장음표시 사용
151쪽
Euibus caeremoniis dicatur vii Imperator certis
SCribit nouus auctor, solere Abassinum Imperatorem aliquot per annum diebus in publicum sedare cum magna pietatis significatione. Primom eo die, qui inuentae cruci sacer est. Ita rem proponit. Pridie eius diei, quo Christi Crucis celebratur Inuentio,inclinante ad occasum Sole,apto extra urbem loco tabernaculum excitatur,elegantia pulcherrimum. Ara in eo temporaria magnifice instructa;in hac Crux cedrina, illam referens,ex qua vita Dominum pependit. Die insequenti domo Imperator egreditur clephanto insidens, senatoribusque & aulicis circumseptus, tabernaculum petit;ad quod perueniens ,ex et phanto desilit;ingreditur;ad gentia accidit pie crucem adorat;vestibus detractis nigra sumit indumenta. Ide caeteri faciunt,qiiod Imperator;qui ad aram accedes, crucem reuerenter in manus accipit, eamque pedes, aliis ordine sequentibus, in urbem deseri. Ad palatium deueniens,regium intrat sacellum, ibi crucem reponit;Rex horae quadrantem genibus flexis mysterium contemplatus, suum se in cubiculum recipit.Sic& reliqui. Deinde ipso Palmarum die,comitatu magno templum petit;& alto sedens solio diuinis interest ossiciis. Ubi auditur, Passio Domini nostri Iesu Christi,continuo relinquit thronum,imperatoriόque exutus habitu, illas ipsas vestes induit , quibus, cum erat in monte Amara,viebatur. Cum caeteri imitan il
152쪽
tur;pretiosa sibi detrahunt indumenta,& alia sumunt coloiis atri,& religiose modesta, quae omnibus illis sanctioris hebdomadae gestant feriis. Ritus huius
Alexander III. auctor fuit; a quo etiam institutum, ut peream hebdomadam a negotiis abstineret Imperator,nec alios haberet in comitatu, quam Lusitani Regis,& Indidi proregis legatos, mercatorum Italorum Consulem , aliosque ad Latinum orbem spectantes,quos quinto eiusdem hebdomadis die mensa dignatur excipere. Eo die, qui resurgenti Chriito diacatus est,iisdem cum legatis cum Italorum Consule, aliisque Latinis & caetero aulico comitatu in templus e confert,ut sacro intersit. Vbi canitur, Gloria in ev cellas Deo, quas die Palmarum allum plit vestes, eas tunc deponit , & aliis se laetioribus ac pretiolioribus induit. Ita caeteri faciunt. Peracto sacrificio , in quo omnes diuino reficiuntur cibo, horam integram agC- dis habendisque Deo gratiis eodem in loco instimul. Tuc ad palatium pedes redit Imperator nec amplius eo die foras exit. Die insequente . facio finito, tres magni ficentissime apparantur mensae ; suum cuique peculiare instrumentlim,& suus abacus. Vasa in uno
aurea,in altero argentea,in tertio fictilia,fabre tamen& eleganter elaborata. Primae mensae cum duodecim sacerdotibus accumbit Pretet .mnes: secundae legati cum caeteris Latini orbis nobilibus uertiae togum
fili j cum magni Senatus consiliariis. Mensis post pradium sublatis , suum singiali munus Imperatori offerunt,sive ex crystallis, cui magnum apud Abbssinos pretium,sue ex materia simili. Post haec accepta facultate discedunt regum filij, & significanda tartitia
equis per urbem vecti concurrunt inter ieie ; do pugnae cient simulacra. Huic spectaculo nobiles inter- 'sunt
153쪽
sunt Europaei ab aulicis inuitati. Ad extremum de caeremoniis dicendum,quibus Preteiannes utitur die illo,quo Eucharistiae mysterium celebratur, Core iis Christi sestum vocamus. Usque ad Paulum tertium, ait idem auctor,sesti huius ne fama quidem in Abassia fuit. Vbi is ad summum Pontificatum est seuectus, cum Petro Abbate Abassino colloquens, &multa de AEthiopicis rebus partim ad guhernandi rationem , partim ad religionem spectantia sciscitans, hominem rogauit, num apud suos dies hic solemnis festusque haberetur. Cum Petrus negastet, remque iustae ignorationi tribuistet Pontifex diploma expediit in AEthiopiam,quo statuit,ut sacratissimae Triadi se stus per totam Abassam dedicaretur dies, qui esset a Pentecoste septimus signota enim apud ipses haec aetiam consuetudo erat) quinto vero ab hoc , magna cum iucunditate , externoque paratu Eucharistici bene sic ij in homines collati, recoleretur memoria Ea tis namque Dominica die, luae nunc Trinitati dicata est, . Apostolorum per orbis terrarum prouincias diuisio- nem Abassimi celebrabant. Peruenit Paulina in AE- rithiopia im constit titio .annis duobus ante Imperatoris et Dauidis0bit; m. Hic pio dua eximia in Romanam sedem obseruantia,& ut erat egregie pius, & sacro- rum ritua' am ias, statim Pontificium mandatum seruari iussit. Petrus Abbas , qui non minus latini- tatis ,. quam scholasticae Theologiar erat apprim gnarus ossicium hymnosque a sancto Thoma de Eucharistia compositos, ex Latinis secit Abassinus, i qua nunc lingua in AEthiopia decantantur. Per omnes ergo Imppri,Sibes &b oppida ad varia templa supplic tiones su0kZ pompae. Descitur in iis summa cum
νςsietatione Clitisti corpus , uniuerso
154쪽
clero, & sancti Antonij monachis, qui ubique sunt, comitantibus. idem sancti Dominici religiosi praestant illis in locis quae coenobiis de Alleluia,& Plurimanos sunt propinqua. Comitari quoque Preteiannes pompam solet,& augustissimum mysterium pone sequi. Dum in templo est, duos manibus portat
cereos,accensum dextra,extinctum sinistra. ubi exita templo,eos tradit duobus famulis fercndos cuique
suum clim ad templum reuertitur, rursum cercos capitin propriis,ut antea,portat manibus. Talis huius remoniae sensus est. Extincto cereo,aiunt,significari veteres figuras,hoc Sacramentum in antiqua lege adumbrantes , quae ipso in ultima coena instituto
protinus extinctae sunt, & quodammodo diffugere, uti ad Solis praesentiam diffugiunt umbrae. Accenso cereo eiusdem mysterij indicant fidem, quam & vi-uam este,& splendere necesse sit. Hanc igitur fidem habere sese tali caeremonia AEthiopum Imperatores testantur, idque volunt uniuerso orbi elle notissimc. In hisce Eucharisticis pompis cereae faces ardent innumerae, nec magno sumptu , cum o plaga cerat se seracissima. Qui iisdem pompis comitantur, saltantes plerumque, pedibusque choreas plaudentes cum ingenti tripudio & exultatione procedunt. Praeteries mysterium ex alto despicere, inexpiabile scelus est: nemo igitur in senestra tunc appatet,nemo in solario, nemo in alio sublimi loco. Omnes domo pedem es
serunt, ante ianuas proni curuantur , tundutu pugnis
pectora,& sacramentum supplices adorant. Si qua in plateis,per quas pompa ducitur, coenobia sunt monialium, ne iis quidem fas rem ex alto despectare. Ad templi ianuam congregantur omnes,in duos ibi dies . sae ordines,ora & capita velis tectae,procumbunt hu-i mi,
155쪽
mi , & accensas manu tenentes faces, tremendam
Christi maiestatem submisse venerantur. Haec nouus auctor, in quibus nihil fere commentitium non est. Quae enim de Lusiitani regis,& Goani proregis legatis,de Italorum mercatorum cosule, de nobilibus Latinis,ut vocat,de magni Senatus consiliariis de Pauli terti j diplomate, deque si milibus narrat, adeo aperte salsii sunt,ut ea refellere operae non sit. Nemo certe in tota Italia est,qui aut illum Italorum mercatorum consulem,aut illos Italos mercatores sciat in Abas esse;nemo in tota Lusitania emo Goae,& in tota India,qui ignoret nullum vel Lusitani Regis, vel eius Indici proregis apud Abassinum Imperatorem nunc legatum este, aut sicum quam fuisse, ut in eius regia permaneret. Quare quae de festis,de Preteiannis co mitatu,de trium mensarum paratu,deque talibus dicuntur, falsa eile certissimum sit , nec opus perseqci singula. f
Euanta Abasim pietate templa venerentur.
ANtiqua Abassinorum principum pietas multo-
rum scriptis commendatur. Plurima dicuntur riper AEthdopiam aeterno Deo erexisse delubra , eaque ampla atque speciosa supellectile , & apto ad pro- . curanda sacra ministrorum apparatu exornasse. Ne- mo hac de re nouo auctore neque plura', neque sub- hlimiora scribit. Ait quaedam suisse opere mirabili, i & ad illa fabricanda adscitos ex peregrinis regioni- bus architectosf qui uspiam erant, quos tunc fama celebra
156쪽
celebraret. Fidem,inquit,superant quorumdam substructiones, quibus iure cedunt septem illa, quae tanta apud omnes gentes in admiratione fuerunt,orbis miracula. Multa in asperis & abruptis estosta sunt cautibus , nec singula in multis , sed in singulis singula. Clarissima sunt, quae a Golgota,a sancto Saluatore, a. sinct Emanuele ; a sancto Georgio, a Bethelem , a e L Marcoreo, a Lalibeta nomen habent. Primum cen-m tum viginti palmos longum est , septuaginta duos la-u tum. Quinque pilis innititur fornix, binae sunt ad cngula latera,in medio una. Tectum planum est , de, pauimento par. Multae hinc inde in parietibus apparent fenestrae,mira concinnitate & elegantia fabricatae. In ara maxima ad sinistram partem lucisum est
sepulchrum illa ipsa forma,quam illud habuit in quo Christi corpus a Rumensi Iosepho conditum fuit. Bina eminent ad portam dextram Petri & Ioannis Apostolorum simulacra,in eodem sculpta saxo. Praeter
communes aras ex utroque templi latere assurgentes,
sacella duo sunt eximio persecta opere , tu quadrum efformata. Binis unum quinquagenis quaque ver-s in porrigitur palmis duplici distinctum ordine columnarum,quae extremos inter parietes triplicem sustinent sornicem. Alterum duodenos ex qualibet parte habet palmos: qua respicit patentem aerem frequentibus, & sectis affabre veluti interpunctum se- . nestellis: sub ipso fano domus est concamerata, fano , eidem magnitudine aequalis. Circum effunditur pe- ristylium,vasto amplum circuitu ; eius area pauimen- . to tςmpli aliquanto depressior. Atque haec quammia quam varia in hoc immani delubro se osten- i, dunt, sic in uno omnia & eadem sunt incisa saxo , ut ne minimus quidem aliunde adglutinetur lapis, aha -
157쪽
ve rei alterius materies cxtrinsecus adiungatur. Ingressum in templum praebet excavata in eadem rupe pergula, ita lataque palmos tredecim. Super hoe verb aedificium, stiperque alia generis eiusdem p tentes sunt campi arboribus consili , quos interdum non exigua numina intersecant. Haec de templo scribit, quod Golgota dicitur. Pergit in hunc fere modum alia describere. Sancti Saluatoris, inquit,sanum in alia est essessum rupe,ducentos patens in lon- rit gitudinem palmos,centum & viginti in latitudinem. Quadruplex columnarum ordo quinque distinguit ii fornices;qui inter eos medius est,reliquos superat al- titudine;alij ex viraque parte aequales. Singuli ordines columnas habent septenas, quadrata figura ; quae ' quolibet in latere quatuor colligit palmos. Parietes . miro sunt structi artificio. Mille vi luntur in iis non aliunde adsci x,sed in eodem caelatae saxo rerum sp cies: specula quae vultus reddunt intuentium ; herbae, arbore4, flores , frondiumque & pomorum impi
Xus,atque contextus , variae auicularum aliarumque
animantium essigies pulcherrime figuratae; atque inter haec apto ordine , & paribus dispositae intertia l- hiis late patentes fenestrarum aperturae. Ara maxima in magnam eleuatur altitudinem. Quatuor pilis culmen imminet,excurrentibus in gyrum pergulis. PE-ma ianua a parte incipit interioti magnis extensa a cubus,qui paulatim ad angustias redacti ianuam etsi ciunt perexiguam, nouem tantummodo altam palmosa atam quatuor cum dimidio. Eiusdem formae de magnitudinis duae aliae taliuae sunt, quae duobus adiacent templi lateribus. Extra primam ianuam sernicata cernuntur propylaea lanceis duabus alta,conne- xa inter se testudinibus: palmis duodecim a templi
158쪽
parietibus distant; singula septenis pilis incumbunt, in quibus variae apparent lunulae sculptura eleganti. Sub rupe aditus in templum est per ingentem pergulam,cuius altitudo lanceam superat; longitudo passus colligit octoginta.tanta est latitudo , ut decem simul excipiat homines in aciem dispositos. Atque haec
omnia unico sunt incisa saxo,sicuti de non pauca alia, quae neque fabricae magnitudine, neque rerum v uetate , neque artis praestantia illis, quae sunt descri- pcta,cedunt. Haec nouus auctor, multaque alia his fiami 'ia. Aliqua esse in Abassia fina in rupibus excavata, ligni fide auctores scripsere. Qualia hic auctor describit,haud esse credo; neque enim ignota eilent nostris.qui illic sunt inec si nosa essent, in literis siluis seni,cum reserant minora. Hac de re ex Aritonio λ- tum habeo omnia templa figurae esse rotundae,& duplici circumcincta porticu.Tradunt alij , magnum te-plis honorem haberi apud Abassi nos i eos olim quo ties aliquod essent ingressuri,Mosem imitantes, calceos sibi detrahere consuesse. Nouus ille auctor ait, Romanorum Pontificum iussia sublatam eam consuetudinem temporibus aliis, praeterquam quadrage-smali. Sed improbabile eius rei curam suscepisse Po-tifices,& morem abstuliste,qui non ossicit Religioni, sed proficit. Verum est, plerosque nudis pedibus intrare templa,neque ad id opus esse, ut exuant calce , cum iis non utantur. Nemo in templo aut deambulat,aut ridet, aut cum alio colloquitur. Aiunt etiam nefas esse,inibi spuere oportere proinde, ut sicco omnes stomacho sint,ne a templis arceantur. Canes,st quaevis aliae animantes, quarum solet esse in urbibus vlus , non templi solam, verumetiam coemere jprohibentur ingi e ua. Quibus hominibus praeter te
159쪽
pia transire necesse est , si muliς ut equis vehuntur,. antequam ad ipsa accedant, in terram desiliunt,& aliquantulum spatium conficiunt pedibus , donec non modice ab iis distent,tunc fas equos rursum conscen- . radere,& iter tequi institutum. Nemini licitum in Matemplo sedere. Ad lassitudinis subsidium multa sunt ad ianuam hastilia, surcula ve iis persimiles, quibus innixi incedunt, qui aut pedibus capti sunt, aut ipsis sustineri nequeunt ob debilitatem. Hisce adni inicu- ilis incumbunt qui vel senectute sunt consecti , vel grauantur morbo. Talis communiter dicitur esse te- s cplorum dispositio,vt ara maxima in medio sita a reli- aquo spatio, quod ad ostium procurrit, diuidat odeum. Inter ostium ci aram ab uno ad alterum templi latus bina tenduntur vela. Inter prius & aram illi tantum aeste possunt, qui sunt initiati sacris. Inter utrumque nemo est,nisi minoribus si insignitus ordinibus.Si ilitium reliquum, quod inter posterius velum &ianuam interiacet,occupari a laicis potest. Templa unt,quae lilia solis masculis, alia, quae a solic adeuntur taminis. Si aliqua virisque sint communia squod in exiguis pagis,in quibus unum dutaxat templum est, aiunt con-. tingere) peculiares assignantur veluti stationes, ira discriminatae locis, ut intueri se masculi & foeminae non possint. Alia de templis & eorum veneratione αtraduntur his pari , quae milla facto.
Cribit nquus auctor, apud Abassinos festa esse; ita quae mobilia , quam quae immobilia dicun- l
160쪽
tur peragere eos scuti nos, quadragesimales ferias, Paschata,lacros Christo de eius Matri dies. Iaria inde ab antiquissimis temporibus Apostolos,Euangelistas, Athanasium Basilium, Antonium Archimandritam, Eunuchum Candacis regin ,& reginam ipsam, alios que ex Abassa Coelites , atque inter eos praecipuo
quodam honore Claram Dominicam ordinis alumnam, & magna omni u cum laetitia Theclaymanothum, virum sanctitatis fama celeberrimum , statis diebus colere solitos. Praeterea ex mandato Imperatoris cuiusdam, i semen Iacobi nomen siit, Michaeli coelestis Militiae principi,caeterisque Angelicis
mentibus primum cuiusque mensis diem dedicare. Postquam vero cum Latina Ecclesia agere coeperunt,festa multa, quae prius ignorabant, ab cadem Ecclesia accepisse, eaque nunc solemni ritu celebrare.
Quod hac de re ex Antonio Fernandio habeo, hoc est. Plurimos esse apud Abassinos dies festos,qui non sunt apud nos. Mensibus singulis Christi optimi maximi , eiusque sanctissimae Matris , Archangeli Michaelis, & religiosi cuiusdam , quem Spiritus sancti
opus vocant sis Theclaymanothus videtur esse sesta peragere. Maiori celebritate Ioannis Baptistae mortem,quam Natiuitatem,& Crucis Exaltationem,qua Inuentionem colere. Haec ille,non plura. Non dissimilia ab aliis traduntur. Quod ergo hisce retro annis vlla Coelituum festa a Romana Ecclesia accepelint, salsum est,nec facile creditu. Quomodo enim M-manos acciperent mores, qui Romanam Ecclesiam hostiliter oderant Z Quis item nouos sacrorum ritus, nouaque aliunde adscisceret sella, Abuna repugnante,qui ne a gradu cadat, Romanis moribus impense