Joannis Devoti dei et apostolicae sedis gratia ... Jus canonicum universum publicum et privatum

발행: 1837년

분량: 421페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

IN IUS CANOA CAP. XII. 183

. . ullus quoq ia otiis in. aliud quidquam de fide satagat, vel novi dogma- ω tis adiit vetitione machinetur , auL p nitus de una voluntain, et una Opem ratioti docetidi indicium . vel sermonem commmcat . . . . Si quis vem in liraminum prae entoni nostram piam constitutionem non recapit m poenas perseret . quae in Edicto de cribuntur. In Madem aetione XVIII. eiusdem Conuantinopolitarii Cotici lii III. Imperatorem Itis verbis laudarunt Patresis orthodoxam fidem tu confirmasti in ιbi L col. 1082. quia scilicet Imperator sua lage ruraverat , ut ripio Syuodi decretis adversaretur. Recte igitur Petrus de Marea δε eoueord. Sacera. et Imper. in ProlπOm. S. 6. ynς. 39. Oecumeni a concilia ab Imperatoribus confirmata suisse inquit . quia cilicet suam adbi haut nuctoritatem , ut Ecclesiae decreta expeditum L . Leverit exitum . pornisque gravioribus coercerentur, qui eis non obtemperarent. Apposite Ptiam B an lux Dissertat. sur Grotius num. 24. VP. tom. 3. Prag. 272. . Qua nil l Empire . iuquit, sui devenit Chretion , ias Empe- . 1 Θurs publicitent des Loix ou la Miletoit cori firmee et e est que ces Princes, Religi et u nolent . t appui des Iugenientis reclesiastiques . . Itaque Epi- acopis regimitiis . ac iurisdictionis potestate spiri iuulia , atque ecclesiastica deliniebant, Imperator autem lamquam Ecclesiae defensor sua auctoritate , legibusque curabat, ut illius decretia ab omnibus saticla , et inviolata ha rentur. Quo spectat etiam epistola Leonis Ilis P. , quae extat cit. tOm. 7. Concil. res. ι 47. , qua ipse Cia ista uti no Pogotiato gratulatur da Sanodo Consta ut in politana II l. ab eo eonstrinata , aitque . . Synodali igitur seum lenita . et Imperialia Mirti censura, tamquam ancipiti Spiritns gladio. novae pravitatis error expiauctus est. et qui auctores salsitatis extiis terunt, cum suae blasphemiae labe prostrati auur is , ta ui mirurn gesta sunt a Frticula tamquam judica in re Pr Pria . ab Imeratore tamqtiam D sensor aeritentiae nodalia. Quod aperis εἰ niscat ipse Leo ibi in ,, o sane iam matrr Ecclesia, exurge. drpone palIium moeroris . et induero stolam tu is euii ditatis tuae. Ecce silius, tuus. defensor tuus, adiutor tuus , me com-m movearis . . . . En propugMalor tuus . Eoi fidae , ne metua a etc Cnua leges illae . quarum est sacta meu io, latitutu urgeant in ei, Wantiam eorum . quae ab T clesia decreis sunt, nihil autem de rebus Ecclesiae musti uarit, profecto evideris. Pertumque est, eas non erelasiasit -

.s , sed civiles , atque politicas esse habet has , quo Domine ipsi Eliam Roma ui Imperat rex . et Galliaraim Reges easdem a Dpellarunt. Revera ei vile mutius est Dillelum tuitioni, . quod bahent laici Privcipes , et cujus grava illast de ob oretandis Ecclesiae decretia leges emi turitur. Consule Domatum L D/oιt PubID, Iiν. l. tit. 19. νP. tom. 2. ρω. t 36 Natalem Alexan. drum Uistor. so c. 5. ωρ. 3. art. 13, , t 7. tom. S. μυ. 75. . et V. Cl. Innocentium M. Lirutium Anurat, ad Iurium dissert. 3. S. 3. lom. ι, pag. t s. edit. an, 3793., et dis era. 13. S, 3. pag. 228, , qui copiosa in Priviis Osteudit . pe, diaim Me . quod Princeps reclesiasticis legibus prae-aint, non d ius publicum ecclesiauicum , uti Febrotiio , aliisque .isum est , sed ad ei vile esse reserendum,

s. XXXIII, Quibus eonstitutis facile est judicare, de

sensionem , seu tultionem Ecclesiae , ejusq e Cationum, quam Prisceps ei tribuit, nihil aliud esse, quam munus nobile , et praeclarum, quo ipsu sungi debet, ut omni ope ineatur Ecclesiam , cujus est siliu , di qu. auctoritatu , qua pollet ,

302쪽

opituletur. Et certe Ecclesia ab his tantum, quos tam inam filios sibi opem laturos perspicit , auxilium PDstulat, non ab iis, quos minime filiorum nomine honorat, et cum quibus nulla ei communio est. Quod autem Christiano Principio metum , Eeclesiae heneficium , ae Privilegium est ; icique

ipsi detrimentum osset, si ea de causa subjiceretur Potestati, cui a Christo Domi uo subjecta non fuit s0. Recentiori tamen aetate visum est quibusdam, latius Posse explicari, atque ad res Ecclesiae produci laicorum juriSdictionem, iuvento novo genere appellationis, quam Vocant rad abusu , cujus gratia negocium aliquod ab ecclesiastico judice transfertur ad sae eularem propter abusum , quem ille in jurisdictione exercenis

da sertur admisisse s a ). Sed quae Paulo ante de ecclesiastica jurisdictione diximus, ostendunt , quo hujusmodi appellationes habendae sint loco. Scilicet si negocium ecclesiasticum est , atque Ecclesiae judicio reservatum, irrita est omnis appellatio ad laicos, quibus nulla est in res Ecclesiae potestas , et jurisdicti O. Si quis finem modumque traustetit, quem , integra canonum disciplina, diligenter Servare, ac retinere oportebat, suaque auctoritate abusus fuerit, sui sunt ah Eeclesia colastituti Magistratus , quorum est videre , ne quid tale accidat, et omnes , si qui sunt , hujusmodi abusus re

movere s3 . Quod si ab Ecclesiastico Judice de re , in quam

civilis quoque Magistratus suam exercere jurisdictionem potest jure legitimo, latum est judicium, recte quidem dabitur appellatio, sed ea dabitur propter sententiae injustiatim,

non propter abusum iurisdictionis 4 . Qua in re ille, quem

Ius constituit, retinendus est ordo appellationis. Abusus iurisdictionis tum ab ecclesiastico , tum a laico admitti potest, cum alteruter sese inseri, Et in trudit in ea quae suae non sunt.

Tunc autem quid opus est appellatione , quae proprie eo sit vocanda nomine cum ipso jure irritum sit quidquid ab alterutro siue jurisdictione gestum est ytiὶ Consule Bianchium Della potesta e delia poliris della Chiosa

lib. 2. eas. 3. S. 2. num. 5. t m. 4. Pag. 410. 2ὶ Harum appellationem, quae ab abusu dieutitur , origo XV. sareu Io antiquior uon est, uti ostendunt Alleserra Ecclesiast. Iurisd. Mindie. lib. 8. ωρ. 8. ρω. 296. seqq., et Auctor libri de Pautorae des detix uix,unia eos μar. 3. e v. s. S. s. ωm. 3, Pag 252. ναqq. Ipsa Patras de Marea da

303쪽

IN IUS CANON. CAP. XII. 28ς

Coneord. Saeer t. et Imper. in Prim. Praefat. seu Prolvom. Num. 8. Pag. XXIX. saletur: , harum appellationem formulam esses noritiarn , sed tamen appellatione ipsas ad regiam tuitionem reserendas putat. Verum regia tuitio , uti demonstratum est, hoc tantum essicit, ut Rex Ecclesiae canones . sua quoque adbiliata potestate , ab omnibus observandos curet , non ut de ipsorum vi , et auetoritate iudicium serat. Quod etiam satetur de Marea Aid. lib. d. ωρ. 20. num. 2. pag. 173., cum ait , Maxime vero cavere deis Letit Iudices , ne patrociuium ultra , quam par sit , in detrimentum ec- ω clesiasticae iurisdictionis proserant. Quod varie accidere potest , scilicet ,

m si non solum se cant num exactores Praestent , sed etiam executores et idestis si pronuntiantes de abusu admisso , eo gradu non haerea ut , sed etiam de negotio reclesiastico iudicium serant se. sed nisi quis canonum vim , auctoritatemque cognoscat, ac de ea iudicium serat, quomodo iudicare potest , Duin aliquis contra cauones abusus irrepserit 3 Et qui vel adesse , vel abesso laurio abusum iudicat , nonne sit canonum executor . quod ossicium de Marea

ad laicuin hominem negat pertinere 7 verum de his appellationibus alius erit in decursu huius operis agendi locus. Conser interim librum Rendote a G-sam cM , ches e di'Cosa ma si a Dis rendete quel che e di Dio S. 23. Pag. 232. seqq. , ubi de illarum orti ne , ac natura copiose disseritur. 3 Vide is Biarichium ioc. eis. num. 10. Pag. 422., Chariasium de

304쪽

DE ECCLESIAE CANONE

CAPUT XIV.

. eanones. III. Regula eredendi . et agendi, ara, Iraditio , et Seriptura. teram hane comprelienait Ius Ca

S. I. Hactenus de Ecclesiae institutious , natura , PomteState , deque ejus regendas ratione , ac Magistratibus, SiVe rectoribus a Christo constitutis disseruimus ; nunc Ie-rNm ordo postulat , ni de legibus , quae pro recta omnium administratione ab ea sunt latae , disputemus. Neque enim ambigi potest , quin Ecclesia , cui summa in rebus sacris, atque divinis a Christo Servatore concessa potestas est , iis de rebus leges condere non potuerit solum , sed etiam debuerit , ut bene , atque ordine homin rim societas regeretur. Jam vero Ecclesiae leges canones appellantur. Proprie ca- non est regula , quae rectum ab obliquo , et curvo discernit si) ; atque ab ejus similitudine nomen invenit quidquid nobis certa regula , ac norma ossa debet. I in antiqui Patres , atque etiam Apostolus canonem , Seu Γ gulam vocant doctrinam in verbo Dei traditam , aut Sacria

Bibliis comprehensam sa) ; et hinc Ecclesia suis quoque

constitutionibus canonis nomen attribuit. Alii hoc vocabulum ab Ecclesia usurpatum putant , quod ea suis decretis , quae omnia sunt plena clementiae , mansuetudinis , humanitatis , minime convenire intelligeret imperiosum legis nomen , quod violentam continet corporis coercitionem ; alii Vero , quod cum legis vocabulum apud Hebraeos legi Mosaicae plane haereret , visum ast alio nomine appellare eou-ηtitutiones Ecclesiae , quae Sinagogae succedebat, et in quam Per Christum translatum fuerat Sacerdotium. Mibi rem omnem explicare , atque aperire videtur ipsa vocabuli sa-gnificatio. Cum enim Ecclesiae decreta rectam Et credendi, ut agendi regulam, seu normam contineant , merito dicuntur Canoues , seu regulae , ad quas omnia dirigenda Sunt.. Diuitiaco by Corale

305쪽

S. II. Initio tantum verbum traditum Ean ne comprehendebatur ; ac sana Christus Evangelium docuit, sed nihil scripto mandavit si in , misitqne Apostolos in orbem nes versum , data iis lege , ut Evangelium praedicarent, non autem ut aliquid scriberent. Hinc quae ipsi a Christo ore acceperant , ea similiter ore gentibus tradiderunt, quaeque ipsi tradiderant retinenda , servandaque curarunt diligenter sa) . Itaque dicendum est , primos illos Christianos, qui recenti

tempore sdem susceperant, non aliam agnovisse credendi , et agendi regulam, quam quae ipsis Ore nuntiata erat , ac signis praecipue comprobata. Sed postea, data occasione, --

Se operae pretium facturos putarunt Apostoli , si etiam ad Scribendum animum adjicerent , atque ita Evangelium, acceleri , qui canonici vocantur, novi testamenti libri co scripti sunt. Haud tamen ipsi his libris universam Christianae Religionis doctrinam complecti voluerunt. Nam Matthaeus Evangelium scripsit, ni Iudaeis , qui Hierosolymis morabantur, traditae fidei monumentum relinqueret , cum ab eis esset discessurus s3ὶ; Marcus . ut morem gereret illis, qui vehementer cupiebant mandati literis doctrinam , quam a Petro audiverant t4ὶ Lucas , ut audaciam , erroresque repelleret eorum, qui alia omnia docebant, ac quae Paulus,

ceterique Apostoli docuerant S); Ioannes denique, Asiao Episcopis auctoribus , ut contra Cerinthum ; et Ebionem Christi divinitatem ostenderet si . Idem quoque dictum sit tum do libris Actum Apostolorum , quos literis mandavit Lucas Panti comes , et auditor, ut Ecclesiae ineunahulo , fidemque ab Apostolis propagatam describeret, tum de ceteris canonicis epistolis, qui fias vel Fideles adversus gli-stButes haereses muniuntur , atque firmantur i vel ad certa quaedam fidei capita accuratius informantur 8) , vel

306쪽

α88 PRO LEGOMEN Aa domesticis turbis, atque dissidiis removentur s0ὶ , vel

denique ad propria munera rite obeunda, atque ad fovendam earitatem, fidem quo servandam excitantur io . Hinc intelligimus, quanta sit auctoritas, ac necessitas traditionis, cum multa sint Christianaa Religionis capita, quas scripto

mandata non sunt, sed tantum Majorum nostrorum voce, et

eonsensu tradita ad nos pervenerunt. Sed ea de ro alius erit

agendi locus.

Hieronymus in Ereehiel. lib. 13. cv. 44. om. tom. s. eot. 556. . Salvator , inquit , nullum volumen doctritiae suae proprium dereliquit . - quod in plerisque apocr Phorum deliram ruta coniiugurit se. Narrat autem Eusebius Histor. Eceles Iι b. l. caP. 13. Pag. 36. Abgarum Edessenorva Ilegem ii teras ad Christum dedisso, ipsumque alias ab eodem Christo aecepisse . quas et ibidem refert. Veram hae literae omnium thiel ligontium hominum judicio eommentitiae habentur et quod multis ostendit diatalis Alexander Histor. Aceles. scicc. s. dissem. 3. tom. 1. Pag. 68. . Edit. V uet. 1776., et Ceillieras nistoirs Generat. des istite ira Saeres et Eccle-διasLIM. 3. chv 2. art. l. ιom. i. Pag. 474. seqq. edit. Paris. 1729. Alios quoque libros. quibus arcana couliueiatur mira Culorum per mngiam edendorum , oli in Ethtii et Christo adscribebant, quos merito ridet Augu- unus de conseris. Gangelist. lib. l. cv. s. VP tom. 4. col. s. ia; Itaque Apostolus eum in rebus compluribus ad fidein speetantibus Corinthios voce instituisset, eos praesertim laudat, quod tradita retinerent I. ad Corinth. cap. XI. vers. 2. is Laudo autem vos fratres , quod Per omnia momores mei estis r et sicut tradidi vobis . praecepta mea tenetis A. Et Paulo post ea recolens. quae de Christi Q ardoris sacrametato docuerat . ait Mors. 23. Ego enim accepi a Domitio, quod et tradidi vobis se. Et ad Timotheum seribens habet haec II. ad Tιmoth. cap. III. Mers. 14. . . la vero permane in iis, quae didicisti , ct tradita sunt lilii δε et ad eanidei αTimotheum I. eap. XI. Mers. 20. - O Timothee de Positum custodi . . quem in loeum videndus Vicentius Lirino risis Commoratior. cv. 27. apud tint d. Thomasium Theolog. Institi tom. i . Pug 14 i. odit. Romati l. 69. 3 Eusebius ni stor. Eccles. lib. 3. cap. 21. Pag. i 03. . . ,,li nil illonii - . nus ex eunetis , inquit, Domini discipulis Mattheeus , et Ioannes seripi an nobis rerum commentarios reliquerunt. Quos quidem necess tale quadam . ad scribendum impulsos suisse perhibent. Aam Matthaeus cum Ilobra ian sidem primum praedicasset, inde ad ali 's quisque griales profecturus

is Evangelium suum patrio sermorae Pori eri ris Utc. , .

4ὶ Eusebius G. lib. 2. ev. t 5. Pag. 59. . I nutus au ri . inquit , ve . ritati fulgor emicuit in mentibus eorum , qui I etrum audierant . Mi pa-

. rum haborent, semel audisse , nec contenti ess rit caelestis verbi it triis nam viva voeo, nullis traditam Scriptis Pi Ss' , sed Marcum . lm Keis viatorem , cujus hodiequo extat Evat gelium . uti ixe orarent, ut discivi - . tiae illius, quam auditu accepi rant , seriptum aliquod morium tilum apud in se reliqueret. Nec prius destiteruret , qu m bumiuem e Pugnassent . au-

. ctoresque scribendi illius , quod secundum Marcum dicitur . Evaugelii

is extitissent . .

307쪽

IN IUS CANO N. CAP. XIII. di 89

s) Elisebius lori est. Ita. 3. ev. 24. 104. ,. I. Reas , inquit , itiit, o Evaligelii sui exordio . quae seri hendi si hi eausa esset , exposuit., Ait enim mullos temere, atque imprudo uter aggressos fuisse narrationemo earum rerum . quas ipse exploratas haberet et ae proinde se neeessitate , ndductum, ut nos ab inueriis opinionibus liherare L certissimam , ae fidelissi u am Dareationem earum rerum , quarum ipso veritatem partim ex ,, Pauli cuia tubernio , potitia ex reliquorum Apostulorum sermonibus hausera, , Evanaelio suo tradidisse 54 Quare ipse Joanti ea e . XX. Mers. 31. Haec autem. inqtiit . sexio pla sunt , ut eredatis . quia Iesus est Christus situs Dei Consersum si in Eusebii in loc. eis.

uuiu, nodi sunt Ephe it, ei Colosaenses, qui a Paulo . Christia ni Putili , ut ibi biniae , qui a Petro . Iudaei in dispersione degentes , qui a

Iacobo circa em 1 gentes hae ses mnia ita acciperurit.

8 notianira ea . una ad iusti sentionem , Hebraei , quae ad Clitiaii βMerdotium perlinent , Λ Paulo doeoantur. 93 liue spectant dua ad corinthios Epistolae. 4 in Huc reseruntue epistolao , quae a Paulo ad Timotheum , ad Titum , atque ad stlios datae sunt.

ΙΙΙ. Canon et credendi, et agendi regulam complestitur , cum hominem in terri. degantem duo maxime de-peant et de Duo digna sentire , et de eo digna similiter gere si . Quod ut homines rec o praestarent, Deus tu nova loge uobis per filium suum unigenitum loqmitus est. Quad divinus Praeceptor Apostulis, Apostoli ipsi verbo siveta. dito , sive scripto ceturio credenda tradiderunt , ea que omnia ad sidum pertinunt ; quae 'eienda praescripserunt , ad m: re 4 , atque ad digciplinam reserenda sunt ; ut scilicet actio nos ad Evangelii praecepta componanturi atque in Eccle i' sit externa gubernatio , id a regatur societas Christianorum. Utramiti e regulam et credon di, et agendi comprehendit Theologia ; sod Ius Canoniciam de iis praesertim agit, quae disciplinam , moresque re, piciunt ; quo uti in spectat pars illa Theologiae, quam moralem appellamus. Ex illis autem legibus, quibus cun stat dus Canonicum , partim ex divino , partim e humano jure procedunt, quodque in eosqu inemr ex parte scriptum e St, ex parte Vero nou scri Ptum.

3 Ηine.Ηoemi sitis Summus Ponti sex in Formula subscriptionis sistet . quam ad orientales sub cri sedam misit apud Latibneunt lom. 5.

conca. eol. 542. , ita exorsu' est.. Prima salua est, regulam remae .sdeiis tu todire . et a constitutis Petrum nullatenus deviaro . . Et Nicolaus I. resρon. ad Comuit, Rulgar. ηpud ea dem L h eiim lom. 9. Coraci . col. 534. . ita fide, inquit, et bonis operibus lex Chris Lianorum subsistiι,,.

308쪽

' DE JURE DIVINO

CAPUT XLV.

i. Ius divItium naturale, et pn ii viam. .VII. Ida maia Ss. se M plumi lini, via II. Amoe in Deum . et in homines. rurnqira vrvsiones.lli. Ius genti iam. VIII. I ii veteri testum rito praecepta Iv. iure omnes DL iringi, lur. morali Α er monialia . iudieialiaet V. Ius pusitivam , Et qupernatis Ἀ- duo lim e postremo Chri Ati aduen-le: eontinetur libris SS. Scripturais tu titilata aurit. Tum. IX. Moralia praecepta in riisva toga VI. Horum libeneum divina sucinia a Clirrito seruatoro confirmata.

s. l. Ius Divinum a Deo ipso procedit , idque vel naturale , vel ευρernaturale , et Positioum est. Naturalepor rectam rationem datum est a Deo , qui in omnium animis impressit ragulas justi, et injusti . ad quas omnes natura ducimur , et quibus perpetuo adhaereremus , nisi ah traheremur vitiis , pravisque eripiditatibus i ). Quid quid hoc iure prohibetur , malum est per sese , quidquid jubetur , bonum ; proinde jus naturae mutari non potest. Quod si aliqua interdum sit mutatio in rebus , quae ad Ius natur e pertinent , ea res ipsas attingit , de quibus jus est constitutiam, non ipsum jus , qnod semper simum inaniolumque esse debet. Ita homini vi iam adimere homicidium est , et est furtum res alienas subripere, quae vocabula vitium, et crimen continent ; verum si Deo jubente et vita impio. et avaro hona auferantur, neque lict-micidium , neque surtum crit ; quoniam haec Dei consilio

fiunt , qui vitae auctor , nc dominus rerum omnium est.

Hinc, ut Scholastici loquiantur, quidam actus ita jure naturae sunt vetiti , ut honestari numquam plano possint, riti sunt mendacium , perjurium, prava tu Deum, aut homines voluntas , aliaque his si initia ; quidam contra sunt , qui aliquando 'itiosi esse desinunt , uti furtum, homicidium, cetera generis eiusdem. Qua quidem ratione haud vitia permittuntur , sed potius quae vitia essent, non amplius crimi-Disiti Omla

309쪽

num , ac vitiorum habentur loco ; atque ita non lex, sed legis materia , jurisquo objectum , non sorma mutatur.

Geneoae 1743. Haste lex , inquit , est . ratio Prosecta a rerum natura, et . ad reete nutendum impellens , et a delicio avocans r quae non tum de- ω nique inei pii lex esse . euin seripta est , sed Lum eum orta est . ortam autem simul est eum leg divitia . . Nemo hinc, qui peeeat adversus iuris naturae praecepta Eommuniter cognita extu re se potust iuria ignoratione , ut ait Apostolus ad Roman. cv. II. Deo. 14. et 15.

s. II. Fundamentum ejusdem juris est Ordinatus amor erga Duu ut , nosmetipsos , ceteros homines ; unde profluunt officia omnia naturalis ordinis , quibus tenetur hominum genus , et quae vel justitiae sunt, sive absoliata et Perfecta , vel humanitatis, et beneficentiae, sive imperfecta vel interdum justitiae, interdum heneficentiae, uti res ipsa sese offert , quae hin othetica appellantur. Notionem Dei rerum omnium effectoris , immortalis, praepotentis, cuneta regentis, providentis, cogitantis , animadvertentis in hominum animis impressit ipsa natura , neque fieri potest, ut qui semetipsum considerat , non cognoscat , primum illum

Pareu Lein omnium ab Ente necessario , aeterno , creatoreciaticiarum rerum fuisse procreatum. Hinc Omnes intelligunt,

qua pie a tu , obsequio, religione colundus sit Deus , qui nos ereavit , qui omnium Opis ex , aedifica torque est, a quo commoda , quibus utimur , lucemque , qua fruimur , spiritu inque , quem ducimus , nobis datum , atque impartitum

videmus. Quars primum Iuris naturae praeceptum est , ut Deum prae omnibus diligamus , eumque cultu interno , et Externo veneremur. Proximum eSt Praeceptum, quo alios homines tamquam nosinetipsos diligere , ac suum unicuique tribuuro debemus , atque alteri , nostri etiam commodi cauis a , nocere prohibemur.

III. Ex jure naturae efficitur Ius Gentium , quod ipsum est ius naturae , quo reguntur homines societati conjuncti. Hoc tantum inter jus utrum quo discrimen est , quod purum, simplexque jus naturae ossicia complectitur, quae homini ah homine in statu naturali debentur jure autem gentium naturalia comprehenduntur ossicia gentium in gentes , quae in Diuitigod by Corale

310쪽

eivitates , resque publicas , nationesque, et regri a Convens

runt. Itaque probari non potest jus illud guntium positivum. et voluntarium, quod a quibusdam excogitatum est si , quod- quo repetitur ex pactis, et eooVentis populorum. Erit quidem hoc jus proprium earum gentium , a quibus sancitum est; sed certe universale non erit, ita ut omnes , quotquot sunt , homines adstringat. Αe fieri profecto non potest, ut omnes omnino Principes, ac populi toto orbe diffusi in re ali rua , quae juris Daturae non sit , statuenda , vel praescribena consentiant; cum Vix Omnes consenserint vel in praecipuis

juris naturae praeceptis , sine quibus nulla hominum societas integra esse potest. Dissimilῖtudo moriam , consuetudiniam, civitatum , regionum Varietatem juris habet in aximam, hominesque dissociat , ideoque extra jus naturae , j iis aliud esse non potest universale , in quod omnes populi uno animo ruinconsensu conspiraverint sa). Itaque commercia , jura belli, et Legatorum , cetera similia ad Ius naturale gentium, non n4 aliquod jus positivum , et voluntarium refutenda sunt. Reiarum autem privata dominia saeto bominum inducta sunt, qii niam societatis commodum , atque tranquillitas postulavit, ut talia fierent aut veteri occupatio no , t i qui quondam in vacua venerunt , alit victoria, ut qui hello potiti sunt. aut lege pactione , conditione , sorte. II inc rerum ab se acquisitam munusquisque dominus evasit; et quemadmodum jure naturas sancitum est , ut neminem laedamus , ita eodem iure tradu ἀ

eto ad comitanda societatis , quod est ius gentium , ea ututa

est, ut injuria re in alienam non occupemus.

SEARCH

MENU NAVIGATION