De concursu Dei ad actus liberos voluntatis creatae (Francesco Diotallevi)

발행: 1611년

분량: 295페이지

출처: archive.org

분류: 철학

71쪽

quam sit productio actus volivitatis, prioritate liquos propter unito fieri non includit ficti

eiusdem actus neque tier hilius inclussit fieri illius. Nulla sine videtur eissi rario quare adeo ne cessaria illine notio, ut ipsius influxus de potentia sumin absollitast solo Deo esse non possit: cum ipsi sit virtus quaedam in causa creata, at te EX

S. Tho. p. p. quaest. Ios b. a. Erroia eum sit uicere Deum non posse facere per seipsum omnes determinatos effectus, qui fiunt per quancumque causam creatam Neque enim videt tur explicari possiequo modo habeat vim physice pii edeterna inandi: ibi uidem cum prior sit actu voliintatis secundum totum suum eme:ab eo nullatemis pendet, ac proinde esse potest etiam si actus postea non sequat tir.

Qui a diem poterit non sequi ex eo quod Deus inpoliariori igno suspendat concursum simultaneucum illii motione, voluntate quem concursum

adueri xij non negant, neque negare pol sunt sine lapsu ii sententiam Durandi de Operatione causarum secundarum absque concursu Deiri ab ipsis etiam communiter reiectam. Quod si dicas ita esse coimexum actuin voluntatis cum illa morumtioiie,ut hoc ipsis,quod Deus motionem producit, noli pol Iit non praeliate,quicquid est necessarii linad actum:hqc sane videturno aliter esse polle misi quia entitas illius motionis virtuorum proportion uter se habeat ad actum voluntatis creatae sciit , habet en titas motus localis ad existetiamsiccessiuam mobilis in spacio ita ori ser quae entitas morus non est prior prioritate in quo, sed solum prioritate a quo illa existentia inspacio maiori r quia

fieri illius motus est aliquo modo ipsum fieri huius

72쪽

huius existentiae ac proinde essentio illius rei,quae

est motus localis, repugnat coniungi cum sua existentia in rerum natura,nisi simul in eodem instanti natur: in quo ab ipsi pendeat existentia successiva mobilis in spacio maiori. Si autem ho pacto se habet physica praedeterminatio ad actum v luntatis, nulla maior in voluntate libellas videtur siperesse, quam in quocumque localiter motu ab extrinseco si enim actus voluntatis ita pendet amotione virtuosa seu praedeterminatione,ut huius sieti quod libera tantum voluntate Dei ortum ducit essentialem habeat connexionim cum pro ductione illius,non apparet sane quomodo sub libertatem hominis sposita praedeterminatione cadere post tri cum quae connexa sunt, cum rei alicuius essentia possit illare necessario sequantur. iartum largu menti .

QVacto probatur Concilium intelligendumelle de potentia ad dissentiendum in sensu compositio quia alioqui non contradiceret Caluino,Casilinus enim in Institutione ut supra ictulianus expuard.Tap. r.Z.pag.2 O .ait, Voluntatem mouet gratia non qualiter,mitu sectilis traditit in est, creditum, ut vostrae posteasit electim morions , aritobtelii rem,aut refragari. Quae repetit postea etiam in Antidoto ut videbimus insta.Quamobrem haeretica propositio Caluini est haec digatiua(Voluntas mota gratia , quae est esticax non potest illiici agais, seu dissentite, eamve abiicere laui Concilii an ut contradicat affirmativam oppositam pionuntiat:iam sic argumentor vel propositio

73쪽

co Opus c. THEOLOGICUM negatiua Caluini ab ipso intellecta fuit in sensu dia uiso ita ut negauerit voluntati potentiata ad dis, sentiendinis in sensi diuiso gratice , qua de facto est efficax vel intellecta fuit in sensu composito, ut potentiam negauerit ad contingendum dissensum gratia. Non primum quia iuxta eum Caluini voluntas est talis potentia, ut cum habet grariam,quae est efficax,actum bonum illi obsequendo necestatio eliciata ut patet ex verbis paulo ante relatis, inpatebitamplius ex iis, quae infra reseremus cum vero ea gratia caret concupiscentia ex neces itate obtemporando, actum oppositum ne- cellatio eliciat, ut ea testantur, quae refcrituar s. Tap.ait, .cit.pag.13 . Ex eodem Caluino in Antidoto, ubi loquens de homine in statu nature lapsq, ait eunt uua est naturaeprauitate uanto senisi id malum moueri, Sagi Ctim eigo Caluinus,ne somni uerit itidem,ut per gratiam, qua est efficax,tolla

turentitas potentiae voltistatis , qua climac stibus

oppositis coniungitur , omnino voluit titia gratia ei caci manere potentiam,que acti tin illi oppositum sed cum catalo coni mactiun habere possit. imo quaereon possit illum non habere,quatenus a

gratia cilicae seiunctus haberi possit. Quo sit,ut

1itillo modo negauerit potentiam ad distentien-dtim in sensu diuisoili vero dietitur secundum propositionem silicet Caluini ab eo intellectasti iste in sensu composito Quis non videat altu nominime contradicere Concilium nisi propositionena suam intelligat in sensti composito Nimis enim tritum est , contradi et otia non est propositiones illas, quarum altera aliquid in uno sensu assitinat saltera vero id in alio sensi negat. Con

74쪽

FRANC DIOE ALLEUII GIContradictioiacm autem rei propositiones illas Concilij, kCalvini agnoscunt noli modo Aduersari cum caeteris catholicis , ut stipra indicaui mus, sed etiam ipsemet Calumus in Antidotopi tibiis in locis,ut videre est apud Ruarii. ax. . ruscitato apud quem pag. et et loquens de Patribus Concili Trideli ait: Sed inqtis hominem Deo socium adiunguntequia gratiam Dei, quam repudiari possiet iabere, i it, si Spiritus salicti illumii ratiotieimquantum ex Dei virtute detrahitnt , quae a Propheta destribitur. Dabo inquit legem meam in cordibus vestris. Et ru sus ibidem pag.1 6 In eo ait Caluitriis talucinantur quod mortim nobis aserrisomment,qui mediam ele-ectionem nobis relinquit,Nihil autem de sycacia Ila cogitant,qua cor hominis renouatur Demque pag. 2 p. Dico( inquit aperte pugnare quod hia promtactant Tradentini Patres cum illa sententia , quisquis audiuit a Patre venit ad me. mam ij senta animaduertit Augustinus viles initur , nullum a Deo audire, qui=ι

hianti in Christi credulimotumque Spiritus sanctis esse

effacem, risdemsemper gignat. Conmituunt autem hoc in hominis opinione,υ Dei in stirationi,s velit ausculter. Haec ille quae prosecto praeter contradictionem inter Concilitim siluinum quoad potentiam dissentiendi gratiae, quae est efficax, vi dentur etiam aperte ostendere non alia de causa Caluinum in contradictione perstitisse iiiii ix contra suam Leresina sentiebat statutam a Con cilio potentiam dissentiendi in sensu composito: alioqui enim qua ratione putare potuisset de vir tute Dei mouentis aut de efficacia, qua cor hominis renotiatur quidquam detrahi per potentiam ad dii sentiendum ni sensu duntaxat diuiso,

75쪽

61 Opus c. ii Eo LOGIOvM hoc est, peream potentiam, quae ex proprio nomine, reconceptu habeat, ut effectum gratiae ac virtutis mouentis nullateirus impedire, disterre, aut imminuere possita Sane ex verbis ultimoloco relatis constat in eo esse Caluini vim v motus Spiritus sancti ita sit efficax, ut flecticia uniculam

careat ac propterea in eo sensu negat voluntati

potentiam dissentiendi gratiae in quo essentiali;&Propter sua naturale vim insulsibilicius efficacitati aduersatur Potentia aute ad dissentiendi in sensu solum diuiso tantum abest, ut illi esticaciae,

pugnCt,ut eam omnino requirat, inchidat. Ideo entini ex ipsorum etia Aduersariotaim sententia

potest voluntas nosta distentire solum in sensu diuiso gratiae,quae de facto es isticax quia haec est

natura talis motus,ut seper ob suae virtutis essetalia

sortiatur fructi ex quo seqtutur, ut non sit invo-hmtate potentia ad habendii ac iun oppositum insensu coposito cum illa,sed solum insensu diuiso. Ad hec quod Caluinus solii negauerit nobis potentiam ad distentiendu gratiae, quae est estica insensu copositori Confirmatur, quia negare potesa tiam ad uissentiendi in sensi diuis ei negare in eo homine , qui bene agi potentiam sinapliciter ad opposita mediantibus etiam oppositis morionibus,repraedeterminationibus. Hanc autena potentiam neque Caluinus, neque villis Oinnino negare potest , cum omnibus manifestissima fit e quenti experimcnto, quo constet homines defacto circa idem obiectum vertari actu volitionis,&nolitionis haliquando bene es aliquando maleugere: qtiique hoc negeret, diceretur potiust ei irati linusne carere quiuia haeresim excogitare. Quivetum

76쪽

into; probatur Coi ilium loqui de potentia di civicia is in misi coposito: quia ostensus quem occi cap. s. v an . . citatis, piaestatigriitiae, quae dei ac stolai cssicax, cti ait astis verus, in cnlii composito locis , coniunc stio actus boni ad quem gratia mouet fumi cum plagratia. Quamobrem si Concilii ni doceret hominem, qui gratiae preebet asten sum .posse illum cit' pr bere: sensus esset, thonaonabens illam gratiam, qua de tacto et istica x,pos it non facere id, quod facit, hoc est, non coniungere cui adem baiuluactum bomini, quem de iacto cula coniungit ac propterea declararet Concilium posse hon: incni gratiae, qtice de ficto es ei sicax tota consciat ire si

sensu composuo, id est, sinus cum illa non habere

actum bonum quem simul habet, sculi ab e cum cadem illius actii: negationem. In eigo de fac sto

Concilium, ut aliquid amplius diceret, expresserit potentiam poliriue distentiendi quae potentiam non consentiendi intiolint aliqvid addicroni,nino intelligendum videtur de potentia distenti dii di in sensu composito. Nam alioqui longem;

nus nobis tribui siet,qtiam si solam potentiam ex- pretiisset non consentiendi. Sexti umcntum.

Polli es, Cocili in intelligendum est deso

tentia distentiendi in sensu composito Probatur, quia implicat contradictionem, ut tomo possit 'mae,*De est eis cis dissentire inimis i diuiso quod

77쪽

quod sic ostendo posse dissentire huiusnodi gratiar est posse cum illa componere, seu simul clim illa habere actum illi oppositum. Ergo implicat contradictionem, ut eidem possit homo dissentire in sensita diuiso, hoc es , ut possit componere non componendo, sed diuidendo. Et consequenter, vel simpliciter falsum est, quod Concilium docerum Posse nimirum hominen dissentire gratiae, quae est efficax, vel illi vere dissentiri potest in sensu composito: Antecedens probatur sic Ac laualiter dissentire gratiae,est actualiter simul cu illa habere io . ponere acti in ipsi oppositum. Neque enim este, aut intelligi potest distensiis ullus absque simulta mea exis ciuia eius respectu, cuius est disssensus, ad quod ex propriasii ratione importat ordinem, relationem 1igo posse gratiae diuenine, est posse lina ut cum illa habere seu componere actum ipsoppositum Consequentia per se ipsa videtur omnino Iara, ut tamen luce meridiana clarior fiat.

Probatur sic,pose dissentite gratiae, est post illi id ipsui quod est actualiter eidem dissentirer sed id quod est actualiter dissentire gratiae , est simul cum ipsa componere actum illi oppositum. Ergo posse gratiae dissentire est posse actum oppo

s Icum cum ea componere.

Prinia uitrundam re nisi ad extum argumentum assertur , ,eutatur.

Totam hanc ratiocinationem, quae meum ita tellecthini plane conuincit, propositi doctissimis viris ex sectatotibus contrariae opinionis quo rum si sponsiones operae pretium est referre,ac provIribus

78쪽

FRAN c. DIOTA Evo. sviribus cfellere , ut nostrum argument in MassiS,

ac magis confirmetur aliqui ergo concesthmiar, actitaliter dissentire gratiae nihil aliud fles, iii actualiter habere simul cum ipsa actitam et oppositum hinc tamen inferri negarunt, ut posse ei clemdissentire sit,posse simul cum illa habere acti in op- .positum' cumque lianc deductionem postremo syllogismo iam allato probaerem, dixerunt in eo transitura fieri a sensi diuiso ad senium compositum Sed praeter qtiam quod tutiusmodi transitum ostendere numquam potuerunt aut poterunt, nisi sillor Contra illam respontionem cst. Primo, quia consequentia illa dissentire acti taliter gratiae est actualiter cum ea componor ac timc oppositum. Ergo posse gratis dist sitire est posse

cuniae oppositusi actis in componero, mistur in vera se receptillima Philolbphia Arist. 1. de an . tex. 33. de S. Tho ibidem qua scilicet , docem non aliter potentiarum rationem inuestigare qua per cognitionem , vides mitionem actuum sunt illis priores ut Apist loquitur secundum rari riones statim enim atq; novimus essentiam a stas, intelligimus eam quae potentia nominatur respectu illius isse vim aciendi si activa sit, te qua loquimur tale en quale nouerimus esse actu Hinc apud Arist. S. ho 1 de n. tex. S. cum omni napprobatione ex eo quod nutritio fit conseruatio si uentis per coma eruonem ali incliti in substatiam alui intertur potentiam nutriendi, siae ora triti- uiris elle potentiam eo pacto conseruandi vivens, ou e consequentia similis adeo eth nostrie, ut nulla ratione bona esse possit, si nostra maia fit. Cum-

79쪽

gs opus e. Tu Eo LOGICvMque tota haec Peripatetica doctrina ab eo principio pendeat, ut potentia si de activa loquamur idem e proportionaliter de passiua iis sit talis quae possit facere illud ipsiim ens quod est actus a quo denominatucissi quis Aristotelicam consequentiam paulo ante allatam negaret, posset eo pacto probari Potentia nutriendi, seu nutritiua est vis, ac potentia faciendi id, quod est nutritio sed id,

quod est nutritio est conseruatio viventis per conuersionem alimenti in substantiam aliti ergo potentia nutritiuae potentia faciendi illam conse Marionem,sed ea ratione conseruadi vivens. Quod emam argumentum cum simillimum sit postiemo

tollogis o nobis supra allato in confirmationem illius consequenti: ergo posse dissentite gratiae .est possie cum ea componere S um illi opposituran sit,ut sicut in hoc nullus est vitiosus transitus abuno ad alium sensum ita etiam noster ille syllogisnus

fimaissimus iit, omni vitio careat. Et an simo dias argumentandi, quem ultimo loco in proposito adhibuimus, malus est mala omnino est rei e thodus illa Arist a S. Tho caeterisque omnibus approbata , de inuestiganda potentiarum natur rer cognitionem essentia: actum.

Se datam natio prima responsionis ad

sextimi a rementum lata.SEcundo contra eandem respoissionem est quia rationi inessentiae entis omnino eidem conmi nit ratio actualis, possibilis Vergo si dissenius actualisit alia est actualis compositiori seqq*niunctio tam id aistus ipsi prosti: Distensiis

80쪽

positio ut producibilis , insectibilis ad extra: cumque huiusmodi dissensum esse possibile minihil alii id sit nisi hominem posse illum cilicere, Hoc ipsum, quod scilicet, homo pollit grati :distentire illudent omnii si vi,scilicet, possit cum ea Oppositum actum componere. Id quod ut ballis etiam termi ius ad maiorem chiritatem inferri potest voluntas enim iuxta morem loquentli schola corrum dici potest tacere suos effectu riim iactu, tum etiam in potentia, sicut ergo si in actu distentiat grati, actu facit compositione in cuni illa oppoliti achus ita etiam quatenus dicitur disten-xire eidem gratiae in cotentia quod e Posse illi di(sentirem dice laes factae inpotentia eandem cώ- positionem, quia ad eandem prui sus essentialia effectus comparatur, pro diuerso statu. Os time e so intertur ex eo quod actualis dissensus 1 actualis conrpositio , ut potentia dissentiendi sit potentia est iciendi eandem compositionemri atque ha-iusmodi consequentia optime etiam consumatur

per illum postremum syllogismin supra aliarum, cuius Maior est. Posse cisientiae gratiae est posscil- ludis sum quod est actualiter illi distentire. Ex quibus reiecta est ut opin ratis prima illa respoia, si , quam xetulimus. Superest iam ut aliam au

Secunda responsio adfixtum argumentum.

Abia ergo rael ponito est viri elasdem se laten Noe non minus docti, qui cum ani dueritiscitotitis ratiocinatiorus torniam omni prorsus vitio E carere:

SEARCH

MENU NAVIGATION