장음표시 사용
131쪽
ferram per eandem lineam, & plurima non afferre , quae aduersus illorum maiores, patres nostri adduxerunt 3 cum& eadem illi obiectent, quae millies protrita sunt, tamen pro viribus, cum paupercula vidua, minutum saltem proprium in Gazophi latium Domini in serre conabor. I. Cui nefas, & illicitum est, diuino Iure, de causis sa- ictis, & Ecclesiae iudicare, eidem nefarium magis, magis que illicitum est, eodem Iure, Iudicia Ecclesiae iam facta stabi subiicere; eademque pro arbitrio reprobare,& infirm re . Cum ergo, ut iam probauimus, diuino Iure, de causis .
Spiritualibus nefas sit Principibus iudicare; superest, ut Conciliorum decreta, Canonesque ab is Mem confirmari,&approbari, tanquam a Superioribus non possint.1 II. Nunquid Pontificatus Euangelij deterioris conditionis est, quam Pontificatus legis Θ non sane, umbra ille,& figura fuit istius; atqui Ciuilis Potestas omnis, fac illi ut iam probauimus ita fuit subiecta, ut ad verbum Pontificis, Principes ingredi, & egredi omnia scilicet faccre iuberetur; quare non leges saciae, a Principe; sed ciuiles potius a Pontifice approbari, & confirmari debcbunt. N que enim Saul Samueli, sed Samuel Saulo, postquam Rex factus fuit , leges pnescripsit. i. Reg. i o. Huc refcrantur omnia, qti, silpra allata sunt, ut excluderemus Principem a Iudicijs Ecclesiae;&haec, multo ciscacius concludent, contra Ius istud Regium, approbandi, & confirmandi
I II. Non ne fatetur L ipse semel, & iterum iudicia Fia dei, causas fidei ad Principes saeculi minime pertinere ΘFatetur, audiuimus iam, audiemus etiam; cum ergo p
tiis me Conciliorum partes sint de Fide Catholica, qui potest hic, sine contradictione, Ius confirmadi, & approba . di Concilia, ad Principes laicos transferre Θ Sed quoniam super quibusdam fictis variorum Concilicrum, Rex, &I4 iaciunt fund menta suae opinionis 3 libcns, hanc illis
132쪽
optionem facio. Vel monstrent ipsi unicum tantum Concilium, a condito aevo; a quovis summo Principe approb tum, & reprobatum aut a Pontifice, aut a Concilio aliquo, genera si ex vi illius approbationis receptum fuisse in E iciesia Dci mea minscitiam confiteor. Vel probo ego, plurimas Concilia, approbata a summis Principibus, recepti non fuisse, non fuisse rata, sed damnata in Ecclesia Catholicas multaque damnata ab ijsdem Principibus, &reprobata, rata habita fuisse, haberique in eadem Ecclesia, & vici Vbi Pontifex, & Concilia consentiunt cum Imperatoribus, non possumus ita aperte discernere, quaenam sit illa auctoritas, quae vim lcgis sacris Canonibus Conciliorum praestat; at ubi e regione stant Pontifices, & Principes laici ; tunc aperte cognoscimus, penes quem sit suprema illa Potestas. Paucis percurram illa saecula, in quibus opinantur Aduersarij, habere se Primatus sui maxima
in Constatinus Magnus nulli Concilio superiorem se constituit, nec auctoritate sua Nicaenis Canonibus legum vim praebuit. Testatur id Athanasitis, qui Concilio Nicaeno interfuit, Fideique Nicenae, quoad vixit, fuit propugnator
acerrimus propter illam innumera passus. Euando inquit) a condito aevo, auditum essit, quod iudicium Ecclesiae ab Imperatore auctoritatem suam accepit e viti in Με--Plurimae antehac Synodi fuere, multa Ecclesiae iudicia ha bit uni; sed neque Patres huiusmodi res Principi persuadere conati sunt. Alloquebatur Constantium Constantini Filium, & usque ad illa tempora asserit, Inauditum fuisse, ut sericiam Ecclesiς acceperit auctoritatem ab Imperatore. Cum itaque, pro sibi ingenita pietate, Constantinus nutilam repudiauerit Catholicam Synodum, nullamve reprobatam approbarit, non potuit suggerere, Unde cognosse relatus, quanta esset in Concilijs Imperatoris Potestas. - Conltantinus Iunior, Constans, & C'nstantius Impe-
133쪽
rium Parris acceperunt, ex his Constantius alijs superste & haeres totius Imperij, ius confirmandi Concilia, eademque reprobandi sibi primus arripuit , id quomodo ei cesso rita audiamus. Is teste Socrate lib. 2. cap. t. quod etiai supra agnouit L, yno m varias formulas fidei in baruti Concilii s formatas ex quibus tria saltem generalia abroticis dicuntur, Antiochenum scilicet, Mediolanense, de Ariminense approbauit, & confirmauit. Athanasium, & lalios Episcopos e sedibus deiecit ; Arianoi plures restituit , Nunquam vel Episcopi depositi, pro depositis habiti sunt ivel cxpulitiones fidei receptae; vel restituti, pro restitutis habiti, in Ecclesia Catholica . Tamen si Conciliorum D
creta approbata ,&confirmata ab Imperatore, vim legis habent, haec omnia probari,& venerari in Ecclesia oportebat . At sancti Patres tantum abest, ut haec probarent, Vt
potius Athanasius, Imperatorem ideo appellaret Antichristum , Osius diceret idcirco illu magno crimini obnoxium fieri, & nefaria perpetrare ψ Lucifer dignum morte iudic rei. Hilarius longe asperius in eundem inueheretur. Imino illud idem Concilium Ariminense, quod postea eiusdem Constantii minis deterritum in Nicamam fidem peccauit, Ius istud super Decretis Concilii Imperatori non esse, aperte, & libere dixit. Cum enim Nicaenam Fidem Concilium istud confirmasset, depositis Ursatio, & Valenie, de gestis suis,petu gatos,sccit certiorem Constantvim. Imperator id molene ferens xv r FH opis,ut Adrianopoli
expectarcnt, vbs isti eos audiret, ut perciperet,se probaret, quae artutissent. Synodus autem ad ea resondens assema-xit , se haudquaquam a semel decretis discessuram, seues legatis in mandatis dedisse. Tantum vero non ausa sui Lset Synodus, ii credidisset, Imperatori per Ius id licere, &apud Theodoretum maioris libertatis arsumento luat Ca- deminet verba epistolae Concilii. Nos tiἶi signiscarimus, Eo modo a proso to nes. Hsessuros; quod es V m ite-
134쪽
rem docemus, his litteris, tuam Clementiam. Iulianum A postatam,& Iovianum ommitto,illum quia . i.
uem ob impietatem, propter quam eius gesta non possunt 'esse argumento, quid ex fide, & Religione sentiret i istum vero, quia eius tempore nullum legimus fuisse conuoc tum generale Concilium. Valentinianus, dci Valens, Ioviano in Imperio succedunt; Valcntinianus, Catholicus ; Valens, Arianus, Va- lentinianus tantum abest, ut se supra Concilia esse arbitraditur , ut quod iam vidimus) requisitus de conuocatione lib. Concilij Lampsaceni, negauerit Ecclesiastica ad se pertianere, Cum esset in forte Plebis,3c SoZOmenus lib. 6.cap. 22. de eodem testatur. Euod neque Sacerdotibus imperaret quicquam, neque alios i Humanicas leges, vel in peius, velis melius norandas esse iuricaret.
Valens, in Oriente, Ecclesiam Christi dire persecutus est, & Arianismum mirifice promouit , absit vero, ut C tholici crediderint, illi Ius vllum super uniuersa Ecclosia fviste; immo illo inuito, Episcopi, qui eius iussu ordinati iuerant, pulsi sunt, ex sententia Papae Damasi; dc qui ab 'ipso deiecti fuerant, is restituit. SoZom. lib. 7. cap. 39. Vi- dc tu modo, an Imperator runc temporis crederetur supra 'Concilium ; credebatur enim subicctus Pontifici, quem tu Concilio subiicis. Gratianus, Valentinianus Iunior, & Theodosius Magnus ut Maximum tuum taceam Valentiniano, & V lenti succedunt. Hos approbasse, vel reprobasse, contra Ecclesiam, vel Pontificem, Concilium aliquod eoru tempore celebratum no constar. Assensisse Theodosium Comcilio Constantinopolitano primo quod omnium Christia- .norum est) legimus certe , at ut superiorem Decretis illis vim praebuisse legum, minime legimus. Ita de illa approbatione Soccirtes. At e consiturionibus, etiam Imperator es. .
135쪽
FEnc modum placuerunt, or Imperator consensit. Quae ge-T-- . s. sta sunt Mediolani ab Ambrosio cum eodem Imperatore,
nemo ignorat. Ex quibus facile quisque cognoscet, illuni credidisse subiectum se, no superiorem Concilijs, qui enim subij ciet sibi omnes Episcopos, qui uni tantum Episcopo se credit subicctum e Archadius,& Honorius filij, Patri Theodosio succedunt ; Sub Archadio habetur Concilium Const. & deponitur sanctus Ioannes Cho stomus; huic Concilio adli
rens Imperator, eundem sanctum deportari iubet. Annuum ob lib. 33. latur Concilium a sancto Innocentio Romano Pontifice, 'ri' & Imperatori cum fautoribus dicitur Anathema . Nunquam, inter sacras Synodos, habitum cst Concilium istud, inunquam rata Chrysostomi depositio, in Ecclesia Dei. Sub Theodosio Iuniore, qui Archadio Patri in Oriente succcdit, habetur duo Concilia, utrumque Ephesi, utrumque ab Imperatore probatur;at a Pontifice Romano prius
nou. Φη is. tantum, at non posterius, cui non consentit, immo repu- .... v xi. gnat. PriuS ideo, ut sanctum habetur, posterius, ut prο-
- ' fanti in repellitur,& Ephesinum Praedatorium nuncupatur. Testatur Chalcedonense Concilium. In Chalcedonensi denique Martianus dum reuocat constitutionem Theodo-sj Iunioris, contra S. Flauianum, ait. NibiIob t Eusebio quo rue, se Theodoreto religionis Episcopis, qὰ eadem lege
continentur ; quoniam non potest Sacerdos conmtusione damnari, quem Synodicum ornaae inuper conferuanda rei
gione, Decretum. Ex his itaque apparet, Ius confirmandi Concilia generalia Imperatores nequaquam habere , ha- :bullieue nunquam ; respuuntur enim in Ecclesia, qua ab lipsis approbatur; approbantur aurem, &recipiuntur,quae 'ab ipsis reprobantur. Quod ergo Ius illis ὸ Quae ab aduersarijsobijciuntur sim ut diluam cum alijs,quae pro Prim tu Rcgis nobis opponunt. Atque itι in his aduersus. Regem colligere possu mug. - Surre-
136쪽
premam in Ecclas a potectatem non habet , nisi qui Conciliorum Generalium decreta confirmanae, , ct approbandios habet. Atqui nulli Principum temporalium Ius sud competit, Nudus ergρ PrinceEs, rerum Ecclesiasticarum supremus
en Gubernator. An Pontifex Romanus istam potestatem habeat, in Controuersia de eius Primatu discutiemus C tera, quae adduci possunt pro nostra sententia, omitt*paL isim enim leguntur, in nostris Catholicis Auctoribus, & , multa a Cardinali allata audiemus, in quaestione de Priamatu Pontificis, de qua alias. i
premum Ius in conuocandis Oncilijs non esse C incipum seculi. cap. XXII.
Co Nuo CATIONE paucis me eXpediam . . I. Si oues conuocare, &pascere Pastorum est, non Ouium ; cum Principes saeculi ut iam ii fuse probauimus oues sint in Ecclesia Dei, no Pastores ; ad ipsos dubio procul Ius conuocatarum CO 'ixciliorum non pertinebit. ΤII. Nunquam in Ecclesia Dei decretu est, Ne sine Im-υ, peratoris , alteriusve Principis auctoritate Concilia gene- iralia possent couocari ; Decretum vero est in Concilio Nubi camo primo, ne possent conuocari, sine consensu Pontificis Romani ; quare nullus Princeps temporalis inconu candis Concilijs supremam potestatem habet. De Ctum Concilij hoc est. Non oportere pr er sententiam Ponti Canicis Romani, Concilia celebrari, Non dicit praeter senten- 'tiam Imperatoris, sed Pontifico Romani. Iulius vero primus, Pontifex Romanus, iureiurando pestatur, in epist.prima ad Orientales, se ab exemplari a hentico Concili, Nicaeni hunc Canonem retulisse. Hoc
137쪽
-- 3, Hoc decreto munitus Pontifex iste, Athanasum AI ,.. ii. Xandriae, Paulumconstantinopolis, Marcellum Ancyrae. U.. h. lib. 9. & Asclepiam Gaetae Episcopos, restituit in sedes suas , r φ. - scissis , & annullatis gestis Concilii Antiocheni. Quod Concilium tamen, Constantio Imperatore probante,&consentiente, conuocatum fuerat'; qui etiam Antiochiae mom.I.3.e. . tunc temporis morabatur. Ergo Ius supremum'conu εσ-ι. - μιε- candi Concilii non erat penes Constantiu ; alioquin nunquam irritum haberi potuisset Antiochenum, quod ipso consentiente , sed non consentiente Iulio conuocatum
Et ingenue loquamur. Si Principum seculi, scilicet vel Imperatoris, vel alterius cui usti bet esset Potestas conuo- .candorum Conciliorum, quando unquam Concilia gc n ralia conuocari possent e Volci Caesar, nolet Anglus, volet iste, nolet Gallus,nolet Hispanus i nunquam ergo conu cabuntur. Hinc factum est, quod cum primum Concilium habrutum est Hierosolymis ab Apostolis, non Romanoru Pia ses multitudinem c5uocauit, sed Apostoli ipsi.Gongregaa M. si res autem duodecim multitudinem. Nec a Caesare facuti lias postulata est, quamuis esset orbis Dominus, & Pri ceps temporalis. Denique hanc nostram sententiam coi firmant omnes illae rationes, quibus probauimus, Princiapibus nullum Ius esse in sacris. Legantur caetera in Cardia nalibus, Turi ecremata, & Bellarmino. Ostendimus h ctenus, Regem non in causis, noli in rebus sacris Ius vllum habere; non posse approbare, non
. conuocare Concilia; eius ergo Pria. P - piatus longe exuIat ab E
clona Christi. Reliquum modo est, ut ea diluantur, quae contra allata sunt.
138쪽
Discuntur praestiuncuti L,in testimnuia Veseris Tessit
Apologia sua Rex Iacobus, ex verbo DeN MIPrimatus Anulicani causam egit praepropem& cursim ; cui cum eadem celeritate occurri set Ilustris s. Cardinalis, occasionem praebuit
L, ut controuersiam istam altius repetens, ita se gesserit, ut vore dicas,credidiss*quod ait. Arcem saaesse cause tMius. Ita veto aggreditur,pi sinissis de more non paucis couitiis L. Amore, innituroque Israelis orditur Apologia ; inis, enim vim habet, atque neruo uos, quae o haec omnis. In Israele enim podiis suo Regna instruit Deuco Ecclesiam, in Regno ex mentes .u e tam inde nobis sumendum
, e cum in Tesamento nouo nisum habeamus. Λ quam
, is, in unum coaluerunt Ecclesia, se Imperium; procul se, habuit Imperium ab Hiae re quae penes Regem in, Religione Partessent,inis nobispereri ubi gemelia quasi unt,o amice constrant Politia, o Ecessa; non ubi se, cedunt ab inuicem. Ab Ago igitumonte Israelis arces mus, hanc cosam , se ab eo ex D messimo unt, ubi Ecclesia, in Regno fcco , Eegnique ne i regimen informandum. M. A. Potuuset sane Aduersarius paucioribus verbis rem cadem melius referrei Vcritas enim nuda semperpulchrior; At tot iterationibus,inuolucris,& integumetis Veseb ,ru ipsam obuiauit , ut stilliin quis .cui fit nasus, meud, citi, vel errorem longe subodoret. Ita credidi ego,maxime, qui iam ingenium hominis noui, nec sane deceptus, Nami Primo decipit L, dum dicit, In Israele enim populo suo regnum instituis Deus,ct Ecclesiam in Euno ex mente A.
139쪽
Recipit in ua; Esclesia enim fuit. vel malis dicere, Syn roga Dpulii Isrieg anaequam esset Regnu, longo ad in dum tempore. Elusi quippe eran ni fere qoo. a morte Moysi cu Hebreia Minnitie R geni stulardi. Mota ergo re in Reguo std RegnRmin lςsia institutum est.' II. Decnt duim vult, cred pius, Deum instituisse Regnum, Ex mentefieri Hoc vero est apertuna mendacium,
instrua,rii nifestum Dei l rbum. Ex mente sva volebat Deusdonge abesse Regnum a Synagoga,displicuitque ad-miado illi, Regem postularent ό seque, illa
petitium,s uterumu declaraua. N iste aiae cerunt, Idisquit, sedme, ne Degnemsuper e . Et populus ipsc cognouit , & consessus est postea , se Regem petiisse contra mei ι .au. i, tem Dei i hinc supplex Sainuesem orauit. Ora pro nobisse
aris tuis, ad Dominώm Deum tuum, Di non moriamur, addidimus Mim uniuersis peccatis nonris malum, ut petere
mus nobis Regem. Nec ergo in Israele Ecclesia instituitur, in Regno. nec Regnum instituitur, ex monte Dei; nisi ea ratilla, qua mala omnia. .Male itaque .coepit L, iacere sindamenta arcis suae,.Nos vero hisce praeiactis fundamentis, quod scilicet Regnum instituitur in Ecclesia, dccontra mentem Dei. Concedimus tamen ut vel etiam ex propriis principiis aduersarii rescitamus eius errorem quod ab illo fonte Israelis arcoffenda est causa, & ab eo γxemplo ; Ecclesiae, Regniq. nostri regimen informandum. Caeterum audi. Nolumus Legem, qualis est, sed qualis ex lege Dei esse debet; qualis nempe formatur, Deuteron. I 7.ec apud Iosephum lib. Antiq. . cap. 8. Insuper volumus Regem sola regia dignitate ornatum; non autem prophetica etiam;nam si trahere velis in consequentiam, quae R ges ut Prophetae , secerunt ;Supercst, ut facias etiam Re- gem tuum sacrae Scripturae conditorem, & diuinae legis interpretem, quod illi competere inficiaris. Praeterea, qua dode Regis potestate sermo estnanaeia nostros Reges inan
140쪽
Ierre permittimus, quς Regibus Israelis iure debebaturat non illa,quae ex aliqua speciali Dei ordinatione,ex dispe latione eisdem aliquado fuit comis. Demu, si quidqua dfecerunt boni Reges Israel, quod eoru potestatςm excedet. reti id nolumus Reges nostros posset Reges n. boni Israeli interdum aliqua ex ignoratia diuinae legis fecerunt. Qua ximus vero non quid ex ignoratia, sed quid ex lege possint.
L. In Israel autem nondum os reperi tam durum, quod, negare etiam auderet ,praecisos in re Religionis partes, flenes Regem extitisse. M. A. Os D E i, Os durum certe non est, docet tamen
splurima testimonia audisti iam) non modo in re Religi nis, sed etiam in re Populi, praecipuas partes csse debuisse, non Regis, sed summi Sacerdotis. L. Vel o hoc argumento. Euod er sacrae Historias
is nem totam, mutato noui Regis animo, mutata semper es . facies Religionis; eaque in Religione mutatio Regi semper, ascrib/tur, quas actum eius.
Romanus. Mutato animo Henrici Octaui, in Anglia, mu-ιatam fuisse faciem Religionis,eamq. mutationem eidem ascribit, quasi factum eius ; non tamen idcirco credit POntifex, primas in re Religionis esse Regis Angliae. Eadem xtiam est mens sacrae Scriptura . in Pariter, si Iacobus Sextus ad gremium rediret Ecclesiae,qenuo mutaretur ibi facies Religionis,ipsiq. adscriberetur mutatio ista, ut factum eius,etiam si Puritanus esset: potissima tamen pars mutationis in hoc cosisteret, quod primae partes in Religione penes ipsum non forent. Factum est hoc tunc temporis, semperque fiet; nam
Regis ad exemplum, nec sic infectere sensus
- l L Numanos ericta valent,quam vita regentis. o. Nobile mutatur semper, cum Principe, vulgus. IL. Nec