장음표시 사용
181쪽
c cap. 2. D. 3. Potest autem causa esse his alicuiux apparentis alicui esse nota , quae tamen est aliis incognita . Unde aliquid est mirum uni , quoa non est mirum alii e sicut eclipsim sellas miratur miniiscus, non autem astrologus . Miraculum autem dicitur quassi admiratione plenum , quod scilicet habeee usam simpliciter, & omnibus occultam: Haec autem est Deus . Unde tua , a Deo fune praeter casias nobis notas , miracula dicωntur. . Ad primum ergo dicendum, quod exeatio, & i stificatio impii, etsi a solo Deo fiant, non tamen , Proprie loquendo, miracula dicuntur: quia non sunt
nata fieri per alias causas : di ita non contingunt praeter ordinem naturae , cum haec ad ordinem naturae non pertineant.
Ad secundum dicendum , quod arduum dicitur
miraculum, non propter dignitatem rei, in qua fit, sed quia excedit uicuItatem naturae. Similiter etiam insolitum licitur, non quia frequenter non eveniat, sed quia est praeter naturalem consuetudinem . Suru a sacvItatem autem naturae dicitur aliquid , non selum propter substantiam facti , sed etiam proptet modum & ordinem laclandi. Supra spem et ramnaturae miraculum esse dicitur, non supra spem gratiae , quae est ex fide , per quam credimus resurra ctionem suturam. Ad tertium dicendum , quod scientia Apostolo. rum , quamvis secundum se non fuerit manifesta, manifestabatur tamen in effectibus, ex quibus mirabilis apparebat
EX articulo habeς primor quomodo per rationem interimas haeresim P perum δε Lugduno , ut refert Cardinalis Turrecremata de Eeclesia Iib. 4. --33. dicentium , Miracula in Ecclesia nulla vera fieri. Item haerenm Eunomia, EUubii , Vigilantia. ut ait Lindanus Dubitantia sui dialog. a. dicentium : mracula sanctorum fuisse daemonum praestigias . Si enῖm facta praeter ordinem naturalem re rem sunt vera miracula, ut hic dieitur, utique in Ecclesia sunt aliqua , immo multa miracula vera rnec sanctorum miracula suerunt daemonum praestigiae . Nam in Ecclesia facta fuere , & fiunt plura Praeter cursum naturae ordinarium , ut in are. 6. append. & facta a Deo , sive per sanctos virtute dis vina , sunt absque dubio vera miracula , cum Deux non iis , immo nec esse possit testis vel minimae
182쪽
salsitatis. Secundo habes: quomodo per rationem mstendas , merito illas damnari a scripturis Marei 16. Signa autem eos , qui crediderint , baee seque tur a tu nomine meo daemonia ejicient , linguis laqquentur novis , sementes touent , cst si mortiferum quid bibeτine , non eis nocebit , super aegros mauus
praedicaυerunt tibique Domino cooperante sermo
nem eonfrmanta sequentibus signis . Absit autem , ut in nomine Domini , qui veritas est , miracula salsa fiaut : & ut ipse Dominus miraculis salsis c operetur . Quod si instetur de nomine miraculi, quod scilicet in scripturis non invenitur : quamvix de nomine solicitari non ol orteat , quando de re nominis constat. Ecce : Moyses lib. Exod. II. ait. Haec dicit Dominus media 1wcte ingrediar . Dptum , oe morietur omne primogenitum aEgrati
AEgγρti , qualis me ante fuit , nec posea futurus es. Apud omnes autem Alios Israel non mulier cania ab homini usque ad pecus , ut sciatis , quanto mira
cuti dividae Dominus AEgyptios , oe Israel . Vide
in scriptura nomen miraculi : & in Synagoga quidem, quae erat tunc Dei Ecclesia. Item Numen 26.
Et factum ess grande miraculum, ut, Chore pereum te, siti silius non perirent, Vide, ut supra . Ite 1. Regum Ia. Factum es miraculum in cas/ῖνis : Moccipis quas miraculum a Deo . Item plenum est Evangeliun de miraculis a Christo Domino factis: quae tam evidentia in veritate suerunt , ut & I daei ea confiteri sic esse tandem coacti suo iudicio fuerint : indeque invidia tabefacti ad Christi occiasionem firmiter deliberandam processerint. Licet nim Iudaei coram turba, ut ei Christum odibilem,
aut certe minus amabilem , honorabilemque redderent, miracula Christi virtute Beelgehub facta dicerent: vel modis aliis labefactare conarentur: tamen ipsimet inter sese , semotis turbis , aperto ore, discooperta facie colloquentes , Ioannis I a. nihiI
calumniae contra miracula evomuerunt e quinimma ex ipsa notoria veritate compulsi ea magni Marunnumnimiter asscteverantes: Hie homo multa ligna fa- t. Non dixerunt, parva, vana, falsa, superstitios , inutilia, mendacia, vel deceptoria, quae Omnia salsitatis comites individui sunt, sed dixerunt, murul , α intensive : scilicet & extensive nihil penitus de salsitate miraculorum tangentes , quam utique nun tacuissent , si vel minimum.quid realitatis de μῆς, quam eoram turbis fingebant, se habere vera-
183쪽
citer conspexinent . Et maxime tunc eam non
euissent ; quando ad mortem Christi unanimi volsconcludendam, nec non ipsis Nicodem ac Iosephemcaeiter velut iustam persuadendam, in simul eo
venerant. Caeterum super omnia vicit, vincit, vincet, praevaluit, praevalet, & praevalebit sena per veritas . Item a Concilio Tridentino damnari merito sessione vigesimaquinta , dum nova miracula sine maximo examine admitti non debere mandat. Per hoc enim aperte demonstrat, quod in sancta Ecclesia solum vera, &haec non nisi maturo consilio, admittuntur miracula . Coneilii autem verba ibi sunt
ista : Statuis sancta Sνnodus, nemini licere viis in Deo. I Eeelsa, etiam quomodolibet exempta u Iam insolitam ponere , vel ponendam eurare imagianem , nise ab Discopo approbata fuerit: nulla etiam admittenda esse nova miraeuls , nee novas resiqui reeipiendas , nisi eodem Neogno cente oe approbante
Episvo. Qui simulatque de iis aliquid eompertum Babuerat, ad bibitis in Concilium Theologis, oe aIiis piis viris i ea Delat , quae veritati , ω pietati eon-feneanea sudicaveris . Quod β aliquis subiss , auedi ilis abu=r sit extirpandus , veI omnino de iis
fravior quaestio incidat, Episcopus , antequam eon- ,rroversiam dirimat , Metropolitani , . comproυμ- elatium Episcoporum M Conesiis proυinciali sente tiam expectet e ita tamen , tit nihil inconsulto R mano ponti e noυum , aut in Eerios hactenus nustatum decernatur . Haec ibi . Item Marci de-eimosexto : In nomAne meo demonia Gisient, &c.
Item Ioannis 14. opera, quae ego facis , ω ipse faetet . Per ly ejicient, ly faetet, vide , sanctos facere miracula, &vera per ly in nomine meo, ly quae Mo faeis . Christus enim nonnisi vera secit , non virtute daemonum , ut supra. Item a constitutionidias Apostolicis Beato Papa Clemento auctore r ubi cap. I. statuunt, sanctorum miracula esse Dei charismata, & consequenter non daemonum praestigias . Te eis vides e quomodo ex his vicissim Angesicus co solidetur articulus, atque declaretur.
Ureum tinum miraeurum se maius alio.
AD octavum sic proeeditar. Videtur, quod unum miraculum non sit majus alio. Dicit enim A gust.
184쪽
gus . in epist. ad Volusianum a quae es 3. ante med.
to. 2. In rebus mirabilitre fallis tota ratio facties potentia faeientis r sed eadem potentia , scilicet
Dei , fiant omnia miracula : ergo unum non est maius alio. 2. Praeterea. Potentia Dei est infinita : sed infinitum improportionabiliter excedit omne finitum. ergo non magis est mirandum , quod faciat hunc effectum, quam illum. Ergo unum miraculum non est majus altero .
Sed Contra est, quod Dominus dicit Ioan. I deoperibus miraculosis loquens: Opera , quae ego sarios
γ ipse faciet, oe majora horum faciet . Respondeo dicendum, quod nihil potest dici m
raculum ex comparatione potentiae divinae : quia quodcunque factum divinae potentiae comparatum est minimum, secundum illud Isa. o. Ecce gentes quasi silia stulae, . quasi momentum satera reputat
sunt: Sed dicitur aliquid miraculum per comparatio-uem ad facultatum naturae, quam excedit. Et ideo, secundum quod magis excedit facultatem naturae , δε- eundum Me majus miracMIum dieitur . Excedit a. - . teni aliquid facultatem naturae tripliciter . Uno modo quantum ad substantiam facti e sicut quod duo cor λra sint simul; vel quod Sol retrocedat; aut quod corpus humanum glorificetur: quod nullo modo na- tura facere potest. Et ista tenent summum gradum in miraculis . Secundo aliquid excedit lacultatem naturae , non quantum ad id , quod fit , sed quantum ad id , in quo fit : sicut resuscitatio mortuorum, & illuminatio caecorum, ia similia . Potest enim natura causare vitam , sed non . in mortuo G ω potest praestare visum , sed non caeco : ra haec tenent secundum locum in miraculis . Tertio mo excedit aliquid facultatem naturae , quantum modum , & ordinem faciendi . Sicut , cum aliquis subito per virtutem divinam a febre curatur absquo curatione , & consueto processu naturae in talibus ;& cum statim aer divina virtute in pluvias dens tur absque naturalibus causis ; sicut factum est o preces Samuelis, R Eliae: c I. Ia. 3 3. Regis 18. Et huiusmodi tenet infimum locum in miraculis . Quslibet tamen horum habent diversos Rr dus , secundum quod diuersimode excedunt. facult
Et per hoc patet sblutio ad obiecta , quae proc dant ex parte divinae Potentiae.
185쪽
Ex articulo habes pνῶmor quomodo per rationem ostendas, merito a scriptura dictum esse, quod
miraculorum unum est maius altero : & e contra , . scilicet miraculorum nullum esse maius altero. Priamum dixit virtualiter tunc , quando Christum D minum introducit Ioan. I4. afferentem.' 2νῆ eredis in me , vera , quae ego facis , Ο ipse faeier, mmaiora horum Deire . Item tunc : quando Magost. Pharaonis adducit Exod. 8- dicentes Digitus Dei: in hie. Item tunc: quando Simonem Μagum nar- rat Aet. 8. sic Apostolos alloquentem : Date oemihi hanc potesatem, ut M euicumque Myo ero ma uus , acc0iat Spiritum sanctum . Nisi enim unum miraculum esse posset maius altero ; non dixisset Dominus : Minoes horum , scilicet miraculorum ae me factorum , saci et . Item , niIi Magi pharaonix
miracula tunc narrata non cognovissent peT experientiam esse maiora , quam priora , utpote Hori
possibilia fieri ab ipsis, qui iam priora aliquo modo secerant, non dixivent, digitus Dei es his. Item, nisi Simon ingus Apostolorum factum illud non reputasset elis majus , quam quaedam alia ipsorum miracula , quibus forsan similia c suis tamen magici τartibus fecerat ipse: non sic ex intenso voto Pre-eatus eos fuisset e Date cor mihi hane potesarem, c. Nonne & vides , ex his utique magis apertae damnari haereses A an. 7. appen. recitatas i Ecce is
Clarum est , quod Magi Pharaonis per ly Di tus Dei es his miraeula facta a sancto viro Moyse confessi sunt se credere fieri virtute divina. inasi apertius dixerint . Virtus divina , per quam iste 'Moyses praesentia miracula operatur, non potest attingia virtute nostra , per quam hacterius mira quaedam eius miraculis similia fecimus . Item clarum est,
quod Simon ingus per ly date mihi hanc potes
rem, Sc. se credere fassus est, miracula facta a sanctis Apostolis esse saeta per virtutem divinam . A si patentius dixisset : Potestatem vestram, qua miracula ista operamini , non attingit potestas magi-
ea, idest, diabolica, perquam ego solitus sum mi-- quaedIm vestris aliis quibusdam miraculis similia
Patrare . En ex ore eorum , quamvis maleficorum
c tanta est vis ipsa veritatis consessio: quod miracula sanctorum virorum , Apostoloriam , ac Mosis, Deum colentium , sunt a superiori virtute , quam tu magica , derivata e & consequenter ab iisdem
186쪽
APPENDIX AD ART. VIII. Imaleficis promulgata damnatio contra haereticos ii Ios , qui miracula sanctorum esse praestigia daemo num, & nulla esse vera miracula in Ecclesia , impudentissime blaterarunt. Taceo, quod a Petro inibi xlicitur apertissima voce ad literam , quod vi tus per quam faciebant illa miracula , erat donum Dei . Sic enim ad Simonem Magum increpatorie ex vero corde ait : Pemnia tua c hanc siquidem Apostolis obtulerat pro habenda praemissa potest
te a testim si tu perditionem , quoniam donum Dei exi imasi peeunia pumeri. Multo igitur minus perabatur Christus miracula sua in principe daemoniorum Beelae bub , ut Iudaei calumniabantur , α hoc est , quod ipse , arguendo Pharisaeos , inquit P. Is ego in Beelne 'uν elisio daemonia e Νii υesta, idest Apostoli mei , in quo Gieiune ρ Quasi dicat illi filii vestri in virtute diabolica patet ex Μ gis, Mago, & Petro , supra non faciunt mimc
Ia, sed in virtute divina . ergo ego illorum magister potentior, sapientiorque illis multo minus, Miacio, & facere indigeo , S facere volo , miracula in virtute diabolica . Haec in gratiam art. 7. dicta . sint 2 in est usionem scilicet haereticorum ibi iaaPPPen. narratorum 2 quandoquidem & haec cum &casionaliter emerserint , silentio nune praeteriri nota
potuerunt . Sed iam ad principium appendicis hu- , finito primo . Geum sim igitur, quod ibi praemiiuum est , dixit virtualiter scriptRra tunc, quando Gen. I 8. alte Nunquid Deo es atiisquam di .esie J Item I. Regum I . Non e9 Domino dis ite salvare, via in multis , -I in paueis . Item Hierem. 32. Ecce ego Dominus mus tini uersae earnis et Nunquid mihi disciIe erit omne verbum ' Item Sap. I a. Subes tibi Domi M, ευ' vorueris, x μέμ- Item I. Macnab. 3. Facile est, concludit miatos Iomano paucorti , ω non es disterensia in estist ΤωDei eaeli Iiberare . in multis, paucis . Ex his, iasimilibus scripturis liquido constat , quod respecta
divinae potentiae nihil est arduum d 3c consequoriter, quod per comparationem ad Deum , cum esse viuum sit de definitione miraculi, scriptura nullum miraculum dari posse per haec assirmat . Secuudo habes et quomodo per rationem scripturas illas innes , Pro quanto utramvis Pr--rum .conclu- .dunt, & intelligas, declares , α probes . Tertis
187쪽
auomodo una eremura moveat aliam, oe primm de Angelorum Hltiminatione, in quatuor articulas divos . DEinde considerandum est, quomodo una creat
ra moveat aliam. Erit autem haec consideratio HIparties: ut Prisco consideremus, quomodo angelemoveant, qui sunt creaturae pure spirituales. do , quomodo corpora moveant . Tertio, quomodo homines, qui sunt ex spirituali, 8c corporali natura compositi. Circa primum tris consideranda occurrunt . Pr mo, quoeriodo angelus agat in augelum . See do , quo O in creaturam eorporalem. Tertio, quom do in homines. Circa mimum considerare oportet de Emmi ri ne, & locutione angelorum, & ordinutione eorum a invicem, tam honorum, quam malorum. Cim Utaminationem , quaeruntur quatuor. Primo . Utrum unus angelus moveat intellectum alterius illuminando. Secundo . Utrum unus moveat voluntatem alte
Tertio. Utrum inserior angelus possit illuminam superiorem Quarto . Utrum superior angelus illuminet inferiorem de omnibus, quae e noscit.
AD Primum sic proceditur . Uidetur, quod unuτ
angelus non illuminet alium . AngeIi enim eandem beatitudinem possident nunc , quam nos in futuro expectimus t tunc unus homo non iI- uminabit alium , secutidum illud Hier. 3I. μηνἀuebit ultra vis praxmium suum , ω vir Durem saeum. Ergo etiam nunc unus angelus non illuminavalium . a. Paeterea L Triplex est lumen in angelis , na
εαμ, & gratiae , & gloriae : Sed angelus illuminatur lumine naturae a creante , lumine gratiae a i
188쪽
QUAEST. CVI. ART L . I sstificante , lumine gloriae a beatificante , quod totum Dei est . Ergo unus angelus non illuminat a
3. Praeterea. Lumen est sorma quaedam mentis et sed meas rationalis a sisto Deo larmatur nulla inter possita creatura, ut Aug. dicit in ii. 83. m. cII. non proo a fn rs. - ergo unus angelus non illuminat mentem alterius . Sed Contra est, quod dicit Dion. 8. c. ccel. hieric partim ante med. quod angeli Deundae hierarebia purgantur, Θ iuuminantur, is persciuntur per amgelos 'r mae hierarchiae.. Respondeo dicendum, quod unus angelus silams .
Ad cuius evidentiam considerandum est, quod lumen , secundum quod ad intellectum pertinet , ni hil est aliud, quam quaedam manifestatio veritatis, secundum illud ad Epta s. Omne , qtiod manifestur , lumen in . Unde illuminare nihil aliud est , quam manifestationem agnitae veritatis alii tradere PSN undum quem modum Apostolus dicit ad Ephes.
3. Μibi omnium sanctorum minimo data es gratia e , silumincre omnes , quae se dispenjatia sociamenti absconditi a saecviis in Deo . Sic igitur unusa elus dicitur illuminare alium , inquantum ei manifestat veritatem, quam ipse coanoscit. Unde Diodicis p. cap. coelestis hierar. pω med. quod Theologi plane monserant caelestum subflantiarum sedines a supremis mentibus doceri de eas siem.
Cum autem ad intestigendum duo concurrant, ut supra diximus, c qu. praee. a. 3. scilicet viretis in pellecti , & 'militudo rei tateuectae. Seeundum h a duo unus angelus alteri veritatem notam nor caro potes . Primo quidem forti ando virtutem inteli iυam ejus . Sicut enim virtus impersectioris comporis consoriatur ex situali propinquitate perfecti ris corporis ; c ut minus calidum crescit in calore ex praesentia magis calidi ita virtus huellectiva inserioris angeli confortatur ex conversione superio vis angeli ad ipsum . Hoc enim facit in spiritualibus ovi conversionis , quod facit ita corporalibugordo localis propinquitatis. Seetindo autem tantis an gelus alteri man66 at veritatem μ' panae similitudinis rei intellectae . Superior enim angelus notitiam veritatis accipit in universali quadam. conceptione , ad quam capiendam ius laris angeli intellectus non esset sufficiens ; sed est ei colinaturale , ut magis particulariter veritatem accipiat. Sustator vero, aur
189쪽
Relus veritatem, quam velociter concipit, ' s. s. -υersaliter accipit i quodammodo distinguit, ut ab inserioli capi possit : & sic eam cognoscendam illi Proponite Sicut etiam apud nos doctores quod tu summa capiunt , multipliciter distinguunt , providentes capacitati aliorum. Et hoc est , quod Dion. dicit II. cap. coel. hier. c non remote a med. U- .naquaeque subsantia intellectualis datam fbi a diaviniore aeuiformem intelIigentiam proυida virtute dividit , or multiplicat ad inferioris suUum ductricem
Ad primum ergo dieendum, quod omnes angeli, tam superiores, quam inseriores, immediate vident Dei essentiam . Et quantum ad hoc unus non docet alium . de hac enim doctrina Ρropheta loquitur ;unde dicit: Non docebit vis fratrem suum, dicens , gnosce Dominum . Omnes enim cognoscent me a minimo eorum usque ad maximiam . Sed rationes disvinorum operum, quae in Deo cognoscuntur sicut in causa , omnes quidem Deus in seipso cognoscit, quia seipsum comprehendit ; aliorum vero Deum videmtium tanto unusquisque in Deo plures rationes cinynoscit, quanto eum persectius videt. Unde sup rior angelus plura in Deo de rationibus divinorum operum cognoscit, quam inserior; & de his eum ib. luminat. Et hoc est, quod dicit Dion. 4. e. dedi nom. non multum a mine. IAE. I. quod angeli exi entiam illuminantuν rationibus. Ad secundum dicendum , quod unus angelus non illuminat alium , tradendo ei lumen naturae, Veierariae, vel gloria; sed confortando lumen naturale iapsius , & manifestando ei veritatem de his , quae pertineut ad statum natu- S gratiae, & gloria a ue
. Ad tertium dicenilum, quod rationatis mens se matur immediate a Deo: vi sicut imago ab exemplari ; quia non est faeta ad alterius imaginem , quam Dei ς - sicut subiectum ab ultima forma completiva; quia se r mens creata reputatur in formis, nisi ipsi primae veritati inhaereat. Aliae vero illuminationes, quae sunt ab homine , vel angelo, sunt quasi dispositiones ad ultimam sarmam.
Ex artic. habes primo: quomodo per rationem stendas , Scripturam merito virtualiter insinua- Te, quod unus angelus illuminat adium quantum ad ratianes divinorum operum . Hoc autem sic insi- mini
190쪽
miat Meh. a. Angelus, qui Ioquebatur in me egem Hebatur , ω alius angelus egrediebatur in MevrIume tis , oe dixit σου eum ἰ Curre , loqtiere ad puerum istum disens , absque muro habitabitur Hierustas τρω multi,dine homintim , ω iumento rum n m dio ritis, ego em ei, ait Dominus , murus ignis inliseuitum, cir in gloris ero in medio eius . O , o, o, fugite de terra Aquilonis , dicit Dominus , quoniam,&c. Haec ibi , & usque ad capituli . Ubi vides aperte , unum angelum illuminare alterum instruendo de quibusdam a Deo revelatis operum rati nibus . Item Apocal. 7. mi alteram angelum ιν frendentem ab ortu Solis habentem segnum Dei υι- vi , elamavit voce magna quatuor angelis , ρω bus datum es nocere terrae, oe mari , disens , nolitσmeere reor, mari, neque arboribus , quoad GF que signemus servos Dei nosta in frontibus eorum . Metinis habes e quomodo praemissas Scripturas eum similibus , pro quanto illuminationem insinuant u nius angeli ad alium , per rationem a intelligas , R declareς, & probes . Tertio vides : quomodo ex his, atque simili biis vicissim Angeliea haec doctrina
declaretur, atque eonfirmeturia
AD Secundum sic proceditur . Videtur, quod unus angelus possit movere voluntatem alterius ἀ
ia secundum Dionis sicut unus angelus illuminatalium, ita purgat, & perficit; ut patet ex auctor tate supradicta. c arri mee. in σου. sed eonres ) Sed
purgatio , & perfectio videntur pertinere ad voluntatem . nam purgatio videtur eue a sordibus culpae, quae pertinet ad voluntatem ; per stio autem videtur esse per consecutionem finis , qui est obiectum voluntatis . Ergo unus angelus potest movere u lantatem alterius. 2. Praeterea. Sicut Dion. dicit 7. R R. cap. coelest. hierar. c princi nomina angelorum designant eorum proprietates. Seraphim enim Aeendentes diis cuntur , aut erisfacientes ἰ quod est per amorem , qui ad voluntatem pertinet ia Unus ergo angelus movet voluntatem alterius.