장음표시 사용
271쪽
M. A. Memini, te repraehendisse Cardinalem, quod non retulerit argumenta Regis ex nouo Testamento, eodeat ordine, quo apud Regem iacent; cur ergo, & tu non ret
listi Concilia, eodem ordine, quo habita sunt & quo a Rege etiam sunt nobis obiecta Θ Nunquid Augustus tu, lege Regia, omni lege solutus Θ sed praetereamus leuiuscula haec. Cabilonense quid dicit Imperante Carolo Sereni mo Augusto , conuenimus. Nihil hoc, o L, ad rem tuam : Imperante Augusto natus est Christus, Imperante Rodulpho Iacobus Angliae Rex creatus est ; non tamen vel Augustus iussit, ut Christus nasceretur; vel Rodulphus, ut Iacobus Rex crearetur. Si ergo dixerimus, participium illud apponi a Concilio ad designandum Concilij tempus, non ad declarandum conuocantis praeceptum , evanescet Omne tuu Ius, Imperante Augusti , idem est, ac Imperatore A gusto, ut Regnante Carolo idem est, ac Rege Carolo. In hoc tamen insistere nolo; do, dixisse Conciliu, quod tu dixisse vis; lege primum, & secundum Fundamentum, quae supra icci contra rationes vestras,& tua, Regisque tui
argumenta iugulata, antequam nata, videbis. Miror V ro, vos ausos Rhemense allegare Concilium, cuius verba sunt. In conuentu a Domino Carolo pimmo Caesare, more priscorum Imperatorum congregato, orrinante ossario Giusdem sanctae Sedis Archiepiscopo. Imperator ergo cO gregat, More Maiorum dum congregat ordinante Archiepiscopo; damus libenter, ita posse immo debere Imperat rem conuocare Concilia; Non amplius ergo Iussa Imper torum nobis obiiciatis, iubent enim, ordiis ate Pastore L
clesiastico ; si ita vult iubere Concilia Rex tuus, litem dirimimus. De caeteris nihil dico; scis iam, consueuisse Epia scopos Galliae Preces Regum vocare Iussa, & Clodoueum Praecepisse apud Concilium Aurelianense Primum, cum tamen vere supplicauerit, ut Turonica secunda testatur. Oppo-
272쪽
opponis deinde eorudem Conciliorum Verba, quibus submittunt sese Imperatori Carolo. Haec vero, quoniam non indigent noua responsione, ad eas te remitto, quaS si pra audisti, primum in tertio fundamento, deinde ad obi ctionem ex Concilio Arelatensi; Quoniam vero ex Fra cofordiensi, praeter conuocationem, loco confirmationis, alia quaedam subiungis, haec ipsa audiamus. L. Carolum congregationi ibi Sacerdotum auditorem,se, Arbitrum assedisse: locutum de causa fidei prolixo fermo, ne, etiamsos Rom. Pont. Doo primo. Eliscosos Italiae, se
cundo. Germaniae, Galliae, Erytanniae, tertio. uarto loco Pag.εs
, consensum suum subnexuisse. Denique, cuius se ilia ver , ba sunt. Decernimus, ct Deo donante decrevimus, quid L. 6s , , esset de hac inquisitione, miter tenendum2 erat autem, causa sidei contra Eliphandum Toletanum , qui Chri m. Dei Filium adoptiuum asseruerat. M. A. Probare debebas, Concilium confirmationem postulasse a Carolo, eideque sua subiecisse decreta, si promissis stare volebas; at id nec probasti, nec probare pote- : bris, non enim factum est. Dicis primo, Auditorem,se Am, bitrum assedisse Concilio. Dicis secundo, Locutum esse in, Concilio post Eomanum Pontificem, loco primo. Dicis ter, tio. Consensum suum script u exuisse, quarto loco pos, omnes Episcopos . Dicis quarto. De causa sidet Etam aes, creuisse. Omnia haec sunt partim falsa,partim prςter rem, partim contra causam vestram. Falsum est Locutum fuisse Imperatorem primo locosori Romanum Pontificem; Nam si Romanus Pontifex Concilio isti non interfuit, ut vid re est, quomodo post Romanum Pontificem loquitur Imperator ΘContra te facit,quod Imperatorem dicis, Assedisse Comellio, Auditorem, se Arbitrum ; nam Arbiter no est Iudex ordinarius; nostra vero controuersia est de Iudice ordin rio causarum Spiritualium , Nec enim neggmus, laicu h minciu
273쪽
minem earundem Arbitrum eligi posse, & sanctus Augustinus Arbitrum elegit Laurentium,de causa fidei inter se,& Pascentium Arianum, epistola I 77. Dicis. Concemisse Imperatorem quarto loco , pos Z lata inententiam ab omnibus Episcopis ; Nos vero tantu abest, ut negemus Principes Catholicos consentire debere de cretis Conciliaribus, ut secus facere haereticum ella. cr
Dicis. Decreuise Imperatorem,quidis hac causa tenendum , & Nos non solum id non negamus fieri posse, sed oramus, & obsecramus Principes omnes, & potissimu R gem Vestrum, ut idem faciant. Ex Deuteronomio probauimus, sententia Iudicis morti adiudicandum, mi noluisset obedire Sacerdotis imperio, decernere ergo, & sententiam ferre de rebus Fidei, laicos Principes, volumus ; sed iuxta Sacerdotis Imperium. Ita fecit Carolus, scilicet non independenter, ut supremus Ecclesiae Gubernator, & C put ; sed ut Discipulus, minister, & executor Decretorum
Ecclesiae. Illum audiamus. Sanc a omnium Patrum unanimitas sirmiter decerneret, quid credendust de adoptione carnis Christi, quam nuper nouis adsertionibus, s sancta Dei uniuersati Ecclesia antiquis temporibus inauditis, vos, ex vestris scriptis, intulisse cognouimus. Immo,se ad Beati imum Apostolicae Sedis Pontificem de hac noua inuentione vestrae deuotionis , ter, quaterque direximus mi se
scire cupientes quid sancta Romana Eccle , Apostolicis edocta traditionibus,de hac resondere volat et Inquisitio. ne. Hos ergo iudices Carolus adsciuit, hos de Fide dece nere, & sancire voluit, Episcopos nempe omnes, sed pra cipue Romanum Pontificem, ad quem quater Nuntios mittit. Pondcra, Imperatorem appellare, sanctam, &Apostolicam Sedein Romanam Cathedram , dicereque, Edoctam illam apostolicis traditionibus. Id quomodo Regis tui consonat egregio Dogi dati, qui trecetos ante Co
274쪽
cilium pratitatum annos vult fuisse Pontificem Antichrustum e.Postquam vero Episcopi decreuerunt, quid firmiter tenendum de hac inquisitione , causam forte discutere
voluit Imperator; ut videret an approbada, an reprobanda sua auctoritate Hirunt decreta forent e Abiit. AEc οὐ Prae me paucitati , in consensione huius nouae assertionis δε-rium admitto, sed Apoctolicae Sed es antiquis ab initio nascentis Ecclesia, s Catholitis traditionibus Iota mentis intentione, tota cordis alacritate coniungo. Ita de fide t nenda, tuendaque statuat, & decernat Rex tuus I & nos
ius decretis unanimes subscribimus. Ex sententia Papae Adriani res illa tota terminata est, immo in Decreto SD nodi legitur.' Simili eos sententiae vis lina sancimus esse plectendos,reseruato per omnia Iurispriuilegio summi Pontificis, o Patris nobi Adriani primae Sedis Beatis mi Papae. Hinc ergo vos percontari libet. Aut creditis Concilium hoc Antichristianum,& Synagogam Sathanar, aut non creditis. Si non creditis Concilium Antichristianu, qu modo Papa ille Antichristus, ex cuius sententia tota res terminatur ξ Si Antichristianum creditis, quomodo asse- .ritis, hinc Iura Christianoi um Principum eruenda esse ΘNunquid Christi EccIesia Antichristium, Patrem, Magia strum, & Doctorem sequi potest Θ Insuper vel Concilium
fauet Primatui Regis, vel non fauet ; si non fauet, male al- Iegatis ; si favet, di Papa Antichristus est, Vester Prima tus iam Christianis omnibus detestandus, quippequi Patronum habeat, & Ante signanum Antichristum. Quam si Primatum Vestrum lucri vultis, dicendum vobis, vel Papam tunc lcmporis AntichristumuOn extitisse , vel Concilium istud vobis non
275쪽
I espondetur argumento a conuocatione, probati ne deuatuor Conciliorum Generalium. Oip. L.
M. A. ERG1s deinde ad quatuor generalia Co cilia , eaque probas congregata fuisse
ab Imperatoribus. Nirmum, Constan-- tino congregante. Constantinopolitanum, , iuxta rescriptum Theodosij. Ephesinum,secundum man- , datum, rescriptum, nutum Theodosi, Iunioris, ct Valen, tiniani. Chalcedonense, Decreto, se Sanctione Valentinia, ni, se Martiani. Paucis haec refelluntur; ea perlege,quae primo, secundo, & tertio fundamento scripta sunt. Constantinus congregauit Nicaemum, non iubendo Episcopis, sed hortando, ut vidimus supra cap. V. & necessaria suppeditando, vi cap. illi proximo. Constantinopolitanum conuocatum fuit a Theodosio, nutu Damasi, ut infra probabimus. Chalcedonense,mandante Leone; Vnde Valentinianus , & Martianus epist. ad eundem Pontificem. Adrama.foc hoc maximum Imperium venimus, Dei Prouidentia,se electione Senatus Excestenti mi, cunci que militiae. Vnde pro reuerenda Catholica Religione Christianae fidei, cuius auxili, virtute nostrae potentiae confidimus gubernari; Tua
sanctitatem principatum in Episcopatu disinae fidei possidentem , cris litteris nonris principio iustum credimus alloquendam e inuit ante atque rogante ut pro firmitate, atu nostri Imperν, ternam diuinitatem Tu anctitas deprecetur , ut tale propositum, atque desiderium habemmus , quatenus omni impio errore sublato aequentia perpende, Per celebrandam Synodum e auctore,maxima pax
circa omnes Episcopos Fidei Catholicae flat ab omni scelere pura, se intemerata con ens. Sequenti vero epistola ij-nia m. dem Imperatores ad eundem Pontificem. Superest, ut placuerit Tuae Beatitudini , in has partes aduenire , o S
276쪽
nodum celebrare, hoc facere Religionis assectu dignetur ;nostris utique desideri,s Vesra sancZitas satisfaciet, sesa erae Religioni , quae utilia sunt, decernet. Si vero hoc onerosum in , ut tu ad has partes aduenias, hoc ipsum nobis proprijs litteris tua sanctitas mani Bet, quatenus in omnem orientem, se in ipsam Thraciam, se Ilurium sacrae nostrae litterae dirigantur, ut ad quedam desinitum locum, ubi nobis placuerit, omnes sanctis mi Episcopi debeant conuenire, se quae Christianorum Religioni, atque Catholicaesi dei prosint ficu anctitas tua, fecundum Ecclesianicas regu-ias definiuerit ua dis sitione declaret. Epistola vero Pulcheriar Imperatricis ad eundem Pomtificem, quae superiorem sequitur. Propterea tua Reuerenia uidem. tia quocunque modo persexerit ,/gnoscare dignetur, ut omnes etiam totius orientis uiscopi, Thraciae etiam,atque Istirici mout etiam Domino P imo Imperatori meo coniu- iri placuit in unam ciuitatem melociter, ab orientalibus partibus, valeat conuenire, se illi acto Concilio, se de Catholica Confestione, o de his Episcopis, qui ante hoc segregati sunt, seu ut fides, se Chrisiana pietas exigit, te aucto- ire decernant. Patet ergo ex his testimonijs, Imperatores illos non ausos fuis e conuocare generalia Concilia ; ni vi conuocaret, prius eis facultatem fecisset Romanus Pontifex. Infelici euentu hac parte conuocationis tentata I ad confirmati . . . nem, & subicctionem Conciliorum pergis, & inquis.. L. Subm se autem sese Imperatori, ab eoque confirma, tionem suam habuisse,profero tibi Verba, cito loca. Aicς, num a Connantino. Et Synodi decreta confirmans con- Euses II.xde
more hic imponis lectori, & pro uno Concilio alterum subijcis. Non Nicamum primum Concilium fuit istud, de quo ibi Eusebius. Dimissa lana erat Synodus Nicaena, iam unusquisque Episcoporum ad propria redi Gg ' rati
277쪽
rat. Annus iam elapsiis est, cum altera haec habetur Syn clus. Lege ante paucas lineas de Concilio Nicaeno. Cum isa ad hunc modum prςcepisset, ad propria cunctos reuerti permisit; Issi vero cum gaudio discesserunt. Infra vero. Hocpacio vigesimum Imperi=fui annum ornabat, ac cumctis iam pacatis,soli inters Egypti, inimice contendebant,
ita ut denuo turbaretur Imperator, licet non ad iram concitaretur, sed eos tanquam Patres, immo magis Prophetas Det, omni honore prosequeretur. Conuocauit igitur eos iam fecundo, Iterumquepatienter concitiationem eorum,meri, ratione oua in ituit, ac donis rursus honorauit, dictam queser epistolam signffcauit, co Synodi decreta ob gnatione fua confirmauit. Viden L, dimissa Nicaena Synodo, expi to anno et o Iinperij Constantini, rursus contendisse solos .. Egyptios, secundoque illos conuocatos 1 uisse, eiusque Sy nodi Decreta ab Imperatore obsignata P Non ergo Nica na Synodus harc , iam dimissa, iam distatuta illa, annus iam elapsiis ;& tu tali fide nobiscum agis PQua vero ratione istius Synodi Episcoporum Egyptiorum Decreta confir- mauerit, dictum est in tertio filia lamento, scilicet non ut sine culpa illa seruarentur, scd ut sine molestia, & impediamcnto executioni mandarentur. Quod & fecit de Christi, Lege, Religione,& cultu idem Imperator, ut idem Auctor A tid Tissis. est, lege ita sanciendo . Et nunc igitur libere, o firmiter
quisquis hanc voluntatem habet, ut Chrinianorum religionem seruet, hoc ipsum ne omni molestia faciat. Mc tuae diligentiaeplenissime gnificanda et e decrevimus,ut scias, nos Chriri ianis liberam , cse absolutam potestatem suam is serum seruandi religionem , dedisse. Potestatem tamen hanc, non ab Imperatore, non a mortali quolsam, sed a 'Deo ipso omnes homines habcnt ; nec lege Imperatoris opus erat, si quaeras, quod licitum ; at lege hac opus erat, si libertatem respicias, quae a mortalibus poterat impediri. Hac ratione petier ut Episcopi a Theodosio maiore i ut Ob-
278쪽
-signaret Constantinopolitanum i hac Ephesini rogarunt Theodosium iuniorem,& Valentinianum, ut eorum gesta, vim suam, atque robur haberent contra Nestorium. Non petunt, ut robur largiatur, non Vt vim, sed tantum, ut habeant robur suum, suam vim ἱ hac denique ratione, Martianus Chalcedonense confirmat. Hinc vero, nec Tu, nec ullus unquam inserre poterit, haec fuisse iure subiecita Principum eorundem potestati; supra enim late probauiamus, res Fidei, Religionisque, laicis Principibus non potisse subesse. Ad Cardinalis responsum refellendum inde se conuertit L, & inquit.
Te ponsio bardinalis ad superiores obiectiones propugnatur. 6V. L I.
L. A Τ Ε R I s autem Iussu Imperatoris congrega- M ta Concilia , oed addis Interdum, Dele vero. Di Interdum vel designa nobis generale unum aliquod de primis istis octo, se doce absque il-
- M. A. Ad mea fundamenta te conuerte, & quod ignoras modo, verum esse cognosces. Si Mesum proprie accupiasin hoc ad Episcopos referas, ibi videre potes de Co cilijs illis generalibus Imperatorem Episcopis non semper silase, sed vel adhortatum esse, vel rogasse illos; At vero Hsi Iussum referas ad illos, qui suggerere debebant necest ria pro habendis Concilijs, hoc modo nullum ex illis habutum esse dicimus, sine Iussu, Decreto, Sancitione Imper toris, hoc vero nihil nobis officit, nihil vos iuuat. - L. Sed nec interdum etiam vis factum hoc fuisse ab Im-- ,peratore , nisi in executionem mandati Summi Pontifris; Vbi quid tu Summum Pontifeem crepas, vel mandatum eius, vel executorem mandati Pontificis CGarem '
cium tum quidem Pontificis mandatum, quin submissa p-
279쪽
, plicatis , Nec Pontifex tum mandauit,sed Caesar ; nec Ca far executus est,sed Pontifex.. M. A. Tu non probasti, Imperatorem mandasse Pontia fici , ut conuocaret aliquod Conciliu, at probabimus nos, Pontificem id mandasse Imperatori; tua vero sola auctoriarate tantam rem expedire, est maius quid, quam eleein synario fas . Sed quaeso, si Imperator, Iussu suo, conuocat Omnes octo illas Synodos, si secundum te, nulla Pontificis ratio habetur, quomodo tum mandat Caesar Pontifici de Concilio conuocando Θ Quomodo tum Pontifex exequitur Caesaris mandatum Θ Imperator conuocat, scribit, imbet, Pontifex ut haec tua sunt & Pontifex exequitur mandatum Caesaris conuocando Concilium e Pelijsse Martianum a sancto Leone, ut ad se litteras d Iet , quibus conuocare posset Episcopos ad Chalcedone se Concilium, audiuimus superiori capite, quod item ab eodem Imperatrix Pulcheria postulauit. Easdem litteras pelijsse Theodosium maiorem a Damaso, patebit infra, ubi audiemus Patres Concilij Constantinopolitani dice
tes. Se conuenisse Consatinopolim adductos ex litteris Da- . mas, datis ad eundem Imperatorem Theodo ium, rursus, que eodem modo Consantinopoli Romam accitos esse. At
que idem pethsse omnes Imperatores Catholicos nulli di biu esse debet, nam Catholici omnes semper reueriti sunt concilium Nicanium ; in ipso vero sancitur, ut iam vidimus, non posse conuocari Concilia sine auctoritate Pontia sicis Romani. Si vero in eo ita sancitum, quis credat linsum aliter conuocatum Θ Testatur id sexta Synodus verbis s. m. ph. disertis, Constantinus semper Augustus , se Sylvester iam dabilis magnam, atque in ignem in Nic a Synodum congregabant. Summa ergo potestas conuocandorum Conciliorum Pontificis cum esset, dum Imperatores Catholici optabant, ut haberentur Concilia generalia, potestatem coi1- uocandorum Episcoporum a Pontifice postulabant, earim. -
280쪽
que illis benigne Pontifices concedebant, vel nisi illi postulabant, hortabantur, & rogabantur a Pontificibus, ut facerent ; ut gesta Concilij ab Imperatoribus habita, quasi opus proprium, ardentius protegerentur. Conuocatio ergo mandabatur a Pontifice , non quidem praecipiendo, ut Abbates Monachis, vel ut Praesides Satellitibus precipi ut, sed ut par erat,rem committendo Principibus illis,qui noui in Christi Catholica Religione essent,& penes quos sum. totius Christianae Reip. foret, quique ideo nostrae FLdei, nostraeque Religioni obesse plurimum,plurimum possent prodesse ;Ille exequitur, qui conuocat; Ille mandat, ' qui conuocandi vim conuocantis impertitur praecepto, non a verbis, sed a re, rem dimetimur: Princeps cum rogat , imperat, in Ecclesiasticis vero summus Princeps. Si autem vis in terminis Verbum Ius ionis accipe.Constantianus Caesar epistola ad solitariam vitam agentes. Episcopus Aom. Iulius, inquit, Synodum ossiferi ubicumque velle
mus. Quis hic Iubet Θ Quis exequitur Θ
Occurritur quibusdam interpositis obiectionibus de 'Primatu PA PAE, cuiussumma dignitas apud N teres PP. demonstratur. 6ap. LII. r
VI A nullus tum Pontifex Summus ; Episcopus tantum Romanus aruus ad Romanum
tum habebatur resectus. Ali, Episcopi illum
tum Fratrem, se Coepiscopum nominabant. Gης. I.3 8., ita tum Curianus , Episcopo Romano oribit. Curianus, Fratri Cornelio9 Ita Dion us Corinthius Stephano , es, Ρxto Frater mi Ita Marcelsus Iulio Comminimos Ita, Ioannes Constantinopolitanus Hormi a Gratri Cartha- , , . .,ginienses. Innocentis, Bonifacio. Ephesini Coelestino 'O