장음표시 사용
201쪽
viginti ademptae iam Imperatori sunt seic septemde cim. H ec omnia Aqtonius. Anno rursus insequente, quarto x. alendas Iuli, sic idem scripsit. Sumus in Et topia sacerdotes ex Societate quinque. Aliqui imperatostis coi ita mur castris simul ut catholicos noli ros conteruemus simul ut eorum numerum, fauente. N imme,augeamus. Multi ex iis, qui a nobis fidedi sident,res noluas, nostramque doctrinam mitis e feriin laudibus;ne eam recipiant partim deterrentur metu .parti in animi duritie & obstinations reuocat tur. Multa habent I udaeorum propria,eaque Iudaico obseruant ritu. Circumcisione utuntur;diem Sabbati setium agunt ab iis abstinent carnibus quae ab Iu is habebantur immundar ; ab iis item piscibus, quibus squama non est. Adeb vero his legalibus caeremoniis adli erent, ut cum euidenter agnoscant diuina lege elle damnatas, Idque etiam fateantur, abduci tamen ab iis nolint Idem anno eodem , vigesimo die Iulii scripsit, quae sequuntur. Imperatorem sequens magnae huius AEthiopiae continentem perlustro. Plurimis Abassini irretiuntur erroribus,maiorem eorum partem ex veteri hauserunt Iudaeorum lege praeterea B,iptisma iterant ; humanam Christi naturam assi&mantesie diuinitati aequalem, & hominum animas, sicutiataimantium caeterarum ex pasontum- semine generari. De his,atque aliis ipsorum otioribus cum
Ptissimis,quos habςnt,l ratis tape conflixi; faciler liqua concessere;postrema duo de humana Christinatura ,deque hominum animis obstinatissime negarunt. Iterum in illa epistola, quam saepius tuli, de Ethiopicis rebus Romam milia ita scribit. Huius bassinae gentis errores plurimi sunt. Inprimis in Leo ne I Magnum,sanctissiamum Pontificem,qubd Dioscorums
202쪽
scorum, quem beatum Praedicant , cum Concilio damnarit,multa conserunt maledicta , graviaque ei circa Christinaturas & operationes imponunt menda cita Deinde praeter conse uationcm rerum , & miracula, si qua fiunt,nihil aiunt ellicere Deum;atque inde colligunt non creari , sed educi e materia formas hominum actione parentum. Multas praeterea Mosaicae sectae seruant caeremonias : abstinent enim abe aeorum animalium, quae olim erant Iudaeis prohi- bita. Purificationis legem & Sabbata castodiunt:cir- cumcidunt masculos S peculiari ritu etiam foeminas.ltem annis singulis ipsio Epiphaniae die Baptismatis
renouant lauacrum. Religionis quoque Christianae deleriores, qui ad Mosem aut Mahumetum transsu gere is redeunt,aqua rursum lustrali intingunt. Idem ii faciunt qui vel enorme suscepere facinus,vel ma- trimonium consummarunt vel alicui religiosae fami- lia se addicunt. At contra aded pertinaci consuetu- ine certum baptizandis insantibus tempus designa, i itum est, ut ne morientes quidem ante illud expiant ll ptismo. Nulla praemilla aut consessione, aut con- tritione ad Eucharisticam mensam accedunt etiam uli,qui sceleratissimi esse noscuntur. Non putant esse
ira ppus,cum peccata confitentur, nequz eorum nume-
I m,neque species patefacere. Distoluunt pro libito coniugia. Negant Purgatorium , de Spiritus sancti a Filio processionem. Asserunt ante diem Iudicij neque
iustorum animas beatitudine coelesti donari, neque. R imas impioru ad inferos detrudi,& aeternis crucia-i sibus mancipari. Errores isti,& huiusmodi alij comu-Ma omnibus sunt. N6 paucos reperio quoiuda peculiares' ut enim quisque libere credit,quod vult,ita no-hα quotidie pullulant hqreses,atque impune vagatur.
203쪽
i 6 De Ab Inorum re sdivae argumenta pro tuenda Ab nae gentis r ligione proposta sunt, nullam vim
EX iis, qliae ad Abassinorum defensionem a nouo
auctore adducta sunt, quaedam extra rem esse,no pauca mania,& commentitia,satis, ut opinor, cuique costabit Ea tamen, ne quid, quod e re exit,pr termi sum videatur, percurra breuiter. Tale primu eius erat
argumetu. Quae ad utramque Christi natura pertinet, quς que Apostolieo continentur Symbolo,ea Abassi nos rite credere, & diserte confiteri. At certu est,nihil hoc argumentum efiicere,cum sit ostensum , & grauissimis probatum tellimoniis, ipsos de origine Spiritus sancti,quem nolunt a filio procedere,de humana Christi natura,quam diuinitati exaequant de eiusdem Christi operationibus, quas elle plures negat, de supplicio Christianorum male vitam finientium, de animarum nostrarum productione, quam parentibus at tribuunt , deque huiusmodi aliis longe aliter, quam Romana & Catholica fides docet, sentire, & credere. Secundum erat;Nicaeno, Constantinopolitano,Ephesino, Chalcedonensi Conciliis, uti quatuor Euange liis, semper Abas sinos honorem habuisIe; nec umquaaliquid reiecille eorum, quae in iis suere statuta.Seruare praeterea Tridentina decreta, quae a Pio V. Pontifice maximo per legatos suos petiit, & obtinuit Mena Imperator.Tribus primis Cociliis aliquem Abassinos honorem deserre,facile admitto:Chalcedonense, debs inia
204쪽
execrantur , ut nihil magis aut peius. Patebit etiam pollea ex literis Gonet ili Rodeiici ad Goanos socior ex Ashiopia missis. Quid de Tridentino additura Mena petito, de obtem' ponendum est inter nugas. Nec eius nomen apud Aba uinos notum. Et vero qui poterat Mena, cum Romanam Ecclesiam, ut iam o. ilensum,& magis postea cum de Ouicdo age ur.Oste-dendum est, valde auei saretur , Tridentinas ab ea le- , ῖοι petere , aut vitio obi itas recipere Z Intersuille bassinos Cociliis Romani Pont dicis auctoritate con-: g egatis, aliud sinceiae eorum fidei argumentum suit,. /ΠQuo auctore propositum. Quid valeat facile est vi- dere. De Graecis ita licebit argumentari: Conciliis in. uisuere Romana auctoritate celebratis,ergo schisa h sici non sunt. Quis non videat non es le aptam conse- ξ. ς sonem Z Demus AEthiopes intersuis te prinis is
lugeneralibus Ecclesiet Conciliis quς numerata sunt. At quo pacto in Chalcedonense suerunt affecti'Quo illud hodie loco habent , cum & errasse sentiant, α
multa decreuille verae fidei contraria ac Leonem m)gnum, quem sanctissimum Romana pra dicat Ez- leua, inter nequissimos homines reponanti Ad Cle- , Mentem V. Auenionem j a Gallia , ad Florentinum concilium sub Eugenio LV. . celebratum , ad Cle- mentem Vi I. Bononia in Italia, ex AEthiopia Abas os venisse,cet tum est. Nihil inde aliud habetur,nisi osdam eorum Imperatores cognitis erroribus,qui, ' ea gens erat implicita, missis legatis curasse, ut qua ipsi veritatis lux ab Romana sede affulgeret. Id lde excommuRi omnium.consensu, neque ab iis hm Imperatoribus cons UNr tentatum esse,euentus 9 uit. His quoque. proximis temporibus Imperato si fuere , qui de Abassia ad veram fidζm reducendas M ad
205쪽
ad summos Pontifices misere literas , quas ego ipse Romae vidi: Non asserebant catholicos esse Abassi nos, debitamque Romanae sedi praestare obedientia: imo a supremo eos capite esse diuisos, & varias cum re Christiana miscere superstitiones ; atque inde fieri ut immetatis iactati miseriarum fluctibus in exi
tium ruerent. Idem octo, aut nouem ante annos prae
stitit Sacinos,veret religionis amans Imperator, unamici summum Pontificem .alteram ad tholicum Regem hac ipsa de re scribens epistolam , qui legatos
etiam 'ad eosdem principes misisset, quod & tunc va de optabat , & iam ante sacere decreuerat, nisi iter mille ellet impeditum difficultatibus. Legatio autem illa' hominum viginti quatuor, quae ab Alexandro III. Imperatore ad Gregorium XIII. missa dicitur,tam suit vera, quam is ipse,qui eam misisse fingitu Alexander III. quem numquam fuisse demonstratum est, illo quoque usus est nouus auctor argumento, qudd Romani Pontifices nec carissimos filios solent appellare, nisi eos principes , qui Romanae obediunt Ecclesiae ; nec nisi iisdem vel Apostolicam impertiunt benedictionem, vel Imperij precantur selicitatem.Constat autem Pium V. in iis literis, quas ad Menam AEthiopicum Imperatorem dedit , post naualem illam de Turca victoriam a Christiana classe
reportatam,non aliter ipsum,quam unum ex catholicis regibus tractaste, cum & carissimum filium nitimctiparit, dc Apostolicam ei impertierit benedictione,& Imperij se licitatem atque incrementum precatus sit. Id porrd argumentum quantum valeat inde perspici potest, quod Paulus V. Pontifex maximus, qui Abassinos haereticos esse & a Romano capite praeci sos cerib scit,nec ullo modo ea de re dubitat, per hos
206쪽
; dies ad eorum rescribens Imperatorem , sic eum salutat, ut catholicos reges solet. id verb optima ratione feri , haud dubium est. Neque enim Abassini tanta pertinacia,quanta Europaei haeretici,a Romana dissident Ecclesia;& hosce Imperatores,atque uniuersum eotum Imperium ad sanam doctrinam reuocandi m gna spes est;vt propterea blandis titulis, amoremque
signifignificantibus alliciendi potius ad fidei concordiam snt,quam ab ea asperis verbis auertendi. Quhd Pon-' tifex selicitatem, & Imperij amplificationem Abasino precatur, ut intemerata Christi religio illis in re-
l pcgionibus augeatur, non significat Abassinos catholi-Lh cos elle,sed optat,ut sint quo sacra Christi religio po is se ac sincerE ab ipsis culta magnum indies accipiat, incrementum. Aliud est noui auctoris argumentum, Massiam habere peculiarem Romae protectorem, quem nulla habet orbis terrarum regio, quae Romanum Pontificem non satetur Christi Vicarium , &summum inter Christianos sacrorum Antistitem.Detecta a nobis supra est huius argumenti falsitas. Nullum enim Abassia peculiarem Romet habet protecto remat quem tamen haberet , haud inserri inde apte posset, Abassinam gentem esse catholicam,& Romanae Ecclesiae obedientem. Nam Sc Graeci.& Angli protectores habent peculiares ex quo non sequitur Graeciam & Angliam cum Romana sede consentire. illud etiam hic auctor assert, Abassinos sacerdotes, apud nos, atque in ipsa primaria religionis sede, hoc est,Romae,non consentientibus tantum, & approba.l tibus,verumetiam praesentibus summis Pontificibus. j more suo rem diuinam saceresinde optimὸ sequi, eo rum gentem esse catholicam , de a Romana sede ne- quaquam disiunctam. Probare eadem ratione posset,
207쪽
veram esse in Graecia fidem, cum Graeci sacerdotes, qui Romae sunt,Graeco ritu sacrificent.Non ideo cum haereticis Abassini numerantur,qubd diuersos a nobis habeant ritus,diuersasque caeremonias,quae nihil obsunt Religioni ; sed quδd a fide aberrent,neque RO' anmani Patris agnoscant imperium.Si qui erunt, qui retentis Ecclesiae suae ritibus errores deponant, & summo Pontifici submisse obtemperent,ij, si rite sint ini
tiati,cur a sacris remoueantur. causa nulla erit. Quod
ait, summos Pontifices Abassinis litantibus sepe inter ille, dictum hominis est, ut notaui., pontificias consiletudines ignorantis , de a Romana urbe lon i remoti. Alia deinde a miraculis, a gentis sanctitate, i cura tuendae fidei,a sacris familiis, a religiosorum limminum numero,ab Imperij firmitate accumulat idem si auctor argumenta. Ait multa in Abassia patrari miracula,id ubi vera religio non est, haud polle seri. Sed
quaero ab eo, quaenam ista miracula sint , quorumve probentur testimoniis)a quibus item,& cuius rei causa fiant,aut facta sint3Numquam prosechb ostendet,siqua in Abassia edita sunt miracula , suisse ea patrata vel ab aliquo Abassinae religionis professore , vel ad iiplam Abassinorum religionem testandam , ab eo te pore , quo cum Alexandrino Patriarcha Romanam ii obedientiam deseruere. Quae in Abassinis monachis, qui prae caeteris sancti apud ipsos habentur, vitae san- ,
ctimonia sit,certis postea testimoniis ostendam'. Vt unim vera apud Abassinos fides non est,ita neque --ram esse sanctitatem , certissimum. Si qui ex iis recte vivunt; illi sunt, qui ad Catholica castra transere. In reliquis,ut aliqua sit umbra sanctitatis, vera sanctitas non est. Neque verδ quidquam essicit, quod eorum
nonnulli etiam nunc ieiuniis,vigiliis , aliisque corta
208쪽
tis castigationibus affigunt sese, ac macerant : haec enim externa signa, ut Epiphanius notauit, & Euangelium innuit,in Pharisaeis quoque apparebant olim,& in Indicis hodie obseruantur Ioghibus ; neque in his tamen nunc est,neque in illis suit tunc vera animi sanctitas & quae Deo gratum hominem efficit, Iustitia. Pharisaei quidem,quod ipsis Christus exprobrauit, inanem vulgi captabant gloriam; Ioglies vero dc magna ex parte idem sibi proponunt, di ab iniquissmo
animorum deluduntur hoste , prauas superstitiones hisce fallaciis commendante. Quod additur , vix vllum apud Abassinam gentem hucusque suille Imperatorem,qui ardore fidei non fiterit insignis,& eximia: non praebuerit virtutum exempla , apertissime falsum est Et certe qui ita sentit, haud satis percipit, quan- tam, quod saepe dixi, Apostolicae sedi, quantam Lusi
tanis regibus, quantam Lusitano regno , quantam
, Ouiedo Patriarchae, quantam mille aliis hominibus , singulari fide, prudentia,virtute praestatibus iniuriam A faciat. Longe aliud enim horum iudicium fuit,& te-j stificatio. Nullos esse ly Abassia fidei quaesitores paulo pbst apertum fiet. Ex eo autem quδd aliquae inibi
sint religiosorum familiae,quam bene colligatur, veram quoque fidem esse,&Romani Pontificis obedientiam, ex Graecia discat nouus auctor,& paulisper consideret,an recte inferri quear,catholicam fi dem Graecos sectari, quoniam apud ipsos multi sunt,
qui religiosam sectantur disciplinam Z Vltimi argus menti, quod ab Imperij firmitate, iranquillitate, pace, selicique univicuiusque Imperatoris decessu deducebatur,ex iis capiatur responsio,quq supra de successione Imperatorum a me dicta sunt. Addi dc ista possunt ex literis Antonsi Fernandi, anno sexcentesi-
209쪽
ino nono post millesimum ad socios datis. In hoc,inquit, Ethiopico Imperio non aliter vivitur,quam sibarmis, tu cuiusque sere hominis vita posita in bello
est; nec magis quietam,quam reliqui, Imperator digit. Is enim annis singulis vixJayeme exacta,mox Perse ac praesectos suos partim aduersus coniuratos ac rebelles,partim aduersus vicinos hostes renouat bella.Omissis praeteritis tumultibus,dici vix potest qua- topere hisce duobus proximis annis omnia turbata sint. ubi hic,qui nunc est, Imperator Imperij habenas suscepit, tres statim vel quatuor ex primoribus,
regio nomine usurpato,contra ipsum insurrexere,sed
praelio victi, & profligati sunt.Hoc ipso anno,qui eius Imperi j secundus est,totidem alij idem ausi facinus, in campum prodierunt. Nec a multis usque seculis res in iuthiopia quietiores fuere. Cogimur & nos iiDdem fluctuare bellorum aestibus,atque invarias pasetes perpetuo diuertere. Fugimus enim aliquando ad montes ; in abditas interdum terrae specus abdimur; nonnumquam inaccessas ingredimur sylvas, & loca invia penetramus, ne belli turbine abrepti ad scopi los allidamur. Infinita prope sunt,quae in his regionibus patimur, mala; possumus non immeritδ easdem illas,quas olim Apostolus Paulus, Litanias decantare. Et viderentur ista quidem perpessu facilia, eaque aequis ferremus animis , si aliquem possemus fructum colligere,quem ex nostris laboribus orirremus Deo. Hoc eodem anno cum Imperator hinc esset profecti as,ut cum vno duce suo,qui rebellati cuidam principi bellum inserebat,copias coniungeret,repente ad castra delatum est,prope esse Galas, Catam gentem immanissimam,quam vulgo serunt ab daemoniis genitam. Centum paene anni sunt,cum hi ab agris s1l- uisque
210쪽
uisque egressi pastoritiam enim agebant vitam P e custo AEthiopum , quibus suberant, iugo eam armis acquisivere potentiam, ut modb non solum terrori omnibus sint , verum etiam partem AEthiopiae serε duodecimam occupent. Fama est, a Patriarcha Ber-mudio hasce Gala um strages fuisse praedictas, dum pius inter sacrificandum ex improuiso diceret, vis dere se miseram AEthiopiam,ob ingentia gelis ipsus Peccata a nigris canibus crudeliter dilaniari .His ergo venientibus cum exercitu obuiam prodiit Imperator, sed fusus ab ipsis fugatu' e est, nec multum ab- conueniebant, ut aliquod, si possem , amicto animo
afferrem leuamentum ; sed iple collectis raptim n is rapt
uis militibus in victores derepente irruit,ulque profligatis perdita recuperauit. Aliquot post hanc vin riam dies ipsum ad ij, sumque ab ipso honorifice debeneuole exceptus. Erga rem Romanam egregie se affectum praebet. Deus illum coelesti persundat luce. Haec omnia Antonius. Huius generis ex aliorum Pa trum literis afferre possem multa, quae consulto prae
Neque Abasimorum errores apte excusari, neque eorum fidem auctorum unimoniis recte probari.
E O t i tum errores conatus est nouus auctor excusare,quos Abassini e turbidis Hebraeorum son-