장음표시 사용
91쪽
Ambrosj locus ab Adub riorum obiectiombus vindi
ANCrus Ambrosius 'iseepus Meri nensium episeolais, . ad sororem feribi se Valentiniano Imperatori d isse. molitegrauarae I erator, is putes, te, in js, quae Domini sunt, aliquis Imperiale Ius habere Mι --um tibi maenium Ius commissumis, non reorum Idem,etiam is time de tradendis basticis, multis docet; Ueratorem .in actae a esse non sup ex Ecclesiam, Gr im, di a Ecclesiastica, non ad Imperatores ined ad Episcopo ru' mclij jst eui O .etii δε , lL. Noli te grauare , es . Certi nσhoc putet quisqVam. , n est in ea , quae diuina sunt imperiale ,se neque Pon- Vficati Iaae v H. Ait A HALNahio, a tandem j Aedes,
oe μή is licae. - ivsL, μου P.L M. M.A . Responsio L. ad auctoritatem Ambrosii satis io iga est, ideolii partes diuisa a mereseretur, ita enim fiet, ut cumparata membratim cum nostris plector fine labore. de averitate sententiam ferrie possit. Ad rem ergo. Falleris, L. falleris, vel potius fallere conaris . . In his, quae diuina: sunt, Pontificale Ius nullum Θ Immo in his, quae Domini' sunt, soli Sacerdotes, soli Pontifices lus habent; An nonnnomini erant Levitae P erant ζ ostendi . Hi tamen a Dco a donati sunt Auro'ia: filijs eius. l An non Domini erant Decimae, dirimitiae. Oblationes,, Sacrificia P crant, vidisti. Hae tamen omnia i Dinino Iure, Sacetasti umerant. An non Domini Ecclefia, quam acquisiuit sanctiine suo ρ Ai disti. Hanc tamen subiecit Episcopis, illisque regendam tradidit. Quomo8 ci 'a in his; p diuina sunt Pontificale Ius nullum P quod ii in his, quae diuina sunt, Ius nul- , tum Imperiale, quomodo Ecclesiae, de Ecclesiasticarum
92쪽
rerum omnium Rex tuus supremam potcstatem habet ΘAut ergo dic, Ecclesiam rem Dei no esse, aut Rcgem tuum a supremo illo throno Ecclesiastico detrahe. Sed dum ad Templa sola, ad solas sacras ardes, & basilicas Ambrosj auctoritatem arctas, nimium a veritate, amente Patris aberras. Dicit Ambrosius duo, alterum uniuersale, alteru particularc , & ex primo pendet secundum. Primum est. Ne putes Imperator, te aliquod Ius habere in his,quae Domini sunt. Secundum. Publicorum tibi moenium Ius commissum en, nonsacrorum.
Tu, qui Dialecticam, & Analyticam undique resonas, nosse debebas, hoc argumentum Ambrosi esse Enthyna
ma, ex antecedenti scilicet constans, & consequenti. Antecedens est illud. Imperiale Ius nultam eri in his, quae sunt Domini. Consequens illud. Ius moenium crorum Imperatori non es commissum. Male ergo coarctas antecedens ad consequens, cum ex bona Logica, tanquam pars in toto, consequens in antecedenti contineatur. - L. Neque vero in his, quae ita diuina sunt, Rex nocter vL, lum sibi Ius vendicat. Neque sacrarum Aedium Ius commissum exintimat ' utque non domum priuatam vitius, rure,sic neque Domum Dei auferre Ias putat, neque qui, abnulerunt,unquam probauit.
M.A. Quod Rex Iacobus, illos suos prςdecessores damnet si vera sunt, quae narras qui res Ecclesiae abstulerint, .
laudem meretur. At velim, argumentareris a templo manufacto, ad templum illud Superaedificatum supra fundamentum Apostolorum , or Prophetarum , i a sci mo angulari lapide Chricto Iesu. Nullum in illo Ius Regi competit, summum in isto Ius Regi competet Θ In Dominum D mus Ius habebit supremum, in Domum Domini nullum omnino Θ Narniae sunt istae L. Fatere ergo, fatere, ei; cui nullum Ius competit in Templis, & sacris aedibus, nullum quoque competere in Ecclesia Christi, propter quam ter l Κ pla
93쪽
pla facta, & ordinata sunt ; Nec enim supra finem potestatum habere possibile est, qui in medijs ad ipsum nullam
Verum excusare te nescio, dum lego Iuramentum Primatus, quod in articulis xj, xij Edicti sui, Rex iurari sibi vult, sub poena laesar Maiestatis. Iuramentum enim dicit. God Maiesas Regia unicus est supremus Gubernator huius Regni, tam in omnibus siritualibus sue Ecclesiasticis rebus , aut causis, Mam in temporalibus. Si Rex credit, se supremum esse Gubernatorem, in Regno suo, rerum omnium in omnibus rebus, & causis Ecclesiasticis, siue spiria tualibus, quomodo non existimat, sacrarum AEdium Ius sibi commillum fuisse Θ Hic tua logica opus est.
L. Euam eius mentem heroicam legibus iam suis tecta, tam voluit, de non ahenandis, non elocandis in longu tem,pus Ecclesiae rebus. Utinam , qui per orbem Chrastianum, Principes sunt,sciant omnes, utinam ct imitentur.
M. A. Haec quam libentissime commendarem & ego, si fas esset ; verum duo me detinent: alterum, quod non cognosco materiam legis legislatoris Potestati subiectam; alterum, quod illi Ecclesiae bonadion sunt restituta, cui pie a fidelibus legata, & dicata fuere. L. Sed tu hic ineptesrorsus,qui,quae adposse Iones ref . runtur, ad alia detorques , ut se Regi sacrilego esse non μ, ceat, neque liceat ei, Ecclesiae aliam rem ustam moderari; , . o ct ilia referri possunt. Non esse eum supra Eccle am, ut eam tostendam orthodoxis, Arianis tradendam, vel δε- , beat, veυ it decernere.
M. A.Sed tu hic inepte prorsus, qui dum lutum luto purgaS, pro caeco Oculatus appares.όPOrm bona tempor lia , & terrena, instrumenta et e bonorum altioris ordinis,
docent non modo Theologi, sed communi consensu Phia Iosophi, & tu, qui Aristotelcm profiteris, id nosse,& legisse debes. Collocantur proinde in infimo bonorum onauium
94쪽
Ioco, & gradu. Hinc fit, ut si Rex sacrilegio obnoxius sit quod tu fateris si suo Iuri subiectos velit agros, & parietes Ecclesiae, quanto magis eiusdem peccati reus erit , dum sibi subiiciat, quae altiorem locum tenent inter res Deo dicatas P Ergo non Cardinalis, sed tu ineptus, qui non percepisti huius rationis vim,& effcacitatem. Negabis Sacerdotes, inter Deo dicata, parietibus sacris praeserendos λaudi Paulum Apostolum. Ampliorem honorem habet D mus,quifabricauit iliam. & alibi. Sine ulta contrarictione, quod minus es a meliore benedicitur. Risum sane continere non potui,ubi reliqua illa tua legi, Non esse Regem supra Ecclesiam,vt iliam trigendam ortho-- doxis, ct Arianis tradendam, vel debeat, vespamit decem, nere. Credidisti tu, Ambrosium loqui de templo manufacto, cum dixit. Tonus Imperator non supra Ecclesiam ,sed . intra Ecclesiam es. Id vero ita ineptum est, ut sequatur.
Qui, ex Imperatoribus non sunt intra parietes Ecclesiae, mali sint ; boni vero,qui tantum manent sub Tegulis. Non loquitur Ambrosius de templo manufacto, loquitur de E clesia, quae est conuocatio fidelium; iupra hanc non est bo-- nus Imperator, sed intra . Atque ita si Rex tuus bonus esse vult, desinat esse supra, & introcedat. Sensus enim Ambrosij est illud. Imperator Catholicus filius est, non praesut Ecclesin Non esse supra, dicis, ut eam tollendam orthodoxis,vel tradendam Arianis debeat, vel possit decernere ξ& non erubescis P Absolute negat Ambrosius, Imperatori Ius vllum competere super Dei templo. Ius Caesaris, inquit, non pote II esse Dei templum. Ad Imperatorem palatis ad Sacerdotes Ecclesiae pertinent. Illud ergo Ius omne, quod Ambrosius negat Imperatori, Sacerdoti concedit. L. Nam quo ubi,cit alterum Ambros, dictum, de iudF- , cys fuit. Prouocatus ad dis tundum de Fide Chrim cum, Auxentio ub iudicitas Ethnicis, daeis, Arianis enuit.
95쪽
, Iarium certe causam habuit in noluit in Palatio coram, Ethnicis, es Iudatas de Chrani diuinitate trac are cum, Auxentio. Ad causas ei aperte sectabat hoc; ne quis, autem de sententia eius error sit, ingeminat ibi. In cam, sa Fidei; In causa, inquam , Fideo Atqui nos , vel Deus, 1 epotius , non nos gubernacula Regi mandarit externa, disciplinae; ea autem ad causas Fidei torquere, nimis vio, lentum est. In quibus tamen permitteret, idscio, Ambro-
,sius Imperatori, quod cuiuis de populo permisit; permisist, autem populo , ut aurita dis ratione unusquisque eligat, , pro squatur. M. A. Quod renuit Ambrosius disputationem cum Auxentio, sub iudicibus alienae fidei, verum est ; at verum non est quod ea, quae ex Ambrosio citas In causa Fidei, in camo, inquam, Fidei sint in oratione, quam Cardinalis cit . uit, & R egi tuo obiecit, sed leguntur in libello, quem A brosius obtulit Imperatori, antequam illam orationem haberet . Verum, quia ad libellum illum nos prouocas, a cilias quo fructu. Asseris, externar disciplinae Ecclesiae curam Regibus esse
comissam ; at audi Ambrosium ibi. Nec quisquam colummcem me iudicare debet 7 hoc asperam,quod Augustae memoriae Pater tuus,non solusermone resondit,sed etiam legibus fui anxit. In causa fidei,vel Ecclesiasici alicuius ordinis Audiit L Θ vel Ecclesia ci alicatus ordinis eu iudicare debere,qui nec m*nere impar sit, nec iure di imibs. sc enim verba rescriptioni; hoc e Sacerdotes de Sacerdotibus voluit iuricare. . in etiam alias quoq. argueretur Episcopus, o mortu e set examinanda causa, etiam hanc voluit adi ripiscopaleia ιιJum pertinere. Haec Ambrosius ibi. Vide modo, an Ambrosi), & Valentiniani sententia stare possit cum tuo Regis Primatu, & Ecclesiastica disciplina.
i Mirari vero non desino, asserere te, sine pudore, Regem tuum exis are, ad seperimere so lagubernacula exie
96쪽
, nae disciplinae Ecco suae; non Fidei. Si enim Regum est confirmare , & infirmare, approbare, & reprobare Concilia ; si Canones nulli sunt,& legis vim habere non possunt, ut tu asseris, nisi muniantur Regum auctoritate ; qu modo gubernacula fidei illis non sunt commissa ὸ Si Rex tuus iurari vult supremus Gubernator omnium rerum, &causarum Spiritualium,& Ecclesiasticarum, quomodo gubernacula fidei non credit sibi esse concredita Θ Non e go torquemus nos gubernacula Regum ad causas Fidei: Vos, vos ipsi estis, qui torquetis . Id vero, tua sententia. nimis violentum est. Ad postrema illa verba, quibus, quid repraehedas in nobis optime intelligo,cum nolim nouam excitare litem, qua Avobis nouam peccandi occasionem suggeram i dicam tam tum , quod Ambrosius reliquit, ut unusquisque eligeret, quod sequeretur, quia ibi aliud non poterat.
L. Et hic etiam operaepretium scire, Euis, Cui loquatur. . , Loquitur autem Valentiniano Iuniori, imberbi adhuc, or, imperito adolescenti, necdum baptizato; omnia ex matris, suae Arianae arbitrio per fas atque nefas gerenti, dum m. , lud a parasiti ut ubinde audiret. Imperatori licere om- , ni a. Certe ad hunc talem , quis putet iudicia, quae dicis, spertinere ' At ad Constantinum, Theodosium, Patrem e- , ius, eiusdem nominis alterum, O pertinuisse, se delata ef
M. A. Quis, Cui loquatur hic nihil interest,& perdisia operam in deseribendo Ualentinianum. Dixit Ambrosius. Imsterator honus intra Ecclesam non supra Ecclesam eis.
S n4it Valentinianus, istius Valentiniani pater, legem, quam audisti Ambrosium probare, tam de fide, quam de ordinibus, & iudiciis Ecclesiae. Quare etiam si Valentia. nianus hic fuisset Constantinus, vel Theodosius, vel Valentinianus alter, vel alius bonus Imperator, haec iudicia ad illum nec pertinuisicnt nec deferri potuissent. Locum
97쪽
repete. Ambrosius non invitus personae, sed in desectu P testatis collocat fundam cta suae causae. Quam egregie prostes, quod mox te docturum polliceris, mox vidcbimus.
Sancti Martini auctoritas, in Regis Primatum defenditur contra L. 6ap. XL
A N C Υ V s Martinus Episcopus Turonem sis, Maximo Imperatori in faciem dixit. Nouum esse, se inauditum nefas , ut caua fam Ecclesiae iudex faeculi iudicaret. .
L. Maximum vero tuum , Imperatorem negamus. Non
, enim legitime ined ritu tyrannico, se tumultuante milite, initiatum. Neque ergo in Caesarum albo numeratur; legi, timi Imperatoris parricida, inuasor Imperi, , vir sangui, Ni t aquam perduellionis reus,capite tandem caesus Aqui- , Diae. Ita vero profanus, ursacrificisse agentilibus, aram, 'Voque Victoriae restitueritontor etiamfuerit Iud rum. Notaui , ut sciret Lector , quales tu ibi, hic Imperatores elegeris. Tum, quae haec causa De Gnonicorum Haeresia, Priscistiano renouata, quam a saeculi iudice dijudicandam, , nemo dixerit. υ tamen, Maximi iussu, cognitum ab Euo- , dio praefecto,non de causa haereseos, sed de obscoenis Priscu- , liani malefici,s. Denique innitutum hoc Maximi, utcumque Martino Turonens distic ut, at Leoni Eomano Qui ' vobis Martino maior es placuisse testatur epistola eius a, Turbium p3. Tum Ithacius, qui Maximo Concij eius au- Γον fuit, in Synodo Treuirens absolutus. M. A. Maximum hunc Britannum, Cardinalis vocavit Imperatorem, quia de facto per quinquennium Imperium occidentale tenuit; & tunc temporis etiam a sanctis Patribus Imperator vocabatur; Quare sanctus Ambrosius quoque pro Valentiniano iuniore Legatus, ad 1psum Ois prox fectus est, & a Sulpitio in hac eadem causa non suae laude
98쪽
nominatur. Maximus ferator, inquit, alias cane sonus.
Hunc igitur ita allocutus est S. Martinus. Sed tu ubique eadem chorda oberras: cur quaese rursus ad personam declinas, cum Martinus non de persona, sed de Potestate i quatur P Nouum sane, o inauditum nefas inquit Mart nus in Ut causam Ecessae iudex secuti iudicaret. Sive ergo sit Maximus tuus Tyrannus,siue Valentinianus,siue etiam Theodosius, modo sit iudex seculi: nouum sane, & ina ditum nefas, si velit causam Ecclesiae iudicare. His, & alijs effecit Martinus, ut dum apud Treviros moratus est, ubi sedem Imperij Maximus collocarat, in Sontes Imperator non animaduerteret. Tamen damnati tandem absente Martino, Priscillianusque morti adludia catus, non ab Euodio, sed a Maximo ipso. Scire vero debebas, aliud esse, quod damnatura Martino , his verbis ; aliud, quod placet Leoni. Martinus hisce verbis repraehendit Maximum, quod appellationes admiserit, a Concilio ad se ipsum, id vero nunquam probauit sanctus Leo. Quod probatur Leoni, hoc est, quod Prisciulianus cum asicciis , tanquam monstra humani generis,
Principum gladio, e medio sint sublati. Vide historiam in Sulpitio, & epistolam in Leone. nodus Treuirensis, quae Ithacium absoluit, fuit schismaticoruin, Ithacianorum conuocatio, quare reprobata a Siricio Pontifice Romano, & a sancto Ambrosio, ut apparet in Concilio Taurinensi cap. . . 4Manet ergo esticax argumentum ex . Martini verbis, & tua fig-
99쪽
Fructra laborasse Aduersarium in Augustino, cuius Te
stimonio eius Trimatus reseditur.
nensis, in epistola ψσ: Fo: se I N. docerquidem liorum Regum esse,Ecclesiam Deita defendere, seueririque paenis , ac legibur, haereticos ab Ecclesia damnatos coercere; sa ibidem Do- , natinas grauiter repraehendit, quod causam Ecclesia/,cam ad Regem Terrenum iudicandam , non ad Episcopor, detulissent. L. De AuguEino, quod mers nihil ad rem. Deferri v s luit causam Caeciliani ad Episcopos , non autem ad Caesa- rem: Aequum postulauit. Id voluit, quod conciliorum, a ConBantinopolitani sextus, Antiocheni undecimus, or, duodecimus, Carthaginiensis ror voluerunt. Non oportes rede causis Episcoporum αησα, Regiis au-
. ribus molentum esse. Sed referri primum ad Episcopos, se, ab dis, feri posset, terminari. Sed se Auguriinus ipse or, qui cum eo erant Patres in Onodo Carthaginiens O βασμιλικας διαrυπωσεις in causa Primos agnouerunt , ct vero de
.rebus Ecclesiasicis leges ab Imperatore ferri, ab ipso pe- . Modum esse , missa ad hoc ipsum legatione Patuerunt: , Canon. rood Io π Male id quidem a Donato G m. quod, inter Episcopos placide transigi potuit , de eo Imperatori, molestam exhibere. Sed ramen cum praeter ordinem Do- , natus rem retulit ad Connantinum , is Romano primum, Episcopo cum aliis tamen costegis ; pos Arelatens Synodo, deletavit; postremo ipse tota de re cognouit, se sentetiam, tulit. Donati, as Augustinus repraehendit, t importunos p Constantinum, ut Ius Ecclesie inuadentem, non repraehem, dit. Secus fecit Donatus, quam debuit, quod rem ita m
100쪽
, teste detulit. Constantinus nihilo plus bifum δε quam, iuresuo potuit; quod aetatum iune iudicauit. Diuinitu . impraeripi Regibus, ut in o Regno lona iubeant, mala. Urobabeant, non solum quae pertinent ad humanam socie-,tatem , verum etiam quae ad Diuinam Religionem ; -- emis Cevi A, Minus irae auctor e . M. ι.ε.3 l.
M. A. De Augustino quae dicis, nihil ad rem; nisi priora illa verba tua. Dererri voluit causam Caeciliani ad Epriscopos, non autem ad Caesarem, aequum flos uia me. In rci,
quis Omnia torques, peruertis, corrumpis,& mala fide lamper nobiscum agis. Dicis, voluisse Augustinum,quod Conciliorum Cano nes, Constantinopolitani 6. Antiocheni s i,& ia. O thaginiensis Io 7. voluerunt. . Omnia Concilia Constantinopolitana,si perlegas,nuulum Canonem sextum rcperias, in quo hac de re sermo habeatur. Illud vero Concilium Carthaginiense, quod ciatas, nullum Canonem io 7. habet; desinit in cap. io 3; te ergo decepit in his collector tuus. i Verum, quia dicis, omnes hos Canones idem voluisse, donemus adesse Canones illos, & videamus, quid volu rint. Mi xij, Antiocheni, quos recte allegas, ut cognosca' mus, quam recte in reliquis te gera . . Canon xj. Si quis Episcopus, aut quilibet regulae obiectus Ecelesiae, pster Cocitium, or Ateras mi Forum Pro-Dinciae, or pr ipse Metro olitani, adieris Imperatorem, hunc reprobari, o abjci oportere non solum a communione. verum se ab honore, cuius particeps videtur exinere;quia Venerandi Principis auriabus molestiam tentauit inferre, contra leges Ecclesiae. Si igitur adire Principem necessaria causa deposcit, hoc agatur cum tractatu , or Concilio Metropolitani, or cineterorum Viscosorum, qui in eadem Proxincia commorantur , qui etiam proficiscentem suis pros