장음표시 사용
261쪽
IN IUS CANON. CAP. XII. Hatis p curationem dirigebantur; Diaconissae mulierum Praesertim curam habebant 5 ). Certa erat sacrarum electi ouum absolvendarum ratio si ), atque a sacro ministerio , Prae
sertim ab Episcopatu , bigami , et neopbiti arcebantur
Etiam Diaconissae eligi non poterant, nisi quae integros, Probatosque in Ores haberent, essentque vel virgines, Vel unius viri viduae, nataeque annos sexaginta 8 , Conciliorum 9 , ecclesiasticarum literarum si o), ac tribunalium ii
origo at, Apostolis repetenda est; iidemque reos crimi uum Poenis allecerunt si a), reditusque ecclesiastieos babuerunt 13 , ct collectas indixerunt, quas tempus, ac neceSSitas stagitabat 34 , deuique ut cuncta quam rectissime agerentur , omni cura Providerunt.
1 in Act. Apostol. cap. VIII. oera. 14. Cousor Petavium de reci . hie rareh. lib. 2. ωρ. 5. num. s. tom. 6. th Olog. dogmat. pag. sita a) Pre luteros . nou item propria dictos Episcopos, suisse Corinthi , Philippis , alque in aliis civitatibus, nou ob eure deprehenditur ex titulo epistolas Ga Phitim usos . tu qua haec scripta sunt . . Paulus , .nt Iimu . theus servi Iesu Cliristi, Dinuinus sauciis tu Christo Iesu , qui furit Phi-- lippis, eum Cyi copis , et Diaconis . . Quo quidem lueo, uti mouet Hieronymus in misi. ad Titum cap. I. vers. 5. ore. tom. 7. col. 69S, EPisCo Porum nomine Presbyteri tutelliguutur , quouiam plures in uua civitatu EPi
. ia I Sic Hiero armus Ioc. cit. col. 624. ,. aut equam, inquit , diab0li iu- . st iurau studia in religione iterent, et dicere ur tu populis et mo sum P M in ta , πο υἰω , πο autom GHas , commutat Pre byterorum C usilium Eoi Iesiae guberuaba ur, Post qui io vero unusquisquM , quos b Pti ave is rat, Mi ,s Putabat esse . non Christi . in toto orbe decretum est ἰ ut unu3M de Pr Pri ris electus superponaretur ceteris . ad quem omitis EccleSiae . cu ra rvrii Cret. et schismatum semina toti seremur. . De hoc decreto , cuius Hieron3mus ii iniuit, ut hil celti statui patest a sortis a Pe . . RutPαUlia , vel ab mrius Ille simul oditum est. 4 Paulus I. ad Corint, ov. XII. Mers. 5. seqq. et ad EPhes. cv. IV. Mers. 1s, Apostolus at non an . ea . XVI. Dors. i. et si, memorat Phoeben, at M . i iiii utra inque D aconis m. uat mulieres Portarum custodas vocat 1guatius Martur , seu potius quisquis est Auctor adscriptae eidem opist. ad Antiochora. uum. 12. apud Cotelerium P P. Apostol. tom. 2, Pag. 1l2. Ht. Anitiem. I 699.. nimirum ad introitus seminarum , uti explicaut Consi illi incones Apostolicae lib. 2. - . 57. ibid. om. l. pag. 263. 6 in Ex iis, quae tu Dui honorum eleetione ab Apostolis gesta sunt in Act. APo tos. cap. VI. Mers. s. es s q. , deprehendi potest , quae tu saero
rum mi uiti irrartim electionibus forma s rvaretur.
7 Apostolus I. ad Tinaoth. ev. III. -rs. l. 6. 12.i 8ὶ tuom Apostolos ibid. cor. 5. - s. 12.i 9 in aerosol1itii ianum Concilium . quod memorant Actus Apostolorum cap. XV . veluti Diarma est reliquorum , quae deitierps habite suitu Apostoli instincti Spiritu Sancto omnia, de quibus erant contromersia , diligenter
262쪽
F pondi. v lunt . ,ententias audiunt. desinitant. raiiciti s r ii durat . m. iuri
epistolam svnodalem . atque ab se latum iudieium promulgari iis tit Amtioohiae . At di seordia servehat. Primus autem in eoia Alio loquitur , aedesinit Pistrus, tamquam Eeclesiae caput. Praeter hoc et tiliud in iisdem. Aesibii 4 eap. XXI. Dem. 18. concilium est . quod a notas dioecesantim arpellaretur. . 10 Dρ oe lesiastieis literis late σgerunt Ferrarius , Prior lus, Benei-nius , Et hujusmodi sunt literae , quas habemus . Apristolorum Ex hiη li
nil II. ad Corint. cap. III. . 2. . Et huius generis est epistola. quam ipse prci A rvo Onesimo ad Philemonem seripsit. 'Etiani e . AI I. Ders. LM 2. Πὰ Roman. rem motidati ita epistola psto Diaeonis a Pho he iontinetur. 11) suod a Petro latum ost iudicium adversus Ananiam Aci. Αρ
arol. eap. V. P rs. 3. et 4. . latum est re quaesita . atque interrogato, et criminia eouviet a reo , antequ'm 4enientia emitteretur.
, 24 ique resoronda sacri iti isti dieii , si ust excommunientionis praena , quam adversus grav orum eriminum reos ab Apostolis irrogatam constat. Fa de re ae tum est superiori loco. 13) in Aetibus Apostolorum εαρ. IV. Mers. 34. scriptum est. B quo M quot enim possessores agrorum , aut domorum era ut , venil tales assere Dant pretia eorum , quae vendehant , ct ponebant ante pedos Apost do- is viam et di idebatur autem singulis, prout cuique opus erat M. Paulus qumus I. ad Corint. cap. IX. Mers. 5. testatur , ceteros Apostolos, et Da tres domini et Ct phare Hebraeorum more , ae sine tilla tissensione securri habuissμ pias mulieres, a quihu dahantur necessarias quaeque ad v; iam ira
diacendam: idemquo Paulua et Ierosola mae. et philippis ab earum civi ia- . tum Ecelestis quidquid ad etilliam, at ine ad vietum suppe eret aecipiebat, nisi quis eum hospitio Oseepisset , qua de re vidi radus s. I . Chi sostomus homil. 45. in net. Apostiol. lom. 9. Opp. pag. 343. Itaque Ecelesiae quos habetiniat reditus. ox quibo a saeris ministris..tieees arta praebebant. Quod si inopes illae essent, imponebantur eollectae, de quatius inox erit agendi locus. Nihil dicto do toetilis. qtio. chri,itim habuisse inflatur S. Joannes Da nn gel. ev. XII. Dors. 6. et erip. XIII. Oers. 29.. et do quibus videndus Au
extat dissertatio, in qua molta reserunt r. quae ad hoe lutum argumentum pertinent.
S. IX. Atque haec quidem vivis Apostolis obtinuit de
Ecclesiae regimine disciplina. Sed et eadem aetate de S a cris diebus , ac locis , surietionibusque sacrorum muner in Certe erant praescriptae leges , cum quibus agenda erant omnia , quae ad ea pertinebant. Dies sesti , atque solemnes , qui a Christianis omnibus magno cum honore celebrabantur , erant in primis dies Dominicus , qui et
una , seu ρ rima Sabbati i in , et dius Solis diceba-
263쪽
tur s , et dies A morum, hoc est Pascha sa), et Pentecostes 4). Divina Mysteria primum in privatis domibus fidelium peragebantur 5 ὶ, deinde , aucto eorum numero ,
certa pro iis loca, hoe est Ecclesiae constitutae sunt 6 in. In his locis congregati Fideles res Christianas edocebantur, ct sacras conciones audiebant, et laudebant preces 7 , et praesertim Eucharistiae sacramentum suscipiebant f 8 ). Sacramenta cum certis ritibus, ac caeremoniis, uti nunc etiam
st, conserebantur s9 , ipsaque privata vita Christianorum. certis regebatur legibus, quas Apostoli stabiliverant f io ).
Neque scripto solum , sed etiam viva voce Plures relictae sunt ab Apostolis de disciplina leges, quae ad nos Majorum traditiona pervenerunt si ). Multa ex ea traditione procedunt, nimirum signum crucis, quo utimur, in OS veterum Christianorum, qui ad orientem versi preces sandebant ,
idque saciebant nexis genibus si a), exceptis diebus Domi
nicis, eoque tempore; quod inter Pascha, et Pentecosten intercedit, invocationis verba, cum Eucharistia conscitur, benedictio a litae baptismatis, et olei unctionis, cetera simi ialia , quae Basilius enumerat si 3 . Ex eadem Apostolica tra
ditione procedit iejunium quadragesimae s id ) , es quatuor
temporum, praeterea mos Exorctgandi cathecu inenos , bapti-χanai diebus Paschatis , et Pentecostes, dominicis autem habendi sacras ordinationes s i 5 j. Ne multa D Quod univer D sa tenent Ecelesta , nec Conciliis institutum , sed semperis retentum est, nonnisi ab Apostolica auctoritate traditum
4ὶ Actus Apostol. ea . XT. Dors. 7. Dies Dominicus dicebatur Priania Sabbati , hoc est prima dies po t sabbatum , et una Sabbatι , hoc est dies una post Sabbatum . qui mos erat Hebhaeorum , quem in illis Ecclesiae primordiis Maiores nostri reti ciuerunt. 2ὶ ita S. Iustinus Apolo . s. num. 67. pag. 84. edit Paris. 17 42. diem Dominicum appellat. ut intelligeretur ab elum is., contra quos dis- Putabati Dominici diei eelebstitatem memorat etiam Iguatias Martyr ad Magnesian . num. s. toni. 2. apud cotolorium Pag. 20.s3ὶ Aet. Apostolori v. XX. Pers. 6. . 4ὶ ibid. Mors. 16. 5ὶ itaque in Mi ibas Apostolorum ev. II. Pers. 46. Scriptum est e Frangentos circa domos aurem. 6ὶ Apostulus I. ad Corint. e . 13. Mors. 18. et 22. 3perte distinguitriclesias . eon υ nientibus vobis in I elasiam , a privatis domibuε , n um quid AEomos non habetis.
264쪽
dacis . quem Phil;ppus Diaeotius baptiravit, totam fore habea de gaoramentii Baptismi di Aciplinam. In sacra manici Confirmationis pluries o orrit ita A lithtis Ap toliarum manuum impositio. De Eucaristia loqui iur Praulus I. ad Corint. e . a. Mors. 16. et cv. XI. Mers. 20. et Mors. 34., ubi es- να, quae ad dignam Pius sumptionem . et certum saeviseii ritum spμetanti 'etim monero , inquit, divariam. De saera morato Poetii lentiae eelohro estillod . quod a Paulo gestum est adversus Corinthium incestua reum, quem Pa ista resipiscentem ipso poena longiori solvit. in Porsona Christi, nes for-1 .nhiandantio=i tristitia a5so oretur II. ad Corint ev. II. et quo in laeo in alii festum habemus μxomplum Indulgentiarum . quae fiti Melesia eone utititur. De saeramento Extremae unctionis omnibus nota est epistola dae hi Apostoli. ordines eum iejunio, precibus, manuum impositi ne conse runtur Ael. Apostol. cap. I. -rs. 6. et cap. XIV. Mors. 22. De .matrimonio duo prae sertim animadvertenda sunt a Paulo eonstituta. Primum es quod si duo itisdeles matrimonium contraxerint, ae deinceps eorum alter Christianus saet, matrimonium non solvitur . si infidolis eum sileti romanere eonsentiat. neque ulla Religioni iniuria asseratur, aut praehoatur omessio peccandi. Alterum Est, quod si insidoli, a fidelis a ietate discedat, et hie alter ab omni soluitia vinculo habeatur L ad Corint . eap. VII.
S. X. Sunt haec, quae hactenus recensuimus, ct alia etiam , quae longum e et enumerare, ecclesiasticae disciplinae capita ab Apostolis constituta. Eorum morte ut ad successores Episcopos , atque in primis ad eum , qui Petro successit, Romanum Pontificem Ecclesiae gubernatio ; ita stabiliendas disciplinae potestas delata ost ; eamque ipsi semper sine ulla controversia exarcuerunt r ). Christiani quoque Principes eamdem ratam firmam haberi Disiligod by Coc le
265쪽
IN IUS CANON. CAP. XII. 247voluerant sa, Ecclesia vero non solum iacto , sed et de cretis 3 ὶ confirmavit , atque etiam Sanctorum sastis ad scripsit, qui pro hac ejus potestate acerrime propngnarunt M.
Eodemque iure, quo constituit, immutat etiam Εeele si a disciplinam , uti rerum , ae temporum ratio Postulat ; unde deprehenditur error illorum, qui novam , eique probatam disciplinam fastidientes vetustam , et antiquatam appellant. Nonne eadem plane obnoxia est mutationi,
totaque ejus moderatio nnius Ecclesiae propria est y Ergi cum justas ob causas , quarum judicium ad eam tantum spectat , Ecclesia veterem sustulit , et novam induxit disciplinam , suo est usa jure , cui nemo intercedere potest , uisi audacter ejus potestatem impugnet. Nec quod quibusdam vetus, et obsoleta melior videatur, revocanda est. Principio melior ire sit , an secus, a sola Ecclesia iudicandum est Deinde.etiamsi melior habeatur , cum . per
se mala non Sit , tamen removenda non ea ; propter
metum dissidiorum , malorumque graviorum ; quae facile existerent , si nova sublata disciplina antiquior illa , et
abjecta renovaretur. Vide quae supra dicta sunt cap. 8. s. 13. seqq. ρας. 172. Feqq. Cainnones , qui dicuntur Apostolorum , et Constitutionea Apus4olicae . . quihus multae eonti non tur leges de ecclesiastita diseiplina , ad priora Ecclesine saecula reserenda sunt. Mulla etiam eiusdem diseipi; nae capita balientur iue institutionibus Pontificum Romanorum , in Codice Canonum Ecclesiae Asrieanue . pluribusque couciliis . quae habita sunt in m antequam lmpe vatores Christianam Religionem amplecterentur . tum postquam eam ample Yi fuerant. 2) Consule Novellam 83., oi No.ellam 123. cap. 21. , Praeterea Ilo norii epistolam ad Areadium . et Theodosium apud Constautium visti Ro-mian. Pontis, col. 80lo, Basilii Maredonia Imporatoris epistolam relatam ita lava Synodo Deeumenica ace 10. ιom. 10. Conea. Lalbaei COL 6 5. , et
Synodum Romanam II l. sub Srmmaeho tom. 5. Conea. Labbaci col. .439. et 466. Mitto Constitutionem valentiniani, Theodosii. et Arcinii L. 3. C. cis Disco'. fudis. in v endie. Cod. Theod. tom. 6. ραν. l. mg. 348. ροαώρFiae 173b., quoniam fides, et auctoritas eius constitutionis non satis certa est, omittenda tamen non sunt duo. edicta Ludoviet xl II. et Lodo- viei XIV., Galliarum Regum an . 1629. et anni 1693., quorum altero cire. 33. , Ritem autem art. 34. cautum e t , ut iudides saeculares nihil attin3ant rum , quae pertinent ad disciplinam . atque ad reliquam ecclesiasticam iurisdietionem/. 3, Nota sunt Ecclesiae deereta eonis. Waldenses , Marsilium Patavi innum Ioannem Hussiam . Lutherum , eeteros ha reticos , qui eius Potesta- m iu discrimen revocare a i sunt. Coniae Concilium Tridentivum
266쪽
. Duo praevertim sunt , qtii ca de causa ab Ecclesia inter Sanctos num orantur , Gregorius VII. P. . et Thomas Cati tuariensis Archi piscopus. Illius dies sestiis de oribitur in Martyrologio Romano die 25. Maii . de ρο- . sitio B. Gregorii P. VII. , eccleatasti eae lihortatis propugnatoris , ac cie n sensoris acθrrimi in hujus autem die 29. Deeembris. . Cantuaeiae in An-' glia Natalis S. Thomae Episcopi, et Μartyris , qui ob defensionem iusti-- tiae , et Ecelesiastieae immunitatis impiorum hom num Aetione , in B M silica sua gludio pereussus migravit ad eoelum . . . S. Grogorii apol
glam cotitia eius invidos vituporatores copiost , graviterque conscripsit taret- aerus. multaque Etiam, quae eius virtutes ostenduri , monumen in eo legit
imperatoriae hibliothecae Pra tectus Sebastianus Tengia aget. Do S. Tlioma Cantitariensi Bossuetus Nistoir des Moriation. Iiv. 7. S. 11 s. o μ. mm. 4. v. 288. halint baec in La gloire de S. Thomas do Canini heri vivra aut autu que ly lim , et sos vertus , quela Franco i et I Angle terre ont risu reos - comm Q h l' erevi , ite seront iama is oubli es et plus que e e S. Martyr suu-ν leniat, a par x douteus e , et e v v ire avx politiques , et aiax mOudains, . plus la divine xmissarico s est declalee d' Pulia aten fa saveur , par lea ebd-Μ timenta territiles , qu' elle exerca sur Hetiri II. , qui avriit persecutes le. S. Prolat par la penit nee Oxo inpla ire de ce Prince , qui sevi piit appa iis ser ly ire de Diea , et par des miracles d' uti si graud delat , qti' iis alii- rerent , non seu lement log Rois d' Angleterre, mala eneore les Rota dem Frauce a soli tombeau , misticles d' ait leurs si eouti uneis , et si attestes paris te inne urs unanime de totis les rariva in tu i mps . que Fur les revo- quer en d ut , ii saut rei iter tomes te, Histoires . . Νeo certe hoe leve esset malum , si Summus Pontifex scelustos homines sanctorum albo ad. scripsisset. . In Ecclesia non potest, it Uva S. Tliomas Quodlib. s. q. 7. M ort. 16 , essh error damnabilis. Sed hic essat error damnabilis , sive n ierar tur tamquam Sanctus qui fuit pecentor , quia alicui scisntos pec-- Cata ejus, crederent hoc esse salsum ἰ et si ita contingsret, posse ut ad errorem perduci. Ergo Ecclesia in talibus errore non . potest .
S. XI. Revera cum non eadem omni aetate fuerit Eeclesiae disciplina, si unicuique Episcopo liceret, sublata
recentiori , qua nunc utimur , redin ingrare antiquiorem, Perturbatio rerum Sequerentur, et magna confusio. Nam
quivis suo arbitrio, quam mallet , disciplinam induceret, et illa Ipsa, quae jam uni Episcopo pro sua Dioecesi
prohata est, ab ejus successores tolleretur; atque ita incerta omnia essent , ac Perturbata , neque illa amplius existeret conspiratio ; et concordia, quae. ab antiquis cano
nibus tantopere commendatur. Quid quod civilis Reipublicae Moderatores immerito seuerentur lacultate, quam a Sede Apostolica per indulta , aut Pacta comenta impetraruat, nomi uandi , aut praesentandi aliquem. ad Episco.
267쪽
patos, aliaque ecclesiastica beneficia3 Facultas haec, quae
sua natura laicis non convenit, recte a Sede Apostolica Saminis Principibus concessa est , quoniam ad cam Spe stat disciplinae moderatio, eaque suo jure potuit novam de electionum methodo constituere. Verum si Romano Pontisci liane Potestatem invidemus , atque integrare volumus alti quatam disciplinam , reviviscant necesse est Vetusti Caninnes i quibus constituitur , quod is omnis electio a Princi- , , bus sacta Episcopi, aut Presbyteri, aut Diaconi irrita ma- δε nuat Secundum regulam , quae dicit: si quis Episcopusis sacGularibus potestatibus usus , Ecclesiam per ipsos oliti-
s. XII. Quae si ita sunt, uti sunt revera , manifesti convincuntur erroris , qui publicam a privata disciplina disti o-guunt r , internam ab exteriori a , quique hominum e turna, acti unus civili Iteipublicae subjectas putant 3). Nulla hujusmodi distinctione usus est Christus , cum Apostolis ,
eorum tuo succes oribus universae commisit Ecclesiae gubernationem ; imo si ea visibilis est hominum societas, quisieri potest, ut sine externo rogimine consistat 3 Et si hoc rcgimen proprium Sst tantum eorum, a quibus ipse Christus hanc visibilem societatem rogi voluit, quis alteri potestati subjectas credat Fxternas actiones hominum , sine quibus idem regimen exerceri non potest 3 Rursus Ecclesia non privata , sed publica societas est, quae totum Orbem comples litur, quaeque a Christo omnium hominum, qui inter ejus filios cooptati sunt , rogenitorqm amplis4imam potestatem accepit ; quis eam privatae tantum disciplinae gia hernatricciri putet y Certo Apostoli, et eorum successores uon modo 'pri-Υ tam, et internam , Scist etiam publicam , et exteriorem
268쪽
disciplinam moderati sunt , pliaresque edidere leges , qtras
ad externas hominum actiones pertinebant , atque ita suci jure Christianam Rempublicam in homini m conspectu gubernarunt. Accedit, quod multa exterioris disciplinae ea pila ita sunt cum intima Ecclesiae natura conjuncta, ut iis demptis vel ea consistere non posset, vel rerum exist rei incredibilis perturbatio. Hujusmodi sunt ex. gr. 'ili cia , ordines , clericorum ordinationes , earumque leges ,
et quae in easdem irrepere possunt, villa , tu uicta , quas
propter crimina ecclesiastica , desp ictosqtie canones agenda sunt. Itaque ut pateat , quid Ecclesiaa auctoritati ohῶnoxium sit, quid contra non sit, haud sano quaerendum est , publica ne sit ea res, an privata , interna , an externa ι sed illud unum videndum est, nun eadem res sit nea cessaria, ut spiritualis potestas rite, et recte exerceri, ma
laque omnia removeri possint. Quidquid eius generis est Ecclesiae potestati subjicitur.
nn lediolorum plenum, rui titulus. Ex romonsione frnodali dola Basilere oratorinus I genii Puas IV. in Congregatiouε generaIi tertio nonas Semtombrii 1442. Pars Praecipua . et in eam commontarius. Duplicem vero disciplinam in eo distinguit , alterali , viam pris acam , quando regula via examiuantur , nimirum . quando agitae de artieulis fidei, incramentinquae sunt sori interni congcientiae , alteram . quam Publicam appellat, ea-quc pertinet ad serendas Leelegiae leges , ad congreganda etinet lia . ad indi aridas Cau as clericorum . aliaque similἔa , quae sunt pro recta Eeelesiae administratione utilia . vel nec mriη. Illam Melesiae auetoritas , halic ait
rem civili potestati subi iam Deit. Librum hune solide refutauit Andreaa Dumaliua metor Me niene de summa pontigeis in Gelestiam potestato. quod opus Parisiis prodiit an. 15 4. 2) Paradoxum hoc literis eonsignavit Anetor libri editi an. 176s. L et Iesu e la mpubbliea den ro i toro limiti. 3ὶ Antonius Genovesius co jur. et ossic. ev. 8. f. 38. Pag. 22 . edιia
Neapol. 1763. in externis actioribus ἡ quibus atris a tumet yro agis utor, et in Republiea administretntur . SoeerHotium Iberis eisili ore est rem pri tat. Petruso Gi annonius , cujuq erroribus eopiose satisfecit Bianehios defla μο- teata . e dolia stolieta della Chiosa , Melesiae cationes , ae disciplinam a civili hua legibus vim omnem acti pere eonteudita Hue etiarii rese lida est oonsuliatio quadraginta Advocatorum , quae an. 730. in Galliis prodiit, et qua illi e lesi sileam disciplinam esui Ita admini,irationis partem efficerae urbitrantur et qsi quidem estror plane explosaa est tum mandato CaroIi Aurelianensis Arehiepiseopi Camerae si i tum pastorali tristructione Peti i de Gaeria de Tenein Archiepiscopi Ebrodunensia postea Cardinalis ψ quoἀ
269쪽
agi I. XIII. Quid dicam do legibus quibusdam Iustiniani Imperatoris, ac de Capitularibus Regum Francorum, quibus
multa occlesiasticaa disciplinas capita contineatur λ Hoc dicam , lugu in quae de rebus ecclesiasticis a Iustiniano latae εunt , duplex genus esse. Aliae nimirum pertinent ad so- vendos, confirmandosque canones, eaque exequenda , quae iisdem sancita sunt; alias jus novum constituunt , quod canonibus adversaretqr. Cum id unum cautum est legibus , ut Dinnes sacrorum Canonum decretis obtemperent, nullum
plane ius novum in Ecclesiae disciplina inductum est, ita ut aliquid de Ecclesiastica iurisdictione demptum videatur ; sed ιd tantum actum est , quod sane pertinet ad Christianum Principem, ut F ccIesiae decreta expeditiorem exitum Oht nerent , iisque omnes .ina uli. cunctatione parers deberent si . Quod si in Ecclesia Constantinopolitana propter aes alienum, quo ea premobatur, Iustinianus nimium cohibuit numerum clericorum , atque alios ordinari Vetuit, donec prior ille extaret numerus ve, son uetudina . vel sundationis lege
stabili tus α) . id quidem sempur ab Episcopi judicio pendere voluit , secuo dum Arcadii, ex Honorii legem a ) , quam ipsa in codice descripsit. Itaque nihil ipse do Epi
scoporum judicio , et auctoritate detraxit , cum illas de eorum clericorum numero leSes tulit , sed potius se canonum vindicem , ac defensorem exibuit, Quin etiam
valde simile veri est, quod viri docti observarunt 4 ),
xum ti ges omnes , qu s do rebu4 ecclesiasticis laturus erat , ad eos Episcopos referre consuevisse , qui Coustantinopolim negociorum causa frequentes convenire solebant,
i) Pluribus in Ioeis declarat Iustinianus, se tantum esse vindicem, utoremque canonum , non Borum conditorem . atque id unum curare, utinae incria cauonibus sancita sunt , exitum cousequantur. Id diserte protetur in reseripto ad Daciauum , in quo addit uaec . Illud pro lege ser-ν, vandum e t, quod concilii. definitum servavit devota posteritas . . In Novella G. liis tuitur vechis in sancimus sacras per omnos seque les regulas miti ΝοVella 42. . Mee decernimus Ss, Patrum canones sequuti . in NoxeIta 134. . seu uimur sacros in hoc Canone Sanctissimos Patres . qui h
ν comprehenderunt legibu4 . , Similiter Novella 423. - qua vetuit oue
270쪽
i,is niti lorare aliquem portia anathematia, nisi primum ras plane cognita. ei Oxplora a esse i. nihil sauciuit , quod non pridHm ess t sacris cario iM-hus eo astitutum , ni ostendit Blanchius lib. 3. . Ir estorior poliata a IMChiosa lom. s. par. 2. pag. 500. sesqq. Qua in re uti tinianus sese canoi. iam dosensorem praehuit, ut eorum deerela ab omnibus ae nra illi' observar n- iure quod per spieuum est ex Νovella 13. , in 'qua v rha sar oti de Anihi- mi depositione hahet haec , , quam sontentiam Epis oporum tametsi per se ,, valentem , multo in mori valPri toroni in Deso scine l. non ntit ' is λ νι-- re) reddit maiestas imperialis . quae regia hae urbe eum expellii ,
S. XIV. Nounm vero jus, quod de exteriori Ecclesia disciplina a Justiniano sancitum fuit , cum habuit exitum, ciuem habent cetera, quae injuria fiunt al, iis, qui nullam habent earum rerum potestatem. Voluit is quidem elata , non demissa voco in sacra Liturgia consecrationis verba proferri s i ) ; verum ea lex neque tunc Oh- servata generatim est , neque nunc a Latinis , Graccisve observatur o ) ; adeo verum est, neminem obstringi legibus, quae Sine justa auctoritate latae sunt. Idem est judicium de ceteris Iustiniani legi hus , quae exteriorem Ecclesiae disciplinam attingunt ; quas inter duae PraeSer lina dignae observa tu sunt , altera qua Episcopus eligi prohinetur quisquis filios habet, aut nepotes s 3), altera,
qua decretum est, ut nemo ante annum vigesimum quin
tum Stibdiaconus ordinetur s4 ). Nam utramque hanc legem abrogavit Leo Sapiens Imperator S), qui Iusti uiani
audaciam improbavit , propterea quod ea , quae unius Ecclesiae propria sunt, injuria usurpaverat. Mitto Ceteras leges Instiniani , qui cuni se vetustatis tutorem , a vindicum praedicaret , sas si hi etiam osse duxit in metitis utigere quaedam capita ecclesiasticae disciplinae si , quas sive lege , sive consuetudine obtinebant. Notum enim est , hunc hominem nimio abreptum studio emendandi quidquid sibi mimis rectum videbatur , interdum ad ea , in quae sese in serro , et in trudere nulla ratione poterat ,