장음표시 사용
111쪽
nere poterat, quod Ecclesiasticis negotijs sese immiscuis set, odisset disciplinam, ordines peruertisset, Canones prostituisset ὸ Dixit ergo Gregorius, quod Tu eum dixisse negas; utinam Tu Iacobo, quod Mauritio Gregorius.
Ex conmntini sententia ruere Primatum Regis . cui quae L objcit, confutantur. 6ap. XV.
Car. UEN I o nunc ad Principes tuli. Constra tinus Magnus, cum Donati e non comtenti Episcopari iudicio , ad imum cau- is Ecclesia, detis ent, ita exclamauit., m rabida furoris audacia I sicut in Ousis gentilium ρο- .peltationes interposuerant. Refert haec verba Consantia, ni optatus. Miluuitanus lib. I. contra Parmenianum. De
. eodem ita scribit sanctus Augustinus in epip. I σ7. C-- , flantinus non en ausus de causa Episcopi iudicare. L. Nec meliora sunt, nec magis ad rem ilia , quae iam fe- , quuntur, Principum. Conctantinus ita dixit, cum appel- , Iarent ad eum Donati . m rabidam furoris audaciam, . sco Credimus Optato, Consantinus e dixit ; sed Gn. ,santinus quid fecit Z Delegauitprimo, secundo qui audia, rent ,pose audiuit ipse , se sententiam tulit. vid verba, audiam cum facta videam ' Culpa quae fuit, in Donato inuit , qui odiose interpellauit, non in Constantino , credo, , qui iuste rem iudicauis. Alioquin or tu exclama. O O- , bidam Constantini audaciam, qui admisit sic ane ante
, ut nos exclamemus, O rabidam Torti audaciam, i Com. santinum damnat audaciae, quem Optatus aranior suus, non ausus damnare. Tum se AVUino creta As, non, ausum, initio. Siaenim, qui non ausus, initio, de caussis his
. cognoscere fruippe qνi necdum assuetus adigas, nescio/jor e quid illarum cognitio postularet=prouectior tam fa- . cu , es asses , Orfecit. a cis qui scri erit ad Si come-
112쪽
, dienses in causa Eusebis, o Thco n qn, deportaris , cerat; γ quis ueret AZorum auaeacia; miniso Dei, hoc DreM. i .34. es, mea auctoritate coercebituru Scis quid ad Synodum.. Episcoporum Tyri Cuncti quotquot Synodum Tyri com- si sine mora adpietatis nos castraproperetis, aco, ipsa quam neerebrim recte iudicaueritis ostendaris, idque . - oram me, quem Jnereum esse Dei ministrum , neque vos; ne negabitisJ Immo se in hoc quoque ipso , quod initia Inon est ausus facere,paulo post animus ei non defuit fri, ciendi; fecit enim.
M. A. Vti iudicio nos tuo de superioribus, Patmnis ita de ijs, quae iam sequuntur, Principum Testimonijs indit gemus.Agrotus Tu,ex tuo gustu res iudicas, sed quam bene, audi. Q. a
Primum opponis verbis Constatini eius facta,&dicis: , diuid verba audiam, eum facta videam 2 Ineptum sane .i Argumentum; Quot peccata verbis damnantur a Past .a. aribus,quae factis c5mittuntur Θ Dicat ergo populus. mi , verba audiam, cum facta videam ' atque ita concludat, pastores credere, illa non esse peccata. Si Christo credis, ride, & contemne tuam hanc ratiunculam. .ae dicunt, facite, inquit, secundum opera eorum, nolite facere. Vult ergo Christus suos verba eorum audire, quorum vult facta contemni. Male itaque primo Constantini facta eius dem opposuisti verbis. Idque eo magis, quod habemus etiam facta Constantini eiusdem verbis conformia. Nosti, iam peruulgatum est, quid in Concilio Nic no fecerit,combussit libellos a cusationis Episcoporum, renuit causas eorum iudicare,ipsisque diYit. Deus et os constituit Sacerdotes, sepotesatem vobis ridit de Nobis quoque iudicandi , se ideo Nos a Vobis Recte iudieamur. Vos aurem non potestis ad sominibus imaenari ; propter quod Dei solius expectate iudicium , ct e- a iurgia, quacuque istasent, ad illud diuinum referuem
113쪽
tur examen: Vos enim a Deo Nobis dati esse Disse conueniens non est, ut homo iudicet Deos ; sed Me solus, de quo scriptum est Deus serit in Synagoga Deorum An medio autem Deos dis cernit. Habemus ergo facta Constantini eiusdem verbis consorinia , habemus etiam facta verbis
contraria; hinc facta sola, inde facta,& verba, quae sequemur De facto Constantini causam facti audisti; Domiano suo stat, aut cadit. Scio certe optima intentione fecisse, stio etiam iustum iudicash;potuit etiam circa potestatem quid intercessisse, quod ignoramus; nec enim inconsultis Sacerdotibus iudicauit. Qua in re quicquid deliquit dentique protestatus est, de eo se veniam petituru ab Episcopis. Quae persequeris, ut probes, Constantinum dicasse postea de causis Episcoporum trahunt me in stuporem in-
eiiij tui. Eusebius,& Theogonius Ariani in Concilio Nicaeno damnati, & exauctorati, postea, Constantini iussu deportantur Nicomediam. Ad Nicomedienses vero dat literas Imperator, eodem exemplo, quo resers. Et hoc tu vocabis iudicare de causis Episcoporum Θ Fac ut Rex tuus hoc modo iudicet de causis Episcoporum, non repugnabunt Catholici, sed Tu fortasse. Quae subij cis de Coocilio Tyri, sque itini ad rom. O ciliabulum illud Tyri Arianorum fuit nisi dicas Daem num conuentus; in hoc Eusebio eodem, & Theogonio ducibus Athanasius, simul cum Nicaena fide damnatus,
Arius vero, & Euroius restituti. Dici non possunt frat des, astus, nequitiae, quibus res omnis gest a est ; superant certe hominis captum. Lege historiam, si vacat. Athan sius , cum videret se simul cum Catholica fide periclitari, cumque aliud remedium prae manibus non haberet, fuga ex hostium manibus elapsus, Imperatorem adluit. Appe lationem' vero non interposuit; sed tantum supplicauit,ve quae Tyri gesta erant, denuo retractarentur ante Imper torem. Audi Imperatorem ipsum eadem epistola. Me ta- .
114쪽
men Athanasius cu, multa libertate, nihil peteret aliud a nobis,quam ut v praesto essetis; quo necessitate urgente, in praesentia vesse, quaepassus esset, satis deplorarepossenSatisfecit Athimasio Imperator, vocavit Episcopos illos Arianos,& ante suum conspectum rem denuo tractari v luit. Quare tua omnia sque sunt ad rem. Vis probare Comstantinum iudicasse postea de causis Episcoporum, & duo eius facta adducis.In primo vetat, ne quis prςsto esset duo, bus Episcopis haereticis, & e gradu per Concilium uniue sale deiectis. In secundo iubet Arianis tantum, ut seipso praesente causam fidei, & sanctissimi Patriarchae retra
Quod vero hisinseris, Constantinu scilicci recusasse i dicia ista, quia tum teporis necaeum illis essct assuetus; hoc repugnat dictis Constantini. Dicit enim primo, Se non imdicare, quia non acceperat a Deo hanc potestatem. Dicit secundo, diuod nolebat iudicare squiales quoque subis, ctus esset Ecclesiae iudicio. Dicit tertio, Euod has appelZmnones admittere gentili us erat. Nunquam vero de ib. Ia cogitauit causa,quam tu fingis, immo veniam petiturus ab Episcopis, Episcoporum munere functus est. Manet ergo, te inuito, in robore testimonium Constantini contra Primatum vestrum.
Valentinianumseniorem refragarh quicquid dicant ALuersaridi, eorum Primatui. 6ap. XVI.
Car. AI. ENTINIANVs senior Imperator in ferente Sora meno libro ι . hi ori cap. 7. Mihi, inquit, uisum in sorte plebi fas non es talia negotia, videlicet Ecclesia , O,perscrutari; Sacerdote quorum isa curaesunt unire se ipsos, quocunque voluerint loco, conueniant. L. God autem de Valentiniano seniore refert Saram
115쪽
, uus se tu ex illo , non sane raberent. Gid enimpetebant, ab eo Episcopi 'vi usis ad corrigendum dogma conuenire permitteret. . id autem resondit: ille Z Fasidi non esse, talia curiosius perscrutari. Eoo male cohaerent haec eis Euid opus negare, quod nemo rogabat ' Nam hoc illi non .petebant, neque ea de re verbum in legatione virum; tanatam ut conuenire permitteret ; quod ab eo permissum illis quocunque loco velgent. Locus sane illuserir pro Synodis . nonsine auctoritate Regia conuocaris, ad rem tuam nihil. M. A. Longior prae caeteris responsio ista tua, plurimas quippe defensiones excogitasti, nulla forsan earum colentus; sic illatim ergo eas reseram, & discutiam. Primam audiuimus, in qua de more te geris. Vtenim rationem eludas, non erubescis facere, vel SoZomcnum mendacem,
qui falsa de Valentiniano retulerit, vel Valcntinianti stolidum,qui inepte ad Episcoporum preces responderit Vera tamen Sommentu narrauit, & rectissime Valetini nu respondit. Petunt Episcppi a Valentiniano, Ut eis licea
in unum conuenire lorum. Ad hoc respondet Valentiniamus: Euocunque voluerint loco conueniant. Ad intei rogationem rectiusne poterat respodere P Rationem vero reddit, cur nolit eis locum prrigere. Mihi, qui sum inforte plebis, s non est, talia negotia curiosius inquirere. De loco Concilij; cur scilicet hic magis, quam alibi neri oporteat, an scia fori debet, is examm ad plebeia non pertinet, seci ad Pasi es illos, quos Spiritus lanctus posuit regere Ecclesialii Dei . quare cum imperator n orte plebis sit, ei fas non est, talia negotia curiosius perscrutari. Haec est ratio Valentiniani, quem ideo imprudentem facere nulla Prudentia potest. Maxime ergo c Laerent, quae Cardin iis ex Sozomeno rςtulit, Et tu velim consideres, tantum Imperatorem cui, opinor, Re emtuum comparare non audebis) dicere, Se in sorte plebis se. Quam egregius sit locus iste pro Synodis non comi
116쪽
:asis sine auctoritate Regia, paulo post audies. Vidisti sos Cari ICuitate istius defensionis,&ideo ad secunda cofugisti.
L. Secundo. Voluisti forte de Hisona Tripartita rem re--ferre,nam in ea petunt quidem,ut dignetur interesse. Un-- - -Mrem id referat Cassodorus, vix dicas ; cum in nuti is res partium , e quibus suum H d confecit opus Tri--partitum. Sed neque sic cohaeret. Illi enim depraesentia imis reve ant; Iste resondet de scrutinis. Poterat autem inte-
. res oretinis, nec irae tamen perscrutari. M. A. Dicis tu, Voluim forte. Dico ego: Noluit certe Cardinalis de Historia Tripartita rem referre,ex SoZom no retulit ; Frustra ergo in Cassiodoro laboras. Noli tibi fingere laruas, cum quibus pugnes, ut victor euadaS. L. Tertio. Nicephorus vero hoc idem siu expedit in him, ria fua, Euod hic Sozomenus mihi fas non es id iri., mihi facile non est, qui negotys occupatus, ct Reipublica
. curis distentus sum ut cui vacare non posset totus ei, nec fas manum admouere, ut ita quod Graece πυ-; idem G , quod Latine. Non licet,per negotia.
M. A. Cur diuersimode referetibus responsum Ualentianiani, SoZomeno, & Nicephoro, Tu fidem Nicephoro p tius, quam SoZomeno adhibes Θ Conciliu hoc habitum est anno Dom. 3 . Consulatu Valetiniani,& Valutis primo;
Soromenus floruit no diu post, nimiru circa annu Domini 43o. Nicephorus vero circa annu i 3 oo. & post mille fere annos credes Nicephorum meliorem testem SoZomeno λ' Sed Tu, qui Graecus, quam Latinus mauis haberi, non sine culpa exponere potuisti OV θεαμ Non licet per negotia. N mo enim adeo ineruditus est,qui nesciat, verbu illud Leges, potissimum q. Diuinas significare. Ideo 7o interpretes M chab. 2. 7. i. edere carnes porcinas csse dixerunt. Isidorus vero Orig. s. a. si diuina est. θυις vero grςce, latine Fas. Quod vel prophani tui docere te potuerunt. H Deus Ioue alloquens ait. δμη γ ιδ ε δ ι- re leges m N derare
117쪽
derare lib.op.& di. Et in Theogonia Gmςεων ληθεται, &Theognis οὐ θέμιςας ουκέτι γιγνωσκουσι. Immo HEsiodus ita propriam Dei Themin arbitratus cst, ut illam Iouisvxae rem esse finxerita οὐ ergo apud Sozomenum idem est, quod Diuma lege vetitum, nec aliam expositionem, a tuersionein patitur ratio Valentiniani. . L. Garro. Esto tamen; petierint id Episcopi , negarii Imperator; quo ipse vis sensu et hoc nobis dicendum. -- tius tibis ponti r Eithyniae Episcopos orthodoxos, nesci=έ,se, quid fas Imperatori facere, qui HApatianum Heracleae , Vpiscopu legatumsuum miserant , ut velut interesse; veli , hoc, inquam dicendu ; vel certe nesci se Valentinianu hs- , mine militarem in castris enutritu, quid sibi fas. Vel si βέ--,uit, ex pietate non debito mi de Theodosis simili in re Do-
, minus tuus i resonsum aedisse,modesse scilicet;no quod, 3 ,pro iuresuo, id ei non liceret. At si qu Zio ia P. Liceat ne in o finem Imperatori Synodo interessest quis non plus cre- . . dat tot Episcopis orthodoxis hoc ab eo peteribus, ct per hoc, . Ius istud ei, es esseprofiteribus,quam in castris semper . . versato Imperator modesse hoc,qua as nosti deprecati' Cumam verisimi , circa Synodos, quid Imperatori fas, scisse fissum ; omnes autem hos nesciisse ' sed quicquid Va-
. lentiniano hic visum resondere, caue utes, nefas existi-ὲ masse eum rebus iis vacare. Lege sis Theodor. . Io. vide- . , bis ibi de dogmatibus Ecclesiasticis res mandis, etsi non πο-wτραγελονεῖν Quod Constantio vidit cemisse non licite Io at φρυτίδοι ποι ἄν. ors non curiosum fuisse; at tantum aco. rasse negotium hoc, quantum instituto no o conuenit.
M. A.Esto. Catholici,& orthodoxi fuerint oes Episcopi, . qui conuenere Lampsacu,quod tamen scis, no carere dissicultatibus, tu ob formulam fidei, si premiserunt in Concs-lio, tu ob Testimoniu Basilij;tia tuum argumentu nihil omo concludit. Quae mala perpessa fuerit Ecclesia Christi ante Impertu Valetiniani,via dicis ot ; Constatius.n.qui Imp ratori
118쪽
atori Constantino successeratiota ad Arianismu reducere studuerat, & Ecclesiastica libertatem parvipendes Episc
pos instituisse,& deposuisse pro libidine,&prs sedisse Coci-lijs, & mille alia mala in Ecclesiam intulisse notu est. Huic Iulianus Apostata successit,qui Clericis,& Ecclesijs omnia priuilegia ademit, & adeo hostiliter Fidem Christi est persecutus, ut in extremu periculu nostra Religio perducta via deretur. Post huc Iovianus Catholicus imperauit, sed cum septem mensi ii spatio e vicis sublatus esset, non potuit RGligionem,& Ecclesiam Christi in cum restituere gradu, unde illam deiecerat Iulianus, cum praesertim in expeditioniabus bellicis totus fuisset. Huius Imperium excepit Valentianianus, Catholicus vir, & bonus; codem anno primo Imperij sui. Episcopi isti conuenire in Conciliu optant, Exi hibus Iuliani id eis no licet, quod si licuisset etiam;cum tunc temporis maxima esset Paganoru multitudo, & sine discrimine, Vrbes,& Prouinciae eorundem comitterentur Potc-
stati, nisi Episcopi muniti fuissent nutu, & decreto Impera- toris ; Pagani in Urbes sibi commissas illos conuenire non permisissent,vel si permisissent, mille affecissent incomodis. His ergo de causi coacti sunt Episcopi rogare Imperatorem, ut illis in unum conuenire locu permitteret, si vero e
rum conventui, & ipse interesse voluisset hisce de causis, id eis contigisset gratissimu: Rogant ergo Episcopi nccessitate coacti ; Respondet Imperator Religione impulsus. P tunt illi, quod Ecclesiae diuino Iure debetur ; concedit hic, quod contra diuinum Ius sui Praecessores Ecclesiae adem rant ; Petierunt etiam Catholici a Constantino, ut eis lic rei Christu colere; concessit Constantinus. Nunquid ideo Christus coli non potest,sine consensu Imperatoris e Potest certe,& debet etiam Imperatore inuito;nec ideo petierunt, ut sine culpa liceret ; petierunt autem, ut sine impedime to liceret. Hoc eodem modo Episcopi Valentinianum pro Concilio rogant, nec eis ipse id concedit ad eum finem.
119쪽
3oa DE REGIS PRIMAT Vut sine culpa liceat, sed ut sine impedimento liceat. Nec eae petitione colligere potes,quod petitur illicitu esse, sine co sensit Imperatoris ; nisi etiam credas illicitum esse, Chri
stum adorare, sine eiusdem Imperatoris consensu. Quod vero comparas responsum Valetiniani,cum facto Theodosij, relato a Card.lib. s.de Pontifice, repra lesione dignus es. Nam eo loco Card. dicit, diuod Theodo us conicemit , ut ora cam ciuilis Reip. deferri possent adiudicia sis opom. Id vero fecisse credit ex pietate, non ex debito.
At si Valetinianus sciuisset, quod sibi fas ut Tu in hac responsione supponis & dixisset id sibi fas non esse, modestia
hic,& pietas locu non haberent, neque. n. pietaS cum mel
dacio stare potest. Scis Tu, mendacem humilitatem in P lagianis ollin suis e damnatam, & definitu, Haereticum eia se asi erere,quod sine peccato ex humilitate cuipiam, vel de se ipso, liceat mentiri. Pelagianus ergo Tu, qui cum mendacio modestiam, & pietatem componis. In Theodoreto loco quem citas nihil omnino eius, quod praetendiS.
Non efficere L, quis Theodosij Iunioris Testimonio Priamatus Regius corruat. 6ap. XVII.
Car. HEODOs Ius Iunior Imperator, in epistola ad Synodum Ephesinam Illicitum , inquit, es, istam, qui non sit ex ordine san- Iis morum Episcoporum , Eccle Picis, immiscere tractatibus. . L. Magis autem insulsum multo, quod proximum ponis, de Theodo o Iuniore , far Comitem Candidianum ad Con, , cili se Ephesi in eum finem miserat, i turbas ibi, se tumul- , rus compesceret; ac Niscoporu Constitutionibus, quae cir-,ca fidei dogmata incideret sese non immisceret. At de Im-,peratore insitatusi; quomodo iam delapsus ad Comitεm c Amshora carpit institui currente rota , cur urceus exit p
120쪽
. An non hoc eis a dis ratis argumentum duceres Recogno ince enim hic quid dixeris. Prohibetur a Rege Comiti, ne re , bus se fidei immisceat. Regi ergo in sacris Potesas nulta , At tu credo Regi si quam Comiti deferendum putas, O , extra res Fidei multa sunt in quibuspotestas eius se exem, ceat. Fidei enim nec Lex,sed nec 'ostolii dominantur.
Locus ergo hic Iotus extra oleas.
M.A.Siponderasses verba Imperatoris,cognouisses t cu loquao tuam hac resposionem,& disparatam, & desperata esse ; argumentu vero efficacissimii, A negatione. fg neris ad negationem speciei. Reddes rationem Imperator. 4 P quam vctuerit Candidianum Comitem sese immiscere Ecclcsiasticis negotijs, inquit; Nefas esin qu ancti morussipiscoporu catalogo non est adscriptus, ita Eccle anicis negotys, Cr consultationibus sese immiscere. Audi minorem Cardinalis quam intelligere debebat quis' cui sit sensus. At Imperator irae sancti imorum Episcosorum catalogo, adscriptus non eis. iErgo haec coclusio Card. nefas in Imperatorem ipsum, hisce negotys, ct cofultationibus sese immiscere. Vide igitur, rota currure, amphoram institutam, no urceum exijsie.
Quod argumentum Cardinalis tuo modo fingis, nulla tibi laus apud ingenuos. Non dicit Cardinalis ; Prohibetur a Rege Comiti, ne se rebus Fidei immisceat ; Regi ergo in sacris potestas nulla. Nunquam somniauit hoc a sumentum I sed in ratione prohibitionis vim argumenti tui collocauit, nam ratio adducta in uniuersali aeque quadrat Imperatori, ac Comiti. Dicit Imperator. Nefas es enim, eum, qui sanctis morum Episcoporum catalogo non es adscriptus, Ecclesiasticis tractationibus sese immiscere. Quarc cum aeque Imperator, ac Comes adscripti non sint catalogo sanctissimorum Episcoporum , aeque Imperat ri , ac Comiti fas non est Ecclesiasticis consultationibus sese immiscere. Haec est ratio, quam Cardinalis tuo obi