duo facto manebimust in Heio chari latis qua docemur, et plus Deiani quam nos ipsos diligere, et primum petere, quae De cupiamus, deinde quae nobis Optemus.lii hae petitione quid cupiatur.
V. t quoui, in desideri uin et petiti sunt earum rerum quibus ea remus, nec Ver Deo, id est, ejus naturae fieri accessi potest. aut augeri ulla re divina substantia, quae inexplicabilem in moduli est omni persectione cumulata, intelligendum est extra haeceSSe, quἔe a Deo, p, Deo petimus, et ad externam ejus gloriam
Cupimus enim et elimus ut Dei nomen nollii sit gentibus, ut eju, regnum amplisse elur ut plures quotidie obediani divino nu-
492쪽
mini, quae tria, nomen, regnum, obedientia non in illo ip3 sunt intimo Dei bono, sed assumuntur extrinsecus. Verum ut hae pelitiones quam vim habeant, et quid valeant, planius intelligatur, Pastoris erunt partes monere fidelem populum, verba illari Sicut in caelo et in terrai ad singulas referri posse primarum trium postulationum, ut Sanctificetur nomen tuum sicut in coelo et in terra item : Adveniat regnum tuum, sicut in D'o et tu terra; similiter tFiat voluntas tua sicut in coelo et in terra.
PDmo in hae petitione quid petitur.
VI. Cum autem petimus ut sane liscetur nomen Del. id sentimus, ut augeatur sanctitas, et gloria divini nominis. Quo loco parochus animadvertet, ac docebit pios auditores, non id dicere Salvatorem, ut eodem modo sanctificetur in terra, quo et in coelo, id est, ut amplitudine terrestris sanctificatio coelestem exaequel hoc enim fieri nullo pacto potest, sed ut ex charitate, ex intimo animi studio id agatur.
sanetifieare Dei nomen qui sta .
VII. Etsi verissimum illud est sicuti est, divinum nomen per se sanetificatione non egere, si cum sanctum, et terribile sit, quemadmodum ipse Deus suapte natura sanetus est, neque ei ulla sanctitas, qua ab omni aeternitate praeditus non fuerit, possit accederer tamen quo in terris longe minori honore assicitur, quam par est, nonnunquam etiam maledietis et nesariis opibus violatur propterea cupimus ac petimus, ut laudibus, honore gloria, elebretur ad exemplum laudum, honoris et gloriae quae illi in caelo tribuuntur id est, ut sic honor, et cultus in mente in animo in ore versetur, ut omni veneratione, et intima, et externa prosequamur, omnique celebritate excelsum purum, et gloriosum Deum ad imitationem supernorum, ac caelestium civium complectamur.
Ut enim coellte summa consensione, gloria et praedicatione esserunt Deum, sic precamur, ut idem eontingat orbi terrarum; et omnes gentes Deum cognoscant, colant, et venerentur, ut nulli plane mortales reperiantur, qui non et suscipiant christianam reli-
493쪽
gionem, et se totos Deo dicantes, credant ex eo omnem sancillatis lantem existere, neque quidquam esse purum, aut Sanctum quod non a sancti tale divini nominis oriatur. Nota Testatur enim Apostolus, i mundatam esse Ecclesiam in lavacro aquae in veri, vitae r significat autem verbum vitae,
nomen Patris, et Filii, et Spiritus Sancti, in quo baptizamur et
vi II. Itaque quoniam nulla cujusquam expiatio, nulla munditia, et integritas esse potest, super quo non sit invocatum divinum nomen, eupimus, et petimus a Deo ut omne hominum genus, relictis impurae infidelitatis tenebris, ac radiis divini luminis illustratum, hujus vim nominis agnoscat sic, ut in eo veram quaerat sanctitatem, et in nomine sanctae et individuae Trinitatis baptismi sacramentum suscipiens, ipsius Dei dextera perlaetam vim sanctitatis
IX. Pertinet ver optatum, et postulatio nostra non minus etiam ad eos qui, agitiis et sceleribus contaminati, puram baptismi integritatem, et innocentiae stolam amiserunt; quare actum est, ut in illis miserrimis suam iterum sedem impurissimus spiritus colloearit optamus igitur et precamur a Deo, ut in ipsis etiam sancti-ncetur nomen ejus ut ad cor et ad sanitatem redeuntes, saer mento paenitentiae redimant pristinam sanctitatem, seque ipsos Purum, ac sanctum Deo templum, ac domicilium praebeant.
x orabunt denique, lumen ut si um Deus praeserat omnium mentibus, quo videre possint 2 Omne datum optimum, et omne donum perseclum deseendens a Patre luminum ad nos divinitus esse delatum, quo temperantiam justitiam, vitam, salutem, omnia denique animi, corporis externa vitalia ac salutaria bona illi accepta reserant, a quo, quemadmodum praedicat Ecclesia, a bona euneta procedunt si quid luee sua sol, si quid reliqua sidera motu
et cursu prosunt hominum generit si circumfuso hoc alimur spiritu, si terra frugum et fructuum ubertale vitam sustinet omnium i
494쪽
CONCILII TRIDENT PARS IV. 469s opera magistratuum, quiete ac tranquillitate fruimur i et hareet hujus generis bona innumerabilia nobis suppeditat immensa Dei benignitas. Quin etiam, quas philosophi secundas causas appellant, interpretari debemus, mirabiliter essecias quasdam, et ad usum nostrum accommodalas Dei manus, quibus nobis sua bona distribuit, ac longe lateque dissundit.
XI. Quod autem maxime rem continet in hac petitione, illud est. ut omnes agnoscant, et venerentur sanctissimam Iesu Christi sponsam, et parentem nostram Ecclesiam, in qua una est lans ille amplissimus atque perpetuus, ad eluendas, et expiandas omnes peccatorum sordes, unde hauriuntur universa salutis et sanctificationis sacramentari quibus quasi coelestibus quibusdam sistulis in nos a
Deo ille sanctitatis ros et liquor effunditur; ad quam solam, et ad eos, quo suo sinu et gremio complexa est, pertinet divini illius imploratio nominis, si quod unum sub caelo datum est hominibus, in quo oporteat nos salvos fieri. Vide Aug. sem. 181, De Te . et Greg. lib. 35 Moral. ωρ. 6.
Verum parochi maxime hunc locum urgere debebunt, boni esse filii, non solum Patrem Deum orare verbis, sed re etiam et actione conari, ut eluceat in ipso sanctificatio divini nominis.
Ialorum vila huic petitioni quam adversetur.
XII. Utinam non essent qui cum oratione hanc Dei nominis salictisseationem assidue postulent, lactis, quantum in ipsis est, illud violant, atque contaminant, quorum culpa interdum ipsi etiam Deo maledicitur in quos dictum est ab Apostoloci Nomen Dei per vos blasphematur inter gentes. Et apud Ezechielem legimus: Ingressi sunt ad gentes, ad quas introierunt, et polluerunt nomen sanctum meum, cum diceretur de eis : Populus .mini iste est, et de terra ejus egressi sunt. RIm 2, M. Ezech. 37 20. Nota Qualis enim es vita, et ut sunt eorum mores, qui religionem profitentur, sic de religione ipsa, deque ejus auctore religionis multitudo imperit judicare soleti
495쪽
Adinine teneantur etiristiani hi in parte.
XIlI. Quare qui vivunt ex christiana religione quam susceperunt, et ad ejus regulam orationem ei a iliones dirigunt suas, magnam lacultatem praebent aliis laudandi nomen caelestis parentis, et omni honore, et gloria celebrandi. Nobis enim ipse has partes imposuit Dominus, ut illustribus virtutis actionibus excitemus homines ad laudem et praedicationem divini nominis, ad quos loquitur in hunc modum apud evangelistam si in Sic luceat lux vestra coram hominibus ut videant opera vestra bona et glorificent Patrem Vestrum, qui in caelis est. Et princeps apostolorum i 2 conversationem vestram inter gentes habentes bonam, ut ex bonis operibus vos considerantes, glorificent Dolim.
Ad regnum Dei nos totum dirigit Evangelium.
I. BEcΝΠ coeleste, quod altera hac petitione postulemus, Jusmodi est ut eo reseratur, ac terminetur omnis Evangelii praedicati : nam et inde exorsus est ad poenitentiam cohortari S. Joannes Baptista, dum a Poenitentiam, inquit, agite; appropinquavit enim regnum coelorum. Nec aliunde secit initium suae praedicationis 4 Salvator humani generisci et in illo salutari sermone, quo beatitudinis vias discipulis in monte monstravit, tanquam Proposito orationis argumento principium duxit a regno caelo ruin; nam so Beati, inquit, pauperes spiritu, quoniam ipsorum est regnum celorum. Quin etiam eum retinere cupientibus attulit illam causam Necessariae prosectionis i 6 Et aliis civitatibus oportet me evangelizare regnum Dei, quia ideo missus sum. oc 7 ideo postea regnum praedicare jussit apostolos et illi, qui se ire ad sepeliendum patrem suum, velle dixerat, cri indita: si Tu
496쪽
.mie, an illitia reguum Dei. Cum vero resurrexisset li mortuis, i iter illos quadraginta dies, quibus apparuit apostolis, loquebatur de regno Dei.
ll. Quare parochi hunc secundae postulationis locum diligentissime tractabunt, ut fideles auditores quanta sit in hac petitione vis, ac necessitas, intelligant.
Hae petitio a aeteris cur distinet
III. Primum autem ipsis ad rem scienter subtiliterque explicandam magnam facultatem dabit ea cogitatio, quod etsi haec petitio conjuncta sit cum reliquis omnibus, eam tamen separaum etiam adhiberi jusserit a caeteris r ut quod petimus, summo studio quaeramus inquit enim : 2 Quaerite primum regnum Dei, et justitiam ejus, et hare omnia adjicientur vobis.
IV. Et quidem tanta vis, et copia coelestium munerum hae postulatione continetur, ut omnia complectatur quae ad corpoream et spiritualem vitam luendam sint necessaria. Nola Quem autem regio nomine dignum dicemus, cui ea curae non sint, quae regni Salutem contineant quod si sunt omines de regni sui incolumitate solliciti, quanta regem regum omnium cura et providentia tueri credendum est, et vitam et salutem ho ininum p
V. Hac igitur regni Dei petitione comprehensa sunt omnia qui-hiiscumque in hac peregrinatione vel exilio potius indigemus. quae concessurum se Deus benigne pollicetur, nam statim illa subjunxit iEi liae omnia adjicientur vobis.
VI. Quibus omnino declaravitri se eum esse regem, qui generi hominu a copiose omnia laro ille suppeditat, in cujus inliniue Θiu alii talis cogitatione infixus D iv id cecinit : Dominus regit me, et iii in mihi deerit S. 22, t.
497쪽
ut in hae petitione exaudiamur, quid opus.
VII. Verum minime satis est, vehementer petere Dei regnum, nisi ad petitionem nostram adhibeamus omnia tanquam instrumenta, quibus illud quaeritur, et invenitur imam et quinque saluae Virgines studiose illa quidem petierunt ad hunc modum i Domine. Domine, aperi nobis; verumtamen, quod illius postulationis prae-Sidia non haberent, exclusae sunt nec injuria est enim illa Dei Ore pronuntiata sententia i 2 Non omnis, qui dicit mihi, Domine, Domine, intrabit in regnum caelorum.
Quomod desiderium regni caelestis exeitabitur.
VIII. Quamobrem haurient animarum curatores sacerdotes exuberrimis divinarum Litterarum sontibus ea quae fidelibus desiderium studiumque commoveant regni caelorum; quae calamitosam status nostri conditionem illis ob oculos ponant; quae sic eos assi-eiant, ut respicientes, et colligentes se in memoriam redeant summae beatitudinis et inexplieabillum honorum, quibus redundat aeterna parentis Dei domus.
Euiua viis quot at quanta miseriae.
IX. Exules enim sumus et plane ejus loci incolae in quo habitent daemones, quorum odium in nos nulla ratione mitigari potest inam sunt infestissimi et implaeabiles in genus humanum. Quid domestica intestinaque praelia, 3 quae inter se corpus et anima, caro et spiritus assidue gerunt quibus perpetu timendum est, ne concidamus t timendum autem, imo vero staum concideremus, nisi propugnaeulo divinae dexteras defenderemur. Quam vim miseriarum cum sentiret Apostolusci 4ὶ Infelix, inquit, ego homo; quis me Iiberabit de eorpore mortis hujus
unde in mi ariarum hominis faeilias intelligitur.
X. Haec infelicitas nostri generis, quanquam per se cognoscitur, tamen ex conditione reliquarum naturarum et creatarum rerum saei lius intelligi potest. In illis sive allonis, sive etiam Sensus expertibus raro fieri videmus, ut aliqua natura a propriis actionibus a sensu vel motu insito deelinet sic, ut a proposito et coastituis
498쪽
ene dessectat. Hoc apparet in bestiis agrestibus, nantibus, volucri-hus, ut res declaratione non egeat. Quod si caelum suspexeris, nonne verissimum id esse intelligis quod a David dictum est si In aeternum, Domine, verbum tuum permanet in caelo. Nemphillud continenti motu et perpetua conversione sertur, ut ne minimum quidem a praefinita divinitus lege diseedat. Si terram et reliquam universitatem consideres, tacite videas, aut nvita aut exigua ex parte deficere.
XI. At miserrimum hominum genus saepissime labitur; ard, quae recte sunt cogitata, persequitur e plerumque susceptas bonas actiones abjicit atque contemnit quae modo placuerat optima sententia, subito displicet et illa reiecta, ad turpia consilia sibique perniciosa delabitur.
XII. Quaenam igitur est hujus inconstantiae miseriaeque causa contemptio plane divini amatas i laudimus enim aures Dei monilisci oeulos tollere nolumus ad ea quae nobis lumina divinitus praeseruntur, nec caelestem Patrem salutariter praecimentem au
dimus. Eunera par hi hae in parte.
XIII. Quare hic incumbendum erit parochis, ut et misertas oculis subjiciant fidelis populi, et commemorent causas miseriarum et remediorum vim ostendant i quorum omnium illis sa evitas non deerit, comparata ex viris sanctissimis, Joanne Chrysostomo et Augustino, maxime vero ex iis quae in Symboli expositione posuimus t nam illis ognitis, quia erit e saeinorosorum hominum numero, qui adjumento Dei gratiae praeeuntis, evangelie illo et prodigi niti exemplo conetur exsurgere et erigere se, atque in caelestis regis Patrisque conspectum veniret Vide Chrysost in Psal. 118, et in cap. 4 Isia et hom. 62, ad vulum Antioch Dem et hom. 6s, et in sermon. De Vanitate elirevia tale vitin August. lib. 10. Cons. v. 28 et 1i, et lib. 2 i. De civis Dei, cap. 4, e lib. 22, ωρ. 22.
499쪽
me regnimi Dei quid hic in olligatur.
XlV. His explicatis quae itidelium fructuosa petiti aperient quid sit quod his verbis a Deo postulemus, praeSertim cum Voca bulum regni Dei multa significet quorum declaratio et ad reliquam Scripturae intelligentiam non erit inutilis, et est ad hujus cognitionem loci neceSSaria. Primo Communis igitur quaedam regni Dei signisscatio, quae frequens est in divinis Litteris est Mon solii in ejus potestatis, quam habet in omnem hominem rerumque universitatem; sed etiam pro-Videntiae, qua cuncta regit et moderatur dicit in manu enim ejus, inquit Propheta, sunt fines terrae uuibus finibus intelliguntur etiam quae occulta sunt et ahil ita in inlimis terrae ac rerum omnium Partibus in hanc sententiam Mardoctuinis loquebatur illis verbis r 2 Domine Dominus, rex omni polens : in ditione enim tua cuncta sunt posita is non est qui possit tua resistere voluntati Dominus omnium es, nec est qui resistat majestati tuae. Secundo. Item Dei regno declaratur praecipua illa ac singularis providentiae ratio, qua Deus pios et sanctos homines tuetur et eurat de qua propria et eximia quadam Dei cura dictum est illud a David di Dominus regit me et nihil mihi deerit tum ab Isaiari Dominus rex noster ipse salvabit nos P l. 22, 1 Ba. 33, 22.
Regnum Dei non est de hoc niundo.
XV. In qua Dei regia potestale, etsi proecipua ratione sunt in hac vita ii, quos dixinius, sancti ac pii homine i tamen monuit Pilatum ipse Christus Dominus, a regnum suum non esse ex hoc mundo, qui et conditus est et interiturus, ortum habere; nam eo quem diximus modo dominantur imperatores reges, respublieae, duces, omnesque ii qui vel expediti ac delecti ab hominibus praesunt civitatibus atque provinciis vel per vim ei injuriam dominatum occupaVerunt. Regnivn Christi quid
XVI. Christus autem Dominus constitutus est rex a Deo, ut ait Propheta cujus regnum, ex Λpostoli sententia justitia est inquit enim : Regnum Dei est justilia, et pax, et gaudium in Spiritu Sancto.
500쪽
ε uomodo Citi istiis regnet in nobis.
XVII. Regnat autem in nobis Christus Dominus per virtutes intimas fidem, spem charitatem quibus virtutibus regni quodammodo partes esticimur et Deo peculiari quadam ratione subjecti, ad ejus cultum ac venerationem consecramur utinii emadmodum dixit Apostolus i 1 Vivo ego jam non ego; vivit vero in me Christus il nobis dicere liceat Regno ego jam non ego regnat vero in me Christus.
XVIII. Id autem regnum ustitia dicitur quia Christi Domini justitia constitutum est. Ac de hoc regno sic loquitur apud sanctum Lucam Dominus, regnum Dei intra vos est Luc. 7, 21. Notia. Nam etsi desus Christus per fidem regnat in omnibus qui gremio ac sinu sanctissimae matris Ecclesiae continentur, praecipuo lamen modo regit eos qui praestanti id e spe et charitale praediti, se tanquam pura quaedam et viva membra Deo praebuerunt; et in his Dei gratiae regnum esse dicitur.
Terti regnum Dei est gloria aeterna.
Est ver ellam Dei gloriae regnum illud, de quo Christum Dominum apud sanctum Matthaeum loquentem audimus i 2 Venite, benedicti Patris mei, possidete paratum vobis regnum a constitutione mundi. Quod idem ab eo regnum, apud sanctum Lucam, latro admirabiliter, sua scelera recognoscens, expetebat in hunc modum i 3 Domine memento mel cum veneris in regnum tuum. Sanctus etiam Joannes meminit hujus regni Nisi quis renatus fuerit ex aqua et spiritu, non potest introire in regnum Dei. Meminit item Apostolus ad Ephesios b omnis fornicator, aut immundus, aut avarus quod est idolorum servi lusin, non habet haereditatem in regno Christi et Dei. Eodem perlinent aliquot similitudines o Christi Domini loquentis de regno coelorum.
Duplex regnum, gratiae et gloriae.
XIX. Necesse est autem prius ponere regnum gratiae t nequeeni in ieri potest ut in ullo regnet Dei gloria, nisi ejusdem gratia in illo regnarit.