장음표시 사용
81쪽
Quarto. Utium per lignum vitae immortalitatem
U-m homo in flatu innoeentia esset immortalis.
AD Primum sic proceditur. Videtur, quod homo
in statu innocentiae non erat immortalis. eale enim ponitur in definitione hominis ἐν inmota definitione, aufertur definitum. ergo , si homo erat, non poterat esse immortalis. a. Praeterea. Coνruptibile , & ιncorruptibile genere differunt , ut dicitur in Io. Metaph. c tem M. iom. 3. Sed eorum , quati differunt genere , non est transmutatio in invicem . Si ergo primus homo fuit incoiruptibilis , non posset homo in statu isto esse corruptibilis . ri ν
immortalis, aut hoc habuit per naturam , aut pers ratiam: Sed non per nasuram ; quia eum natura eadem maneat secundum speciem, nunc quoque eLset immortalis et Similiter nec per gratiam ; quia primus homo gratiam per poenitentiam rccuperavit, secundum illud Sap. Io. Eduxit illum a delisio suo. Ergo immortalitatem recuperasset . quod patet emefalsum . Non ergo homo erat immortalis tu statu
praemium , secundum illud Apoc. 2I. Mors ultra non mit e sed homo non fuit conditus in statu prγmii , sed ut praemium . mereretur . ergo homo in satu innocentiae non fuit immortalis. Sed Contra est , quod dicitur ad Rom. I. quod per peccatum intraυit mors in mundum . ergo ante peccatum homo erat immortalis. εRespondeo dicendum, quod aliquid potest dici incorruptibile tripliciter . Uno modo eT Parte risticis Tire , eo sc. quod vel non habet materiam , . sicut Angelus; vel habet materiam, quae non est in tentia nisi pd unam Ormam, sicut corpus coeleste: Et hoc dicitur secundum naturam incorruptibile . Alio modo clicitur aliquid incorruptibile ex partemmiae , quia scilicet rei corruptibili per naturam inhaeret aliqua dispositio, per quam totaliter a co ruptione prohibetur : Et hoc dicitur incorruptibile
secundum gloriam; quia, ur dictv Aug. in
82쪽
DIoseorum, c-es 36. ante med. m. a. Tam p eenti natura Deus fecit animam , ut ex ejus beat tudine redundet in eorpus plenitudo sanitatis , ω sneorruptionis vigor . Tenio modo dicitur aliquia incorruptibile ex parte causae efficientis e Ee hoe modo homo in statu innoeentia fuisset incorruptibialis , . immortalis : Quia, ut Aug. dicit in lib. de . no. & vet. testam. c qu. I9. in prin. to. q. Deus hominem feeit 4 qui qsanidis non peccaret , immortalitate vigeret , Me ipse sibi audior esset aue
ad vitam , aut ad mortem . Non enim corpus ejus erat indisislubile per aliquem immortalitatis vigorem in eo existentem ; sed inerat animae vis qua dam supernaturaliter divinitus data , per quam poterat corpus ab omni corruptione praeservare, quamdiu ipsa Deo subiecta mansisset . Quod rationabiliter famuri est: quia enim anima rationalis excedit Proportionem corporalis materiae , ut supra diaum est, c q. m. m. I. J conveniens fuit , ut in principio ei viris daretur, per quam corpus conservare posset supra. naturam corporalis materiae.
Ad primum ergo , & secundum dicendum, quod rationes illae procedunt de incorruptibili , & --
Ad tertium dicendum, quod vis illa praeservandi
corpiis a corruptione non erat animae humanae naturalis , sed per donum gratiae . Et quamvis gratiam recusae raverit ad remissionem culpae , & meritum gloriae , non tamen ad amissae immortalit tis essectum . hoc enim reservabatur Christo , per quem naturae defectus in melius reparaudus erat, ut infra dicetur. c 3. p. qu. I. an a.
Ad quartum dicendum , quod distere immortalitas gloriae , quae promittitur in praemium , ab immortalitate, quae fuit homini collata in statu innocentiae
Ex articulo habes primo: quomodo Ur rationem interimas haeresim Pelagii disentis , quod Α-dam , etiamsi non I casset , nihilominus mortuus fuisset : Est , sub aliis verbis , quod Adam non exculpae demerito , sed conditione naturae , mortuus est. Seeundo habes: quomodo per rationem ostendas , hanc recte damnari a scripturis Sapientiae a. Deus era it seminem inexterminabilam , invidia autem diaboli mora introivit in orbem terrarum . Hoc est. Ratione peccati, quod homo alias ine ter D a mina
83쪽
ηκ APPEND. AD. ART. I. minabilis fecit ad suasionem diaboli ex invidia procedentem, morS corporalis introivit & in hominem illum primum , & in Omnes alioS. Item Genes. a. ἐn ouacunque die eomederis ex eo , morae morsors.1icet enim ibi loquatur principaliter de morte sp1Ῥituali qua anima repulsa Rratia mortua dicitur , tamen secundario loquitur de morte corporali . In cuius siunum ipsemet Deus, qui mortem commin tus fuerat Adamo inobedienti, postquam de nuditate erubuerat , id , quod mortem animae per iustam Oeatiae subtractionem denotabat , dixit : pulvis es, in in stuIυerem reυerteris , quod Prosecto per moristem corporalem fit. Unde, si quos doctores probatos inveneris praesentum Genesis locum de morte Diriuiali, & non corporali, exponentes; hos inteIIiae esse lautum locutos de Principali morte ibi per comminationem intenta , ac si dixerint: Hie locus non de morte corporali principaliter exponendus est sed de spirituali, a qua postmodum mors coria moralis secundario per divinam comminationem imr-nta processit, velut effectus a causa propria. Nee obstat , quod illo eodem die Adam non fuit corpo Taliter mortuus; quoniam summi ad comminationiuintellicentiam, quod illo die addictus sit necessitati moriendi corporaliter, & ultra hoc, quod illo tune increperit mori. Ab illo enim die Incoeperunt com--tarii dies mortis corporalis eius, &si indesinenter, ae necessario incoepit deficere paulatam vita, & pr ficere mors , donec, totaliter deficiente vita, succederet perfectus mortis iam olim inchoats profectus . Pro quibus melius intelligendis , etiam in damna tionem haeresis praedictae , Vide Verit. aureas super
totam legem Vet. Gen. a. concLII. oe r. 3. concI. ao. Item I. a. ar. nu. 437. oe a. a. ar. nu. 726. Item Rom.
v. P. unum hominem peccatum intravit in mumdum oe per peccatum mors ς & in omnes semines mors peνtransit . Ecce de morte correrat 1 distincte Ionuitur, quam a Peccato Adami dicit originatam, A ad omnes homines, qui in Adamo peccaverunt, derivatam . Item Rom. 8. Corpus euritim mortui
est propter petratum, spiritus vero Urυrt propere justi aiionem . Quod peccatum Adami adeo est vera
causa mortis corporis, ut etiam' ustilicata nunc, IN cet vivant in spiritu , mortui sint in cora re . E ce : Amst. adhuc de corpore viventium dixit , re
pus mortuum es : ut hinc scias , illud in serioris etiam dici mortuum , quod est & mortis necessitati addictum , & actualitatis mortis per subtractionem horarum vitalium successive inde o cursu obviam
84쪽
tendens , atque in dies magis vicinum . Hoc ergo Apostoli dictam responsionem ad obstaculum superly morte morieris in illo die , praemissam monstrat esse scripturalem , idest sensui scripturarum consor mem. , S bonam . Apostolus item iustificatos dieit ibi vivere spiritu, & carne mortales, ut hinc noUeris, gratiam post peccatum Originale cuicunque homini datam valere quidem ad remissionem personetis lis culpae , sed non extendi ad effectum immortalia talis corporeae Adamo prius collatae recuperandum. Vide ergo , quam consormiter ad scripturas senserit Angelicus noster doctor in responso ad rertium . Item damnari haeresim a Concilio ΜΠ itano pecInnocentium Papam confirmato c. I. sic: Plaeuis
mnibus episcopis , qui fuerunt in hae sancta ono sconsituere haec , qua in praesenti conellio δωnita tr Ue quietinque dieit, Adam mimum mortalem factum ita, ut βυe peccaret, seve non peccaret , moreretur in comore , hoe es , de eomore exiret nompeccati merito , sed nec state natura ; Anathema se . Haec ibi . Ex concilio igitur dic , quod illud. Sap. I. Deus mortem non feeit , intelligitur sic: Deus
non secit mortem quoad causam. proximam , idest non fecit proximam mortis causam, idest peccatum. Item da in n. a Concilio inausicano . Dum enim e nou 2. mortem corporis dicit esse poenam peccatrAdae , insinuat , Adam ex demerito culpae corpor liter concubuime , ac ideo , quod , nisi peccasset, mortem corporis non incurrisset , & consequenter damnat contrarium. Item damn. a Conc. Trid. sessi. s.
Si quis Adam non eonfletur per offensam ρr varieationis incurrisse iram, oe indignationem Dei ,
sitque ideo mortem , quam antea sui comminatus fuerat Deus , oe eum morte eaptivitatem eius , qui reis tenebae impeVitim , hoe diaboli , totumque
adam per tuam prae ricationis offensam secundum corpus, γ' animam in deterius commutatum fuisse ;anathema sit. Haec ibi. Concilium ergo idemansinuat , quod Amusicanum , & scripturae omnes praemissae . Tertio vides : quomodo ex his vicissim Angelica doctrina, &c.
ARTICULUS II. 48s Utrum homo in satu innoeentiae fuisser passbilis.
AD Secundum sic proceditur. Videtur, quod binmo in statu innocentiae fuisset passibilis. Senum D 3 reia '
85쪽
re enim est pati quoddam : sed homo in statu hi- nocentiae fuisset sensibilis. ergo fuisset passibilis. 2. Praeterea. Somnus passio quaedam est: sed ho.nto in statu innocentiae dormivisset , secundum uis Iud Genes a. Immiser Deus soporem in Adam . em in fuisset passibilis. 3. Praeterea . Ibidem subditur , quod euiae tinam cis eosis eius . ergo fuisset passibilis etiam per abia scissionem partis. . Praeterea. Corpus hominis molle suit: sed morule naturaliter passivum est a duro . ergo si eorpori primi hominis obvium fuisset aliquod corpus d rum , ab eo passum fuisset . & fie primus hornosuit passibilis. Sed Contra est , quia si fuisset passibilis , fuisset corruptibilis: Quia passio magis faeta abiteis a su
Respondeo dicendum , quod passio si Disor dicitur. Uno modo proprie: & sic pati dieitur , quod
a sua naturali dispositione removetur . Passio enim est effectus actionis . In rebus autem naturalibus contraria agunt, & patiuntur adinvicem , quorum unum removet alterum a sua naturali dispositione. Alio modo dicitur passio communiter secundum quamcunque mutationem, etiamsi pertineat ad per fectionem naturae: sicut intelligere, vel sentire diraeitur pati quoddam . me igituν seeundo modo h mo in Ratti innoeenriae pag His erat, ρο patiis tur , ω secundum animam in secundum eo'tis, Primo autem modo die a paspione ero impassinis , er fecundum animam , ω ieeunsim eorpus ς sicut& immortalis . Poterat enim passionem prohibere, sicut & mortem, fi absque peccato perstitisset. Et per hoc patet responsio ad duo prima . Nam
sentire , & dormire non removerit hominem a maturali dispositione, sed ad bonum naturae ordinantur. . Ad tertium dicendum, quod, sicut supra dictum est, c q. 'a. M. 3. ad a. costa illa fuit in Adam ἡmquantum erat principium humani generis , sleut men in homine , inquantum est principium per
generationem . Sicut igitur decisio seminis non est eum passione , quae removeat hominem a naturali in litione: ita etiam est dicendum do separatione illius costae. Ad quartum duendum , quod emo hominis in statu innocentiae poterat praeservari , ne Pateretur laesionem ab aliquo dum : partim quidem per prin iam rationem ; per quam poterat nociva vitare ;Partim etiam per divinam providentiam , quae sic ipsum.
86쪽
ipsum tuebatur , ut nihil ei occurreret ex improvi .is, a quo laederetur.
EX articulo habes primo: quomodo per rationem ostendas, quod merito Concilium 6. Constantianopolitanum mi. 8. sanxit , Adamum fuisse tunc impassibilem. M enim ait: Si autem oe Adam sub-:1acebat talibus cogitationibus , antequam inobediens feret Dei mandato , quomodo ignorabat bonum o malum I Rationalis quippe erat natura liberrima a talibus cogitationibus experientiam mali nescis is, tantummodo bonum siens eir quidem uniformis, fuerat. Haec ibi . De cogitationibus peccabilibus Io,.quitur concilium, atque ideo poenalibus , cum te-Πe Augustino , omnis inordinatus animus sibiipsi poena sit , ordinante sic domino . Cui Augustino consonat Iob c. 7. dominum sic allocutus : hara
posuist me contrarium tibi, oe fa ius sim mihim ripsi gravis r Addit Concilium , quod Adam erat
bonum tantummodo sciens , malique experientiam nesciens, & quidem uniformis, idest, uon transiqns ab experientia boni aliquando ad experientiam vel Parvulam mali : antequam inobediens fieret D imandato. Neque ergo exteriori, neque interiori liqua passione affli Aiva afficiebatur Adam , secum dum concilium . Item eadem actione si nodus e dem inquit. Quando Adam in mineipio formavist Deus , nunqMid congenitum dedit ei pereatum psiuid ergo iam opus erat mandati ' Puomodo ergo eum condemnavit peccantem p uuom autem crante praevaricationem ignorabat bonum , γ malum adam, quem formasse Deus ad incorruptionem, γimaginem suae aeternitatis. Fecit eum natura impe cabilim , vsuntate liberum . Haec ibi . Ecce , quod synodus habet pro inconvenienti , quod ante praevaricationem ignoraret per speculationem, quamvis non quod per experientiam bonum, di malum, scilicet differentiam boni , & mali . Tantummodo enim tinc experiebatur bonum , differentiam vero boni , & mali experimentaliter nescivit , nisi post mestionem pomi , quod ideo praenominatum fuerat pomum scientiae boni. & mali . Addit S syn dus, quod Adam ad incorruptionem , & imaetinem aeternitatis formatus a Deo fuerat , ut ostendat , ipsum hominem ab omni afflictiva passione tunc R-Metram . Nam talis passio corruptio quaedam est valeyi , de ab aeternitatis emetie distoliens , cum
87쪽
aeternitas in uniformitate bonorum consistat. Quod autem subinfert synodus, quod Deus fecit Adamum natura impeccabilem , intelligit secundum praecedentem contextum , quod Deus non dedit naturae Adami congenitum peccatum , quando eum sorm vit . Natura iraque impeccabilis dicitur : quia non est natura peccator , neque natura malus , contra haeresim AIbanensium dicentem , quod Adam fuit aliquid malum lap. 9o. ar. 3. &-9 I. urn 2. licet postea per voluntatem suam liberam ipse pecca verit . Ae si1 ergo dixisset synodus . Fecit eum na, tura existente sine peccato, natura immuni a peccato, natura bona, tamen voluntate liberum ad peccandum, & non peccandum. Seeundo habes : qu modo per rationem ostendas, praemissum concilium, pro quanto primum hominem tunc impassibilem fuisse dicit, & deuares, & probes, & in vero sensa tuearis. Tertio vides: quomodo, &c.
Ureum homo in satu innocentiae indigebat eibis.
AD Tertium se proceditur. Videtur, quoi ho hoin statu innocentiae non indigebat citiis. Cibus enim necessarius est homini ad restaurationem deperditi : sed in corpore Adae nulla fiebat deperditio ; quia incorruptibile erat. ergo non erat ei ci
sed nutritio non est sine passione. cum ergo corpus hominis esset impassibile , non erat ei citia necessarius; ut videtur.
ad vitae conservationem : sed Adam aliter vitam poterat conservare; quia si non peccaret, non m reretur . ergo cibus non erat ei necessarius. Praeterea. Ad sumptio ibem cibi sequisur emisso superfluitatum, quae habent quandam turpitudinem non convenientem dignitati primi status . ergo videtur, quod homo in primo statu cibis non uteretur.
Sed Contra est , quod dicitur Gen. a. De omni Iuno, quod es in paradiso, eomedetis. Respondeo dicendum , quod homo in fatu innore tiae habuit vitam animalem cibis indigentem r
88쪽
1mst resurrectionem vero habebit vitam spiritualem cibis non indigentem. Ad cuius evidentiam considerandum est, quod Mnima rationalis & anima est , A spiritus . Dicitux autem esse anima secundum illud , quod est commune sibi , de aliis animabus : qinia est vitam compori dare. Unde dicitur Gen. 2. Fadius in homo im animam υλentem , idest vitam corpori dantem.
sed Di itus dicitur secundum illud , quod est pro
prium sibi, & non aliis animabus, quod sc. habeat virtutem intellectivam immateriai cm . In primo i-xitur statu anima rationalis communicabat corpori id, quod competit et , inquamlim est anima et Et ideo corpus illud dicebatur animale , inquantum scis habebat vitam ab anima . Primum autem princ Iium vitae in istis inserioribus, ut dicitur in lib. a. e anima tox. 34. ω 4'. to. 2. est anima vegetabilia: cujus opera sunt alimento uti, & generare,& augeri. Et ideo haec opera homini in primo statu competcbant . In ultimo vero statu post resurrectionem anima communicabit quodammodo corporea , quae sunt iii H propria , inquantum est ypira- rus e immortalitatem quidem quantum ad omnes Gimpassibilitatem vero, & gloriam , & virtutem, quantum ad bonos , quorum corpora spiritualia dicentur . Unde post resurrectionem homines cibis non indigebunt. Sed in statu innocentiae eis indigebant . ' .
Ad primum ergo dicendum , quod , sicut dicit
August. in lib. de Quaest. vet. & nov. festam. 19 ro, Φ. stuomodo immortale corpus Θabebat, quoa eiισs leui tuν δ immortale enim non eget escs, nequσpotu. Dictum est enim supra, cari. I. hujus quest. quod immortalitas primi status erat secundum vim quandam supernaturalem in anima residentem, nore autem secundum aliquam dispositionem corpori inhaerentem . Unde per actionem caloris aliquid doe humido illius corporis poterat deperdi: Et ne tota liter consumeretur , necesse erat per assumptionem cibi homini subveniri. Ad secundum dicendum , quod in nutritione est quaedam passo, Sc alteratio, st. ex parte alimenti, quod convertitur in substantiam eius, quod alitaris Unde ex hoc non potest concludi, quod corpus h
minis fuerit passibile ; sed quod cibus assumptus erat passibilis: Quamvis etiam talis passo esset ad perse
Ad tertium dicendum , quod , si homo sibi nota subvenirex de cibo, peccaret; sicut peccavit sume
89쪽
io vetitum cibum. Simul enim sibi praeceptum suis, ut a ligno sciehtiae boni . & mali abstineret ; & ut de omni alio ligno paradisi vesceretur. Ad quartum dicendum , quod quidam dicunt, quod homo in statu innocentiae non assumpsisset de cibo, nisi quantum fuisset ei necessarium. Unde non fuis. set ibi superfluitatum emissio. Sed hoc irrationabile videtur, quod in cibo assiumpto non esset aliqua se
culentia , quae non esset apta ut converteretur in hominis nutrimentum . unde oportebat superfluit
tes emitti . Tamen inisset divinitus provisum , ut nulla ex hoc indecentia esset.
Ex artieulo habes pνλο: quomodo per rationem ostendas , recte per scripturam fuisse denot tum , quod in statu innocentiae Adamus indigebat
ei bis . Fuit autem hoc denotatum tunc : quando Gen. I. praecipientem Deum primo homini refert, ut ex omni ligno paradisi comedat . In statu namque innocentiae tunc erat Adamus, ut patet e & c medere absque omni necemtate peccatum gulae esse videtur . Cuna ergo Deus nec a irecte, nec in directe sit auctor peccati, I. a. q. 7S. I. Patet, quod
non praecepisset Adamo, ut comederet, nisi aliqua necemias comedendi Adamo affuisset. Primo itaque homini comestionem praecipere , est , ac si facto ipso amrmaret , primum hominem cibis tunc indiguisse . Getistis habes quomodo per rationem scri-,turam illam , pro quanto praemissum sensum insinuat, declares , probes , secundum veritatem tue Th. Tertio vides: quomodo, 8 c.
Utrum homo in flatu innuentiae pre lignum vitae immortalitatem consecutus fuisset.
AD Quartum sie proceditur . Videtur , quod iis
gnum vitae non poterat esse causa immortalita tis . Nihil enim potest asere ultra suam speciem: effectus enim non excedit causam: sed lignum viri aerat corruptibile; alioqui non potuisset in nutrime tum assumi: quia alimentum convertitur in substa tiam lintriti, ut di hin est . can. praec. ad a. E Sis
90쪽
m Iignum vitae incorruptibilitatem, seu immortaliatatem conserre non poterat.
a. Praeterea. Effectus , qui causantur a vi autibus plantarum, S aliarum naturalium rerum, sunt daturales . Si ergo lignum vitae immortalitatem cauissesctet, fuisset illa immortalitas naturalis. 3. Praeterea . Hoc videtur redire in sabulas antiquorum , qui dixerunt , quod dii , qui comedebant de quodam cibo, facti sunt immortales: quos irridet Philosephus in 3. Metaph. crex. II. D. 3 QSed Contra est , quod dicitur Gen. 3. Ne forte mittat manum suam , oe fumat de ligno vitae , orcomedat, oe viυat in iternum. Praeterea . August. in lib. de Quaest. Fet. & nov. testam. qu. I9. to. 4. dicit : GQtas arboris mitς corruptionem eorporis inrubebat. Denique oe post pe
cat m potuit insolubilis manere , si permissum esset
illi edere de arbore vitε. Respondeo dicendum, quod lignum υiis quodammodo immortalitatem ea abat, non autem simpliciarer . Ad cuius evidentiam considerandum est , quoaduo remedia ad conservationem vitae habebat homo in primo statu, contra duos desectus. Primus enim desectus est deperditio humidi per actionem caloris naturalis, qui est animae instrumentum : Et contra hunc desectum subveniebatur homini per esum a iorum lignorum paradisii: sicut & nunc subvenitur ii bis per et bos , quos sumimus . Semndus autem desectus est , quia , ut Philosophus dicit I. de generat. c rex. 34. ω 39. to M J Illud, quod generat rex aliquo extraneo, adiunctum ei, quod prius erat, humido praeexistenti imminuit virtutem activam spe ciei ; Sicut aqua adiuncta vino primo quidem comvertitur in saporem vini ; sed secundum quod ma- Ris, & minus additur, diminuit vini fortitudinem s& tandem vinum fit aquosum: Sic igitur videmus, quod in principio virtus activa speciei est adeo so tis , quod potess convertere de alimento non solum quod sum cit ad restaurationem deperditi , sed etiam quod sufficit ad augmentum: Postmodum v ro quod aggeneiatur , non sussicit ad augmentum, sed solum ad restaurationem deperditi : Tandem vero in statu senectutis nec ad hoc lassicit : Unde sequitur decrem euium, & finaliter di lutio correris . Et contra hunc desectum subveniebatur homini per lignum vitae . Habebat enim virtutem fortificandi virtutem speciei contra debilitatem profvnientem ex admixtione extranei . Unde Aug.