장음표시 사용
101쪽
Canon xij. Si quis a proprio P piscopo, PresbIter, austDiaconus, aut a Synodo fuerit uiscopus forte damnatus, ct Imperatoris auribus molestus extiteri oporteat ad maius Episcoporum couerti Concilium, se quaeputauerint haberi iusa,plurimis Episcopisse serant,eorumque discus Mones, ac iudiciapr solentur. Si vero h parvipendentes, molesti fuerint Imperatori, hos nutu venia dignos esse, nec Iocumfatisfactionis habere, nec sem futurae resiturionis penitus opperiri, dijmdicamus.
Primum Iectori imponis, dum vis, Concilia statuisse dei solis Episcopis,ac si de reliquis Ecclesiasticis nulla illis cura misset. Tamen xj, inquit; Si quis Episcopus,aut Presb re aut quilibet regulae subiectus Ecclesiae &xij. Si quis a proprio Episcopo Presbyter,aut Diaconus, aut a Synodo fuerit Episcopusorte damnatus. Viden hic, praeter Episc POS, Omnes etiam gradus Clericorum ΘIn ponis secundo lectori, dum de tuo addis verbum tu Iud Primum, ac si Concilia vetuissent non absolute Ecclesiasticis, ne Imperatorem adirent; sed ne ipsum adirent ipsiusque postularent iudicium; nisi post latam sentetiam ab Episcopis. Concilia vero absolute id vetant, tam ante,quam post Episcoporum iudiciti,& quando etiam adsit causa necessaria, summa seueritate puniunt adeuntes, sine consensu, & literis Episcoporum. Relegantur Canon . Vides quo loco habiti sint Imperatores a Patribus, mnegotijs Ecclesia1 ὸ NfEpiscopi velint, nis Concilia probent: nemo , etiamsi necemitate compulsus Imperatorem adeat. Haec lex e . Quem hic dixeris caput Ecclesiae ZImperatorem ξ an Episcopum P Imperator no admittitur, nisi ad ςa, quae placent Episcopo; Episcopus vero ad omnia, & Episcopum Imperatori postpones PVoluit ergo, dicis tu, Augustinus, quod-allegati Can nes. At allegati Canones volunt, Imperatori in negotijs
Ecclesiae Ius nullum esse, nisi quod concedatur Episcopot
102쪽
rum consensu; quare suprema illa tua: in Rege potestas, suprema esse desinit, & e gradu dehcitur, dum circumciditur, Episcoporum iudicio. i 's Qupe de causa Primosi adducis, aperte cotra te faciunt. Petierat Primosus Imperatoris iudicium , renuit Imperam tor, & Primoso iubet , ivt ante Concilium iudicadus com--pareat .. Agnoscunt Patres, in Concilio Carthaginiensi, quid Imperator constituerit inuod graece scripsisti in ca Ia ista; citant Primosum, Primosus non comparet, & hoc ad rem P immo non contra rem tuam Θ Ex eo, quod Imperator recusat iudicium Primosi, & iubet, ut adeat Co citium ; Ego certe nihil aliud posse colligi,credo; nisi quod .Imperator crediderit, causas Episcoporum ad se minime, pertinere, sed ad Concilia .sEgregia ,s argumenta, quia lus Primatum confirmas; & pro his honoraris P Ne vero quis ambigat de nostra fide,en verba Concilij de Primoso
Protestatos esse praeterea Mauros Caesaraenfra constat, Priamo sum per principale Ciuitat is Tagoens conuet I reris eorum fuisse, visecundum Principali cita plenario Concilio suipraefentiam facererit oportuitorequisitust 'Lmosus, repertus non es, cuti Diaconi renunciauerunt. Quod addis Et de rebus Ecclesiasticis leges ab Impermitore fret, ab ipsolerendum esse, missa ad hoc ipsum legatione tuerunt cap. z o T. . haec de tuo capite dicis, illis enim capitibus ista ne somniauit quidem Concilium. . Nam cap. I oo. nihil aliud habetur, nisi conelusio actorum
diei primae Iunij, & indictio Concilij pro die secunda. C
pite vero ios . nihil aliud in uen tes, licet millies reuoluas,& relegas, nisi epistolam Concilij ad Caelestinum Romanum Pontificem . Necubi vero apicem reperias de legiabus Ecclesiae; de Imperatore 7 de legatione. Haeccine tua i Min referendo fides ὸ ,
EX eo autem, quod Constantinus bis requisitus, ut C
ciliani causam iudicaret, bis recusauit, S rem integram L a reliquit
103쪽
reliquit Ecclesiasticorum sententiar,cur non infers. Imperatori non licere de rebus Ecclesiasticis iudicare Ex g mino Constantini facto nihil colligis, & ex uno tantum,
quodetiam coactus fecit, &, ut ait August. epist. 162. Ve- iam petituras ab Episcopis, totum ius uis pendere ξ S mel tantum voluit, bis noluit, & cum voluit cxclamauit. O rabidam furoris audariam , ut o Massis gentilium U- pestationes interpo erunt, dctu hoc tanti facies e Quando
crgo iudicauit, non id fecit, quod crederet, istud iudicium ad se pertinere, non quod arbitraretur, potestatem se a cepisse a Deo stipen Episcopis ; id enim aperte negauerat in Concilio Nic o a & hic detestatus fuerat laquam rem nefariam, & gentilium ritui similem ; qui omnes causas, etiam quae ad Religionem pertinerent, deserebant ad Imperatorem , quia eorum Pontifex erat. Fecit tamen, uti maius malunt vitaret in Ecclesia Dei. Coeperat diuidi EG-Hesia. Donaristae Catholicos Pontifices omnes, ut hostes - recusabant, negabant Ecclasiam esse alibi, quam in parte ipsorum. Vidit prudentissimus Imperator, quas minar -tur ruinas ignis istev si cito occurreretur; Sensit Donatustas eYoptareeius sententiam, tanquam illius, quem cre debant indifferentem , & erga illos haud male affectum; - ideo ad maius malum euitandum, Potestatis plus squos
bi assumendum esse credidit, ratus si quid delinqueret; ab. Episcopis,enia, dilui posse peccatum. Non reprehendit ut dicis tu) Augustinus Donatistas,
quod praeter ordinem, rein detulerint ad Constantinum, sed absolute, quod detulerint. Vide loca citata. Rep --hendit Augustinus, quod repraehendit etiam Onstantianus, constantinus vero, non ordinem, non importunit item; sed factum reprehendit. Audi, PetitIs a me in faeculo iudicem, non ego ipse Chri si iudicium expeditem e Haec respontio constantini ad priores preces Donatistarum. i In hac vero non ordinem iudicu, non importunitatem re-
104쪽
prehendit, sed substantiam facti; quod scilicet nolent si re aud1dio Ecclesiae. Quod vocat Inductam Christi cviim se Imperator staret. Ad posteriorem vero appellationcm audisti coparatos fuisse Donatistas Gentilibus,qui in omenibus causis, etiam religionis, S Sacerdotui coniugi bant ad Imperatorem, tanquam ad Iudicciti supremum. quippe qui eorum Pontifex esset. . Constantinus ergo, dum judicauit de illo iudicio,cinidi se sua confessione subditus esse deberet,& dumtaretur appellationem hanc imitari ritus gentilium , de dum iudicat veniam petiturus,dubio reculiatetur, secisse sequod I re facere non poterat. Cui ergo potius credamus tibi an illi ΘQuae addis ex Augustino cotra Cres. Vtinam Rex tuus audiret, &inicilligeret, non enim mala iuberet, re bona prohiberet, quae attinent ad diuinam Religionem. Iubent haec, & prohibent haec Catholici Principes, non tanquam capita, sed tanquam filii Ecclesiae, cui non praesunt, sed subsunt I legesque suas sacrorum Canonum ministras, nomagistras volunt. Hoc Augustinus commendat, quod ibbi, scio, non arridet.
Getisῶ eslimonium confirmatur contra Aduersarij
Car. A N Crv s GHI us Romanus Pontifex , in episua ad Anastasium Imperatorem. Nosti , inquit , Mo Clement, se me , quod licet Erasideas humano generi dignitate
; resem terrenarum e Minen Praesul sus diuinarum deuo.
ἶ rus Polla submittisIO 'luo pos si itaque, ex illorum, te pendere iudicio; non illas ad tuam posse redigi volun-
105쪽
L. De Gela fetast actum Torto dignum; tortam enim, rem refers, ct mutilam, se mala fide. De Sacramentis a-,gitur, in quibus non summam, quin nullam omnino pote., natem Reges sibi vendicant. Anonam verba integra. , fili Clementi me, quod licet praesideas humanos . neri dignitate re miramen Psolibus di arum δεώμ. rus costa submittis, atque ab eis causas tuae salutis expe- ,ris; inque fumendis Ecclesia ci1 Sacramentis,essique vr, competit disponendis subdi te debere cognoscis, religionis, ordine,potius quam praeesse . . Itaque inter haec ex illorum. ependere iudicio, non illosata tuam metu redigi volunt . tem Audinis sumendis, or dismendis Sκςrameninis t. Audin inter haec ρ Euae verba tu,ne quassor ex tu s in D
cjs periren quas απι Pa tubus praerasa posui . . si M.A. De Gelasio secisti factum Tu, tortore dignit, pro veris enim falsis subij cisi, & mille modis imponis lectψri; Sed adeo imprudenter. ut cui mens non desit,eam tibi defuisse putetit non ita α' i lilii . .
Dii Duna Sacramenti nomen Gesasius usurpat, arbitratus es, illusae loqui de Sacramem Echlesiae, quae sunt vasa gratiae I in his vero Reges nullam omnino potestatem sibi v dicare, asseruisti. Utrumque male, utrumque falsis. Rex tuus iurari vult supremus Gubernatqr omnium reruit , omitiumque causarum Ecclesiastica uin i & spiritualium; & in Sacratirentis uullam omnino potestatem ibbi vendicat P Si Reges non vendicant, & Iacobus vendicat, ergo tua sentetia, vel ipse non est Rex, vel Sacra merista tibi non sunt res sacrae Ecclesiasticae,& spirituales. , Tu, q ut vis Reges posse, pro arbitrio confirmare, & i firmare , approbare, & reprobare Concilia, Cyncilia ii qua,ctiam generalia; in Sacramentis nullam Regibus pintestatem concedes ξ De hisdiemper in Ointubus Concilius
Sed audi Regem tuum Catholicos alloquentem. Imm
106쪽
, tam nato, opto, vos omnes feri tales, hac una in re, qua- Prasa .monis., Berosem. In primis, ut velitisscripturasperuolutare, ιιι ,ex bis credendi normam petere; nequc super aliorum in-
, certis opinionibus Psed vestrae somm certis scietia Fid i fundamenta collacare, si ando Insus sua fide vivit, cti, vostri arique sit fide propria saluus. Rex tuus ergo, qui, queml bet vult super fide supremam potestatem habere, ad sui exemplar, profecto credet etiam non nullain; sed es- .se suprema potestatem omnibus Regibus super Fidei Catholicae Sacramentis. Non ne ergo tu rem tortam retuliasi, & mala fide, qui id negasti P Asserit ille, negas tu, cui
Errasti etiam in intelligentia verbi huius Sacramenti, non enim percepisti,quo sensu Gelasius illud usurpaucrit. Sacramentum in sacra Scriptura significat aliquando V isa illa gratiae a Christo instituta,pro salute fidelium:Signi Mat aliquando etiam idem, quod mysterium, & quid o icultum. ita Thobiae cap. ra. num. 7. Sapietiae 2.2 a; 6. q.i Dan. 2. I 8. 3 c. & 47. Ephes. r. 9. & alibi saepius. Quomodo autem illud intellexerit Gelasius; intelligentia disci Cruin, ex causis sumenda dicendi. Gelasius, post triennii longanimitatem, qua solis citationibus egerat, cum Achacio Patriarcha Constantinop itano haerςsi Eutichiana infecto, ipsum tandem loco m iit. Anastasius Imperator Orientis, qui Achacium fous, at id aegre tulit, nec Pontificis sententiam executionia andari permittebat, Gelasium potissimum repraehe In S, quod sine conuocatione Concilij Achacium depotisset. Scribit idcirco Pontifex epistolam illam ad cui m Im PCratorem, admonetque illum, haCin causa stare BCrC Sacerdotum sententiae non cortitii decretis suum Ufcri C iudicium. Apparet crgo quid Sacramentinomia Gola si us intellio at ; Nam si per coelesti Sacramentum illigit Etiam ordinem, quo possunt deponi Antistites
107쪽
Ecclesiastici; scilicet,an solummodo in Concilio, an etiam 'extra; dubio procul Sacramentum Glesti illi est, quicquid ad res Religionis , spirituales, coelestes,& Ecclesiasticas. pertinet: Christi enim fides, religio,& Ecclesia Sacramen-ra caelestia maxima sunt. Hoc pacto Gelasij ratio efficax est. Nam in his, quae ad Fidem, Religionem,& Ecclesiam Christi pertinet, imperator ordine Religionis, subcsse Sacerdotibus debet, in his eisdem deuotus colla submittere;
quare cum Antistituin munus ad Ecclesiam, Fidem,& Religionem pertineat; superest, ut in istis Imperator,no pos sit Sacerdotes ad suam redigere voluntatem; si vero nomine Sacramenti coelestis, vasa illa gratiar Gelasius inteliaulexisset, videtur ratio' eius minime valida. Nam ex eo, quod Imperator non potest disponere de Sacramentis E clesiae, non video quomodo possit inferre, ut non posset etiam iudicare, quomodo, & quo ordine depositio Antistitum fieri possit: an scilicet in Concilio, an extra. Quid ergo nomine Sacramenti Gelasius intelligat, videre iam potes. In his sumendis, in his disponendis fac vi Rex tuus Sacerdotibus subjjciatur, & lis de primatu decisa. Cr tias exinde age Cardinali, qui partem illorum rctulerat tantum, qua probant satis, quod ipse volebat. caeterammittens breuitatis orgo. Nos quoque tibi gratias i- habemus. qui dum verba omnia Gelasij. re-
108쪽
mus, inquit, pis mos Dominos dista ianam diligere, ordinem seruare , Cano nes venerari , ct se Sacerdotatibus ne tisat s non misceo . . . - L. Cregori' locuae , d sola, non autem, utitusto fuisti, aa est. Inra. nihilo metiore fide, rem geris. mi ἰ, quid enimscribat Gregorius de piissimis Dominis 'incis ip0e in locum inspexisti, at se lector,si vacat inspicere,
, Iumiones Imperatoris in causis Ecclesia cis scotra quam, tu hic ponis ter in ea episeola Gregoriam agnoui se . Am,dienda erat causa Maximi Salonissem'iscopi , quicum, Gregorio lis erat. Scribit Maximus Seren imos Domi s nos raecerisset, ut Sasonis cognitio, esse deberetυ Euid Gisgorius responder e Nisas se ea de re Iustiones accepisse; . ρxo quas Iuso,eam per obreptionem Hicitam se cre, dere. At non respondet ibi, nussam de dis Iubendi auctoria, ratem penes Imperatorem.esse, quine in causa Ecclesia sua ; autem respondere debuit, se causam mam m
gere voluit. Secundo, incurrerat incensuras Maximus ;, Iaxare eas se scribit Gregorius. Laxare; quomodo 's-- - um I iones Serenis mi Domini Imperatoris. Tertio, Moenini tamen interim Gregorius Maximii a Missarum. Iemnibus celebrandis ined quo que e Euoadusque vo- , onae rem eiusdem Sereni mi Domini cognosceret. Ita UMm eo loco cognoscit, Censuram relaxat uspensi nemo edit, omnia haec ex voluntate, es pro ostione Imperissoris . Ter in Ecclesia ca causa iubet Imperator ror Tontifex laru ubenti. Potuitne a te locus adduci.
109쪽
. vel testis, qui magis pro aduersario tuo , magis contra se faceret ' Et haec iam ilia sunt ,propter quae moratus es D- . ctorem, veteramenta omnia, detrita iam se repetita miL,lies e Scimus vero hine interim Uiis mos Dominos in ro. bus Ecclesiae Iussione uas interposuisse. . M. A. Quod de numero epistolae Typograghi error vcorrexeris, gratias agimus 3 in csteris vero non possumus non dolere, quod tui semper similis ubiq. videare; de in re enim & hic, fallis, erras, vera non narrari Fallis primo in historia, dum vis Gregoriolitem sui cum Maximo. Maximus enim Vide hanc eandem Iam quod esset ordinatus Symoniace,accusatus fuit , pud Gregorium; Gregorius eum citauit ad dicedam causam. Maximus sibi metuens, Romam ire non audebat, &diuerticula, quotquot poterat, quaerebat; ut iudiciu Gr gorij subterfugeret. Maximo ergo lis non erat cum Gregorio, nisi inter reum, & iudicem, non inter actorem, de
Deinde . si temeritatis, & mendacij nota te excusare. nescio, dum mendacii insimulas Gregorium, quod diui , quid dicat de piissimis Dominis, quo se non misceant Ec., clesiasticis negoti, contra tamen Ter agnouerit in ea epi- .sola is causis Ecclesiasticis, Ius iones Imperatoris. Hcccine tua modestia, erga latum, & tam sanctum Pontificem, uicquid dicat, veritas se habet secus quam dicit. haec tua vox, haec tua sententia. At mea, quicquid dicas Tutunc verum est, cum secus quam dicas. Tu forte id fatcb ris, re melius perspecta. Honoris ergo, epistolas Imperatorum Antiqui Ius Iones appellarunt, siue praecipiant, siue hortentur, siue consulant, siue rogent Iussa vocantur. Lector consulat caput q. istius quaestionis, in quo agimus de covocatione Conciliorum, & quamplurimis Testimonijs id confirmatum reperiet. Quare ex eo solo, quod vocentur IV iones, non
110쪽
potest colligi, quod proprie epistolae Imperatoris praecipiant , imperent ; sed opus est ex corum formula rem d iudicare. Rogare enim possunt Iussones istae, hortari, consulere. Exhibe ergo literas Mauriti; , ostende ibi, quae opinaris Praecepta,& vicisti; Quod ni feceris,Vincam ego, qui probabo literas illas nihil Iussisse. Inquit Gregoriu
mod vero indicas Sereni mimos Dominos , ut illic debeat esse cognitio, Praecepisse ; Aos quidem nustas eorum alias de hac re Iustiones accepimus, nis ut ad nos venire debeas.
Pulchrum videlicet genus praecepti; Praecepit Nobis, ut Tu ad nos venire debeas. Praeceptum non debebat fieri Gregorio; sed Maximo , non enim Praecipitur iudici, ut
reus ipsi iudici parere debeat; sed reo, ut iudici pareat. Cogeris ergo fateri si tibi sensus fio Iumiones dias non fuisse proprie Iussa; sed simplices literas Imperatoris, quiabus suam voluntatem Pontifici significarat. Gratificauit
Vero Pontifex, Terrequisitus, Imperatori; postulabant nim tempora, & status rerum Ecclesiasticarum, ut Imperator, penes quem summa esset totius orbis, Catholicis consentiret, ne ad iracundiam prouocatus ea inferret m
la Ecclesiae, quae semper huiusmodi hostes intulerunt. - Dicis, quod Gregorius Non negauit se accepisse Iusso
, nes Imperatoris ; quia nulla de his iubendi auctoritas pe- . , Nes Imperatorem sit; quippe in causa Eccle nica. Dixit id Gregorius, quod tu negas, sed modeste dixit, tamen a deo aperte, ut praeter te,nemo forte id negare ausit. Audi Gregorium . Nobis, se omnibus notum est,psi imos Domi nos disciplinam diligere, ordines feruare, nones vene
ra cesse in causis Eccle asticis non miscere. Et tu ubi hoc audisti, legisti, audes dicere, Gregorium Non resondisse.
. nusiam de ise iubendi auctoritatem penes Imperatorem ef
e, quippe in causa Ecclesiastica ' Poteratne, vel modonius, vel liberius proferre Gregorius, quod tu inficiaris ΘQuonam humiliori, di liberiori modo Imperatorem m M a ncre