장음표시 사용
191쪽
bus, Persis, Indis, Georgianis AEgyptiis scribunt. Nam qui versus eos peregrinantur, catholicos offendunt, nec nisi quibus dani ritibus & caeremoniis a nobis disserentes vident. Sic ille apud nouum auctorem, qui & his argumentis sepissime inculcatis,& pluribus aliis in quibus roboris nihil est,uehementer coim tendit, sartam tectam in Aballinis tueri Christianae fidei sinceritatem, Jc singularem quamdam erga Romanam sedem obedientiam , quam & semper conseruarint,& hoc tempore impensius conseruent. Quetutinam vera essent. Quod enim a recta Abassinorum fide, si eam colerent,nobis incommodum , ut vel innocentes traducere,quod grauissimum scelus est , vel occultam vellemus elle veritatem , quam multo utilius sit per Europam Asiamque vulgari, quam inutili pressam silentiu in Africae angulo delitescere 3 Sed quoniam haec illorum defensio,ut supra dixi, Pontificum, Regum religiosarum, familiarum , atque excellentium virorum auctoritatem & existimationem norarum laedit,magni interest, ut quantum distet a vero,dilucidὶ ostendatur.
AVctores ij,qui superioribus annis, nondum re bus plane cognitis ab ipsis decepti Abassinis
omnia sua venditantibus aliter scripserunt atque res est, ligni sunt,quibus ignoscatur: neque enim absque ulla coniectura suspicari poterant,imponi sibi, ab iis praesertim , quos ob ingenij tarditatem credere possent
192쪽
o. sent is dolis abesIe:sed vasta calliditas nusquam fident a tius quam in rudi pectore sibi sedem statuit. Nouusi, i auctor videtur iusta carere deceptionis suae excusa-h: tione:posset enim sc nolle omnia,ut nisi consulto aD
sectaret lignorantiam, quo scriberet licentius , nullae: in parte a recto aberraret. Adeo in tota AEthiopia ni-: tu hil nunc est,quod sistris hominibus patefactum non si,& plane compertum. Et verb ne quid de Abasianorum in Romanam sedem obseruantia, & debitai l Pontifici maximo obedientia auctor iste statueret, , ' grauissima inprimis Pontificum , & Regum auctori- tate deterreri debuit. Qua enim ratione temeritatis notam etagere potest, qui prudentissimos principes in re tanti momenti quidquam temere credidiste, &in reuocandis ad fidem Abassinis tanta solicitudine
non modo sine causa,sed leuiter etiam atque inconsiderate laborasse,iam libere definitὶ Alterum certe necesse est, auctor iste nobis concedat, aut Pontifices, Regesque credendo, & agendo temerarios suisse,aut nimis elle temerarium,qui vel tacite hanc illis ignominiae notam audet impingere. Deinde ecqua illi esse potest siue calumniae siue temeritatis iusta excusatio, dum testes tam multos,t mque locupletes ex quibus
plerique insigni sunt prudentia & sanctimonia illustres,palam aperteque mendacij redarguit'Non unus quidem fuit, vel altera quo Romani Pontifices de Lusitani Reges accepere . Abassi nos a recta fide de Apostolica sede esie auersos. Non semel tantum &iterum,sed quamsepissime,& temporibus diuersis.&in vario eius imperij statu ea de re facti sunt certiores. valde quidem mirandum, si veram religionem semper Abassini coluere,tanto hominum ex numero,qui pud eos tamdiu, tamque longo decursu temporum
193쪽
habitarunt, neminem fuisse repertum , qui rem, ut erat, Romanis Pontificibus & Lusitanis regibus e poneret gentemque innoxiam ab infimia liberaret. cias, At Abas sinus ille , a quo nouus Ructor instructus est, at rerum Christianarum non mediocriter intelligens, a, a, que in AEthiopia natus, 3c educatus, numquam AbaL laisinos suos a vera fide cecidiste,constanter auirmauit. Bene habet. Magis ergo uni credendum ,suspectae lim ' hmini fidei,quam iis, quibus intererat, omni ope niti, ut in re tanta omnia nota perspectaque haberent, ne es quid suo nomine sine maturo consito ageretur Fuis. set quidem longe tutius opinari,hominem unum sua quenditantem deflexi ile a vero,quam tot tamque pret' et clara, prudentiae & constantiae lumina, tam singula- 4 res,inquam,Pontifices,tamqtae eximios Reges ad res r
tantas temere suille abreptos suaque & consilia, & opera praecipitaste. Iam verb quam est indignum,
quae vitia idem auctor in aliis falso reprehendit,in ea libipsum sponte incurrere,& credere licere sibi, quae negat aliis licereὶSi enim eos vocat temerarios, atque in dicendo praecipites, qui res AEthiopum elarissimis i. firmatas testimoniis,crebiusque eorum . qui eas per se ipsi experti sunt, testatas literis, δc ab iis tandem, ad hquos pertinent,cum cura acceptas, fideliter reserunt: 'l ecquam oportet sibi inurat notam, cum testibus an- . teserat grauissimis illius fidem,qui & male cohaeren- tia, atque aperte salsa narrauit, & in mendaciis de- prehensus, se mentitum, non dissicile consessis est Eiusmodi certe erant, quae ab illo narrata sunt,ut ne- mo tam crasto esset iudicio, qui non ea aut statim di- acta iudicaret;aut saltem ab iis credendis assensum cohiberet. Alia erat Ribadanerae, Maski,Gusmani, Gabiit ij, quam eius Abassini auctoritas,ut si is aduersiis
194쪽
illos quidquam diceret,vel ea tantum de causa suspectus ellet habendus. Nec erat existimandum , tam graues, tamqxie pios homines, quibus nihil magis, quam veritas cordKres similes suisse scripturos , nisi de illis , quantum humana ferunt, ellent certissimi. Quare ut nemis sanae mentis ambigere iure queat a Romana fide Abassi nos esse alienos, satis illi esse desili bet, Pontifices maximos summosque reges , qui gra-j ij uia negotia non solent absque magna consideratione, &consultatione agere,iam multa praestitisse,vt illosi ad veterem,quam deseruerant,veritatis viam reuoca- - rent. Quemadmodum enim vere possent leu alis. - reprehendi si inanibus permoti rumoribus res tam graues essent aggressi;ita plane, qui illos dicat fuisse . deceptos, leues eosdem suille iudicet, neceste est. Vi- deat igitur nouus auctor,an tutum suerit viros talesis ac tantos leuitatis coarguere; adeoque eorum imminuere auctoritatem,ut minus ipsis, quam Abassino
vni qui se , qudd saepe dixi, mentitum esse consessusio est,credendum putarit. Qudd autem alios optimae fidei seriptores ita respuerit,ut nullam eorum habendam duxerit rationem , etsi est valde indignum , eo tamen aequius serendum,qubd qui summorum Pontificum,& regum contemnit auctoritatem, ab eo reliquos contemni,haud magnum est. Sed quaero, unde acceperit Ioannem Petrum Massitum , quae lege- nt,quaeve audierat, absque ullo veri salsique discri-jι mine tradidisse,nec ta curasse, ut vera scriberet,quam ut elegantem se Latinae linguae scriptorem mundo venditaret,indeque factum,ut qui postea de Abassinis scripsere, ipsum ut antesignanum secuti, in eosdem collapsi sint errothsὶSi ipse non quidem tantam,quatam Masseius,sed multo minorem adhibuillet in scri-
195쪽
bendo diligentiam ,non eo deuenillet ut cum scripserit plui ima,longe quidem sint pauciora quae cum veritate consentiunt, quam . quae ab eodem apertissime discordant. Maileius ne qua in re , quoad fieri pollet, ne minimum quidem aberraret. non satis habuit id facere, quod solent diligentissimi scriptores, & qui maxi De amant veritatem; sed Italia relicta anno millesimo quiligentesimo septuagesimo nono in Lusitaniam se conserens Olisi ponem adiit , regiam urbem; in qua Sc cum iis qui res illis,quas erat scripturus,vel magna ex parte gellerant, vel interfuerant gerendis, corim colloqueretur; & quae ab illis erant temporibus remotiora,ex ipsis erueret monumentis, rerumque gestarum annalibus in regni archivo reseruatis. Id praestitit vivente adhuc Henrico rege, & amplissimam ad id potestatem concedente. Atenim Petrus Ribadanera, Ludovicus Gusmanus, Ioannes Antonius Gabutius,& qui deinceps, siue ex Societate, sue extra illam de Abassinis scripsere, praeter illa, quae iam vulgo multorum erant literis , nemine contradicente,celebrata, nihil tradidere , nisi quod a religiosis Societatis , qui ab annis prope sexaginta AEthiopiam incolunt,accepere. Ab eo enim tempore , quo Andreas Ouiedus ea in loca cum sociis penetrauit, ad hunc usque diem, numquam ferὸ illic ex Societate defuere,qui frequenter de statu rerum & Goanos &Europaeos Societatis religiosos, ipsumque inprimis Praepositum senetralem perliteras monerent. Anninui dixi, millesimo quingentesmo quinquagesimo septimo Abassiam Oviedus cum sociis ingressus est. Inde usque ad annum tertium huius saeculi, etsi est valde laboratum , ut illuc alij ex Societate ingrederentur,haud ullus tamen fuit,qui perueniret. Statim enim
196쪽
enim ab Ouiedi ingressu omnes Erythi ari maris portus , qui in AEthiopia sunt, priusque sub Preteiannis erant ditione,ita Turcae occuparunt , ut quadraginta sex annorum spatio nullus Lusitanus adire eas AbaLfiae partes tentarit, qui non fuerit a Turcis vel occisus,vel captus. Anno enim superioris seculi sexages,mo Fulgentius Frerius ex Societate Iesu illuc ex Indiantillus,ut quid ageret Ouiedus, quid reliqui socis, agnosteret,& renuntiaret,in ipso Arabicosnua Tum cis est captus, vulneratus, & Cairum ductus. Idem ttiginta pbst annos Antonio Monserrato, & Petropaea eiusdem Societatis sacerdotibus contigit. Cum enim in AEthiopiam se conserrent, ut eos,qui tunc ibi erant eiusdem instituti homines,in illo agro colendo idiuuarent, iisque decedentibus succederent, a Saracenis capti,septem in captiuitate annos durissime traduxere. Felicior Abrahamus de Georgiis Societatis quoque sacerdos, Maronita genere, qui cum anno millesimo quingentesimo nonagesimo quinto in ea dem oras eodem proposito contenderet, in Insula Mazua a Mahumetanis incolis cognittis,& comprehensos ,& quia renuntiare Christo noluit,crudelissime trucidatus,ad coelum abiit maturus.Cum ergo Patres , qui in India erant, hoc usithiopicum iter tantis viderent praepeditum dissicultatibus, considerare sodulbccepere,quonam modo eisci posset, ut aliqui ex sociis in Abassiam introirent. Visum tandem post multa, nihil esse ad hanc rem aptius, quam si Dio, quam ad urbem multae quotannis ex variis locis negotiandi causa naues appellunt, aliquod haberent domicilium , in quo degerent, ut inde in AEthiopiam breuius & minori cum periculo traiicerent. Acriter
huic consilio per suos obstitit humanae salutis hostis;
197쪽
sed ea in cecidit. Cum enim s Saldagna vir clarissimus,& praeter caet ras animi virtutes singulari excellens pietate , Indiam gubernare ellet aggrestus, apud sereputans, quanta in hac una re & adeundae;&ad veritatem reuocandae AEthiopiae esset spes, tanta in tam diligent ia incubuit,ut dicta iii urbe ad hos, atque alios similes usus valde commodam Socihtati domum a fundamentis erexerit. Ex ea nunc in iisdem infidelium na albus exiguo cum periculo proficiscuntur sostri; & in ipsa tandem exponuntur AEthiopia. Ita variis annis varii prosecti, sine damno peruenere. Petriis Patig anno millesimo sexcentesimo tertio; luobus post annis Antonius Fernandus, & Frahciseus Antonius de Angelis anno tindem millesimo sexce-tesii a sexto Ludovicus Ageuedus, & Laurentius Mangormis, Romanus cognominatus. Qui omnes, Ut iam supra dixi summo cum labore sed fructii pati,& conservandis catholicis, & haereticis reducendis
In qui ου prius erroribus Abasimi fuere n iisdem adhuc per ere,' CApvT XXVIII.
A Bassinos non tantum ex Hebraeis damnatas accepisse caeremonias sed etiam ex Graecis aliis que haereticis prava dogmata de multiplices hausisse
errores, atque in iis hoc maxime tempore, quando nouus auctor eorum religionem mirifice commendat pertinaciter haerere, demonstrandum in praesentia est. Utrumque eadem opera & breuiter praestabo
198쪽
h: . bo, productis in medium erroribus,& auctoritate eo- . . rum, qui ea de re ex Abassa scripserunt, consi maii, Ex Iudaeis Citcucisonem habent,& Putificationem. Colunt sabbata. Non nisi ad vesperum sumunt cie 2 bum,cum ieiunant. Abstinent a carnibus porcina dedat porina, suffoc tar animantis,a sanguine, S a pliciis bus,qui squamis carent. Plures simul habent uxores, & eas, cum lubet,repudiant. Purgatorium negant. 2 Aiunt Spiritum sanctum a solo Patre procedere.Humanam Christi naturam aequalem asserunt diuinitati. unam in eodem Christo voluntatem,& unam damtaxat agnoscunt operationem. Repetunt Baptisma. Animas iustorum ab omni labe & poenae delicto exolutas nolunt in coelum recipi ad conspectum dei,ante Mundi finem. Non seruant Christi de viatico praeceptum. Neque peccatorum numerum, neque species confitentur,neque id putant necessarium.
Humanos animos e materia educi volunt,non creari.
Multi ex ipsis impudenter iactant,eos,qui Romanam sectantur doctrinam,non haereticos tantum esIe, sed Mahumetanis peiores. Reprobant Chalcedonense concilium, quod Dioscorum codem narit: solos Ethnicos & Mahumetanos credunt aeterno igni addicendos. Hos ex literis eorum,tam qui superioribus andis in Abassia suere, quam qui modo sunt, errores collegi. Alios iisdem in eadem gente esse generatimastinant. Sed iam aliqua in medio testimonia pono. Primum sit Gongati Roderici Societatis sacerdotis, di ad explorandam Preteiannis de excipiendo Pa tri retia voluntatem,cum Iacobo Dias legato Goa in Ab Iam prosectus est. Is in quadam epistola,quam p stea transcribam ait, habuille secum docto quo- ψm monacho de Christianis rebus sermonem, multosque
199쪽
tosque in eo errores deprehendis te. Inter eos Sabbati obseluantiam ; abstinentiam a porcina & leporina
carne;Spiritus sancti a solo Patre processionem ; illud
sanctarum animarum a coelesti regno veluti exiliumvsque ad mundi finem; haeresim demum illam , quae tradit solos infid les aeternum cruciandos. Similia scribit Alsonsus de Francia nobilis Lusitatius AEthioticae linguae cumprimis peritus,& in Preteiannis au- a diu versatus. Similia Emanuel Fertiandius, & alijsocietatis religiosi , qui sunt Ouiedum in Abassiam comitati;quorum literas loco postea commodioli legendas proponam. Anno sexcentesimo quarto post millesimum,nono Caledas Augusti ita in Indiam ad Goanos socios scripsit Petrus Pacet patria Castellanus, qui caeteris hodie sociis in AEthiopia praeest. Mbassint,inquit, in ea sunt opinione, ut credant, quatuor nos in diuinis allerere personas , quia duas in Christo naturas, duas confitemur voluntates, in quo illi naturam tantum unam, & unam tantum dicuntes se voluntatem. A flerunt a solo Patre Spiritum sanctum procedere. Purgatorium negant. Baptismum, repetunt quotannis. Circumcisione utuntur. Custodiunt Sabbata,& plures alias habent Iudaeorum caeremonias. idem Petrus ait, saepius se: cum praecipuis eorum literatis priuatim domi, bis coram Augusta, semel magna cum celebritate coram Imperatore hi ce de rebus disputasse; redactos in angustias errata sua sui ite consellos ,dixille tamen, non audere se Romanae Ecclesiae primatum palam confiteri. Addit praeterea . duos se ad veritatem fidei reuocaste , quorum
quilibet tres simul habebat uxores. Cum id illis absque diuinae legis iniuria fieri non posse, ostenderet, respondisse,ea se de te suum rogasse Abunam , & ab
200쪽
eo accepisse,nulla esse prohibitum lege, plures unum uxores habere; ne qua tamen per ignorantiam religione tenerentur, liberam se ipsis ad illas habendasticere potetiatem Ludovicus Areuedius in quadam epistola, quam anno septimo huius seculi, undecimo calendas Augusti ad socios scriptit,inter alia alio is stantia, haec de Abassinis adiungit. Plures ducunt v-xores.Non confitentur numerum,neque species peccatorum,sed generatim dicunt:Peccaui,peccaui. Non roborantur Chrismatis sacramento ; neque vicini morti sacro inunguntur oleo; neque demum e vita discessiri vitae pane stabiliuntur. Antonius Fernandius ex Dambeat regno , urbe Golgorra, anno sexto
post millelimum & sexcentesimum , vltimo die lolii nunc in modum scribit. Hic ubi sum, aliqui Romanam fidem recipiunt. Alij agnitae veritati nolunt adhaerere. Imperator hoc ipso anno ad summum Pontificem literas mittit;in iis petit,ut aliquem sacrorum antis litem seu Patriarcham in has oras de limet. Ad Catholicum etiam regem scribit,a quo petit,aliquod ad se mittat Lusitanorum militum prς sidium,ut quod in votis habet, reducere Imperium sutim ad fidem possit ;rem a principibus pendere;eos , si aliter consentire nequeant, vi & armis este adigendos: sed valde vereor, ut inania Imperatoris vota reddantur; admodum enim mobili ingenio Abassini sunt,nec multum curant, quantum oporteat seruare in promissis fidem. Non pauci eorum suos se testantur agnoscere errores; ut eos tamen relinquant id ipsis disseilli mum. Clementissimus Deus claram illis affulgeat i cem ne miseri absque fidei cereo claudant in morte illos & ita moriantur, ut vivunt. De Impetio parne actum est hos haeresis fructus patit) cx partibus vigin