장음표시 사용
241쪽
Principibus interdicta est Dominatio , suntque Principes quasi ministri,& scrui populorum suorum, cum propter utilitatem ipsorum principaliter Operentur, vel Operari toneantur . Non licet autem inferre: Principes non possunt dominari populis suis, ergo illis, non sunt superiores. Immo oppositum.Ita intulit Paulus Apostolus ad Romanos. Cis . 13. Ex eo itaque, quod iubentur Pra lati Ecclesiae, eidem non dominari, Ut Reges Gentium, non instras recte, illos etidem non esse superiores supremos; nisi & Regibus omniabus, quibus dominari interdictum, adimas Praesationem in subditos. Agnouit fortasse id Augustus optimus Impe- Tretussi is rator, & ideo Domini appellationem, ut maledictum, & pHu I opprobrium semper exhorruit. Male ergo a Dominio Rogum Gentium argumentaris ad Pra lationem, nedum E
clesiasticam, sed ciuilem quoque ; Rem totam a Christo
audiamus. Tractas hoc argumentu Dominus noster apud Luc. 22. inquit. Reges Gentiu dominantur eorum, se quipotesatem habent super eos, benefici vocantur. Vos autem non μ; sed qui maior es inter vos at sicut iunior, se quiprccessor es, Aut mim atonNam quis maior e qui recubit,an qui miniurat' nonne qui recumbit' Ego autem in medio vessem
fum, cui qui ministat; Vos autem sis, qui permansi is
mecum in sentationibus meis.1 Et ego di.'ono vobis incutdiso it mihi Pater meus Regnum,ut edatis bibatis semper mensam meam in Regno meo, se sedeatis Iudicantes duodecim tribus Israel. Haec Christus.
Ministrat ergo,ex sentetia Christi, Christi Vicarius o nibus christianis,inter quos m aior est, ut ministrauit c litistus Apostolis. Si autem ex ministerio Christi, erga Ap stolos, quibus non dominatus est, ut Reges Gentium, in- , ferre potestis Christum Apostolis non este maiorem.Inferte etia m, Praepositos Ecclesiae Ius non habere super quos
cunque in Ecclesia Dei ; si vero illinc sequitur Christum
242쪽
Apostolis, superiorem esse, Date etiam Vos, Pastorem totius Ecclesiae, ipsis quoque Regibus, quibus non dominatur, superiorem esse. Cum itaque dicis. Eui Gentium, non dominatur vi Rex, non dominatur in Reges gentium.
Concedo, nam dominari Tyrannicum est. Cum addis.. Pontifex non dominatur gentium ut Rex. Concedo item,no enim Dominus despoticus est, sed Pater,&Pastor gentium. Cum infers. Ergo Pontifex non dominatur in Regescentium. Probo ; nam ciuiliter imperat, & secundum illam Gubernationem, quae est a natui a. Nec enim Christus ipse ita dominatur illis, qui tamen ut membra capiti, illi se subijciunt. Admissa ergo tua, & Regis tui ratiocinaritione, nihil omnino tangis Pontificis Primatum. Aduerto insuper, te de more tuo aliter referre verba, &rationem Christi, quam Christus. Ille.ncinquit. Rina Vntium dominantur eorti, vos autem non sic. Non dixit Reges dominanturgentiu 3 sed Reges gentium dominatur eorum. Medius ergo terminus non erit Dominari vi Rex, sed Dos minari vi.Rex gentium. Reges enim Ecclesiae, non domunantur Ecclesiae, Reges Synagogae non dominantur illi, sed soli Reges gentiu dominantur, & hi forte non omnes, nam indefinita cst propositio, sine ulla nota uniuersali, perinde ac si dixisset: Barbari Reges dominantur eorum. Quod testatur Aristoteles in primo Politic. cap. 2. Vbi inquit, quod Barbarus natura feruus eis. Aliud ergo est
Dominari alicis ut M.uraliud Dominari eidem ut Rex G
rium. Tyrannicum est istud, illud vero ciuile. Licet enim proprie, Reges non dominentur suis, ea tamen ratione, recte vocantur Domini a subditis, qua & Pastores Eces siae; quia scilicet Domini est dirigere operationes seruirataque ita Principum, Praelatorumque dirigere operationes omnes subditorum suorum.Et propterea Christus, quamuis negasset dominari se Apostolis suis, ut Reges gelium, addidit tamen postea Vos vocatis me Magister se Domine, - - s bene
243쪽
se bene dicitis,fum etenim. A Christianis crgo recte vocatur Dominus,qui illis non dominatur ut Rex gentiu . Quare etiam dum dicit Christus. Reges gentium dominantur eorum os autem nons , non excludit, sed includit Dominium , modum vero Dominij tantum exclusit, ut barbarum scilicer,& ipsi naturae aduersum. Non dixit: Nolo vos dominos esse: sed Nolo vos dominari ut Reges gentium. Quare illis Dominium concessit, dum modum Domina
Ex hac vestra ratione, & illud impium sequitur, quod praecedenti, nempe Christum ipsum superiorem non esse Regi vestro, in Ecclesiasticis. In Ecclesiasticis dixi, nam & de his tantummodo disputamus , &de his ta
tum Rex vester ex his rationibus, concludit i qua enim ratione Pontifex a Primatu excluditur, eadem & Christus. ut non dominatur getibus, ut Rex gentiu hic non dominatur Regibus genita. ita ex necessitate formanda est maior. At Christus ipse non dominatur gentibus t Rex gentia. Ergo Chri s ipse non dominatur Regibus gentium. Lucifer contentus fuit, similis si fuisset Altissimo, & Vos si pra Altissimum quoque solium vestrum collocatis Hic bene tuum illud. Superbia quo ascendis 'L. Vltimum non contra Papae Ius, ut tu oppido quam in- , epte, soro Q aris ore est. Ad hunc modum. diuod C , Haris est, sciocet tum, cum iam Chrisianus factus es, id, sara reddendum. Obedientia etiam in rebus Religionis, cpsaris es Chriniani iam facti. Medius terminus, Exod, C saris ect Christiani: Iam Chrisiani dico, quo ita anao,gia seruetur Regum Israelis ub veteri lege; Chrisiano, rum sub noua. Tum demum enim Rex sius desiit capaκ, est,cu est in Ecclesia,ut Iosias zon cum extra ut Ieroboam.
M. A. Minor tui syllogismi falsa est, nec ipsam probasti, probabisue unquam ; nisi cum dependentia a Iudicio Ecclesiae tui Regis Porestatem coponas. Tuum vero is tud
244쪽
argumentum, si Primatum Regi tuo dat, quomodo non est contra Papae Ius At insulsa omnino ratiocinatio tua. Nam Christus dixit, Reddite, qua sunt saris, ratae Caesare Gentili, non de Caesare iam Christiano, & a Christo Rex tuus sententiam mutuauit; Caesari vero Gentili per te nulla debetur obedientia, in rebus Religionis: Ergo ad rem Religionis impertinens omnino est sententia ista
Christi. Quae addis de analogia Regum, de Christiano iam Facho, non sunt Christi, sed tua; nos vero nunquam concedemus, ut quae tu inseris de tuo sententijs sacrae Scripturae, candem sortiantur auctoritatem, cum Dei Verbo. Segr ga itaque tua verba a verbis Christi, tanquam a frumento zizania, & quis finis utraque maneat, optime nosti. Quae Christi sunt nos reueremur ; sed inde ne tantillum quidem Iuris Caesari nostro comparare potes,in Ecclesiasticis. Cς- sar enim ille, de quo pronuntiatur sententia, gentilis erat ;erat extra Ecclesiam ut Ieroboam, & te quoque testo tui istius debiti omnino incap .
Occurritur tribus Testimoniis conciliorum pro Primatu
M.-N s E R I s, & repetis rursus analogiam tuam, & eadem obiicis, quae iam diluta
sunt in praefatiuncula tua, ad loca vel ris Testamenti, quae Omitto, cum noua responsione non egeant , Subiungis deinde. L. Ecclesia vero Catholica tantum abest, ut eum Prima, tum deteBata st , ut Carolum , ut Ludovicum Rectores, Religionis actis publicis conciliaribus dixerit ,scripserit., Inter Rectorem vero or Gubernatorem quid inter est 'Ave,si nutu ei vox satis en, nisi Gubernatoris legat, in Synodo inua oc area, Gium Gubernatorem Vniuersalis nauis Ec- , clesiasticae. M.A. Vb
245쪽
M. A. Videbimus infra temetipsum confiteri, verum non esse, quod Basilius inscribatur, in octaua Synodo, Gubernator nauis uniuersalis Ecclesiae . . Quare nescio, qua
fronte id pro veru hic supponas. Sed esto ; si Rex Iacobus
talis velit esse ubernator Teclesiae, qualis fuit Basilius, Gubernatorem Ecclesia Anglicanae laeti nos illum salut mus. At qualis Gubernator fuit Basilius P Talis, ut dic ret , Se de rebus Ecclesiae , ne sermonem quidem posse mouere. Supra Testem prodigum illum appellasti, contra Primatum vestrum ; horum meminisse debebas. Carolus v xo dixit, tu audisti. Licet vix ferendum ab ilia sancta Sede imponatur iugum, tamen feramus, sepia deuotione toleremus. Et hos, credis supremam tenuisse potestatem rerum Ecclesiasticarum Θ Fac ut Rex tuus Te sermonem quidem moueat de rebus Ecclesae, cum Basilio. Fac ut Ferat iugum a Sede Apostolica impositum vix ferendum , cum Carolo tunc vero satagat ad Ecclesiam Catholicam redigere A glos omnes,& nos honoris ergo,& istius religione diligentiae cause, illum inscribemus, ut ipsa fecerunt Cocilia, R ctorem & Gubernatorem Religionis,& Ecclesiae Catholiacae. Etiam Patres Concilij Chalcedonensis in acclamati nibus emiserunt has voces. Pio, o Orthodoxo Imperatori, Pontifici Imperatori. Etiam Imperatores ipsi Valentia mnianus,& Martianus, inedicto Pro confirmatione eius. dem Concilij, inscribuntur Pontifices. Imperatores Q - res Flauius, Vatintinianu/ Pontifex inclytus Erc. ct Manius Martianus Pontifex inclytus.& denique legitur in v teri quodam monumento. Dominus Amer C sar Osinus Datia. IN Pius, Fartis, Victor, Triumphator , semper August. Ponti Nam Francie. Max. Denique Concilium Francofordie se de Carolo Magno Sacerdotis zelum, & assectum in illo Optans, ait. Indulgeat miseratus captivis, bueniat oppressis, dissoluat fasciculos deprimentes , t consolatio viduarum, miserorum res gerium t Dominus, ct Pater, sit ;
246쪽
Rex, ct Sacerdo' , t omni Christianorum moderant n
. Tu vero non audes quamuis Imperatores ita vocentur) facere Regem tuum Pontificem I tu illies Regum, Pontificumque distinguis officia i 8e infrak6mendas Cauuinum, qui, Vt Papam Regem, ira Regem Papam non probaujt. Bene hac in re sentis. Hisce igitur titulis ornaban tur Imperatores antiquitus a Patribus nostris, no vi Pontificis honorem, & dignitatem in illos transferrent, sed ut eorum pietatem, & propensum in Religionem, & Ecclesiam Catholicam animum praedicarent. Nec alia fuit At se sonio mens, qui Gratianum in panegyrico, Rectione Pom risicem , dixit. Et huc respiciens sanctus Leo ad Theod sum Imperatorem scribit. Euantum prae Dominus E eis. uae in fide vestrae clementispr pararit, bis etiam si reris, quas ad me misi is, ostenditur. Vt vobis non solia Re nurus sed etiam sacerdotalem animum inesse gaudeamus. Siquidem petier Imperiales publicas curas,piis mansfollicitudinem Chri stanae Religionis habetis. Non digni rate ergo, Non potestate probi Principes sint pontifices, Rectores,& Gubcrnatores Ecclesiae; Religionisque, sed animo, sed cura, sed sollicitudine, & affectu . ina rationensa - -- Gisci in Kalendario Ecclesiae Constantinopolitanae ausi νολε ροῦ har. appellare Constantinum, Inter Reges Apsolam , ses sibus inasem.' - Hisce igitur locis tu nihil pro vestro Prima tu prona uisti; nam loca illa de assestis, cura , animo, , sollicitudine Principum illorum loquin 'vin tur, Tu vero ad dignitatem, pu-': - testatemque eadem demm ques, contra illorum
247쪽
& approbatione Conciliorum. Explicatur primum Fundamentum pro enodandis obi monibus Aduersanorum. 6ap. XLIV.
N T E A M ad illa descendamus, quae Adue sarij Angli aduersus nos mutuati sunt ab haer licis eorum Antesignanis, circa couocationem. --& approbationem Conciliorum , perpauca h e praemonere volui, ex quibus quisque facile diluere possit quae nobis obiectantur. Primo reuocandum ad memoriam est, quod supra tetissimus, cap. Iq. nempe,Quaslibet litteras Imperatorii,h noris ergo,ab Antiquis, Ius, Iussionesque vocatas fuisse; licet nihil iuberent, ted vel hortarentur, vel rogarenti tantum Iussa Iussionesque appellabuntur ; Quod probauimus tunc ex litteris Mauriiij ad Gregorium, & ex responso CV. Theodorici ad Concilium Romanum. Alus testimoni modo suscipimus confirmandum. . Concilium Nicaenum primum inscribitur conuocatum Iussu Constantini Magni ; non tamen Constatinum Iussi se Episcopis, ut conuenirent Nicaeam, sed eos adhortatum fuisse solummodo, testatur Socrates lib. r. cap. 8. Videris
autem Rex perturbatam Ecclesiam , Synodum Generati concelebrat,Episcopos undecumque per litteras ae Nicra AtDniae occurrerent, exhortans. .
Concilium Illud Aquileiense, cui sanctus Ambrosius praefuit, sub Gratiano, Valentiniano, & Theodosio, fate tur se conuocatum Iussu Imperatoris, tamen in epistola ad Imperatorem Gratianum explicat, Iussa Imperatoris Iussa
248쪽
non fuisse, sed simplices adhortationes. Stud : Zis Pon gare sacerdotale Concilium , ct Episcopis, dignatione πλ a, honori centiam reservastis v/ nemo degret volens. nemo cogeretur inuitus. Et in Concilio, cum Palladius duxisset. Imperator. Ber Gratianus iussi orientales ven re ; Ambrosius Episcopus dixit; Vtique i ii, qui non prohibuit hue venire. ar ergo iussa sunt ista ξ Quae preceptaὸ Nemo risi Mens, nemo cogatar inuitus. Si coire iubentur Episcopi hoc modo nouum sane genus Iussionis erit istud, quo nihil omnino praecipitur. Ius a tamen vocantur, & db. cit Ambrosius. Viique i ii, qui non prohibuit huc venire.. Sexta Synodus fatetur conuocatam se iussu Imperat ris, At audi Imperatorem ipsum, epist. I. ad Rom. Ponti
Inuitare enim, se Rogare possumus ad omnem commendationem, or unitatem omnium Chrissianorum; nec itatem mero inferre nusiatenus volumus. Actione vero I 8. ita auloquitur Concilium idem Imperator. Cum ergo complacuit rempus concedere , Muitauimus eri collactionem -- .
Eram. Et epistola ad Patriarcham Constatinopolitanum. Iam enim superhςc adhortati sumus ,per pios nostros apia, seces adhuc inter vivos exintente se nonum nritissimum ' . M stolicae Sedis Antiquae Romae Praesulem. Agatho autem Rom. Pont. epist. ad eundem Impcratorem. Et ne quem, quam tam pia lateret intentio ossientium, humanaue smyitio perterreret aestimantium potesate nos esse compulsos, ct non plena ferenitate, adfatisfaciendum oper Euangetica, or Apostolicae nostrae fideipπdicatione commonitos, DLMases apices ad AZOPolicae memoriae Donum Ponti em nostrae presedicatis pudecesserem cun rispopulis , ad gentibus per nostra mininerium patefecerunt, u atisfaciunt, quos gratia sancti Spiritus , Imperialiae linguae calamo i , de puro cordis thesauro Iauit, commonentis, non pruinentis ς fatisfacientis,non perterrentis, non a Ueniis, sed exhor-μnt sinade qua Deifunt,secundum Deum inuitantis. c L 2 Concia
249쪽
Concilium Aurelianense primum cap. I. fatetur 'conuenire se iussu Regis Clodouei. Domino ab Catholicae acetiasa Hio, Coisaeo gloriosi mo Regi, o G Sacerdotes, quos ad Concilium venire ius ictis. Turonica vero secunda Synodus cap. 22. allegans hoc Concilium, aperre dicit. Cl doueum Regem supplicasse, ut Synodus.illa fieret. In S
- 1 His ergoITestimonijς saris manifeste patet: Concilia, quς inscribuntur Conuocata tu 2 Imperatorum Regum, eorundem tantum, vel precibus,vel adhortationibus co uenisse , & proinde ex verbo Iusionis efficax argumentulo desumi minime posse, ut Concilium quodpiam credatur Proprie Rego potestate cogete conuocatum fuisse, cum honoris ergo,omms litterae Imperialea Iussiones vocarentur.
. Explicatur secundum Fundamentum aduersus argumenta Aduersariorum. 6ap. XLV.
IcΕΥ vero Episcopi ab Imperatoribus horis
ientur solummodo, ut in Concilium conuenia 'rent; recte tamen Concilia dicebantur conti cata Iussu, Decreto, Sanctione Imperatorum
Nam tunc Temporis sumptibu ublicis Episcopi ad concilia deducebantur, ibique alebantur. Vrbes vero, in uinciaeque nunquam, vel publica vehicula, vel alios sumptus eisdem suggessissent, nisi Iussu, Decreto, Sactione Imperatoris compulsae fulsissent.' Idque eo magis, q uod orbis uniuersus, & maxime oriens scatebat Idololatria, Ariantismo,& mille alijs haeresibus. Quis vero credat homines huius farinae Catholicis praesulibus pro Catholica side c uenientibus prςsto futuros, nisi vi, metuq. compelleretur ξIure ergo Concilia dicebantur conuocata Iussu , & Decreto Imperatorum, quod hanc ob causam necessarium erat. . De
250쪽
De Nicaeno primo habemus apud Eusebium, in vita Constantini lib. 3. Aon erat hoc edictum lex, ctines
eax, sed cooperabatur, se illi rei a Imperatoris nurus, quiati facultatem publici itineris, Atys Iumentorum ministeria abunde fune ditabat . Similia habet Cassiodorus hist.
tripart. lib. I. cap. II. i. 14
De Concilijs Ariminensi, &'Seleuciae, ita Sozomcnus, lib. q. cap. i 7. Imperator itaque persuasus, nec Reipublice pro aromyra , nec visco spropter practo itinera com--- ore, ut cuncti conuenirent in eundem Iocum, α- Aquiliense praefatum, epistola ad Imperatores, inquit. Aultas postremo pauperiem in Sacerdotibus gloriosam δελ dio veniendi destitutus ingemuit. Unde completum in te e , Clemens mime Principum Gratiane, quod Scriptura di mna Iaudo. Brasu', Mi istestigit per et Iam, O Paη-
Onstantinus Quartus. λ fine epistolae ad Donu Rom.
Pont. de sexta Synodo, inquit . Omnem vero concursum, venientibus tu imus prisere Theodorum gloriosum Patriatium , es ex arcbam Christo, amabilis nρPra Italia Prouin- τια tam ἔn naui, quamque in expenses , ct omni utilitate eorum, se si nec emitas exegerit etiam Ofellatos dromonesprsbere ad eorum munimen. Recte ergo Concilia. Deci eo, Iussu, Praecepto, Sanctione Imperatorum conuocari dincebantur ; quia eorum iussu fiebat; ut conuenire pos.
sent. Hanc ob causam Episcopi rogabant Z imperatores, ut Synodos fieri Iuberent, vel conse