장음표시 사용
181쪽
in hoc erraste,credendi sunt; cum legissent scriptum, primis nascentis Ecclesiae Ciaristianis Apostolica imge suille cautum, ne sanguine , aut sustocatae animarmcis carnibus se contaminarent. Quod tandem ad ieiunium attinet, non ideo occasum Solis ante cibum expectabant, quod Ladaeorum , aut Mahumetanorum superstitionem sequi vellent, quasi ante stellae ortum nefas ducerent cibum sumere ; sed ut id praestarent, quod erat olim Ecclesiasticis legibus statutum, ne ubdelicet quadragesimalibus seriis ante vesperum, neve temporibus aliis ante horam post meridiem tertiam ederent ij, quibus esset impolita lex ieiunandi. Quinetiam hunc adhuc retinent moremJ, ut doment cor
porain Christo cruci affixo, ac sitim patienti per ipsa inediae tolerantiam aliquo modo similes fiant. Hanc denim ob causam hisce ieiuniorum seriis no sollina semel dumtaxat sumunt in die cibum ; sed etiam usque ad vesperum perstant ieiuni I ac tunc qui lcm praeter
Panem,aquam,& herbas, aut aliqua poma,nihil aliud
degustant. Quod si qui pisces addant,ij & pauci esse
' solent,& ab illis piscibus abstinent, in quibus sanguis est;matinis contenti locustis, sepiis, ostreis, polypis, conchiliis, & huiusmodi aliis ; quibus in cibis de ad
confirmandas vires minus Ioboris, & ad appetitus illecebram minus saporis inest. Quam vero certum sit, Abassinos, nullas omnino siue Iudaeorum, siue Mallim metanoru cς remonias eodem cit illis animo exercere solitos, immane illud testatur odiu, quo utraque sem- pzr gentem sunt insecuti. Nam & cu Mahumetanis, quibus omni fere ex parte circumdantur, perpetua diuersis locis geriit bella;&a Iudςis ita sutauersi, ut eos, & quiciique ab eis ducunt originem, licet Christiana profiteantur fidem , AEthiopis ingrestu interdicant. : Aucto
182쪽
Auctorum testimoniis probari videtur: a Ab norum ex
CIquid ulla in re scriptorum valent testimonia, illa Dprosectb valere maxime debent, quae ab iis proserratur. quorum nihil interest, quid in alterutram partem dicendo statitatur.Nam qui vel contentionis magis,quam veritatis cupidi sunt , vel aliquod sibi em lumentum scribendo proposuere; corum quidem valde suspecta narratio est. Ut autem nihil audacius, 'nam excellentium hominum, & recte de rebus sentientium iudicium contemnere , ita nihil plar E iniquius , quam ex temeraria imperiti vulgi opinione, quid verum,aut falsum sit,definire Hinc iam desum re oportet ex mente notii auctoris, quid de Abassin rum fide sentiendum sit .Eorum enim causae probi inquit ac diligentes patrocinantur scriptores, rudes autem de vulgo homines, & veritatis ignari eidem aduersantur. Utrorum itandum iit iudicio , nemo ambiget;nisi qui simul ignoret,temeritatis ne , an prudentiae potiores partes sint. Qui aiIerunt, numqua Aba L .finos a Romana & catholica fide decessiste , ex omni scriptorum genere ad quinquaginta sere numerantur. et his aliqui AEthiopicum Imperium peragrantes,
rem ipsi per se sunt experti. Alij ab illis fuerunt instructi qui easdem terras obeuntes, gentis mores aereligionem accurate obseruarui.Nonnulli cum Abas. suis ipsis . hominibus minime malis , & candide aesi liciter agentibus,dum haec ad loca venirent, collocuti, N
183쪽
locuti , quid gens uniuersa de fidei veritate sentiat, quid sequatur sine dolo ab iisdem didicerunt. Neque inter auctores istos haeretici desunt ; quorum hac in re testimonium, quamquam ipsi omni sunt indigni fide , eo pluris faciendum cst , quo magis , quia eorum cause nocet, ab inuitis pro sertur. Non erit sorsitan a re S loco alienum,aliquorum nomina cursim indica-Ie. Numerari ergo inprimis pollunt Parra , nobilis Gallus,& Franciscus Aluarus Lusitanus sacerdos qui illas AEthiopum regiones perlustrarunt , deque Abas sinorum moribus libros edidere. Deinde Theologi, Se Iurii periti nemini ignoti ; ex quibus sunt Nicolaus Sande rus,& Ioannes Echius,& Fraoriscus Feuardentius.& Thomas Sta platonus , & Simon Maiolus , de Ludovicus Paramus Beroxeniis , & quidam alij ingenij laude per Europam clari. Praeterea qui vel illusti tu hominum vitas , vel aliarum rerum historias literis
mandarunt, inter quos sunt Paulus Iouius Novoco- mensis, & Hieronum iis Osorius Lusitanus, & Ioannes Boemus Atabanus Theutonicus,&Marcus Antonius Coccius Sabellicus , & Iacobus Middenderpius Coloniensis;item qui de Geographia & Chronographia scripsere ut Raphael Volaterranus,& Liuius S nutus,& Gilbertus Genebrardus, & Philippus Bergimesis. Item Poetae,ut Ludovicus Ariostus.& Torquattis Tassus Itali , & Al sensus Ergilla Hispanus. Item Dauid Chytrius haereticus homo,& Deliderius Era Dm Hs se mi haereticus. Denique plures alij minorum gentium alictores quorum quidam disertis exprimul verbis, Abassi nos veram profiteri Clitisti fidem. Alij
ab haeresis nota eos ex instituto testimoniis & argu mentis vendicatat atque a Romani Pontificis obedie-tia numquam recessisse contendunt. Nonnulli pleno
184쪽
tin ore pronuntiant, eorum Imperatorem esse Christia- s nissimum , & catholicae Ecclesiae obedientem filium. leti Nec parum valere debet, ad hanc rem,de qua agitur, roborandam , quod Abassini duo in Europa habentes: collegia, Romae unum, Olis ponar alterum . illitis au- ctor & institutor fuiste dicitur Eugenius I V. ad an, o nos Christi mille quadringentos ti iginta quatuor, in is quo ex ea gente multi virtute & diuinarum literarum est cognitione florent ς variarumque studia linguarum, k quibus apprime callent, cum magno Christianae rei- publicae emollimento & illustrium virorum concursuis: diligentissime exercent, unamque Uaticanae bibliothecae clauim habet,& Arabici. Syriaci, Chaldaici,a que AEgyptii idomatum bibliothecarij sunt. Magis vero his Abassinis collegis credendum, quam Ioanni petro Masseio,& Petro Ribadanerae,& Ioanni Antonio Gabutio , & huius modi aliis qui de re sibi ignota temere scripsere. Sed magna inprimis dignus reprehensione Massius est, quόd saliis ductus rumoribus,
non tam ut vere . quam ut Latine diceret, curauit;plus-
que apud illum Latinae cuiusdam elegantiae opinio, o quam ratio veritatis videtur valuille. Ribadanera ii, Messei vestigiis inconsul tb institit ; eo tamen videtur escacius agere , quod Pontificio innititur diplomati, i pio V. ad Oviedum in AEthiopiam dato;quod tames nullius esse momenti ex eo perspicuum est, quod &ε,i Sebastianus Re3 ficta ac malitiosa quot udam deceo pius narratione illud a Pontifice obtinere conatus est; di pontifex sals3 de re instructus ita concessit , ut Mens & prudens nequaquam concessistet.
185쪽
118 De Abasinorum rutu de videatur ortum ut Abasini apud nos schis
TAlem huius Abassinoru infamiae causam nouus
auctor comminiscitur. Circa annos. inquit, sal tis nostiae mille quingentos quinquaginta quinque ingens Lusitanorum multitudo 2Ethiopiam ingresia est. Plusquam trecenti erant. Fuere ab indigenis exi mia quadam amoris significatione excepti, quod Linsitani essent, & Christiani crederentiar. Verum cum genere & secta essent Hebraei, paucos post dies perfidiae suae venenum effudere,tanto liberius, quanto se a fidei censoribus putabant illis in locis tutiores. Qui ergo Christiani primum habiti sunt, remoto simul tionis velo,verbis factis, moribus, ritibus , caeremoniis, superstitionibus quales erant, apparuere. Obstupuit AEthiopia, cum tam horrendam veluti derepente ex Christianis in Hebraeos vidit metamorphosirmnec potuit continere sese, quin statim ad praedicat rum patrum Priores,qui haereticae prauitati s quaesitotes illic sunt negotium detulerit. Prope erat, ut perὐ di Hebraei Censorum iussu comprehenderentur cum vel aliquo indicio rem odorati, vel quod est verosi milius,a cacodaemone,quocum omnes, qui huius sectae sunt,occultam habere videntur familiaritatem, tacitὶ
admoniti,periculum sedulδ declinarunt, & suga sibi c5sulentes,in diuersas abiere dispersi regiones. Multi in Bornum , quod regnum prope A bassiam Saraceni tenenciali j alib;non pauci Goam se contulere. lili postremi ut suam tegerent nequitiam , quidquid iniquu& exe
186쪽
' &execrabile est, per summam calumnia Abassinis im- si ponentes, eos eorumq; Imperatore Christianam religione acerrime insectari, Oviedum Patriarchli innumeris preisim aerumnis acerbo carcere apud eosdem concludi, & eiusdem generis comenti sunt sexcenta,
tam abhorrentia a vero, quam ipsoru ingenio ac modi ribus cossentanea. C teru habita iis fides elt,pr sertimi si cum iureiurando impie confirmarent, quae per sumis mam impudentiam innocentibus impingebant. Cum p tigo falsa fallaxque fama , quae celerrimc terras des: maria transvolat,non per Lusitaniam solum, verum-2 e:iam per Europam uniuersum breui distem inallet. a Abassinam gentem, quae puram tenere fidem credeos . batur, mille haeresiam erroribus elle immeisiam , at-: si que a Romanae sedis obedientia longe seiunctant ad. Sebastianum Regem res est delata. is, ut erat Egre is gie pius,& valde religionis amans, Pium V. Pontifi- is cem maximum secit per literas certiorem , ab eoque pio petiit,in AEthiopiam mitteret diploma, quo flatueret, ut Andreas Ouiedus Patriarcha , quo primum possetis tempore, locis illis relictis , ad Sinas , vel Iaponios se nferret;apud quas gentes postet minori cum peri- , culo , & maiori cum fructu Christianae religionile 'peram impendere. Haec diplomatis illius , cuius Ribadanera meminit , expediendi causa Pontifici ji: Lit,quae ut erat commentitia,non aliud effecit, quam 't nullum in eode diplomate robur inestet. At enim qui tunc Romae erant Abassint,com id, quod de suae geniis fide non clanculum,sed aperte,ac palam iacta-
batur,non sine grauissimo animi dolore percepissent, num ex collegis dimisere, qui Menae Imperatori sis sis Claudio successerat nuntiaret, quanta apud Europso1 AEthiopica religio infamia laboraret. Imperator tam
187쪽
acerbo nuntio vehementer perculsus , extemplo Goam ad Indicum Praetorem,inde in Lusitaniam ad Sebastianum regem, postremo Romam ad Pium V.&ad Collegium Cardinalium , atque inprimis ad Alexandrum Farnesium Alahiopiae protectorem , t gatos ac literas misit, quibus rei totius seriem expo- Dens, calumnias detexit Iudaeorum. Iussit etiam ut
magni Senatris consiliarij super eadem re ad Pontifi-
cem scriberent,suamque illi de nouo testarentur Gdem , ac paratas deferrent ad omne obsequium v luntates. Simul etiam a Pontifice petiit,ut quod nuper celebratum audierat,Tridentinum Concilium ad isse mitteret; non minus enim se,quam reliquos catholicos principes , obedientem esse Romanae Ecclesiae filium. De Patriarcha Ouiedo nihil esset solicitus; optimo enim apud se haberi loco,& Latino Senatui tielle praesectum;taiatique ab omnibus fieri, ut nemo esset, qui non illum ut eximie sanctum suspiceret, ut parentem amaret, ut magistrum audiret , ut a Deo missis in veneraretur. Legatis auditis,litetisque perle- Mctis maxime tam Pontifici,quam purpuratis patribus probata est Abassint Imperatoris causa; extincti rumores falso in vulgus antea sparsi, & mendax opinio ab omnium animis eradicata. Datae quoque a Pon- 'tifice ad Abassinum literae honoris & amoris plenae; eum iis Tridentini decreta Concilij,& canones enuntiationis modo propositi,absque ulla poenarum,quae inibi contra haereticos pertinaces decernuntur, memtione;ne si sorte Abassini nossent, este homines Romae vicinos, Romanae sedis Imperium detrectantes, aliquam inde caperent offensonem. Posthaec Impe- rator Iudaicae memor calumniat,in tale genus homi-
num grauiter insensus,legem tulit,quae hodieque stri-
188쪽
che seruatur: ea cautum , ne cui Lupiano ingredi deinceps AEthiopiam fas ellet,nis ab Olisiponentibus, de Goanis fidei quaestoribus facultatem haberet illuc eundi. Atque haec una ac praecipua causa fuit cur per Europae regiones cum tanto Abassinorum dedecore disseminat uni sit,a recta eos fide, quam semper summa cum laude tenuere , atque a Romani Politi ficis obedientia & legibus desciuille Praeter hanc duplex alia male de Abadinis sentiendi extitit occasio. Vnam locorum ignoratio, alteram falsi vulgi rumores pepetere. Audierant quidam in ea AEthiopia, quae sub AEgypto est, aliquas esse gentes inanium idolorum addictas cultui; alias Mahumetana infectas turpitudine; nonnullas, quae ita Christum profiterentur,ut & Mosaicae legis caeremonias Graecorumque ritus simul ob seruarent: has gentes cum ex Abastinorum genere esse crederent', eo adducti sunt, ut sciiberent Abassiam multis variarum sectarum erroribus es se contaminatam,& quod erat consequens a veritate Romanae fidei quam longissime abesse. Haec locorum ignoratio est. Nam s geographicae inquit spectentur dimen- sones. sic aliquando late capitur Atihiopia,ut omnem illam complectatur Africae partem , quae intra tropicos iacet,quae in parte ingentia iegna sunt,& permulta prouinciae innumeris paene populis resertae. Sic aliquando stricte, ut idem prorsus, quod Abassa sit, nec ultra in partem aliam protendatur. Hac verδ ratione constricta, neque Ethnicos habet incolas, neque Mahumetanos , sed tantlim Christianae Romanaeque religionis egregios cultores , ab omni haeresis errore remo ssimos. Cum igitur probi auctores,qubbus sallendi animus non erat, simpliciter scripsere, elae in Abassa sentes,quae adorent Idola quae Mahu-
189쪽
meto obsequantur,quae cum Latinis ritibus,& Christianis sacris siraecas & Iudaicas misceant superstitiones inter Aballiam de AEthiopiam latissime acceptam nullum agnoscentes discrit a pia id Abassae re bucte, quod est magnae illius AEthiopiae proprium; usque,quibus ignota est Geographiae ratio, in erxorem sme dolo induxere. Altera deceptionis occasio ex falso vulgi rumore dcsumpta est. Haec patet latius, nec Abassinos tantum, sed alios etiam permultos attingit populos , in quibus sunt Asmenij, Iacobi ae, Marcipitat, Nestoriani,& similes alij, qui tamen C tholicis legibus sancte obediunt. Inde autem rude ac mendax vulgus gentes istas albo adsci ibit haereti
corum , quod eas non videat ad Romanum tribunuReligionis causas deserre;quod qui ζm,nec nisi difficillime possunt,nec verδ opus esst, cum suos habea in facili iudices, ac magistros, quorum decreta sentelati sique. sequantur. At dubitari non debet, quod do hi homines scribunt,per Abassiam,Persidem, se-diam,Indi m ad vastissimas usque Sinarum regione elle prope . infinitos Christianorum populos, qui etsi
vulgo inter schismaticos recensentur, Romanam tamen Eicςlesiam & colunt ut matrem , & ut fidei magistram refleret tur,& caput esse praedicant omnium
Ecclesiaruo ..Ignota eruditis este non possunt, quae de re propysta subiiciam. Tres Assyriorum Patriarchae anili4 superioribus Romani Pontificis Impex umagnoscentes dςbitam ei praestitere obedientiam ; Emericus Innocenso III. sub annum millesimum ducentesimum; Simon Sulaca Iulio I II. ad annos
mille quingentos; Abdia Pio I v. anno quingentesim' sexagesimo secudo post millesimum. Deinde: Methini Antiochenus Pattiarina anno millesimo quin
190쪽
quingentesimo septuagesimo quinto, Gregorio XIII. subiecit sese , & inseriorem confessus est . Tale Cle-. menti VIII. obsequium detulit Gabiiel Patriarcha Alexandrinus anno millesimo quingentesimo nona- se imo quinto. Praeterea quadraginta seret ant an-ita nos, multis ad Iulium III. literis missis , supre-o mum illum esse Chriltianorum principem ac pasto- rem testati sunt Nestoriani. In Concilio Florentino sub Eugenio I V. Romanae sedis piimatum agnoue : re Iacobuar. idem cepissime fecere Armenii & Geor-α si ni. Ruthe ii quoque ac Moscouitae coram Clet; mente v II l. ad annum millesimum quingentesilas cium nonagesimum quintum, abiuratis Graecorum erroribus, Romanam fidem sunt amplexi . Infinitum esset per omnes ire nationes,quae nec vulgo cognitae, nec pro catholicis habitae, Romanam tamen,hoc est veram & immaculatam tenent Christi religionem.
Q od igitur populis istis idem Abassinis contigito
Non alia de causa Schismatici atque haeretici ab im-- peritis creduntur, nisi quia longo locorum interuallo ditiuncti ad hunc orbem nostrum atque ad Roma j ham urbem rarissime accedunt. Cur etiam per hasce oras tanta infamia laborarint, causa Graeci suere. Hi
enim schismaticos haereticosque astimant, & appel- l nt; qui Romanae sedis iure reguntur. Dum igitur, eam ob causam probrosis illis nominibus Abassi nos
diffamarent, occasionem ignorantibus dedere existi-
, mandi ab Romana eos fide distentire. Haec Gilbertii, Venebrardi hac de re sunt 'erba. Illo,inquit, artificio fratci septu usi sunt in Christianos orientales, ut si quos cernerent in sedem Apostolicam propensos, hereseos infamia traducerent. Hinc eos suspectos