Conciones in Euangelia et epistolas, quae dominicis diebus populo in Ecclesia proponi solent ... è Tabulis D. Laurentii a Villauincentio Xeresani elaborate nunc vero plurimis in locis ... supra omnes alias editiones auctae & locupletatae per D. Aegid

발행: 1568년

분량: 311페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

ι- quando plenum

5um quando

at 3 Do Min rc A VINTA solata dat tibi gloria, Domine secundu bonitate tuam promia

sisti poenitentinus rein issionem peccatorum, &c. Manasses ita orauit: David, Prope eli dominus omnibus inuocantibus eum in veritate. Pial. 14 . Quaeritis me, & inuenietis cum quaesieri- 'tis me in toto corde vestro,

3 Tertio docetur hic, Quid sit petendum: nempe gaudium,

non externum corporis aut huius mundi, 'uod momentane-

iam et , sed internum atque spirituale,quod nastitur ex obedientia, qua diuinis mandatis praestamus.De isto gaudio ait Paulus Philip . .Gaudete in domino semper, iterum dico gaudete:& Rom. in. regnum Dei est pax & gaudium in Spiritu Lancto. Incipit hic gaudium nostrum cum pacem conscientiae a quirimus , perficietur autem & plenum erit in latura vita, chm Deus videbitur sicuti est, iuxta illud Psal. i 6. Satiabor cum apparuerit floria tua. Ea igitur petere nos vult, quq vel ad pacem conscienti vel ad consequendam visionem Dei pertinent. Sub indicat etiam hoc loco nullum gaudium mundanum plenum esse, sed illud solum,quod a Deo per Christum datur.O quam felix qui audire merebitur illud Matth. as . Euge serue bone& fidelis quia super pauca fuisti fidelis, supra multa te constituana: intra in gaudium Domini tui. Nam nocinis plenum est S. aeternum,usi, nemine flente, cum solis datur gaudere M dentibus. Reprehenduntur hie , qui non petunt aliquid in nomine I su Christi, prae negligentia, ubi de dantis mitericordia non dubitatur. N ihil quippe aliud in causa est, quominus omnia bona Dei in nos deri uentur, quam qubd non petimus. Posset quidem Deus ei tra orationem nostram dare omnia, quibus opus habemus, sicut& pleraque etiam non rogatus dat: vult tamen etiam a nobis rogari, ut vel sic testemur ipsum esse omnis boni fontem, ac omnia nos ab ipso habere, non ex nobis: orationes nos ras exigit, sicut & Opera nostra. Qui enim creauit te sine te, non salvabit te sine te. Ideo, inquit Chrillus, VAue modo nρn petillis quicquam in nomine meo, petite ut gaudium vestrumsit plenum. Nam persectum & maximum gaudium fidelium est, ut fiant qua iussit Christus in oratione Dominica, ut scilicet, sancti cetur nomen Dei, Adueniat regnum Dei, Fiat voluntas Dei in terris,scut in caelo, Donetur animae, & corpori panis quotidi nus, remittantur nobis debita, id est peccata nostra,non indocamur in tentationem, sed ut liberemur a malo. Sic maxima tristitia fidelium est, quando haec quae Christus in oratione dominica praecepit, non fiunt: sed magis fit voluntas diaboli, quam Dei. nomen Dei blasphematur, regnum Dei vastatur,voluntas patris violatur , verbum Dei non praedicatur, remissio peccatorum in sacramentis, in indulgentiis

242쪽

eontemnitur,eatholici ab impiis infidelibus,Turcis , a reticis, maledictis proscinduntur Sc conculcantur. Constat ex his omnibus scripturis dogma nostrae fidei, scilicet ad orationem non tantum requiri Dei praeceptum dc ipsius Promissionem,uerum ex parte nostra requiri alia quam plurima: quae si absint, orationibus nostris nihil efficimus, quin eruton inutiles Sc praesumptuosae. Est necessaritu ut oraturus in oratu a duo omni petitione duo consideret, scilicet qubd dominus tui Ierit necessoria ex nos orare: alterum,qubd polliceatur exauditionem. Atque hoc PQ ς ei. est ex parte Dei, ut fiduciam inde coci piamus nos exaudiendos in nostris petitionibus. Ex parte nostra sunt necesiaria oratu- Gratu nece To,fides, humilitas, vera contritio cordis, ieiunium, lachry mae, p Peccatorum confessio, num propositum obedientia manda torum Dei: quibus si orantes destituamur,nihil tandem impetrabimus,etu ex praecepto Dei intuentes promissiones diuinas, oremus. Nam publicanus Luc. i 8.ita orasse legitur, dc nisi habuisset humilitatem, contritionem Sc confessionem, nunquam fuisset iustificatus. Pharisaeus orauit ex praecepto Dei, &intuens diuinas promissiones : non tamen consecutiis est quod petebat: ergo ista duo non suificiunt ad consequendum quod

petimus.

Anna amaro animo ita Orauit. 1 Reg. i.&cosecuta est quod 'at pom petiit.Tobias ingemuit,& cum lachrynias orauit. p. a .& i a. - 't Daniel tribus vicibus in die flectebat genua, dc orabat voce Iachrymabili. cap. 6. Daniel confitebatur sua peccata dc orabat. tap. Ezechias orauit fletu magno. Isai. 3 3. 4. Reg. ro. David orans lachrymas cum fletu miscebat. Psal. 6. Iudith itetit ante lectum orans cum lachrymis cap. 13.& 3. Christus cum clamore valido & lachrymis orauit. Hebr. s. hae virtutes fiduciam

noliram adaugent.

Haec in praunbiu locutus sum vobis, hoc est,obscurius,&velut per

aenigma locutus sum vobis, nondum quid dicam plene intelligentabus . Ad literam autem Christus plures parabolas & similitudines dixit , deinde nedum parabolae Christi obscurat verba GH Πerant, sed & alia eius verba, inad omnia Christi verba nondum nonia Piruuspiritu donatis sunt quasi parabola vel amicina. Hinc Paulus p dicit Euangelium esse mysterium ab oculi, mundi abseonditii, si se di. Ephes. 3. Si enim mundus intelligeret quantus bonorum the 'si

saurus in Evangelio situs esset, non tam incanus esset, ut ipsum persequeretur, iuxta illud: Si cognouissent, nunquam dominii gloriae crucifixissent. i.Cor. a.

Vultetia Christus per haec verba dicere: Hactenus nihil nisi

umbras,& figuras habuistis, nunc tepus est, ut succedat veritas& manifestentur, quae hactenus latuerunt figuris. In huius sugnum in morte Cfristi velum tepli scissum est, hinc sequitur. in arm. a venit

243쪽

Venit sera cum iam ηοη in neu ibi is loquar vobis esed talam de Durm est annuntiabo et Obu . Intelligitur hoc secundu Chrysost. de tempore resurrectionis, quando per dies qo. apparens eis, locutus est de regno Dei.Αeh. i . quando aperuit illis sensum, ut intelli

gerent scripturas. Luc. et q.

τιν chrisA Commode quoque refertur ad diem Pentecostes, quo insit an lium spiritum sanctum omnem veritatem docentem, qui manifestat in s m μγ Euangelium, quo per Christit agnoscimus Deum patrem n 'em et qm'μ' strum esse Distum, nos silios Dei. Itemque, qu a Deo om-ι' 'h nia bona expectare debeamus &possimus, hoc est,palam an-r nunciare de patre quod etiam nunc fit usque ad finem mundi. Ira nomina In iro die in nomine mea p/titis. In illo die stilicet reuelatae M cis Hi petem tiae die salutis & acceptabili tempore, quando spiritus Verita- m i' i stre iis docebit v.s omnem veritatem, in nomine meo petetis.Tunc p enim cognoscetis verὸ , qubd ego in patre, dc pater in me est. Rom. 8. Nam quid oremus, sicut oportet, nescimus,sed ipse spiritus postulat pro nobis gemitibus inenarrabilibus. Hinc legimus Apostolos post acceptum spiritum sanctu crebrb orationi inuigilasse. AEL 3. Non dico vobis quia ero rogabo patrem de vobis. Non vult hic excludere su am interpellationem, sed admittit Apostolos, & nos inimam communionem ut simus nos ipsius fratres, cohaeredes, Mmembra,& in ipso simus reges &sacerdortes , unde Paulus aici Iam non estis hospites 8c aduenae, sed ciues sanctorum di domestici Dei,&c. Ephes. 2. Ipse enim pater amat tae, quia vos me amastis, ct credidistis quia a Dre exivi. Fidelis sermo oc omni acceptione dignus. Quid Ab maius nobis cotingere potuisset Magnu videtur amari a principibus:veriim David ait,Nolite confidere in principibus, in Gliis hominii,in quibus non est salus: felix autem est quem Deus .caus .mtaru amat. Unica autetia causa huius amoris est , quod Christum patru in nor amamus, &in eum credimus. Indicat igitur hic locus gratisis Hi n' tero Φη mum cultum Deo patri esse, si filum eius amamuῖ, & i eum in ch p credimus. Caeterum , si propter hoc solum nos am i Deus,con- sequitur, qu qui Christum non amant, nec in eum credunt,

eos nec Deus amat.

Du- υia,Chri Exivi a patre veni in mundum, iterum resinqπο mundum, vadam ambula- ad patr/m. Duas vias transiit Christus, unam h caeso in. naiadum, it ut nos in cassum eveheret, in qua cospicitur eius immensach ritas Baruch Post haec in terris visus est, dccum hominibus conuersatus est. Alteram e mudo per crucem ad patre .in qua conspicitur perfectissima eius obedientia. Ephe. Qui deicen Vt a i. siam dit, ipse est & qui ascendit super omnes caesos. Vtramque viam ct nos transiis & nos transire oportet. Primb ad proximum per dilectionem. oportet. Secundd ad Deum per obedientiam. Cattri

244쪽

Caeterum , sicut Christus non ita exivit a patre, ut ipsum relinqueret: nusquam enim ab eo separatur, unde etiam in terra positus dixit, se esse in caelo & in linu patris. Ioan. 3 . sic non ita reliquit mundum, ut prorsus iam non sit in mundo , ut sacra- Non iram-mentarii fingunt, cuius virtute , prouidentia,&cura admini- h strantur omnia. Sic igitur verbum hoc intelligitur Exivi a pa- ire formam serui accipiens,& veni saluare mundia, custodiendo vias duras propter verba labioru eius, iterum relinquo mun sirima in risdum deponens seruiiij iugum,& vado ad patrena, propter passe singuat. sionem mortis accepturus gloriam & honorem. Hebr. a. Dixerunt ei discipuli : Ecce nunc palam liqueris o pleni ibium nu u dicis :nunc scimus, quia scis omnia, o non opus en tibi, ut quis te interruit.

Per hoc utique quod scis omnia, credimus quia a Deo existi. Tria dixerat dominus, quibus plurimum cosolati fuerunt: qudd pater eos amaret, & qubd a Deo erat,& quia ad patrem ibat. Hoc autem maxime inter alia respirare fecit, qudd erat amici patris. Vnde apertὰ ostendunt, quia loquens dominus ad eos , de his maxime disputabat, quae illos delectabat audire, & quae interrogare volebant. Vnde meri id illum scire omnia quasi Deum,& quasi Dei filium a Deo venisse cofitentur. Apertum namque Diuinitatis

diuinitatis iudicria cogitationum nolle secreta. 3. Reg. 8. HIer. apertum m li . Quare non transeunter haec commemorada sunt, sed soler- Mum c o-ter inuigilandum est, ut non verba tantum & opera,sed & ipsa ι Φημ cordium secreta diu in is digna reddamus aspectibus. Petamus ergo supernam clementiam, quod est vere in nomine saluatoris petere, ut & cordis munditiam , & boni operis praestet efficaciam,& citius venire optemus ad illam caelestem patriam in qua facie ad faciem clarὰ videre mereamur. i . Ioan. 3 . Charisii-ini, nunc fili j Dei sumus, & nondum apparuit quid erimus, scimus, quoqiam cum apparuerit,similes ei erimus: quoniam videbimus eum sicuti est.

a Promissio de sacerdotio interregione Christi, qua conscientias red- P emissis dedit quamcert imas exaudiri in orationibus. Hebr. 7. Ipse quod maneat in interces attemium, perpetuum habet sacerdotium. inde O salvos facere ad plenum potest,qui per ipsum adeunt Dium . semper vivens ad hoc,eti interpε et pro nobis, iterum 9.cap. Non enim manuficti sancta ingressi is est, exemplaria merorum, sed in ipsum calum, ut appareat nunc in conssectu D ei pro nobis. Et hae est Mucia quam habentim ad Deum, quia quodcunque petierimus secundum voluntatim eius, audit nos. Et scimus quia audit nos quicquid pe-

tierimus. I. Ioan. s. Adeamus ergo cum fiducia ad thronum gratiae eius, ut miseriser sam consequamur. Flebr. q. Euan elisi nona Euangelisi non est parabolicum prouerbiale quemadmoda lex. Palam ρί- r i serum de patre annunciat notu,verasique dat promotones, teste Chrisso. υς lex.

Christi

245쪽

Dunitas chri a Christi rusum dignitas sicurum accessim habentium ad Deum, ct s 'ρ μm 'ς ne timore potentium interpellare panem, cr clamare,abba Pier. Ipse patiatiaaris 3at i ρ''Ni uitubator Christiti.

IN DIEBUS ROGATIO N U M.

As, LITANIAS , VOCAMVs Ev ANGELi V M. Iractum ein: cum esset in quodam Leo eram, ut eulatvt,dixit unus ex GTascipulo eius adeum, Domine, doce nos orare sicut docuri Dannei disi pulus or. Et ait ita sum oratis disite. Pater,sian cetur nomen tuum. Euenio renum tuum. 'Panem nostrum quotidianum da nabu hodio. Et E iste nobis peccata nostrat,siquidem ct nos dimittimus omni debenti nobis. Et ne nos in is Od in tentationem. Et ait ad illis, Quu vestrum habebit amicum , ct ibit ad crum media n. te , ct dicet illi, mice commoda mihi tres panes, tauoniam amicM mem venit de via ad me er non habeo quod ponam aure illum. Erilla

deratus respondens ineat: oti mihi molestus esse; iam ostium clausi m eLI, O pueri mei mecum sunt in cubi non possum surgere e 'dare tibi . Et si isie perstatierasserit pulsans:dies Dobis ct si non dabit inpurgens eo quod amicus eius sit. Propter improbitatem tamen eius Iuget . ct dabit illi quotquot habet nαυμ- vios. Et ego dico vobis, Petite, ct dabitur laobis: quaerite, r inuenietis. pusia re, is aperietur υobis. Omnis enim qui petit, Meipu: Θ qin quam inuenit, e pulsanti aperietur. Suis autem ex vobis pra rem petit panem,uu quid lapidem dabit illi Mut scem l nunquid o pisce sirpentem dabit illi ' ut si petierit ouum. nunquid porriget in scorpionem'Si ergo vos cumsitis mab , nostris bona vita dare siliis vestria: quanto magis Pater vester caldiu de cais dabis Spiria

ptem.

IN uoc Euangelio Chri stus tria doceri

i Primb formam orandi, ira ait: Cu m oratis, dkite, Patet noster, qui es in canis,&c. Haec oratio tres partes habet. Prima praefationem, quae est, Pathr, quod est verbum fidei. Nihil tam auget fiduciam , inflammat affectum, laetificat humilem animam, quam Deum verum velle a fidelibus vocari, pater: hinc, Mat. a 3. Vnus est pater vester.qui est in casis. Ideoque Apostolus ait: Non accepistis sipiritum seruitutis iterum in timore, sed accepistis sipiritum adoptionis filiorum Dei , in quo clamamus, abba pater. Nono, intulit, non meus. estque hoc verbum charitatis, ut omnes quasi fratres unius patris habeamus. Matth. 2 3 . Omnes vos fratres estis. Et ideo orare debemus pro inuicem, ut salii

In calis, addit, quod est verbum potentiar diuinae. unde nobis omnia bona expectanda sunt hic in terris. Omne datum Optimum. & omne donum perfectum de sursum, descendens a patre luminum. Iaco . . Secunda pars habet septem petitiones,quae sunt. Sanctificano nomm t um. Vulti ut dicamus: Pater noster qui es in caelis, nos aure

246쪽

autem filii tui in terris, patrem nescimus nisi ter ex te uno pendemus, a quo nobis petenda sunt omnia qu ibus opus est ad veram vitam. fiatessio, ut per nos tuo beneficio puros & integros, tua potentia, tua iapientia,tua bonitas magis ac magis innotescat nominibus,& lic per nothra doetrinam ac vitam, inter homines fiat inclytum &gloriosum nomen tuum , &intelligat omnem gloria tibi deberi: non enim est nostra gloria, crim tui muneris ut, quicquid a nobis recth geritur. Facito ergo nos sanctos, ut & tu per nostrae conuersationis ornatum glorificeris, iuxta illud: Dominum exercituum sanctificate. A dueniat regnum tuum. Hactenus toto orbe regnauit satanas per peccatum,cui seruierunt homines illecti cupiditatibus impiis: tu fac, ut sublatis peccatis, aboleatur tyrannis Catanae, nec regnet peccatum in nostro mortali corpore. Roma. 6.ut indies magis ac magis inualescat regnum talum quod non opibus aut satellitio, sed modestia, pudicitia,lenitate, tolerantia, fide, charit te costat, ut profligatis vitiis una cum malis cupiditatibus, vim suam exerant inter hontines tuae virtutes canestes, ac sic re-ines tu solus in nobis, citoque militantis ecclesiae regnum conium metur, ac citd veniat, ut transferamur de via ad patriam triumphantem.

Fiat voluntas tua, crat in tali ct in terra. Fiat tandem per gratiam tuam,ut quemadmodum in ca lis, unde praecipitatus cit Lucifer cum suis coniuratis, parata sunt omnia , di nulla aduersus tuam voluntatem rebellio: ita inter Dei filios successit ros in i cum angelorii, sublatis peccatis, & estuso tuo in eo spiritu, tuae voluntati pareant omnes: cunctis quantum patitur imbecillitas humanae naturae iam hoc meditantibus, quod perfecte continget in futura vita. Hae tres petitiones ad Dei gloriam pertinent.

Panem nostrum quotidianum da imbis hodie. Ale pater, quos genuisti. prospice nobis, ne deficiat panis ille tuus praecipuus gratiar ac doctrinae, de quo Eccles. is .fit mentio: necnon supersubitantialis ille panis filius tuus, qui ait, Ioan. 6. Ego sum panis verus, aut de caelo descendi,ut eo quotidie sumpto,confirmemur, Maciolescamus, vegetique reddamur ad tua iussa perficienda. Iubet non pro diuitiis &delitiis, non pro pretiosae vel is orianatu, sed pro cibo tantum quotidiano orandum. Prouerb. 3 o. Mendicitatem & diuitias ne dederis mihi: tribue tatum vietui meo necessaria, ne forte Latiatus illiciar ad negandum, & dica: Quis est Dominus 'aut egestate compulsus, furer, dc periurem nomen Dei mei. Dimitte nobis debita nostra sicut nos dimittimus debitoribus nostris. Praesta nequando nostris delictis olfensus, alienes animum

ritum a nobis , sed pro tua clementia ignosce nobis delicta,

quae Nome Dei per

nent.

Orandum sen

247쪽

az N DI E n Vsquae per infirmitatem vitae committimus, ut tecum pacem ha - et nos beamus, quemadmodum de nos inuicem condonantes, ii qui Deus ut eram alius in alium deliquit, mutuam alimus concordia, habet enim μ NM.qμω fa nos Deus ut exemplaria, cic quod facimus alus, Iacit nodis. ut 3 I t Ne nos inducas in tentationem. Communi omnium holit quo: sumus ne tradas nos tentandos, si fieri poteti. Nouimus enim illius malitiam, nouimus improbitatem dc veri utram. quo npatieris nos incidere in tentationem , ut explores anima noliri constantiam, Oramus, ut in ea des nobis conflantiam,Qeaua ve-IO, quae a malo per carnem &mipdum fit, petimus victoriam, ne in ipsam inducamur,quamuis ipsa inducatur in nos Per am.

y' a inal,. Tu pater optime libera nos a malo illo

& pessimo, cuius et tentare, ne ei iuccultibamus, hoc eli, Caemone,qui per se de suos impugnare non celsat. i . Pet. . A versarius vester diabolus tanquam leo rugien circuit,quari ens

Libera nos quoque a malo ait ae damnationIs, in quos i cum praecipites trahere conatur. Μors enim peccatorum peissema. Psal. 33. .

Et hae quatuor petitiones ad nos homines ta pro imos pertinent.

Tertia pars habet conclusionem, Anun. Hoc eit, Haec Vora, tua bonitas rata velit esse. Crebro Dominus hae dictione in ρ' 'si' Euanetelio usus est,sed hic non fine causa. Est enam Drax nis . ' .ia,'' signaculum fructuosum,& animi recollachivum. Nam Qicendo, Amentasseetus sum Matim fertur ad omnia praeindueta, Cc renouaturaiseimo impetrandi: sicque oratio cum feruore finita pleniorem sortitur effectum. . Maxime est considerandum, id quod Ecclesia Romana ita lo-lennioribus sacris semper canit,scilicet, quod sacerdos domincam Oratione dicturus, non temer neque ex abrupto incipat, Pater noster,&c. sed prinab exorsurus ait: Praeceptis salutaribus moniti & diuina institutione formais audemus dicere, Pater voster.Ex illa praefatione rapimur in considerationem magnae illius dignitatis Dei dc Christi Iesu, per quem tantam gratiam consecuti sumus, ut filii Dei nominemur dc simus: per quem etiam in eam dignitatem evecti sumus, ut Deum omnipote tem , patrem vocare possimus di audeamus. Quae consideratio magis animos nostros in eiusdem Christi amorem,timorem,

m qua tuorpetuisnes ad homines perti

nent. I

causta ratio inguatianu

ict Cisisti reuerentiam . dc omnem pietatem accenderit, si duo 'M 'q/m di nissima t quae ab omnibus Christianis consderentur m

ragem si duo mo Versemus. MViritem M. Primum, qubd nos tantum Deum patrem vocare pol simus,

& nobis latum liceat: idque ex benigna Christi petiuisitone,

248쪽

anctissima eius doctrina, quod sanὶ Turcis, Gentilibus,haere- auod Deum

licis minimὸ licet: quia eos Christus hoc non docuit. nec ipsos patrem --- habet sesres. Auguit. sermone a 9. de verbis Apost. refert, quod est e nec cate umenis liceat Deum patrem vocare. ην- cisiiii

Secundum, quod incredibilem animabus nostris laetitiam parit est, qubd quamplurimi Patriarchae, prophetae, & reges non sunt ausi hanc vocem sibi vendicare, nec dicere: Pater noster occ. Isaiam cap. 63. legimus dmisse: Tu domine pater noster, &redemptor, &c . Sed in templo orantes, non dicebant, Pater noster. Publicanus dicebat: Deus propitius esto mihi peccatori,&c. Phari Deus: Domine, gratias ago tibi, &c. ita Salo

mon, ita prius David, ita Manalies di Ezechias. Nos verb audemus, & non temere, eum, quem reges, quem propheta: d minum Deum vocabant, patrem vocare. Quod sanὸ admirabilem doctrinam continet, quam docto concionatori eruendam

relinquo. Gloriabuntur Iudaei se hab Te patrem Abrahamum: quid nos faciemus, qui Christum patrem & fratrem habemus, ac dicimus

Est etiam notandum, ecclesiam ex vetusta traditione pa- ΡΠ trum, ecclesiaeque uniuersalis consensu, hanc consuetudinem ς' inem

fidelibus inuexisse,ut orantes Deum, qui velit ipsis opem suam ' ah,ἡ, D. uis ferre, litaniam Sanetorum cantandam, legendamque abhibe- hia,ti rent,ve Sanistis pro ipsis intercedentibus, facilius Christi gra- ctota eaαινα tiam sibi conciliarent. Vnde confirmatur dogma de intercensione Sanctorii,antiquitate, & comuni totius ecclesiae consensu Musu. Videant hora elici qua fronte negare hoc praesumantia Secundd, docet hic Christus, perseuerantiam inofatione, cum ait:Quis vestium habebit amicum, ibit ad illum media nocte, σdicet illi Amice, commoda mihi ires panes, e. Hic notabitis amicum Amici da venientem de via, dc diuertentem ad nos media noete,esse va- πι , --rias tentationes , calamitates, quae ex improuiso nobis eu niunt: Solemus enim clim affligimur etiam dentis dolore, diacere : O quana malus hospes hic mihi est, qui me dies noctes

que excruciat

Dormientem hic amicum nuabitis esse Dominum Deum DomiAa, nostrum, qui nobis in tribulatione de angustia clamantibus dormire videtur, quando preces nostras non tam citd exaudit. Orationis igitur malleo, ad paterni cordis ianuam pulsamus, Tre γ' si repetimus tres panes, hoc est, auxilium atque salutem a Deo Τη - ,

patre, & filio, di spiritu sancto.

Vult innuere petitionem nostram debere esse utilem. Nam filii Israel in malum suum petierunt carnes, Nume. 1 i. Co P uti

sessum regni petentes filij Zebedaei, reprehenti audierunt: Nescitis quid petatis, Mari. ro. Et Iaco. l. Petitis & non accipitis,

249쪽

nera bonorum.

Tria ergo sunt genera bonorum, teste Augustino, Insma,

qu. ae sunt temporalia, &h.ec sub conditione & moderamine petenda. Quum a Deo, inquit,petis temporalia,cum modo pse te &timore: illi committe, ut si prosint, det: si sciat oh sie, non det. Quid enim prosit vel obsit, nouit medicus, non aegrotus. Media sunt spiritualia,ut virtutes & dona Spiritus Lancti. Suprema, aeterna sunt, hax absquoconditione petenda.B Bonum re o numergo temporale petendum in subsidium,spirituale in m rate petensim ritum, caelelle, in praemiuriqHinc etiam monet Chrysostomus,ms oi dicens: Illa pete a Deo, quae tibi magis expediunt, & Deum

ritu. in mς magis decet oraestate,& te accipere: Si autem semper petis te 'ctast, ἰὴ - rena, aut difficile impetras, aut forte non impetras. Quomodo iniuis. '' enim illa prael habit libenter,quae si habes , admonet ut contem a ῖι panes nas Panes ergo petere ophrtet non corporales, quibus corpus: λιicni. sed spirituales, quibus pascitur anima. Intelligentiam puta Tri- . nitatis, qua praesentis vita consolantur labores, vel fidem, qua intellemis spem,qua irrascibilicharitatem, qua concupiscibile pascitur, ut intelligamus, diligamus & faciamus: hoc cibo reficitur corpus, anima, Sc spiritu b, ne pereant. Dem quomo- Sed quomodo Deus se exhibet erga nos Ab initio tacet, ou da si exhi is si dormiat, nec audiat nos pulsantes. Ita legimus Mat. 8. Cnri- V stum naufragantibus discipulis, dormiuisse. Item Luc. 3. dc η' '' Niare. . Legimus etiam alias, marisaeuiente Christum linarparuit se,ut phanta ri videretur. Deinde, licet excitatus tespondeat, tamen mox non consta latur: quin aliquando verbo aspero petita negat. sicuti Chananaear, Matth. i s. sicut hic homo euangelicus,qui amico respon- Devi quare dit: Noli mihi molestiis esse. Dissiculter quippe exaudit Deus,n πημης μom vel quia minus sumus idonei . Thre. 3 . Nos inique egimus, l propterea inexorabilis faetus es.Vel differt dare,ut amplius de Mis, sideremus dilatum, nec vilescat cito datum. Tandem subiungit consolationem, dum ait Christus: Propter in pyrbitatem satv t. dabit illi quotquρt hant necessatios . Quod amiacus ergo egens faceret apud amicum hominem, hoc multo magis unusquisque audeat facere apud benignum Deum patrem:

cui grata est talis importuni i& qui dando exhauriri non pomptabit visis test. Eccles i 8. Non impediaris orare semper, ne vetEris usque importunit = ad mortem, quoniam merces Dei manet in aeternum: Nam si homo improbus ita exauditur, quid de Deo non sperabitis ita ego dico τοbin. Petite ct accipietis, queri te, inuenietis, pulsate, . rietur bis. Huc pertinet parabola, de iniquo iudice . Lucae. 18.&de Syrophenissa. Matthaei is . August. Petite fide, quaerite spe, pulsate charitate.

triumlatinis 3 Terrib, hic docet Christus bonitate patris caelestis,chm ait: a minora. Quia ex zobis pater, a quasi furi retitur panem, nunquid laptim da is

250쪽

a 27 1i' .si ergo quis a patre caelesti petierit panem charitatis,pi- Sitarer aceni perfectae fidei,ouum spei,dabit ei non cotraria. sed remo- ω non dat mouebit ab eo lapidem obdurationis, serpentem infidelitatis, &-- scorpionem desperatioris. Si enim pater carnalis non tiat malum, petenti bonum, multb minus pater caelestis,qiii euentia Iiter bonus est,& a quo omne bonum/Iaco. l . Et quia summe bonus, ideb summi communicativus: di quia pater habet ad filios beneuolentiam quia vesteri habet dς vobis diligentiam: quia in caelis, habet in dando sumcientiam. Spiritum utique bonum petentibus dandum a patre pollicetur,quia siue ficiem,spem,charitatem, siue quaelibet bona callestia desideramus adipiit; non aliter nobis haec, quam per Spiritus sancti donum, tribuuntur. Hinc PGI. so. Cor mundum erea in me Deus,& spiritum rectum innova in viseeribus meis. iQuia si non interiora spiritus Domini rectus impleueriticor in .

nobis mundum unde est non habebi*...pi Petunt vero panem, Icconsequuntur lapidem, qui venientes Peteterpa, ad templum orant Deum: Deus in adiutorium meum inrende. accipientis

Psal 6o. Domine in nomine tuo casuum me fac. Pia I. s 3 .L sem pone mihi Domine. Psal. i i 8.α non orant ex corde, neque in humilitate, neque seruantes madata Dei, neque prupter Deum,sed tantum propter quaestum panis. Item qui dictit, Pa- ter nos eri Aue Maria. Credo, lon facientes quae dicunt sed trraeuaricantes Dei mandata; hi si panem petunt,lapidem,id

est cor durum,inuenient. Petunt piscem & consequuntur serpentem,qui gaudet sum- Petet 1 minum Pontificem,Cardinales, Episcopos, Monachos, clericos, ct consiqueterct proximos calumniari,& falsbapud populum grauare, om-ρ P memnium inuidiam & odium ipsis conflantes, hi pro pisce charitatis, recipient serpentes virulentia plenos, qui ipsos in aeternum

cruciabunt.

Petunt ouum dc consequuntur scorpione, qui petunt a Deo Glam fidem,charitatem di alias virtutes iustitiae operatrices, ct Thi istis tanquam ad hoc opus inefficaces, reiicientes, ac retrahentes pO forpioni cui pulum a vero cultu Dei , ac vera obedientia ecclesiae , hi non ovum, sed scorpiones infernales accipiunt. Haec tria genera hominum, quamuis diu multumque ps alae tria homitant, quaerant & pulsent, non exaudientur, neque spiritum bo- -generatamnum, quem Deus filiis suis promisit, obtinebunt, quia spiri- m tum malum in cordibus suis habent A ut ipsos ad omnia flagiasi' , g φ ' tiorum genera impellat,& in infernum praecipitabit, tam e tholicos, suam haereticos,nisi utrique resipiscant: illi heccatis, ct hi ab iisdem&aliis criminibus. Doceant igitur cocionatores suos auditores,nunqua melius Draturos, qua cum pectore vacuo malitiis, cacodaemonibus, ct

SEARCH

MENU NAVIGATION